Koordynacja planu i profilu drogi

Na podstawie wytycznych WPD 1, WPD2 i WPD 3 przygotowała dr inż. A. Sołowczuk

Koordynacja elementów planu i profilu drogi

Nałożenie odcinka krzywoliniowego w planie na łuk wypukły w profilu podłużnym tak, aby:

– Długość elementu krzywoliniowego w planie (łuku kołowego z krzywymi

przejściowymi) była większa od długości łuku wypukłego o około 10%.
Długość łuku pionowego Ł oblicza się z klasycznego wzoru, uwzględniając małe
wartości kątów:

(

)

2

1

i

i

R

Ł

pion

+

=

[m]

gdzie:

i

1

i i

2

– pochylenia podłużne, podawane w ułamku dziesiętnym, znak „+” – stosuje się dla

pochyleń odwrotnych, a znak „–” – dla pochyleń jednakowego kierunku, tj. obydwa
pochylenia,

R

pion

– promień łuku pionowego, [m].

– Wzajemne przesunięcie wierzchołków załamań trasy w planie i profilu podłużnym nie

było większe od 1/4 długości odcinka krzywoliniowego w planie (łuku kołowego z
krzywymi przejściowymi).

– Zmiana kierunku trasy od początku krzywej w planie do najwyższego punktu łuku

wypukłego była większa od 3°.

D

+ 2 l

kp

= 1,1 Ł

D

l

kp

l

kp

D

+ 2 l

kp

D

¼(D + 2 l

kp

)

l

kp

l

kp

Ł

i

2

i

1

R

pion

R

pion

wierzchołek załamania trasy w planie = ŚŁ

wierzchołek
załomu w profilu