background image

USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 18 stycznia 2009 r.

 

86

DZIAŁ TRZYNASTY 

 

ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA WYKROCZENIA PRZECIWKO PRAWOM PRACOWNIKA 

 

(oznaczenie oraz tytuł rozdziału I skreślone)

 (276)

 

 

Art. 281. 

 (277)

 Kto, będąc pracodawcą lub działając w jego imieniu: 

  1)   zawiera umowę cywilnoprawną w warunkach, w których zgodnie z art. 22 § 1 powinna być zawarta 

umowa o pracę, 

  2)   nie potwierdza na piśmie zawartej z pracownikiem umowy o pracę, 

  3)   wypowiada lub rozwiązuje z pracownikiem stosunek pracy bez wypowiedzenia, naruszając w sposób 

rażący przepisy prawa pracy, 

  4)   stosuje  wobec  pracowników  inne  kary  niż przewidziane w przepisach prawa pracy o 

odpowiedzialności porządkowej pracowników, 

  5)   narusza  przepisy  o  czasie  pracy  lub przepisy o uprawnieniach pracowników związanych z 

rodzicielstwem i zatrudnianiu młodocianych, 

  6)   nie  prowadzi  dokumentacji  w  sprawach  związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych 

pracowników, 

  7)   pozostawia  dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe 

pracowników w warunkach grożących uszkodzeniem lub zniszczeniem 

- podlega karze grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł. 

Art. 282. § 1. 

 (278)

 Kto, wbrew obowiązkowi: 

  1)   nie wypłaca w ustalonym terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego 

pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi rodziny pracownika, wysokość tego 
wynagrodzenia lub świadczenia bezpodstawnie obniża albo dokonuje bezpodstawnych potrąceń, 

  2)   nie udziela przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego lub bezpodstawnie obniża wymiar 

tego urlopu, 

  3)   nie wydaje pracownikowi świadectwa pracy, 

podlega karze grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł. 

§ 2. Tej samej karze podlega, kto wbrew obowiązkowi nie wykonuje podlegającego wykonaniu 

orzeczenia sądu pracy lub ugody zawartej przed komisją pojednawczą lub sądem pracy. 

Art. 283. 

 (279)

 § 1. Kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy albo kierując 

pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i 
higieny pracy, podlega karze grzywny od 1.000 zł do 30.000 zł. 

§ 2. Tej samej karze podlega, kto: 

  1)   wbrew  obowiązkowi nie zawiadamia w terminie 30 dni właściwego okręgowego inspektora pracy i 

właściwego państwowego inspektora sanitarnego o miejscu, rodzaju, zakresie prowadzonej 
działalności, jak również o zmianie miejsca, rodzaju i zakresu prowadzonej działalności oraz o 
zmianie technologii, jeżeli zmiana technologii może powodować zwiększenie zagrożenia dla zdrowia 
pracowników, 

  2)   wbrew  obowiązkowi nie zapewnia, aby budowa lub przebudowa obiektu budowlanego albo jego 

części, w których przewiduje się pomieszczenia pracy, była wykonywana na podstawie projektów 
uwzględniających wymagania bezpieczeństwa i higieny pracy, pozytywnie zaopiniowanych przez 
uprawnionych rzeczoznawców, 

background image

USTAWA KODEKS PRACY – stan prawny na dzień 18 stycznia 2009 r.

 

87

  3)   wbrew obowiązkowi wyposaża stanowiska pracy w maszyny i inne urządzenia techniczne, które nie 

spełniają wymagań dotyczących oceny zgodności, 

  4)   wbrew  obowiązkowi dostarcza pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które nie spełniają 

wymagań dotyczących oceny zgodności, 

  5)   wbrew obowiązkowi stosuje: 

a)  materiały i procesy technologiczne bez uprzedniego ustalenia stopnia ich szkodliwości dla zdrowia 

pracowników i bez podjęcia odpowiednich środków profilaktycznych, 

b)  substancje i preparaty chemiczne nieoznakowane w sposób widoczny i umożliwiający ich 

identyfikację, 

c)  niebezpieczne substancje i niebezpieczne preparaty chemiczne nieposiadające kart charakterystyki 

tych substancji, a także opakowań zabezpieczających przed ich szkodliwym działaniem, pożarem 
lub wybuchem, 

  6)   wbrew  obowiązkowi nie zawiadamia właściwego okręgowego inspektora pracy, prokuratora lub 

innego właściwego organu o śmiertelnym, ciężkim lub zbiorowym wypadku przy pracy oraz o każdym 
innym wypadku, który wywołał wymienione skutki, mającym związek z pracą, jeżeli może być uznany 
za wypadek przy pracy, nie zgłasza choroby zawodowej albo podejrzenia o taką chorobę, nie ujawnia 
wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, albo przedstawia niezgodne z prawdą informacje, 
dowody lub dokumenty dotyczące takich wypadków i chorób, 

  7)   nie  wykonuje  w  wyznaczonym  terminie  podlegającego wykonaniu nakazu organu Państwowej 

Inspekcji Pracy, 

  8)   utrudnia działalność organu Państwowej Inspekcji Pracy, w szczególności uniemożliwia prowadzenie 

wizytacji zakładu pracy lub nie udziela informacji niezbędnych do wykonywania jej zadań, 

  9)   bez  zezwolenia  właściwego inspektora pracy dopuszcza do wykonywania pracy lub innych zajęć 

zarobkowych przez dziecko do ukończenia przez nie 16 roku życia. 

 

Rozdział II (skreślony)

 (280)