Mistrzowie kina amerykańskiego -
Ernst Lubitsch
„europejski dotyk”
●
żydowskie pochodzenie
●
mistrz komedii
●
odkrył „sophisticated comedy” oraz komedię romantyczną
●
pionier czarnej komedii, europejski styl i klasa, inteligentny humor
●
„Lubitsch touch” – zmieniał w złoto najgłupsze scenariusze
●
debiut w Hollywoodzie: 1922 Mary Picford poprosiła o realizację swojego filmu/
kostiumowy melodramat, tak jak „Madame Dubary” z Polą Negri / nieporozumienie Picford
z Lubitchem, zerwany kontrakt!
●
Sukces w Niemczech – gwiazda – stworzył Polę Negri (Apolonia Chałupiec)
●
Ojciec sukcesu historycznych melodramatów – „Anna Bolein”
●
Ironia – jako środek wyrazu
●
Walter Turszinsky – scenarzysta
●
Aktor - wyrazista postać komiczna, typ-niski, duży nos, rozbrajający uśmiech/ grał żydów
z karykatur, stare baby, skąpców – środowisko berlińskiego proletariatu
●
Nie moralizował nie osądzał ludzkich ułomności / ludzkie podejście do słabości, sympatia
widowni
●
Znak firmowy później: przewrotna gra z widzem, pod osłoną dowcipu, powakacyjna kpina
z mieszczańskiej moralności
●
Ossi Oswald – aktorka kabaretowa
●
Pola Negri – żadna z aktorek nie umiałaby lepiej wydobyć z jego intryg zaczajonego w
nich drapieżnego erotyzmu
Wraz z nią – historyczne widowiska (zmiana profilu)
1918 „Oczy Mumii” z Janingsem
1918 „Carmen” - wizerunek Negri – określony – pożądliwa, zalotna,
niebezpieczna
●
„Madame Dubarry” z P.Negri 1919 – ogromny sukces, Union, film monumentalny,
wzorowany na włoskim kinie z początku wieku/ olbrzymi sukces w Ameryce, pierwszy
niemiecki film wyświetlany po zakończeniu wojny w USA (dyskretnie przemilczano
pochodzenie filmu :P)
historyczny melodramat w czasach Rewolucji Francuskiej, streszczał perypetie metresy
Ludwika XV Jeanne Becu, która skończyła na gilotynie. Film ma ton, koloryt i styl. Potęga
inscenizacja, film nowatorski – kąty filmowania, skrót montażowe. Tłum statystów, potęga
dekoracji – indywidualizm bohaterów. Janings – Ludwik XV.
Kochanka – postać romantyczna, wyrachowana, temperamentna, zachłanna ale szlachetna.
●
Współpracował z pięknymi kobietami: Negri, Garbo, Dietrich, Colbert
●
Kontrakt z Warner Bros. – po kłótni z Picford, zrealizował tam 5 filmów – „sex comedies”
doskonale kamuflowany erotyzm/ Lubitsch touch
●
Włączył w strukturę opowiadania, dekoracje i rekwizyty („reżyser drzwi”), tak ja w
europejskim teatrze Temat nie zostaje wyartykułowany wprost – główny wątek „za
drzwiami”
●
„Cesarzowa” z Negri – Paramount Pictures, film o Rosji/ komedia o nimfomance na
kremlowskim tronie/ śmiała i dosadna metaforyka, podobała się publiczności
●
producent w 20-th C. Fox
●
Hans Krall – scenarzysta, tandem z Lubitschem -> Oskar za scen. „Intryga” z Janingsem
●
Lothe Eisner – uważała, że jego humor był „zbyt żydowski”
●
Nic nie sprzedaje się lepiej niż „sex w ekskluzywnym opakowaniu” (Paryż, Wenecja,
Monte Carlo)
●
Lubitsch sprezentował Ameryce „europejskość’ rozumianą jako wyższy styl życia
●
Kobiety – naznaczone piętnem demonizmu, fatalne
●
„Parada miłości”, pierwszy jego film dźwiękowy
●
1931/32 – podpisał kolejny kontrakt z Paramountem („The trouble in paradise”
