Zadaniem niniejszego Leksykonu jest umożliwienie szybkiego odnalezienia
opisu składni i odpowiedniego przykładu zastosowania potrzebnego polecenia
pakietu RMAN w celu archiwizacji, odtworzenia lub odzyskania danych. Autorzy
założyli, że Czytelnik jest zaznajomiony z podstawami obsługi baz danych Oracle
oraz z zagadnieniami związanymi z tworzeniem kopii zapasowej i
odzyskiwaniem danych. Wszystkie zamieszczone w niniejszej książce przykłady
skryptów trybu wsadowego zostały utworzone w języku skryptowym systemu
Unix.
Tytuł oryginału: Oracle RMAN Pocket Reference Tłumaczenie: Bartłomiej
Garbacz
Oracle RMAN
Leksykon kieszonkowy
Wstęp
Niniejsza książka jest leksykonem kieszonkowym pakietu Recovery Manager
(RMAN) - narzędzia służącego do przeprowadzania wszelkich czynności
związanych z archiwizowaniem i odzyskiwaniem danych w bazach danych
Oracle. Nie stanowi ona jednak wyczerpującego kompendium wiedzy na temat
archiwizowania i odzyskiwania danych. Zawarto tu natomiast przegląd
architektury pakietu RMAN, w skrócie opisano metody archiwizowania i
odzyskiwania danych za pomocą tego pakietu, przedstawiono zagadnienia
związane z obsługą katalogu odzyskiwania (recovery catalog), a także
zamieszczono diagramy składniowe poleceń pakietu RMAN.
Zadaniem niniejszego Leksykonu jest umożliwienie szybkiego odnalezienia
opisu składni i odpowiedniego przykładu zastosowania potrzebnego polecenia
pakietu RMAN w celu archiwizacji, odtworzenia lub odzyskania danych. Autorzy
założyli, że Czytelnik jest zaznajomiony z podstawami obsługi baz danych Oracle
oraz z zagadnieniami związanymi z tworzeniem kopii zapasowej i
odzyskiwaniem danych. Wszystkie zamieszczone w niniejszej książce przykłady
skryptów trybu wsadowego zostały utworzone w języku skryptowym systemu
Unix. Wiele z tych przykładów zawiera ścieżki dostępu odpowiadające
ś
rodowisku pracy stosowanemu przez Autorów. Jeśli Czytelnik będzie
opracowywał własne skrypty, musi je dostosować do środowiska pracy swojej
aplikacji.
Podziękowania
Autorzy składają gorące podziękowania swojemu sprzymierzeńcowi, wydawcy
Jonathanowi Gennick. Jego komentarze i sugestie w ogromnym stopniu wpłynęły
na jakość i czytelność tej książki. Autorzy dziękują także recenzentom, wśród
których znaleźli się: Jeff Cox, Tim Gorman, Dick Goulet, Mark Hampton, Steve
Orr, Walt Weaver oraz JeremiahWilton.
Uwagi
Pisząc niniejszą książkę Autorzy starali się stosować do prawa Pareto* - dlatego
położono szczególny nacisk na opisanie tych zagadnień, z którymi użytkownik
najprawdopodobniej zetknie się podczas wykorzystywania pakietu RMAN. Nie
omówiono tu wszystkich rodzajów środowiska pracy ani wszystkich scenariuszy
archiwizowania i odzyskiwania danych, jakie stosować może administrator baz
danych Oracle.
W niniejszej książce opisano niektóre z najczęściej spotykanych scenariuszy,
jednakże trzeba pamiętać, że sprawą o fundamentalnym znaczeniu jest dogłębne
poznanie własnej implementacji pakietu RMAN. Jest to warunek zapewnienia
sobie możliwości odzyskania każdej bazy danych, bez względu na rodzaj
ewentualnej awarii. Nie można przecenić ważności regularnego testowania
pakietu jako formy przygotowania do usuwania skutków nieprzewidywalnych
awarii.
Dzięki poprawnie skonfigurowanej implementacji pakietu oraz jego regularnemu
testowaniu administrator bazy danych zyskuje pewność, że niezależnie od
okoliczności zdoła on opanować sytuację.
*Prawo Pareto (ang. Pareto's Law) nazywane jest także Zasadą 80:20 i mówi, że
w każdej grupie pewnych elementów istotne elementy stanowią relatywnie mały
podzbiór całości. W tym przypadku można sformułować je następująco: „do
rozwiązania 80% problemów związanych z wykorzystaniem pakietu RMAN
wystarczy znać 20% jego możliwości" -przyp. tłum.
Przyjęte konwencje
WERSALIKI
Wskazuje słowo kluczowe pakietu RMAN, słowo kluczowe języka SQL lub
nazwę obiektu bazy danych.
kursywa
Stosowana dla nazw plików, nazw katalogów oraz adresów URL, w celu
wyróżnienia fragmentu tekstu oraz przy pierwszym użyciu terminu technicznego,
a także dla terminów w języku angielskim.
czcionka o stałej szerokości
Stosowana w przykładowych kodach programów.
czcionka pogrubiona o stałej szerokości
Wskazuje tekst wpisywany przez użytkownika w przykładach interakcji z
systemem.
kursywa o stałej szerokości
Stosowana przy opisie składni poleceń lub w celu wskazania terminów
definiowanych przez użytkownika.
[ ] - oznacza opis składni poleceń; stosowane w celu wskazania elementu
opcjonalnego.
{ } - oznacza opis składni poleceń; stosowane w celu wskazania konieczności
wyboru elementu.
| - oznacza opis składni poleceń, stosowane w celu oddzielenia od siebie
elementów wymaganego wyboru.
_ - oznacza opis składni poleceń, stosowane w celu określenia podkreślonej
opcji jako domyślnej.
S.O. - skrót od: „system operacyjny”.
Architektura pakietu RMAN
Recovery Manager (RMAN) jest programem narzędziowym, który umożliwia
zarządzanie procesami tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania danych w
bazach danych Oracle. Administratorzy często są niechętni i nie wykorzystują
pakietu RMAN. Wynika to z jego zauważalnej złożoności oraz faktu, że
przejmuje on kontrolę nad wykonywaniem zadań o krytycznym znaczeniu.
Starsze metody archiwizowania i odzyskiwania danych są sprawdzone i godne
zaufania, jednak stosowanie technologii RMAN umożliwia wykorzystywanie
pewnych udogodnień.
• Tworzenie przyrostowych kopii zapasowych, w przypadku których kopiuje się
tylko te bloki danych, które zmieniły się od czasu ostatniej archiwizacji.
• Przestrzenie tabel nie są przełączane w tryb backup, dlatego też nie tworzy się
ż
adnych dodatkowych plików dziennika powtórzeń w czasie tworzenia kopii
zapasowej otwartych plików danych (online backup).
• Wykrywanie uszkodzonych bloków danych podczas archiwizacji danych.
• Równoległe wykonywanie operacji wejścia-wyjścia.
• Automatyczne rejestrowanie wszystkich operacji związanych z archiwizacją i
odzyskiwaniem danych.
• Wbudowane polecenia tworzenia raportów i list.
Cechą szczególną architektury pakietu RMAN jest połączenie głównego
programu wykonywalnego (narzędzia rman) oraz procesów działających w tle,
które komunikują się z jedną lub większą ilością baz danych i z urządzeniami
wejścia-wyjścia. Podstawowymi komponentami architektury pakietu RMAN są:
• program wykonywalny RMAN;
• procesy serwera;
• kanały;
• docelowa baza danych;
• baza danych katalogu odzyskiwania (opcjonalnie);
• warstwa obsługi nośników danych (media management layer) (opcjonalnie);
• kopie zapasowe (backups), zbiory kopii zapasowych (backup sets) i elementy
kopii zapasowych (backup pieces).
Poniżej zamieszczono opis każdego z tych komponentów.
Program wykonywalny RMAN
Program wykonywalny pakietu RMAN, zwykle nazywany rman, nadzoruje
wszelkie operacje archiwizacji i odzyskiwania danych.
UWAGA
Wykorzystywanie pakietu RMAN nie wymaga posiadania żadnych dodatkowych
licencji -jest on standardowym narzędziem dostarczanym wraz z wersją
instalacyjną Oracle 8.0.x, Oracle8i lub Oracle9i.
Użytkownik podaje informacje o operacjach archiwizacji i odzyskiwania, które
należy przeprowadzić. Następnie program wykonywalny łączy się z docelową
bazą danych, wywołuje potrzebne procesy serwera, a potem wykonuje żądane
operacje. W końcu program wykonywamy RMAN zapisuje te operacje w plikach
kontrolnych docelowej bazy danych oraz w bazie danych katalogu odzyskiwania
(jeśli ta opcja jest wykorzystywana):.
Procesy serwera
Procesy serwera pakietu RMAN (server processes) są procesami pracującymi w
tle, uruchamianymi na serwerze i umożliwiającymi komunikację programu
RMAN z bazami danych, a także z urządzeniami dyskowymi, taśmowymi lub
innymi urządzeniami wejścia-wyjścia. Procesy serwera wykonują całą pracę
związaną z tworzeniem kopii zapasowej lub odzyskiwaniem danych.
Wykonywanie typowych operacji powoduje uruchomienie kilku procesów
serwera.
Procesy serwera są uruchamiane w następujących sytuacjach:
• uruchomienie programu RMAN i łączenie się z docelową bazą danych;
• łączenie się z bazą danych katalogu odzyskiwania (jeśli ta opcja jest
wykorzystywana);
• przydzielenie i otwarcie kanału wejścia-wyjścia podczas archiwizacji lub
odzyskiwania danych.
Kanały
Kanał (channel) jest procesem serwera pakietu RMAN uruchamianym w razie
zaistnienia konieczności komunikacji z urządzeniem wejścia-wyjścia takim, jak
napęd dyskowy lub taśmowy.
Kanał odczytuje i zapisuje pliki kopii zapasowej utworzonej przez program
RMAN. Każde wydanie polecenia przydziału kanału (allocate channel)
powoduje uruchomienie się odpowiedniego procesu na serwerze docelowej bazy
danych. Podczas przydzielania kanałów możliwe jest zmienianie charakterystyk
urządzeń wejścia-wyjścia, takich jak:
• typ urządzenia wejścia-wyjścia, z którym związany jest odczyt lub zapis
danych - zarówno dysku, jak i taśmy;
• liczba procesów jednocześnie korzystających z urządzenia wejścia-wyjścia;
• maksymalny rozmiar plików tworzonych na nośniku urządzenia
wejścia-wyjścia;
• maksymalna szybkość, z jaką czytane są pliki bazy- danych;
• maksymalna liczba jednocześnie otwartych plików.
Docelowa baza danych
Docelowa baza danych (target database) jest bazą danych, na której program
wykonywalny RMAN przeprowadza operacje tworzenia kopii zapasowych,
odtwarzania i odzyskiwania danych. Baza ta zawiera pliki danych (datafiles),
pliki kontrolne (control fileś) oraz archiwalne pliki dziennika powtórzeń
(archived redo files), które są archiwizowane,- odtwarzane lub odzyskiwane.
Warto pamiętać, że program RMAN nie tworzy kopii zapasowej aktywnych
plików dziennika powtórzeń (online redo logs) docelowej bazy danych.
Baza danych katalogu odzyskiwania
Baza danych katalogu odzyskiwania (recovery catalog database) stanowi
opcjonalne, wykorzystywane przez pakiet RMAN repozytorium informacji
dotyczących operacji tworzenia kopii i odzyskiwania danych przeprowadzanych
na docelowej bazie danych. Katalog odzyskiwania stanowią trzy elementy:
• Oddzielna baza danych, określana jako baza danych katalogu (z poziomu
docelowej bazy danych).
• Schemat w bazie danych katalogu.
• Tabele (wraz z obiektami pomocniczymi) w schemacie. Tabele te zawierają
dane odnoszące się do operacji archiwizacją i odzyskiwania danych
przeprowadzonych przez pakiet RMAN na bazie docelowej.
Katalog jest bazą danych, którą zazwyczaj tworzy się na serwerze nie będącym
serwerem bazy docelowej. Dzieje się tak ze względów bezpieczeństwa - dzięki
temu ewentualna awaria serwera docelowej bazy danych nie przekreśla
możliwości wykorzystania bazy danych katalogu odzyskiwania. Umieszczenie
katalogu i docelowej bazy danych na tym samym serwerze może spowodować, że
nawet pojedyncza awaria nośnika danych uniemożliwi odtworzenie docelowej
bazy danych.
Wewnątrz bazy danych katalogu znajduje się specjalny schemat zawierający
tabele, gdzie przechowywane są informacje o operacjach wykonywanych przez
pakiet RMAN związanych z archiwizowaniem i odzyskiwaniem danych.
Informacje te dotyczą między innymi:
• szczegółów odnoszących się do fizycznej struktury docelowej bazy danych;
• dziennika operacji tworzenia kopii zapasowej plików danych, plików
kontrolnych oraz archiwalnych plików dziennika powtórzeń docelowej bazy
danych;
• skryptów składowanych, w których są zawarte często wykonywane sekwencje
poleceń pakietu RMAN.
Stosowanie katalogu odzyskiwania jest opcjonalne. Kiedy program RMAN
wykonuje pewne operacje związane z archiwizacją, informacje o tych operacjach
są zapisywane w plikach kontrolnych docelowej bazy danych. Dlatego też
stosowanie katalogu nie jest koniecznym warunkiem poprawnego działania
pakietu RMAN. Jeśli jednak użytkownik wykorzystuje katalog odzyskiwania,
program RMAN przechowuje tu dodatkowe informacje (nazywane często
metadanymi - metadata) dotyczące zarchiwizowanych danych.
UWAGA
Częstym nieporozumieniem jest uważanie katalogu za miejsce przechowywania
fizycznych plików kopii zapasowej docelowej bazy danych. W rzeczywistości
katalog zawiera jedynie informacje o kopiach zapasowych docelowej bazy
danych, a nie fizyczne pliki tej kopii.
Wykorzystywanie katalogu daje największe możliwości stosowania różnych
scenariuszy archiwizacji i odzyskiwania danych. Opcja ta pozwala na uzyskanie
dostępu do sięgającej daleko wstecz historii archiwizacji oraz umożliwia
zarządzanie wszystkimi operacjami archiwizowania i odzyskiwania danych z
poziomu jednego repozytorium. Zastosowanie katalogu jest warunkiem
wykorzystania wszystkich możliwości pakietu RMAN. Z tego też względu zaleca
się uruchomienie tej opcji.
UWAGA
Baza danych katalogu odzyskiwania jest często określana jako katalog lub baza
danych katalogu. W niniejszej książce wykorzystano obydwa terminy.
Warstwa obsługi nośników danych
Warstwa obsługi nośników danych (Media Management Layer, MML) jest
oprogramowaniem pochodzącym od innych dostawców. Oprogramowanie to
zarządza procesami odczytu i zapisu plików na taśmach. MML służy także do
ś
ledzenia rozdziału zapisywanych plików pomiędzy odpowiednie taśmy. Jeśli
zachodzi potrzeba tworzenia kopii zapasowych bazy danych na taśmie, konieczne
jest zastosowanie MML. Wykorzystanie pakietu do archiwizacji danych tylko na
dysku pozwala na zrezygnowanie z MML.
Narzędzia MML często stosuje się do archiwizacji plików systemowych serwera,
na którym znajduje się system zarządzania bazą danych. Jeśli w danym
ś
rodowisku pracy oprogramowanie MML już istnieje, możliwe jest tworzenie
kopii zapasowych danych na taśmach. Wykorzystanie taśm do archiwizacji
danych, do czego niezbędne jest oprogramowanie MML, daje następujące
korzyści:
• niższy koszt składowania dużych archiwów;
• mniejsze ryzyko utraty danych zarówno z bazy, jak i plików archiwalnych.
Wynika to z faktu, że utworzone kopie zapasowe nie są przechowywane na
serwerze, na którym znajduje się docelowa baza danych.
Podczas zapisywania plików kopii zapasowych na taśmach MML zapamiętuje
rozdział tych plików pomiędzy odpowiednie taśmy. W przypadku konieczności
odtworzenia danego pliku bazy danych program RMAN przekazuje do MML
listę potrzebnych plików archiwalnych. Następnie MML określa, które taśmy
zawierają wymagane pliki archiwalne, odtwarza je i przekazuje z powrotem do
programu RMAN. W tym momencie możliwe jest odtworzenie wymaganego
pliku bazy danych.
Odpowiednie przygotowanie pakietu RMAN do współpracy z MML może
okazać się najtrudniejszą i najbardziej skomplikowaną częścią całego procesu
implementacji pakietu RMAN. Spowodowane jest to faktem, że stosowane
oprogramowanie może pochodzić od kilku różnych dostawców. W takiej sytuacji
znalezienie przyczyny zaistniałych problemów i ich rozwiązanie często sprawia
duże trudności.
Kopie zapasowe, zbiory kopii zapasowych i elementy kopii zapasowych
Polecenie backup pakietu RMAN powoduje tworzenie zbiorów kopii
zapasowych (backup sets), które są logicznie powiązanymi grupami fizycznie
istniejących plików. Te fizycznie istniejące pliki, które program RMAN tworzy
na nośniku danych, są z kolei nazywane elementami kopii zapasowej (backup
pieces). Użytkownik pakietu RMAN musi poznać prawidłowe znaczenie tych
terminów.
Kopia zapasowa RMAN (RMAN backup)
Jest to kopia zapasowa całości lub części odpowiedniej bazy danych. Powstaje
ona w rezultacie wywołania polecenia backup pakietu RMAN. Kopia zapasowa
składa się z jednego lub większej ilości zbiorów kopii zapasowych (backup sets).
Zbiór kopii zapasowej (Backup set)
Jest to logicznie powiązana grupa plików kopii zapasowej - stanowiących
elementy kopii zapasowej (backup pieces} - które są tworzone w rezultacie
wywołania polecenia backup pakietu RMAN. Zbiór kopii zapasowych jest
wewnętrzną nazwą kolekcji plików związanych z utworzonym archiwum. Zbiór
kopii zapasowych składa się z jednego lub więcej elementów kopii zapasowej.
Element kopii zapasowej (Backup piece)
Jest to fizycznie istniejący plik binarny tworzony przez pakiet RMAN w czasie
archiwizacji danych. Elementy kopii zapa sowej są zapisywane na odpowiednim
nośniku - dysku lub taśmie. Zawierają one bloki plików docelowej bazy danych,
archiwalne pliki dziennika powtórzeń oraz pliki kontrolne.
Tworzenie elementu kopii zapasowej z plików danych przez pakiet RMAN
odpowiada następującym warunkom:
• plik danych nie może być rozdzielony pomiędzy wiele* zbiorów kopii
zapasowej;
• plik danych może być rozdzielony pomiędzy elementy kopii zapasowej, o ile
pozostaje w jednym zbiorze kopii zapasowej;
• pliki danych i pliki kontrolne mogą być umieszczone w tym samym zbiorze
kopii zapasowej;
• archiwalne pliki dziennika powtórzeń nigdy nie są przechowywane w tych
samych zbiorach kopii zapasowej, co pliki danych lub pliki kontrolne.
RMAN jest jedynym narzędziem obsługującym elementy kopii zapasowej.
Odtworzenie pliku z kopii zapasowej utworzonej przez pakiet RMAN jest
możliwe jedynie za pomocą tego pakietu. Nie można samodzielnie
zrekonstruować pliku bazy danych z elementów kopii zapasowej.
Uruchamianie pakietu RMAN
W niniejszym rozdziale przedstawiono wymagania, które trzeba spełnić przed
zaimplementowaniem pakietu RMAN. Omówiono także sposób jego
uruchamiania, a także sposób łączenia się z docelową bazą danych.
Uwzględniono opis aplikacji z wykorzystaniem i bez wykorzystania katalogu
odzyskiwania.
Wymagania dotyczące docelowej bazy danych
Jeżeli środowisko pracy bazy danych jest skonfigurowane poprawnie, Czytelnik
może pominąć studiowanie tego podrozdziału.
Połączenie się programu RMAN z docelową bazą danych jest możliwe po
spełnieniu następujących warunków:
• zdefiniowanie odpowiednich zmiennych systemowych;
• posiadanie dostępu do konta użytkownika S.O. lub schematu użytkownika o
uprawnieniach SYSDBA.
Przed połączeniem się z bazą danych należy upewnić się, że zdefiniowano
standardowe zmienne systemu Unix. Zmiennymi tymi są: ORACLE_SID,
ORACLE_HOME, PATH, NLS_LANG oraz NLS_DATE_FORMAT. Określają
one nazwę instancji bazy danych, ścieżkę dostępu do programu wykonywalnego
pakietu RMAN oraz opisują zachowanie poleceń archiwizacji, odzyskiwania i
raportowania.
UWAGA
Przed zaimplementowaniem pakietu RMAN trzeba zadbać o to, aby zmienna
NLS_LANG wskazywała na zestaw znaków, w jakim utworzono docelową bazę
danych. W przeciwnym wypadku mogą zaistnieć problemy podczas stosowania
poleceń BACKUP, RESTORE oraz RECOVER.
Oprócz odpowiedniego zdefiniowania zmiennych systemowych konieczne jest
także posiadanie dostępu do konta użytkownika S.O. lub schematu użytkownika
bazy danych o uprawnieniach SYSDBA. Jest to konieczny warunek uzyskania
połączenia z docelową bazą danych, jeśli połączenie następuje za pomocą pakietu
RMAN. Istnieją dwie metody udostępniania uprawnień SYSDBA:
• lokalnie - poprzez uwierzytelnianie systemowe (O/S authentication);
• zdalnie - poprzez plik haseł (passwordfile).
Uwierzytelnianie systemowe jest definiowane podczas instalacji systemu Oracle.
Tworzona jest wtedy grupa użytkowników systemu Unix. Użytkowników tych
zazwyczaj nazywa się dba, a ich uprawnienia określane są jako SYSDBA. Często
konto systemowe Unix, z którego korzysta się podczas instalowania systemu
Oracle, nazywa się oracle. Zazwyczaj należy ono także do grupy dba, tak więc za
pomocą tego konta zwykle można uruchomić program RMAN i uzyskać
połączenie z docelową bazą danych.
UWAGA
Uwierzytelnianie systemowe umożliwia zestawienie lokalnego połączenia z
docelową bazą danych bez konieczności podawania opcji AS SYSDBA, gdyż dla
połączeń lokalnych RMAN automatycznie łączy się z docelową bazą danych z
uprawnieniami SYSDBA.
Wykorzystanie pliku haseł jest drugą metodą pozwalającą na zarządzanie bazą
danych za pomocą uprawnień SYSDBA. Poniżej podano dwie główne przyczyny,
dla których zaleca się ten sposób pracy:
• Firma Oracle nie zaleca już stosowania polecenia CONNECT INTERNAL
oraz narzędzia Server Manager.
• Często konieczne jest zdalne sterowanie pakietem RMAN za pomocą
połączenia sieciowego.
W przypadku pracy w środowisku rozproszonym warto zapewnić sobie
możliwość tworzenia kopii zapasowych wszystkich docelowych baz danych z
jednego miejsca bez konieczności lokalnego logowania się na każdym serwerze.
Jedynym sposobem prowadzenia takiego procesu jest wykorzystanie połączenia
sieciowego. Zdalne sterowanie pakietem RMAN przez połączenie sieciowe jest
możliwe po wykonaniu następujących czynności:
• utworzenie pliku haseł;
• umożliwienie zdalnego logowania użytkownikom korzystającym z pliku haseł.
Utworzenie pliku haseł może przeprowadzić właściciel programów wchodzących
w skład systemu Oracle lub użytkownik należący do grupy dba. W tym celu
należy za pomocą polecenia Unix cd przejść do katalogu $ORACLE_HOME/dbs i
wydać polecenie orapwd:
$ orapwd file=orapwnazwasid password=haslo entries=n
Powyższy przykład zawiera trzy zmienne definiowane przez użytkownika:
nazwasid
Nazwa pliku haseł docelowej bazy danych;
hasło
Hasło weryfikujące użytkownika SYS z uprawnieniami SYSDBA podczas próby
połączenia się z docelową bazą danych;
maksymalna liczba wpisów dozwolonych w plikach haseł dla użytkowników z
uprawnieniami DBA albo OPER (parametr opcjonalny).
Przykładowo, jeśli instancja danej bazy danych nosi nazwę brdstn, zakładane
hasło brzmi patni oraz maksymalna liczba wpisów w pliku haseł nie może
przekraczać 30, należy wydać następujące polecenie:
$ cd $ORACLE_HOME/dbs
$ orapwd file=orapwbrdstn password=patni entries=30
Utworzony plik haseł otrzymuje nazwę orapwdbrdstn i jest umieszczany w
katalogu $ORACLE_HOME/dbs.
Po utworzeniu pliku haseł należy jeszcze umożliwić przeprowadzanie zdalnego
logowania. W tym celu ustawia się wartość parametru inicjalizującego
REMOTE_LOGIN_PASSWORDFILE na wartość exclusive,jak przedstawiono
poniżej:
remote_login_passwordfile = exclusive
Ustawienie wartości exclusive umożliwia wykorzystywanie pliku haseł tylko
przez jedną bazę danych i oznacza, że jego wpisy mogą dotyczyć także
użytkowników innych, niż sys i internal.
Po przeprowadzeniu wyżej opisanych czynności i posiadając uprawnienia
SYSDBA można wykorzystać połączenie sieciowe w celu połączenia się z
docelową bazą danych.
Warto zwrócić uwagę, że plik haseł trzeba utworzyć tylko dla docelowej bazy
danych, nie jest to natomiast konieczne dla bazy katalogu. Jest to spowodowane
tym, że łączenie się z bazą docelową musi odbywać się z konta posiadającego
uprawnienia SYSDBA. W przypadku zdalnego połączenia z bazą docelową
uprawnienia SYSDBA są nadawane poprzez plik haseł. W przypadku katalogu
jest inaczej - uprawnienia SYSDBA nie są wymagane, gdyż użytkownik loguje
się jako właściciel schematu katalogu.
Informacje o nadaniu użytkownikowi uprawnień SYSDBA można znaleźć za
pomocą widoku V$PWFILE_USERS, na przykład:
SQL>
grant SYSDBA to rmanadmin;
Grant succeeded.
SQL>
select * from v$pwfile_users where
username='RMANADMIN';
USERNAME
SYSDB
SYSOP
RMANADMIN
TRUE
FALSE
Wywoływanie programu wykonywalnego pakietu RMAN
Praca z pakietem RMAN rozpoczyna się od wywołania pliku wykonywalnego.
Po jego uruchomieniu pojawia się znak zachęty i z wiersza poleceń można
wydawać komendy pakietu RMAN. Plik wykonywalny pakietu RMAN znajduje
się razem z innymi plikami wykonywalnymi systemu Oracle w podkatalogu bin
instalacji systemu Oracle.
UWAGA
Na potrzeby przykładów przedstawionych w niniejszym paragrafie zakłada się,
ż
e środowiskiem pracy jest system Unix oraz że użytkownik ma dostęp do konta
oracle S.O.
Wywołanie programu wykonywalnego pakietu RMAN następuje po wydaniu
komendy rman z wiersza poleceń danego S.O. Pojawia się wówczas znak zachęty
pakietu RMAN:
$ rman
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
RMAN>
W tym momencie można rozpocząć z wiersza poleceń wywoływanie komend
języka pakietu RMAN w celu przeprowadzenia zadań związanych z tworzeniem
kopii zapasowych lub odzyskiwaniem danych.
Polecenie exit powoduje zakończenie działania programu wykonywalnego
RMAN i powrót do wiersza poleceń danego S.O.:
RMAN> exit
$
Szczegółowy opis dostępnych poleceń znajduje się w punkcie „Składnia poleceń
wywoływanych z wiersza poleceń” w dalszej części niniejszej książki.
Łączenie z docelową bazą danych bez wykorzystania bazy danych katalogu
odzyskiwania
Najprostszym sposobem zastosowania pakietu RMAN jest połączenie z docelową
bazą danych bez wykorzystania katalogu odzyskiwania. Przeprowadza się to
przez podanie w wierszu poleceń parametru nocatalog.
Uwierzytelnianie systemowe
Aby połączyć się z docelową bazą danych korzystając z uwierzytelniania
systemowego, używa się następującego polecenia:
$ rman target / nocatalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to target database: BRDSTN (DBID=664610428)
using target database controlfile instead of recovery
catalog
Z uwierzytelniania systemowego można korzystać jedynie z poziomu konta
użytkownika znajdującego się na tym samym serwerze, na którym znajduje się
baza danych.
UWAGA
W przypadku systemów Oracle 8.0.x oraz Oracle8i łączenie się z docelową bazą
danych bez wykorzystywania katalogu odzyskiwania wymaga podania parametru
nocatalog. W odniesieniu do wersji Oracle9i opcja nocatalog jest domyślnym
parametrem połączenia.
Uwierzytelnianie z użyciem pliku haseł
W przypadku łączenia się z bazą docelową przez połączenie sieciowe konieczne
jest wykorzystanie łańcucha inicjalizacji połączenia (connect string). Warunkiem
pomyślnego przeprowadzenia tej operacji jest wcześniejsze utworzenie pliku
haseł dla docelowej bazy danych. Poniżej przedstawiono przykład połączenia się
z bazą docelową za pomocą konta sys i hasła mooft:
$ rman target / sys/mooft@brdstn nocatalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to target database: BRDSTN (DBID=664610428)
using target database controlfile instead of recovery
catalog
W powyższym przykładzie brdstn jest nazwą usługi sieciowej (net service).
Nazwy usług sieciowych są zazwyczaj zdefiniowane w pliku tnsnames.ora.
Ukrywanie hasła
Podawanie nazwy użytkownika oraz jego hasła w wierszu poleceń jest wygodne,
ale bardzo ryzykowne ze względów bezpieczeństwa. W systemie Unix istnieje
możliwość podglądania tego, co dany użytkownik pisze w wierszu poleceń. W
tym celu wydaje się komendę ps. Na przykład:
$ ps -ef | grep rman
oracle 27681 21612 3 16:54:02 pts/5 0:03 rman target /
sys/mooft
Zatem efektem wydania komendy ps jest wyświetlenie całego polecenia rman
wraz z nazwą użytkownika i hasłem. Aby uniknąć związanych z tym zagrożeń
bezpieczeństwa aplikacji, nie należy podawać informacji potrzebnych do
uzyskania połączenia w wierszu poleceń systemu operacyjnego. Samo łączenie z
docelową bazą danych przeprowadza się dopiero po rozpoczęciu sesji RMAN. Na
przykład:
$ rman nocatalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production RMAN>
connect target / sys/mooft@brdstn
connected to target database: BRDSTN (DBID=664610428)
using target database controlfile instead of recovery
catalog
Łączenie z bazą danych z poziomu poleceń programu RMAN zabezpiecza przed
sytuacją, w której informacja o haśle jest prezentowana na liście aktywnych
procesów.
Łączenie z docelową bazą danych oraz bazą danych katalogu odzyskiwania
Jeśli w danej aplikacji wykorzystuje się katalog odzyskiwania, zwykle łączenie z
bazą docelową oraz bazą katalogu odbywa się jednocześnie. Jest to konieczne,
gdyż obydwie te bazy muszą stale posiadać aktualny zestaw informacji
dotyczących przeprowadzanych operacji związanych z tworzeniem kopii
zapasowych i odzyskiwaniem danych.
Po załogowaniu się do serwera docelowej bazy danych dane połączenie z bazą
danych katalogu odbywa się zazwyczaj poprzez połączenie sieciowe. Dzieje się
tak, gdyż w przypadku aplikacji produkcyjnej baza katalogu nigdy nie powinna
znajdować się na tym samym serwerze, co baza docelowa. Umieszczenie tych baz
na jednym serwerze powoduje powstanie pojedynczego punktu awarii (single
point of failure) i możliwe jest zaistnienie sytuacji, w której odzyskanie danych
jest nieosiągalne.
Uwierzytelnianie systemowe
Na potrzeby poniższego przykładu zakłada się, że użytkownik jest załogowany do
serwera docelowej bazy danych jako użytkownik oracle lub inny, który należy do
grupy dba, oraz że istnieje baza danych katalogu odzyskiwania. Rozdział
„Wykorzystywanie katalogu odzyskiwania” zawiera szczegóły dotyczące
konfigurowania katalogu odzyskiwania.
$ rman target / catalog rmancat/sholay@brdstnrc
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to target database: BRDSTN (DBID=664610428)
connected to recovery catalog database
W ten sposób uzyskuje się połączenie jednocześnie z bazą docelową i bazą
katalogu. Można również najpierw wywołać program RMAN, a dopiero-potem
wydać polecenia connect dla, odpowiednio, bazy danych katalogu oraz bazy
docelowej:
$ rman
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
RMAN>
connect catalog rmancat/sholay@brdstnrc
connected to recovery catalog database
RMAN>
connect target /
connected to target database: BRDSTN (DBID=3662736385)
Wywoływanie poleceń connect dopiero z poziomu programu RMAN
zabezpiecza przed sytuacją, w której hasła są prezentowane na liście procesów.
Lista procesów jest dostępna dla każdego użytkownika S.O.
Uwierzytelnianie z zastosowaniem pliku haseł
Poniżej przedstawiono przykład uzyskiwania sieciowego połączenia z docelową
bazą danych w przypadku stosowania pliku haseł. Należy zwrócić uwagę na
nazwę usługi sieciowej podawanej w przypadku obydwu połączeń.
$ rman
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
RMAN>
connect target / sys/namstay@brdstn
RMAN-06005: connected to target database: BRDSTN
(DBID=3662736385)
RMAN> connect catalog rmancat/sholay@brdstnrc
RMAN-06008: connected to recovery catalog database
Kolejność łączenia się z tymi bazami nie ma znaczenia. Jednak przed
rozpoczęciem wydawania poleceń pakietu RMAN muszą być nawiązane obydwa
połączenia.
Wykonywanie poleceń
Przeprowadzanie jakichkolwiek operacji z poziomu programu RMAN jest
możliwe pod warunkiem stosowania składni jego poleceń. Zbiór dostępnych
komend jest dość liczny i przeprowadzenie jednej operacji często wymaga
wykonania całej serii poleceń. Można tego dokonać wpisując komendy w wierszu
poleceń programu RMAN lub wywołując je z poziomu skryptów S.O. lub
skryptów pakietu RMAN.
Wykonywanie komend
wywoływanych z wiersza poleceń RMAN
Najprostszym sposobem wywołania polecenia RMAN jest ręczne wpisanie go w
wierszu poleceń programu. Zaleca się, aby w pierwszej kolejności zapoznać się z
tą metodą. Umiejętność korzystania z pakietu RMAN poprzez ręczne wpisywanie
jego poleceń jest cenna z następujących powodów:
• Pojęcia mogą być redefmiowane.
• W pewnych sytuacjach nie ma innej możliwości utworzenia kopii zapasowej
lub odzyskania danych za pomocą pakietu RMAN.
Innymi słowy, praca za pomocą narzędzia służącego do archiwizacji i
odzyskiwania danych wymaga zrozumienia składni poleceń, na których opiera się
jego działanie. W przeciwnym przypadku istnieje prawdopodobieństwo
znalezienia się w sytuacji, kiedy odzyskanie danych jest uniemożliwione przez
brak wiedzy dotyczącej sposobu zapisu listy konkretnych poleceń RMAN.
Poniżej znajduje się prosty przykład wykonania pełnej kopii zapasowej plików
danych na dysku poprzez ręczne wpisanie poleceń:
$ rman nocatalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
RMAN>
connect target /
connected to target database: BRDSTN (DBID=3662736385)
using target database controlfile instead of recovery
catalog
RMAN>
run {allocate channel d1 type disk;
2> backup full format '/ora01/backup/rman_%d_%U.bus'
3> database;}
Efektem przeprowadzenia tej operacji jest wykonanie pełnej kopii zapasowej
plików danych w katalogu /oraOl/backup dysku lokalnego.
Przed wykonaniem kopii zapasowej otwartych plików danych (online backup)
docelowa baza danych musi znajdować się w trybie archivelog. Poniżej
przedstawiono przykład przełączania bazy danych w ten tryb:
SQL>
connect sys/heeraa as sysdba;
SQL>
alter database archivelog;
Nawet w razie bezbłędnego podania prostych komend pakiet RMAN prezentuje
wiele związanych z nimi informacji. Czytelnik zauważył zapewne, że program
RMAN analizuje składnię każdego z wpisanych wierszy. Dlatego po
wprowadzeniu wyrażenia o niepoprawnej składni natychmiast jest prezentowana
informacja o błędzie (error stack) i konieczne jest rozpoczęcie danej procedury
od nowa. Poniżej przedstawiono przykład wpisania polecenia zawierającego błąd
składniowy w drugim wierszu. Po wprowadzeniu tak sformułowanej komendy i
wciśnięciu przycisku Enter program RMAN wyświetli następujące informacje:
RMAN>
run {allocate channel d1 type disk;
2> backup ful format '/ora01/backup/rman_%t.bus’;
RMAN-00571:
RMAN-00569: === ERROR MESSAGE STACK FOLLOWS ====
RMAN-00571:
RMAN-00579: the following error occurred at
06/10/2001 13:08:39
RMAN-00558: error encountered while parsing input
commands
RMAN-01005: syntax error: found "identifier":
expecting one of: "archivelog, backup, backupset,
channel, check, copies, controlfilecopy, cumulative,
current, database, datafile, datafilecopy, device,
diskratio, filesperset, format, full, force,
incremental, keep, (, maxsetsize, nochecksum, noexclude,
nokeep, not, parm, proxy, pool, skip, setsize,
tablespace, tag, validate"
RMAN-01008: the bad identifier was: ful
RMAN-01007: at line 2 column 8 file: standard input
Zatem po popełnieniu błędu najpierw należy zapoznać się z odpowiedzią
programu RMAN, a dopiero potem wydać polecenie od nowa.
UWAGA
Można przyjąć, że jeśli po wydaniu jakiegoś polecenia programu RMAN nie ma
informacji RMAN-00569: === ERROR MESSAGE STACK FOLLOWS ===,
oznacza to pomyślne wykonanie tego polecenia.
Wykonywanie komend pakietu RMAN zapisanych w pliku
W tym paragrafie wyjaśniono zastosowanie poleceń programu RMAN
zapisanych w pliku S.O. Wykonywanie poleceń z poziomu pliku pozwala na
wielokrotne wykorzystywanie kodu (code reusability), co upraszcza
wykonywanie poleceń w trybie wsadowym (batch mode).
Aby wykonać polecenia pakietu RMAN z poziomu pliku należy:
1. Zapisać je w pliku tekstowym.
2. Spowodować ich wykonanie przez program RMAN.
Najpierw należy utworzyć pusty plik za pomocą któregoś edytora tekstu (na
przykład vi) i wpisać w nim kolejne polecenia programu RMAN. Komendy te
powinny być takie same, jak komendy wpisywane w wierszu poleceń. Jako
przykład można przedstawić plik o nazwie pelna_kopia.rmn, w którym
umieszczono poniższy kod. Warto zauważyć, że warunkiem poprawnego
działania poniższego skryptu jest istnienie katalogu o nazwie /ora01/backup.
# Skrypt tworzy pełną kopie zapasową bazy danych.
run {
# przydziel kanał
allocate channel d1 type disk;
# wydaj polecenie backup
backup full format '/ora01/backup/rman_%d_%U.bus'
database;
}
UWAGA
Komentarze w plikach poleceń programu RMAN rozpoczynają się znakiem #.
Wszystko, co znajduje się za znakiem # w tym samym wierszu, jest
komentarzem.
Wykonanie skryptu nastąpi po wydaniu poniższego polecenia programu RMAN.
Efektem wydania tego polecenia jest nawiązanie połączenia z bazą docelową* i
równoczesne wywołanie skryptu:
W tym przypadku katalog odzyskiwania nie jest używany -przyp. tłum.
$ rman target / nocatalog @pelna_kopia.rmn
log=pelna_kopia.log
Po zakończeniu wykonywania skryptu można przejrzeć zawartość pliku
pelna_kopia.log w celu sprawdzenia, czy zadanie zostało wykonane pomyślnie.
Innym sposobem wykonania poleceń zapisanych w pliku S.O. jest podanie jego
nazwy dopiero po uruchomieniu programu RMAN:
$ rman nocatalog
RMAN> connect target /
RMAN> @pelna_kopia.rmn
Umieszczanie poleceń RMAN w plikach S.O. jest wygodnym sposobem
przechowywania i wykonywania skryptów użytkownika służących do tworzenia
kopii zapasowych i odzyskiwania danych. Planując strategię archiwizacji i
odzyskiwania danych warto uwzględniać także tworzenie skryptów
systemowych, co pozwoli na zautomatyzowanie wykonywania często
powtarzających się zadań.
Wykonywanie poleceń języka SQL i systemu operacyjnego
z poziomu programu RMAN
Istnieją sytuacje, w których konieczne jest wykonywanie poleceń języka SQL z
poziomu programu RMAN. W tym celu stosuje się komendę sql w linii poleceń
RMAN. Na przykład:
RMAN> sql "alter system switch logfile";
Jeśli w poleceniu SQL występują pojedyncze znaki ', należy je podwoić (' ').
Poniżej przedstawiono odpowiedni przykład:
RMAN> sql "alter database datafile
''/d0101/ordadta/brdstn/users_01.dbf'' offline";
Można również wykonywać polecenia S.O. za pomocą podobnej techniki i
komendy host:
RMAN> host "Is";
Niektóre z poleceń języka SQL, na przykład ALTER DATABASE, są
bezpośrednio obsługiwane przez pakiet RMAN. Można wykonywać je
bezpośrednio z linii poleceń programu RMAN, bez konieczności wcześniejszego
wydania komendy sql. Na przykład:
RMAN> alter database mount;
Warto zwrócić uwagę, że z poziomu programu RMAN składnia SQL polecenia
ALTER DATABASE nie jest w pełni obsługiwana. Rozdział „Lista poleceń
pakietu RMAN” zawiera pełny opis składni polecenia ALTER DATABASE
oferowanego przez pakiet RMAN.
Uruchamianie programu RMAN z poziomu skryptów systemowych
W przypadku środowiska systemu Unix przydatne jest także wykonywanie
poleceń pakietu RMAN z poziomu skryptów systemowych. Przykładowo,
wykonywanie zadań związanych z tworzeniem kopii zapasowych danych można
zautomatyzować za pomocą narzędzia planującego działanie procesów
(scheduling tool), takiego jak cron. Narzędzie to ma możliwość wywołania
skryptu systemowego zawierającego polecenia pakietu RMAN.
Podstawy skryptów systemowych
Poniżej przedstawiono przykład wykonania poleceń pakietu RMAN z poziomu
skryptu systemowego:
#!/bin/ksh
export TARGET_CONN=sys/gober@brdstn
export CATALOG_CONN=rman_cat_owner/gando@rman_cat
rman «EOF
# Połącz się z bazą docelową i bazą katalogu
connect target $ {TARGET_CONN}
connect catalog $ { CATALOG_CONN }
# Wykonaj polecenie backup
run { allocate channel d1 type disk;
backup full format
‘/d0102/backup/rman_%U.bus' database; }
EOF
# exit
Proszę zwrócić uwagę na kilka kwestii związanych z powyższym przykładem.
Dwie zmienne, TARGET_CONN oraz CATALOG_ CONN, przechowują
informacje dotyczące połączenia. Pełnią one rolę łańcuchów inicjalizacji
połączenia (connection strings) po wywołaniu programu RMAN z poziomu
skryptu. Umożliwia to zabezpieczenie informacji dotyczących hasła przed
wyświetleniem w liście procesów.
Łańcuch EOF funkcjonuje jako znacznik informujący system Unix o tym, że
wszystkie polecenia pomiędzy dwoma takimi znacznikami są związane z
poleceniem znajdującym się bezpośrednio z lewej strony ciągu znaków «.
Zamiast łańcucha EOF można zastosować jakikolwiek inny łańcuch znaków,
jednak w przykładach skryptów systemowych zamieszczonych w niniejszej
książce standardowo wykorzystano ciąg znaków EOF.
Jeśli program RMAN znajduje błąd, zwraca niezerowy kod błędu. Kod ten może
być potem odpowiednio przetwarzany wewnątrz skryptu systemowego. Na
przykład:
... #Sprawdza, czy operacje programu RMAN wykonane
zostały pomyślnie
if [ $? -ne 0 ]; then
# zawiadom administratora o problemie
fi
Przed wywołaniem skryptu systemowego należy się upewnić, że ustawione są
odpowiednie prawa dostępu do jego pliku. Ważne jest posiadanie uprawnień do
jego wykonania oraz brak prawa jego odczytu przez wszystkich użytkowników
systemu. Można to osiągnąć za pomocą polecenia systemu Unix chmod:
$ chmod 750 nazwa_pliku
Wartość 750 w powyższym poleceniu oznacza, że plik skryptu może być
wykonywany oraz że prawo do jego odczytywania posiadaj ą jedynie
użytkownicy należący do tej samej grupy, co jego właściciel.
Przekazywanie parametrów do programu RMAN
Kluczowym zagadnieniem strategii tworzenia kopii zapasowych i odtwarzania
danych jest utworzenie maksymalnie prostej i jednocześnie uniwersalnej
procedury. Jednym ze sposobów zmniejszenia złożoności tego zadania jest
sterowanie wykonywaniem skryptów poprzez parametry. Technika ta pozwala na
wielokrotne wykorzystywanie tego samego kodu w razie wykonywania
podobnych zadań. Jednym z przykładów wielokrotnego wykorzystywania tego
samego kodu jest tworzenie przyrostowych kopii zapasowych (incremental
backups) za pomocą pakietu RMAN. W tym przypadku można posłużyć się
jednym skryptem, który tworzy wszystkie rodzaje przyrostowych kopii
zapasowych. Jedynym parametrem, jaki trzeba uwzględnić, jest poziom kopii
zapasowej (backup level). Jedną z metod przekazywania parametrów do
programu RMAN jest tworzenie skryptu systemowego i zastosowanie takich
zmiennych systemowych dla poleceń RMAN, które można konstruować
dynamicznie. Poniżej znajduje się przykład skryptu systemowego, do którego
przekazano następujące parametry: poziom kopii przyrostowej oraz docelowy
katalog dla elementów kopii zapasowej:
#!/bin/ksh
# Poniższe trzy zmienne należy zdefiniować
# bezpośrednio, albo umieścić w pliku oraenv.
export ORACLE_HOME=/ora01/app/oracle/product/8.1.6
export ORACLE_SID=brdstn
export PATH=$PATH:$ORACLE_HOME/bin
export MAILX="/usr/ucb/Mail"
export MAIL_LIST="aadamee@yahoo.com"
export BOX=`uname -a | awk '{print$2}'`
export PRG=`basename $0`
export USAGE="Użycie: ${PRG} <poziom kopii
przyrostowej>-<katalog docelowy dla elementów kopii
zapasowej >"
export RLEV=$1
export RDIR=$2
if [ -z "${RLEV}" –o -z "${RDIR}" ]
then
echo "${USAGE}"
exit 1
fi
echo "Parametr 1 -> ${RLEV} : Parametr 2 -> ${RDIR}"
rman nocatalog «EOF
connect target /
run {
allocate channel d1 type disk;
setlimit channel d1 kbytes 1900000;
backup incremental level=${RLEV}
tag db_level_${RLEV}
format '${RDIR}/rm_l_${RLEV}_%d_%t_%U.bus'
(database filesperset=25 include current
controlfile);
sql "alter system archive log current";
release channel d1;
}
EOF
#-- Sprawdza, czy operacje wykonane zostały przez
#-- program RMAN pomyślnie
if [ $? -ne 0 ]; then
$MAILX -s "RMAN napotkał problem z $ORACLE_SID w
$BOX" \
$MAIL_LIST «EOF
Sprawdź przyrostową kopię zapasową RMAN o poziomie
${RLEV}...
EOF
#
else
print "Polecenia RMAN wykonane pomyślnie..."
fi
# ---------------------------------------
exit
Jeżeli plik skryptowy nosi nazwę rman_kop_przyr.ksh, utworzenie przyrostowej
kopii zapasowej poziomu O i umieszczenie jej w katalogu /oraO l/backup
następuje po wywołaniu tego pliku z linii poleceń S.O., jak przedstawiono
poniżej:
$ rman_kop_przyr.ksh 0 /ora0l/backup
Skrypt ten sprawdza najpierw poprawność swojego wywołania, potem wykonuje
odpowiednie polecenia pakietu RMAN w celu utworzenia przyrostowej kopii
zapasowej danych i sprawdza, czy polecenia te zostały wykonane pomyślnie, czy
też zaistniały. jakieś błędy. Na końcu następuje wysłanie pocztą elektroniczną
odpowiedniej wiadomości do tych osób, których adresy e-mail znajdują się w
zmiennej SMAIL_LIST.
Wykorzystywanie katalogu odzyskiwania
Jedną z podstawowych decyzji, jaką należy podjąć przed zaimplementowaniem
pakietu RMAN, jest decyzja co do wykorzystania lub zrezygnowania ze
stosowania katalogu odzyskiwania. W niniejszym rozdziale opisano zalety i wady
katalogu oraz szczegóły dotyczące jego wykorzystywania.
Istota katalogu odzyskiwania
Pod wieloma względami pakiet RMAN może być postrzegany jako narzędzie
służące do tworzenia kopii zapasowych i odzyskiwania plików bazy danych
Oracle. Pakiet RMAN musi mieć dostęp do wielu informacji, takich jak czas
utworzenia ostatniej kopii zapasowej danych, określenie, które pliki były
archiwizowane, które zbiory kopii zapasowej zawierają odpowiednie pliki bazy
danych. Informacje te znajdują się w plikach kontrolnych
docelowej bazy danych. Opcjonalnie istnieje możliwość takiego skonfigurowania
pakietu RMAN, aby informacje te były przechowywane w oddzielnej bazie
danych nazywanej katalogiem (catalog).
Katalog składa się z bazy danych oraz schematu bazy danych Obiekty schematu
przechowują specyficzne dla programu RMAN informacje o każdej z
docelowych baz danych.
Zalety katalogu odzyskiwania
Katalog odzyskiwania daje większą swobodę działania i dostęp do wszystkich
możliwości pakietu RMAN. Zalety korzystania z katalogu stają się szczególnie
cenne w następujących sytuacjach:
• W razie stosowania serwera Oracle8i odzyskiwanie plików kontrolnych bez
używania katalogu może być trudne.
• Istnieje możliwość przechowywania przez długi okres czasu metadanych
dotyczących zarówno tworzenia kopii zapasowych, jak i odzyskiwania danych.
• Istnieje możliwość wykonywania operacji związanych z tworzeniem kopii
zapasowych z poziomu jednego repozytorium.
• Pakiet RMAN korzystający z katalogu posiada szerszy zakres wykonywanych
operacji, co ma znaczenie przy pewnych scenariuszach archiwizacji i
odzyskiwania danych.
Katalog odzyskiwania pozwala na rekonstrukcję plików kontrolnych w
przypadku ich uszkodzenia lub utraty. W sytuacji, gdy katalog nie jest
wykorzystywany i nie prowadzi się archiwizacji plików kontrolnych za pomocą
polecenia ALTER DATABASE BACKUP CONTROLFILE, może się okazać, że
odzyskanie docelowej bazy danych jest niemożliwe.
Inną zaletą korzystania z katalogu jest możliwość przechowywania przez dłuższy
czas informacji dotyczących operacji pakietu RMAN związanych z
archiwizowaniem i odzyskiwaniem danych. Jeśli zaszłaby konieczność
wykorzystania kopii zapasowej utworzonej kilka miesięcy wcześniej, w
przypadku stosowania katalogu istniej ą dużo większe szansę powodzenia.
Używanie katalogu umożliwia zarządzanie wszelkimi operacjami związanymi z
archiwizacją i odzyskiwaniem danych z poziomu jednego repozytorium. Dzięki
temu można łatwo przechowywać wszystkie metadane dotyczące operacji
tworzenia kopii zapasowej i odzyskiwania danych w jednym miejscu, nawet jeśli
dana aplikacja posiada wiele baz danych.
Zastosowanie katalogu daje większe możliwości podczas pewnych scenariuszy
odzyskiwania danych. Na przykład, podczas rekonstrukcji danych można
skorzystać z poprzednich stanów (incarnations) bazy danych.
Wady katalogu odzyskiwania
Zalety używania katalogu odzyskiwania są znaczące, ale korzystanie z niego
może spowodować także powstanie kilku potencjalnych problemów.
• Dokonywanie uaktualnień oprogramowania może sprawiać kłopoty z uwagi na
kwestie zgodności.
• Utworzenie katalogu zwiększa złożoność systemu.
• Jeśli stosuje się katalog utworzony w systemie Oracle wcześniejszym od
wydania 8.1.6, korzystanie z docelowych baz danych utworzonych w różnych
wersjach systemu może okazać się problematyczne.
• Katalog może zwiększyć wymagania aplikacji co do sprzętu i zasobów
systemowych.
W razie obsługi produkcyjnych baz danych, gdzie istotna jest możliwie
największa swoboda działania w przypadku różnych scenariuszy archiwizacji i
odzyskiwania danych, firma Oracle zaleca wykorzystanie bazy danych katalogu
odzyskiwania. Jeżeli jednak aplikacja jest nieprodukcyjną bazą danych, której
należy zapewnić wykorzystanie możliwości pakietu RMAN bez narzutu
czasowego i zwiększonych wymagań sprzętowych i systemowych, można
rozważyć wykorzystanie samych plików kontrolnych docelowej bazy danych.
Używanie pakietu RMAN bez katalogu
Pakiet RMAN może być stosowany do archiwizacji i odtwarzania danych
natychmiast po zainstalowaniu, bez konieczności tworzenia i konfigurowania
katalogu. To rozwiązanie może być korzystne w przypadku posiadania
ograniczonych zasobów systemowych lub w razie potrzeby posiadania szybkiego
i łatwego w użyciu mechanizmu archiwizacji i odzyskiwania danych. W
niniejszym paragrafie przedstawiono zagadnienia, które maj ą znaczenie w
przypadku zastosowania takiego rozwiązania:
• Jeżeli stosuje się system Oracle8i lub wcześniejszy, w przypadku utraty
wszystkich plików kontrolnych odzyskanie bazy danych może okazać się
nieosiągalne. Jeśli jako repozytorium informacji potrzebnych do odtworzenia
bazy danych używa się tylko plików kontrolnych bazy docelowej, należy
zapewnić archiwizację plików kontrolnych (co powinno być zresztą standardową
procedurą w każdej sytuacji). Pliki te należy zapisywać na wielu dyskach.
UWAGA
W razie niewykorzystywania katalogu odzyskiwania należy upewnić się, że pliki
kontrolne bazy danych są regularnie archiwizowane poprzez polecenie ALTER
DATABASE BACKUP CONTROLFILE.
• Ilość przechowywanych danych historycznych o operacjach wykonywanych
przez pakiet RMAN jest ograniczona.
• W razie konieczności powrotu do starszych wersji zbiorów kopii zapasowych
ograniczeniu ulega swoboda działania. Jeśli dostępny zbiór kopii zapasowych jest
uszkodzony lub utracony, trzeba za pomocą pakietu RMAN przywrócić
poprzednią wersję całej kopii zapasowej. W przypadku oznaczenia zbiorów kopii
zapasowych jako nieużyteczne (unusable) brak katalogu ogranicza swobodę
działania
• Może okazać się konieczne zwiększenie wartości parametru
CONTROL_FILE_RECORD_KEEP_TIME w pliku init.ora. Określa on liczbę
dni, przez jakie informacje o archiwizacji i odzyskiwaniu danych są
przechowywane w plikach kontrolnych przed ich nadpisaniem. Wartość
domyślna tego parametru wynosi siedem dni. Trzeba się upewnić, że kopia
zapasowa docelowej bazy danych jest tworzona przynajmniej raz w czasie tego
siedmiodniowego okresu.
Strategie tworzenia kopii zapasowej bazy katalogu
Katalog odzyskiwania wymaga od administratora tyle uwagi, co jakakolwiek inna
ważna produkcyjna baza danych. Istnieją różne strategie archiwizacji i
odtwarzania danych:
• pełny eksport (full export);
• zimna kopia zapasowa (egid backup);
• gorąca kopia zapasowa (hot backup);
• kopia zapasowa pakietu RMAN;
• gorąca kopia zapasowa bazy danych w stanie gotowości (hot standby);
• rekonstrukcja katalogu.
Każda z wyżej wymienionych metod posiada zarówno zalety, jak i wady, które
należy rozważyć przed dokonaniem wyboru jednej z tych technik. Poniżej
opisano najistotniejsze cechy charakterystyczne każdej z wymienionych strategii
archiwizacji i odzyskiwania danych.
Pełny eksport
Pełny eksport jest jedną z najprostszych metod tworzenia kopii zapasowej bazy
danych. Wadą tej techniki jest to, że ewentualnie odzyskana baza danych jest w
stanie, który istniał w momencie przeprowadzania ostatniego pełnego eksportu.
Po odtworzeniu bazy katalogu odzyskiwania na podstawie utworzonej w ten
sposób kopii zapasowej należy jak najszybciej wykonać pełną archiwizację lub
archiwizację poziomu O wszystkich baz docelowych.
Zimna kopia zapasowa
Zimna kopia zapasowa jest techniką prostą w implementacji, ale jej wadą jest
konieczność zatrzymania systemu bazy danych katalogu. Jeżeli baza danych
katalogu znajduje się w trybie
archivelog, w razie potrzeby można wykorzystać zimne kopie zapasowe do jej
odzyskania w punkcie czasowym (point-in-time recovery).
Gorąca kopia zapasowa
Gorąca kopia zapasowa jest metodą nieco bardziej skomplikowaną w
implementacji w porównaniu z wykonaniem zimnej kopii zapasowej. Zaletą tego
sposobu archiwizacji danych jest możliwość prowadzenia tej operacji podczas
pracy bazy danych. Dlatego też jest to zalecana metoda archiwizacji bazy
katalogu.
Kopia zapasowa pakietu RMAN
Pakiet RMAN może służyć do utworzenia kopii zapasowej bazy katalogu
zarówno za pomocą innego katalogu odzyskiwania, jak i w przypadku
uruchomienia go z opcją NOCATALOG. Utworzenie odrębnego katalog w celu
archiwizacji katalogu istniejącego zwiększa złożoność architektury systemu.
Jeżeli program RMAN pracuje bez katalogu odzyskiwania, trzeba zapewnić
działanie odrębnego mechanizmu archiwizacji plików kontrolnych.
Gorąca kopia zapasowa bazy danych w stanie gotowości
Gorące kopie zapasowe bazy danych w stanie gotowości (hot standby) pozwalają
na szybkie przywrócenie bazy do stanu gotowości (standby database) w
przypadku, gdy główna baza danych jest zatrzymana. Jednakże implementacja tej
metody może być skomplikowana i zwykle wymaga dużych ilości zasobów
systemowych.
Rekonstrukcja katalogu
Jeśli nastąpi całkowita utrata bazy katalogu i gdy nie istnieją odpowiednie kopie
zapasowe, można ponownie utworzyć te bazę, a następnie zarejestrować i
zarchiwizować bazy docelowe Związane z tą metodą ryzyko polega na tym, że
jeśli w trakcie jej wykonywania nastąpi utrata docelowej bazy danych oraz jej
plików kontrolnych, odzyskanie bazy docelowej może być
nieosiągalne.
Zagadnienia związane z katalogiem odzyskiwania
Tworzenie bazy danych katalogu odzyskiwania jest stosunkowo prostym
zadaniem. Katalog ten składa się z bazy danych, schematu oraz odpowiednich
obiektów. Należy zwrócić uwagę na poniższe zagadnienia:
• lokalizacja systemu zarządzania bazą danych, gdzie znajdować się będzie
katalog;
• zastosowana dla katalogu wersja systemu zarządzania bazą danych;
• sposób doboru wielkości katalogu;
• sposób zarządzania wieloma docelowymi bazami danych.
Fizyczne umieszczenie katalogu
Baza danych katalogu odzyskiwania i baza docelowa powinny znajdować się na
oddzielnych serwerach. W przeciwnym wypadku istnieje duże ryzyko, że
podczas wykonywania operacji
związanych z archiwizacją i odzyskiwaniem danych w przypadku awarii serwera
nastąpi jednoczesna utrata bazy katalogu i bazy docelowej.
Katalog może również obsługiwać system zarządzania bazą danych
wykorzystywany już przez inne aplikacje. Zaletą takiego rozwiązania jest
wykorzystanie już istniejących zasobów. Wadą natomiast jest możliwość
nastąpienia obniżenia wydajności i dostępności katalogu z powodu działania
innych aplikacji w tej samej bazie.
Wersja katalogu
Zaleca się, aby do utworzenia bazy danych katalogu stosować najwyższą
dostępną w danym środowisku pracy wersję systemu Oracle. Pozwoli to na
zminimalizowanie problemów związanych ze zgodnością i zmniejszy poziom
złożoności zadań podczas sporządzania kopii zapasowych docelowych baz
danych.
UWAGA
Nowsze wersje systemu - Oracle8i oraz Oracle9i - umożliwiają zmniejszenie
problemów związanych z obsługą wielu docelowych baz danych, które powstały
w różnych wersjach systemu.
Określanie wielkości katalogu
Rozmiar bazy danych katalogu zależy częściowo od ilości obsługiwanych
docelowych baz danych. Poniżej znajdują się minimalne zalecane przez Autorów
wymagania co do konfiguracji katalogu:
• przestrzeń tabel systemowych (system tablespace)
- 200 MB;
• przestrzeń tabel tymczasowych (temporary tablespace)
- 20 MB;
• przestrzeń tabel segmentów wycofania (rollback/undo tablespace) - 20 MB;
• przestrzeń tabel schematu katalogu (catalog schema tablespace) - 20 MB;
• dwie grupy, w każdej po dwa aktywne dzienniki wycofania (online redo logs) o
rozmiarze 2 MB.
W zależności od liczby docelowych baz danych oraz częstotliwości dokonywania
archiwizacji istnieje prawdopodobieństwo konieczności przyjęcia wyższych
wartości, niż podane wartości minimalne.
Zarządzanie
wieloma docelowymi bazami danych
Sytuacja, w której wszystkie produkcyjne bazy danych danej aplikacji byłyby w
tej samej wersji i nie istniałby problem zgodności czy też konieczności
uaktualniania oprogramowania, zdarza się niezmiernie rzadko. Dużo bardziej
prawdopodobne jest, że docelowe bazy danych danej aplikacji powstały w
wydaniach od 8.0.4 do 9.0.x systemu Oracle. Powoduje to konieczność
dokonania wyboru wersji, w której tworzony będzie katalog odzyskiwania.
Dokonanie wyboru wersji katalogu jest zadaniem dość trudnym. Każda dostępna
alternatywa charakteryzuje się pewnymi zaletami i wadami związanymi z
poziomem zgodności oraz
możliwością wystąpienia problemów związanych z obsługą aplikacji.
Podejmowanie tej decyzji zawsze trzeba przeprowadzać mając na uwadze
specyfikę danej firmy. Wyboru dokonuje się na podstawie trzech niezależnych
czynników. Są to:
• Wersja docelowej bazy danych.
• Wersja bazy danych katalogu.
• Wersja obiektów utworzonych w ramach schematu katalogu.
W przypadku konieczności obsługi wielu docelowych baz danych utworzonych w
różnych wersjach można posłużyć się następującymi technikami wyboru wersji
katalogu:
• Zastosowanie konkretnej wersji systemu dla bazy danych katalogu, a dla
każdej z docelowych baz danych schematu opartego na tej samej wersji.
• Zastosowanie bazy danych katalogu ze schematami w różnych wersjach,
odpowiadających każdej z docelowych baz danych.
• Zastosowanie dla wszystkich baz docelowych jednej bazy danych katalogu
utworzonej w najnowszej dostępnej wersji systemu Oracle, oraz schematu
katalogu utworzonego przez najwyższą odpowiadającą wersję binarną pakietu
rman.
Tworzenie katalogu
W tym paragrafie zamieszczono przykłady przedstawiające szczegóły dotyczące
tworzenia bazy danych katalogu oraz rejestrowania w tym katalogu docelowej
bazy danych. Na potrzeby tych przykładów założono, że baza danych katalogu i
baza docelowa znajduje się na odrębnych serwerach. Bazy utworzono w systemie
Oracle9i, ale w przypadku wersji Oracle8i procedura postępowania jest taka
sama.
W celu utworzenia katalogu odzyskiwania wykonuje się następujące czynności:
1. Utworzenie oddzielnej przestrzeni tabel, w której znajdą się obiekty katalogu.
2. Utworzenie schematu katalogu.
3. Nadanie odpowiednich uprawnień.
4. Utworzenie obiektów schematu.
W poniższych przykładach zastosowano etykietę „901" w celu oznaczenia wersji
bazy danych katalogu, w tym przypadku jest to wydanie Oracle 9.0.1.
Pierwszy krok, utworzenie przestrzeni tabel, jest bardzo prosty:
SQL> CREATE TABLESPACE rman_901_cat DATAFILE
'/d0l/oradata/brdstn/ rman_901_cat_01.dbf' SIZE 50M;
Kiedy istnieje już przestrzeń tabel mogąca pomieścić obiekty schematu, można
utworzyć sam schemat użytkownika:
SQL> CREATE USER rman_901
IDENTIFIED BY rman_901_pwd DEFAULT TABLESPACE
rman_901_cat TEMPORARY TABLESPACE temp QUOTA UNLIMITED ON
rman_901_cat;
Przed wygenerowaniem obiektów katalogu należy nadać odpowiednie
uprawnienia utworzonemu schematowi. Przywileje te, nadawane za pomocą
mechanizmu ról (rola RECOVERY_ CATALOG_OWNER), pozwolą
schematowi na zarządzanie obiektami katalogu.
SQL> GRANT recovery_catalog_owner TO rman_901;
W tabeli dba_sys_privs znajduje się lista uprawnień, jakie ta rola nadaje:
SQL> SELECT PRIYILEGE FROM dba_sys_privs
WHERE GRANTEE = 'RECOVERY_CATALOG_OWNER';
PRIVILEGE
ALTER SESSION
CREATE CLUSTER
CREATE DATABASE LINK
CREATE PROCEDURĘ
CREATE SEOUENCE
CREATE SESSION
CREATE SYNONYM
CREATE TABLE
CREATE TRIGGER
CREATE VIEW
10 rows selected.
Następnie w utworzonym schemacie definiuje się obiekty katalogu. W tym celu
należy uruchomić program RMAN, połączyć się ze schematem katalogu i wydać
polecenie create catalog. Jeśli w poleceniu create catalog nie zostanie podana
nazwa przestrzeni tabel, obiekty katalogu zostaną utworzone w domyślnej
przestrzeni tabel przypisanej do właściciela katalogu.
$ rman catalog rman_901/rman_901_pwd
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to recovery catalog database recovery catalog
is not installed
RMAN>
create catalog;
recovery catalog created RMAN>
exit
Na tym etapie procedury istnieje już w pełni funkcjonalny katalog odzyskiwania
pakietu RMAN.
Rejestrowanie docelowej bazy danych
Po utworzeniu katalogu należy zarejestrować docelową bazę danych. Jest to
konieczne, aby móc wykorzystywać katalog odzyskiwania do jej archiwizacji.
Aby przeprowadzić tę operację, należy uruchomić program RMAN w systemie,
w którym znajduje się docelowa baza danych. Następnie trzeba połączyć się z
bazą docelową oraz katalogiem i wydać polecenie register database. Poniżej
przedstawiono przykład rejestrowania docelowej bazy danych BRDSTN:
$ rman target / catalog rman_901/ rman_9Ol@rman_catalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to target database: BRDSTN
(DBID=664610428)
connected to recovery catalog
RMAN>
register database;
database registered in recovery catalog starting full
resync of recovery catalog full resync complete
Na tym etapie katalog odzyskiwania jest już gotowy do przechowywania
informacji dotyczących operacji tworzenia kopii zapasowych bazy docelowej.
Istnieje możliwość przeglądania tych informacji w katalogu za pomocą różnych
poleceń RMAN, na przykład za pomocą polecenia report schema. W rozdziale
„Lista poleceń pakietu RMAN" znajduje się więcej szczegółów dotyczących tego
tematu.
Skrypty składowane w katalogu
Skrypty składowane w katalogu odzyskiwania stanowią kolejną technikę
przechowywania kodu poleceń programu RMAN, co pozwala na wielokrotne
wykorzystywanie skryptów. Warunkiem korzystania z tej metody jest posiadanie
bazy danych katalogu odzyskiwania.
Przechowywanie skryptu
W celu zapisania skryptu składowanego należy połączyć się z bazą danych
katalogu i z bazą docelową. Połączenie z bazą katalogu umożliwia programowi
RMAN zapisanie informacji dotyczących lokalizacji skryptu, a połączenie z bazą
docelową przekazuje mu informację, z którą bazą docelową dany skrypt jest
związany.
Po nawiązaniu obydwóch połączeń należy zapisać skrypt za pomocą komend
create script lub replace script. Komendy te powodują, odpowiednio, tworzenie
nowego skryptu lub zastąpienie istniejącego skryptu zapisanego wcześniej pod tą
samą nazwą. Poniżej przedstawiono przykład tworzenia skryptu służącego do
wykonania pełnej kopii zapasowej bazy danych:
$ rman target / catalog rman_901/ rman_9 O l_pwd@
rman_catalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to target database: BRDSTN
(DBID=664610428)
connected to recovery catalog database
RMAN>
replace script pelna_kopia{
2> allocate channel d1 type disk;
3> backup full format
4> '/d0102/backup/rman %d %U.bus' database;
5> }
replaced script pelna_kopia
Efektem tego działania jest zapisanie w katalogu skryptu pod l
nazwą pelna_kopia. Nie oznacza to jednak jego automatycznego wywołania. Aby
wykonać polecenia zapisane w skrypcie należy go uruchomić.
Uruchamianie skryptu składowanego
Wykonywanie poleceń zawartych w skrypcie następuje po jego uruchomieniu. W
tym celu po nawiązaniu połączenia z bazą danych katalogu oraz bazą docelową
stosuje się polecenie
execute script:
$ rman target / catalog rman_901/ rman_9 O l_pwd@
rman_catalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production l
connected to target database: BRDSTN l
(DBID=664610428) l
connected to recovery catalog database
RMAN>
run {execute script pelna_kopia;}
executing script: pelna_kopia
Można także uruchamiać składowane skrypty z poziomu innych skryptów.
Pozwala to na tworzenie modułowych poleceń programu RMAN. Poniżej
przedstawiono przykład skryptu, w skład którego wchodzą trzy inne skrypty.
Jeden z nich przydziela kanał, drugi zwalnia kanał, a trzeci wykonuje polecenie
backup. Aby przeprowadzić tę operację, należy utworzyć plik o nazwie stsc.sto i
umieścić w nim następujące polecenia:
# Ten skrypt przydziela kanał.
replace script przydz_dysk {
allocate channel d1 type disk;
}
# Ten skrypt zwalnia kanał,
replace script zwoln_dysk {
release channel d1;
}
# Ten skrypt wykonuje pełną kopię zapasową,
replace script pelna_kopia{
execute script przydz_dysk;
backup full format '/d0102/backup/rman_%d_%U.bus'
database;
execute script zwoln_dysk;
}
Następnie, w celu uruchomienia pliku i zapisania wszystkich skryptów, wydaje
się następującą komendę w wierszu poleceń S.O.:
$ rman target / catalog rman_901/ rman_9 O l_pwd@ rman_ca
talog @stsc.sto log=str.log
Na tym etapie skrypty zostają zapisane w katalogu. Po otwarciu pliku dziennika
str.log można przeczytać zawarty w nim komunikat informacyjny. Trzeci z
zapisanych skryptów, pelna_kopia, jest skryptem głównym. Wywołuje on po
kolei dwa pozostałe skrypty jako część procesu tworzenia pełnej kopii zapasowej
danych.
Poniżej znajduje się przykład przeprowadzenia tej operacji z poziomu programu
RMAN:
$ rman target / catalog rman_901/ rman_901_pwd@
rman_catalog
Recovery Manager: Release 9.0.1.0.0 - Production
RMAN>
run {execute script pelna_kopia;}
Skrypt pelna_kopia przydziela kanał wywołując skrypt przydz_dysk, tworzy
pełną kopię zapasową korzystając z polecenia backup, a w końcu zwalnia kanał
wywołując skrypt zwoln_dysk.
Przeglądanie skryptu składowanego l
Przeglądanie treści skryptu składowanego z poziomu programu RMAN jest
możliwe po wydaniu polecenia print script:
print script nazwa_skryptu;
W celu przeglądania wcześniej zapisanego skryptu należy uruchomić program
RMAN, połączyć się z bazą docelową oraz bazą katalogu, a następnie wydać
polecenie print script:
$ rman target / catalog rman_901/
rman_901_pwd@rman_catalog
RMAN> print script pelna_kopia;
Dostęp do całego kodu źródłowego skryptu przechowywanego w katalogu jest
możliwy za pomocą dwóch widoków związanych z pakietem RMAN:
rc_stored_script oraz rc_stored_script_line:
SQL> desc rc_stored_script
Name Null? Type
DB_KEY NOT NULL NUMBER
DB_NAME NOT NULL VARCHAR2(8)
SCRIPT_NAME NOT NULL VARCHAR2(100)
SQL>
desc rc_stored_script_line
Name Null? Type
DB_KEY NOT NULL NUMBER
SCRIPT_NAME NOT NULL VARCHAR2 (100)
LINĘ NOT NULL NUMBER
TEXT NOT NULL VARCHAR2(1024)
Aby przejrzeć cały kod skryptu magazynowanego związanego z daną bazą
danych, należy załogować się za pomocą programu SQL*Plus jako użytkownik
schematu, który zawiera obiekty bazy danych katalogu. Następnie uruchamia się
następujący skrypt:
COLUMN nazwa_skryptu FORMAT A11
COLUMN tekst FORMAT A65
SELECT
a. nazwa_skryptu,
a.text
FROM rc_stored_script_line a,
rc_stored_script b
WHERE a.db_key = b.db_key
AND b.db_name='NAZWA_DOCELOWEJ_BAZY_DANYCH'
ORDER BY
a.line;
Po uruchomieniu skryptu z poziomu SQL*Plus informacja wyjściowa będzie
wyglądać w następujący sposób:
NAZWA_SKRYP TEKST
pelna_kopia {
pelna_kopia allocate channel d1 type disk;
pelna_kopia backup full format
‘/d0102/backup/rman_%d_%U.bus'
pelna_kopia database; .
pelna_kopia }
Usuwanie skryptu składowanego
W celu usunięcia skryptu składowanego z katalogu stosuje się następujące
polecenie:
RMAN> delete script nazwa_skryptu;
gdzie nazwa_skryptu oznacza nazwę usuwanego skryptu.
Kopie zapasowe
W niniejszym rozdziale zaprezentowano serię skryptów pakietu RMAN oraz
skryptów systemowych (korn), które służą do tworzenia kopii zapasowych bazy
danych oraz jej poszczególnych komponentów. Pakiet RMAN może
archiwizować pliki danych (datafiles), pliki kontrolne (control fileś), archiwalne
pliki dziennika powtórzeń (archived redo fileś) oraz elementy kopii zapasowej
(backup pieces). Pakiet RMAN nie tworzy kopii zapasowych .aktywnych plików
dziennika powtórzeń (online redo logs).
UWAGA
Częścią standardowego działania pakietu RMAN w odniesieniu do archiwizacji
danych jest odczytywanie wszystkich bloków plików danych, sprawdzenie ich
poprawności, a w końcu zapisanie informacji o wszelkich wykrytych
nieprawidłowościach. Informacje dotyczące potencjalnych uszkodzeń są
dostępne w widokach V$BACKUP_CORRUPTION oraz
V$COPY_CORRUPTION.
Przed utworzeniem kopii zapasowej bazy danych musi być ona zamontowana
(tryb mount) lub otwarta. Wymóg, by baza danych była przynajmniej w trybie
mount, jest spowodowany koniecznością zapewnienia dostępu programowi
RMAN do plików kontrolnych docelowej bazy danych przed przeprowadzeniem
procesu archiwizacji danych.
Pełna kopia zapasowa zamkniętych plików danych
Przed utworzeniem kopii zapasowej zamkniętych plików danych (offline backup)
należy zamknąć bazę danych, a następnie uruchomić ją ponownie w trybie mount.
Baza danych nie musi znajdować się w trybie archivelog.
Poniższy skrypt (dla wersji Oracle9i*) zamyka bazę danych, montuje ją (tryb
mount), tworzy jej kopię zapasową, a w końcu ponownie ją otwiera:
#!/bin/ksh
rman target / «EOF
shutdown immediate;
startup mount;
backup database format
‘/d99/rmanback/brdstn/rman_%d_%t_%U.bus';
alter database open;
EOF
exit
Poniższy skrypt systemowy dla wersji Oracle8i tworzy pełną kopię zapasową
bazy danych. Należy zwrócić uwagę, że składnia poleceń jest tu nieco bardziej
złożona w porównaniu z wersją Oracle9i. Dla wersji Oracle8i polecenia allocate
oraz backup muszą znajdować się wewnątrz polecenia run {}.
#!/bin/ksh
rman target / nocatalog «EOF
shutdown immediate;
startup mount;
run {
allocate channel dl type disk;
backup database format
‘/d99/rmanback/brdstn/rman_%d_%t_%U.bus';
alter database open;
EOF
Exit
Wyznacznikiem nie jest wersja serwera Oracle, ale programu Recovery Manager.
Np. dla wydania RMAN 8.l.7.0.0 z serwerem w wersji 9i należy zastosować
wersję skryptu dla Oracle8i -przyp. red.
UWAGA
W obu przykładach zastosowano parametr format w celu podania określonej
lokalizacji oraz niepowtarzalnej nazwy dla elementów kopii zapasowej.
Pominięcie tego parametru powoduje, że elementy kopii zapasowej kierowane są
do katalogu SORACLE_HOME/dbs. Więcej szczegółów na temat tego
zagadnienia znajduje się w tabeli l.l w rozdziale „Lista poleceń pakietu RMAN".
Pełna kopia zapasowa otwartych plików danych
Przed utworzeniem kopii zapasowej otwartych plików danych (online backup)
baza danych musi być otwarta oraz znajdować się w trybie archipelag. Jeśli
wykorzystywanym systemem jest Oracle9i, składnia odpowiedniego polecenia
jest bardzo prosta:
RMAN> backup database format
2> '/d99/rmanback/brdstn/rman_%d_%t_%U.bus';
UWAGA
W przeciwieństwie do standardowego sposobu tworzenia kopii zapasowych
otwartych plików danych (gorących kopii zapasowych) pakiet RMAN nie
przełącza przestrzeni tabel w tryb backup. Nie są zatem generowane żadne
dodatkowe dzienniki powtórzeń. W przypadku baz danych o wysokiej
aktywności może to dawać znaczące korzyści związane z lepszym
wykorzystaniem zasobów systemowych.
W przypadku wersji Oracle8i należy zastosować polecenie
run{}:
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> backup database format
4> '/d99/rmanback/brdstn/rman_%d_%t_%U.bus';
5> }
Tworzenie kopii zapasowej przestrzeni tabel
Możliwość podawania jedynie podzbioru przestrzeni tabel podczas procesu
archiwizacji danych zwiększa zakres możliwych strategii tworzenia kopii
zapasowych. W przypadku wersjir' Oracle9i składnia polecenia jest bardzo
prosta:
RMAN> backup tablespace system, users format
2> ' /d99/rmanback/brdstn/rman_bckup_%d_%t_%U.bus';
W przypadku wersji Oracle8i należy ponownie zastosować polecenie run { }:
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> backup format
4> '/d99/rmanback/brdstn/rman_bckup_%d_%t_%U.bus'
5> tablespace system, users include current controlfile;
6> }
Tworzenie kopii zapasowej plików danych
Pliki danych można archiwizować przez podanie ich numerów lub nazw. Dla
wersji Oracle9i składnia polecenia jest prosta. W przypadku tworzenia kopii
zapasowej na dysku i jeśli numery plików archiwizowanych danych są znane,
stosuje się następujące polecenie:
RMAN> backup datafile 1,2;
W analogicznej sytuacji dla wersji Oracle8i składnia takiego polecenia wygląda
następująco:
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> backup format
4>
'/d99/rmanback/brdstn/rman_bckup_%d_%t %U.bus'
5>
datafile l, 2;
6>
}
Można także podać nazwę konkretnego pliku danych przeznaczonego do
archiwizacji:
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> backup format
4>
'/d99/rmanback/brdstn/rman_bckup_%d_%t_%U.bus'
5>
'/d01/oradata/workprd/users_01.dbf';
6> }
Jeżeli archiwizacji poddaje się więcej plików, ich nazwy należy oddzielić
przecinkami.
Tworzenie kopii zapasowej plików kontrolnych
Przydatną właściwością systemu Oracle9i jest możliwość automatycznej
archiwizacji plików kontrolnych po każdorazowym wydaniu polecenia backup
lub copy. Można to osiągnąć za pomocą polecenia configure w następujący
sposób:
RMAN>
configure controlfile autobackup on;
Samodzielnie archiwizację pliku kontrolnego w systemie Oracle9i przeprowadza
się za pomocą polecenia:
RMAN>
backup current controlfile;
Poniżej przedstawiono przykład archiwizacji pliku kontrolnego za pomocą
skryptu systemowego. Jest on poprawny dla wersji Oracle9i i Oracle8i:
#!/bin/ksh
# Plik: kopia_bezp_kontrol.ksh
#---------- -- ---
export ORACLE_HOME=/dOO/app/oracle/product/9.O.O
export ORACLE_SID=brdstn
export PATH=/usr/sbin:/usr/bin:$ORACLE_HOME/bin
export MAILX="/usr/ucb/Mail"
export MAIL_LIST="chaya@garam.com"
BOX=’uname -a | awk '{print$2}'`
date
rman nocatalog log=rman_kopia_kontrol.log «EOF
connect target /
run {
allocate channel d1 type disk;
setlimit channel d1 kbytes 1900000;
backup
format '/d99/rmanback/brdstn/
rman_cntl_%d_%t_%U.bct'
(current controlfile);
release channel d1;
}
EOF
#
if [ $? -ne 0 ]; then
$MAILX -s "RMAN napotkał problem z $ORACLE_SID w $BOX" \
$MAIL_LIST «EOF
Sprawdź kopię bezpieczeństwa RMAN pliku kontrolnego...
EOF
#
else
print "Kopia bezpieczeństwa RMAN pliku kontrolnego
została poprawnie utworzona..."
fi
date
Tworzenie kopii zapasowej archiwalnych plików dziennika powtórzeń
W przypadku wersji Oracle9i składnia polecenia tworzącego kopię zapasową
archiwalnych plików dziennika powtórzeń (archived redo logfiles) jest bardzo
prosta:
RMAN> backup archivelog all;
Inną techniką, możliwą do zastosowania w systemie Oracle9i, jest zastosowanie
w poleceniu backup wyrażenia plus archivelog, dzięki czemu archiwalne pliki
dziennika powtórzeń wchodzą w skład kopii zapasowej. Wydanie poniższej
instrukcji powoduje utworzenie co najmniej dwóch elementów kopii zapasowej -
dla plików danych i dla archiwalnych plików dziennika powtórzeń:
RMAN> backup database format
2> '/dOO/backup/rman_%U.bus' plus archivelog;
Znajdujący się poniżej prosty skrypt działa poprawnie zarówno w przypadku
wersji Oracle8i, jak i Oracle9i. Wykonanie skryptu powoduje utworzenie kopii
zapasowej wszystkich archiwalnych plików dziennika powtórzeń docelowej bazy
danych:
RMAN> run {
2> allocate channel tl type 'sbt_tape';
3> backup filesperset 5 format
4> '/d0100/backup/ar_%d_%t.bus' (archivelog all );
5> }
UWAGA
Przydatną właściwością pakietu RMAN jest jego zdolność odróżniania tych
archiwalnych plików dziennika powtórzeń, których zapis na dysku jest
zakończony. Dzięki temu pakiet RMAN nigdy nie podejmuje próby archiwizacji
częściowo zapisanych archiwalnych plików dziennika powtórzeń.
Poniżej przedstawiono kolejny przykład skryptu systemowego, który za pomocą
poleceń pakietu RMAN tworzy kopię zapasową archiwalnych plików dziennika
powtórzeń. Po jego uruchomieniu, w zbiorze kopii zapasowej znajdą się
wszystkie archiwalne pliki dziennika powtórzeń utworzone w ciągu ostatnich
trzech dni.
#!/bin/ksh
# Plik: kopia_bezp_arch.ksh
#______________________________________________
export ORACLE_HOME=/dOO/app/oracle/product/9.O.O
export ORACLE_SID=brdstn
export PATH=/usr/sbin:/usr/bin:$ORACLE_HOME/bin
export MAILX="/usr/ucb/Mail"
export MAIL_LIST="heeraa@chamak.com"
#
______________________________________________
BOX='uname -a | awk '{print$2}''
#
______________________________________________
date
#______________________________________________
rman nocatalog log=rman_kopia_arch.log «EOF
connect target sys/pwd
run {
allocate channel d1 type disk;
setlimit channel d1 kbytes 1900000;
backup
format '/d99/backup/brdstn/arch_%d_%t.bus'
filesperset=50
archivelog from time 'sysdate-3';
release channel d1;
}
EOF
#
if [ $? -ne 0 ] ; then
$MAILX -s "RMAN napotkał 'problem z $ORACLE_SID
w $BOX" \
$MAIL_LIST «EOF
Sprawdź kopię bezpieczeństwa RMAN archiwalnego
dziennika powtórzeń...
EOF
#
else
print "Kopia bezpieczeństwa RMAN archiwalnego *
dziennika powtórzeń została poprawnie
utworzona ..."
fi
date
UWAGA
Jeżeli jakiś proces nie związany z programem RMAN usunie pliki dziennika
powtórzeń, to ani w plikach kontrolnych, ani w opcjonalnym katalogu
odzyskiwania nie zostanie zapisana żadna informacja o tym, że te pliki nie sąjuż
dostępne. Dlatego też należy okresowo wydawać polecenie:
RMAN>
change archivelog all validate;
Z tego względu warto, aby program RMAN usuwał te pliki z systemu w
momencie, gdy nie są one już potrzebne.
Przyrostowe kopie zapasowe
Jedną z najbardziej spektakularnych cech pakietu RMAN jest możliwość
tworzenia przyrostowych kopii zapasowych (incremental backups). W przypadku
standardowej, opartej na powielaniu plików, procedury tworzenia kopii
zapasowych (na przykład
tworzenia gorących lub zimnych kopii zapasowych) kopiowane są wszystkie
bloki plików danych bazy docelowej, bez względu na to, czy były one używane,
czy nie. Program RMAN posiada możliwość sprawdzenia, które bloki plików
danych zostały zmienione od ostatniej archiwizacji. Dzięki temu kopiowaniu
podlegają tylko bloki zmodyfikowane.
UWAGA
Jeśli podczas archiwizacji program RMAN kopiuje tylko zmodyfikowane bloki,
proces ten nazywa się kompresją (compressiori). Nieużywane lub
niezmodyfikowane bloki w pliku danych zostają pominięte.
Pomijanie nie zmienionych bloków daje ogromne korzyści poprzez zmniejszenie
wymagań co do zasobów systemowych. Oznacza to także, że czas wykonania
kopii zapasowej oraz ilość potrzebnego do jej przechowania miejsca na taśmie
lub dysku zależą od ilości dokonanych w bazie danych zmian, nie zaś od jej
rozmiaru. W przypadku bardzo dużych baz danych już tylko ten jeden argument
może uczynić zasadnym korzystanie z pakietu RMAN.
Wiele zagadnień dotyczących kopii przyrostowych związanych jest z pojęciem
poziomu (level). Podstawą idei tworzenia przez pakiet RMAN
wielopoziomowych kopii zapasowych jest założenie, że archiwizować należy
tylko te bloki, które zostały zmodyfikowane od czasu poprzedniej archiwizacji.
Tworzenie kopii przyrostowych można stosować w odniesieniu do całej bazy
danych, jak również danych przestrzeni tabel lub plików danych. Posługiwanie
się poziomami określane jest w przypadku systemów Oracle jako tworzenie
wielopoziomowej przyrostowej kopii zapasowej (multilevel incremental backup).
Istnieje pięć poziomów kopii zapasowej w przedziale od O do 4 (level O - level
4}.
Istnieją dwa rodzaje przyrostowych kopii zapasowych - różnicowe (differential)
oraz kumulacyjne (cumulative). Tworzenie różnicowej kopii .przyrostowej
polega na tym, że pakiet RMAN archiwizuje tylko te bloki, które zostały
zmienione od czasu utworzenia kopii poziomu n lub niższego. Przykładowo, jeśli
tworzy się różnicową kopię przyrostową poziomu l, archiwizacji podlegają bloki,
które zostały zmodyfikowane od czasu poprzedniej archiwizacji na poziomie 1.
W przypadku pakietu RMAN tworzenie kopii różnicowych jest domyślnym
trybem przeprowadzania archiwizacji przyrostowej.
UWAGA
W razie tworzenia przyrostowej kopii zapasowej o poziomie wyższym od O, jeśli
nie wykonano wcześniej żadnej archiwizacji na tym poziomie, pakiet RMAN
automatycznie tworzy kopię poziomu 0.
Tworzenie kumulacyjnej kopii przyrostowej polega na tym, że pakiet RMAN
archiwizuje tylko te bloki, które zostały zmienione od czasu utworzenia kopii
poziomu n-1 lub niższego. Przykładowo, jeśli tworzy się kumulacyjną kopię
przyrostową poziomu l, nastąpi archiwizacja bloków, które zostały
zmodyfikowane od czasu ostatniej archiwizacji na poziomie 0.
Udostępnienie tych wszystkich możliwości pozwala na wybór
najodpowiedniejszej w danej sytuacji strategii archiwizacji danych. Różnicowa
kopia bezpieczeństwa zajmuje mniej miejsca i jej utworzenie trwa krócej, ale
odtworzenie danych na podstawie tej kopii zabiera więcej czasu. Z kolei kopia
kumulacyjna zajmuje więcej miejsca i więcej czasu trwa jej utworzenie, ale
odtworzenie danych na jej podstawie jest szybsze. Zatem w zależności od
specyficznych cech aplikacji należy podjąć decyzję, czy ważniejsze jest
zminimalizowanie czasu tworzenia kopii
zapasowych danych, czy też czasu odtwarzania danych. W przypadku małych baz
danych zaleca się wykorzystanie pakietu RMAN do codziennego wykonywania
kopii zapasowej poziomu 0.
UWAGA
Pełna archiwizacja (full backup) polega na tworzeniu kopii zapasowej dokładnie
tych samych bloków, co w przypadku archiwizacji na poziomie 0. Różnica
między tymi procesami wynika z tego, że kolejne procesy archiwizacji
przyrostowej zachodzą w sposób całkowicie niezależny od istnienia pełnej kopii
bezpieczeństwa. Dlatego też pełne kopie nie mogą zostać zastosowane w celu
odtwarzania danych z kopii przyrostowych. Tworzenie pełnej kopii zapasowej
jest domyślnym trybem archiwizacji w przypadku, gdy nie podano żadnego
poziomu przyrostu.
Poniżej znajduje się przykład utworzenia kopii kumulacyjnej (dla systemu
Oracle9i), gdzie program RMAN archiwizuje wszystkie bloki, które zostały
zmodyfikowane od czasu ostatniej archiwizacji na poziomie 3 lub niższym, oraz
pomija przestrzenie tabel przeznaczone tylko do odczytu (readonly}:
RMAN> backup incremental level 4 cumulative database 2>
skip readonly;
Poniżej przedstawiono przykład utworzenia różnicowej kopii bezpieczeństwa w
przypadku systemu Oracle8i. Archiwizacji podlegają wszystkie bloki, które
zostały zmodyfikowane od czasu ostatniej archiwizacji na poziomie l lub
niższym:
RMAN> run {allocate channel dl type disk;
2> backup incremental level l format
3> '/dOlOl/backup/rman %U.bus' database;}
Porady dotyczące tworzenia kopii zapasowych
Powyżej omówiono różne scenariusze archiwizacji danych. W dalszej części
niniejszego rozdziału przedstawiono polecenia służące do informowania o
spójności kopii zapasowych lub zwiększania wydajności procesu ich tworzenia.
Sprawdzanie stanu kopii zapasowej *
Jedną z pożytecznych cech pakietu RMAN jest możliwość kontrolowania stanu
kopii zapasowej. Najprostszym sposobem zapoznania się z tymi informacjami
jest wydanie polecenia
list backup.
RMAN>
list backup;
Efektem wykonania polecenia list backup jest wyświetlenie informacji o nazwie,
poziomie, czasie utworzenia oraz stanie każdej z kopii zapasowych. Ponadto
pakiet RMAN ma możliwość prostego sprawdzenia odtwarzalności plików danej
kopii zapasowej. Do tego celu służy polecenie r e storę da-tabase validate.
Efektem wykonania tej komendy nie jest przeprowadzenie samego procesu
odtwarzania, lecz jedynie sprawdzenie, czy zawartość zbiorów kopii zapasowej
może zostać w razie potrzeby odtworzona. Poniżej przedstawiono przykład
zastosowania tego polecenia dla aplikacji działającej w systemie Oracle8i i
Oracle9i:
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> restore database validate;
4> }
Konfigurowanie kanałów
Przydatną cechą systemu Oracle9i jest możliwość zmiany domyślnych
właściwości kanału. Po zmianie właściwości te zostają zapisane w pliku
kontrolnym i są zachowywane na potrzeby kolejnych sesji programu RMAN.
Poniżej przedstawiono przykład zmiany domyślnej wartości parametru ratę
(maksymalna liczba danych czytanych przez kanał) urządzenia dyskowego oraz
wartości łańcucha formatującego:
RMAN>
configure channel device type disk
2> ratę 1000000 format '/d99/rmanback/rman_%U.bus';
Przeglądanie wszystkich ustawień konfiguracyjnych jest możliwe po wydaniu
dostępnego w wersji Oracle 9i polecenia
show all:
RMAN> show all;
RMAN configuration parameters are:
CONFIGURE RETENTION POLICY TO REDUNDANCY l;
# default
CONFIGURE BACKUP OPTIMIZATION OFF; # default
CONFIGURE DEFAULT DEVICE TYPE TO DISK; # default
CONFIGURE CONTROLFILE AUTOBACKUP OFF; # default
CONFIGURE CONTROLFILE AUTOBACKUP FORMAT FOR DEYICE
TYPE DISK TO '%F'; # default
CONFIGURE DEVICE TYPE DISK PARALLELISM 1;
# default
CONFIGURE DATAFILE BACKUP COPIES FOR DEVICE TYPE
DISK TO 1; # default
CONFIGURE ARCHIYELOG BACKUP COPIES FOR DEVICE TYPE
DISK TO 1; # default
CONFIGURE CHANNEL DEYICE TYPE DISK RATĘ 1000000
FORMAT '/d99/rmanback/rman_%U.bus';
CONFIGURE MAKSETSIZE TO UNLIMITED; # default
CONFIGURE SNAPSHOT CONTROLFILE NAME TO '/d00/
app/oracle product/9.O.0/dbs/snapcf_dev900.f';
# default
Warto zauważyć, że pozycje, dla których ustawienia domyślne nie zostały
zmienione, są oznaczone przez # default.
Aby skasować ustawienia Właściwości kanału, wydaje się polecenie configure
clear. Poniżej przedstawiono przykład polecenia, którego wydanie przywraca
domyślne ustawienia właściwości urządzenia:
RMAN> configure default device type clear;
Równoległość tworzenia kopii zapasowych
W celu zwiększenia wydajności pracy aplikacji program RMAN może rozdzielić
wykonanie pewnych poleceń na kilka równoległych procesów. Nie oznacza to, że
w razie wywołania kilku poleceń będą one wszystkie wykonywane równocześnie,
ale że wykonanie każdego z nich oddzielnie zostanie rozbite na równoległe
procesy.
Dobrym przykładem przetwarzania równoległego (parallelization) jest
wykonanie polecenia bać kup. Jeśli przydzielonych jest kilka kanałów, program
RMAN jednocześnie korzysta z kilku procesów w celu wykonania tego
polecenia. Dane zapisywane są jednocześnie przez wszystkie kanały:
RMAN> configure device type disk parallelism 3;
RMAN> backup database format '/d99/rmanback/
rman_%U.bus';
W efekcie podczas archiwizacji bazy danych wykorzystywane są trzy równoległe
procesy.
Oznaczanie kopii zapasowych
Pakiet RMAN udostępnia możliwość nadawania zbiorom kopii zapasowych
nazw odpowiadających wymaganiom użytkownika. Przykładowo, pozwala to na
łatwe rozróżnianie kopii zapasowych tworzonych codziennie i co tydzień, lub też
na rozróżnianie przyrostowych kopii zapasowych tworzonych na różnych
poziomach. W celu nadania odpowiedniej nazwy stosuje się słowo kluczowe tog
w poleceniu backup. Poniżej przedstawiono przykład oznaczenia kopii zapasowej
poziomu 3 jako inc_level_3:
RMAN> backup incremental level 3 tag inc_level_3
format
2> '/d99/rmanback/rman_%U.bus';
Znaczniki (tags) mogą być stosowane w poleceniu list w celu szybkiego
zlokalizowania zbiorów kopii zapasowych, a także w poleceniach restore oraz
switch. Ta sama wartość znacznika może być wykorzystana dla wielu różnych
zbiorów kopii zapasowych, zatem nie musi być ona niepowtarzalna. Jeśli wartość
danego znacznika jest niejednoznaczna, zostanie ona zastosowana do opisania
ostatnio utworzonego zbioru kopii zapasowych o podanej w znaczniku wartości.
W poniższym przykładzie przedstawiono zastosowanie polecenia list
wyświetlającego informacje o istniejącej kopii zapasowej, którą oznaczono jako
inc_level_3:
RMAN> list backuppiece tag=inc level 3;
Odtwarzanie plików
W zasadzie odtwarzanie plików składa się z trzech istotnych etapów:
1. Należy upewnić się, że docelowa baza danych jest uruchomiona w
odpowiednim dla operacji odtwarzania trybie. W przypadku utraty plików
kontrolnych jest to tryb nomount (started). Jeśli trzeba odtworzyć całą bazę
danych, należy zastosować tryb mount. Jeśli uszkodzone zostały pliki danych nie
należące do przestrzeni tabel SYSTEM, można pozostawić bazę danych otwartą.
Jedynie przestrzenie tabel lub pliki danych podlegające odtwarzaniu muszą
pozostawać w stanie nie podłączonym (offline).
2. Uruchomienie programu RMAN i zestawienie połączenia z docelową bazą
danych oraz bazą danych katalogu odzyskiwania (jeśli jest używany).
3. Wywołanie odpowiedniego polecenia RESTORE programu RMAN w celu
przywrócenia wymaganych plików. Odtwarzane są pliki wymagane oraz
odpowiednie archiwalne pliki dziennika powtórzeń.
Po odtworzeniu potrzebnych plików należy zrekonstruować (recover) bazę
danych oraz ją otworzyć. Rekonstrukcji bazy danych można dokonać z poziomu
programu RMAN, narzędzia SQL*Plus lub, w przypadku Oracle8i, programu
Server Manager.
Odtwarzanie i odzyskiwanie wszystkich plików danych
Na potrzeby niżej opisanego scenariusza założono, że istnieje dostęp do plików
kontrolnych. Pierwszym etapem procesu odtwarzania plików jest upewnienie się,
ż
e docelowa baza danych jest wyłączona (shutdown):
SQL>
connect sys/harakhat as SYSDBA;
SQL>
shutdown abort;
ORACLE instance shut down.
Następnie należy zamontować docelową bazę danych (tryb mounf). Pakiet
RMAN nie może odtworzyć plików danych, jeżeli baza nie jest przynajmniej
zamontowana. Wynika to z konieczności posiadania dostępu do plików
kontrolnych w celu sprawdzenia, które zbiory kopii zapasowej będą potrzebne do
odtworzenia bazy danych. Jeżeli plik kontrolny nie jest dostępny, należy go
odtworzyć w pierwszej kolejności. W celu zamontowania bazy danych wydaje się
polecenie STARTUP MOUNT, jak pokazano niżej:
SQL>
startup mount;
Oracle instance started.
Total System Global Area 309809312 bytes
Fixed Size 7388 bytes
Variable Size 145715200 bytes
Redo Buffers 180224 bytes
Database mounted.
W celu odtworzenia plików danych należy wykorzystać program RMAN, gdyż
pliki zbiorów kopii zapasowej zapisane są w wewnętrznym formacie pakietu
RMAN. W tym celu należy połączyć się z docelową bazą danych:
$ rman
target / catalog
rman 901/rman_901_pwd@rman_catalog
Recovery Manager Release 9.0.1.0.0 - Production
connected to target database: BRDSTN
(DBID=664610428)
connected to recovery catalog
W pozostałej części przykładu pokazano sposób odtwarzania wszystkich plików
danych bazy docelowej. Podczas tego procesu program RMAN odnajduje ostatni
pomyślnie utworzony zbiór kopii zapasowej i przywraca pliki danych do stanu, w
którym się znajdowały podczas tworzenia tego zbioru.
W trakcie odtwarzania plików bazy danych w systemie Oracle9i program RMAN
odczytuje zawartość nagłówka każdego pliku danych w celu sprawdzenia
konieczności jego odtworzenia.
Proces rekonstrukcji bazy danych polega na przydzieleniu kanału dla operacji
wejścia-wyjścia, a następnie wydaniu polecenia pakietu RMAN re storę database.
Wprzypadku systemu Oracle9i wydawanie odrębnej komendy przydziału kanału
nie jest konieczne, można bowiem wykorzystać opcję default channel:
RMAN> restore database;
RMAN> recover database;
RMAN> alter database open;
W przypadku systemu Oracle8i polecenia ALLOCATE, RESTORE oraz
RECOYER muszą znajdować się wewnątrz polecenia run{}:
RMAN> run {
2> allocate channel dl type disk;
3> restore database;
4> recover database;
5> alter database open; }
Inną możliwością rekonstrukcji bazy danych i jej otwarcia po odtworzeniu plików
danych przez program RMAN jest wykorzystanie poleceń programu SQL*Plus:
$ sąlplus /nolog
SQL> connect sys/hinghoda as SYSDBA;
SQL> recover database;
SQL> alter database open;
Odtwarzanie konkretnych przestrzeni tabel lub plików danych
W przypadku systemu Oracle9i odtworzenie przestrzeni tabel lub pliku danych
może być bardzo prostym zadaniem. Jeśli podczas rekonstrukcji danej przestrzeni
tabel lub pliku danych baza danych pozostaje otwarta, najpierw należy wyłączyć
daną
przestrzeń tabel lub plik danych (tryb offline). W poniższym przykładzie
pokazano sposób odtwarzania i rekonstrukcji przestrzeni tabel USERS:
RMAN> restore tablespace users;
RMAN> recover tablespace users;
Oprócz przestrzeni tabel można odtworzyć i zrekonstruować konkretny plik
danych:
RMAN> restore datafile
2> '/d0101/oradata/brdstn/users_01.dbf'
RMAN> recover datafile
2> '/d0101/oradata/brdstn/users_01.dbf'
W przypadku systemu Oracle8i składnia polecenia odtwarzania przestrzeni tabel
jest tylko trochę bardziej złożona - polecenia ALLOCATE, RESTORE oraz
RECOYER muszą w tym przypadku znaleźć się wewnątrz polecenia run { }:
RMAN> run {
2> allocate channel dl type disk;
3> restore tablespace users;
4> recover tablespace users; }
Odtwarzanie przestrzeni tabel zapisanych w trybie tylko do odczytu
Po utworzeniu kopii zapasowej przestrzeni tabel zapisanej w trybie tylko do
odczytu (read-only tablespace} nie ma potrzeby przeprowadzania jej ponownej
archiwizacji. Okresowe archiwizowanie takich przestrzeni tabel może się jednak
okazać korzystne, ponieważ w przypadku konieczności odtworzenia bazy danych
odpowiednia kopia zapasowa znajdować się będzie na taśmie, do której dostęp
jest szybki i łatwy. Program RMAN nie potrzebuje żadnych archiwalnych plików
dziennika powtórzeń w celu odtworzenia i zrekonstruowania przestrzeni tabel
zapisanej
w .trybie tylko do odczytu. Ponadto przed rozpoczęciem rekonstrukcji takiej
przestrzeni tabel nie jest konieczne wyłączanie bazy danych. Wykonać trzeba
jedynie następujące czynności:
1. Wyłączenie danej przestrzeni tabel.
2. Odtworzenie przestrzeni tabel lub odpowiednich plików danych.
3. Włączenie danej przestrzeni tabel. Rekonstrukcja nie jest potrzebna.
Na przykład:
RMAN> sql 'alter tablespace old_rnd offlinę';
RMAN> restore tablespace old_rnd;
RMAN> sql 'alter tablespace old_rnd online';
Odtwarzanie do określonego momentu w czasie
Jeśli baza danych znajduje się w trybie archivelog, można korzystać z
odtwarzania do określonego momentu w czasie (point-in-time recovery). Ten typ
rekonstrukcji przeprowadza się tylko w odniesieniu do całej bazy danych, nie zaś
pojedynczych plików danych lub przestrzeni tabel. Nie należy mylić tego pojęcia
z pojęciem rekonstrukcji przestrzeni tabel do określonego momentu w czasie
(tablespace point-in-time recovery, RMAN TSPITR). Poniżej przedstawiono
przykład odtworzenia plików danych za pomocą programu RMAN, a następnie
przeprowadzenia rekonstrukcji typu cancel za pomocą narzędzia SQL*Plus.
Założono, że proces odbywa się w systemie Oracle9i:
RMAN> restore database;
SQL> recover database until cancel;
Po rekonstrukcji bazy danych do określonego momentu w czasie można otworzyć
ją dla użytkowników. Jeżeli przeprowadzono odtwarzanie do określonego
momentu w czasie, podczas otwierania bazy danych trzeba podać parametr
resetlogs:
SQL> alter database open resetlogs;
Wyczyszczenie dzienników powoduje, że sporządzenie w tym momencie kopii
zapasowej bazy danych staje się sprawą o fundamentalnym znaczeniu. Ponadto
jeśli stosuje się katalog odzyskiwania, to trzeba przekazać do niego informację o
utworzeniu" nowej bazy danych. W takiej sytuacji należy wydać polecenie reset
database.
Odtwarzanie plików kontrolnych
Poniżej opisano czynności, które wykonuje się w celu odzyskania plików
kontrolnych:
1. Otwarcie bazy danych w trybie nomount.
2. Wydanie polecenia programu RMAN - RESTORE CONTROLFILE.
UWAGA
W przypadku systemu Oracle9i możliwe jest odtworzenie plików kontrolnych,
nawet jeśli nie zastosowano katalogu odzyskiwania. Możliwość ta jest dostępna
pod warunkiem wykorzystania istniejącej w pakiecie RMAN funkcji
automatycznego archiwizowania (autobackup) tych plików w trakcie tworzenia
każdej kopii zapasowej.
Na potrzeby poniższych przykładów zakłada się, że system pracuje z
wykorzystaniem katalogu odzyskiwania. W celu odtworzenia pliku
kontrolnego-w przypadku systemu Oracle9i wydaje się polecenie:
RMAN> startup nomount;
RMAN> restore controlfile;
W przypadku systemu Oracle8i stosuje się polecenie run {}:
RMAN> run {
2> allocate channel tl type sbt_tape; *
3> restore controlfile;}
Odtwarzanie archiwalnych plików dziennika powtórzeń
Po wydaniu polecenia RECOYER z poziomu programu RMAN w pierwszej
kolejności następuje sprawdzenie dostępności potrzebnych archiwalnych plików
dziennika powtórzeń. Jeśli te pliki są niedostępne, program RMAN przywraca je
za pomocą wcześniej utworzonej kopii zapasowej archiwalnych plików dziennika
powtórzeń. W celu samodzielnego odtworzenia archiwalnych plików dziennika
powtórzeń wydaje się polecenie RESTORE ARCHIYELOG.
UWAGA
Jeśli dostępna jest przyrostowa kopia zapasowa, w przypadku rekonstrukcji
plików danych program RMAN używa jej zamiast pliku archiwalnego dziennika
powtórzeń.
W poniższym przykładzie przedstawiono sposób podania lokalizacji docelowych
archiwalnych plików dziennika powtórzeń oraz ich odtworzenia. Nawet w
przypadku Oracle9i polecenie to musi zostać wywołane z poziomu polecenia run
{ }.
RMAN> run {
2> set archivelog destination to '/d00/backup/';
3> restore archivelog all; }
Bardzo trudna jest sytuacja, w której okazuje się, że na dysku nie ma
archiwalnych plików dziennika powtórzeń, a nie zostały one wcześniej
zarchiwizowane.
Poniżej przedstawiono przykład odtworzenia przestrzeni tabel, a następnie
zastosowania polecenia RECOYER w celu automatycznego odtworzenia i
przywrócenia archiwalnych plików dziennika powtórzeń, których nie było na
dysku, lecz zostały wcześniej zarchiwizowane przez program RMAN. Założono,
ż
e aplikacja pracuje w systemie Oracle9i.
RMAN> restore tablespace users;
RMAN> recover tablespace users;
Lista poleceń pakietu RMAN
Opisanie zalet i wad wszystkich poleceń pakietu RMAN przekraczałoby zakres
niniejszej książki. W niniejszym rozdziale przedstawiono jednakże opis składni
każdego z nich. Zaprezentowano także różnice w składni tych poleceń w
zależności od tego, czy stosowana jest wersja Oracle8i, czy Oracle9i. Ponadto
podano przykłady wykorzystania najczęściej używanych komend.
Powtarzające się słowa kluczowe
Polecenia, z którymi Czytelnik zapozna się studiując dalszą część niniejszego
rozdziału, zawieraj ą wiele powtarzających się słów kluczowych. Poniżej
znajduje się ich wyszczególnienie.
DBID
Jednoznaczny identyfikator bazy danych.
BACKUPSET
Określa zbiór kopii zapasowej, który ma być zastosowany w danej operacji.
CHANNEL id_kanału
Określa kanał komunikacyjny, z którego korzysta program RMAN komunikując
się z urządzeniem wejścia-wyjścia.
CHECKLOGICAL
Powoduje sprawdzenie bloków pod względem poprawności logicznej, a w razie
wykrycia błędów dokonuje odpowiednich wpisów w pliku alert.log oraz plikach
ś
ledzenia. Dodatkowo istnieje możliwość sprawdzenia zakresów uszkodzonych
bloków w widoku V$BACKUP_CORRUPTION. Bloki te można odtworzyć
poprzez wydanie polecenia BŁOCK RECOYER, które istnieje jednak tylko w
wersji Oracle9i.
DATAFILE
Określa plik danych poprzez jego nazwę lub numer.
DATAFILECOPY
Wskazuje konieczność zastosowania obrazów (image co-pies) plików danych.
DEVICE TYPE specUrządzenia
Określa typ urządzenia, które należy wykorzystać w danej operacji.
FORMAT 'łańcuch_formatujący'
Określa nazwę i miejsce docelowe zapisu plików elementów kopii zapasowej. W
łańcuchu formatującym można stosować różne maski, które opisano w tabeli 1.1.
Tabela 1.1. Maski lańcucka formatującego
Maska Opis
%c
Kopiuje numer elementu kopii zapasowej
%d
Nazwa bazy danych
%
D
Dzień miesiąca (DD)
%M
Miesiąc roku (MM)
%
F
Niepowtarzalna nazwa oparta na numerze DBID (jest to
niepowtarzalna liczba identyfikująca bazę danych), dniu miesiąca,
miesiącu, roku oraz wartości sekwencji
%n
Nazwa bazy danych, obcięta do maksymalnej długości ośmiu znaków
%u
Ośmioznakowa nazwa reprezentująca zbiór kopii zapasowej oraz czas
jego utworzenia
%p
Numer każdego elementu w zbiorze kopii zapasowej; wartość
początkowa wynosi l i jest zwiększana o jeden dla każdego tworzonego
pliku
%U
Niepowtarzalna nazwa pliku utworzona poprzez połączenie
%u_%p_%c
%s
Numer zbioru kopii zapasowej
%t
Znacznik czasu zbioru kopii zapasowej
%T
Rok, miesiąc i dzień w formacie RRRRMMDD
LEVEL całkowita
Wskazuje poziom tworzonej kopii zapasowej.
operandPrzydziału
Patrz pozycja «operandPrzydziału» poniżej, w sekcji „Składnia poleceń
wywoływanych z wiersza poleceń".
TABLESPACE nazwa__przestrz_ tabel
Określa nazwę przestrzeni tabel.
TAG nazwa_znacznika
Określa dowolną nazwę znacznika kopii zapasowej, kopii ptików, archiwalnych
plików dziennika powtórzeń i kopii plików kontrolnych.
UNTIL wyrażenieUntil
Stosowane w wielu poleceniach pakietu RMAN w celu l określenia górnej
granicy czasu wykonania, maksymalnej wartości SCN* lub maksymalnej
wartości sekwencji.
Powtarzające się wyrażenia
Podobnie, jak w przypadku powtarzających się w różnych poleceniach stów
kluczowych, istnieje także wiele powtarzających się wyrażeń. W diagramach
składniowych można je rozpoznać po zapisie, w którym drugi i kolejne wyrazy są
pisane z .dużej litery. Na przykład: specŁańcuchaPołączenia, operandKopiiBezp
i operandspecKopiiBezp są wyrażeniami. Jeśli dane wyrażenie nie jest
zdefiniowane tuż po poleceniu, w którym występuje, jest ono wyrażeniem
powtarzającym się. Definicje tych wyrażeń zamieszczono w porządku
alfabetycznym razem z opisami poleceń.
Składnia poleceń wywoływanych z wiersza poleceń
Uruchamiając program RMAN, można podawać różne parametry w wierszu
poleceń S.O. Przedstawiają je poniższe diagramy składniowe.
System Change Number - wewnętrzna wartość w bazie danych Oracle, która jest
zwiększana po każdej dokonanej zmianie w pliku dziennika powtórzeń. - przyp.
tłum.
Składnia w Oracle9i
RMAN [parametr [parametr.
parametr :-
TARGET [=] specŁańcuchaPołączenia
{ CATALOG [=] specŁańcuchaPolaczenia | NOCATALOG}
| AUKILIARY [=] specŁańcuchaPołączenia
| LOG [ = ] t ' ]nazwa_pliku[ ' ]
| APPEND
| { CMDFILE [ = ] 10} [']nazwa_pliku(']
| MSGNO
| TRACE [=] [']nazwa_pliku[']
| DEBUG [[=] { ALL l typDebug [, typDebug ...] }
[LEVEL [=] całkowita]]
| SEND [=] 'polecenie'
| PIPE [ = ] [']nazwa_potoku[']
| TIMEOUT [=] całkowita
}
Składnia w Oracle8i
RMAN [parametr [parametr. . .]]
parametr :=
{ TARGET [=] specŁańcuchaPołączenia
| { CATALOG [=] specŁańcuchaPoia.czenia l NOCATALOG }
| AUKILIARY [=] specŁańcuchaPołączenia
| LOG [=] [ ' ]nazwa_pliku[ ' ]
| APPEND
| { CMDFILE [=] l @ } [ ' ]nazwa_pliku[ ' ]
| MSGNO
| TRACE [=] [ ' ]nazwa_pliku[ ' ]
| DEBUG
| SEND [=] 'polecenie'
Słowa kluczowe
TARGET
Określa docelową bazę danych.
CATALOG
Określa opcjonalną bazę danych katalogu odzyskiwania.
AUXILIARY
Określa opcjonalną pomocniczą bazę danych.
LOG (MSGLOG) nazwa_pliku
Określa nazwę pliku, w którym zapisywane są informacje o wykonaniu
polecenia. Jeśli dany plik już istnieje, jest on nadpisywany. Dany plik nie jest
nadpisywany, jeśli zastq-sowano także słowo kluczowe APPEND.
APPEND
Określa, że informacje dotyczące wykonania polecenia dopisywane są do pliku
dziennika zdarzeń. Jeśli ten plik nie istnieje, jest tworzony. Zastosowanie tego
słowa kluczowego zapobiega nadpisaniu pliku dziennika.
MSGNO
Powoduje wyświetlanie numerów komunikatów pakietu RMAN.
TRACE
Powoduje śledzenie i zapis poleceń debuggera pakietu RMAN do pliku
wyjściowego.
DĘBUG
Powoduje wyświetlanie szczegółowych komunikatów o wykonywanych
poleceniach SQL.
PIPE
Umożliwia wykonanie poleceń pakietu RMAN za pomocą pakietu DBMS_PIPE.
Potoki mogą być także stosowane w celu przetwarzania wyjściowej informacji
dotyczącej wykonania polecenia.
TIMEOUT
Stosowane w połączeniu z PIPĘ. Parametr ten wymusza zakończenie sesji
programu RMAN w podanym przedziale czasowym.
SEND
Powoduje wysłanie zależnych od rodzaju wykorzystywanego oprogramowania
komend do wszystkich kanałów podczas korzystania z warstwy obsługi nośników
danych.
@
Wykonuje polecenia pakietu RMAN zapisane w pliku S.O. Jeśli nie podano
ś
cieżki dostępu, domyślnie plik ten powinien znajdować się w katalogu, z którego
wywołano sesję programu RMAN.
Składnia
@nazwa_pliku
Przykład
RMAN> @pelna_kopia.rmn
@@
Wykonuje polecenia programu RMAN zapisane w pliku S.O. Podwójny znak
@@ ma szczególne znaczenie, jeśli polecenie jest wykonywane z poziomu
skryptu. Oznacza on, że wywoływany plik znajduje się w tym samym katalogu,
co wywołujący go skrypt.
Składnia
@@nazwa_pliku
Przykład
Poniżej znajduje się przykład działania dwóch skryptów. Pierwszy z nich –
pelna_kopia - zawiera odwołanie do drugiego w postaci -
@@kopia_przestrzeni_tabel:
RMAN>
@pelna_kopia
Kiedy skrypt pelna_kopia wywoła skrypt kopia_przestrzeni tabel, program
RMAN podejmie próbę odszukania skryptu kopia_przestrzeni_tabel w tym
samym katalogu, w którym znajduje się pelna_kopia.
ALLOCATE CHANNEL
Powoduje utworzenie kanału komunikacyjnego w celu przeprowadzenia operacji
wejścia-wyjścia. Polecenie to musi być wykonane wewnątrz polecenia RUN.
UWAGA
Firma Oracle przestała rekomendować pewne komendy polecenia ALLOCATE
CHANNEL istniejące dla wersji Oracle8i. Przykładami takich komend są
KBYTES i READRATE. Zalecaną obecnie składnię można znaleźć w opisie
polecenia CONFIGURE.
Składnia w Oracle9i
ALLOCATE [AUXILIARY] CHANNEL [']id_kanału[']
{ DEVICE TYPE [=] specUrządzenia \ NAME [=]
'nazwa_kanału' }
[operandPrzydziału [operandPrzydziału . . .}]
Składnia Oracle8i
ALLOCATE [AUXILIARY] CHANNEL [']id_kanału[']
{ TYPE [ = ] spec Urządzenia | NAME [ = ]
specUrządzenia }
[operandPrzydziału [operandPrzydziału ...]];
Słowa kluczowe
NAME 'nazwa_kanału'
Nazwa urządzenia wejścia-wyjścia.
Przykłady
Poniżej przedstawiono przykład utworzenia jednego kanału typu disk. Następnie
wykonywana jest archiwizacja danych. Elementy kopii zapasowej są kierowane
do domyślnego katalogu: $ORACLE_HOME/dbs.
RMAN> run {
2> allocate channel dl type disk;
3> backup database;
4> }
Następny przykład przedstawia sytuację, w której elementy kopii zapasowej
tworzone są w katalogu określonym przez podwyrażenie FORMAT.
Zastosowanie maski %U zapewnia unikalną nazwę każdemu elementowi kopii
zapasowej.
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk format
3> '/d99/backups/r_%U';
4> backup database; }
ALLOCATE CHANNEL
FOR MAINTENANCE
Umożliwia przeprowadzanie operacji związanych z konserwacją plików za
pomocą kanałów. Używa się go w połączeniu z poleceniami CHANGE lub
CROSSCHECK.
Składnia w Oracle9i
ALLOCATE CHANNEL FOR MAINTENANCE
DEVICE TYPE [=] specUrządzenia
[operandPrzydziału [operandPrzydziału ...]];
Składnia w Oracle8i
ALLOCATE CHANNEL FOR
{ MAINTENANCE | DELETE }
{ TYPE [=] specUrządzenia
| NAME [=]'nazwa_kanału' }
[operandPrzydziału [operandPrzydziału ...]];
Przykład
Poniżej przedstawiono przykładowe polecenie, na skutek którego przydzielony
kanał usuwa element kopii zapasowej:
RMAN>
allocate channel for maintenance type disk; RMAN>
change backuppiece '/d99/backups/lccn3ed4_l_l' 2>
delete;
RMAN>
release channel;
ALTER DATABASE
Polecenie to pełni analogiczną funkcję względem polecenia ALTER
DATABASE języka SQL. Jest ono wykorzystywane do montowania i otwierania
bazy danych z poziomu linii poleceń
programu RMAN. Może ono być wykonane wewnątrz polecenia RUN albo
bezpośrednio z linii poleceń programu RMAN.
Składnia
{ ALTER DATABASE { MOUNT | OPEN [RESETLOGS] }
| { MOUNT | OPEN [RESETLOGS] DATABASE };
Słowa kluczowe
MOUNT
Montuje bazę danych bez jej otwierania.
OPEN
Otwiera bazę danych.
RESETLOGS
Ustawia wartość sekwencji na l w aktywnych dziennikach powtórzeń (online
redo logs). W przypadku zastosowania polecenia ALTER DATABASE pakietu
RMAN docelowa baza danych w katalogu jest automatycznie resetowana. W
przypadku wykorzystywania narzędzia SQL*Plus zresetowanie docelowej bazy
danych w katalogu przeprowadza się wykonując polecenie RESET DATABASE
pakietu RMAN.
BACKUP
Powoduje utworzenie kopii zapasowej elementu fizycznie (przykładowo, plik
danych lub plik archiwalnego dziennika powtórzeń bazy danych) istniejącego lub
logicznego (przestrzeń tabel) bazy danych. W przypadku wersji Oracle8i
polecenie to musi być wydane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia w Oracle9i
BACKUP [ FULL l INCREMENTAL LEVEL [ = ] całkowita }
['operandKopiiBezp [operandKopiiBezp . . . ] ]
specKopiiBezp [specKopiiBezp]...
[PLUS ARCHIVELOG
[operandSpecKopiiBezp [operandSpecKopliBezp ...]]];
operandKopiiBezp :=
{ FORMAT [=] 'łańcuch_formatujący'
[, 'łańcuch_formatujący' ...] ^
CHANNEL [']id_kanału[']
CUMULATIYE
MAKSETSIZE [ = ] całkowita [ K | M | G ]
FILESPERSET [=] całkowita
PARMS [=] 'parametry_kanału'
POOL [=] całkowita
TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
opcjeZachowywania
SKIP { OFFLINE | READONLY | INACCESSIBLE }
NOEXCLUDE
PROXY [ONLY]
VALIDATE
FORCE
DISKRATIO [=] całkowita
NOT BACKED UP [SINCE TIME [=] 'łańcuch_daty']
NOCHECKSUM
CHECK LOGICAL
COPIES [=] całkowita
DEVICE TYPE specUrządzenia }
specKopiiBezp :=
[ (]
{ BACKUPSET
{ { ALL | specCzasuUtworz }
l klucz_główny [, klucz_główny . . .]
}
| DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych ...]
| DATAFILECOPY 'nazwa_pliku' [, 'nazwa_pliku' ...]
| DATAFILECOPY TAG [=] [']nazwa_znacznika['] [,
[']nazwa_znacznika[ ' ] . . . ]
| TABLESPACE [ ' ] nazwa_przestrz_tabel [ ' ]
[ , [' ] nazwa_przestrz_tabel [' ] . . .]
| DATABASE | specArchDzienPowt
| CURRENT CONTROLFILE [FOR STANDBY]
| CONTROLFILECOPY ' nazwa_pliku ' } [operandSpecKopiiBezp
[operandSpecKopiiBezp] . . .]
[)]
operandSpecKopiiBezp :=
{ FORMAT [=] ' łańcuch_formatujący' [,
' łańcuch_formatujący' ...}
| CHANNEL [']id_kanału[']
| MAXSETSIZE [=] całkowita [ K | M | G ]
| FILESPERSET [=] całkowita
| PARMS [=] ' parametry_kanału'
| POOL [=] całkowita
| TAG [=] [ ' ] nazwa_znacznika [ ' ]
| opcjeZachowywania
| SKIP { OFFLINE | READONLY | INACCESSIBLE }
| NOEXCLUDE
| FORCE
| DISKRATIO [=] całkowita
| NOT BACKED UP [SIŃCE TIME [=]
' łańcuch_daty' ]
| INCLUDE CURRENT CONTROLFILE [FOR STANDBY]
| DELETE [ALL] INPUT
}
Składnia w Oracle8i
BACKUP [ FULL | INCREMENTAL LEVEL [=] całkowita ]
[operandKopiiBezp [operandKopiiBezp} . . .]
specKopiiBezp [specKopiiBezp];
operandKopiiBezp :=
{ FORMAT [=] ' łańcuch_formatujący' [,
' łańcuch_formatujący' ...]
| CHANNEL [']id_kanału[']
| CUMULATIVE
| FILESPERSET [=] całkowita
| PARMS [=] ' parametry_kanału'
| POOL [=] całkowita
| TAG [ = ] [']nazwa_znacznika[ ' ]
| opcjeZachowywania
| SKIP { OFFLINE | READONLY | INACCESSIBLE }
| PROXY [ONLY]
| DISKRATIO [=] całkowita
| NOCHECKSUM
| CHECK LOGICAL
| SETSIZE [ = ] całkowita ..: .
specKopiiBezp :=
[(]
{ DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych ..
| DATAFILECOPY ' nazwa_pliku ' [, ' nazwa_pliku' ..
| DATAFILECOPY TAG [=] [ ' ] nazwa_znacznika [ ' ]
[ , \ [ ' ] nazwa_znacznika [' } ... j
| TABLESPACE [ ' ] nazwa_przestrz_tabel [ ' ]
[ , \ [ ' ] nazwa_przestrz_tabel [' ] . . . ]
| DATABASE
| specArchDzienPowt
| CURRENT CONTROLFILE
| CONTROLFILECOPY ' nazwa_pliku ' } [operandSpecKopiiBezp
[operandSpecKopiiBezp] . . .]
operandSpecKopiiBezp :=
{ FORMAT [=] ' łańcuch_formatujący'
[ , ' łańcuch_formatujący' ...]
| CHANNEL [ ' ] id_kanału[ ' ]
| FILESPERSET [=] całkowita
| PARMS [=] ' parametry_kanału'
| POOL [=] całkowita
| TAG [=] [ ' ] nazwa_znacznika [ ' ]
| SKIP { OFFLINE | READONLY l INACCESSIBLE }
| DISKRATIO [=] całkowita
| INCLUDE CURRENT CONTROLFILE
| DELETE INPUT
| SETSIZE [=] całkowita
}
Słowa kluczowe
CURRENT CONTROLFILE [FOR STANDBY]
Określa, że bieżący plik kontrolny także ma podlegać archiwizacji. Zastosowanie
opcji FOR STANDBY określa, że utworzony plik kontrolny będzie mógł służyć
w celu utworzenia bazy danych w stanie gotowości (standby database).
CUMULATIVE
Powoduje, że pakiet RMAN archiwizuje tylko te bloki, które zmieniły się od
czasu ostatniej archiwizacji przeprowadzonej na poprzednim poziomie (levef).
MAXSETSIZE całkowita
Określa maksymalną wielkość zbioru kopii zapasowej. Można ją podawać w
bajtach, kilobajtach (K), megabajtach (M) lub gigabajtach (G).
FILESPERSET całkowita
Ogranicza maksymalną liczbę plików w zbiorze kopii zapasowej do podanej
liczby.
PARMS 'parametry_kanału '
Wysyła zależną od danego S.O. informację do warstwy systemowej za każdym
razem, gdy tworzony jest nowy element kopii zapasowej.
POOL
Określa miejsce, gdzie należy przechowywać kopię zapasową (media
management pool). Stosuje się tylko w połączeniu z wykorzystaniem
oprogramowania obsługi nośników danych.
SKIP
Określa, że podczas archiwizacji należy pominąć pliki danych o atrybucie
tylko-do-odczytu (read-only), pliki nieaktywne (offline) lub niedostępne
(inaccessible).
NOEXCLUDE
Powoduje zmianę ustawień domyślnych, które wcześniej zdefiniowano za
pomocą polecenia CONFIGURE EXCLUDE.
PROXY
Zezwala, by czas i sposób przesyłania danych były zależne od oprogramowania
obsługi urządzeń (media manager).
VALIDATE
Sprawdza poprawność plików pod względem występowania błędów fizycznych i
logicznych.
FORCE
Zezwala na zignorowanie ustawień optymalizujących zdefiniowanych za pomocą
polecenia CONFIGURE.
DISKRATIO całkowita
Rozdziela kopię zapasową pomiędzy wiele dysków (zapis symetryczny).
NOT BACKED UP[SINCE TIME ' łańcuch_daty']
Powoduje tworzenie kopii zapasowych tych plików, które nie były
archiwizowane w ogóle lub od podanego dnia i godziny.
NO CHECKSUM
Powoduje pominięcie obliczania sumy kontrolnej bloku.
COPIES całkowita
Określa liczbę tworzonych kopii zapasowych. Wartość domyślna tego parametru
wynosi l.
DELETE
Powoduje usuwanie wejściowego pliku zbioru kopii zapasowej (backup set),
kopii pliku danych (data/ile copy) lub dziennika archiwizacji (archived log) po
pomyślnym wykonaniu kopii zapasowej.
Przykłady
W podrozdziale „Tworzenie kopii zapasowej plików danych" zawarto przykłady
zastosowania polecenia BACKUP.
BLOCKRECOVER (dotyczy tylko Oracle9i)
Polecenie to pozwala na dostosowanie poziomu szczegółowości odzyskiwania
danych poprzez podanie krótkiej listy uszkodzonych bloków, nie zaś całego pliku
danych.
Składnia
BLOCKRECOVER
[DEVICE TYPE specUrządzenia (, specUrządzenia] .. .]
specBloku [specBloku]... [opcjeBloku
[opcjeBloku]...];
specBloku :=
{ DATAFILE specPlikuDanych BLOCK całkowita
[, całkowita ...]
| TABLESPACE nazwa_przestrz_tabel DBA całkowita
[, całkowita ...]
| CORRUPTION LIST
}
opcjeBloku :=
{ FROM { BACKUPSET | DATAFILECOPY }
| FROM TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
| RESTORE wyrażenieUntil
Słowa kluczowe
BLOCK całkowita
Określa blok(i), który(e) należy odtworzyć.
DBA
Określa adres odtwarzanego bloku danych (data block address).
CORRUPTION LIST
Odzyskuje bloki umieszczone w widokach słownika V$COPY_ CORRUPTION
oraz V$BACKUP_CORRUPTION.
FROM
Określa, że odtwarzanie danych powinno odbywać się altfb ze zbioru kopii
zapasowej (backup set), albo kopii pliku danych (datafile copy).
FROM TAG nazwa_znacznika
Określa zbiór kopii zapasowej, który ma być odzyskany oraz ma służyć jako
ź
ródło odzyskiwania danych na poziomie bloków.
RESTORE wyrażenieUntil
Określa, że należy odtworzyć zbiory kopii zapasowych utworzone przed
podanym terminem.
CATALOG
Powoduje dodanie do katalogu odzyskiwania informacji dotyczących
wywoływanego przez użytkownika polecenia COPY.
Składnia
CATALOG { CONTROLFILECOPY | DATAFILECOPY | ARCHIVELOG }
'nazwa_pliku' [, 'nazwa_pliku' ...]
[TAG [=] ['}nazwa_znacznika ['] | LEVEL [=]
całkowita ]
[TAG [=] [']nazwa_znacznika['] | LEVEL [=] całkowita l ... ;
Słowa kluczowe
CONTROLFILECOPY 'nazwa_pliku '
Określa nazwę kopiowanego pliku kontrolnego. Informacja o tym pliku powinna
być dodawana do katalogu odzyskiwania.
DATEFILECOPY 'nazwa_pliku '
Określa nazwę kopiowanego pliku danych. Informacja o tym pliku powinna być
dodawana do katalogu odzyskiwania.
ARCHIVELOG 'nazwa_pliku '
Określa nazwę archiwalnego pliku dziennika powtórzeń. Informacja o tym pliku
powinna być dodawana do katalogu odzyskiwania.
TAG nazwa_znacznika
Określa nazwę znacznika przypisywanego do pliku w ramach katalogu
odzyskiwania.
LEVEL całkowita
Określa, że kopia pliku powinna być zarejestrowana w katalogu odzyskiwania na
podanym poziomie kopii przyrostowej.
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład dodania do katalogu odzyskiwania informacji o
zastosowaniu poleceniu COPY po połączeniu z docelową bazą danych. Najpierw
użytkownik wykonuje polecenie COPY:
RMAN> run {
2> allocate channel dl type disk;
3> copy datafile '/d02/oradata/brdstn/users_01.dbf'
4> to '/d99/users 01.dbf; }
Po połączeniu z katalogiem odzyskiwania można zarejestrować informacje
dotyczące poprzedniego zastosowania polecenia COPY:
RMAN>
catalog datafilecopy '/d99/users_01.dbf'
level 0;
CHANGE
Umożliwia przeprowadzenie konserwacji (maintenance) zbiorów kopii
zapasowych lub związanych z nimi elementów kopii zapasowej. Konserwacja
może polegać na:
• zmianie przechowywanych w odpowiednim repozytorium informacji o
zbiorach kopii zapasowych i elementach kopii zapasowej;
• usunięciu elementów kopii zapasowych z nośnika dyskowego lub taśmowego.
Powoduje to jednoczesne usunięcie związanych z nimi informacji z plików
kontrolnych docelowej bazy danych oraz z opcjonalnego katalogu odzyskiwania.
Składnia w Oracle9i
CHANGE
{ { BACKUP | COPY } [OF listaObiektów]
[opcjeKonserwacji [opcjeKonserwacji]...]
| specObiektówKonserwacji
[DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia]. . .] } {
AYAILABLE | UNAVAILABLE | UNCATALOG |
opcjeZachowywania} [DEVICE TYPE specUrządzenia [,
specUrządzenia] . . . ] ;
Składnia w Oracle8i
CHANGE
{ ARCHIVELOG
{ klucz_główny [, klucz_główny ...]
| 'nazwa_pliku' [,'nazwa_pliku' ...] }
| specArchDzienPowt
| BACKUPPIECE { 'uchwyt' [,'uchwyt' ...]
| klucz_główny [, klucz_główny ...]
| TAG [=] [']nazwa_znacznika['] }
| BACKUPSET klucz_główny [, klucz_główny ...]
| { CONTROLFILECOPY
| DATAFILECOPY } { klucz_główny [, klucz_główny .]
| 'nazwa_pliku' [,'nazwa_pliku' ...]
| TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
[, [']nazwa_znacznika[' ] ... ] }
| PROXY { 'uchwyt' [,'uchwyt' ...]
| klucz_główny [, klucz_główny ...]
| TAG [ = ] [']nazwa_znacznika[' ] } }
{ DELETE | AVAILABLE | UNAVAILABLE
| UNCATALOG | CROSSCHECK };
Słowa kluczowe
AVAILABLE
Zmienia status kopii zapasowej (polecenie backup) lub kopii danych (polecenie
copy) na AVAILABLE.
UNAVAILABLE
Zmienia status kopii zapasowej lub kopii danych na UNAVAILABLE. Kopie
zapasowe oznaczone jako UNAVAILABLE nie są wykorzystywane przez pakiet
RMAN. Dlatego też w razie potrzeby odzyskania danych stosowana jest dostępna
wcześniejsza kopia zapasowa.
UNCATALOG
Usuwa z katalogu odzyskiwania informacje o odpowiednich kopiach plików
danych oraz archiwalnych plikach dziennika powtórzeń, a w pliku kontrolnym
docelowej bazy danych oznacza je jako DELETED.
Przykłady
Poniżej przedstawiono przykład przeprowadzania operacji usuwania elementu
kopii zapasowej reprezentowanej przez plik o nazwie Iccn3ed4_l_l:
RMAN>
allocate channel for maintenance type disk;
RMAN>
change backuppiece '/d99/backups/lccn3ed4_l_l' 2>
delete;
RMAN>
release channel;
W następnym przykładzie pokazano sposób oznaczania zbioru kopii zapasowej
jako niedostępnego (unavailable):
RMAN>
allocate channel for maintenance type disk; RMAN>
change backupset 1180 unavailable;
RMAN>
release channel;
CONFIGURE (dotyczy tylko Oracle9i)
Definiuje ustawienia sesji programu RMAN obowiązujące do czasu jej
zakończenia.
Składnia
CONFIGURE
{ konfiguracjaUrządz
| konfiguracjaKopiiBezp
| { AUKNAME FOR DATAFILE specPlikuDanych
| SNAPSHOT CONTROLFILE NAME
}
{ TO 'nazwa pliku' l CLEAR }
| konfiguracjaPlikuKontrln };
konfiguracjaUrządz :=
{ DEFAULT DEVICE TYPE { TO specUrządzenia l CLEAR }
| DEVICE TYPE specUrządzenia
{ PARALLELISM całkowita | CLEAR } | [AUKILIARY] CHANNEL
[całkowita]
DEVICE TYPE specUrządzenia { operandPrzydzialu
| CLEAR } }
konfiguracjaKopiiBezp :=
{ RETENTION POLICY { TO { RECOVERY WINDOW OF
całkowita DAYS
| REDUNDANCY [=] całkowita
| NONE }
| CLEAR } | MAXSETSIZE { TO { całkowita [ K | M | G ]
| UNLIMITED }
| CLEAR } | { ARCHIVELOG | DATAFILE }
BACKUP COPIES FOR DEVICE TYPE specUrządzenia
{ TO całkowita | CLEAR.}
| BACKUP OPTIMIZATION { ON | OFF | CLEAR }
| EXCLUDE FOR TABLESPACE nazwa_przestrz_tabel
[CLEAR]
}
konfiguracjaPlikuKontrln :=
CONTROLFILE AUTOBACKUP
{ ON
| OFF
| CLEAR
| FORMAT FOR DEVICE TYPE
specUrządzenia { TO ' łańcuch_formatujacy'
| CLEAR } }
Słowa, kluczowe
SNAPSHOT CONTROLFILE NAME
Określa nazwę i ścieżkę dostępu do migawki pliku kontrolnego. Wartość
domyślna zależy od systemu operacyjnego. Dla systemu Unix jest to katalog
$ORACLE_HOME/dbs.
DEFAULT DEVICE TYPE
Określa domyślny nośnik danych, którym może być dysk lub taśma.
DEVICE TYPE specUrządzenia
Określa typ urządzenia stosowanego podczas automatycznego przydzielania
kanałów oraz definiuje stopień równoległości wykonania. Oznacza to
bezpośrednie określenie liczby przydzielanych i wykorzystywanych kanałów.
Wartość domyślna stopnia równoległości wynosi l.
PARALLELISM całkowita
Określa liczbę automatycznie przydzielanych kanałów dla danego urządzenia.
RETENTION POLICY
Definiuje politykę zachowywania kopii (retention policy), dzięki czemu program
RMAN po pewnym czasie oznacza zbiory kopii zapasowych jako przestarzałe
(obsolete). Takie zbiory mogą być następnie usunięte przez administratora.
RECOVERY WINDOW OF
Definiuje przedział odzyskiwania (recovery window). Wartość tego parametru
oblicza się jako wartość parametru SYSDATE minus podana przez
administratora liczba dni. Kopie zapasowe utworzone przed wyliczoną datą są
oznaczane jako przestarzałe.
REDUNDANCY
Definiuje liczbę nadmiarowych kopii zapasowych lub liczbę kopii danych,
których nie należy traktować jako przestarzałych. Wartość domyślna tego
parametru wynosi l.
MAXSETSIZE całkowita
Definiuje maksymalny rozmiar elementu kopii zapasowej dla każdego kanału.
Wartość może być podana w bajtach, kilobajtach (K), megabajtach (M) lub
gigabajtach (G). Wartością domyślną tego parametru jest UNLIMITED (bez
ograniczeń).
CONTROLFILE AUTOBACKUP
Określa, czy dozwolone jest automatyczne archiwizowanie plików kontrolnych.
Wartością domyślną jest OFF (niedozwolone).
FORMAT FOR DEVICE TYPE
Określa nazwę i lokalizację pliku kontrolnego. Wartością domyślną jest %F
(patrz tabela 1.1).
CLEAR
Przywraca wartość domyślną.
Przykład
Poniższy przykład przedstawia sposób określenia dysku jako domyślnego typu
urządzenia oraz zdefiniowania formatu stosowanego podczas nadawaniu nazw
elementom kopii zapasowej:
RMAN> CONFIGURE CHANNEL DEYICE TYPE DISK FORMAT
2> '/d99/rmanback/rman %U.bus';
CONNECT
Powoduje nawiajzanie połączenia z bazą docelową, bazą katalogu lub bazą
pomocniczą w celu przeprowadzenia operacji związanych z archiwizowaniem,
odtwarzaniem lub odzyskiwaniem danych.
Składnia
{ CONNECT TARGET [specŁańcuchaPołączenia] [;]
| { CONNECT CATALOG | CONNECT AUXILIARY }
specŁańcuchaPołączenia [;]
}
Przykłady
Poniżej przedstawiono przykład nawiązania połączenia z docelową bazą danych
w wersji Oracle8i bez zastosowania opcjonalnego katalogu odzyskiwania:
$> rman target / nocatalog
Kolejny przykład dotyczy sposobu nawiązania połączenia zarówno z bazą
docelową, jak i z katalogiem odzyskiwania:
$> rman target / catalog rman901/ secret@ rman_catalog
COPY
Stosowane w celu tworzenia obrazów (image copies) plików bazy danych. W
przypadku systemu Oracle8i polecenie to musi być wykonane wewnątrz
polecenia RUN.
Składnia
COPY [opcjeKopiowania [opcjeKopiowania]...] { plikKopiowany TO
{ AUKNAME | 'nazwa_pliku' [opcjeKopiowania [opcjeKopiowania].. .] }
[, plikKopiowany TO
{ AUXNAME | 'nazwa_pliku' [opcjeKopiowania [opcjeKopiowania].. . ] }
] . .. l (plikKopiowany TO
{ AUKNAME | 'nazwa_pliku' [opcjeKopiowania
[opcjeKopiowania] . . .] } ) [(plikKopiowany TO
{ AUKNAME | 'nazwa_pliku' [opcjeKopiowania [opcjeKopiowania]...] }
)
]... };
Oracle9i opcjeKopiowania :=
{ TAG [ = ] [ ' ] nazwa_znacznika'[ ' ]
| LEVEL [=] całkowita
| NOCHECKSUM
| CHECK LOGICAL
| opcjeZachowywania
}
Oracle9i plikKopiowany :=
{ DATAFILE specPlikuDanych
| DATAFILECOPY
{ 'nazwa_pliku'
| TAG [=] [']nazwa_znacznika['] }
| ARCHIVELOG 'nazwa_pliku'
| CURRENT CONTROLFILE [FOR STANDBY]
| CONTROLFILECOPY
{ 'nazwa_pliku'
| TAG [=] [']nazwa_znacznika['] } }
Oracle8i opcjeKopiowania :=
{ TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
| LEVEL [=] całkowita
| NOCHECKSUM
| CHECK LOGICAL
}
Oracle8i plikKopiowany := { DATAFILE specPlikuDanych |
DATAFILECOPY
{ 'nazwa_pliku'
| TAG [=] [']nazwa_znacznika['] }
| ARCHIVELOG 'nazwa_pliku'
| CURRENT CONTROLFILE
| CONTROLFILECOPY
{ 'nazwa_pliku'
| TAG [=] [']nazwa_znacznika['] } }
Słowa kluczowe
AUXNAME
Określa, że nazwa pliku utworzonego w rezultacie działania polecenia COPY jest
alternatywną nazwą pliku, który został wcześniej zdefiniowany w poleceniu SET.
NO CHECKSUM
Określa, że nie należy przeprowadzać obliczeń sumy kontrolnej bloku.
CREATE CATALOG
Powoduje utworzenie schematu w bazie danych katalogu odzyskiwania.
Składnia
CREATE CATALOG [TABLESPACE
[']nazwa_przestrz_tabel[' ] ] [; ]
Słowa kluczowe
TABLESPACE nazwa_przestrz_tabel
Określa przestrzeń tabel, w której są umieszczane obiekty katalogu odzyskiwania.
Domyślnie wykorzystywana jest domyślna przestrzeń tabel właściciela schematu
w katalogu odzyskiwania.
Przykład
RMAN>
create catalog;
CREATE SCRIPT
Powoduje utworzenie i składowanie skryptu w repozytorium katalogu.
Składnia
CREATE SCRIPT [']nazwa_skryptu[']
{
{ poleceniaKopiowania | poleceniaOdtwarzania |
poleceniaKonserwacji | polecenialnne
}
[ poleceniaKopiowania
| poleceniaOdtwarzania | poleceniaKonserwacji
| polecenialnne
poleceniaKopiowania ;
{ BACKUP
| COPY
}
poleceniaOdtwarzania
{ REPLICATE
| RESTORE
| RECOVER
| BLOCKRECOVER
| DUPLICATE
| SWITCH }
poleceniaKonserwacji :=
{ CATALOG
| CHANGE
| CONFIGURE
| CROSSCHECK
| DELETE
| VALIDATE
| REPORT
| DELETE
| SHOW }
polecenialnne :=
{ ALLOCATE
| ALTERDATABASE
| BEGINLINE
| DEBUG
| EKECUTESCRIPT
| HOST
| RELEASE
| RESYNC
| SEND
| SET
| SHUTDOWN
| SQL
| STARTUP }
Przykłady
Patrz „Skrypty składowane katalogu".
CROSSCHECK
Umożliwia sprawdzenie, czy zbiór kopii zapasowych i związane z nim elementy
kopii zapasowej wciąż znajdują się na nośniku danych. Jeśli zbiór kopii
zapasowych jest zlokalizowany w miejscu określonym przez plik kontrolny
docelowej bazy danych lub opcjonalny katalog odzyskiwania, jego status oznacza
się jako AVAILABLE (dostępny). W przeciwnym wypadku określany jest jako
EXPIRED (nieaktualny).
Składnia w Oracle9i
CROSSCHECK
{ { BACKUP | COPY }
[OF listaObiektów] [opcjeKonserwacji [opcjeKonserwacji]
. . .]
| specObiektówKonserwacji
[DEYICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia] . . . ]
Składnia w Oracle8i
CROSSCHECK BACKUP
[ OF listaObiektów ]
[ opcjeSprawdz [ opcjeSprawdz. . . ] ] ; opcjeSprawdz :=
{ TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
| specCzasuUtworz }
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład sprawdzenia istnienia wszystkich zbiorów kopii
zapasowych:
RMAN> allocate channel for maintenance type disk; RMAN>
crosscheck backup;
RMAN> release channel;
W następnym przykładzie pokazano, w jaki sposób dla wszystkich zbiorów kopii
zapasowych sprawdzane są elementy kopii zapasowej zawierające przestrzeń
tabel SYSTEM:
RMAN>
allocate channel for maintenance type disk; RMAN>
crosscheck backup of tablespace system;
RMAN>
release channel;
DELETE
W odniesieniu do wersji Oracle9i polecenie to powoduje usuwanie fizycznie
istniejących plików związanych ze zbiorami kopii zapasowych lub kopiami
plików danych, uaktualnienie ich statusu w pliku kontrolnym oraz usuwanie
informacji ich dotyczących z opcjonalnego katalogu odzyskiwania.
Zarówno w systemie Oracle8i, jak i Oracle9i kopie zapasowe są oznaczane jako
EXPIRED (nieaktualne), jeśli nie można odszukać ich w zapisanej lokalizacji.
Zastosowanie polecenia delete odnośnie kopii zapasowej oznaczonej jako
EXPIRED usuwa informacje o niej z pliku kontrolnego oraz opcjonalnego
katalogu odzyskiwania.
Składnia w Oracle9i
DELETE [NOPROMPT] { [EXPIRED]
{ { BACKUP | COPY }
[.OF listaObiektów] [opcjeKonserwacji
[opcjeKonserwacji].. . ]
| specObiektówKonserwacji
[DEYICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia] . . .] }
| OBSOLETE [przestKopieBezp]
[DEVICE TYPE (specUrządzenia [, specUrządzenia]...]
Składnia w Oracle8i
DELETE EXPIRED BACKUP [ OF listaObiektów ] [ opcjeUsuwania
[ opcjeUsuwania,
opcjeUsuwania :=
{ TAG [ = ] [ ']nazwa_znacznika['] | specCzasuUtworz }
Słowa kluczowe
NOPROMPT
Powoduje usuwanie pliku o podanej nazwie bez żądania potwierdzenia.
EXPIRED
Powoduje usuwanie plików oznaczonych w katalogu jako EXPIRED.
OBSOLETE
Powoduje usuwanie plików, które są już nieprzydatne do przeprowadzenia
procesu odzyskiwania danych (pliki przestarzałe).
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład usuwania z plików kontrolnych bazy docelowej
oraz opcjonalnego katalogu odzyskiwania informacji związanych z kopiami
zapasowymi oznaczonymi jako EXPIRED. Przyjęto, że przykład dotyczy wersji
Oracle8i.
RMAN>
allocate channel for maintenance type disk; RMAN>
crosscheck backup;
RMAN-08074: crosschecked backup piece: found to be
'EXPIRED' RMAN-08517: backup piece
handle=/d99/rman/brdstn/
rman_10_BRDSTN_Occv81ck_l_l.bus recid=12
stamp=435443094
RMAN>
delete expired backup of database;
RMAN-08517: backup piece handle=/d99/rman/brdstn/
rman_10_BRDSTN_Occv81ck_l_l.bus recid=12
stamp=435443094
RMAN-08073: deleted backup piece
Poniżej przedstawiono przykład dotyczący wersji Oracle 9i, w którym pokazano
sposób usuwania fizycznie istniejących
plików związanych z kopią zapasową oraz usuwania związanych z nimi
informacji z pliku kontrolnego docelowej bazy danych i z opcjonalnego katalogu
odzyskiwania:
RMAN>
delete backup of database;
List of Backup Pieces
BP Key BS Key Pc# Cp# Status Device Type Piece Name
25 25 11 AVAILABLE DISK
/d99/rman_
Oucv8npu_
l_l.bus
Do you really want to delete the above objects
(enter YES or NO)? YES
deleted backup piece
backup piece handle=/d99/rman_0scv8npr_l_l.bus
recid=26 stamp=435445566
DELETE SCRIPT
Powoduje usuwanie skryptu składowanego z katalogu odzyskiwania.
Składnia
DELETE SCRIPT [']nazwa_skryptu[' ] ;
DROPCATALOG
Powoduje usuwanie wszystkich obiektów powiązanych ze schematem katalogu
odzyskiwania.
Składnia
DROP CATALOG[;]
DUPLICATE
Powoduje utworzenie duplikatu bazy danych (duplicate database) lub utworzenie
bazy danych w trybie gotowości (standby database). Proces ten jest
przeprowadzany na podstawie kopii zapasowej bazy docelowej. W przypadku
Oracle8i polecenie to musi być wywołane z poziomu polecenia RUN.
Składnia w Oracle9i
DUPLICATE TARGET DATABASE
{ TO [']nazwa_bazy_danych['] [ [UstaOpcjiDuplikat]
[UstaOpcjiDuplikat ...] ] | FOR STANDBY [
[listaOpcjiDuplikatTrybGotow]
[UstaOpcjiDuplikat ...] ] };
UstaOpcjiDuplikat : =
{ LOGFILE specDziennika [, specDziennika]...
| NOFILENAMECHECK
| SKIP READONLY
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia ...]
| PFILE [=] [']nazwa_pliku[']
}
specDziennika :=
{ 'nazwa_pliku' [SIZE całkowita [ K | M ] [REUSE]
| GROUP całkowita ( ' nazwa__pliku' [, 'nazwa_pliku' ...]) [SIZE całkowita
[ K | M ] [REUSE] }
listaOpcjiDuplikatTrybGotow :=
{ DORECOVER | NOFILENAMECHECK }
Składnia w Oracle8i
DUPLICATE TARGET DATABASE TO [']nazwa_bazy_danych[']
, [ LOGFILE specDziennika [, specDziennika ...]
[ NOFILENAMECHECK ] [ SKIP READONLY ] ;
specDziennika :=
{ 'nazwa_pliku' [SIZE całkowita [KIM] [REUSE]
| GROUP całkowita ('nazwa__pliku' [, ' nazwa__pliku'
...]) [SIZE całkowita [ K | M ] [REUSE] }
Słowa kluczowe
NOFILENAMECHECK
Zastosowanie tego słowa kluczowego powoduje, że program RMAN nie
sprawdza identyczności nazw plików w docelowej bazie danych i bazie
zduplikowanej. Zaleca się, aby opcja ta była stosowana jedynie w przypadku
duplikowania bazy danych na inny serwer, gdzie dopuszczalne jest takie samo
brzmienie nazw katalogów i plików.
PFILE
Określa lokalizację pliku parametrów (parameter file) duplikowanej bazy
danych. Plik parametrów w podanym, wcześniej utworzonym, katalogu jest
wykorzystywany przez pakiet RMAN w celu rozpoczęcia procesu duplikowania
bazy danych. Zastosowanie tej opcji jest konieczne, jeśli plik parametrów nie
znajduje się w lokalizacji domyślnej ($ORACLE_HOME/dbs)
DORECOYER
Powoduje, że pakiet RMAN po utworzeniu bazy danych rekonstruuje ją w trybie
gotowości. W razie potrzeby stosowane są także archiwalne dzienniki powtórzeń.
EXECUTE SCRIPT
Powoduje wykonanie skryptu składowanego w repozytorium katalogu
odzyskiwania. Polecenie to musi być wywołane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia
EXECUTE SCRIPT [']nazwa_skryptu('];
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład uruchomienia skryptu o nazwie pelna_kopia:
RMAN>
run {execute script pelna_kopia;}
EXIT
Kończy pracę programu RMAN. Składnia
EXIT[;]
HOST
Powoduje uaktywnienie wiersza poleceń S.O., skąd można wykonywać komendy
systemowe danego S.O.
Składnia
HOST [{' | "}polecenie{' | "}];
Przykłady
Poniżej przedstawiono przykład zastosowania komendy HOST bez parametrów
w celu przejścia do wiersza poleceń S.O. Opuszczenie tego wiersza przywraca
sterowanie sesji programu RMAN.
RMAN>
host;
$> ls –lt
$> exit
RMAN>
Poniżej pokazano przykład przekazania polecenia jako parametru w celu jego
wykonania i bezpośredniego powrotu do sesji programu RMAN:
RMAN>
host 'ls –It’;
total 2
-rwx----- 1 oracle dba 186 Jul 2 20:17full_bck.ksh
host command complete
RMAN>
LIST
Powoduje wyświetlenie szczegółowej listy kopii zapasowych (backups) lub
obrazów danych (image copies).
Składnia w Oracle9i
LIST
{ INCARNATION [OF DATABASE
[[']nazwa_bazy_danych[']]]
| [EXPIRED]
{ specObiektówListy
[ opcjeKonserwacji
| RECOVERABLE
[ wyrażenieUntil] ] [ opcjeKonserwacji
| RECOVERABLE
[wyrażenieUntil] ]...
| specObiektówKonserwacji
;
};
specObiektówListy :=
{ BACKUP [OF listaObiektów] [opcjeListyBackup]
| COPY [OF listaObiektów]
}
opcjeListyBackup := [ [BY BACKUP] [VERBOSE] | SUMMARY
| BY { BACKUP SUMMARY | FILE } ]
Składnia w Oracle8i
LIST
{ INCARNATION [OF DATABASE [
[ ' ] nazwa_bazy_danych [' ] ] ]
| { BACKUP | COPY } [OF listaObiektów]
[ opcjeListy [opcjeListy ...] ]; opcjeListy := { { TAG [
= ] ['] nazwa_znacznika [']
| specCzasuUtwórz }
| RECOVERABLE [ wyrażeńieUntil ]
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia ...]
| LIKE 'wzór_łańcucha' }
Słowa kluczowe
EXPIRED
Powoduje wyświetlenie zbiorów kopii zapasowych, które w plikach kontrolnych
bazy docelowej lub w katalogu odzyskiwania zostały oznaczone jako EXPIRED.
BY BACKUP
Powoduje wyświetlenie zbiorów kopii zapasowych oraz ich zawartości.
VERBOSE
Powoduje wyświetlenie szczegółowych informacji odnośnie zbiorów kopii
zapasowych.
SUMMARY
Powoduje wyświetlenie jedno wierszowego komunikatu dotyczącego zbiorów
kopii zapasowych lub plików oraz podsumowanie informacji o nich.
Przykłady
Wyświetlenie szczegółowej informacji o wszystkich kopiach zapasowych
następuje po wydaniu polecenia:
RMAN> list backup;
Wyświetlenie szczegółowej informacji o wszystkich zbiorach kopii zapasowych,
które zawierają przestrzeń tabel SYSTEM, następuje po wydaniu polecenia:
RMAN> list backup of tablespace system;
Wyświetlenie informacji dotyczących zarchiwizowanych archiwalnych
dzienników powtórzeń następuje po wydaniu polecenia:
RMAN> list backup of archivelog all;
Niżej przedstawione polecenie dotyczące systemu Oracle9i powoduje
wyświetlenie skróconej informacji o kopiach zapasowych przestrzeni tabel
SYSTEM:
RMAN>
list backup of tablespace system summary;
List of Backups
Key TY LV S Device Type Completion Time #Pieces Tag
#Copies
1179 B F X DISK 07-JUL-01 l
1248 B F A DISK 09-JUL-01 l
l
l
listaObiektów
Wyrażenie to określa elementy składowe bazy danych, których dotyczyć będą
polecenia backup, restore oraz operacje związane z konserwacją plików
(maintenance).
Składnia
listaObiektów :=
{ DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych ...]
| TABLESPACE [']nazwa_przestrz_tabel[']
[, [']nazwa_przestrz_tabel['] ...]
| specArchDzienPowt
| DATABASE [SKIP TABLESPACE
[ ' ] nazwa_przestrz_tabel [ ' ] [,
[']nazwa_przestrz_tabel[']]...]
| CONTROLFILE }
[ DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych]...
| TABLESPACE [']nazwa_przestrz_tabel[']
[, [']nazwa_przestrz_tabel['] ...]
| specArchDzienPowt
| DATABASE [SKIP TABLESPACE
[']nazwa_przestrz_tabel[']
[, [']nazwa_przestrz_tabel[']]...]
| CONTROLFILE ] . ..
opcjeKonserwacji (dotyczy tylko Oracle9i)
Jest to wyrażenie pozwalające na dołączanie dodatkowych parametrów w czasie
przeprowadzania operacji związanych
z konserwacją plików bazy danych oraz archiwalnych plików dziennika
powtórzeń.
Składnia
{ TAG [ = ] [']nazwa_znacznika[ ' ]
l specCzasuUtworz
| LIKE ' wzór_łańcucha'
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia ...]
}
opcjeZachowywania (dotyczy tylko Oracle9i)
Sprawia, że określona polityka zachowywania kopii (retention policy) nie
dotyczy danej kopii zapasowej lub kopii danych.
Składnia
{ KEEP { UNTIL TIME [=] 'łańcuch_daty'
| FOREVER } { LOGS l NOLOGS }
| NOKEEP }
Słowa kluczowe
UNTIL TIME ‘łańcuch_daty'
Określa, że dana kopia zapasowa lub kopia danych powinna być zachowana aż do
podanej daty.
FOREVER
Oznacza, że dana kopia zapasowa lub kopia danych będzie przechowywana przez
czas nieokreślony. Wymaga to zastosowania katalogu odzyskiwania, gdyż kopie
zapasowe lub kopie danych nigdy nie staną się nieaktualne (expired).
LOGS
Powoduje zachowanie wszystkich archiwalnych plików dziennika powtórzeń
powiązanych z kopiami: zapasową lub danych.
NOLOGS
Określa, że archiwalne pliki dziennika powtórzeń powiązane z kopią zapasową
lub kopią danych nie są zachowywane. W rezultacie możliwe jest odtworzenie
bazy danych tylko do stanu w punkcie czasowym, w którym wykonano kopię
zapasową lub kopię danych.
operandPrzydziału
Wyrażenie umożliwiające zmianę właściwości kanału. Składnia w Oracle9i
operandPrzydziału :=
{ PARMS [=] 'parametry_kanału'
| CONNECT [=] specŁańcuchaPołączenia
| DEBUG [=] całkowita
| FORMAT [ = ] 'łańcuch_formatujacy'
[,'łańcuch_formatujący' ...]
| TRACE [=] całkowita
| { MAXPIECESIZE [=] całkowita
| RATE [=] całkowita } [ K | M | G ]
| MAKOPENFILES [=] całkowita
| SEND 'polecenie' }
Składnia w Oracle8i
operandPrzydziału :=
{ PARMS [=]'parametry_kanału'
| CONNECT [=] specŁańcuchaPołączenia
| DEBUG [=] całkowita
| FORMAT [=]'łańcuch_formatujący'
[,'łańcuch_formatujący' ...]
| TRACE [=] całkowita }
Słowa kluczowe
PARMS
Określa parametry przydzielonego urządzenia. Dotyczy urządzeń, które nie są
dyskami.
CONNECT specŁańcuchaPołączenia
Określa docelową bazę danych operacji dotyczących tworzenia kopii zapasowych
i odzyskiwania danych.
DEBUG całkowita
Powoduje zapisywanie w zewnętrznym pliku informacji o błędach następujących
podczas przeprowadzania operacji tworzenia kopii zapasowych, kopiowania lub
odzyskiwania danych za pomocą kanału.
TRACE całkowita
Określa poziom informacji śledzenia zapisywanych do odrębnego pliku
dziennika. Konkretne znaczenie wartości liczbowej całkowita zależy od
oprogramowania zarządzającego nośnikami danych.
MAXPIECESIZE całkowita
Określa maksymalny rozmiar elementu kopii zapasowej.
RATE całkowita
Określa maksymalną liczbę bajtów, które pakiet RMAN ma odczytywać za
pomocą kanału. Wartość ta może być podawana w bajtach, kilobajtach (K),
megabajtach (M) lub giga-bajtach (G).
MAXOPENFILES całkowita
Określa maksymalną liczbę plików, które pakiet RMAN może jednocześnie
otworzyć.
SEND 'polecenie '
Wysyła zależne od rodzaju oprogramowania polecenie do wszystkich
przydzielonych kanałów.
PRINTSCRIPT
Powoduje wyświetlenie zawartości skryptu składowanego w repozytorium
katalogu.
Składnia
PRINT SCRIPT [']nazwa_skryptu['];
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład polecenia, które powoduje wyświetlenie
zawartości skryptu składowanego w katalogu odzyskiwania:
RMAN>
print script pelna_kopia;
printing stored script: pelna_kopia {
allocate channel dl type disk;
backup full format ' /d0102/backup/rman_%d_%U.bus'
database;
przestKopieBezp (dotyczy tylko Oracle9i)
Wyrażenie stosowane w celu określenia kopii zapasowych, które mają być
traktowane jako przestarzałe (pbsolete).
Składnia
przestKopieBezp :=
{ REDUNDANCY [=] całkowita
| RECOVERY WINDOW OF całkowita DAYS | ORPHAN }
[ REDUNDANCY [=] całkowita
| RECOVERY WINDOW OF całkowita DAYS | ORPHAN ]...
Słowa kluczowe
REDUNDANCY całkowita
Określa liczbę nadmiarowych kopii zapasowych lub kopii danych, które należy
zachować jako dostępne (available).
ORPHAN
Określa, że dana kopia zapasowa jest przestarzała.
QUIT (dotyczy tylko Oracle9i)*
Kończy pracę program RMAN.
Składnia
QUIT[;] -
RECOVER
Powoduje przeprowadzenie rekonstrukcji bazy danych lub jednego z jej fizycznie
istniejących komponentów. W czasie procesu rekonstrukcji do odtworzenia
plików danych służą albo kopie przyrostowe (w pierwszym rzędzie), albo
archiwalne pliki dziennika powtórzeń. W przypadku systemu Oracle8i polecenie
to musi być wywołane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia w Oracle9i
RECOVER [DEVICE TYPE specUrządzenia
[, specUrządzenia]. . .] obiektRekonstr
[UstaOpcjiRekonstr] ; obiektRekonstr := { DATABASE
[ wyrażenieUntil
| [wyrażenieUntil} SKIP [FOREVER] TABLESPACE
[']nazwa_przestrz_tabel['] [, [']nazwa_przestrz_tabel['] ...]
| TABLESPACE [']nazwa_przestrz_tabel[']
[, [']nazwa_przestrz_tabel['] ...]
| DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych
LstaOpcjiRekonstr : =
{ DELETE ARCHIYELOG
| CHECK READONLY
| NOREDO
| CHECK LOGICAL
| { FROM TAG | ARCHIVELOG TAG } [=]
[']nazwa_znacznika[']
}
[, { DELETE ARCHIVELOG
| CHECK READONLY
| NOREDO
| CHECK LOGICAL
| { FROM TAG | ARCHIVELOG TAG } [=] [']nazwa_znacznika[']
Składnia w Oracle8i
RECOYER obiektRekonstr [UstaOpcjiRekonstr]
UstaOpcjiRekonstr : =
{ DELETE ARCHIVELOG
| CHECK READONLY
| NOREDO
| CHECK LOGICAL
[, { DELETE ARCHIVELOG
| CHECK READONLY
| NOREDO
| CHECK LOGICAL
Słowa kluczowe
DELETE ARCHIVELOG
Powoduje usunięcie niepotrzebnych archiwalnych plików dziennika powtórzeń.
CHECK READONLY
Powoduje wyłączenie z procesu odzyskiwania danych przestrzeni tabel
zapisanych w trybie tylko do odczytu, jeśli odpowiadające im pliki danych są
aktualne.
NOREDO
Powoduje przeprowadzanie procesu odzyskiwania danych tylko za pomocą
przyrostowych kopii zapasowych. Nie są wykorzystywane archiwalne pliki
dziennika powtórzeń. Opcję tę należy stosować, jeżeli odzyskiwana baza danych
pracuje w trybie noarchivelog.
Przykłady
Patrz rozdział „Odtwarzanie plików".
REGISTER
Powoduje zarejestrowanie docelowej bazy danych w repozytorium katalogu
odzyskiwania. Przed wykonaniem tego polecenia należy połączyć się z bazą
danych katalogu oraz rejestrowaną bazą docelową.
Składnia
REGISTER DATABASE;
RELEASE CHANNEL
Powoduje zwolnienie kanału, który wcześniej przydzielono dla obsługi operacji
wejścia-wyjścia. Po przydzieleniu kanały pozostają otwarte do chwili
zakończenia zadania lub gdy zostaną zwolnione za pomocą odrębnego polecenia.
W tym przypadku można wydać powyższe polecenie w celu zwolnienia
podanego kanału, zaś program RMAN wciąż będzie utrzymywał połączenie z
docelową bazą danych. W przypadku wersji Oracle8i polecenie to musi być
wykonane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia
RELEASE CHANNEL [']id_kanału['];
Przykład
Poniżej przedstawiono przykładową operację, w której najpierw przydzielono
kanał, następnie wykonano przyrostową kopię zapasową poziomu O, a w końcu
zwolniono kanał za pomocą odpowiedniej komendy:
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> backup incremental level O database;
4 > release channel d1;
5> }
releasePoKonserwacji
Wyrażenie służące do zwalniania kanału przydzielonego na potrzeby operacji
związanych z konserwacją plików.
Składnia
RELEASE CHANNEL;
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład przeprowadzenia przydzielania kanału dla
operacji konserwacyjnych, zmiany statusu zbioru kopii zapasowej oraz
zwolnienia kanału:
RMAN>
allocate channel for maintenance type disk; RMAN>
change backupset 1180 unavailable;
RMAN>
release channel;
REPLACE SCRIPT
Powoduje zamianę skryptu składowanego w repozytorium katalogu. Jeśli podany
skrypt nie istnieje, jest tworzony.
Składnia
REPLACE SCRIPT [']nazwa_skryptu[']
{ poleceniaKopiowania
| poleceniaOdtwarzania
| poleceniaKonserwacji
| polecenialnne
[ poleceniaKopiowania
| poleceniaOdtwarzania
| poleceniaKonserwacji
| polecenialnne
poleceniaOdtwarzania
{ REPLICATE
| RESTORE
| RECOYER
| BLOCKRECOVER
| DUPLICATE
| SWITCH
poleceniaKonserwac j i
{ CATALOG
| CHANGE
| CONFIGURE
| CROSSCHECK
| DELETE
| VALIDATE
| REPORT
| DELETE
| SHOW
polecenialnne := { ALLOCATE
ALTERDATABASE
| beginLine
| DEBUG
| executeScript
| HOST
| RELEASE
| RESYNC
| SEND
| SET
| SHUTDOWN
| SQL
| STARTUP
poleceniKopiowania { BACKUP | COPY
Przykłady
Patrz rozdział „Skrypty składowane w katalogu".
REPLICATE
Służy do replikacji plików kontrolnych do lokalizacji wskazanych za pomocą
parametru inicjalizującego control_flles. Polecenie to musi być wywołane
wewnątrz polecenia RUN.
Składnia
REPLICATE CONTROLFILE FROM 'nazwa_pliku';
REPORT
Służy do generowania szczegółowych raportów odnośnie archiwizacji bazy
danych. Raporty te mogą zawierać informacje o kopiach zapasowych, które:
• są potrzebne w celu odtworzenia danych;
• wymagają określonej liczby przyrostowych kopii zapasowych w celu
odtworzenia danych;
• są uznane za przestarzałe (obsolence).
Polecenie REPORT umożliwia także wyświetlenie plików danych, które w celu
odtworzenia wymagają zastosowania archiwalnych plików dziennika powtórzeń
z podanej liczby dni.
Składnia w Orade9i
REPORT
{ { NEED BACKUP [ { INCREMENTAL | DAYS } [=]
całkowita
| REDUNDANCY [=] całkowita
| RECOVERY WINDOW OF całkowita DAYS) ]
| UNRECOVERABLE
}
obiektRaportu
| SCHEMA [wyrażenieAt]
| OBSOLETE [przestKopieBezp] }
[ DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia ...];
obiektRaportu :=
[ DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych]...
| TABLESPACE [']nazwa_przestrz_tabel[']
[, [' ]nazwa_przestrz_tabel[' ] . . .]
| DATABASE [SKIP TABLESPACE
[ ' ] nazwa_przestrz_tabel [ ' } [, ['] nazwa_przestrz_tabel[']]•••] ]
wyrażenieAt :=
{ AT TIME [=] 'łańcuch_daty'
| AT SCN [=] całkowita
| AT SEQUENCE [=] całkowita THREAD [=] całkowita
}
Składnia w Oracle8i
REPORT
{ { NEED BACKUP [ { INCREMENTAL | DAYS } [=]
całkowita
| REDUNDANCY [=] całkowita ]
| UNRECOVERABLE
}
obiektRaportu
| SCHEMA [wyrażenieAt]
| OBSOLETE [przestKopieBezp] }
wyrażenieAt :=
{ AT TIME [=] 'łańcuch_daty'
| AT SCN [=] całkowita
| AT LOGSEQ [=] całkowita THREAD [=] całkowita
}
Słowa kluczowe
NEED BACKUP
Powoduje utworzenie raportu dotyczącego plików danych wymagających
archiwizacji. Raport jest oparty albo na współczynniku nadmiarowości
(redundancy factor), albo na poziomie kopii przyrostowej (incremental levet),
albo na przedziale odzyskiwania (recovery window).
UNRECOVERABLE
Powoduje utworzenie raportu dotyczącego wszystkich niemożliwych do
odtworzenia plików danych.
SCHEMA [WyrażenieAt]
Powoduje utworzenie raportu dotyczącego przestrzeni tabel i plików danych w
określonym punkcie czasowym.
OBSOLETE [przestKopieBezp]
Powoduje wyświetlenie informacji odnośnie niepotrzebnych kopii zapasowych i
kopii danych, które mogą zostać usunięte (są uznane za przestarzałe).
Przykłady
W celu wygenerowania raportu odnośnie plików danych, które w celu
odtworzenia wymagają zastosowania archiwalnych plików dziennika powtórzeń
sprzed dwóch (lub więcej) dni, należy wydać polecenie:
RMAN>
report need backup days 2 database;
W celu wygenerowania tego samego raportu, ale tylko w odniesieniu do plików
danych przestrzeni tabel systemowych, można posłużyć się komendą:
RMAN>
report need backup days 2 tablespace system;
Wyświetlenie kopii zapasowych traktowanych jako przestarzałe jest efektem
wydania polecenia:
RMAN>
report obsolete;
RESET DATABASE
Powoduje utworzenie nowej wersji (incarnation) docelowej bazy danych lub
przywrócenie z katalogu odzyskiwania poprzedniej wersji bazy docelowej.
Polecenie to jest wymagane tylko wówczas, gdy bazę otwarto stosując opcję reset
logs w poleceniu języka SQL ALTER DATABASE. Po wydaniu polecenia
RMAN ALTER DATABASE docelowa baza danych jest resetowana
automatycznie.
Składnia
RESET DATABASE [TO INCARNATION klucz_wersji];
Słowa kluczowe
INCARNA TION klucz_ wersji
Wskazuje, że starsza wersja (incarnation) bazy danych jest uznawana za bieżącą
wersję tej bazy.
RESTORE
Powoduje odtworzenie całej kopii zapasowej lub tylko jej części do docelowej
bazy danych. W przypadku stosowania wersji Oracle8i polecenie to musi być
wywołane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia w Oracle9i
RESTORE
[(] obiektOdtworz [(operandSpecOdtworz
[operandSpecOdtworz].. . ] [) ] [(] obiektOdtworz [(operandSpecOdtworz
[operandSpecOdtworz] . . .] [)]...
[ CHANNEL [ ' ]id_kanału[‘]
PARMS [ = ] 'parametry_kanału'
| FROM { BACKUPSET | DATAFILECOPY }
| wyrażenieUntil
| FROM TAG [ = ] [']nazwa_znacznika[' ]
| VALIDATE
| CHECK LOGICAL
| CHECK READONLY
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia
| FORCE ]
[ CHANNEL [']id_kanału[']
| PARMS [=] 'parametry_kanału'
| FROM { BACKUPSET | DATAFILECOPY }
| wyrażenieUntil
| FROM TAG [ = ] [ ']nazwa_znacznika[']
| VALIDATE
| CHECK LOGICAL
| CHECK READONLY
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia | FORCE
obiektOdtworz :=
{ CONTROLFILE [TO 'nazwa_pliku']
| DATABASE
[SKIP [FOREYER] TABLESPACE [']nazwa_przestrz_tabel['] [,
[']
nazwa_przestrz_tabel['] . . . ] ]
| DATAFILE specPlikuDanych [, specPlikuDanych
| TABLESPACE [ ']nazwa_przestrz_tabel[']
[, [']nazwa_przestrz_tabel[']]•••
| specArchDzienPowt }
operandSpecOdtworz :=
{ CHANNEL [']id_kanału[']
| FROM TAG [=] [']nazwa znacznika[']
| PARMS [=] 'parametry_kanału'
| FROM
{ AUTOBACKUP
[{ MAXSEQ | MAXDAYS } [=] całkowita)
[{ MAXSEQ | MAKDAYS } [=] całkowita) ...] | 'uchwyt' } }
Składnia w Oracle8i
RESTORE
[(] obiektOdtworz [(operandSpecOdtworz
[operandSpecOdtworz] . . .] [) ] [(] obiektOdtworz
[(operandSpecOdtworz
[operandSpecOdtworz] . . . ] [)]... [ CHANNEL
[']id_kanału[']
| PARMS [=] 'parametry_kanału'
| FROM { BACKUPSET | DATAFILECOPY }
| wyrażenieUntil
| FROM TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
| VALIDATE
| CHECK LOGICAL
| CHECK READONLY ] [ CHANNEL [']id_kanału[']
| PARMS [=] 'parametry_kanału'
| FROM { BACKUPSET | DATAFILECOPY }
| wyrażeńieUntil
| FROM TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
| VALIDATE
| CHECK LOGICAL
| CHECK READONLY ] . . . ;
operandSpecOdtworz :=
{ CHANNEL [']id_kanału[']
| FROM TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
| PARMS [=] 'parametry_kanału'
}
Przykłady
Patrz rozdział „Odtwarzanie plików".
RESYNC
Powoduje przeprowadzenie ponownej synchronizacji katalogu z plikami
kontrolnymi docelowej bazy danych. Polecenia RESYNC używa się,
przykładowo, jeśli katalog odzyskiwania był unieruchomiony dla celów
konserwacyjnych lub z jakiegokolwiek innego powodu i musi zostać
zsynchronizowany z docelową bazą danych. Większość poleceń RMAN
synchronizuje katalog z bazą docelową. W przypadku systemu Oracle8i
polecenie to musi być wykonane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia
RESYNC CATALOG [FROM CONTROLFILECOPY 'nazwa_pliku'];
RUN
Służy do wykonywania serii poleceń. W przypadku systemu Oracle8i niektóre
polecenia (jak na przykład BACKUP lub RESTORE) muszą być wykonane z
poziomu polecenia RUN. W przypadku wersji Oracle9i większość komend nie
wymaga takiego postępowania, jednak wciąż kilka z nich należy wywoływać z
poziomu polecenia RUN. Należą do nich komendy:
• ALLOCATE CHANNEL
• EXCUTE SCRIPT
• REPLICATE
• SWITCH
Składnia
RUN {
polecenia }
SEND
Powoduje wysłanie zależnego od rodzaju oprogramowania polecenia do jednego
lub większej ilości kanałów w przypadku" używania warstwy obsługi nośników
danych (media management layer). W przypadku systemu Oracle8i polecenie to
musi być wywoływane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia
SEND
[ DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia]...]
| CHANNEL [']id_kanału['} [, [']id_kanału['] ...]
]
'polecenie' [PARMS [=] 'parametry kanału'];
SET
Definiuje ustawienia bieżącej sesji programu RMAN. Ustawienia te są aktualne
tylko do czasu jej zakończenia.
Składnia w Oracłe9i
SET { opcjeRman [;] | opcjeWykonania; } opcjeRman :=
{ ECHO { ON | OFF }
| DBID [=] całkowita
| CONTROLFILE AUTOBACKUP FORMAT FOR DEVICE
TYPE specUrządzenia TO 'łańcuch formatujący' }
opcjeWykonania :=
( NEWNAME FOR DATAFILE specPlikuDanych TO
{ 'nazwa_pliku' | NEW }
| MAXCORRUPT .FOR DATAFILE.. specPlikuDanych
[,specPlikuDanych ...] TO całkowita
| ARCHIVELOG DESTINATION TO
‘katalog_archiw_dziennik'
| wyrażenieUntil | BACKUP COPIES [=] całkowita
| COMMAND ID TO 'łańcuch'
| AUTOLOCATE { ON | OFF }
| CONTROLFILE AUTOBACKUP
FORMAT FOR DEVICE TYPE specUrządzenia TO
‘łańcuch_formatujący' }
Składnia w Oracle8i
SET { opcjeRman [;] | opcjeWykonania;} opcjeRman :=
{ AUXNAME FOR DATAFILE specPlikuDanych TO { ‘nazwa_pliku'
| NULL }
| DBID [=] całkowita
| SNAPSHOT CONTROLFILE NAME TO
'nazwa_pliku' }
| ECHO { ON | OFF }
};
opcjeWykonania :=
{ { NEWNAME FOR DATAFILE specPlikuDanych TO ‘nazwa_pliku'
| MAXCORRUPT FOR DATAFILE specPlikuDanych
[, specPlikuDanych . . .] TO całkowita
| ARCHIVELOG DESTINATION TO
‘katalog_archiw_dziennik'
| wyrażenieUntil
| DUPLEX [=] { ON | OFF | całkowita }
| COMMAND ID TO 'łańcuch'
| AUTOLOCATE { ON | OFF } }
| LIMIT CHANNEL ['] id_kanału ['] opcjeLimitu
[opcjeLimitu ...]
opcjeLimitu :=
{ KBYTES [ = ] całkowita
| READRATE [=] całkowita
| MAXOPENFILES [=] całkowita
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład wykonania pełnej kopii zapasowej bazy danych,
gdzie polecenie SET zastosowano w celu określenia limitu rozmiaru w kanale d1.
Ograniczenie to powoduje, że każdy z elementów kopii zapasowej utworzonych
za pomocą tego kanału posiada rozmiar nie większy, niż 1,9 MB.
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> set limit channel d1 kbytes 1900000;
4> backup format='d99/backups/%U' archivelog all delete
5> input;}
SHOW (dotyczy tylko Orade9i)
Powoduje wyświetlenie aktualnych ustawień zdefiniowanych za pomocą
polecenia CONFIGURE.
Składnia
SHOW
{ RETENTION POLICY
| [DEFAULT] DEYICE TYPE
| [AUXILIARY] CHANNEL [FOR DEYICE TYPE
specUrządzenia}
| MAXSETSIZE
| { DATAFILE | ARCHIVELOG } BACKUP COPIES
| BACKUP OPTIMIZATION
| SNAPSHOT CONTROLFILE NAME
| AUXNAME
| EXCLUDE •
| CONTROLFILE AUTOBACKUP [FORMAT]
| ALL
SHUTDOWN
Służy do zamykania docelowej bazy danych.
Składnia
SHUTDOWN [ NORMAL | ABORT | IMMEDIATE | TRANSACTIONAL ][;]
specArchDzienPowt
Wyrażenie to umożliwia wygodne określenie archiwalnych plików dziennika
powtórzeń, które posłużą do operacji tworzenia kopii zapasowych, odzyskiwania
i konserwacji danych.
Składnia
ARCHIVELOG { ALL
| LIKE 'wzór_łańcucha'
| zakresArchDzienPowt
[LIKE 'wzór łańcucha' [THREAD [=] całkowita]]
zakresArchDzienPowt w Oracle9i :=
{ { { UNTIL TIME | FROM TIME } [=] 'łańcuch_daty'
| { TIME BETWEEN 'łańcuch_daty' AND
| FROM TIME [=] 'łańcuch_daty' UNTIL TIME
[=]'łańcuch daty'
| UNTIL SCN [=] całkowita
| SCN BETWEEN całkowita AND całkowita
| FROM SCN [=] całkowita [UNTIL SCN [=] całkowita]
}
[THREAD [=] całkowita]
| { UNTIL SEQUENCE [ = ] całkowita
| FROM SEQUENCE [ = ] całkowita [UNTIL SEQUENCE [ = ]
całkowita]
| SEQUENCE [BETWEEN całkowita AND] całkowita
}
[THREAD [=] całkowita]
zakresArchDzienPowt w Oracle8i :=
{ { UNTIL TIME | FROM TIME } [=] ' łańcuch_daty'
| FROM TIME [=] ' łańcuch_daty'
UNTIL TIME [=] ' łańcuch_daty'
| UNTIL SCN [=] całkowita
| FROM SCN [=] całkowita [UNTIL SCN [=] całkowita]
| UNTIL LOGSEQ [=] całkowita [THREAD [=] całkowita]
| FROM LOGSEQ [=] całkowita [UNTIL LOGSEQ [=]
całkowita]
[THREAD [=] całkowita]}
Słowa kluczowe
ALL
Określa, że podczas danej operacji wykorzystywane będą wszystkie dzienniki.
LIKE 'wzór_łańcucha '
Określa, że podczas danej operacji wykorzystywane będą te dzienniki, których
nazwy pasuj ą do podanego wzorca.
zakresArchDzienPowt
Określa, że podczas danej operacji wykorzystywane będą tylko te dzienniki, które
spełniają podane kryteria odnośnie czasu, SCN lub wartości sekwencji.
THREAD całkowita
Określa wątek dziennika powtórzeń i jest używane tylko wraz z Oracle Real
Application Clusters.
specCzasu Utwórz
Określa czas utworzenia kopii zapasowej.
Składnia
specCzasuUtworz :=
COMPLETED
{ AFTER [=]
| BETWEEN 'łańcuch_daty' AND
| BEFORE [=] } 'łańcuch_daty'
Słowa kluczowe
AFTER ‘łańcuch_daty'
Określa czas, po którym nastąpiła archiwizacja (polecenie backup) lub
kopiowanie (polecenie copy) danych.
BETWEEN 'łańcuch_daty ' AND ' łańcuch_daty ' Określa przedział czasowy, w
którym nastąpiła archiwizacja lub kopiowanie danych.
BEFORE 'łańcuch_daty'
Określa czas, przed którym nastąpiła archiwizacja lub kopiowanie danych.
specŁańcuchaPołączenia
Określa informacje niezbędne do nawiązania połączenia z bazą docelową, bazą
katalogu lub pomocniczą bazą danych.
Składnia
['][id_użytkownika][/[hasło]] [@nazwa_usługi_sieciowej] [']
specObiektówKonserwacji (dotyczy tylko Oracle9i)
Jest to wyrażenie stosowane w celu określenia typów obiektów, na których
przeprowadzane są operacje konserwacyjne (main-tenance).
Składnia
specObiektówKonserwacji :=
{ { BACKUPPIECE | PROXY }
{ 'uchwyt' [, 'uchwyt' ...]
| klucz_główny [, klucz_główny ...]
| TAG [=] [']nazwa_znacznika[']
}
| BACKUPSET klucz_główny [, klucz_główny ...]
| { CONTROLFILECOPY | DATAFILECOPY }
{ { klucz_główny [, klucz_główny ...]
| 'nazwa_pliku' [, 'nazwa_pliku' ...} }
| TAG [=] [']nazwa_znacznika['] [, ['] nazwa_znacznika['] ...]
}
| ARCHIVELOG
{ klucz_główny [, klucz_główny ...]
| 'nazwa_pliku' [, 'nazwa_pliku' ...]
}
| specArchDzienPowt }
Słowa kluczowe
BACKUPPIECE
Określa fizycznie istniejący element kopii zapasowej poprzez podanie nazwy
jego pliku, klucza głównego lub nazwy znacznika.
PROXY
Określa kopię pośredniczącą (proxy copy) poprzez podanie nazwy jej pliku,
klucza głównego lub nazwy znacznika.
Występuje w pakiecie RMAN w wersji Oracle 8i lub nowszej. Program RMAN
wysyła do MML listę plików danych przeznaczonych do archiwizacji, nie zaś
fizyczne dane. Dzięki temu oprogramowanie MML wykorzystuje własne,
zoptymalizowane strategie archiwizacji i odzyskiwania danych -przyp. tłum.
CONTROLFILECOPY
Określa kopię pliku kontrolnego poprzez podanie nazwy jej pliku, klucza
głównego lub nazwy znacznika.
DATAFILECOPY
Określa kopię pliku danych poprzez podanie nazwy jej pliku, klucza głównego
lub nazwy znacznika.
specPlikuDanych
Określa plik danych poprzez jego pełną nazwę lub numer. Składnia
specPlikuDanych :=
{'nazwa pliku' | numer pliku]
specUrządzenia
Określa rodzaj nośnika danych zastosowanego podczas wykonywania polecenia
backup lub copy.
Składnia
{ DISK | [']urządzenie_przechowyw_danych['] }
SPOOL (dotyczy tylko Oracle9i)
Powoduje, że informacje wyjściowe generowane przez program RMAN są
zapisywane w pliku dziennika.
Składnia
SPOOL LOG { OFF | TO nazwa_pliku } [APPEND][;]
SQL
Pozwala na wykonywanie instrukcji języka SQL z poziomu linii poleceń
programu RMAN.
Składnia
SQL {' | "}instrukcja{' | "};
Przykłady
Poniżej przedstawiono przykład zastosowania instrukcji SQL w celu wydania
polecenia ALTER SYSTEM:
RMAN>
SQL 'alter system switch logfile';
Kolejny przykład dotyczy przełączenia pliku danych w stan nieaktywny (offline).
Należy zwrócić uwagę na sposób zastosowania polecenia SQL, w którego treści
znajdują się znaki '. Każde wystąpienie dwóch znaków ' ' w łańcuchu polecenia
traktowane jest jak jeden znak i w takiej też postaci polecenie jest wykonywane.
RMAN > SQL "alter database datafile
''/d01/oradata/brdstn/users_01. dbf'' offline";
STARTUP
Służy do uruchamiania docelowej bazy danych z poziomu programu RMAN.
Polecenie to ma działanie analogiczne względem instrukcji języka SQL
STARTUP.
Składnia
STARTUP
[ FORCE
| { NOMOUNT | MOUNT }
| DBA
| PFILE [=] [']nazwa_pliku[']
}
[ FORCE
| { NOMOUNT | MOUNT }
| DBA
| PFILE [=] [']nazwa_pliku[']
] . . . [; ]
SWITCH
Polecenie to jest analogiczne względem instrukcji języka SQL ALTER
DATABASE RENAME plik. Określa ono, że kopia pliku danych staje się
aktualnym plikiem danych. Polecenie to należy wykonywać wewnątrz polecenia
RUN.
Składnia
SWITCH
{ DATAFILE specPlikuDanych
[ TO DATAFILECOPY { 'nazwa_pliku' | TAG [=] [']
nazwa_znacznika['] }] | DATAFILE ALL
};
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład kopiowania pliku danych przestrzeni tabel
USERS do innej lokalizacji. Po wykonaniu tego zadania wydanie polecenia
SWITCH powoduje zmodyfikowanie pliku kontrolnego w taki sposób, aby
powstała kopia stała się aktualnym plikiem danych.
RMAN>
sql "alter database datafile
‘'/d02/oradata/brdstn/users_01.dbf'' offline";
RMAN> sql statement: alter database datafile
2> ''/d02/oradata/brdstn/users_01.dbf'' offline
RMAN>
run {
2>
copy datafile '/d02/oradata/brdstn/users_01 .dbf
3> to '/d03/oradata/brdstn/users_01.dbf';
4> switch datafile '/d02/oradata/brdstn/users_01 .dbf
5> to datafilecopy '/d03/oradata/brdstn/users_01.dbf';
6> }
Starting copy at 10-JUL-Ol allocated channel: ORA_DISK_1
channel ORA_DISK_1: copied datafile 6 output
filename=/d03/oradata/brdstn/
users_01.dbf recid=4
stamp=434740922
Finished copy at 10-JUL-Ol
datafile 6 switched to datafile copy
input datafilecopy recid=4 stamp=
434740922 filename=/d03/
oradata/brdstn/users_01.dbf
RMAN>
recover datafile"
1
/d03/oradata/brdstn/users_01
.dbf ;
Starting recover at 10-JUL-Ol using channel ORA_DISK_1
Starting media recovery media recovery complete Finished
recover at 10-JUL-Ol
RMAN>
sql "alter database datafile
‘'/d03/oradata/brdstn/foo_01.dbf' online" ;
statement: alter database datafile
'/d03/oradata/brdstn/users Ol.dbf’’ online
UPGRADE CATALOG
Powoduje uaktualnienie schematu katalogu odzyskiwania do nowszej wersji,
która jest wymagana przez program wykonywalny RMAN. Nie można używać
pliku binarnego RMAN wraz z katalogiem utworzonym w wersji wcześniejszej.
Przykładowy stosowanie programu RMAN w wersji Oracle 9.0.1 w celu
połączenia się z katalogiem w wersji Oracle 8. l .7 jest niemożliwe.
Składnia
UPGRADE CATALOG [TABLESPACE
[ ' ] nazw-a_przestrz_tabel [ ' ] ] [; ]
VALIDATE
Służy do sprawdzania integralności kopii zapasowej. Wszystkie wchodzące w jej
skład elementy kopii zapasowej są sprawdzane w celu stwierdzenia, czy ich
zawartość będzie mogła być w razie konieczności odtworzona, oraz czy są wolne
od fizycznych uszkodzeń nośnika. W przypadku systemu Oracle8i polecenie to
musi być wydane wewnątrz polecenia RUN.
Składnia w Oracle9i
VALIDATE BACKUPSET klucz_główny [, klucz_glówny ...]
[ CHECK LOGICAL
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia ...]
]
[ CHECK LOGICAL
| DEVICE TYPE specUrządzenia [, specUrządzenia ...]
Składnia w Oracle8i
VALIDATE BACKUPSET klucz_glówny [, klucz_główny ...] [
CHECK LOGICAL ];
Przykład
Poniżej przedstawiono przykład zastosowania polecenia VALIDATE w celu
sprawdzenia poprawności zbioru kopii zapasowej o numerze 41. Wyświetlony
tekst informuje, czy zbiór kopii zapasowej będzie mógł zostać odtworzony.
RMAN> run {
2> allocate channel d1 type disk;
3> validate backupset 41;
4>
}
released channel: ORA_DISK_1
allocated channel: dl
channel d1: sid=17 devtype=DISK
channel dl: starting validation of datafile
backupset
channel dl: restored backup piece l
piece handle=/d0999/rman_0ncuja8a_l_l.bus tag=null
params=NULL
channel dl: validation complete released channel: dl
wyrażenieUntil
Wyrażenie stosowane przez wiele poleceń RMAN w celu określenia górnej
granicy czasu wykonania, maksymalnej wartości SCN lub maksymalnej wartości
sekwencji.
Składnia
wyrażenieUntil :=
{ UNTIL TIME [=] 'łańcuch_daty'
| UNTIL SCN [=] całkowita
| until sequence [=] całkowita thread [=]
całkowita
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
Oracle RMAN Leksykon kieszonkowy orrmlk
Oracle RMAN Leksykon kieszonkowy orrmlk
Oracle RMAN Leksykon kieszonkowy orrmlk
Oracle RMAN Leksykon kieszonkowy
Oracle RMAN Leksykon kieszonkowy 2
Oracle RMAN Leksykon kieszonkowy orrmlk
helion%2c+o%27reilly+ +optymalizacja+oracle+sql+ +leksykon+kieszonkowy 5VYAOTMKBEMJVIKMQWPLPR26MA5UX
Optymalizacja Oracle SQL Leksykon kieszonkowy oporsq
Oracle Narzedzia Leksykon kieszonkowy ornalk
Optymalizacja Oracle SQL Leksykon kieszonkowy oporsq
Optymalizacja Oracle SQL Leksykon kieszonkowy
Oracle Narzedzia Leksykon kieszonkowy 2
Oracle Narzedzia Leksykon kieszonkowy ornalk
Oracle Narzedzia Leksykon kieszonkowy 2
Oracle Narzedzia Leksykon kieszonkowy
Optymalizacja Oracle SQL Leksykon kieszonkowy oporsq
więcej podobnych podstron