4.  Jan  Żabczyc  /  SYMFONIJA  TRZYDZIESTA 
PIERWSZA / 

1630 r., wg SA & tradycji 

1. Przybieżeli do Betlejem pasterze, + Grając skoczno 

Dzieciąteczku  na  lerze.  +  Chwała  na  wysokości,  chwała  na 
wysokości, a pokój na ziemi.  

2.  Oddawali  swe  ukłony  w  oborze,  +  Tobie  z  serca 

ochotnego, o Boże. + Chwała... 

3. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy, + Których oni nie 

słyszeli jak żywi. + Chwała... (...) 

4. Poznali Go Mesyjaszem być prawym, + Narodzonym 

dzisiaj Bogiem łaskawym, + Chwała... 

 

5. Jan Żabczyc / SYMFONIJA WTÓRA / 

1630 r., wg SA 

1. Ach, zła Ewa nabroiła, + Kłopotu nas nabawiła, + Z 

wężem  sama  rozmawiała  +  I  jabłuszka  skosztowała,  + 
Nabroiła.  

2. Adam z raju wypędzony + Zostawił płód zarażony, + 

Ale  go  z  kłopotu  tego  +  Matka  Syna  Przedwiecznego  + 
Wybawiła.  

3.  Robak  chytry  zwiódł  mężatkę,  +  Za  tę  winę  sam 

wpadł w klatkę, + Bo mu głowę podeptała, + Która od wieku 
przyść miała, + Białagłowa.  

4.  Czego  dawno  pożądali  +  Cni  ojcowie,  oglądali  +  I 

już dziś są wypełnione, + Od proroków objaśnione + Święte 
słowa. 

5.  Dziś  we  żłobie  odpoczywa,  +  Z  nieba  zszedszy, 

Prawda  Żywa,  +  Które  nie  będzie  zawarte,  +  Owszem,  na 
wieki otwarte, + Że Zbawiciel  
6.  Od  aniołów  ogłoszony,  + Z  Panny  w  stajni narodzony;  + 
Skąd  wesele  nam  przynosi,  +  Miły  pokój  ludziom  głosi  + 
Odkupiciel. 

26.  Anonim  / 

KONWOKACJA  PASTUSZKÓW  Z 

RÓŻNYCH  STRON  DO  NOWO  NARODZONEGO 
JEZUSA

 / 

Kancjonał s. Anny Kiernickiej OSB, 1754 r., wg L 

1.  Tryumfy  Króla  niebieskiego  zstąpiły  z  nieba 

wysokiego.  +  Pobudziły  pasterzów,  dobytku  swego  stróżów, 
+ Śpiewając, śpiewając. 

2. Chwała bądź Bogu w wysokości, a ludziom pokój na 

niskości. + Narodził się Zbawiciel, dusz ludzkich Odkupiciel 
+ Na ziemi, na ziemi.  

3.  Zrodziła  Maryja  Dziewica  wiecznego  Boga  bez 

rodzica, + By nas piekła pozbawił, a w niebieskich postawił + 
Pałacach, pałacach. (...) 

4.  Pasterze,  trzody  opuszczajcie,  z  Barankiem  jednym 

przebywajcie,  +  Który  wam  wieczy  w  niebie  pokarm  niech 
daje z siebie + Samego. Dość tego. 
 
 
27. Anonim / KOMIZERACJA / 

najstarszy zapis w rękopisie z pocz. 

XVIII w., wg L 

1.  Jezus  malusinki  leży  nagusinki,  +  Płacze  z  zimna, 

nie dała mu Matusia sukiénki. 

2.  Bo  uboga  była,  aż  rąbeczek  zdjęła,  +  W  który 

Dziecię uwinąwszy, fartuszkiem nakryła. (...) 

3. Dziecina się kwili, Matuleńka lili, + W nóżki zimno, 

ż

łobek twardy, stajenka się chyli. (...) 

4. Przestań płakać, proszę, bo żalu nie zniosę, + Dosyć 

go mam z Twojej męki, którą w sercu noszę. 

5.  Józefie  starenki,  daj  z  ogniem  fajernki  +  Grzać 

Dziecinę, ty co prędzej podpieraj stajenki.