Języki judeo-perskie
1
Języki judeo-perskie
לשוננו
Obszar
Iran, Tadżykistan, Uzbekistan, Afganistan, Azerbejdżan, Rosja (Dagestan), Izrael, USA i inne
Liczba mówiących
?
poza rankingiem.
Klasyfikacja genetyczna Dotyczy większości, a nie wszystkich języków judeo-perskich
Języki judeo-perskie
Status oficjalny
nigdzie
Występowanie
Języki irańskie, w tym języki judeo-perskie
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Języki judeo-perskie (לשוננו) to języki lub dialekty przede wszystkim indoeuropejskie z grupy języków irańskich,
używane przez Żydów w Iranie, Tadżykistanie (buchari), Rosji (w Dagestanie), w Azerbejdżanie oraz wśród
emigrantów w innych krajach.
Istniał też literacki język judeo-perski (jezyk dzhidi) (obecnie wymarły), który pochodził od języka nowoperskiego i
był zapisywany alfabetem hebrajskim. Szczytowy okres rozwoju tego języka to XIV w.-XVII w.
zapożyczeń z języka hebrajskiego i innych języków. Tak jak inne języki żydowskie, zachowały wiele archaicznych
form z języka z którego powstały. Te dialekty, wbrew nazwie, nie zawsze były dialektami irańskimi (perskimi),
niekiedy powstawały z innych języków np. (język turkmeński, język uzbecki i język azerski), a nazwa
"judeo-perskie" oznaczała tylko to, że istniały w strefie wpływów kulturowych i politycznych Persji (Iranu).
Dialekty (języki) judeo-perskie również niekiedy były zapisywane.
Języki judeo-perskie są obecnie używane głównie jako języki mówione w domu i w lokalnym środowisku
żydowskim. Użytkownicy tych języków z reguły są dwu-, trzy-, a nawet czterojęzyczni, tzn. dodatkowo znają np.
