Arka Noego

Cóż wiemy o arce Noego? W zasadzie nic... Prawie każdy wie, że Noe to taki biblijny facet,

który dostał od Boga rozkaz zbudowania statku wodnego i zapakowania do niego wszystkiego co
żyło na ziemi. Noe dostał dokładne instrukcje od Boga co do kształtu jak i materiału jaki ma na
budowę użyć. Noe zbudował więc i zabrał samca i samicę z każdego gatunku zwierząt jakie żyły na
ziemi za jego czasów. Potem był jak wiemy potop i tylko Noe ze swoim statkiem przeżył wielką
powódź. Ponoć to właśnie od niego wywodzi się cała ziemska cywilizacja...

Tyle wiemy...
Czy istniał na prawdę, czy to tylko barwna opowieść?
Od setek, jeżeli nie od tysięcy lat, ludzie szukają dowodów na istnienie arki. Zarówno koła

religijne, dla których odnalezienie statku było by potwierdzeniem prawdziwości Biblii, jak i
historycy daliby wszystko żeby się znaleźć oko w oko z wrakiem.

A co nam o arce wiadomo do tej pory?
W czerwcu 1949 roku rutynowo robione zdjęcia przez amerykanskie siły powietrzne wykazały

coś dziwnego na zdjęciach z rejonu góry Ararat w Turcji.

Po co niby Amerykanie mieliby robić szpiegowskie zdjęcia w tym zapomnianym przez Boga i

ludzi rejonie?

Rejon góry Ararat to miejsce, gdzie spotykają się granice trzech państw – Rosji Iranu i Turcji. Po

zakończeniu drugiej wojny światowej – potencjalny punkt zapalany, bo sama góra jest jakby
świętym miejscem dla tych trzech krajów.

Wracając do zdjęć. Niby normalna góra, ale na zboczu coś wystaje ze śniegu. Na tyle duże, że

można było to zobaczyć na zdjęciach. To coś okazało się na tyle ciekawa, że cała sprawa dotarła do
CIA. Fachowcy z Centralnej Agencji Wywiadowczej poszli dalej i postanowili wysłać samolot
szpiegowski z wysokiej jakości sprzętem fotograficznym. Mało tego, w następnych latach satelity
szpiegowskie z drobiazgową dokładnością robiły zdjęcia całego terenu. Wtedy właśnie powstało
określenie „anomalia w rejonie góry Ararat”. W roku 1982 odtajniono film zrobiony z samolotu w
1949 roku. Było trochę wrzawy, ale film był mało wyraźny i jak zwykle po kilku artykułach w
gazetach zrobiła się przeraźliwa cisza. Cóż ciekawego było na zdjęciach zrobionych przez satelity
CIA?

Zdjęcie zrobione w 1949 roku...

W 1997 roku wszyscy zainteresowani mieli nadzieję na wyjaśnienie zagadki zdjęć w związku z

odtajnieniem starych dokumentów przez rząd USA. Było kilka wywiadów, kilka kolejnych artyku-

łów, ale ogólnie nic ciekawego. Wygląda na to, że kilka starych dokumentów zostało zbyt wcześnie
odtajnionych, bo CIA nagle zainteresowało się sprawą ponownie i znowu cisza jak makiem zasiał...
Widocznie coś ciekawego jednak na gorze Ararat znaleziono skoro wszelkie informacje na temat
starych zdjęć zostały ponownie utajnione.

Zdjęcia zrobione przez lotnictwo tureckie

Na prośbę o udostępnienie zdjęć CIA odpowiedziało tak jak zwykle:

„Prawdopodobnie znaleźliśmy dokumenty, o które nas prosicie, ale musimy wam odmówić

ich wydania ponieważ:

1. Mogą być niezwykle ważne dla obrony narodowej USA albo innego kraju;
2. Ich ujawnienie może zdradzić sposób w jaki zostały uzyskane, a ujawnianie środków w

jaki osiągamy tego typu dokumenty jest zabronione przez ustawę o obronności kraju
wydaną w 1947 roku.”

Jakby nie patrzył z żadnej strony nie można ugryźć i zdjęć nie ma. Cóż takiego ważnego dla

obronności USA albo innego kraju kryje się na górze Ararat?

Może zaczniemy od początku.
O arce Noego wiemy oczywiście z Biblii. Czy mamy także inne przekazy historyczne?
Pierwsze udokumentowane wiadomości pochodzą z roku 275 p.n.e kiedy to babiloński historyk

napisał o statku na górze Ararat.

Następny był historyk żydowski z pierwszego wieku naszej ery, Józef Flawiusz. Twierdził on ni

mniej ni więcej, że na jednym ze zboczy góry można zobaczyć w słonecznym roku resztki starego
drewnianego statku dużej wielkości. Z tego samego okresu pochodzą notatki Mikołaja z Damaszku,
który pisał, że w okolicznych wsiach można znaleźć kawałki drewna przyniesione przez tubylców z
wraku na szczycie góry.

Marco Polo też w swoich relacjach z podroży do Chin stwierdza, że w pogodne dni można

zobaczyć na szczycie resztki potężnego statku.

Z bliższych nam czasów – w 1829 roku Fridrich Parrot, niemiecki profesor, po odwiedzinach w

górskim monastyrze napisał w swoich pamiętnikach, że mnichowie pokazywali mu święte kawałki
drewna pochodzące rzekomo z arki Noego.

W 1883 roku nawiedza tamtejsze rejony potężne trzęsienie ziemi rujnując okoliczne wsie i

osady. W roku 1887 rządowa ekspedycja bada skutki trzęsienia, dociera do arki, ale na skutek złych
warunków atmosferycznych i koszmarnych warunków terenowych rezygnuje z jakichkolwiek
badań. Sprawozdanie z wyprawy stwierdza jedynie, że znaleziono „jakby drewnianą” konstrukcję
przypominającą z wyglądu łódź. W roku 1893 jeden z badaczy i obieżyświatów John Joseph

twierdził, że odkrył arkę i nawet próbował skompletować ekspedycje w celu przeniesienia arki na
światową wystawę w Chicago. Rząd turecki nie dal mu jednak pozwolenia na badania. Podobno
latem 1916 roku potężna rosyjska ekspedycja wojskowa zdobyła gore Ararat, zawiesiła na jej
szczycie flagę rosyjska a przy okazji natknęła się na dziwna formacje przypominającą kształtem
łódź.

Pierwsze badania z prawdziwego zdarzenia zaczęły się w roku 1955. Fernad Navarra francuski

odkrywca powrócił z wyprawy w niedostępne rejony Turcji z kawałkiem na wpół skamieniałego
drewna obrobionego ręka ludzką. Drewno zostało, jak się później okazało, odnalezione kilkaset
metrów od miejsca domniemanego położenia arki Noego.

Cóż się stało z tym kawałkiem drewna?
Navarra zdecydował się na przeprowadzenie prób w znanych instytutach naukowych. Oto efekty:

Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu stwierdziło, że jest to zdecydowanie niezwykle stare drewno
dębowe; Instytut Drewna Ministerstwa Rolnictwa Hiszpanii w Madrycie stwierdza, że drewno jest
częściowo skamieniałe, widać wyraźnie ślady obróbki i ocenia jego wiek na ponad 5000 lat.
Odkryto także duże stężenie metali nieżelaznych. Zbadano, stwierdzono i można odłożyć na półkę. I
CISZA...

W 1960 roku w góry wyrusza ekspedycja amerykańska. Po kilku dniach poszukiwań ekspedycja

wraca i oficjalnie stwierdza, że żadnej arki nie ma, jest tylko zwykła formacja skalna
przypominająca z daleka łódź. Na zarzuty, że w kilka dni nie można nic zbadać pada odpowiedz:
„co mieliśmy badać jak nic tam nie ma?” I CISZA...

W latach osiemdziesiątych były amerykański astronauta James Irvin staje na czele ekspedycji

mającej raz na zawsze wyjaśnić zagadkę. Podobno ekspedycja była znakomicie wyposażona,
nakręcono setki metrów filmu i zrobiono setki zdjęć. I CISZA...

Teren, na którym znajdują się domniemane szczątki arki Noego z racji swojego położenia jest

bardzo niebezpieczny. Nie dość, że okolica jest prawie bezludna, to jeszcze tereny są kontrolowane
zarówno przez okoliczne bandy jak i irańskich terrorystów. Dotarcie w tamte rejony to nie wyprawa
turystyczna, to wyprawa wojenna. Za każdym razem rząd turecki musiał zapewnić wyprawom
osłonę wojskowa.

W 1987 roku delegacja rządowa Turcji wspólnie z tureckimi naukowcami oficjalnie wybiera się

w góry w celu wyznaczenia terenu, na którym ma powstać park narodowy. Ma to być park
narodowy z uwzględnieniem resztek arki Noego. I CISZA...

W latach 1977 – 1984 niejaki Wyatt przeprowadzał corocznie poszukiwania za przyzwoleniem

rządu tureckiego. Przez chwile było głośno o odkryciach Ronalda E. Wyatta, ale został on uznany
przez koła naukowe za szarlatana i sprawa przycichła. Wyatt twierdzi, że w ostatnich latach swoich
badań znalazł wiele dowodów na to, że arka Noego leży właśnie na zboczu góry Ararat.
Przedstawia analizy wykopalisk i wykresy badań radarowych. W jednej ze swoich wczesnych
wypraw podobno odkrył też osiem monumentalnych obelisków kamiennych z wyrytymi na nich
informacjami dotyczącymi zdarzeń, które uważamy współcześnie za legendy. Podobno nawet
zachowały się ślady liter kutych w złocie. Litery oczywiście znikły rozkradzione przez okolicznych
mieszkańców.

Jeden z obelisków

Podczas wyprawy w 1984 roku Wyatt stwierdził, że trzęsienie ziemi odkryło częściowo dno arki

ukazując wyraźnie kształty drewnianych bali, z których łódź była wykonana. Z tej wyprawy
podobno przywiózł do USA próbki rożnych elementów i poddał je analizie w amerykańskich
instytutach naukowych. Próbki wierceń w miejscu gdzie ma się znajdować arka wykazują
skamieniałe drewno i duża zawartość metalu. Próbki pobrane w dużej odległości od statku nie
wykazują żadnych odmienności. Wyatt twierdzi ze ma stuprocentowe dowody na to, że na zboczu
góry Ararat pokryta warstwa skamieniałej ziemi leży arka Noego. Tylko, że nikogo nie interesują
dowody Wyatta. I CISZA...

Jedna ze znalezionych skamieniałości

Następne znalezisko z wyraźnym śladem obróbki...

Skamieniałe drewniane szczątki arki Noego...

Ostatnie informacje w tym temacie są niejasne i nie potwierdzone.
Podobno w roku 1985 rząd turecki zamknął interesującą nas okolicę dla ruchu turystycznego, a w

najbliższym sąsiedztwie zbocza wprowadził stan wyjątkowy. Okolica jest patrolowana przez
oddziały wojskowe. Jednocześnie w tym bezludziu jest podobno budowana wielopasmowa
autostrada wiodąca w kierunku najbliższego większego miasta z lotniskiem.

Jakoś wszystkie te informacje nie docierają do nas. Z jednej strony mogą to być informacje

wyssane z palca, z drugiej strony niejednokrotnie się już spotykaliśmy z umiejętnym blokowaniem
przepływu informacji przez rożne agencje zbliżone do kręgów rządowych. Miejmy nadzieje, że za
jakiś czas wszystko się wyjaśni.

Autor: Mirosław Słupiński