Klej

Substancja najczęściej organiczna, która w trwały sposób spaja powierzchnie

jednakowych lub różnych ciał. Klejenie drewna, skór i

papirusów

było praktykowane już

w starożytności.

W Egipcie 1500 lat p.n.e. stosowany był klej żelatynowy otrzymywany ze skór

zwierzęcych lub kości. Starożytni Egipcjanie, Grecy i Chińczycy używali również do

klejenia kazeiny otrzymywanej z mleka. W Rzymie - jak informuje Pliniusz Starszy (I

wiek) w swym dziele Historia naturalis - sporządzano klej przez gotowanie skór.

Obecnie do różnych celów stosowane są różne gatunki klejów, które można ogólnie

podzielić na kleje naturalne (białkowe, kazeinowe, kostne itd.) oraz kleje syntetyczne

(epoksydowe, poliuretanowe i inne).

Różny jest też czas wysychania oraz siła z jaką

"trzyma"

dany klej.

Niedawne odkrycie w Górach Harzu pokazuje, że już człowiek neandertalski

używał przy produkcji swych narzędzi kleju. Był to znakomity klej z brzozowej

smoły, którego wytworzenie nawet dzisiaj wymagałoby nie lada technologicznej

zręczności.