Organizacje Międzynarodowe
Justyna Lubczyńska 183224
Agnieszka Latus 192961
Joanna Moczulska 193056
Bożena Bartnik 192866
Czym jest Organizacja Międzynarodowa?
Do najważniejszych cech każdej organizacji międzynarodowej zalicza się :
a) jej trwały charakter,
b) istnienie specjalnej umowy międzynarodowej powołującej organizację
do życia,
c) wyodrębnienie specjalistycznych organów zarządzających organizacją.
Funkcje pełnione przez Organizacje Międzynarodowe
regulacyjne,
operacyjne,
kontrolne,
sądowe,
Podział organizacji międzynarodowych ze względu na
kryteria:
charakter ich uczestników:
międzyrządowe i pozarządowe,
geograficzne:
uniwersalne i regionalne,
charakter ich kompetencji:
o kompetencjach ogólnych i wyspecjalizowane.
Podział organizacji międzynarodowych ze względu na
charakter uczestników
międzyrządowe:
co najmniej 3 państwa,
wielostronne umowy międzynarodowe (statuty),
co najmniej jeden organ + rada/komitet,
podmiotowość prawnomiędzynarodowa,
pełnienie funkcji.
Podział organizacji międzynarodowych ze względu na
charakter uczestników
pozarządowe,:
osoby fizyczne lub prawne,
działalność prawo państwa,
→
brak podmiotowości prawnomiędzynarodowej,
pacyfistyczne, humanitarne, kulturalno-społeczne,
ustawodawstwo wewnątrzkrajowe i prawo
międzynarodowe.
Podział organizacji międzynarodowych ze względu na
kryterium geograficzne charakter kompetencji
geograficzne: uniwersalne i regionalne
charakter ich kompetencji: o kompetencjach ogólnych i
wyspecjalizowane:
organizacje gospodarcze,
organizacje polityczno-wojskowe,
organizacje o charakterze socjalnym,
organizacje działające w sferze kultury,
organizacje techniczne.
Organizacja Narodów Zjednoczonych
Cele
•
Utrzymanie międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa, i w tym celu
stosowanie skutecznych środków zbiorowych w zapobieganiu zagrożeniom
pokoju i ich usuwaniu
•
Tłumienie aktów agresji i innych naruszeń pokoju
•
Rozwijanie przyjaznych stosunków między narodami, opartych na
poszanowaniu zasady równouprawnienia i samostanowienia narodów
•
Rozwiązywanie w drodze międzynarodowej współpracy problemów
międzynarodowych o charakterze gospodarczym, społecznym, kulturalnym i
humanitarnym
•
Popieranie i promocja praw człowieka, zachęcanie do poszanowania tych
praw i podstawowych wolności dla wszystkich, bez względu na rasę, płeć,
język i wyznanie
•
Odgrywanie roli ośrodka uzgadniania działalności międzynarodowej,
zmierzającej do osiągnięcia tych wspólnych celów.
Funkcje
• Operacyjna (udzielanie pomocy technicznej)
• Regulacyjna (stwarzanie forum negocjacji i
dyskusji na temat międzynarodowych problemów
społeczno-gospodarczych i politycznych
• Kontrolna (nadzór i kontrola państw
członkowskich co do wypełniania postanowień
Karty ONZ)
Struktura
• Zgromadzenie Ogólne
• Rada Bezpieczeństwa
• Rada Gospodarczo-Społeczna
• Rada Powiernicza
• Międzynarodowy Trybunał
Sprawiedliwości
• Sekretariat
Milenijne cele rozwoju
• Wyeliminować skrajne ubóstwo i głód
• Zapewnić powszechne nauczanie na poziomie podstawowym
• Promować równość płci i awans społeczny kobiet
• Ograniczyć umieralność dzieci
• Poprawić opiekę zdrowotną nad matkami
• Ograniczyć rozprzestrzenianie się HIV/AIDS, malarii i innych
chorób
• Stosować zrównoważone metody gospodarowania zasobami
naturalnymi
• Stworzyć globalne partnerskie porozumienie na rzecz rozwoju
Największe skandale dotyczące ONZ
1. Sahara Zachodnia
2. Sudan
3. Jedzenie za seks
4. Cypr
5. Syria
6. "Ropa za żywność"
7. Srebrenica
8. Atak na Polskę
9. Przymusowa sterylizacja
10. Rwanda
11. Okno życia
UNIA EUROPEJSKA
Geneza
Unia Europejska, inaczej Wspólnota Europejska stanowi
jedną z najwyższych form integracji, która ewaluowała
przez wiele lat i ciągle jeszcze się rozwija.
Od 1 stycznia 2007 roku jest to związek 27 państw,
które wzajemnie starają się niwelować dysproporcje
w rozwoju regionalnym, społecznym i gospodarczym.
W założeniach wspólna polityka na wielu
płaszczyznach, plus harmonizacja prawa powinna
pozwolić budować dobrze rozwijającą się gospodarkę
opartą na wiedzy.
Członkowie
Austria,
Belgia,
Bułgaria,
Cypr,
Republika Czeska,
Dania,
Estonia,
Finlandia,
Francja,
Grecja,
Hiszpania,
Holandia,
Irlandia
Litwa,
Luksemburg,
Łotwa,
Malta,
Niemcy,
Polska,
Portugalia,
Rumunia,
Słowacja,
Słowenia,
Szwecja, Węgry,
Wielka Brytania,
Włochy.
Zakres działania
Ochrona i polepszanie ludzkiego zdrowia,
przemysł, kultura, turystyka, edukacja,
młodzież, sport i doradztwo zawodowe,
ochrona obywatelska i
współpraca administracyjna.
Cele i funkcje
• pokój i stabilizacja
• bezpieczeństwo i ochrona
• solidarność gospodarcza i społeczna
• dążenie do Europy obywatelskiej i zjednoczenia
kontynentu
• wspieranie wartości humanitarnych
• prowadzenie polityki innowacyjnej i
solidarnościowej
• równość szans
• ochrona środowiska
Struktura
Pierwszy filar
•unią celną i rynkiem wewnętrznym
•polityką strukturalną
•unią gospodarczą i walutową
•ochroną środowiska naturalnego
•szkolnictwem i kulturą, w tym wspieraniem
rozwoju naukowego i technologicznego
•polityką socjalną i społeczną
•ochrona zdrowia
Drugi filar
•zachowanie i umacnianie pokoju oraz
bezpieczeństwa międzynarodowego
•ochrona praw człowieka i podstawowych wolności
•rozwijanie i umacnianie demokracji oraz rządów
prawa
•pomoc krajom rozwijającym się
•ochrona podstawowych interesów, niezależności i
integralności Unii Europejskiej
Trzeci filar
•zapewnienie obywatelom Unii ochrony w zakresie
wolności, bezpieczeństwa, w tym ochrona granic
zewnętrznych
•zapobieganie przejawom rasizmu i walka z tym zjawiskiem
•zapobieganie przestępczości zorganizowanej lub innej i
walka z tym zjawiskiem, zwłaszcza z terroryzmem,
handlem ludźmi, przestępstwami przeciwko dzieciom,
handlem narkotykami, handlem bronią, korupcją i
nadużyciami. Służyć temu ma współpraca policji krajów UE
(Europol - Europejski Urząd Policyjny)
Założyciele
Założycielami Wspólnot Europejskich były:
• Belgia
• Francja
• Holandia
• Luksemburg
• RFN
• Włochy
Przystąpienie
O członkostwo w UE ubiegać się może każdy
kraj, który spełnia warunki członkostwa. Są
to tak zwane kryteria kopenhaskie, czyli
gospodarka wolnorynkowa, stabilna
demokracja oraz rządy prawa, jak również
przyjęcie przepisów prawnych UE, w tym
dotyczących euro.
Wystąpienie
Wystąpienie z Unii Europejskiej, możliwość opuszczenia
struktur europejskich przez państwo członkowskie. Możliwość
taka nie została zapisana wprost w traktatach stanowiących
UE, w tym wypadku stosuje się ogólne normy prawa
międzynarodowego. Wystąpienie z UE jest w pewnych
sytuacjach możliwe. W prawie międzynarodowym
publicznym znajdują się normy odgrywające rolę zaworu
bezpieczeństwa. Brak konkretnych norm traktatowych nie
jest tu przeszkodą. Ich obecność byłaby wręcz sprzeczna z
ideą integracyjną zawartą w traktatach. Rozwiązania ogólne
umożliwiają państwom działanie we własnym interesie
(nawet wbrew zobowiązaniom traktatowym) w sytuacjach
skrajnych.
Siedziba
Ispra (Włochy)
Karlsruhe (Niemcy)
Pellen (Holandia)
12
Komisja Europejska
Bruksela (siedziba główna)
13
Komitet Ekonomiczno-Społeczny
Bruksela
14
Komitet Regionów
Bruksela
Bruksela (komisje)
Luksemburg (Sekretariat)
Strasburg (obrady plenarne)
16
Rada Europejska
Bruksela
17
Rada Unii Europejskiej
Bruksela
18
Trybunał Rewidentów Księgowych
Luksemburg
19
Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot
Europejskich
Luksemburg
11
instytuty naukowo badawcze
Euroatomu
15
Parlament Europejski
L.p.
Nazwa instytucji
Siedziba
1
Biuro Ombudsmana
Strasburg
2
Biuro Oficjalnych Publikacji Wspólnot
Europejskich
Luksemburg
3
Centralne Biuro Pomiarów Jądrowych
Euroatomu
Geel (Belgia)
4
Centrum Tłumaczeń dla Organów
Unii Europejskiej
Luksemburg
5
European University Institute
Florencja
6
Europejska Agencja Ochrony
Środowiska Naturalnego
Kopenhaga
7
Europejski Bank Centralny
Frankfurt nad Menem
8
Europejski Bank Inwestycyjny
Luksemburg
9
Europejski Urząd Statystyczny
(Eurostat)
Luksemburg
10
Europol
Haga
WTO – Światowa Organizacja Handlu
Cele
Celem Światowej Organizacji Handlu jest dążenie do budowy
takiego systemu handlu międzynarodowego, który byłby:
a) pozbawiony dyskryminacji
b) bardziej zliberalizowany
c) bardziej przewidywalny
d) bardziej konkurencyjny
e) bardziej korzystny dla krajów mniej rozwiniętych
Zadania
Zadania, przed którymi stoi WTO:
nadzór nad stosowaniem przez poszczególne kraje obniżek
celnych i eliminowanie barier pozataryfowych
promowanie postulatu, iż gospodarka światowa korzysta na
wolnym handlu, redukcji ceł
rozstrzyganie sporów i konfliktów w zakresie handlu światowego
monitorowanie tendencji w handlu międzynarodowym i
gospodarce światowej
udzielanie pomocy krajom słabiej rozwiniętym w adoptowaniu
postanowień Rundy Urugwajskiej
liberalizacja handlu produktami rolnymi i usługami
Funkcje
regulacyjna
kontrolna
operacyjna
Struktura
Zbiera się nie
rzadziej niż raz na
dwa lata.
Decyzje,
negocjacje
Wsparcie techniczne
i logistyczne.
Przygotowuje
dokumentację
Rady pomocnicze
odpowiedzialne za konkretne
obszary. Wspomagane przez
Komitety
Pierwotne członkostwo
Pierwotnymi członkami WTO zostały układające się strony
GATT 1947 (128 krajów) oraz Unia Europejska.
Polska jest członkiem –
założycielem WTO
WTO obsługuje Sekretariat kierowany przez
Dyrektora Generalnego, którego mianuje
Konferencja Ministerialna.
Lista członków WTO (stan na czerwiec 2006):
Albania, Angola, Antiqua i Barbuda, Argentyna, Armenia, Australia, Austria, Bahrain,
Bangladesz, Barbados, Belgia, Belize, Benin, Boliwia, Botswana, Brazylia, Brunei
Darussalam, Bułgaria, Burkina Faso, Burundi, Kambodża, Kamerun, Kanada, Republika
Środkowo Afrykańska, Czad, Chile, Chiny, Kolumbia, Kongo, Kostaryka,Wybrzeże Kości
Słoniowej, Chorwacja, Kuba, Cypr, Czechy, Demokratyczna Republika Kongo, Dania,
Dżibuti, Dominika, Dominikana, Ekwador, Egipt, Salwador, Estonia, Wspólnoty Europejskie,
Fidżi, Finlandia, Dawna Jugosłowiańska Republika Macedonii, Francja, Gabon, Gambia,
Gruzja, Niemcy, Ghana, Grecja, Grenada, Gwatemala, Gwinea, Gwinea Bissau, Guyana,
Haiti, Honduras, Hong-Kong Chiny, Węgry, Islandia, India, Indonezja, Irlandia, Izrael,
Włochy, Jamajka, Japonia, Jordania, Kenia, Republika Korei, Kuwejt, Kirgizja, Łotwa,
Lesoto, Lichtenstein, Litwa, Luksemburg ,Makao Chiny, Madagaskar, Malawi, Malezja,
Malediwy, Mali, Malta, Mauretania, Mauritius, Meksyk, Mołdowa, Mongolia, Maroko,
Mozambik, Myanmar, Namibia, Nepal, Holandia, Antyle Holenderskie, Nowa Zelandia,
Nikaragua, Niger, Nigeria, Norwegia, Oman, Pakistan, Panama, Papua Nowa Gwinea,
Paragwaj, Peru, Filipiny, Polska, Portugalia, Katar, Rumunia, Rwanda, St.Kits i Nevis,
St.Lucia, St. Vicent i Grenadyny, Arabia Saudyjska, Senegal, Sierra Leone, Singapur,
Słowacja, Słowienia, Wyspy Salomona, Afryka Południowa, Hiszpania, Sri Lanka, Surinam,
Swaziland, Szwecja, Szwajcaria, Tajwan, Tanzania, Tajlandia, Togo, Trynidad i Tobago,
Tunezja, Turcja, Uganda, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Wielka Brytania, Stany
Zjednoczone, Urugwaj, Wenezuela, Zambia, Zimbabwe
Eksport
Pierwszych pięciu eksporterów towarów w roku 2004
(w mld $) to:
1.
Niemcy 912
2.
USA 819
3.
Chiny 593
4.
Japonia 566
5.
Francja 449
Eksport
Jeżeli Unię Europejską potraktujemy jako jednego eksportera biorąc
pod uwagę jedynie eksport 25 państw członkowskich do krajów
trzecich, to pierwsza piątka eksporterów będzie wyglądała
następująco (w mld $):
1. Unia Europejska 1204
2. USA 819
3. Chiny 593
4. Japonia 566
5. Kanada 317
Import
Z kolei pięciu pierwszych importerów towarów
w roku 2004 (w mld $) to:
1.
USA 1.525
2.
Niemcy 717
3.
Chiny 561
4.
Francja 465
5.
Japonia 454
Import
Jeżeli Unię Europejską potraktujemy jako jednego importera biorąc
pod uwagę import 25 państw członkowskich do krajów trzecich, to
pierwsza piatka importerów wyglądała następująco (w mld $):
1. USA 1.525
2. Unia Europejska 1281
3. Chiny 561
4. Japonia 454
5. Kanada 280
Dziękujemy za uwagę :)