background image

1.Uzasadnij wartości napieć w instalacji elektrycznej.

Występują następujące wartości napięć: 6, 12, 24, 36 V
Początkowo stosowano napięcie 6 V (w akumulatorze 3 ogniwa 2 V
połączone szeregowo), jednak wzrastająca liczba odbiorników i wzrost 
zapotrzebowania mocy spowodowały zwiększenie napięcia instalacji do 
12 V. Aktualnie napięcie 6 V stosuje się w motocyklach, napięcie 12 V w 
samochodach z rozrusznikiem o mocy do 3 kW, natomiast napięcie 24 V 
w samochodach z rozrusznikami o większej mocy. 36 V stosuje się w 
samochodach hybrydowych Dla akumulatorów 12V napięcie ładowania 
powinno się mieścić w przedziale od 13,6 do 14,5 V i powinno 
pozostawać stałe niezależnie od obrotów. Przy wyłączonym zapłonie  
powinno ono wynosić około 12,5 V.  Minimalne dopuszczalne napiecie na 
celę 1,75 V Podczas rozruchu 1V na celę W czasie ładowania 2,4 V na 
celę.  aku 6v : teoria: 6v, praktyka: 6,6v ładowanie 7,2v (aku ma 3 cele 
[1=2,2V])aku 12V : teoria: 12V, praktyka 13,6-14,5V 
aku 36V: teoria 36V,  ładowanie 42 V 
Obecnie podstawowym typem instalacji są instalacje elektryczne 
jednoprzewodowe, zwane również dwuprzewodowymi nieizolowanymi 
od masy. W instalacjach tych biegun dodatni akumulatora połączony jest z
odbiornikami, a ujemny z tzw. masą pojazdu, czyli ze wszystkimi 
elementami metalowymi nadwozia i podwozia pojazdu. Dzięki takiemu 
rozwiązaniu do zasilania każdego odbiornika wystarczy jeden przewód – 
zamknięcie obwodu uzyskuje się przez połączenie jednego z zacisków 
odbiornika również z masą. Korzyść jest oczywista – w ten sposób o 
połowę ograniczono liczbę przewodów w instalacji.
Uproszczony schemat takiej instalacji wygląda następująco:

2. Akumulatory samochodowe:

 

 

 Statycznym źródłem energii w 

pojazdach samochodowych jest zazwyczaj akumulator. Zadaniem jego jest
zasilanie odbiorników elektrycznych w przypadku, gdy silnik spalinowy, a
tym samym prądnica jest unieruchomiony. Dotyczy to głównie 
rozrusznika, oświetlenia i systemów alarmowych.  Rodzaje 
akumulatorów: 
-kwasowe; -zasadowe; -żelowe.  Akumulator kwasowy:
ma elektrolit w postaci rozcieńczonego kwasu siarkowego o stężeniu 36%.
Gęstość 1,28g/cm^3 przy dobrym naładowaniu. Przy rozładowywaniu 
traci sprawność, gęstość coraz mniejsza. Graniczną wartością jest 
1,14g/cm^3.  Akumulator żelowy: też kwasowy, tyle że, elektrolit jest w 
postaci żelu.  We wszystkich pojazdach które zmieniają położenie np. 
motocykl- stosujemy akumulator żelowy- otwory wietrzące (wydziela się 
tlen i wodór). Jeżeli płyty ogniw nie są przykryte, to po ładowaniu przy 
rozruchu dochodzi do przeskoku ładunku elektrycznego pomiędzy 
płytami, akumulator wybuchnie.  Po ładowaniu akumulator musi zostać 
przewietrzony.   BUDOWA AKUMULATORA:  -kratka: spełnia tę 
samą funkcję w zarówno ujemnych, jak i dodatnich płytach. Jest 
szkieletem konstrukcyjnym, oraz przewodnikiem prądu elektrycznego. W 
nowoczesnych modelach akumulatorów kratki są znacznie cieńsze niż 
kiedy, aby maksymalnie wykorzystać dostępną energię w akumulatorach, 
równocześnie obniżając ich ciężar;  -płyta dodatnia: po naładowaniu 
brązowa, oraz płyta ujemna po naładowaniu szara;  -separator: jego 
zadaniem jest zapobieganie stykaniu się ze sobą płyt ujemnych i 
dodatnich. Zetknięcie tych płyt doprowadziłoby do zwarcia. Separator 
musi być porowaty tak, aby prąd mógł przepływać z jak najmniejszym 
oporem (płyty w postaci tworzywa sztucznego, papier, bawełna);   
-ogniwo: zestaw płyt dodatnich i ujemnych oddzielony separatorami;  
-obudowa akumulatora: jest to blok z kwasoodpornego materiału 
obudowujący zestawy płytowe – najczęściej z polipropylenu lub ebonitu;  
-elektrolit:  rozcieńczony czysty kwas siarkowy, w którym zostają 
zanurzone płyty dodatnie i ujemne. Poza uczestnictwem w procesie 
aktywacji materiału czynnego płyt, elektrolit przewodzi także pomiędzy 
nimi prąd elektryczny.  W jednym ogniwie akumulatora znajduje się 
zwykle zestaw płyt dodatnich i ujemnych. Liczba płyt i ich powierzchnia 
decydują o zdolności akumulowania energii chemicznej przez akumulator.
Dzienny spadek pojemności akumulatora: 1-1,5%.  Pojemność 
minimalna zależy od stanu akumulatora
Masa czynna (dodatnie i 
ujemne) - 
Ogniwa zbudowane są z płyt dodatnich i ujemnych 
rozdzielonych separatorami, zanurzonych w elektrolicie będącym 
roztworem kwasu siarkowego. Płyty pokryte są tzw. masą czynną, czyli na
płycie dodatniej tlenkiem ołowiu, a na ujemnej pastą zawierającą ołów z 
różnymi domieszkami. Jeśli akumulator jest naładowany, gęstość 
elektrolitu wynosi ok. 1,28 kg/l. Im bardziej bateria się rozładowuje, tym 
bardziej gęstość elektrolitu spada, nawet do 1,1 kg/l. Roztwór kwasu robi 
się coraz bardziej wodnisty, a produkt uboczny tej reakcji – siarczan 
ołowiu – osiada na płytach akumulatora. Podczas ładowania reakcja 
zachodzi w odwrotnym kierunku: na płycie dodatniej ponownie zbiera się 
tlenek ołowiu, a na ujemnej odkłada się ołów. Jeśli akumulator zostanie 
całkowicie rozładowany, proces może się okazać nieodwracalny. 
Dochodzi wtedy do trwałego zasiarczenia płyt, a siarczan ołowiu bardzo 
słabo przewodzi prąd. Jeśli więc zależy nam na trwałości akumulatora, 
musimy zadbać o to, żeby był właściwie naładowany.  Akumulatory 
sucho ładowane
 - to akumulatory które są formowane bez udziału 
elektrolitu. Nie zalane kwasem płyty są ładowane fabrycznie do uzyskania
oczekiwanych parametrów. Produkt taki jest zalewany przez jedno z 
ostatnich ogniw sprzedaży (po zalaniu kwasem akumulator nabiera 
parametry w bardzo krótkim czasie i praktycznie nie wymaga już 
ładowania). Suchoładowanie pozwala też na znacznie wydłużenie okresu 
magazynowania, nie powodując spadku jakości produktu, gdyż 
samorozładowanie takich akumulatorów jest minimalne
 Odczego zalezy pojemność -  zależy od ilości cel w akumulatorze. 
Ładowanie aku - Akumulator może być ładowany tylko prądem stałym. 
Podczas tego procesu jony wodoru 2H+ zdążają ku katodzie i pobierają z 
niej brakujące elektrony, ulegając zobojętnieniu, następnie wchodzą w 
reakcję z białym siarczanem ołowiawym PbSO4 tych płyt, co w wyniku 
powoduje powstanie ołowiu metalicznego o barwie szarostalowej oraz 
kwasu siarkowego. Podczas ładowania zwiększa się gęstość elektrolitu, 
ponieważ wzrasta liczba cząsteczek kwasu siarkowego w elektrolicie. 
Siarczan ołowiawy zostaje zamieniony w obojętny ołów metaliczny na 
płycie ujemnej oraz dwutlenek ołowiu na płycie dodatniej. Między 
różnoimiennymi płytami powstaje wzrastająca w miarę ładowania siła 
elektromotoryczna, aż do osiągnięcia wartości ok. 2,7V na ogniwo. W 
miejscach gdzie cały siarczan ołowiawy zostaje przetworzony na ołów lub
dwutlenek ołowiu, reakcje te już nie zachodzą. Następuje rozkład wody 
zawartej w elektrolicie. Na płycie ujemnej wydziela się wówczas wodór, a
na dodatniej tlen. Samowyładowanie aku -  Samowyładowanie wywołują
liczne czynniki uboczne, m.in.:* zanieczyszczenia powierzchni pokrywy 
(wieczka) akumulatora),* obecność w płytach ołowianych domieszek 
antymonu,* zanieczyszczenia elektrolitu lub masy czynnej, np. związkami
chloru lub wapnia,* uszkodzenie separacji międzypłytowej (drobne 
prześwity lub jednostronne przesunięcie). Samowyładowanie zwiększa się
w miarę upływu czasu eksploatacji akumulatora. Przyczyną są 
zanieczyszczenia, które w czasie eksploatacji dostały się do elektrolitu. 
Ponadto pogarsza się jakość izolacji zarówno przekładek, jak i masy 
zalewowej. Wartość samowyładowania mierzona w procentach 
pojemności akumulatora wynosi w przybliżeniu od 0,3 do 1,5% dziennie, 
przy tempera-turze elektrolitu od 20 do 30°C.

3. Czujniki rezystancyjne -  

czujniki, w których decydującą wartością 

jest zmiana rezystancji wraz ze zmianą temp., uchylenia klapy 
przepływomierza, pedału gazu lub przepustnicy. Są tu rezystory nastawne 
(przepustnica, pedał gazu, przepływiomierz). W celu określenia sygnału 
wyjściowego prąd o stałej wartości przepuszczany jest przez rezystor oraz 
mierzony jest spadek napięcia. Rezystory te produkowane są z platyny, 
niklu oraz miedzi. Czujniki rezystancyjne stosowane są do pomiaru 
temperatury: paliwa, oleju, płynu chłodzącego, powietrza. Składa się z 
obudowy ochronnej, rezystora termometrycznego, przewody łączeniowe 
oraz zaciski zewnętrzne.

4. Czujniki magnetyczne

 wykorzystywane m.in. 

przez system ABS i inne systemy kontroli trakcji, których zadanie polega 
na przekazywaniu jak najdokładniejszych danych na temat prędkości 
obracania się kół samochodu. Czujniki aktywne (magnetyczno - 
rezystancyjne), w odróżnieniu od starszych generacyjnie czujników 
pasywnych, diagnozują prędkość obrotu koła już od 0 km/h, podczas gdy 
czujniki pasywne działały dopiero od 3 km/h. Czujniki aktywne 
dostarczają gotowych do analizy danych (w postaci sygnału 
czworokątnego), a czujniki pasywne dostarczały danych (w postaci 
sygnału sinusoidalnego), które przed analizą musiały być przekształcane 
przez czujniki ABS w sygnały czworokątne.

5.Ch. rozrusznika:  

Rozrusznik elektryczny to silnik prądu stałego, który 

służy do obracania wału korbowego silnika i nadawania mu odpowiedniej 
prędkości obrotowej, przy której silnik może rozpocząć samodzielną 
pracę. Rozrusznik elektryczny jest odbiornikiem pobierającym najwięcej 
en. elektrycznej z akumulatora, lecz tylko w krótkich okresach podczas 
uruchamiania silnika. Pobór prądu w chwili uruchamiania silnika w 
samochodach osobowych wynosi 200-600 A. W zależności od rodzaju 
pojazdu moc rozrusznika wynosi 0,4-10 kW. Aby rozrusznik spełniał swe 
zadania, musi pokonać opory: sprężanie czynnika roboczego w cylindrach,
zasysanie mieszanki paliwowej (lub powietrza), tarcie tłoków o 
powierzchnie cylindrów, tarcie w łożyskach wału silnika, opory związane 
z pracą mechanizmów pomocniczych. Na czas rozruchu wirnik 
rozrusznika zostaje sprzęgnięty z kołem zamachowym silnika za pomocą 
przekładni zębatej. Rozrusznik powinien zapewnić minimalną prędkość 
obrotową silnika, przy której może on rozpocząć samodzielną pracę (40-
100 obr/min dla 4suw ZI i  100-200 obr/min w ZS).  Budowa rozrusznika 
elektrycznego to: uzwojenie wzbudzenia, wirnik z uzwojeniami i 
komutatorem, szczotki komutatora, urządzenie załączające i sprzęgające. 
Stosunkowo najczęstszą, ale i najprostszą do usunięcia usterką rozrusznika
są zużyte szczotki. Zazwyczaj defekt objawia się coraz gorszym 
działaniem rozrusznika, po jakimś czasie urządzenie całkiem przestaje 
działać.Przerwa w rozruszniku lub zły styk między szczotką a 
pierścieniem(w silniku pierścieniowym), należy sprawdzić obwody 

induktorem lub lampką kontrolną, usunąć przerwę w rozruszniku oraz 
oczyścić pierścienie.

6. charakterystyki alternatora

Do charakterystyk eksploatacyjnych alternatorów należą: 
− charakterystyka elektromechaniczna (zwana również charakterystyką
samowzbudzenia) przedstawiająca zależność: E, U = f(n), przy Iobc = 
const i Rf = const; [wykres: U[V] od n[obr/min], krzywe: a’la tangens, 
I) 
-charakterystyka obciążenia (prądowo-prędkościowa) 
przedstawiająca zależność: Iobc = f(n) dla U = const oraz If = const; przy 
czym przyjmuje się za punkt wyjścia zależność opisującą siłę 
elektromotoryczną, która przy pracy maszyny w stanie jałowym jest 
równa napięciu maszyny: E=U0=c*Φ*n przy czym Uo- napięcie 
alternatora przy pracy w stanie jałowym [wykres: Iobc[A] od 
n[obr/min], krzywe: a’la pierwiastek; U,If=const]
 w początkowej 
części charakterystyki prąd obciążenia jest proporcjonalny do prędkości 
obrotowej.[Iobc=c2*n] Ze zwiększeniem prędkości obrotowej wirnika 
zwiększa się reaktancja indukcyjna  i przy dużych wartościach prędkości 
obrotowej wartość prądu obciążenia jest prawie stała.− charakterystyka 
regulacyjna
 przedstawiająca zależność: If = f(n) dla U = Un = const oraz 
Iobc = const, Charakterystyki te pozwalają na ocenę warunków pracy 
regulatora napięcia.  [wykres Ir[A] od n[Obr/min], krzywe: a’la 1/x; 
U=const, Iobc{0,In}] 

7.  Generowanie prądu stałego

: źródła 

elektrochemiczne produkują prąd stały, a źródła elektromechaniczne nie. 
W prądnicach prądu stałego jest prostownik mechaniczny zawierający 
komutator i szczotki.  Prąd zmienny generowany jest poprzez alternator. 
Prąd stały z akumulatora, płynie przez uzwojenie wirnika powodując 
wytworzenie wokół tego uzwojenia pola magnetycznego. Pole to wiruje 
względem stojana powodując indukowanie się w jego zwojach sił 
elektromotorycznych. Prądnica prądu stałego to poruszające się uzwojenie
wokół magnesów. Urządzenie jednofazowe. Z tej jednej fazy (jednego 
uzwojenia) czerpiemy tyle mocy ile ta prądnica ma. Jedno uzwojenie 
przepalone- urządzenie do wyrzucenia. Komutator składa się z końców 
uzwojeń na wirniku. Napięcie:  (długość, średnica, prędkość obrotowa, 
natężenie pola magnetycznego); Natężenie: Prądnica prądu stałego: 
n=6000 obr/min U=12V I=12A P=144W Alternator: urządzenie 
trójfazowe. Pracuje w układzie gwiazdowym. Każda faza przesunięta co 
120°. Moc wyjściowa jest sumą mocy poszczególnych faz. Prąd 
prostowany za pomocą elektronicznego układu prostownikowego. Dioda 
przewodzi prąd tylko w jednym kierunku. Jest to półprzewodnik typu PN. 
Uzwojenia nabudowane na stojanie. Znacznie pewniejszy odbiór mocy. 
Uzwojenia są nieruchome, można zastosować stałe połączenie, brak 
iskrzenia. 

8. Układ zapłonowy 

- jest częścią składową silników o 

zapłonie iskrowym. Jego zadaniem jest wytworzenie iskry elektrycznej 
pomiędzy elektrodami świecy zapłonowej w odpowiednim położeniu 
tłoka podczas pracy silnika, w celu zapalenia znajdującej się w cylindrze 
mieszanki paliwowo-powietrznej.Klasyczny układ zapłonowy jest 
układem elektryczno-mechanicznym zwykle zasilanym z akumulatora. 
Napięcie na stykach akumulatora (zwykle 12 V) podnoszone jest do kilku 
tysięcy woltów w cewce wysokiego napięcia. Między akumulatorem i 
cewką zamontowany jest przerywacz obwodu niskiego napięcia. Wysokie 
napięcie w silniku wielocylindrowym rozdzielane jest do poszczególnych 
świec zapłonowych przez rozdzielacz zapłonu, który jest sterowany przez 
wał silnika (zwykle wałek rozrządu) tak, by moment zapłonu w 
poszczególnych cylindrach był zsynchronizowany z cyklami pracy 
poszczególnych tłoków. Elektroniczny - W czasie obrotu wałka 
rozdzielacza następuje zmiana strumienia magnetycznego, co powoduje 
wyindukowanie w cewce czujnika odpowiednich impulsów napięciowych,
których przebiegi są zbliżone do impulsów napięciowych przebiegu 
sinusoidalnego. Na miejscu przerywacza umieszczony jest magneto - 
indukcyjny czujnik, czyli generator impulsów. Czujnik ten składa się z 
wirnika czterobiegunowego, który jest umieszczony na wałku rozdzielacza
zamiast krzywki przerywacza, namagnesowanego stojana o kształcie 
pierścienia wraz z czterema nabiegunnikami, oraz współosiowej cewki 
indukcyjnej z wirnikiem.Iskrownik – urządzenie do generowania iskier 
elektrycznych (np. do zapłonu w silnikach). Iskrownik 
elektromagnetyczny, magneto, składa się z jednej lub kilku cewek oraz 
młoteczka i kondensatora. Prąd płynący w cewce indukuje pole 
magnetyczne. Krzywka magneta odpycha młoteczek i dochodzi do 
przerwania obwodu o dużej indukcyjności, co powoduje wytworzenie 
wysokiego napięcia. Z braku prądu znika pole magnetyczne, młoteczek 
znowu zwiera obwód, powodując przepływ prądu itd. Łącząc dwie cewki 
za pomocą 1 młoteczka, otrzymamy na wyjściu prąd przemienny. W 
nowszych rozwiązaniach zamiast przerywacza młoteczkowego stosuje się 
przełącznik elektroniczny. Układy zespolone-  (bezprzerywaczowe) to 
układy, w których nie ma rozdzielacza. Charakteryzują się mniejszym 
hałasem, większą trwałością, mniejszą ilością połączeń, brakiem iskrzenia 
zewnętrznego, możliwością sekwencyjnego sterowania zapłonem.