plik

- 1 -

11.UKŁADY CYFROWE (UKŁADY LOGICZNE)

11.1. WPROWADZENIE

Układy analogowe (UA) to

rodzaj układów elektronicznych, w
których przetwarzane sygnały mogą
przyjmować dowolną wartość z
określonego przedziału.

Układy cyfrowe (UC) to rodzaj

układów elektronicznych, w których
przetwarzane  sygnały  przyjmują
zazwyczaj  tylko  dwa  poziomy,
oznaczane  literami

(wysoki -

high

) i

(niski

- low

Poziomom sygnału przypisuje się wartości logiczne 0 lub 1.
Patrząc na sygnały jako na zmienne logiczne, działanie układów

cyfrowych można przedstawić jako wykonywanie operacji logicznych na
tych zmiennych. Sygnałom wejściowym odpowiadają zmienne będące
argumentami tych operacji, zaś wyjściowym – zmienne będące wynikami.

Z tego względu do opisu i analizy właściwości

układów cyfrowych jest stosowany aparat pojęciowy
logiki matematycznej – algebry



ZATEM:

Układy cyfrowe (fizycznie istniejące) modeluje się za pomocą
układów logicznych (tworów abstrakcyjnych)

- 2 -

11.2. POZIOMY LOGICZNE

Poziomom sygnału przypisuje się wartości logiczne: prawda i fałsz,

oznaczane symbolami odpowiednio 1 i 0.

Są dwa sposoby przyporządkowania poziomom sygnału wartości

logicznych: w logice dodatniej poziomowi wysokiemu odpowiada 1
(prawda) a niskiemu 0 (fałsz), natomiast w logice ujemnej – odwrotnie.

Poziom sygnału

niski

wysoki

dodatnia

Logika

ujemna

W elektronicznych układach cyfrowych nośnikiem sygnału najczęściej

jest napięcie,

ze względu na:

 wahania napięcia zasilającego
 rozrzut parametrów elementów
 szumy i zniekształcenia

nie ma ściśle określonej wartości, stąd też wartościom logicznym
odpowiadają nie wartości napięć, ale zakresy (obszary) napięć.

Reprezentacja zmiennej logicznej za pomocą poziomów napięciowych

reprezentacja idealna

obszar

zabroniony

reprezentacja rzeczywista

Gdy napięcie przyjmuje wartość nie należącą do żadnego z wyróżnionych
zakresów, wówczas wartość logiczna sygnału nie jest określona!

- 3 -

11.3. FUNKTORY LOGICZNE

Logika matematyczna uczy, że

każdą funkcje logiczną (funktor) można złożyć z kombinacji trzech
podstawowych działań logicznych: negacji (inwersji – nie – NOT),
sumy (alternatywy – lub- OR) oraz iloczynu (koniunkcji – i – AND).

Urządzenia elektroniczne realizujące te funkcje nazywamy

bramkami

odpowiednio

NOT

AND

Bramka scharakteryzowana jest poprzez nazwę, symbol graficzny,

funkcje logiczne oraz tablicę prawdy.

Nazwa

Symbol

Funkcja

Tablica prawdy

NOT







wyjściu

pojawia się zero
wtedy i tylko
wtedy,

kiedy

oba sygnały na
wej. posiadają
wartość
logiczną zero

AND



wyjściu

pojawia

się

sygnał 1 wtedy i
tylko

wtedy,

kiedy

oba

sygnały

wej.

posiadają
wartość
logiczną jeden

- 4 -

UWAGA:

Bramki można rozpatrywać jako swoiste połączenie kluczy
elektronicznych

EKSPERYMENT
Założenia:

 sygnał wejściowy układu określa pozycję klucza

przypisanego danemu wejściu; poziom wysoki wymusza
zwarcie klucza, natomiast poziom niski – rozwarcie klucza,
czyli:

rozwarcie

zwarcie



 stan wyjścia układu (poziom sygnału wyjściowego) określa

dioda LED (świecenie – stan wysoki H).

NOT

AND

+3V

WY=A

+3V

WY=A+B

+3V

WY=AB

Dioda nie świeci wtedy i
tylko wtedy, kiedy oba
klucze są rozwarte

Dioda świeci wtedy i tylko
wtedy, kiedy oba klucze są
zwarte

Problem:

Jak zrealizować klucz elektroniczny

- 5 -

Rozwiązanie:

Można wykorzystać diody i tranzystory

PRZYKŁADY:



układ diodowy bramki

we1

we2

Jeżeli na obydwu wejściach jest 0

logiczne, to również wyjście jest w stanie 0.

Jeżeli do jednego z wejść zostanie

doprowadzone

napięcie

dodatnie

logiczna),  to  na  wyjściu  wystąpi  również  to
napięcie  (zmniejszone  o  spadek  napięcia  na
przewodzącej  diodzie).  Przy  doprowadzeniu
dwóch napięć wejściowych, wartość napięcia
jest  określona  przez  wartość  napięcia  o
większej wartości.

Napięcie wyjściowe ma więc wartość dodatnią, jeżeli jedno lub dwa

napięcia wejściowe mają wartość dodatnią. W logice dodatniej jest to
zatem element OR.



układ diodowy bramki

AND

we1

we2

Jeżeli co najmniej na jednym z wejść

poziom  napięcia  przyjmuje  0  logiczne,  to
odpowiednia  dioda  jest  spolaryzowana  w
kierunku  przewodzenia,  przez  rezystor  R
płynie  prąd  i  prawie  całe  napięcie  zasilające
U

odkłada się na rezystorze. Oznacza to, że

na wyjściu panuje napięcie zbliżone do zera.

Jeżeli na obu wejściach jest napięcia mają

wartość 0 logicznego to obydwie diody
przewodzą.

Jedynie w przypadku gdy na obydwa wejścia jednocześnie podane są

napięcia o poziomie 1 logicznej (umożliwiające polaryzację zaporową
diod), żadna z diod nie przewodzi i dzięki temu potencjał wyjścia osiąga
poziom 1 logicznej. W logice dodatniej jest to zatem element AND.

- 6 -



układ diodowo-tranzystorowy bramki

NAND

we1

we2

AND

NOT

Na wejściu znajduje

się  układ  logiczny  AND
złożony  z  dwóch  diod
wejściowych  D

i D

oraz diod szeregowych
D

i D

. Diody są

zasilane

źródła

napięcia U

poprzez

rezystory R

i R

. Diody

i D

podnoszą próg

przewodzenia

złącza

baza-emiter zapewniając
prawidłowe

działanie

układu.

Tranzystor jest w układzie elementem pełniącym rolę separatora i

jednocześnie wykonuje funkcję logiczną

NOT

- odwracając fazę przebiegu

sterującego bazę.

Gdy podawane na wejście bramki

NOT

napięcie ma poziom niski L

<0,7V), wówczas tranzystor nie przewodzi – jest zatkany – na jego

kolektorze występuje napięcie (U

) bliskie U

, czyli wysoki poziom

napięcia H.

Jeżeli natomiast napięcie U

ma odpowiednio dużą wartość, czyli na

wejściu bramki

NOT

występuje wysoki poziom napięcia H, to tranzystor

jest nasycony i na jego kolektorze niski poziom napięcia L.

we1

we2

U =5V

ZATKANIE

NASYCENIE

(U - poziom H)

(U - poziom L)

(U - poziom H)

(U - poziom L)

CEsat

- 7 -

11.4. KLASYFIKACJA UKŁADÓW CYFROWYCH

Ze względu na

technologię wykonania bramek

wyróżnia się układy:



bipolarne



TTL

: tranzystorowo- tranzystorowe (

Transistor-Transistor Logic

);



ECL

: o sprzężeniu emiterowym (

Emitter Coupled Logic

);



: ze wstrzykiwaniem nośników ładunku (

Integrated Injection Logic

);



unipolarne



NMOS

: z tranzystorami z kanałem typu N;



PMOS

: z tranzystorami z kanałem typu P;



CMOS

: z tranzystorami komplementarnymi (

Complementary MOS

Z uwagi na charakter zależności stanu sygnału (sygnałów) wyjściowego
od stanów sygnałów wejściowych

wyróżnia się układy:



kombinacyjne

stan sygnału wyjściowego zależy w każdej
chwili wyłącznie od bieżącego stanu sygnałów
wejściowych

, do układów kombinacyjnych

należą m.in.:
 bramki;
 kodery, dekodery;
 komparatory;
 sumatory.



sekwencyjne

stan sygnału wyjściowego zależy nie tylko od
aktualnego poziomu sygnałów wejściowych,
ale również poprzedniego stanu układu.

- 8 -

11.5. PODSTAWOWE PARAMETRY UC

Do najważniejszych parametrów układów cyfrowych zalicza się



czas propagacji t

Zmiana sygnału wyjściowego spowodowana zmianą sygnału wejściowego nie
następuje natychmiast, lecz z opóźnieniem. Opóźnienie to może być inne przy
zmianie sygnału wej. z poziomu H na L i inne przy zmianie odwrotnej. Jako
miarę opóźnienia przyjmuje się czas propagacji będący średnią czasów
opóźnienia przy zmianach sygnałów w obu kierunkach





P LH

P HL



moc strat P

Jest to moc pobierana przez układ . Określa się ją w sposób uproszcony
wartością iloczynu napięcia zasilania układu i średniego prądu pobieranego
przez układ ze źródła zasilania:

śr

zas





obciążalność N

max

Określa liczbę wejść innych układów, które można dołączyć do wyjścia
danego układu.

- 9 -



Margines zakłóceń M

(odporność na zakłócenia)

Określa dopuszczalne wartości amplitudy sygnału zakłócającego nie
powodujące jeszcze nieprawidłowej pracy układu. Marginesy zakłóceń M

dla

stanu niskiego i M

dla stanu wysokiego na wejściu bramki można określić na

podstawie jej charakterystyki przejściowej:

max





min





we Lmax

we Hmin

wy Hmin

wy Lmax

ZESTAWIENIE PORÓWNAWCZE

Parametr

technologie

Ptyp

[ns]

Styp

[mW]

max

Zasilanie

[V]

typ

[V]

TTL

2 - 33

1-23

ECL

1-3

25-60

63-92

-5,2

0,2

PMOS

35-300

0,5-1,5

> 20

Dwa lub trzy z

-27...+27

0,7-1,5

NMOS

15-150

> 20

jedno do trzech

-15...+15

CMOS

> 50

3-18

0,45 U

zas

typ. - typowe wartości

- 10 -

11.6. UKŁADY SEKWENCYJNE

W układach sekwencyjnych stan sygnału wyjściowego jest nie tylko

funkcją bieżących poziomów sygnałów wejściowych, ale również
poprzedniego stanu układu.

W układach tych występują więc

elementy pamięciowe

(przerzutniki), dzięki którym może być realizowana zależność
aktualnego stanu układu sekwencyjnego od jego stanu poprzedniego.

Zależnie od trybu pracy elementów pamięciowych,

układy

sekwencyjne dzieli się na:



asynchroniczne

zmiana stanu na wyjściach układu następuje

bezpośrednio po zmianie stanu na jego
wejściach;



synchroniczne

zmiana stanu wyjść odbywa się w chwilach
wyznaczonych sygnałem synchronizującym.

11.6.1. PRZERZUTNIK

to układ mający dwa stany równowagi trwałej, przy czym w każdym z
tych stanów przerzutnik może pozostawać dowolnie długo,
natomiast przejście z jednego stanu równowagi do drugiego następuje
tylko pod wpływem zewnętrznego sygnału wyzwalającego

- 11 -

 PRZERZUTNIK asynchroniczny RS

Ten typ przerzutnika RS

(

R-

reset, S-

set

), można

utworzyć z dwóch bramek

NOR

(negacji sumy logicznej)

połączonych

układzie

(dodatniego)

sprzężenia

zwrotnego.

wejście

zerujące

wejście

ustawiające

wyjście

zanegowane

wyjście

proste

Wejście S jest nazywane wejściem ustawiającym, a wejście R –

kasującym. Jeżeli w stanie spoczynku na obu wejściach panuje stan 0 – to
przerzutnik jest ustawiony w pewnym stanie zależnym od poprzednich
wartości logicznych na wejściach, a jeżeli napięcie zasilające zostało
właśnie włączone – to stan przerzutnika jest przypadkowy.

Przerzutnik RS zmienia swój stan tylko wówczas, gdy na wejściach

R i S są różne stany logiczne.

tabela stanów

n-1



Stan logicznie zabroniony