MOLEKULARNY MECHANIZM DZIAŁANIA: 
INSULINY W REGULACJI POZIOMU CUKRU WE KRWI, TESTOSTERONU, GAMMA-INTERFERONU, 
BOTULINY, BIAŁKA G, INHIBITORA KONKURENCYJNEGO ORAZ ALLOSTERYCZNEGO 

INSULINA

 

Insulina 

– anaboliczny hormon peptydowy o działaniu ogólnoustrojowym, odgrywający zasadniczą 

rolę przede wszystkim w metabolizmie węglowodanów, lecz także białek i tłuszczów. Produkowana 
przez komórki β wysepek Langerhansa w trzustce. 

Brak glukozy we krwi 

– uruchomienie szlaku, który ma na calu uwolnienie glukozy zmagazynowanej w 

postaci glikogenu do krwi.  

Nieczynna cyklaza adenylowa jest uaktywniana przez adrenalinę i glukagon. Cyklaza przy udziale 
ATP 

i białka G, wytwarza cykliczny AMP (cAMP), kinaza przeprowadza fosforylację, która rozkłada 

glikogen do glukozy. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Kiedy we krwi jest za dużo glukozy, insulina blokuje adrenalinę i cyklazę i otwiera kanał dla glukozy w 
wątrobie.  

TESTOSTERON 

Testosteron to 

podstawowy męski steroidowy hormon płciowy należący do androgenów. Jest 

produkowany przez 

komórki śródmiąższowe Leydiga w jądrach. Testosteron wpływa m.in. na syntezę 

białek. 

 

Adrenalina 
Glukagon 

Nieczynna cyklaza 
adeninowa  

Cyklaza adeninowa 

ATP  
BIAŁKO G 

cAMP 

Nieczynna kinaza 
Kinazy fosforylazowej 

Kinaza kinazy 
fosforylazowej 

Nieczynna kinaza  
fosforylazowa 

Kinaza fosforylazowa 

Fosforylaza b 

Fosforylaza a 

Glikogen 

Glukozo-1-fosforan 

Glukoza 

Testosteron przenika przez błonę komórki (nie potrzebuje receptora). Łączy się z białkami otulinowymi 
tworząc kompleks, który atakuje materiał genetyczny uaktywniając gen (np. rozrostu tkanki 
mięśniowej). 

     

                                                             

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

GAMMA 

– INTERFERON 

Gamma 

– interferon łączy się z receptorem i wysyła do wnętrza komórki sygnał wtórny, który 

powoduje dimeryzację dwóch specjalnych białek. Białka te stają się enzymem i działając na materiał 
genetyczny uaktywnia gen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 TESTOSTERON 

kompleks 

INTERFERON 

sygnał wtórny 

BOTULINA 

Składa się z łańcucha lekkiego (L) i ciężkiego (H). 

 

 

 

 

 

 

 

 

Domena wiążąca rozpoznaje receptor. Przenikanie toksyny do wnętrza zatrutej komórki, 

obniżenie pH do 5,5 -> zmiana konformacji przez ekspozycję grup hydrofobowych i osadzanie się na 
membranie synapsy. Następuje zmiana łańcucha lekkiego w enzym proteazę Zn

2+

, która niszczy 

białka SNARE -> degradacja któregokolwiek z białek SNARE to zablokowanie dostępu acetylocholiny 
do błony postsynaptycznej -> zaburzenie przewodzenia impulsów. 

 

INHIBITOR KONKURENCYJNY 

Inhibitor konkuruje z substratem o miejsce aktywne, do którego przyłącza się i blokuje enzym. 
Działanie odwracalne – można znieść je poprzez podwyższenie stężenia substratu. 

INHIBITOR ALLOSTERYCZNY 

Inhibitor przyłącza się do centrum allosterycznego enzymu zmieniając konformację, przez co zmianie 
ulega centrum aktywne enzymu, co uniemożliwia przyłączenie się substratu. 

Domena wiążąca 

Domena translokacyjna 

Domena endopeptydowa   

L

 

H