WYMIAROWANIE ELEMENTÓW WYJAZDU Z JEZDNI GŁÓWNYCH

Wyjazd na węźle typu WA powinny mieć równoległe pasy wyłączania. Jedynie w przypadku dobrej

widoczności wyjazdu z jezdni drogi na łącznicę P1 może być stosowany kierunkowy pas wyłączania.

Do równoległego pasa wyłączania należy:

- klin, na którego długości pas wyłączania uzyskuje pełną szerokość,

- odcinek zwalniania, którego długość jest mierzona od końca klina do początku łuku kołowego łącznicy.

1. Pas wyłączania na łącznicę P1, P2 lub P3, powinien mieć klin o długości nie mniejszej niż:

L

s

= 100 m dla V

m

> 110 km/h,

L

s

= 75 m dla V

m

= 110 km/h lub V

m

= 100 km/h,

L

s

= 50 m - w pozostałych wypadkach.

Wyokrąglenie załomów łukiem o R = 500 m.

2. Długość odcinków zwalniania L

zw

przy założeniu ruchu jednostajnie opóźnionego można obliczyć ze

wzoru:

26a

V

V

L

2

p

2

mp

zw

−

=

[m] (2.1)

gdzie:

mp

V

-

prędkość miarodajna na prawym pasie jezdni głównej przyjmowana jako
0,75 V

m

[km/h],

p

V

- przyjęta prędkość projektowa na łącznicy [km/h],

a

- opóźnienie hamowania, a = g(f

±

i), a

max

= 1,5 m/s

2

, a

zal

= 1,0 m/s

2

,

f

- współczynnik sczepności podłużnej (oporu toczenia),

i

- pochylenie podłużne niwelety.

Wymiarowanie długości odcinka wyłączania odbywa się przy założeniu (potwierdzonym wynikami

badań), że czas wyłączania wynosi 3,5 s.

3. Długość odcinka zwalniania L

zw

nie powinna być mniejsza niż podana w tablicy 3.1

Tab.3.1. Minimalne długości odcinków zwalniania

Zalecana długość odcinka zwalniania L

zw

[m]

przy pochyleniu podłużnym pasa wyłączania

Różnica

prędkości

∆

V=0,75V

m

-V

p

- 5%

- 4%

- 3%

-2%

0

2%

3%

4%

60

280

250

230

210

190

170

160

150

50

250

230

210

190

170

150

140

130

40

220

200

180

170

150

130

120

110

30

170

160

150

140

120

110

100

90

≤

20

120

110

100

95

85

75

70

65

gdzie: V

m

– prędkość miarodajna na jezdni głównej , V

p

– prędkość projektowa łącznicy.

4. Odcinek zwalniania powinien mieć pas ruchu o szerokości 3,5 m, jeśli prędkość projektowa drogi jest

większa od 80 km/h, i 3,0 m w pozostałych wypadkach oraz pas awaryjny o szerokości 2,0 m
lub opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m, w zależności od tego, który z elementów występuje na
łącznicy.

5. Dla równoległego pasa wyłączania wyjazdu typu Z1, Z2a i Z2b, niezależnie od długości odcinka

zwalniania (tab.3.1), należy zapewnić wspólną krawędź odcinka pasa o pełnej szerokości i jezdni drogi
głównej L

o

(bez uwzględnienia długości skosu wyjazdu). L

o

zależy od prędkości miarodajnej

i powinna wynosić co najmniej:

L

o

= 200 m dla V

m

= 130 km/h,

L

o

= 175 m dla V

m

= 110 km/h,

L

o

= 150 m dla V

m

< 110 km/h.

6. Podwójny pas wyłączania na łącznicę P3 (wyjazd typu Z3), bez zmniejszenia liczby pasów ruchu

na jezdni drogi, powinien mieć:

- klin o długości nie mniejszej niż:

2·L

s

= 200 m dla V

m

> 110 km/h,

2·L

s

= 150 m dla V

m

= 110 km/h lub V

m

= 100 km/h,

2·L

s

= 100 m - w pozostałych wypadkach.

- wspólną krawędź pasa wyłączania o pełnej szerokości i jezdni drogi, o długości nie mniejszej niż

L

o

= 400 m.

7. Podwójny pas wyłączania na łącznicę P3 (wyjazd typu Z4), ze zmniejszeniem o jeden liczby pasów

ruchu na jezdni drogi, powinien mieć:

- klin o długości nie mniejszej niż:

L

s

= 100 m dla V

m

> 110 km/h,

L

s

= 75 m dla V

m

= 110 km/h lub V

m

= 100 km/h,

L

s

= 50 m - w pozostałych wypadkach.

- wspólną krawędź pasa wyłączania o pełnej szerokości i jezdni drogi, o długości nie mniejszej niż

L

o

= 450 m.

8. Odcinek zwalniania przy wyjazdach typu Z3 oraz Z4, powinien mieć dwa pasy ruchu o szerokości nie

mniejszej niż 7,0 m oraz pas awaryjny o szerokości 2,0 m.

9. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa wyłączania oraz jego ukształtowanie w planie sytuacyjnym

powinny być dostosowane dopasa ruchu, przy którym się on znajduje.

10. Skos wyjazdu na pas wyłączania można również kształtować według krzywej parabolicznej drugiego

stopnia na długości L

s

zgodnie z rysunkiem i tabelą poniżej (WPD-1).

x

i

/L

S

e

i

x

i

/L

S

e

i

x

i

/L

S

e

i

0,00

0,000

0,35

0,245

0,70

0,820

0,05

0,005

0,40

0,320

0,75

0,875

0,10

0,020

0,45

0,405

0,80

0,920

0,15

0,045

0,50

0,500

0,85

0,955

0,20

0,080

0,55

0,595

0,90

0,980

0,25

0,125

0,60

0,680

0,95

0,995

0,30

0,180

0,65

0,755

1,00

1,000

11. Typ wyjazdu należy uzależnić od natężenia ruchu i wynikającego z niego przekroju łącznicy,

stanowiącej kontynuację pasa wyłączania.

12. Stosowanie wyjazdu typu Z2b należy ograniczyć do łącznic bezpośrednich i półbezpośrenich.

13. Znaki poziome, stosowane na jezdni dla oddzielenia pasa wyłączani, nie wymagają zwiększenia jego

szerokości.

a – szerokość pasa ruchu jezdni głównej,
b – szerokość pasa wyłączania,
b

1

– szerokość pasa awaryjnego.

Rys. 1. Schematy wyjazdów z równoległymi pasami wyłączania z jezdni głównych [WPD-1]

Rys.2. Wyjazd z kierunkowym pasem wyłączania [WPD-1]

WYJAZDY Z ŁĄCZNIC

1.

Pas wyłączenia z łącznicy P1 na łącznicę P1 (ZŁ1) powinien mieć:
- klin o długości nie mniejszej niż 60 m,
- odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż 150 m, jeżeli jest to węzeł typu WA,
- pas o szerokości ruchu 3,0 m oraz opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m.

2.

Pas wyłączania z łącznicy P2 lub P3 na łącznicę P1 powinien mieć:
- klin o długości nie mniejszej niż 60 m,
- odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż 150 m, jeżeli jest to łącznica P3, i nie mniejszej

niż 100 m, jeżeli jest to łącznica P2,

- pas o szerokości ruchu 3,0 m oraz opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m.

3.

Pas wyłączenia z łącznicy P3 na łącznicę P3 powinien mieć:
- klin o długości nie mniejszej niż 60 m,
- odcinek zwalniania o długości nie mniejszej niż 150 m,
- dwa pasy ruchu o szerokości ruchu oraz pas awaryjny o szerokościach jak na łącznicy P3.

4.

Jeżeli pas wyłączania jest projektowany na łącznicy należy przyjmować skos nosa klina 1:20, promień
łuku kołowego do wyokrąglenia załomów R = 250 m.

5. Odległości między kolejnymi wyjazdami:

z jezdni głównych – 200

÷

300 m,

z jezdni łącznic lub jezdni z-r:

100 m – na łącznicy stanowiącej przedłużenie wyjazdów typu Z1, Z2, Z6,

200 m – na łącznicy stanowiącej przedłużenie wyjazdów typu Z3, Z4.

a – szerokość pasa ruchu łącznicy

1)

150 m na węzłach WA

Rys.1. Schematy wyjazdów z łącznic i jezdni zbierająco-rozprowadzających [WPD-1]

WYMIAROWANIE ELEMENTÓW WJAZDU NA JEZDNIE GŁÓWNE

Wjazd na węźle typu WA powinny mieć równoległe pasy włączania, umieszczone z prawej strony

jezdni krzyżujących się dróg. Stosowane są, jeżeli droga w obrębie wjazdu jest dwujezdniowa.

Do równoległego pasa włączania należy:

- odcinek przyspieszania, którego długość jest mierzona od końca łuku kołowego na łącznicy do początku

klina,

- klin, na którego długości zanika pas włączania,

1. Teoretyczną długość odcinka przyspieszania można obliczyć ze wzoru 1.1 zakładając, że ruch jest

jednostajnie przyspieszony:

26a

V

V

L

2

p

2

mp

prz

−

=

[m] (1.1)

gdzie:

mp

V

- prędkość na prawym pasie jezdni głównej przyjmowana jako 0,75 V

m

[km/h],

p

V

- przyjęta prędkość projektowa na łącznicy [km/h],

a

- przyspieszenie (najczęściej przyjmowane = 1,0 m/s

2

),

f

- współczynnik sczepności podłużnej (oporu toczenia),

i

- pochylenie podłużne niwelety.

2. Długość odcinka przyspieszania L

prz

jest uzależniona od różnicy prędkości

∆∆∆∆

V i pochylenia

podłużnego pasa włączania, zgodnie z tab. 2.1

Tab. 2.1. Zalecane długości odcinków przyspieszania L

prz

Zalecana długość odcinków przyspieszania L

prz

[m]

przy pochyleniu podłużnym pasa włączania

∆

V =

0,75V

m

-V

p

-5%

-4%

-3%

-2%

0%

+2%

+3%

+4%

60

190

200

210

230

270

340

390

450

50

170

180

200

210

250

320

370

430

40

150

160

180

190

230

290

330

400

30

130

140

150

160

200

250

290

350

≤

20

90

100

110

120

160

200

240

300

- o długości pasa włączania decyduje długość L

ow

3. Dla wjazdu typu W1 i W2, niezależnie od potrzebnej długości odcinka przyspieszania (tab. 2.1),

należy projektować wspólną krawędź odcinka pasa włączania o pełnej szerokości i jezdni głównej
L

ow

(bez uwzględniania długości skosu wjazdu) o najmniejszej długości:

L

ow

= 250 m dla V

m

= 130 km/h,

L

ow

= 200 m dla V

m

= 110 km/h,

L

ow

= 150 m dla V

m

≤

110 km/h.

4. Długość odcinka przyspieszania L

prz

wg tab. 2.1. należy skrócić (wg WPD-1):

dla V

m

= 110 km/h i pochylenia podłużnego

≥

0% o 20 m,

dla V

m

≤

100 km/h i pochylenia podłużnego

≥

0% o 40 m.

5.

Kształtowanie zakończenia pasa włączania za pomocą klina o długości:

L

s

= 100 m dla V

m

> 110 km/h,

L

s

= 75 m dla V

m

=110 km/h,

L

s

= 50 m - w pozostałych wypadkach.

Załomy wyokrągla się łukami o wartości promienia R = 500 m (jezdnie główne).
Odcinek klina można kształtować wg krzywej parabolicznej.

6.

Odcinek przyspieszania, powinien mieć pas ruchu o szerokości 3,5 m, jeśli prędkość projektowa drogi
jest większa od 80 km/h, i 3,0 m w pozostałych wypadkach oraz pas awaryjny o szerokości 2,0 m
lub opaskę o szerokości co najmniej 0,5 m, w zależności od tego, który z elementów występuje na
łącznicy.

7. Podwójny pas włączania z łącznicy P3 (wyjazd typu W4) powinien mieć:

- dwa następujące po sobie odcinki równoległego względem krawędzi jezdni drogi pasa włączania,

każdy o długości nie mniejszej niż 500 m,

- kliny na końcach odcinków, długości nie mniejszej niż:

L

s

= 100 m dla V

m

> 110 km/h,

L

s

= 75 m dla V

m

=110 km/h,

L

s

= 50 m - w pozostałych wypadkach.

- szerokość:

7,0 m – dwóch pasów ruchu na pierwszym odcinku przyspieszania,

3,5 m – pasa ruchu na drugim odcinku,

- pas awaryjny o szerokości 2,0 m.

8. Podwójny pas włączania z łącznicy P3 (wyjazd typu W5), ze zwiększeniem o jeden liczby pasów

ruchu na drodze powinien mieć:
- odcinek równoległego względem krawędzi jezdni pasa włączania, o długości nie mniejszej niż 500 m,
- kliny na końcach odcinków, długości nie mniejszej niż:

L

s

= 100 m dla V

m

> 110 km/h,

L

s

= 75 m dla V

m

=110 km/h,

L

s

= 50 m - w pozostałych wypadkach.

- pas ruchu na odcinku przyspieszania o szerokości 3,5 m,
- pas awaryjny o szerokości 2,0 m.

9. Pochylenie podłużne i poprzeczne pasa włączania oraz jego ukształtowanie w planie sytuacyjnym

powinny być dostosowane dopasa ruchu, przy którym się on znajduje.

10. Wybór typu wjazdu należy uzależnić od przekroju łącznicy przechodzącej w pas włączania

oraz natężenia potoków ruchu – nadrzędnych i włączających się.

11. Przed osiągnięciem pasa włączania, przekrój łącznicy należy sprowadzić do przekroju jednopasowego

o szerokości pasa włączania (za wyjątkiem wjazdów typu W4 i W5)

b

1

– szerokość pasa włączania,

b

2

– szerokość pasa awaryjnego.

Rys.1. Schematy wjazdów na jezdnie główne za pomocą równoległych pasów włączania [WPD-1]

WJAZDY NA ŁĄCZNICE

1.

Wjazd na łącznicę lub jezdnię zbierająco-rozprowadzającą powinien mieć równoległy pas włączania.

2.

Pas włączania na łącznicę powinien mieć :
- odcinek przyspieszania o długości nie mniejszej niż 90 m i szerokości 3,0 m oraz opaskę o szerokości

co najmniej 0,5 m,

- klin o długości nie mniejszej niż 60 m.
Załomy wyokrągla się łukami o wartości promienia R = 250 m

3. Odległości między kolejnymi wjazdami:

minimum 200 m na jezdniach głównych,

minimum 150 m na łącznicach i jezdniach zbierająco-rozprowadzających (odległość mierzona od

końca pasa do końca nosa malowanej wyspy otwierającej następny pas włączania).

Rys.2. Wjazdy na łącznice i jezdnie zbierająco-rozprowadzające [WPD-1]

PRZEPLATANIE NA JEZDNI GŁÓWNEJ [WPD-1]

ELEMENTY WĘZŁA [WPD-1]