Dr hab. inż. Marek Młyńczak, prof. PWr.
WPROWADZENIE DO EKSPLOATACJI MASZYN
EKSPLOATACJA (wg PN-82/N-04001) jest to:
zespół
celowych
działań
organizacyjno-technicznych
i
ekonomicznych
ludzi
z obiektami technicznymi oraz wzajemne relacje występujące między nimi od chwili
przejęcia obiektu do wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem aż do jego likwidacji.
Fazy życia obiektu technicznego
FAZA WARTOŚCIOWANIA
FAZA PROJEKTOWANIA
FAZA KONSTRUOWANIA
FAZA WYTWARZANIA
FAZA EKSPLOATACJI
POTRZEBA
hierarchizacja potrzeb, wybór
wariantu rozwiązania
koncepcja spełnienia potrzeby,
dobór cech konstrukcyjnych
(postać konstrukcyjna i układ
wymiarów)
realizacja celów
materialna synteza obiektu -
wytwór
KASACJA
odzysk materiałów
POTRZEBA implikuje określone wymagania (indywidualne, grupowe, społeczne) opisane
zbiorem cech C={c
i
} np.: funkcjonalność, niezawodność, sprawność, ekonomiczność,
dostępność tworzywa, technologiczność, łatwość użytkowania i obsługiwania,
ergonomiczność, zgodność normatywna, spełniony wymóg wtórnego obrotu materiału
(recycling).
Teoria eksploatacji
Eksploatacja ogólna (filozoficzna) - opis zjawisk eksploatacyjnych na gruncie prakseologii.
Analiza i synteza logiczna modeli ogólnych;
teoria organizacji, cybernetyka, logika, teoria mnogości, nauka o pracy, filozofia, historia
techniki.
Eksploatacja matematyczna - modelowanie matematyczne zjawisk eksploatacyjnych;
modele decyzyjne, programowanie, cybernetyka, teoria systemów.
Eksploatacja doświadczalna - badanie eksperymentalne zjawisk zachodzących podczas
eksploatacji; teoria eksperymentu, praktyczne modele decyzyjne, symulacja cyfrowa.
Eksploatacja techniczna
– modelowanie zjawisk eksploatacyjnych, teoria degradacji,
statystyka matematyczna, fizyka, podstawy konstrukcji maszyn.
Łańcuch działania jest łańcuchem użytkowania jeśli obiekt (maszyna, urządzenie) jest
pośrednikiem działania:
Ł
u
= <x, M, z>
z
M
x
wegiel
ladowarka
operator
Łańcuch działania jest łańcuchem obsługiwania jeśli obiekt (maszyna, urządzenie) jest
przedmiotem działania:
Ł
o
= <x, y, M>
M
y
x
samochód
mechanik klucz nasadowy
OBIEKT W EKSPLOATACJI
JEST UŻYTKOWANY LUB OBSŁUGIWANY
EKSPLOATACJA TO UŻYTKOWANIE I OBSŁUGIWANIE OBIEKTÓW
Systemowe ujęcie obiektu technicznego.
System jest zbiorem elementów i relacji zachodzących między nimi.
S= <E, R>
gdzie: E= {E
i
}, i= 1, 2, ...
R= {R
j
}, j= 1, 2, ...
Formalny opis modelu systemu eksploatacji
SE= <E
(SE)
, R
(SE)
> gdzie: SU= <E
(SU)
, R
(SU)
> , SO= <E
(SO)
, R
(SO)
>
Cybernetyczny model eksploatacji
SE
SO
SU
system zamknięty
SO
SU
w
z
z
w
SE
system
otwarty (rodzący się,
wymierający, pełnego przepływu)
INTENSYWNOŚĆ (przepływ w jednostce czasu): maszyn, urządzeń, narzędzi, materiałów
eksploatacyjnych, energii, kadry, dokumentacji, myśli technicznej, norm, finansów itp.
Intensywność w modelu ogólnym może mieć charakter: statyczny, niezmienny w czasie
(
,
= const. dla ustalonego
t lub (0-t)) lub dynamiczny (
(t),
(t)).
Proces eksploatacji urządzenia
Proces eksploatacji opisuje przebieg zmian stanów eksploatacyjnych w czasie.
t
t
3
o
t
2
o
t
1
o
t
4
u
t
3
u
t
2
u
t
1
u
E
u
E
o
stan
S
1
S
2
S
3
1 1 0
1 1 1
1 0 1
=
p
11
(t) p
12
(t) 0
p
21
(t) p
22
(t) p
23
(t)
p
31
(t) 0 p
33
(t)
=
Wskaźniki ocenowe procesu eksploatacji dla procesu dwustanowego:
Wskaźnik gotowości technicznej urządzenia:
k t
T t
T t
T t
T t
t
g
u
u
o
u
( )
( )
( )
( )
( )
Wskaźnik odnowy urządzenia:
k t
T t
T t
T t
T t
t
k t
o
o
u
o
o
g
( )
( )
( )
( )
( )
( )
1
EKSPLOATACJA TECHNICZNA
SYSTEM EKSPLOATACJI
PROCES EKSPLOATACJI
OBIEKT EKSPLOATACJI
BAZA
EKSPLOATACYJNA
OTOCZENIE EKSPLOATACJI
PROCESY STEROWANE
PROCESY NIESTEROWANE
- USZKADZALN
OŚĆ
- DEGRADACJA
LOGISTYKA UŻYTKOWANIA
I OBSŁUGIWANIA
PROCES OBSŁUGIWANIA
KADRA EKSPLOATACYJNA
PROCES UŻYTKOWANIA
ZARZĄDZANIE
EKSPLOATACJĄ
METODY
ZARZĄDZANIA
DIAGNOSTYKA
BADANIA
EKSPLOATACYJNE
Stan techniczny obiektu technicznego
Obiekt techniczny jest traktowany jako system względnie odosobniony sprzężony z
otoczeniem poprzez wymianę masy, energii i informacji.
Własności obiektu można opisać zbiorem cech mierzalnych i niemierzalnych.
Wybór cech uzależniony jest od celu analizy
CECHY
NIEMIERZALNE
MIERZALNE
POMIJALNE
MALO WAZNE
WAZNE
KRYTYCZNE
Cechy krytyczne (EOSJ) -
decydujące o bezpieczeństwie i nieodwracalnym zmniejszeniu
efektywności funkcjonowania.
Cechy ważne - decydujące o zagrożeniu dla obiektu lub istotnie wpływające na
efektywność funkcjonowania.
Cechy małoważne - nieistotnie lub odwracalnie wpływające na efektywność
funkcjonowania.
Cechy pomijalne -
nieistotne ze względu na funkcjonowanie obiektu.
Stan techniczny obiektu
oznacza się wektorem parametrów jego budowy oraz procesów w
nim zachodzących: roboczych, pomocniczych i resztkowych: C(t) = [c
1
(t), c
2
(t), ... , c
m
(t)]
t
Graniczny poziom zużycia
górny
c(t)
Graniczny poziom zużycia
dolny
Wartość wymagana
Zmiany własności zachodzące w eksploatacji:
trwałe,
odwracalne (samoodwracalne, odnawialne).
Uszkodzenie jako skutek przekroczenia wytrzymałości
Zmienna losowo wytrzymałość
Proces losowy
stała wytrzymałość
ciągły
skokowy
sta
łe
o
b
ciąże
n
ie
np. starzenie
np. zmienna temp.
Zm
ien
n
e
lo
so
wo
na
p
rę
że
n
ie
P
roce
s lo
so
wy
ciąg
ły
np. uszk. katastrof.
Utrata wytrz. przy
skokach obc.
uszk. zmęczen.
sko
ko
wy
ruch przeryw.
utrata wytrzym.
zmęczenie, obc.
okresowe
Klasyfikacja procesów zużycia elementów maszyn
PROCESY ZUŻYCIA
ELEMENTÓW MASZYN
TECHNICZNE
PROCESY ZUŻYCIA
KOROZYJNE
PROCESY ZUŻYCIA
TRIBOLOGICZNE
PROCESY ZUŻYCIA
EROZYJNE PROCESY
ZUŻYCIA
PROCESY DORAŹNE
(ZUŻYCIE ŚCIERNE)
PROCESY
PRZYGOTOWANE
MIKROSKRAWANIE
RYSOWANIE
BRUZDOWANIE
ŚCINANIE
NIERÓWNOŚCI
ODRYWANIE
NIERÓWNOŚCI
ZUŻYCIE
ADHEZYJNE
ZUŻYCIE PRZEZ
UTLENIANIE
PROCESY
ZMĘCZENIOWE
PITTING
(cykl. napr. kontakt.)
FRETTING
(cierno-korozyjne
SCUFING
(adhezyjne i ścierne)
SPALLING
(łuszczenie zmęcz.)
W STRUMIENIU
CZĄSTEK STAŁYCH
W STRUMIENIU
CIECZY
W STRUMIENIU
CIECZY Z CZĄSTK.
STAŁYMI
ZUŻYCIE
KAWITACYJNE
ZUŻYCIE
ELEKTROEROZYJNE
ZUŻYCIE NA SKUTEK
SUBLIMACJI I
JONIZACJI
PROCESY KOROZJI
CHEMICZNEJ
PROCESY KOROZJI W
RÓŻNYCH
ŚRODOWISKACH
PROCESY KOROZJI
ELEKTROCHEMICZNEJ
Tribologiczne procesy zużycia
Rysowanie
obserwuje się jako rozsmarowywanie miękkiego materiału na twardszym, tak
jak to można zaobserwować rysując kredą po tablicy. Jedna z powierzchni zużywa się
intensywnie, podczas gdy na drugiej narasta warstwa materiału przeciwpowierzchni.
Obraz bruzdowania podobny jest do tw
orzących się bruzd po przejeździe koła po błocie
pośniegowym lub po przejeździe roweru po piasku. Miękki materiał ulega w tym przypadku
plastycznej deformacji, co może być widoczne jako zagłębienie oraz wypiętrzenie brzegów
bruzdy.
Ścinanie i odrywanie nierówności w efekcie końcowym mogą pozostawić podobny obraz,
jednak mechanizm tych zjawisk jest odmienny. Ścinanie nierówności może być podobne
do skrawania, przy czym dotyczy to tylko najwyższych nierówności. Nierówności zostają
ścięte twardszymi nierównościami przeciwpowierzchni. Odrywanie nierówności może
natomiast zachodzić podczas sczepiania (zespawania) nierówności z przeciwpowierzchnią
lub odrywania nierówności u jej podstawy jak podczas zginania belki obciążonej na końcu
siłą skupioną.
Procesy przygotowane -
pierwotnym źródłem jest pękanie zmęczeniowe.
Spalling
jest procesem zużywania przez łuszczenie powierzchni współpracujących na
sucho (np. koło-szyna). Powtarzające się duże naciski powodują odwarstwianie się łusek
materiału na skutek miejscowego przekraczania dopuszczalnych obciążeń i korozji.
Pittnig jest zjawiskiem obserwowanym w smarowanych powierzchniach tocznych np. w
łożyskach tocznych, w postaci oddzielających się cząstek materiału bieżni lub kulek.
Drobiny te powstają w wyniku długotrwałego, powtarzającego się silnego nacisku
powierzchni i pows
tawaniu mikroszczelin rozklinowywanych z kolei działaniem
wnikającego oleju smarującego. Oddzielone drobiny materiału są zwykle rozwalcowywane
w kolejnych obrotach łożyskach i widoczne jako metaliczne płatki.
Fretting
to zużywanie mocno obciążonych przeciwpowierzchni trwale zespolonych ze
sobą jednak umożliwiających względne mikro-ruchy (np. połączenia nitowanie, śrubowe,
złącza wpustowe). Głównymi czynnikami starzeniowymi jest tu sczepianie adhezyjne i
utlenianie spowodowane wysokimi naprężeniami w warstwie wierzchniej. Cząsteczki
współpracujących powierzchni sczepiają się adhezyjnie i na skutek mikrodrgań odrywają i
utleniają. Na skutek takich zjawisk warstwa wierzchnia osłabia się i traci swoje własności.
Scuffing jest procesem mikrospawania i przenosz
enia materiału obserwowanym przy
głowie lub stopie zębów. Chwilowe przerwanie filmu smarowego i wysokie obciążenie
powoduje miejscowy wzrost temperatury i zespawanie cząstek współpracujących zębów a
następnie wyrwanie jednej z nich. Intensywność procesu zależy od wielkości nacisków,
względnego poślizgu, stanu powierzchni i warunków smarowania.
KLASYFIKACJA OBSŁUGIWANIA
po uszkodzeniu
OBSŁUGIWANIE
KOREKCYJNE
Zdeterminowane
OBSŁUGIWANIE
PROFILAKTYCZNE
przed uszkodzeniem
Monitorowanie
stanu i kontrola
Odnowa lub
wymiana
prewencyjna
Test
funkcjonalności
Świadome
użytkowanie do
uszkodzenia
U
żytkowanie
do losowego
uszkodzenia
W oparciu
o stan obiektu
czyszczenie, smarowanie, regulacja, kalibracja, naprawa, wymiana
Czy OK
Czy OK
nie
nie
OBSŁUGIWANIE
Ocena wyboru strategii
Ocena taka opiera się na ocenie całkowitych efektów działania systemu OEE (Overall
Equipment Efectiveness), która uwzględnia gotowość, wydajność i jakość działania w
postaci iloczynowej:
𝑂𝐸𝐸 = 𝐴𝑉𝐴𝐼𝐿𝐴𝐵𝐼𝐿𝐼𝑇𝑌 ∗ 𝑃𝐸𝑅𝐹𝑂𝑅𝑀𝐴𝑁𝐶𝐸 ∗ 𝑄𝑈𝐴𝐿𝐼𝑇𝑌
gdzie: AVAILABILITY
jest gotowością techniczną,
PERFORMANCE
jest wskaźnikiem wydajności użytkowej
(wskaźnik wykorzystania czasu użytkowania),
QUALITY
określa udział błędów (wad produkcyjnych, błędnych
cykli pracy) w całkowitej liczbie sztuk lub cykli.
Ocenia się, że oczekiwana (przeciętna światowa) wartość OEE wynosi, uwzględniając
odpowiednio poszczególne czynniki iloczynu:
𝑂𝐸𝐸 = 0,90 ∗ 0,95 ∗ 0,999 = 0,85
Modyfikacja uwzględniająca bezpieczeństwo
𝐶𝐸𝑀 = 𝐺𝑂𝑇 ∗ 𝑊𝑌𝐾 ∗ 𝐽𝐴𝐾 ∗ 𝐵𝐸𝑍𝑃
gdzie: CEM-
całkowita efektywność obiektu mechanicznego
w eksploatacji,
GOT-
wskaźnik gotowości technicznej obiektu,
WYK-
wskaźnik wykorzystania obiektu,
JAK-
wskaźnik jakości produkcji/usługi,
BEZP-
wskaźnik bezpiecznego działania, 𝐵𝐸𝑍𝑃 = 1 −
𝐾𝑆
𝐷𝐸
,
KS- koszt strat i
odszkodowań w okresie badań,
DE-
dochód w okresie badań.
Źródła poprawy efektywności eksploatacji:
wydłużenie czasu, lub innej miary pracy, między obsługami profilaktycznymi,
ograniczanie nieplanowych wyłączeń i uszkodzeń,
eliminacja braków materiałów niezbędnych w użytkowaniu obiektu,
skrócenie czasu niezdatności wynikającego z czasu obsług profilaktycznych i napraw,
skrócenie czasu niezdatności wynikającego z czasu obsługiwania pasywnego
(oczekiwanie na obsługę),
skrócenie czasu użytkowania pasywnego i jałowego,
zwiększenie intensywności użytkowania (operator, zasilanie, stopień zużycia i jakość
obiektu),
aktywizacja i motywacji eksploatatorów do wykonywania pracy zgodnie z najwyższymi
standardami jakościowymi,
włączenie polityki bezpiecznego działania do rutynowych działań eksploatacyjnych,
wprowadzanie środków bezpieczeństwa celem ograniczania częstotliwości i wielkości
skutków zdarzeń niepożądanych.