Przykłady wybranych fragmentów prac egzaminacyjnych z komentarzami
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
1
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
2
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
3
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
4
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
5
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
6
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
7
Efektem rozwiązania zadania egzaminacyjnego przez zdającego była praca
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
8
egzaminacyjna, na którą złożyły się poszczególne elementy projektu realizacji
prac (rozwiązania zadania).
Oceniane były następujące elementy pracy egzaminacyjnej:
I. Tytuł pracy egzaminacyjnej.
II. Założenia.
III. Wykaz
zawierający skład osobowy konwoju oraz niezbędne środki transportowe.
IV. Wykaz
zawierający wymagane uzbrojenie i wyposażenie członków konwoju oraz
ilość i rodzaj niezbędnych środków łączności.
V. Zadania
i
obowiązki osób wchodzących w skład grupy konwojowej związane
z realizacją tego konwoju.
VI. Algorytm
postępowania osób wchodzących w skład grupy konwojowej w przypadku
napadu na konwój na trasie.
VII. Ceduła trasy zapasowej, przy założeniu, że trasa zapasowa nie przecina się z trasą
podstawową.
VIII.
Praca egzaminacyjna
jako całość.
Ad. I. Tytuł pracy egzaminacyjnej.
Większość zdających sformułowała tytuł pracy egzaminacyjnej w sposób właściwy,
tzn. tytuł pracy egzaminacyjnej odnosił się do zawartości projektu realizacji prac,
zawierał najważniejsze informacje, wykazywał cechy tytułu - krótki i zwięzły, nie był
poleceniem. Sformułowanie właściwego tytułu pozwalało zdającemu uzyskać,
zgodnie z wymaganiami zawartymi w schemacie oceniania, maksymalną liczbę
punktów, np.:
Niekiedy tytuł był zbyt rozbudowany lub zawierał za dużo informacji, np.:
Jednak zdarzały się tytuły prac, które zdający sformułowali ogólnikowo, np.:
lub
Ad. II. Założenia.
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
9
Większość zdających nie miała problemu z poprawnym i przemyślanym zapisem
założeń i formułowała je zwięźle, np.:
Część zdających formułowała założenia poprawnie, ale bardzo obszernie:
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
10
Zdarzały się prace, w których zdający przepisali duże fragmenty treści zadania lub
wskazywali załącznik, w którym ich zdaniem znajdują się założenia. Otrzymywali
wtedy mniej punktów za ten element pracy egzaminacyjnej.
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
11
Ad. III. Wykaz zawierający skład osobowy konwoju oraz niezbędne środki
transportowe
Zdecydowana większość zdających nie miała problemu z poprawnym opracowaniem
tego elementu pracy egzaminacyjnej. Często wskazywano jednocześnie podstawę
prawną opracowania wykazu (stanowiła załącznik do zadania).
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
12
Ad. IV. Wykaz zawierający wymagane uzbrojenie i wyposażenie członków konwoju
jak również ilość i rodzaj niezbędnych środków łączności.
Zdecydowana większość zdających nie miała problemu z poprawnym opracowaniem
tego elementu pracy egzaminacyjnej. Tak jak w przypadku poprzedniego elementu
pracy egzaminacyjnej, często wskazywano podstawę prawną opracowania wykazu.
Wielu zdających zamiast ująć w projekcie pracy wymagane naliczenia
niezbędnych środków do wykonania konwoju (np. ilości broni, amunicji,
środków ochrony osobistej) ograniczyło się do wskazania gdzie znajdują się
określone informacje (np. w jakich dokumentach).
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
13
Ad. V. Zadania i obowiązki osób wchodzących w skład grupy konwojowej związane
z realizacją tego konwoju.
Poprawne określenie zadań i obowiązków członków konwoju sprawiło problem wielu
zdającym. Był to jeden z niewielu elementów pracy, do opracowania którego nie
można było bezpośrednio wykorzystać informacji z załączników.
Tylko część prac zawierała wyczerpujące określenie zadań i obowiązków członków
konwoju:
ciąg dalszy na kolejnej stronie
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
14
Ad. VI. Algorytm postępowania osób wchodzących w skład grupy konwojowej
w przypadku napadu na konwój na trasie.
Opracowanie tego elementu pracy egzaminacyjnej sprawiło zdającym najwięcej
problemów. Większość prac zawiera zwięzłe wypowiedzi nie wyczerpujące tematu:
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
15
lub
Wielu zdających zamieszczało w pracy egzaminacyjnej opisy napadów na konwój
mogące stanowić niemal scenariusze filmów sensacyjnych. Opisy te nie zawierały
jednak oczekiwanego sposobu postępowania uczestników konwoju.
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
16
Ad. VII. Ceduła trasy zapasowej, przy założeniu, że trasa zapasowa nie przecina się
z trasą podstawową.
Większość zdających nie miała problemu z poprawnym opracowaniem tego
elementu pracy egzaminacyjnej, otrzymując za to maksymalną lub zbliżoną do
maksymalnej ilość punktów:
lub
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
17
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
18
Technik ochrony fizycznej osób i mienia 515[01]
19
W wielu pracach znajdowały się wyrwane lub odcięte z arkusza egzaminacyjnego
mapki trasy konwoju (załącznik 6), które zdający wykorzystali do narysowania trasy
zapasowej.
Ad. VIII. Praca egzaminacyjna jako całość.
Praca egzaminacyjna powinna:
-
zawierać logicznie powiązane ze sobą poszczególne elementy pracy;
-
posiadać przejrzystą strukturę, a poszczególne elementy pracy powinny być
zatytułowane stosownie do zawartych w nich treści;
-
mieć odpowiednią formę - treści powinny być uporządkowane, a w zapisach i
dokumentach uwzględnione być powinny obowiązujące zasady;
-
zawierać poprawną terminologię, właściwą dla zawodu, bez błędów
merytorycznych.
Wiele prac egzaminacyjnych z etapu praktycznego egzaminu w zawodzie
technik ochrony fizycznej osób i mienia nie była sporządzana chronologicznie,
często stanowiły nielogiczną konstrukcję myślową. Część prac sporządzona
była bardzo niestarannie, pismem trudnym do odczytania. Stosowane przez
zdających nazewnictwo odbiegało od terminologii zawodowej.
Uwagi i spostrzeżenia zespołów egzaminacyjnych
Poziom sprawdzanych prac jest bardzo zróżnicowany (przyznawano od kilku
do maksymalnej ilości punktów możliwych do uzyskania). Występuje ponadto
duże zróżnicowanie jakości prac pomiędzy ośrodkami egzaminacyjnymi –
występowały zarówno ośrodki gdzie nie było prac dobrych i bardzo dobrych,
jak i takie gdzie wszystkie prace uzyskały wysoką liczbę punktów.