Kadrowanie i kompozycja: Kompozycja zaczyna si
ę od pomysłu.
Wybranie tematu zdj
ęcia jest jedynie pierwszym krokiem. Myślenie nad tym, co
chcemy osi
ągnąć zaowocuje lepszymi zdjęciami.
Dlaczego chcemy zrobi
ć właśnie to
zdj
ęcie?
Jeszcze przed naci
śnięciem spustu
migawki mo
żemy poprawić jakość
wykonywanego zdj
ęcia, zadając sobie
jedno proste pytanie: dlaczego to robi
ę, co
chc
ę osiągnąć? Nasuwającą się
natychmiast odpowiedzi
ą jest, że chcemy
utrwali
ć pewne wydarzenie lub scenę, które
uwa
żamy za ciekawe. Posuńmy się nieco
dalej. Co tak naprawd
ę chcemy w tej
scenie utrwali
ć? Dlaczego właśnie ją
uwa
żamy za atrakcyjną? Odpowiadając na takie pytania można wyrobić sobie lepszy
pogl
ąd co do oczekiwanych rezultatów. Jeśli naszym celem jest utrwalenie zabawy
naszego ukochanego szczeniaka, trzeba dobra
ć sytuację i ustawienia aparatu w taki
sposób, aby jak najlepiej odpowiada
ły one tego typu fotografii. Jeśli z kolei
zamierzamy na zdj
ęciu oddać delikatne piękno górskiego krajobrazu, wszystkie
ustalenia b
ędą wyglądały inaczej. Cała tajemnica polega na docenianiu znaczenia
tych rzeczy i na wiedzy, jak si
ę do nich właściwie ustosunkować.
B
ądź gotów
Zanim zaczniemy utrwala
ć właściwe momenty, musimy nauczyć się je rozpoznawać.
Trzeba si
ę wykazać dobrym instynktem i refleksem. Powinniśmy się nauczyć takiej
obserwacji, by umie
ć przewidzieć, co się wydarzy za chwilę. Zrobienie świetnego
zdj
ęcia to nie tylko szczęście, tu się liczą umiejętności. Na dodatek umiejętności te
mo
żna udoskonalić przez praktykę.
Nietypowa perspektywa.
Humorystyczne zdj
ęcia wykorzystują także zestawienia elementów. Złudzenie kolizji
bawo
łu z pojazdem jest efektem zastosowania nietypowej perspektywy.
Kadrowanie i kompozycja: Kompozycje s
ą harmonijne.
Zrozumienie sposobu w jaki poszczególne elementy wspó
łistnieją w fotografii,
jest wa
żnym krokiem w kierunku tworzenia bardzo dobrych zdjęć.
Odkrycie i zrównowa
żenie elementów.
Temat, który fotografujemy i sposób w jaki
to robimy niekoniecznie musz
ą być ze sobą
powi
ązane. Dobry fotograf potrafi
poprawnie wykonywa
ć każdy rodzaj zdjęć.
Sport, krajobrazy, portrety - wszystkie one
wydaj
ą się przyjemne dla oka, jeśli są
w
łaściwie skomponowane. Większość
zaawansowanych fotografów
najprawdopodobniej intuicyjnie stosuje
dwuetapowy proces: najpierw odkrywaj
ą,
co jest w
łaściwym tematem zdjęcia,
nast
ępnie określają, w jaki sposób
zrównowa
żyć elementy na planie, aby dawały przyjemny dla oka efekt. W pewnych
sytuacjach lepiej jest, aby g
łówny motyw zdjęcia nie był położony centralnie. Nie
zawsze chcemy aby wszystkie obiekty na fotografii wy
ły wyraźne. Także czas i rodzaj
ekspozycji mog
ą na wiele sposobów różnić się od "poprawnego wzorca". Musimy
jednak pami
ętać, aby wszelkie nasze działania były uzasadnione.
Im mniej tym lepiej
My
śląc, że im więcej umieścimy na zdjęciu, tym lepsze
ono b
ędzie, jesteśmy w błędzie. Prawdę mówiąc, jest
zupe
łnie na odwrót. Pozostawiając zbędne elementy
poza kadrem, mo
żemy osiągnąć dużo lepsze rezultaty.
Musimy pami
ętać, że nie chcemy za jednym razem
sfotografowa
ć całego świata, a tylko jego konkretną
cz
ęść. Patrząc na dobrze wykonane zdjęcie sportowe
widzimy jak akcja na nim zostaje wyizolowana - i to do
tego stopnia,
że tło fotografii jest celowo rozmazane.
Kiedy zadajemy sobie pytanie co chcemy osi
ągnąć
wykonuj
ąc zdjęcie, musimy nauczyć się eliminować
elementy, które nie prowadz
ą bezpośrednio do
po
żądanego rezultatu. Oczywiście nie musimy się
ogranicza
ć do wykonania tylko jednego zdjęcia danej
sceny, lecz wst
ępna korekta przed naciśnięciem spustu
migawki sprawi,
że większość naszych fotografii będzie
pierwszorz
ędna.
Tajniki harmonii.
Kluczem do tworzenia dobrych kompozycji jest harmonia i zrównowa
żenie
elementów na planie. Je
śli właściwie dobierzemy pozycję, z której wykonamy zdjęcie,
silos b
ędzie wyglądał jak rzeźba. Nie powinniśmy unikać tematów, które tworzą
zadziwiaj
ące kształty geometryczne. Efektownie wyglądające czoło ciężarówki
symbolizuje mas
ę i moc.
Kadrowanie i kompozycja: Zmieniajmy pozycj
ę, z której wykonujemy zdjęcia;
poszukujmy dynamiki.
Chc
ąc sfotografować określoną scenę musimy zastanowić się nad miejscem, z
którego wykonujemy zdj
ęcie.
Ma
ły czy duży kąt?
Jednym ze sposobów planowania
kompozycji jest poruszanie si
ę aparatem.
Przesuwaj
ąc aparat w inną pozycję,
zmieniamy obszar, który kadrujemy. Ten
jeden z najbardziej wyrazistych sposobów
modyfikacji zdj
ęć jest jednocześnie jednym
z najrzadziej zg
łębianych przez
pocz
ątkujących fotoamatorów. Poprzez
przykucni
ęcie i sfotografowanie tematu od
do
łu, czy też wejście na coś i ujęcie go od
góry mo
żemy zobrazować skrajnie różne
nastroje. Nie musimy widzie
ć wszystkiego z typowej pozycji stojącej. Prawdą jest, że
robienie zdj
ęć z poziomu oczu daje bardzo naturalne efekty, zdarza się jednak, że
poprzez zmian
ę kąta fotografowania możemy dodać zdjęciom nieco ekspresji i
dramaturgii. Warto troch
ę poeksperymentować. Nawet niewielkie zmiany w tle lub na
pierwszym planie mog
ą dać imponujące rezultaty.
Kadrowanie i kompozycja: Elementy
Świat fotografii pełen jest poprawnych rozwiązań. Sztuka polega na tym, aby
wybra
ć najlepsze z nich.
Poziomo czy pionowo
Stosunek d
ługości boków klatki w aparatach 35 mm
wynosi 3:2. Podczas robienia zdj
ęć mamy tendencję do
stosowania uj
ęcia poziomego. Dzieje się tak, ponieważ
wi
ększość obrazów z jakimi się spotykamy w naszym
codziennym
życiu (takich jak np. telewizja, ekrany
kinowe itp.) jest w ten sposób u
łożona. Na dodatek,
obrazy, które s
ą szersze niż wyższe, sprawiają wrażenie
bardziej stabilnych. Je
śli fotografujemy np. krajobraz,
wydaje nam si
ę naturalne, że powinien być on ujęty
poziomo. Je
śli chcemy uzyskać lepszą fotografię,
musimy stale my
śleć nad tym co robimy. Jeśli
zamierzamy ukaza
ć pewną cechę przyrody, ujęcie
pionowe mo
że pomóc nam usunąć z kadru część
zb
ędnych obiektów. Nie istnieją żadne reguły określające
sposób, w jaki powinni
śmy ustawiać aparat. Trzeba
eksperymentowa
ć, stać się twórcą. Ostatecznie, to
przecie
ż tylko zabawa.
Kadruj
ąc tworzymy dynamikę zdjęcia.
Jak wspomniano wcze
śniej, naturalnym nawykiem przy fotografowaniu jest
umiejscawianie tematu zdj
ęcia w centrum kadru. Nie jest to oczywiście postępowanie
b
łędne, lecz znacznie ogranicza możliwości twórcze. Obraz będący wynikiem takiego
uj
ęcia może być zbyt statyczny. Centralnie umieszczony obiekt wydaje się trwały i
stabilny, lecz nie sprawia wra
żenia ruchu. Jeśli umiejscowimy go z boku, w obrębie
kadru wytworzy si
ę pewna dynamika, która często już sama w sobie jest interesująca
i mo
że się podobać. W sztuce jaką jest fotografika, podejmowana decyzja nie jest
wyborem pomi
ędzy rozwiązaniem dobrym a złym, lecz raczej służy badaniu
potencjalnych mo
żliwości. Poprzez świadome planowanie kompozycji w obrębie
kadru, mo
żemy tworzyć lepsze fotografie.
Kadrowanie i kompozycja: Dese
ń i barwa
Pami
ętajmy o tym, że możemy wykorzystywać powtarzające się motywy oraz
że odpowiedni kolor może sprawić, że nasze zdjęcia będą doskonałe.
Kolory
Nowoczesne filmy kolorowe pozwalaj
ą tworzyć znakomite wielobarwne
fotografie. Zastosowanie b
łon kolorowych do tworzenia przezroczy daje
szczególnie dobre rezultaty, a same przezrocza cz
ęsto osiągają ponadprzeciętną
jako
ść. Właściwe postrzeganie barw jest proste. Trudniej jest rozpoznać, czy element
o danym kolorze jest w stanie skupi
ć w sobie ciężar fotografii. Oczywiście
przychodz
ą tu na myśl np. kwiaty. Jednak podobnie jak w naturze, w scenach
miejskich równie
ż znajdziemy subtelne piękno, której przykuje naszą uwagę.
Dese
ń.
Fotografie oparte na powtarzaj
ących się motywach wywierają bardzo subtelne
wra
żenie, które na obrazach olejnych raczej jest nieuchwytne. Soczewki aparatu
"widz
ą" powtarzające się konfiguracje w sposób przyjemny dla naszego oka.
Niezale
żnie od tego, czy za pomocą teleobiektywu przedstawimy zbiór elementów w
sp
łaszczonej perspektywie, czy uwypuklamy szczegóły stosując obiektyw
szerokok
ątny, umiejętność rozróżniania i obrazowania powtarzających się motywów
daje nam pe
łną satysfakcję.
Kadrowanie i kompozycja: Punkt ustawienia ostro
ści.
Nie zawsze chcemy, aby wszystko na zdj
ęciu było wyraźne, lecz wybór
w
łaściwych elementów wymaga przemyślenia.
Wie
ża czy most?
Kiedy uzyskamy lepsze rezultaty, czy wtedy gdy ostro
ść
ustawimy na wie
żę, czy na most? Nie powinniśmy unikać
rozmazywania niektórych cz
ęści zdjęcia.
Uwaga obserwatora zostaje wtedy
skupiona na tym, co pozosta
ło ostre.
Wybiórcze wyostrzanie elementów
Celowe rozmazanie niektórych cz
ęści
fotografii cz
ęsto daje dobry efekt.
Wykonuj
ąc portrety lub zdjęcia sportowe
powinni
śmy się starać, by tło było
rozmazane. Chc
ąc zrobić poprawne
zdj
ęcie zza okna lub ekranu, musimy
rozmy
ć pierwszy plan. Zdarza się czasem, że nie jesteśmy w stanie wykonać
wystarczaj
ąco ostrego zdjęcia (tak jest często przy fotografowaniu dzikiej przyrody),
a wtedy jedyn
ą rzeczą, którą możemy zrobić, jest celowe rozmazanie niektórych jego
cz
ęści.
Operuj
ąc ostrością możemy także zrealizować bardziej twórcze zamysły. Oko
obserwatora zawsze si
ę skupia na wyraźnych elementach na zdjęciu, co daje nam
mo
żliwość eksperymentowania. Dla wzmocnienia efektu, możemy celowo ograniczyć
ilo
ść ostrych obiektów. Używając aparatów z autofocusem musimy wiedzieć jak
korzysta
ć z technik blokowania ostrości. W aparatach serii EOS jest to bardzo proste.
Kadrowanie i kompozycja: Zdj
ęcia w dzień
W
łaściwości oświetlenia zmieniają się przez cały dzień, lecz nie warto
ogranicza
ć się do "magicznego"
popo
łudniowego słońca.
Wielu fotografów uwa
ża słońce za główne
źródło światła. Korzystanie wyłącznie z
o
świetlenia słonecznego nie jest złym
nawykiem, trzeba jednak bra
ć pod uwagę
ró
żnice w jego jakości. Szczególnie
istotnymi czynnikami s
ą: pora dnia i kąt
padania promieni s
łonecznych.
Odpowiednia pora?
W
śród fotografów zwykło się mówić o świetle późnego popołudnia. Istotnie, w
promieniach s
łońca znajdującego się nisko nad horyzontem fotografowane obiekty
wygl
ądają najładniej. Podobne wrażenie można odnieść wczesnym rankiem, kiedy to
światło jest bardziej różowe, w odróżnieniu od złocistego światła popołudniowego.
Nie bez znaczenia s
ą inne czynniki, np. położenie geograficzne, pogoda,
przejrzysto
ść powietrza, itp. Robienie zdjęć w południe często nie przynosi dobrych
efektów.
Światło padające bezpośrednio z
góry jest przyczyn
ą powstawania brzydkich
kontrastów pomi
ędzy elementami jasnymi a
ciemnymi. Ludzie nie wygl
ądają atrakcyjnie
z powodu cieni na ich twarzach. Nie znaczy
to,
że robienie zdjęć w środku dnia jest
niedopuszczalne. Powinni
śmy sobie jednak
zdawa
ć sprawę z problemów, które mogą
przy tym wyst
ąpić.
Niebo.
Ka
żdemu chyba zdarzyło się fotografować
pi
ękne, błękitne niebo i następnie
rozczarowa
ć widokiem zdjęć przedstawiających bladą, rozmytą płaszczyznę.
Fotografowanie z obiektywem skierowanym w stron
ę słońca lub ze słońcem z boku
sprawia,
że rezultatem pomiaru światła jest nadmierna ekspozycja nieba. Zdjęcia,
przy których s
łońce znajduje się za naszymi plecami pozwalają uzyskać głębszy
odcie
ń błękitu. Jeśli tylko niebo stanowi istotny element kompozycji zdjęcia,
koniecznie trzeba zmierzy
ć intensywność oświetlenia.
Kadrowanie i kompozycja: Zdj
ęcia wieczorem i w nocy
Robienie zdj
ęć wieczorem i nocą stwarza szczególne problemy, lecz dostarcza
tak
że wielu niezwykłych możliwości.
Wieczorne
światło
Czasami po zachodzie s
łońca mamy do
czynienia z wyj
ątkowo korzystnymi
warunkami o
świetleniowymi. Robienie
zdj
ęć o tej porze jest prawdziwym
wyzwaniem.
Świat nabiera mrocznego i
tajemniczego wygl
ądu, który chciałoby się
utrwali
ć na zdjęciu, jednak wymagane o tej
porze bardzo d
ługie czasy naświetlania
mog
ą znacznie utrudnić fotografowanie z
aparatem trzymanym w r
ęku. W takich
sytuacjach bardzo pomocny mo
że okazać
si
ę statyw. Nie mniej problemów możemy napotkać przy ustawianiu ostrości. Wtedy
wyj
ściem z sytuacji może okazać się zrobienie kilku zdjęć przy różnych ustawieniach,
a nast
ępnie wybranie najlepszego.
Nocne pejza
że
Fotografowanie
świateł w nocy wymaga bardzo długiego czasu ekspozycji.
Oczywi
ście niezbędny jest statyw. Konieczne może okazać się przybliżone
okre
ślenie czasu ekspozycji i naświetlenie kilku klatek przy różnych jego wartościach.
Gdy fotografujemy bardzo odleg
ły obiekt w ciemności, mogą wystąpić problemy w
dzia
łaniu autofocusu. Dobrym wyjściem jest wówczas włączenie trybu ręcznego
ustawiania ostro
ści. Podczas długiej ekspozycji kolorowe filmy uzyskują zielonkawe
zabarwienie. Zjawisko to nazywamy rozbalansowaniem barw i nie mo
żna podać dla
niego
żadnego środka zaradczego. Zapoznanie się z szerszą gamą filmów pozwala
stwierdzi
ć, że niektóre z nich lepiej nadają się do długiego czasu ekspozycji niż inne.
Wykonanie kilku prób pozwoli wybra
ć ten najlepszy.
Kadrowanie i kompozycja: Z
łudzenie ruchu
Jak odda
ć ruch? Czasami rozmazane sceny daje lepsze efekty niż utrzymanie
ostro
ści.
Wra
żenie ruchu
Aby sfotografowa
ć poruszające się obiekty,
mo
żemy zastosować krótki czas otwarcia
migawki. Mo
żemy także wodzić aparatem
za g
łównym obiektem w taki sposób, by
uzyska
ć rozmazane tło, które zdaje się
"p
łynąć". Często to właśnie ruch sprawia,
że zdjęcie staje się interesujące, jednak
ustawiczne stosowanie tej zasady mo
że
sta
ć się nudne. Przykładem niech będzie
wybór sposobu fotografowania wodospadu.
Pojawia si
ę pytanie: czy na zdjęciu ma być
widoczna dok
ładnie każda kropla wody, czy
chcemy raczej zobaczy
ć rwący potok? Jak zwykle w takich przypadkach, nie można
wskaza
ć dobrego lub złego rozwiązania -należy dokonać wyboru, kierując się własną
kreatywno
ścią.
Najazd
Podczas robienia zdj
ęć możemy
zastosowa
ć ciekawą technikę,
wykorzystuj
ącą własności obiektywów o
zmiennej ogniskowej. Polega ona na
zmianie ogniskowej w trakcie ekspozycji. W
tym celu niezb
ędne jest ustawienie bardzo
d
ługiego czasu naświetlania oraz
zamontowanie aparatu na statywie, co
spowoduje,
że linie przesunięcia będą
jednakowe. Wa
żną kwestią jest wybór
odpowiedniego tematu. Skierowanie na
plan wielu
źródeł światła daje zazwyczaj
najlepsze rezultaty, jako
że linie przesunięcia są wtedy bardzo wyraźne.
Zdj
ęcie z poruszonym tłem
Wykonywanie zdj
ęć z poruszonym tłem jest
szczególnie interesuj
ące, kiedy stosujemy
ró
żne czasy otwarcia migawki. Wykonując
tego typu fotografie musimy
zsynchronizowa
ć ruch aparatu z ruchem
fotografowanego obiektu (kamera potrafi
filmowa
ć scenę statyczną, lecz próba
wykonania tego przy pomocy lustrzanki
jednoobiektywowej zaowocuje niczym
innym jak rozmyciem ca
łego zdjęcia).
Dobieraj
ąc krótki czas otwarcia migawki,
uzyskujemy zdj
ęcie z rozmytym tłem i wyraźnym, ostrym tematem. Przy
zastosowaniu d
łuższego czasu główny obiekt będzie odpowiednio bardziej
rozmazany. W tej technice bardzo du
żo zależy od samego fotografa, toteż
stosowanie jej cz
ęsto prowadzi do uzyskania zdjęć jedynych w swoim rodzaju. Warto
poeksperymentowa
ć.
Kadrowanie i kompozycja: Korzystanie z filtrów
Stosowanie filtrów jest dobrym sposobem na rozwi
ązanie wielu problemów, a
przy tym znacznie poszerza nasze mo
żliwości.
Filtry polaryzacyjne
Filtry polaryzacyjne mog
ą być obracane, aby skutecznie likwidować wpływ światła
odbitego. S
ą one szczególnie użyteczne w sytuacjach, gdy robimy zdjęcia obiektów,
które silnie odbijaj
ą promienie słoneczne, np. wody, szkła, gładkich powierzchni
metalowych, itp. Dzi
ęki ich użyciu obraz staje się bardziej wyraźny. Drugą funkcją
filtrów polaryzacyjnych jest wysycanie barw nieba i innych elementów pejza
żu.
Wykonanie zamieszczonego tu zdj
ęcia wymagało użycia obrotowego filtra
polaryzacyjnego, np. takiego, jaki dostarczany jest prze firm
ę Canon. Działanie
efektu polaryzacji najlepiej jest oceni
ć przez obserwację zmian zachodzących w
o
świetlonych miejscach kadru podczas obracania filtra.
Filtry skylight i UV
Jednym z prostszych sposobów skorygowania wygl
ądu sceny jest umieszczenie na
obiektywie filtra. Zarówno filtry typu skylight, jak i UV zapobiegaj
ą powstawaniu na
zdj
ęciu mgiełki spowodowanej działaniem promieni słonecznych, ograniczając dostęp
promieni ultrafioletowych do filmu fotograficznego. Filtry UV s
ą zazwyczaj
przezroczyste, podczas gdy typ skylight charakteryzuje si
ę różowym zabarwieniem,
które powoduje wi
ększe nasycenie barw w warunkach zacienienia lub zachmurzenia.
Niektórzy fotografowanie na sta
łe zamocowują te filtry na obiektywach, zapobiegając
w ten sposób mechanicznym uszkodzeniom soczewek.