2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
1
GEOMATYKA
Geomatyka (geoinformatyka)
-
nauka na gruncie informatyki integrująca wszelkie
działania
ukierunkowane na pozyskanie,
przetwarzanie i
udostępnianie
informacji przestrzennych.
W ramach geomatyki zwykle wyróżnia się jej
działy merytoryczne
,
zwane
również
technologiami
informacji
przestrzennej
lub
technologiami geomatyki:
•
systemy globalnego wyznaczania pozycji (GPS);
•
geodezję i kartografię;
•
teledetekcję z fotogrametrią;
•
numeryczny model rzeźby terenu;
•
systemy informacji przestrzennej.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
2
Informacja geoprzestrzenna
Informacja geoprzestrzenna
, często określana również
jako
przestrzenna
lub
geograficzna
,
jest
informacją
w
sensie
zdefiniowanym przez
informatykę
.
Cechą wyróżniającą ją od innych rodzaj informacji jest to, że jest
odniesiona do określonego miejsca względem Ziemi. Z tego powodu
jej niezbędnymi atrybutami są dane określające położenie względem
Ziemi wyrażone w zdefiniowanym i przeliczalnym układzie
współrzędnych (geograficznym, kartograficznym lub geodezyjnym).
Takie odniesienie nazywane jest
odniesieniem bezpośrednim
, ale
określenie położenia może być także w formie odniesienia
pośredniego
, np. jako adres pocztowy. Odniesienie pośrednie musi
być jednak jednoznaczne i zamienialne na bezpośrednie.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
3
Dane geoprzestrzenne
W odróżnieniu od geoinformacji opisowej wyróżnia się pojęcie
dane
geoprzestrzenne
(lub
przestrzenne
) jako bardziej formalną postać
informacji i przez to bardziej odpowiednią do operowania na niej w
zakresie podanym w definicji. Z tego względu najczęściej pod
pojęciem informacja geoprzestrzenna
rozumie się
tu dane
geoprzestrzenne.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
4
Aspekty geomatyki
Geomatyka jak każda dziedzina dzieli się na pewne warstwy
−
aspekty:
• aspekt podstawowy,
• aspekt teoretyczny,
• aspekt techniczny i technologiczny,
• aspekt zastosowań.
W każdej z tych warstw mamy do czynienia z innym zakresem
problemów, stosowane są różne techniki i narzędzia, a także inny
zakres wiedzy potrzebny jest do rozwiązywania tych problemów.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
5
Związki geomatyki z GIS
Związek geomatyki z systemami informacji przestrzennej (GIS) jest
podstawowy - GIS jest narzędziem w aspekcie zastosowań
geomatyki i jest obiektem studiów badawczych i projektowych w
innych jej aspektach. Z tego powodu można też powiedzieć w
wielkim uproszczeniu, że geomatyka zajmuje się systemami GIS.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
6
Efektywność i relacje
Efektywność technologii geomatyki jest niewspółmiernie wyższa od
tradycyjnych metod inwentaryzacji i przetwarzania przestrzennych.
Obszar tematyczny geomatyki i jej relacje do dyscyplin z nią
powiązanych
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
7
Związki geomatyki z GIS
Problematyka stanowiąca przedmiot geomatyki była do niedawna traktowana jako
interdyscyplinarna.
Obecnie geomatyka wypełniła lukę istniejącą pomiędzy informatyką i naukami o
Ziemi.
W wyniku sprecyzowania obszaru tematycznego geomatyki powstały na stykach
pewne obszary wspólne, wskazujące na konieczność ścisłej współpracy pomiędzy
sąsiadującymi ze sobą dyscyplinami nad problemami należącymi do tych
wspólnych obszarów.
Nie tylko geomatyka korzysta z dyscyplin sąsiednich, także te dyscypliny
wzbogacają swoje możliwości dzięki geomatyce. Korzyści, jakie z tego czerpią
nauki o Ziemi są oczywiste, ale także informatyka coraz częściej przenosi na swój
grunt rozwiązania wypracowane przez geomatykę. Przykładem mogą być
przestrzenne (a ściślej -
geoprzestrzenne) rozszerzenia w systemach,
specyfikacjach i językach czysto informatycznych takich jak SQL.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
8
Główne nurty działalności
W działalności na gruncie geomatyki można wyraźnie wydzielić
trzy
główne nurty
związane w dużym stopniu z charakterem i celami
instytucji i ośrodków, które się tą działalnością zajmują:
• działalność badawcza
w zakresie podstaw, teorii i metodyk – wyższe
uczelnie, instytuty badawcze i niektóre firmy komercyjne.
• działalność dydaktyczna i szkoleniowa
– wyższe uczelnie i firmy
komercyjne.
• działalność produkcyjna
w zakresie oprogramowania aplikacyjnego,
pozyskiwania danych, ich obróbki i dystrybucji – firmy komercyjne
i niektóre instytucje badawcze.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
9
Metodyki i techniki wykorzystywane w geomatyce
Wiele dyscyplin zajmujących się lub posługujących się informacją
geoprzestrzenną (np. geografia, geodezja, kartografia, topografia,
fotogrametria, teledetekcja, geologia i inne) posiada własne
metodyki i techniki, które ujęte w algorytmy programowe i zapisane
w kodzie języków komputerowych są
(lub mogą
być) z
powodzeniem wykorzystywane w geomatyce.
Geomatyka posiada wiele własnych metod i technik, które nie są
stosowane w informatyce i naukach o Ziemi, jak na przykład:
• map-algebra,
• topologiczna
analiza
warstw
geoinformacji
z
elementami
wektorowymi,
• topologiczna analiza warstw geoinformacji rastrowej i siatkowej
.
Wiele nowych rozwiązań z tego zakresu powstaje i rozwija się na
styku geomatyki i dyscyplin z nią sąsiadujących.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
10
Główne obszary problemów
- Modele danych geoprzestrzennych
Brak powszechnie przyjętego standardu klasyfikacji i formatów danych spowodował
sytuację bliską chaosu. W rezultacie bardzo często jako standard dla danych
przyjmuje się wewnętrzne formaty popularnych monolitycznych systemów GIS
zaniedbując fakt, że formaty te nie mają oficjalnej jawnej dokumentacji. Próby
naprawienia tej sytuacji doprowadziły do powstania ponad 23 różnych standardów
danych geoprzestrzennych, a liczba zajmujących się tym komitetów i innych
organizacji osiągnęła liczbą 25 (Bryan, 1995).
Najważniejsze z nich to:
DIGES – (Digital Geographic Information Exchange Standard) przeznaczony dla
zastosowań militarnych w państwach NATO (The Digital...,1997),
SDTS – (Spatial Data Transfer Standard) opracowany przez USGS, obecnie
najbardziej znany i często używany także w zastosowaniach międzynarodowych
(American...,1998),
HDF (EOSDIS) – (Hierarchical Data Format (Earth Observing System Data and
Information
System)
opracowany przez NCSA i NASA dla danych
otrzymywanych z satelitów,ale także stosowany w badaniach naukowych (An
introduction...,1998).
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
11
Główne obszary problemów
- Model metadanych
Dane geoprzestrzenne są z reguły pogrupowane w pewne agregaty. W zależności od
stosowanej
technologii mogą
to być
warstwy, struktury, obiekty lub
zbioryobiektów. W interoperacyjności systemowej agregaty te można traktować
jak pewnego rodzaju zamknięte „paczki informacji” z dołączonym dokumentem
szczegółowo opisującym zawartość takiej „paczki”. Metadane zawarte w tym
dołączonym dokumencie muszą być zgodne z jakimś ogólnie przyjętym
standardem i ich forma (model)musi spełniać szereg wymagań, jak na przykład:
• uniwersalność – być odpowiedni dla wszystkich możliwych typów informacji
geoprzestrzennej.
• jednoznaczność – być jednoznacznie interpretowany zarówno przez ludzi jak i
komponenty systemu informatycznego.
• niezależność – nie być zależnym od określonego środowiska programowego, czyli
od określonej platformy sprzętowo-systemowej.
Najczęściej obecnie stosowanym modelem metadanych jest standard CSDGM
(Content Standard for Digital Geospatial Metadata) rozwijany przez FGDC
(Federal Geographic Data Committee).
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
12
Główne obszary problemów
- Metody projektowania i budowy systemów GIS
Tworzenie nowych systemów GIS stało się już zjawiskiem powszechnym, lecz
niestety w większości przypadków metodyki ich projektowania oparte są na stanie
wiedzy z przed ponad dwudziestu lat. Tyle bowiem lat liczy sobie najczęściej
stosowane do tego oprogramowanie. Te komercyjne pakiety dla GIS są ciągle
ulepszane pod kątem szybkości działania i sprawności interfejsu użytkownika,
lecz nie zmienia to faktu, że założenia teoretyczne i metodyczne stanowiące
fundamentalnego oprogramowania są
już
bardzo przestarzałe. Dzisiejsza
informatyka dostarcza wielu metod i narzędzi pozwalających projektować systemy
GIS zgodnie z obecnym stanem wiedzy w tym zakresie. Jednym z takich
rozwiązań jest język i metodyka UML (Unified ModelingLanguage).
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
13
Główne obszary problemów
- Interoperacyjność rozproszonych GIS
Osoba wykorzystująca informacje geoprzestrzenne w zastosowaniach
profesjonalnych –
na przykład geolog przy opracowywaniu
dokumentacji – potrzebuje mieć dostęp do różnych rodzajów
tematycznych tej informacji dla dokumentowanego obszaru, na
przykład do danych z wierceń, do mapy topograficznej i geologii
powierzchniowej, do danych geofizycznych, geodezyjnych i wielu
innych. Dane te z oczywistych powodów będą się znajdowały w
różnych systemach GIS i różnych bazach danych, często także
odległych. Aby te wszystkie dane mogły być dla określonego obszaru
dostępne z jednego komputera i wyświetlone na jego ekranie w
sposób całkowicie zgodny niezbędna
jest interoperacyjność
systemowa rozproszonych systemów GIS.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
14
Główne obszary problemów
- Interoperacyjność rozproszonych GIS
Interoperacyjność
daje
specyfikacja
OpenGIS
(Open
GeodataInteroperability
Specification) opracowywana w OGC
(Buehler & McKee, 1996) w połączeniu z specyfikacją CORBA
(Common Object Request Broker Architecture) opracowaną i
rozwijaną
w korporacji OMG
(Object
Management
Group).
Proponowane w tych specyfikacjach rozwiązania pozwalają na taką
współpracę systemów GIS, która umożliwi poszczególnym ich
modułom znalezienie (w oparciu o metadane) wszelkiej potrzebnej i
dostępnej
informacji,
przetransferowanie
jej
do
komputera
użytkownika w formie zgodnej z określonymi wymaganiami,na
przykład przetransformowanej do układu współrzędnych podanego
odwzorowania kartograficznego.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
15
Główne obszary problemów
- Technologie obiektowe w GIS
Współczesna informatyka wykształciła wiele różnych podejść do
rozwiązywanych
problemów. Jednym z nich jest podejście
obiektowe, a oparte na nim technologie w wielu zastosowaniach dają
wyjątkowo dobre rezultaty.
Dla przykładu można tu wymienić kilka najważniejszych:
• obiektowe języki programowania,
• obiektowe interfejsy graficzne użytkownika,
• obiektowe modele i bazy danych,
• obiektowe struktury systemów i modele ich interoperacyjności.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
16
Obszary zastosowań praktycznych
Ponad 70% wszelkiej informacji to informacja geoprzestrzenna. Każdy
adres pocztowy może być zamieniony na współrzędne geograficzne i
informacja z nim powiązana może być
poddana operacjom
stosowanym tylko do danych geoprzestrzennych, na przykład
wyznaczenie odległości pomiędzy dwoma adresami. W geologii, tak
jak w innych naukach o Ziemi, prawie cała informacja ma charakter
geoprzestrzenny. Ujmując to najogólniej można powiedzieć, że
obszar zastosowań geomatyki jest taki jak zastosowań informacji
geoprzestrzennej – trudno jest znaleźć dziedzinę działalności
praktycznej, w której geomatyka nie jest stosowana.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
17
Obszary zastosowań praktycznych
Do najważniejszych należą:
• administrowanie terenem i działalnością gospodarczą,
• planowanie przestrzenne i urbanistyka,
• ochrona środowiska i ekologia,
• rolnictwo i leśnictwo,
• przeciwdziałanie skutkom klęsk żywiołowych i katastrof,
• gospodarka wodna i meteorologia,
• nauki geologiczne i górnictwo,
• epidemiologia,
• transport i telekomunikacja,
• dziedziny związane z obronnością i bezpieczeństwem,
• marketing.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
18
Wizja przyszłości
• Skaning i obrazy cyfrowe uzyskiwane za pomocą
satelitów oraz lotnictwa
• Uzupełniające prace lokalizacyjne oraz pomiarowe
dokonywane za pomocą zintegrowanych urządzeń
typu – odbiornik GPS + palmtop
• Rozbudowane metody analityczne i prognostyczne
• Zaawansowane systemy eksperckie, wspomagające
planowanie oraz podejmowanie decyzji
-
czy science fiction?
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
19
Metody sztucznej inteligencji
Dziedzina sztucznej inteligencji zajmuje się zagadnieniami tworzenia i
rozwoju właściwości maszyn sztucznych tak, żeby właściwości te
były podobne do najcenniejszej cechy człowieka - czyli inteligencji.
Do metod tych należą (Mulawka, 1996):
• robotyka
• systemy ekspertowe
• algorytmy genetyczne
• sztuczne sieci neuronowe
• przetwarzanie języka naturalnego
• oprogramowanie i języki programowania
• programy automatyki
• rozpoznawanie mowy, percepcji, wizja komputerowa
• rozwiązanie problemów metodami sterowania i przeszukiwania.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
20
Metody sztucznej inteligencji
W zagadnieniach przyrodniczo-leśnych prawdopodobnie największe
zastosowanie mogą mieć takie metody jak:
• systemy ekspertowe,
• sztuczne sieci neuronowe,
• algorytmy genetyczne,
• percepcja,
• wizja komputerowa.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
21
Metody sztucznej inteligencji - SE
System ekspertowy (SE)
to komputerowy system wykonujący
skomplikowane zadania w określonej dziedzinie o dużych
wymaganiach intelektualnych, który robi to tak dobrze jak człowiek
będący ekspertem w tej dziedzinie.
SE składa się z dwóch głównych części: bazy wiedzy i maszyny
wnioskującej.
Baza wiedzy zawiera wiedzę z danej rozwiązywanej dziedziny i jest
odseparowana od reszty systemu.
Maszyna wnioskująca służy do sterowania procesem wnioskowania i
wyprowadzenia wyników.
Rozdzielenie bazy wiedzy i mechanizmów wnioskowania stanowi
wyraźną zaletę SE. Umożliwia to łatwą aktualizację bazy wiedzy w
celu zwiększenia jakości SE bez ingerencji w mechanizmy
wnioskowania. Można też zastosować istniejące mechanizmy
wnioskowania do ekspertyzy w rozwiązywaniu innego problemu.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
22
Metody sztucznej inteligencji - SN
Sztuczna sieć neuronowa (SN)
jest systemem wzajemnie połączonych
prostych
elementów
przetwarzających
informację,
zwanych
neuronami sztucznymi. Zasada działania SN polega na symulacji
pracy komórek nerwowych mózgu człowieka.
Budowa i zasady pracy neuronów sztucznych opierają się na budowie
neuronu żywego. Neuron sztuczny jest układem o wielu wejściach i
jednym wyjściu. Neurony te grupuje się w większe zespoły zwane
warstwami. Struktura wewnętrzna, wraz z określonym sposobem
przekazywania sygnału między neuronami, tworzy architekturę sieci
neuronowej.
Najczęściej sieć składa się z warstwy wejściowej, warstwy wyjściowej
oraz jednej lub kilku warstw wewnętrznych.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
23
Metody sztucznej inteligencji - SN
SN wykazują pewne właściwości podobne do procesów myślowych
zachodzących u człowieka (Mulawka, 1996; Openshaw, 1997):
• zdolność przetwarzania niekompletnych danych;
• możliwość wytwarzania rezultatów przybliżonych;
• szybkie i efektywne przetwarzanie dużych ilości danych;
• przetwarzanie równoległe, rozproszone;
• skojarzeniowy dostęp do informacji zawartej w sieci (adresowanie
zawartością, a nie miejscem), tzw. pamięć skojarzeniowa;
• informacja rozproszona;
• duża tolerancja na błędy i uszkodzenia;
• możliwość przetwarzania informacji rozmytych, chaotycznych,
niekompletnych, a nawet sprzecznych.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
24
Metody sztucznej inteligencji
Przy rozwiązywaniu problemów metodami sztucznej inteligencji, dane przestrzenne
poddawane są odpowiedniemu przetwarzaniu i dalej mogą być wykorzystane w
SIP. Systemy ekspertowe i sieci neuronowe realizują następujące przetwarzania
(Zieliński, 2000):
• optymalizację, a w tym rozwiązywanie równań liniowych i nieliniowych;
• klasyfikację, która realizowana jest np.przez podział zbioru wejściowego na klasy;
• sterowanie, realizowane inteligentnie bez konieczności opracowania modelu, oparte
wyłącznie na doświadczeniu;
• przypominanie
polegające
na:
odzyskiwaniu
(albo
interpretowaniu)
zmagazynowanych w SN informacji;
• rozpoznawanie, rozumiane jako klasyfikowanie wejścia, mimo że nie odpowiada
ono żadnemu z przechowywanych wzorców;
• skojarzenie, realizowane w następujących wariantach: skojarzenie uszkodzonego
(zdeformowanego) wejścia (albo wywołania) z najbliższym przechowywanym
wzorcem, skojarzenie między parą wzorców, diagnostyka, analiza;
• estymację, czyli realizacja następujących zadań: aproksymacja, interpolacja,
filtrowanie, predykcja, prognozowanie.
2008-04-10
Fotogrametria i Systemy Informacji Przestrzennej - wykłady 2005
25
SIP w Internecie