8.11.2012 traduction 

Ewa Jakubczyk© 

 

Z  reguły  nie  wracam  do  tego,  co  napisałem.  Komponuję  za  pierwszym  podejściem.  Po  tygodniu 
odsłuchuję się, ale nie na magnetofonie. Jeśli podoba mi się to, nie ruszam już więcej chyba, że moi 
przyjaciele, Chabrol i Fallet, tego wymagają.  Zawsze  biorę  pod uwagę  ich zdanie.  Potem  to koniec. 
Nie oglądam występów, w których uczestniczę. Moje  płyty, ich słucham raz lub dwa. Nie widziałem 
„Porte  des  Lilias”,  ale  tam  to  dopiero  byłem  kiepski.  Wiem,  są  tacy,  którzy  się  odsłuchują  bez 
przerwym,  na  magnetofonie,  na  wideo,  żeby  poprawid  swoje  błędy.  Ale  ja,  ja  nie  chcę  poprawiad 
samego siebie.  

 

En France, le métier de traducteur littéraire (au contraire des traducteurs techniques) est un empli 
vraiment  difficile,  mal  payé  (un  traducteur  gagne  moins  qu’une  femme  de  ménage),  exigeant 
plusieurs renoncements, bien qu’il faille  avouer que  la situation s’améliore  peu à  peu.  Les éditeurs 
essayent de payer le moins possible et ils ont recours aux  différents prétextes pour éviter de payer 
des droits d’auteur. Cela concerne notamment les traducteurs des littératures rares, peu connues ici, 
auxquelles  appartient la  littérature  polonais,  qui  ne peuvent  donc  pas  compter  sur les  tirages  plus 
forts/importants.