52

Powódź na budowie
mostu podwieszonego

w ciągu AOW

prof. dr hab. inż. Jan Biliszczuk

Politechnika Wrocławska, Zespół Badawczo-
Projektowy MOSTY-WROCŁAW

Obszerny opis
budowanego
obiektu przedsta-
wiono w pracy (1).
W niniejszym
artykule podano
tylko podstawowe
informacje
o budowanym
obiekcie oraz
przedstawiono
szkody, jakich
tegoroczna
powódź dokonała
na budowie mostu
w ciągu Autostra-
dowej Obwodnicy
Wrocławia.

1a

2a

1b

2b

M

ost zaprojektowano z trzech sekcji o podobnej
konstrukcji przekroju poprzecznego:

– estakady południowej E1 długości 610 m (jest

to 11-przęsłowa belka z betonu sprężonego o przekroju
skrzynkowym o długości przęseł: 40 + 2 x 52 + 56
+ 6 x 60 + 50 m);

– mostu głównego M2 długości 612 m o konstrukcji pod-

wieszonej do jednego pylonu; most zaprojektowano
z betonu sprężonego, przęsła mają następujące rozpię-
tości: 50 + 2 x 256 + 50 m, pylon wysokości 122 m jest
wspólny dla obu konstrukcji pomostu, konstrukcję no-
śną przęseł podwieszono dwustronnie co 12,0 m;

– estakady północnej E3 długości 520 m w postaci

9-przęsłowej belki ciągłej z betonu sprężonego, przęsła
50 + 7 x 60 + 50 m.

Założono, że tylko pylon zostanie pokryty barwnymi
powłokami powierzchniowego zabezpieczenia. Pozo-
stałe elementy konstrukcji (poza gzymsem) będą miały
fakturę surowego betonu.

Podstawowe

założenia technologiczne

Z uwagi na kompatybilny kształt przekrojów poprzecz-
nych ustrojów nośnych estakad E1 i E2 i mostu M1 (1),

początkowo przyjęto, że obiekt będzie wykonany
w technologii nasuwania podłużnego z użyciem podpór
tymczasowych. Z uwagi na bardzo krótki termin realiza-
cji obiektu – 30 miesięcy – plan skorygowano i przyjęto,
że estakada E1 zostanie wykonana na rusztowaniach
przestawnych. Technologię budowy mostu M2 przedsta-
wiono na rys. 1.
Przewidziano 3 stanowiska wytwórcze:
– stanowisko ST1 usytuowane w pobliżu podpory P20

estakady E3, z którego zostaną wykonane kolejno obie
nitki tej estakady. Usytuowanie stanowiska w środku
długości estakady wynika z faktu, iż jest ona położona
w planie na krzywej przejściowej i łuku kołowym o R =
3160 m. Obie części różnią się geometrią osi podłużnej.
W pierwszej kolejności wykonano część północną, na-
suwając konstrukcję w kierunku przyczółka P25, a póź-
niej część północną, nasuwając w kierunku podpory
grupowej P16. Po nasunięciu obu części zostaną one
połączone. Po wykonaniu nitki wschodniej stanowisko
zostanie przemieszczone poprzecznie i w sposób ana-
logiczny zostanie wykonana nitka zachodnia;

– bliźniacze stanowiska wytwórcze ST2 i ST3 usytuowa-

no między podporami P11 i P12. Przy ich wykorzystaniu
zostanie wykonany most M2.

Fot. 1. Widoki placu budowy w rejonie

pylonu w marcu bieżącego roku
i z 22 maja (fot. W. Kluczewski)

Fot. 2. Ogólny widok placu budowy

estakady E3 i mostu M2
(fot. W. Kluczewski)

m o s t y

r e a l i z a c j e

53

Stanowisko wytwórcze

P14

P11

P12

Pylon

P15

P16

P12

P13

Most gáówny l = 612 m

Filar grupowy

Awanbek L=26m

ETAP I Budowa podpór docelowych i tymczasowych,
nasuwanie mostu gáównego

ETAP II Nasuwanie mostu gáównego

ETAP III Nasuwanie mostu gáównego

ETAP III Regulacja wysokoĞciowa ustroju noĞnego,
instalacja want

ETAP IV Gotowy obiekt

49,00 m

256.00

256.00

49.00

Podpory tymczasowe

Filar grupowy

Konstrukcja oporowa do

nasuwania konstrukcji

29.80

53.60

17.80

Skrajnia Īeglugowa

Skrajnie

Īeglugowe

Poziom wody o prawdopodobieństwie wystąpienia

Odnotowany poziom wody

1% (woda stuletnia)

0,5% (woda dwustuletnia)

0,3% (woda trzystuletnia)

10.07.1997 r.

22.05.2010 r.

113,00

113,30

113,70

115,30

113,40

Tab. 1. Przewidywane i odnotowane poziomy wody

Rys. 1. Technologia budowy mostu

głównego M2

54

Aktualny stan budowy

Do końca maja 2010 r. roku wykonano:
− wszystkie podpory obiektu;
− dolną część pylonu do wysokości 31,06 m;
− 57% ustroju nośnego estakady E3;
− 45% ustroju nośnego mostu głównego M2;
− 15% ustroju nośnego estakady E1.
W sumie wykonano 1275,97 m ustrojów nośnych
z 3484 m. Tempo budowy obiektu (przy wykorzystaniu
pięciu stanowisk) przed powodzią sięgało ponad 300 m
ustroju nośnego na miesiąc.

Wielka woda na budowie

W rejonie przeprawy normalny poziom wody w Odrze
wynosi 107,00 m n.p.m. Najniższa rzędna spodu kon-
strukcji to 117,80 m n.p.m. W tab. 1 podano prognozo-
wane poziomy wysokiej wody dla prawdopodobieństwa
wystąpienia 1%, 0,5% i 0,3% oraz poziomy odnotowane
w czasie wielkiej powodzi z roku 1997 oraz obecnej.

Z porównania wynika, iż 13 lat po powodzi tysiąclecia
odnotowaliśmy wodę dwustuletnią.
Wielka woda wtargnęła na budowę w sobotę 22 maja
2010 roku w godzinach popołudniowych, zalewając
cały plac budowy usytuowany w obrębie wałów
(fot. 1-4, 6).
Główne szkody materialne wyrządzone przez powódź to:
− dezorganizacja budowy i konieczność ewakuacji sprzę-

tu i materiałów;

− przerwanie drogi technologicznej (dojazdu do mostu

tymczasowego na Odrze), co odcięło połączenie z wy-
spą (fot. 6);

− uszkodzenie tymczasowego mostu nad rzeką Ślęzą,

umożliwiającego dojazd do placu budowy estakady
E1 i mostu M2;

− zalanie części biur i magazynów (fot. 5).
Straty materialne z uwagi na wcześniejszą ewakuację
budowy nie są duże. Natomiast odzyskanie normalnego
rytmu budowy będzie możliwe za 6 do 8 tygodni.



Piśmiennictwo
1. Biliszczuk J. z zespołem:

Most podwieszony w ciągu
Autostradowej Obwodnicy
Wrocławia – projekt. Semi-
narium Wrocławskie Dni
Mostowe „Obiekty mosto-
we na autostradach i dro-
gach ekspresowych”, Wro-
cław 26-27 listopada 2009.
DWE.

Fot. 3. Plac budowy 22.05.2010 r.

(fot. J. Biliszczuk)

Fot. 4. Woda na wyspie. Pylon stoi

w wodzie (fot. J. Biliszczuk)

Fot. 5. Zalane biura budowy. Biura

wcześniej ewakuowano
(fot. J. Biliszczuk)

Fot. 6. Rozmycie dojazdu do mostu

tymczasowego. Odcięty
dojazd do pylonu
(fot. J. Biliszczuk)

3a

4

6a

3a

5

6b