21.12.2014r
Historia Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Wybuch II wojny Światowej. Polska została podzielona na zachodnią część okupowaną przez Hitlera. Część
ziem (Wielkopolska, Małopolska i Śląsk ) zostały włączone do 3 Rzeszy. Pozostałe tereny pod okupacją
niemiecka utworzyły generalne gubernatorstwo.
Wschód polski został oddany pod okupację ZSRR, które zaproponowano ludności dołączenie do dwóch
nowopowstałych republik radzieckich (białoruska i ukraińska)
Zarówno Rzesza jak i ZSRR uważały zgodnie iż kraj taki jak Polska należy zlikwidować z mapy świata.
Okupacja niemiecka
We wrześniu ewakuowało się z Warszawy ministerstwo obrony i rząd centralny. Uciekli na Lubelszczyznę.
Policja nie sprawdziła się na froncie obrony w trakcie ataku rosyjsko-niemieckiego. Bardzo duży opór Rosjanie
spotkali się z jednostkami straży pogranicza – odegrali bardzo istotną rolę jednak nie mieli szans ze względu na
nierówność sił.
Tylko ok. 10 tysięcy policjantów nie ewakuowało się z Warszawy – komendant warszawski, Marian
Kozielewski nie wydał rozkazu do ewakuacji. Hans Frank został wyznaczony jako główny gubernator. Wydano
rozkaz aby polscy policjanci zgłosili się do pracy, pod karą śmierci i z tych szeregów utworzyli Polish Police.
Były to służby prewencyjne podlegające policji niemieckiej (miała być organizacją pomocniczą) Oficer policji w
Polsce był odpowiedzialny za swój dystrykt, nie było wyższej funkcji bo Niemcy bali się żeby nie powstał żaden
bunt ani konspiracja w policji polskiej. Niemcy zlikwidowali wszystko co polskie z wyjątkiem policji. Doradcą
do spraw policyjnych był Keller, który doradzał gubernatorowi i przekonał go, że polska policja jest bardzo
dobrze wyszkolona i pomoże utrzymać porządek w państwie. Niemcy stosowali takie sposoby we wszystkich
okupowanych krajach. Policja polska została posądzona o kolaborację z policją niemiecką, jednak należy
pamiętać, że policjanci byli zmuszani do wstąpienia do Polish Police, i niektórzy prowadzili propagandę
podziemną. Po wojnie władza komunistyczna powołała komisję weryfikacyjną, którzy mieli ocenić takich
funkcjonariuszy.
Eksterminacja elit politycznych i intelektualnych państwa Polskiego, aby zniszczona Polska nie mogła podnieść
się z gruzów.
Okupacja Sowiecka
Wszyscy przedstawiciele II RP muszą zostać usunięci. Nie mogą przeżyć bo będą zagrożeni dla władzy
sowieckiej. Zwłaszcza policja była eksterminowana bo była narzędziem władzy burżuazyjnej. Straż graniczna,
służby więzienne, przedstawiciele administracji i innych władz. Wszyscy byli eksterminowani. Zaczęto tworzyć
tymczasowe więzienia i tam trafiali Ci którzy byli zagrożeniem dla władzy sowieckiej. Grupy NKWD miały
listy dzięki której wiedzieli kogo należy eksterminować. Po wojnie osoby zatrzymane w tymczasowych
więzieniach były wywożone do obozów na wschód. Obozy nie były przygotowane na przyjęcie więźniów. W
listopadzie/grudniu dopiero zostały zorganizowane i tam byli wywożeni więźniowie. Obozy główne: Kozielsk,
Ostaszków, Starobielsk.
Starobielsk był nazywany obozem wojskowym. Ostaszków był nazywany obozem policyjnym bo 4/6 tysięcy to
byli policjanci. Adoptowane budynki prawosławnego klasztoru i przystosowany do tego żeby stanowił
obóz/więzienie dla polskiej policji. Obozy funkcjonowały do kwietnia 1940r. W tym okresie Niemcy i Rosja
bardzo silnie ze sobą współpracowały. Mieli układ i przekazywali sobie więźniów, Rosja chciała od Niemców
zdrajców, a Niemcy od Rosjan ludzi którzy mieli niemieckie pochodzenie i byli przetrzymywani w więzieniach.
W styczniu zwalniali małoletnich z obozów. W obozach nie było silnych represji, ale nocne przesłuchania.
Sowieci mieli bardzo dużą wiedzę na temat więźniów, bo akta polskie dostawały się w ich ręce. Przesłuchania
trwały do marca. 5 marca 1940 roku (Szef NKWD resortu bezpieczeństwa Belia podpisał notatki dotyczące osób
będących w obozach i likwidację tych obozów) likwidacja obozów i wyrok śmierci na więźniach. Każdy obóz
dostał inne miejsce w którym więźniowie byli eksterminowani. Powstały listy wywozowe do miejsc
eksterminacji z wyznaczonymi datami i danymi osobowymi wywożonych więźniów. Z Kozielska wywożeni byli
na Ukrainę, Z Ostaszków do miejscowości Twer (kiedyś Kalimin) Ze Starobielska do Katynia (ośrodek
wczasowy NKWD). Zachowywali z pełną konspirację. Wywożeni więźniowie myśleli, że wracają do domu, że
zostaną wypuszczeni. Do każdego z miejsc eksterminacji przyjeżdżali oprawcy, którzy mieli wykonać
egzekucję. Wprowadzano jeńców do wygłuszonych piwnic, zarzucali płachtę żeby nie było rozbryzgów krwi, a
zwłoki zarzucali na samochody i wywozili do zbiorowych mogił. Rosjanie nie mieli możliwości przerobić 200
osób w tej „fabryce śmierci” i zmniejszyli listę na 100osób/noc. Eksterminacje zakończyły się pod koniec
czerwca 1940 roku. Nadzorca „fabryki śmierci” popełnia samobójstwo po zakończeniu operacji eksterminacji.
Zastępca szefa NKWD generał Tokariew opowiedział oficerom śledczym i prokuratorom polskim w trakcie
przesłuchania w latach 1990 o obozach i eksterminacjach. Policjant był największym wrogiem Rosjan. O
Katyniu dowiedziano się w 1943roku od mieszkańców. Rosjanie korzystali z broni niemieckiej dlatego
pierwotnie zbrodnie katyńskie miały być zrzucone na Niemców. Współpraca rosyjsko-niemiecka trwała od 1918
roku. Niemcy ujawnili zbrodnie Katyńskie i wtedy ukazały się pierwsze listy katyńskie. Zginęło do 10 tysięcy
policjantów. Rodziny policjantów nie wiedziały o losach swoich bliskich. Internowani mogli wysyłać kartki do
bliskich. Ostatnie listy zostały wysłane w styczniu.
Ochron Berlinga składała się z byłych policjantów.
Podziemne państwo Polski. W podziemiach przez całą okupację funkcjonowało państwo. Wszelkie instrumenty
tego państwa działały i współpracowały z nimi osoby z Polish Police.
Bezpieczeństwo po roku 1944
Kto ma silę ten ma argumenty i rządzi. Niemcy i Austria zostały podzielone na landy. 15 sierpnia 1944 roku
władze rozwiązały przedwojenną policję, jako powód podali kolaborację z Niemcami. Była to fikcja, bo nie
można rozwiązać tego co nie istnieje od 1939 roku. W efekcie rozwiązana została polska policja guwernancka.
Utworzyli nowy system BW. Policja posługuje się przemocą fizyczną i militariami, wywołując strach.
1) Odchodziło się od tradycyjnej funkcji policji, czyli dbania o porządek i bezpieczeństwo obywateli.
2) Policja była bardziej zmilitaryzowana, policja o charakterze typowo wojskowym.
3) Granica nabiera charakteru politycznego. Trzeba pilnować granic żeby nikt nie uciekł z kraju.
4) Niby wojna, przygotowania do III wojny ŚW. Formacje graniczne mają być formacjami wojskowymi.
Zaczęto tworzyć stalinowski system bezpieczeństwa. Brak zasad jest jedyną zasadą. Najpierw powstawały
organizacje/urzędy, a później dopiero dokumenty regulujące ich funkcjonowanie. Istotne było to że milicja
obywatelska walczyła z opozycją. Krajowa rada narodowa wydała dekret o milicji, ale spostrzegli, że w
dokumencie jest za dużo wpływu obywateli na milicję i ustawa nigdy nie weszła w życie. Milicja zaczęła działać
w lipcu ale dopiero przepisy zostały wprowadzone 7 października 1944roku. Pierwszym komendantem
milicyjnym był Franciszek Juźwiak pseudonim Witold. Każdy następny nie miał żadnego znaczenia
politycznego. W latach 50 ludzie nielegalnie opuszczali granice Polski, uciekali do Berlina lub na
Czechosłowację a potem na Wschód na tereny strefy wpływów Amerykańskich.
Formacje wojskowe miały zawsze wojska wewnętrzne KBW które 1956 przekształciły się w jednostki
nadwiślańskie. Śmierć Stalina była jednym z powodów tych przekształceń, ponieważ Chruszczow zakończył
przejmowanie władzy w 1956roku. (demontaż stalinowskiego układu politycznego)
Zlikwidowano Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego.
Odbudowano ministerstwo spraw wewnętrznych pod których podlegała milicja 1954r
W 1956 zlikwidowano wszystkie urzędy bezpieczeństwa które zostały włączone w służby MSW
ZOMO – powstaje po wydarzeniach poznańskich w 1956 roku -
Powstaje biuro techniki kryminalistycznej
Specjalizacja milicji do przestępstw gospodarczych – afera mięsna w 1960roku. Polska gospodarka, która była
zniszczona po wojnie nie miała problemu z zaopatrzeniem. Dopiero później pojawiły się problemy z
zaopatrzeniem. Oskarżeni w aferze mięsnej ponieśli karę. Dyrektor został wyrok śmierci. Znaleźli kozła
ofiarnego. Gomułka propagandował zaistniałą sytuację na swoje potrzeby. Kartki na zaopatrzenia zostały
zrzucone na aferę mięsną.
Policja się unowocześniała, powstawały nowe organy na potrzeby walki z przestępczością.
6 kwietnia 1990 rok
Uchwała o policji
Uchwała o urzędzie ochrony państwa
Uchwała o urzędzie ministra spraw wewnętrznych
Urząd ochrony państwa (UOP) powstała od podstaw bo poprzednia organizacja została całkowicie rozwiązana.
Funkcjonariusze, którzy chcieli tam pracować najpierw byli weryfikowania, a dopiero później mogli starać się o
pracę.
Pierwszy komendant centrum szkolenia policji obywatelskiej był Jan Płotnicki.
Urząd ministra spraw wewnętrznych – jest to funkcja cywilna, polityczna. Nadzór i kontrola cywilna, a nie jak
wcześniej wojskowi.