Cyrylica

1

Cyrylica

Obszar, na którym używana jest cyrylica

Cyrylica – pismo alfabetyczne służące

do zapisu języków

wschodniosłowiańskich, większości

południowosłowiańskich i innych.

Nazwa nawiązuje do apostoła Słowian

– św. Cyryla, który wspólnie ze św.

Metodym, prowadząc misję

wielkomorawską wśród Słowian

zapisał i wprowadził do liturgii język

słowiański. Do zapisu tego języka

zostały stworzone dwa alfabety –

głagolica i później cyrylica (pismo

uproszczone na bazie dużego alfabetu

greckiego – majuskuły oraz głagolicy, z której zostały przeniesione niektóre litery).

Historia

Za twórcę cyrylicy uznaje się któregoś z uczniów Cyryla i Metodego, przy czym najczęściej przywołuje się tu

imiona Klimenta Ochrydzkiego bądź Konstantyna Presławskiego. Pierwsze ślady użycia cyrylicy pochodzą z

terenów wschodniej Bułgarii. Za najstarszy datowany zabytek cyrylicki uważany jest dobrudżańska inskrypcja cara

Piotra, datowana na 943 rok. W ciągu X-XII w. cyrylica rozprzestrzeniła się z Bułgarii na tereny Serbii oraz Rusi

Kijowskiej.

Cyrylica używana współcześnie dla zapisu rozmaitych języków jest alfabetem częściowo zreformowanym i

unowocześnionym w stosunku do wersji pierwotnej i nosi nazwę grażdanki (ros. skrót od grażdanskij szrift, tj. pismo

obywatelskie, świeckie). Reformy cyrylicy dokonano w Rosji na początku XVIII wieku za sprawą Piotra Wielkiego.

Projekt reformy z osobistymi uwagami cara pochodzi z roku 1709. Początkowo zreformowanego pisma używano

wyłącznie w kancelarii carskiej dla zapisu oficjalnych dokumentów państwowych, później jej użycie rozszerzyło się

także na inne sfery piśmiennictwa, najpierw rosyjskiego, a następnie także południowosłowiańskiego. Przy

pierwotnej wersji cyrylicy pozostała cerkiew prawosławna, wykorzystująca zapisane tym alfabetem księgi

liturgiczne w języku cerkiewnosłowiańskim.

W Serbii reformy pisma dokonał w pierwszej połowie XIX w. Vuk Karadžić. Usunął on m.in. znaki ъ, ь pisane na

końcu wyrazów, wprowadził znaki љ, њ, џ dla miękkiego l', miękkiego n' oraz dla dż, ujednolicił także pisownię

joty, wprowadzając łaciński znak j w miejsce dotychczasowych rozmaicie zapisywanych liter.

W Rosji po rewolucji lutowej przygotowano kolejny projekt reformy pisma, zatwierdzony przez Akademię Nauk 5

lipca 1917 roku. Reforma zmierzała do uproszczenia pisowni i ortografii. Zmiany polegały na ujednoliceniu zapisu

dźwięków "je" i "i", zarzuceniu pisania twardego znaku na końcu wyrazów kończących się spółgłoską oraz

wykreśleniu z alfabetu jaci (ѣ). Reforma uzyskała moc obowiązującą w 1918 roku, już pod rządami bolszewików.

Reformy nie zaakceptowała część emigracji rosyjskiej oraz duchowieństwo, wiele publikacji emigracyjnych

drukowano według dawnych zasad.

Reforma grażdanki bułgarskiej dokonana została na wzór rosyjski w 1944 roku.

Cyrylica przyjęta została przez większość języków z terenu byłego ZSRR (wyjątkami były: estoński, gruziński,

litewski, łotewski, ormiański), a także w językach: serbsko-chorwackim (w wariancie serbskim), bułgarskim,

macedońskim i mongolskim (tylko w Mongolii).

Cyrylica

2

Po rozpadzie ZSRR w kilku jego byłych republikach następuje odwrót od alfabetów opartych na cyrylicy na rzecz

alfabetów opartych na łacińskim: Azerbejdżan, Mołdawia (z wyjątkiem Naddniestrza), Turkmenistan, Uzbekistan.

Opis

W cyrylicy wyróżnia się wielkie i małe litery, jednak w przeciwieństwie do alfabetu łacińskiego różnią się one

głównie wielkością, nie kształtem. Czasem znacznie różni się za to od pisma prostego kursywa (zwłaszcza małe

litery), np.

Гг Гг, Дд Дд, Ии Ии, Цц Цц, Џџ Џџ, Шш Шш

. Istnieją także niewielkie różnice w postaci

kursywy w różnych językach.

Cyrylica

Аа

A (a)

Бб

Be

(b)

Вв

We

(v)

Гг

Gie lub

Hie (g)

Ѓѓ

Gie

miękkie (ǵ)

Ґґ

Ge (g̀)

Дд

De (d)

Ђђ

Dzie

(đ)

Ее

Je (ê)

Єє

Je ukraiń.

(ê)

Ѐ

E grave

Ёё

Jo

(ë)

Жж

Że (ž)

Ѕs

Dz (ẑ)

Зз

Ze

(z)

Ии

I (i)

Іі

I ukraiń. (í)

Її

Ji (ï)

Йй

J (I

krótkie) (j)

Ѝ

I grave

Јј

Ji (ĵ)

Кк

Ka

Ќќ

Kje (ḱ)

Лл

El (l)

Љљ

Lje

(l̂)

Мм

Em

(m)

Нн

En (n)

Њњ

Nje

(n̂)

Оо

O (o)

Пп

Pe (p)

Рр

Er (r)

Сс

Es (s)

Тт

Te (t)

Ћћ

Cie

(ć)

Ѹ

U

Уу

U (u)

Ўў

U krótkie

(ŭ)

Фф

Ef

(f)

Хх

Cha

(h)

Ѡ

Omega

Цц

Ce

(c)

Чч

Cze

(č)

Џџ

Dże (ẑ)

Шш

Sza (š)

Щщ

Szcza (ŝ)

Ъъ

Jor (twardy

znak) (")

Ыы

Jery

(y)

Ьь

Jer (miękki

znak) (')

Ѣ

Jać

Ээ

E (è)

Юю

Ju

(û)

Яя

Ja (â)

ɾa

Aj

Ѥ

Je

Ѧ

Jes

Ѫ

Jus

Ѩ

Ję

Ѭ

Ją

Ѯ

Ksi

Ѱ

Psi

Ѳ

Fita

Ѵ

Iżyca

Ѷ

Iżyca

okowy

Ѿ

Ot

• Rosyjskie litery wytłuszczone; zarzucone pochylone; w nawiasach transliteracja

[1]

Wersje cyrylicy współcześnie używane do zapisywania poszczególnych języków nieco różnią się od siebie

nawzajem.

Cyrylica w kroju podstawowym i kursywie:

А

а

Б

б

В

в

Г

г

Д

д

Е

е

Ё

ё

Ж

ж

З

з

И

и

Й

й

К

к

Л

л

М

м

Н

н

О

о

П

п

Р

р

С

с

Т

т

У

у

Ф

ф

Х

х

Ц

ц

Ч

ч

Ш

ш

Щ

щ

Ъ

ъ

Ы

ы

Ь

ь

Э

э

Ю

ю

Я

я

А

а

Б

б

В

в

Г

г

Д

д

Е

е

Ё

ё

Ж

ж

З

з

И

и

Й

й

К

к

Л

л

М

м

Н

н

О

о

П

п

Р

р

С

с

Т

т

У

у

Ф

ф

Х

х

Ц

ц

Ч

ч

Ш

ш

Щ

щ

Ъ

ъ

Ы

ы

Ь

ь

Э

э

Ю

ю

Я

я

Cyrylica w piśmie odręcznym w zasadzie identyczna jest, jak w kursywie, a te z liter, których wygląd w piśmie

odręcznym jest wyraźnie odmienny, niż w druku lub może budzić wątpliwości pokazane są w zestawieniu poniżej.

Cyrylica

3

Różnice w postaciach liter w kroju prostym i w

kursywie w języku rosyjskim (w środku), serbskim i

macedońskim (po prawej)

Cyrylica używana w różnych krajach

Wczesna cyrylica

Cyrylica została utworzona dla języka

staro-cerkiewno-słowiańskiego. Zastąpiła wcześniej używaną

głagolicę. Pierwotnie zawierała kilka dziś nieużywanych liter.

Współczesna cyrylica rosyjska

Zobacz: język rosyjski

Litera Kursywa

Transliteracja[2]

Transkrypcja[3]

А а

А а

A a

a

Б б

Б б

B b

b

В в

В в

V v

w

Г г

Г г

G g

g

Д д

Д д

D d

d

Е е

Е е

E e

je, ie, e

Ё ё

Ё ё

Ë ë

jo, io, o

Ж ж

Ж ж

Ž ž

ż

З з

З з

Z z

z

И и

И и

I i

i, ji, y

Й й

Й й

J j

j

К к

К к

K k

k

Л л

Л л

L l

ł, l

М м

М м

M m

m

Н н

Н н

N n

n

О о

О о

O o

o

П п

П п

P p

p

Р р

Р р

R r

r

С с

С с

S s

s

Cyrylica

4

Т т

Т т

T t

t

У у

У у

U u

u

Ф ф

Ф ф

F f

f

Х х

Х х

H h

ch

Ц ц

Ц ц

C c

c

Ч ч

Ч ч

Č č

cz

Ш ш

Ш ш

Š š

sz

Щ щ

Щ щ

ż ŝ

szcz

Ъ ъ

Ъ ъ

″

znak twardy

Ы ы

Ы ы

Y y

y

Ь ь

Ь ь

'

́(znak zmiękczenia) lub pomija się

1)

Э э

Э э

È è

e

Ю ю

Ю ю

Û û

ju, iu, u

Я я

Я я

 â

ja, ia, a

Zalecenia typograficzne

W standardzie Unicode do transliteracji znaku miękkiego (Ь ь) i znaku twardego (Ъ ъ) przewidziano następujące

znaki pisarskie alfabetu łacińskiego:

• znak miękki: modyfikator prim (U+02B9) MODIFIER LETTER PRIME

• znak twardy: modyfikator bis (U+02BA) MODIFIER LETTER DOUBLE PRIME

W przypadku braku tych znaków można użyć;

• dla znaku miękkiego: (') apostrof ascii U+0027, (') prim U+2032, (´) akut U+00B4;

• dla znaku twardego: (") cudzysłów ascii U+0022, (″) bis U+2033

Nie należy używać apostrofu typograficznego (’) U+2019, ani górnego cudzysłowu zamykającego (”) U+201D.

Współczesna cyrylica serbska

Zobacz też: język serbski

Litera Kursywa

Transliteracja[2]

Transkrypcja

А а

А а

A a

a

Б б

Б б

B b

b

В в

В в

V v

w

Г г

Г г

G g

g

Д д

Д д

D d

d

Ђ ђ

Ђ ђ

Đ đ, Dj dj

dź, dzi

Е е

Е е

E e

e

Ж ж

Ж ж

Ž ž

ż

З з

З з

Z z

z

И и

И и

I i

i

Ј ј

Ј ј

J̌ ǰ, J j

j

К к

К к

K k

k

Cyrylica

5

Л л

Л л

L l

ł

Љ љ

Љ љ

L̂ l̂, Lj lj

l

М м

М м

M m

m

Н н

Н н

N n

n

Њ њ

Њ њ

N̂ n̂, Nj nj

ń, ni

О о

О о

O o

o

П п

П п

P p

p

Р р

Р р

R r

r

С с

С с

S s

s

Т т

Т т

T t

t

Ћ ћ

Ћ ћ

Ć ć

ć, ci

У у

У у

U u

u

Ф ф

Ф ф

F f

f

Х х

Х х

H h

h

Ц ц

Ц ц

C c

c

Ч ч

Ч ч

Č č

cz

Џ џ

Џ џ

D̂ d̂, Dž dž

dż

Ш ш

Ш ш

Š š

sz

Współczesna cyrylica bułgarska

Cyrylica służąca do zapisu języka bułgarskiego jest bardzo podobna do rosyjskiej i różni się od niej kilkoma tylko

niewielkimi zmianami, takimi jak nieobecność liter 'э' oraz 'ы'. Poza tym pewne litery w bułgarskim wymawiane są

inaczej niż w rosyjskim, a więc odpowiednio 'e' to 'e' (nie 'je'), 'щ' to 'szt' zaś 'ъ' to samogłoska między 'a' oraz 'y'

(szwa).

Litera

Transliteracja[2]

Transkrypcja

А а

A a

a

Б б

B b

b

В в

V v

w

Г г

G g

g

Д д

D d

d

Е е

E e

e

Ж ж

Ž ž

ż

З з

Z z

z

И и

I i

i

Й й

J j

j

К к

K k

k

Л л

L l

l, ł

М м

M m

m

Н н

N n

n

Cyrylica

6

О о

O o

o

П п

P p

p

Р р

R r

r

С с

S s

s

Т т

T t

t

У у

U u

u

Ф ф

F f

f

Х х

H h

ch

Ц ц

C c

c

Ч ч

Č č

cz

Ш ш

Š š

sz

Щ щ

ż ŝ

szt

Ъ ъ

", Ă ă

y

Ю ю

Û û

ju

Я я

 â

ja

Współczesna cyrylica macedońska

Język macedoński posługuje się cyrylicą zbliżoną do serbskiej, jednak z kilkoma drobnymi zmianami,

dostosowującymi alfabet do dźwięków tego języka, takimi jak 'dz' (s), miękkie g' i miękkie k'.

Transliteracja[2]

Transkrypcja

Cyrylica Łacinka

Unikod

Łacinka Unikod

А а

A a

a

Б б

B b

b

В в

V v

w

Г г

G g

g

Д д

D d

d

Ѓ ѓ

Ǵ ǵ

(U+01F4); (U+01F5)

ǵ

(U+01F5)

Е е

E e

e

Ж ж

Ž ž

(U+017D); (U+017E)

ż

З з

Z z

z

S s

Ẑ ẑ

(U+1E90); (U+1E91)

dz

И и

I i

i

J j

J̌ ǰ

(U+004A)+(U+030C); (U+01F0) j

К к

K k

k

Л л

L l

ł

Љ љ

L̂ l̂

l

М м

M m

m

Н н

N n

n

Њ њ

N̂ n̂

ń, ni

Cyrylica

7

О о

O o

o

П п

P p

p

Р р

R r

r

С с

S s

s

Т т

T t

t

Ќ ќ

Ḱ ḱ

(U+1E30); (U+1E31)

ḱ

(U+1E31)

У у

U u

u

Ф ф

F f

f

Х х

H h

h

Ц ц

C c

c

Ч ч

Č č

(U+010C); (U+010D)

cz

Џ џ

D̂ d̂

dż

Ш ш

Š š

(U+0160); (U+0161)

sz

Współczesna cyrylica białoruska

Zobacz: język białoruski

Litera

Transliteracja[2]

Transkrypcja

А а

A a

a

Б б

B b

b

В в

V v

w

Г г

G g

h

Д д

D d

d

Е е

E e

je, ie, e

Ё ё

Ё ё

jo, io, e

Ж ж

Ž ž

ż

З з

Z z

z

І і

Ì ì

i

Й й

J j

j

К к

K k

k

Л л

L l

l, ł

М м

M m

m

Н н

N n

n

О о

O o

o

П п

P p

p

Р р

R r

r

С с

S s

s

Т т

T t

t

У у

U u

u

Ў ў

Ŭ ŭ

u

Cyrylica

8

Ф ф

F f

f

Х х

H h

ch

Ц ц

C c

c

Ч ч

Č č

cz

Ш ш

Š š

sz

Ы ы

Y y

y

Ь ь

'

́(znak zmiękczenia) lub pomija się

1)

Э э

È è

e

Ю ю

Û û

ju, iu, u

Я я

 â

ja, ia, a

1)

Transkrypcja niektórych liter w połączeniu ze znakiem zmiękczenia:

зь – ź, ль – l, нь – ń, сь – ś, ць – ć

Dwuznaki:

дз (transkrypcja: dz)

дзь (transkrypcja: dź)

дж (transkrypcja: dż )

Współczesna cyrylica ukraińska

Zobacz: język ukraiński

Litera

Transliteracja[2]

Transkrypcja

А а

A a

a

Б б

B b

b

В в

V v

w

Г г

G g

h

Ґ ґ

G̀ g̀

g

Д д

D d

d

Е е

E e

e

Є є

Ê ê

je, ie, e

Ж ж

Ž ž

ż

З з

Z z

z

И и

2)

I i

y

I i

Ì ì

i

Ї ї

Ї ї

ji, i

Й й

J j

j

К к

K k

k

Л л

L l

l

1)

, ł

М м

M m

m

Н н

N n

n

О о

O o

o

Cyrylica

9

П п

P p

p

Р р

R r

r

С с

S s

s

Т т

T t

t

У у

U u

u

Ф ф

F f

f

Х х

H h

ch

Ц ц

C c

c

Ч ч

Č č

cz

Ш ш

Š š

sz

Щ щ

ż ŝ

szcz

Ь ь

'

́(znak zmiękczenia) lub pomija się

1)

Ю ю

Û û

ju, iu, u

Я я

 â

ja, ia, a

1)

Transkrypcja niektórych liter w połączeniu ze znakiem zmiękczenia:

зь – ź, zi; ль – l; сь – ś, si; ць – ć, ci

Polska cyrylica

Cesarz Rosji Mikołaj I Romanow planował od roku 1852 wprowadzenie cyrylicy, dostosowanej do zapisu języka

polskiego w celu rusyfikacji Królestwa Polskiego.

Próby te natrafiły jednak na wielkie trudności natury lingwistycznej i politycznej. Niemało przyczynił się do tego

upór samego cara, który uważał się za specjalistę w tej dziedzinie

[4]

(i w innych; osobiście cenzurował Puszkina).

Przykład Fragmenty Powrotu Taty

[5]

:

Повротъ Таты

пр̌езъ А. Мицкевича

Пойдзьце о дзятки, пойдзьце вшистке разэм

За място, подъ слупъ на взгорэкъ,

Тамъ пр̌едъ цудовнымъ клęкнийце образэмъ,

Побожне змовце пацёрэкъ.

Тато не враца ранки и вечоры

Вэ лзах го чекамъ и трводзэ;

Розлялы р̌еки, пэлнэ звер̌а боры,

И пэлно збойцовъ на дродзэ;-

Слышąцъ то дзятки бегнą вшистке разэмъ

За място подъ слупъ на взгорэкъ,

Тамъ пр̌едъ цудовнымъ клęкая̨ образемъ,

И зачиная̨ пацёрэкъ.

Цалуя̨ земę, потэмъ въ Имę Ойца,

Сына и Духа свęтэго,

Cyrylica

10

Бąдзь похвалёна пр̌енайсьвęтша Тройца

Тэразъ и часу вшелькего.

(...)

Komentarze:

• Znaki diakrytyczne są nietypowe dla cyrylicy.

• Twarde znaki na końcu wyrazu: разэмъ Слышąцъ – to cecha cyrylicy przed reformą.

• Пóйдзьце – oznaczenie ć, dź użyte później w białoruskim

• „Spółgłoski niezmiękczalne”: пр̌езъ вшистке – to właściwość pisowni rosyjskiej

Unikodowy zapis cyrylicy

W standardzie Unicode, cyrylica jest zaadresowana w dwóch blokach: podstawowym: Cyrillic i uzupełniającym

Cyrillic Supplement obejmujących adresy od U+0400 do U+052F. Znaki o adresach od U+0400 do U+045F znane z

wcześniejszego standardu ISO 8859-5 zostały przeniesione do góry o 864 pozycje. Znaki zaadresowane od U+0460

do U+0489 to litery historyczne obecnie nie stosowane w cyrylicy. Znaki zaadresowane od U+048A do U+052F to

litery dodatkowe dla różnych języków, które stosują cyrylicę.

Unikod nie obejmuje cyrylickich znaków akcentowych, ale litery z akcentami można tworzyć dodając po

akcentowanej samogłosce (np. ы́ э́ ю́ я́) dostawny znaki diakrytyczny tzw. akut dostawny (U+0301). W tablicy

znaków można także zastosować symboli „użytku prywatnego” (ы э ю я ; ы э ю я).

W standardzie Unicode 5.1, wydanym 4 kwietnia 2008, wprowadzono znaczące zmiany w blokach znaków

cyrylickich. Zmodyfikowano bloki Cyrillic oraz Cyrillic Supplement, dodano bloki: Cyrillic Extended A

(2DE0...2DFF) oraz Cyrillic Extended B (A640...A69F), które znacząco poprawiły wsparcie dla alfabetów w

językach: staro-cerkiewno-słowiańskim, abchaskim, aleuckim, czuwaskim, kurdyjskim i mołdawskim

[6]

.

Znaki interpunkcyjne w cyrylicy są podobne do znaków interpunkcyjnych w łacince.

Unikodowy zapis Cyrylicy

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

A

B

C

D

E

F

040

Ѐ

Ё

Ђ

Ѓ

Є

Ѕ

І

Ї

Ј

Љ Њ Ћ

Ќ

Ѝ

Ў

Џ

041

А

Б

В

Г

Д

Е Ж З

И

Й

К

Л

М

Н

О

П

042

Р

С

Т

У

Ф

Х

Ц

Ч

Ш Щ Ъ Ы

Ь

Э Ю

Я

043

а

б

в

г

д

е

ж

з

и

й

к

л

м

н

о

п

044

р

с

т

у

ф

х

ц

ч

ш

щ

ъ

ы

ь

э

ю

я

045

ѐ

ё

ђ

ѓ

є

ѕ

і

ї

ј

љ

њ

ћ

ќ

ѝ

ў

џ

046 Ѡ ѡ

Ѣ

ѣ

Ѥ ѥ Ѧ ѧ Ѩ ѩ Ѫ ѫ Ѭ ѭ

Ѯ

ѯ

047 Ѱ ѱ

Ѳ

ѳ

Ѵ

ѵ

Ѷ

ѷ Ѹ ѹ Ѻ

ѻ

Ѽ

ѽ Ѿ

ѿ

048

Ҁ

ҁ

҂

҃

҄

҅

҆

Ӻ

҈

҉

Ҋ

ҋ

Ҍ

ҍ

Ҏ

ҏ

049

Ґ

ґ

Ғ

ғ

Ҕ

ҕ

Җ җ

Ҙ

ҙ

Қ

қ

Ҝ

ҝ

Ҟ

ҟ

04A Ҡ

ҡ

Ң

ң

Ҥ ҥ Ҧ ҧ

Ҩ

ҩ

Ҫ

ҫ

Ҭ

ҭ

Ү

ү

04B Ұ

ұ

Ҳ

ҳ

Ҵ ҵ

Ҷ

ҷ

Ҹ

ҹ

Һ

һ

Ҽ

ҽ

Ҿ

ҿ

04C

Ӏ

Ӂ ӂ

Ӄ

ӄ

Ӆ

ӆ

Ӈ

ӈ

Ӊ

ӊ

Ӌ

ӌ

Ӎ ӎ

Ӻ

04D Ӑ

ӑ

Ӓ

ӓ

Ӕ ӕ

Ӗ

ӗ

Ә

ә

Ӛ

ӛ

Ӝ

ӝ

Ӟ

ӟ

04E

Ӡ

ӡ

Ӣ

ӣ

Ӥ

ӥ

Ӧ

ӧ

Ө

ө

Ӫ

ӫ

Ӭ

ӭ

Ӯ

ӯ

04F Ӱ

ӱ

Ӳ

ӳ

Ӵ

ӵ

Ӷ

ӷ

Ӹ

ӹ

Ӻ

ӻ

Ӽ

ӽ

Ӿ

ӿ

Cyrylica

11

050

Ԁ

ԁ

Ԃ ԃ

Ԅ

ԅ

Ԇ

ԇ

Ԉ

ԉ Ԋ ԋ

Ԍ

ԍ

Ԏ

ԏ

051

Ԑ

ԑ

Ԓ

ԓ

█ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █

052 █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █ █

� zarezerwowany, █ pusty

Przypisy

[1] Transliteracja według Polskiej Normy PN-ISO 9:2000, obowiązującej od 1 lutego 2000 r., za Słownikiem ortograficznym języka polskiego

PWN, por. (http:/

/

so.

pwn.

pl/

zasady.

php?id=629693)

[2] Transliteracja międzynarodowa na podst. normy ISO 9

[3] Transkrypcja zgodna z uchwałami Komitetu Językoznawstwa Polskiej Akademii Nauk z 20 stycznia 1956 r., za Słownikiem ortograficznym

języka polskiego PWN

[4] I. Lewin: Matieriały k politikie carizma w obłasti pis'miennosti inorodcew (http:/

/

www2.

unil.

ch/

slav/

ling/

textes/

Levin30.

html), Kultura

i pis'miennost' Wostoka, ks. 6, Baku, 1930, str. 5-7.

[5] Źródło: Historia 2. Czasy nowożytne. Zakres podstawowy, Bogumiła Burda i inni, OPERON, 2003, zdjęcie na str. 337.

[6] n3194r-cyrillic (http:/

/

std.

dkuug.

dk/

jtc1/

sc2/

wg2/

docs/

n3194.

pdf)

bjn:Abjad Sirilik

Źródła i autorzy artykułu

12

Źródła i autorzy artykułu

Cyrylica  Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=25104803  Autorzy: ABach, Antares, Awersowy, Azureus, BaQu, BartekChom, Beau, Beno, Birczanin, Bmucha, Boraczek, Cathy
Richards, Christofor, Chrumps, CiaPan, Daniel79, Emil B.W., Filemon, Filipfkn92, Fluxus, Gdarin, Goriyev, Graffer, Gytha, Harryangel, Havelock V., Holek, Hulek, Jersz, Julo, Kacper 10 000,
Kalmar, Kpjas, Leafnode, Lolek01, LukKot, Luke89, Lzur, MTM, Macjan, Maire, Marek2, Margoz, Mathrick, Mborkows, Mciura, Memo11, Michał Sobkowski, Mix321, Mr0wka, Odoaker,
Olaf, Olfar, PC, PMG, Paterm, Pawelkg, PawełMM, Pietaster, Piolinfax, Plati, Qqqqqq, QrczakMK, Qurqa, Rabidmoon, Rajczek, Roman 92, Roo72, Rozek19, Rr, Rydel23, Saško, Selena von
Eichendorf, Shaqspeare, Skrzeczu, Slopet, Spl908455, Stanmar, Szwejk, Sławojar, Taw, Tdc6502, Teceha, ToSter, Tsca, Upior polnocy, Webkid, Whiteman, Xpicto, Yenidai, Youandme,
Zaufany, conversion script, Ęgeniusz Ąderko, Чръный человек, 119 anonimowych edycji

Źródła, licencje i autorzy grafik

Plik:Cyrillic alphabet world distribution.svg  Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Cyrillic_alphabet_world_distribution.svg  Licencja: Public Domain  Autorzy: Artem
Karimov, Gleb Borisov, Kwamikagami, Shizhao, SpyHunter29, Tat1642, Umnik, Yusek

Plik:Cyrillic upright-cursive.png  Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Cyrillic_upright-cursive.png  Licencja: nieznany  Autorzy: Conscious, Dustsucker, Mzajac

Plik:Serbian Cyrillic Italic.svg  Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Serbian_Cyrillic_Italic.svg  Licencja: GNU Free Documentation License  Autorzy: commons:User:Duja

Licencja

Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/

/

creativecommons.

org/

licenses/

by-sa/

3.

0/