Efekty działalności innowacyjnej wdrażanej
w roku szkolnym 2007/2008
W PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 228 W ŁODZI
Opracowała: mgr Izabela Jagodzińska
Łódź 2008
Wstęp
Dobra, poprawna postawa ciała ma ogromne znaczenie dla rozwijającego się organizmu
i zdrowia dziecka. Prawidłowe warunki życia, odpowiednie odżywianie i wystarczająca ilość
wszechstronnego ruchu powinny ukształtować zdrowe dziecko z poprawną postawą ciała. Nie
zawsze jednak tak jest. Niejednokrotnie postawa ciała dziecka wykazuje cechy postawy wa-
dliwej.
Niedobór ruchu, siedzący tryb życia, doprowadzają do osłabienia układu mięśniowego,
niezbędnego do utrzymania sprawności kręgosłupa i prawidłowej postawy. Przyjmowanie na
co dzień nieprawidłowych pozycji: garbienie się, siedzenie na podwiniętej jednej nodze, to
powszechne złe nawyki, które mogą przyczynić się do powstania wady postawy.
Występujące u dzieci wady postawy obniżają ich ogólną sprawność fizyczną, hamują roz-
wój naturalnych czynności ruchowych, powodują bóle kręgosłupa i doprowadzają do zabu-
rzeń w sylwetce dziecka. Dlatego też tak ważne jest, aby od najmłodszych lat przeciwdziałać
ich powstawaniu.
Jestem nauczycielem dla którego szczególnie ważna jest dbałość o prawidłową postawę
ciała u dzieci. Ukończone studia podyplomowe w zakresie „Terapia ruchowa z gimnastyką
kompensacyjno – korekcyjną” umożliwiają mi prowadzenie dodatkowych zajęć z gimnastyki
kompensacyjno – korekcyjnej z dziećmi z wadami postawy.
Przeprowadzone we wrześniu 2005 r. i 2006 r. na terenie przedszkola badania ortopedycz-
ne i badania komputerowe kręgosłupa, wykazały występowanie u większości przedszkolaków
licznych wad postawy.
W trosce o prawidłową postawę ciała u dzieci zrodził się pomysł wdrożenia
w PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 228 innowacji o charakterze programowym Aktywność
ruchowa z profilaktyką wad postawy skierowanej do grupy dzieci 4 – 5 letnich.
Innowacja oparta jest o ABC… Program wychowania przedszkolnego XXI wieku opraco-
wany przez Ładę – Grodzicką A., Bełczewską E., Kwiatkowską M, Wasilewską J. Wzbogaca
program o elementy gimnastyki kompensacyjno – korekcyjnej, które mogą być wykorzystane
w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym.
Założeniem innowacji Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy jest zapewnienie
dzieciom w wieku przedszkolnym wszechstronnej, zgodnej z potrzebami rozwojowymi ak-
tywności ruchowej. Podstawowym celem proponowanych zabaw i ćwiczeń jest przeciwdzia-
łanie powstawaniu oraz pogłębianiu się wad postawy ciała.
2
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
20
tak
nie
czasami
odpowiedź
lic
zb
a
o
s
ó
b
p
o
d
d
a
n
y
c
h
a
n
k
ie
c
ie
Pytanie 1
Pytanie 2
Pytanie 3
Pytanie 4
Pytanie 5
Pytanie 6
Sprawozdanie z realizacji innowacji
Innowacja Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy realizowana była w roku
szkolnym 2007/2008 w PRZEDSZKOLU MIEJSKIM NR 228 w czasie godzin dydaktycz-
nych pracy nauczyciela. Przystępując do jej realizacji, nawiązałam współpracę ze specjalistą
w celu przebadania postawy ciała przedszkolaków. We wrześniu przeprowadzone zostały ba-
dania ortopedyczne i badania komputerowe kręgosłupa. Wykazały one występowanie
u 50% dzieci wad postawy, takich jak: skolioza, stopa płasko – koślawa, kolana koślawe, asy-
metria łopatek, ustawienie barków do przodu, plecy okrągłe. Wyniki badań potwierdziły ko-
nieczność podejmowania od najmłodszych lat działań profilaktycznych. Postanowiłam rów-
nież zebrać informacje od rodziców na temat profilaktyki i korekcji wad postawy. Na począt-
ku roku skierowałam do rodziców anonimową ankietę, której wyniki zostały przedstawione
na wykresie.
Pytanie 1 – Czy zwraca Pan(i) na co dzień uwagę na prawidłową postawę u swojego dziecka?
Pytanie 2 – Czy Pana(i) dziecko było badane przez lekarza ortopedę w celu rozpoznania lub
wykluczenia wady postawy?
Pytanie 3 – Czy u dziecka została stwierdzona wada postawy?
Pytanie 4 – Czy dziecko uczęszcza na gimnastykę korekcyjną?
Pytanie 5 - Czy dziecko wykonuje ćwiczenia kompensacyjno – korekcyjne w domu?
Pytanie 6 - Czy dziecko chętnie wychodzi na podwórko?
3
Analiza przeprowadzonej ankiety (20 ankiet):
o 11 osób zwraca na uwagę na prawidłową postawę u swojego dziecka, 8 osób – czasami,
1 osoba – nie zwraca uwagi,
o 19 dzieci zostało przebadanych przez lekarza specjalistę, 1 dziecko – nie przebadane,
o 10 dzieci ma stwierdzone wady postawy, 10 dzieci ma prawidłową postawę,
o 10 dzieci uczęszcza na gimnastykę korekcyjną, 10 dzieci nie uczęszcza,
o 12 dzieci nie wykonuje ćwiczeń w domu, 7 dzieci – czasami, 1 – wykonuje ćwiczenia,
o 17 dzieci chętnie wychodzi na podwórko, zwłaszcza w okresie letnim i wiosennym,
3 dzieci czasami.
Na pytanie dotyczące czasu spędzania dziecka przed telewizorem, rodzice odpowiedzieli:
o od 1 do 2 godzin dziennie ogląda telewizję - 6 dzieci,
o 1 godzinę ogląda - 10 dzieci,
o 3 godziny ogląda - 4 dzieci.
Na pytanie – „Jakie Pana(i) zadaniem będą konsekwencje u dorosłych nie leczonych wad po-
stawy” rodzice wpisali, takie odpowiedzi:
o skrzywienia kręgosłupa, wypadanie dysku,
o bóle kończyn,
o nieprawidłowa postawa,
o krzywo ustawione łopatki,
o bolesność nóg, niszczenie obuwia,
o zwyrodnienia kręgosłupa,
o garb, dysfunkcje wielu narządów wewnętrznych,
o mniejsza sprawność ruchowa, a w jej wyniku choroby serca i otyłość,
o deformacje ciała,
o choroby kręgosłupa,
o nieładna sylwetka: krzywo ustawione łopatki, garbienie się,
o skolioza,
o płaskostopie,
o koślawe kolana i stopy,
o bóle lędźwiowo – krzyżowe.
4
Wnioski
Na podstawie przeprowadzonej ankiety stwierdziłam, iż rodzice posiadają wiedzę na te-
mat konsekwencji nie leczonych wad postawy. Jednakże nie wszyscy rodzice zwracali uwagę
swojemu dziecku na prawidłową postawę ciała – 55% zwracało uwagę, 40% czasami, 5% nie
zwracało uwagi. Nie wszystkie dzieci u których występowała wada postawy uczestniczyły
w zajęciach z gimnastyki korekcyjnej oraz nie wszystkie wykonywały zalecane ćwiczenia
w domu - 60% nie wykonywało, 35% czasami, tylko 5% wykonywało.
Z wynikami ankiety zapoznałam rodziców na zebraniu organizacyjnym. Następnie przed-
stawiłam główne założenia i cele wdrażanej w przedszkolu innowacji. Po wyrażeniu zgody na
jej realizację, rodzice zobowiązali się do wspierania moich działań w zakresie profilaktyki
wad postawy.
W ciągu całego roku w pracy z dziećmi stosowałam różno-
rodne ćwiczenia i zabawy ruchowe z elementami gimnastyki
korekcyjno – kompensacyjnej. Były to ćwiczenia
i zabawy mające na celu kształtowanie odruchu prawidłowej
postawy ciała, wzmocnienie mięśni posturalnych (wytworzenie
silnego gorsetu mięśniowego), ćwiczenia przeciw płaskostopiu
oraz odpowiednie ćwiczenia oddechowe. Prowadzone były za-
bawy ruchowe w terenie – las, boisko, plac przedszkolny, co wpływało na zwiększenie ak-
tywności ruchowej u dzieci. Wiele ćwiczeń zwłaszcza ze ślizgiem w leżeniu i w siadzie klęcz-
nym oraz na drabinkach zostało przeprowadzonych na sali gimnastycznej Szkoły Podstawo-
wej nr 202 w Łodzi.
Na terenie przedszkola prowadziłam również dodatkowe zajęcia z gimnastyki korekcyjno
– kompensacyjnej dla dzieci z wadami postawy z grupy II. W zajęciach tych brało udział 10
dzieci. W ramach współpracy z domem, rodzice otrzymywali materiały zawierające ćwicze-
nia do wykonywania w domu. Na łamach dwumiesięcznika przedszkola Orzechowych Wia-
domości prowadziłam stały kącik Aktywność ruchowa z profilaktyką wad postawy, gdzie za-
mieszczałam propozycje ćwiczeń i zabaw ruchowych oraz zdjęcia ćwiczeń wykonywanych
przez dzieci w przedszkolu.
5
Dla nauczycieli przedszkola zostały przeprowadzone zajęcia z elementami gimnastyki ko-
rekcyjno – kompensacyjnej, które mogą być wykorzystane w pracy z dziećmi w wieku przed-
szkolnym:
o „W lesie” – zabawy ruchowe kształtujące prawidłową postawę ciała.
o „Wyspa skarbów” – wzmocnienie mięśni posturalnych ciała.
o „Zabawy stopami” – zabawy i ćwiczenia wzmacniające mięśnie stóp.
o „Ruch to zdrowie!” – zabawy ruchowe w lesie.
o „Trzymaj się prosto!” – zabawy kształtujące prawidłową postawę ciała dziecka. W zajęciu
uczestniczyli również rodzice dzieci – 40%.
W ciągu całego roku zwracałam uwagę na prawidłową postawę dzieci w czasie spożywa-
nia posiłków, pracy przy stoliku (malowanie, układanie klocków, rysowanie). Stoliki i krze-
sełka dostosowane były do wzrostu dziecka.
Systematycznie prowadziłam również obserwacje dzieci w zakresie aktywności ruchowej.
Analiza półrocznej i końcowej obserwacji dziecka w zakresie aktywności ruchowej z profi-
laktyką wad postawy pozwoliła mi na dokonanie ewaluacji.
Ewaluacja wykazała:
o 100% dzieci przyjmuje prawidłową pozycję w leżeniu tyłem,
o 100% dzieci przyjmuje prawidłową pozycję w siadzie przy ścianie,
o 90% dzieci przyjmuje pozycję skorygowaną w staniu,
o 100% dzieci zachowuje równowagę ciała w utrudnionych warunkach (chód po ła-
weczce i po linie z wyprostowaną postawą),
o 95% dzieci wykonuje prawidłowo ślizgi w siadzie klęcznym,
o 90% dzieci utrzymuje pozycje skorygowane podczas ćwiczeń wzmacniających mię-
śnie posturalne,
o 100% dzieci prawidłowo czworakuje,
o 100% dzieci chwyta palcami stóp, wyrzuca w górę, przekłada stopą w inne miejsce
przybory,
o 100% dzieci wykonuje ćwiczenia z nietypowym przyborem,
o 100% dzieci biega w różnych kierunkach z pokonywaniem przeszkód,
o 95% dzieci przyjmuje prawidłową postawę podczas siedzenia przy stoliku,
6
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
mały stopień
w znacznym
stopniu
nie wiem
odpowiedź
lic
zb
a
o
sób
p
od
da
ny
ch
an
ki
ec
ie
Pytanie 1
Pytanie 2
Pytanie 3
o 100% dzieci wykonuje prawidłowo ćwiczenia oddechowe,
o 100% dzieci współuczestniczy w organizacji zajęć.
Analiza wyników ankiet ewaluacyjnych dla rodziców dzieci objętych wdrażaniem in-
nowacji została przedstawiona na wykresach. Wyniki opracowane były w oparciu
o dane z 18 wypełnionych przez rodziców ankiet.
Ankieta ewaluacyjna
Pytanie 1 – Czy został(a) Pan(i) zapoznany(a) z założeniami innowacji?
Pytanie 2 – Czy wspomaga Pan(i) działania nauczycielek w zakresie profilaktyki wad posta-
wy?
Pytanie3 – Jak Pan(i) ocenia przydatność innowacji?
o 18 osób zostało zapoznanych w znacznym stopniu z założeniami innowacji,
o 16 osób wspomaga w znacznym stopniu działanie nauczycielek w zakresie profilaktyki
wad postawy, 2 osób wspomaga w małym stopniu działania nauczycielek.
o 18 osób ocenia w znacznym stopniu przydatność innowacji.
7
0
2
4
6
8
10
12
14
16
18
tak
nie
czas am i
nie wiem
odpowiedź
lic
zb
a
o
s
ó
b
p
o
d
d
a
n
y
c
h
a
n
k
ie
c
ie
Pytanie 1
Pytanie 2
Pytanie 3
Pytanie 1 – Czy przedszkole stwarza warunki sprzyjające aktywności ruchowej dziecka?
Pytanie 2 – Czy dziecko wykonuje ćwiczenia w domu?
Pytanie 3 – Czy dziecko przyjmuje prawidłową postawę w czasie spożywania posiłków, oglą-
dania telewizji, pracy przy stoliku (rysowanie, malowanie itp.)
o 17 osób zaznaczyło, że przedszkole stwarza warunki sprzyjające aktywności ruchowej
dziecka; 1 osoba stwierdziła, iż przedszkole nie stwarza takich warunków,
o 13 dzieci wykonuje ćwiczenia w domu; 5 dzieci wykonuje ćwiczenia czasami,
o 17 dzieci przyjmuje prawidłową postawę w czasie spożywania posiłków, oglądania tele-
wizji, pracy przy stoliku; 1 dziecko przyjmuje czasami prawidłową postawę.
Jedna ankieta zawierała uwagę: przedszkole nie posiada pomieszczeń, które miałyby pomóc
w rozwijaniu aktywności ruchowej u naszych dzieci.
Wnioski
Na podstawie ankiet ewaluacyjnych można stwierdzić:
o 100% rodziców zostało zapoznanych z założeniami innowacji,
o 89% wspomaga w znacznym stopniu działanie nauczycielek w zakresie profilaktyki wad
postawy, 11% wspomaga działanie nauczycielek w małym stopniu,
8
o 100% ocenia w znacznym stopniu przydatność innowacji,
o 95% uważa, że przedszkole stwarza warunki sprzyjające aktywności ruchowej dziecka,
5% uważa, że takich warunków przedszkole nie stwarza,
o 72% wykonuje ćwiczenia w domu, 28% wykonuje ćwiczenia czasami,
o 95% przyjmuje prawidłową postawę w czasie spożywania posiłków, oglądania telewizji,
pracy przy stoliku, 5% przyjmuje czasami prawidłową postawę.
Systematyczna praca podjęta w ramach realizacji innowacji we współpracy
z rodzicami i specjalistami przyniosła oczekiwane efekty. Dzieci pamiętały o prawidłowej po-
stawie podczas różnorodnych czynności dnia codziennego oraz dbały o wyprostowaną syl-
wetkę. Poprzez liczne ćwiczenia i zabawy z elementami gimnastyki kompensacyjno –korek-
cyjnej wzmocnione zostały mięśnie odpowiedzialne za utrzymanie prawidłowej postawy cia-
ła. Podniósł się również ogólny poziom sprawności ruchowej dzieci 4-5 letnich objętych
wdrażaną innowacją.
Kontynuacją założeń innowacji jest opracowany program własny z gimnastyki kompensa-
cyjno – korekcyjnej Zabawa i ruch to dobry duch przeznaczony dla I etapu edukacyjnego dla
dzieci klas I – III. Podejmując pracę w szkole na stanowisku nauczyciela kształcenia zintegro-
wanego, dostosowałam program do warunków i możliwości szkoły oraz wieku dzieci.
Program został dopuszczony do użytku przez dyrektora szkoły oraz włączony do szkolne-
go zestawu programów nauczania pod numerem GKK/I – III/08. Powstał w oparciu o własne
doświadczenia i zgromadzone materiały podczas realizacji innowacji w przedszkolu. Prioryte-
tem programu jest motywowanie uczniów do udziału w zajęciach poprzez zabawowe formy
ruchu, gry ruchowe oraz stosowanie różnorodnych przyborów i przyrządów.
Propozycje zabaw kształtujących odruch prawidłowej postawy
Zabawa „Magik czaruje”
Przybory: instrument np. talerze, bębenek.
Dzieci swobodnie poruszają się po sali – bieg we wspięciu na palce. Na jedno uderzenie „ma-
gika” w talerze lub klaśnięcie w ręce oraz zapowiedź „Ściana” – dzieci przyjmują postawę
skorygowaną przy ścianie „test ścienny”. Prowadzący sprawdza postawę dzieci „prosta ścia-
na”. Swobodny bieg. Dwa uderzenia i zapowiedź „Podłoga” – leżenie tyłem, nogi ugięte, sto-
py oparte na podłodze, brzuch wciągnięty, plecy przylegają do podłogi, wzrok skierowany
w górę. Powtórzyć 3x.
Oddziaływanie:
wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w leżeniu i w staniu.
9
Zabawa ze ślizgiem „Klaun patrzy”
Przybory: duże okulary.
Dzieci siadają klęcznie na kocyku w szeregu przed liną. W czasie krótkiego tekstu wypowia-
danego przez prowadzącą (odwróconą do ściany) – „raz, dwa, trzy klaun patrzy”, uczestnicy
zabawy poruszają się do przodu odpychając się ramionami od podłogi. Wykonują ślizgi na
kocyku.
Kiedy „klaun” się odwróci, dzieci przyjmują postawę skorygowaną w siadzie i wytrzymują
w bezruchu. „Klaun” sprawdza postawę dzieci. W przypadku braku korekcji postawy, dziec-
ko wraca do początkowego ustawienia.
Oddziaływanie:
wzmocnienie mięśni grzbietu,
przyjmowanie pozycji skorygowanej w siadzie.
zdjęcie 1
Zabawa z elementem czworakowania „Poszukaj kości”
Przybory: woreczki.
Dzieci siedzą tyłem do prowadzącego (przodem do jednej ze ścian) w siadzie skrzyżnym ze
„skrzydełkami”. Prowadzący chowa na sali woreczki - „kości”. Na sygnał prowadzącego
dzieci odwracają się i udając „pieski” na czworakach poruszają się po sali szukając schowa-
nych „kości”. Po znalezieniu woreczka „pieski” siadają przy ścianie w pozycji skorygowanej.
Nauczyciel wyróżnia dzieci, które prawidłowo czworakowały i przyjęły prawidłową pozycję
przy ścianie.
Oddziaływanie:
-
odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
-
kształtowanie pozycji skorygowanej w siadzie przy ścianie.
Zabawa „Ogień, woda, ziemia”
Przybory i przyrządy: drabinki, instrument.
Swobodny bieg we wspięciu na palcach stóp. Na sygnał dźwiękowy i zapowiedź „Ogień” –
siad ugięty, tyłem do ściany, plecy i barki przylegają do ściany. Prowadzący sprawdza posta-
wę dzieci. Swobodny bieg. Na zapowiedź „Woda” – wejście na drabinki, „Ziemia” – leżenie
tyłem, przyjmowanie postawy skorygowanej w leżeniu. Powtórzyć 2x.
Oddziaływanie:
10
-
wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w siadzie i w leżeniu.
Ćwiczenie oddechowe
Pozycja wyjściowa: Stanie przy ścianie.
Ruch: Wdech nosem, ręce w górę, wydech – ustami z wymawianiem „ssss...”, ręce wzdłuż tu-
łowia.
Zabawa „Kto utrzyma woreczek na głowie”
Przybory: woreczek dla każdego dziecka, instrument.
Stanie w postawie skorygowanej. Na głowę dzieci kładą woreczek. Chód po sali, na sygnał
dźwiękowy przejście do przysiadu z dotknięciem dłońmi podłogi „zrywanie kwiatów” i po-
wrót do stania z utrzymaniem postawy skorygowanej. Powtórzyć 5x.
Oddziaływanie:
-
kształtowanie nawyku postawy skorygowanej.
zdjęcie 2
Zabawa „Akrobata na linie”
Przybory: gruba lina.
Uczestnicy zabawy siedzą skrzyżnie w szeregu przy ścianie (wyprostowane plecy oparte
o ścianę). Na sygnał prowadzącego dziecko podchodzi kolejno do liny i przechodzi z rękoma
wyprostowanymi w bok na jej drugi koniec, wzrok skierowany przed siebie. Przejście polega
na dotykaniu liny całą powierzchnią stopy. Pozostałe dzieci „widownia” nagradzają brawami
(bicie braw stopami) występ „akrobaty”.
Inna odmiana zabawy – przejście po ławeczce z woreczkiem na głowie.
Oddziaływanie:
-
wzmocnienie mięśni wysklepiających stopy,
-
przyjmowanie prawidłowej postawy w chodzie.
Zabawa „Start rakiety”
Dzieci siedzą w siadzie skrzyżnym, trzymając ręce w pozycji „skrzydełek”. Ich ręce są „rakie-
tami na wyrzutni”. Wspólnie odliczają: 3, 2, 1 start. Na słowo „start” wykonują energiczny
wyprost rąk w górę. Następnie uginają ręce, przenosząc je do pozycji „skrzydełek” – druga
„rakieta” szykuje się do startu.
Oddziaływanie:
11
-
elongacja kręgosłupa (wydłużenie). Stosujące elongację, uzyskuje się skorygowanie kręgo-
słupa niezależnie od jego lokalizacji i kierunku.
zdjęcie 3 zdjęcie 4
Zabawa „Ptaki w karmniku”
Przybory: kółko lub obręcz dla każdego dziecka.
Swobodny bieg między kółkami we wspięciu na palcach stóp – „ptaki latają”. Na sygnał pro-
wadzącego dzieci siadają skrzyżnie w kółkach – plecy wyprostowane, ręce w pozycji „skrzy-
dełek”.
Oddziaływanie: wyrobienie nawyku prawidłowej postawy w siadzie.
Ćwiczenie oddechowe
Pozycja wyjściowa: siad skrzyżny. Ręce w pozycji „skrzydełek”, dłonie zaciśnięte w pięść.
Palce wskazujące ustawione pionowo.
Ruch: Wdech nosem, ze skrętem głowy w bok, a następnie dmuchnięcie na palec, jakby się
gasiło „świeczkę” – długi wydech.
Oddziaływanie:
-
wzmacnianie mięśni oddechowych,
-
nauka wydłużonego oddechu.
Zabawa „Pająk”
Przybory: lina do oznaczenia sieci, bębenek.
Wybieramy spośród dzieci „pająka”. „Muchy” poruszają się po sali przy dźwiękach bębenka,
na przerwę w grze na instrumencie i zapowiedź słowną – „pająk idzie” dzieci przyjmują okre-
śloną prawidłową postawę np. stanie w pozycji wyprostowanej. „Pająk” wyszukuje dzieci,
które przybrały wadliwą postawę i zabiera je do swojej sieci, gdzie prowadzący koryguje po-
stawę. Oddziaływanie:
-
przyjmowanie prawidłowej pozycji w staniu i w siadzie skrzyżnym.
12
zdjęcie 5
Zabawa z elementem czworakowania „Znajdź swój kolor”
Przybory: szarfy w dwóch kolorach, dwie chorągiewki na podstawkach w kolorach szarf.
Dzieci oznaczone szarfami w dwóch kolorach (szarfa założona jak tornister) poruszają się po
sali na czworakach. Na hasło prowadzącego – „Znajdź swój kolor” dzieci szukają chorągiew-
ki zgodnej z kolorem szarfy i siadają skrzyżnie w ramionami w pozycji „skrzydełek”. Zabawę
powtarzamy 3 – 4 razy każdorazowo zmieniając ustawienie chorągiewek. Prowadzący
sprawdza postawę w siadzie skrzyżnym oraz zwraca uwagę na prawidłowe czworakowanie.
Oddziaływanie:
-
odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
-
wzmocnienie mięśni ściągających łopatki,
-
utrwalenie nawyku prawidłowej pozycji w siadzie.
Ćwiczenie oddechowe „Piłeczka w obręczy”
Pozycja wyjściowa: w parach dzieci siadają w klęku podpartym naprzeciwko siebie.
Między nimi na podłodze leży obręcz, a w niej piłeczka do tenisa stołowego.
Ruch: dzieci wykonują silne dmuchnięcia, tak aby piłeczka zataczała koła wewnątrz obręczy.
Oddziaływanie:
-
wzmocnienie mięśni oddechowych.
Zabawa ze ślizgiem „Wartownik”
Przybory: opaska do zawiązania oczu wartownikowi, kocyk dla każdego dziecka.
Uczestnicy zabawy siadają na kocykach na obwodzie wyznaczonego dużego koła. Wyznaczo-
ne dziecko z zasłoniętymi oczyma siada w kole w siadzie skrzyżnym w pozycji skorygowa-
nej. Na sygnał prowadzącego dzieci na obwodzie koła wykonują ślizgi na kocykach, starają
się bezszelestnie dotrzeć do „wartownika” i dotknąć go. Gdy „wartownik” usłyszy szmer,
mówi – STÓJ! i wskazuje kierunek skąd, jego zdaniem, zbliża się skradający. Wskazane
dziecko wycofuje się do tyłu.
Dziecko, które pierwsze w sposób prawidłowy dotknie „wartownika” zajmuje jego miejsce,
a zabawa rozpoczyna się od początku.
Oddziaływanie:
-
wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,
-
wzmocnienie mięśni karku,
-
wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Zabawa „Kolory”
13
Siad skrzyżny w kole, dłonie na kolanach. Prowadzący wymienia nazwy różnych kolorów, na
kolor CZARNY i BIAŁY dziecko przyjmuje postawę skorygowaną w siadzie – ręce
w „skrzydełka”.
Oddziaływanie:
-
utrwalenie prawidłowej postawy.
Samolot – rakieta – odrzutowiec
Leżenie przodem z nogami wyprostowanymi i złączonymi, z rękoma ułożonymi w bok oraz
uniesioną głową. Pod brzuchem w okolicach pępka zrolowany kocyk lub ręcznik (zabezpie-
cza lordozę lędźwiową kręgosłupa przed powiększaniem w trakcie ćwiczeń). Zadaniem dziec-
ka jest przyjmowanie pozycji odpowiadających podawanym hasłom: samolot (zdjęcie
nr 6) – ręce uniesione, wyciągnięte w bok, rakieta (zdjęcie nr 7) – ręce uniesione, wyciągnięte
w przód, odrzutowiec (zdjęcie nr 8) – ręce uniesione, wyciągnięte skośnie w tył. W takcie
ćwiczenia należy pamiętać, żeby wzrok dziecka był skierowany w podłogę. Powtarzamy po 6
haseł.
zdj
ę-
cie
nr
6
zdjęcie nr 7 zdjęcie nr 8
Ćwiczenie „Ślizg między ławeczkami”
Pozycja wyjściowa: leżenie przodem na kocyku między dwiema ustawionymi równolegle
(w odległości ok. 70 – 80 cm od siebie ławeczkami). Głowa uniesiona, wyciągnięta w przód,
wzrok skierowany w podłogę. Dłonie trzymają brzegi ławeczek.
Ruch: ślizg na kocyku w przód między ławeczkami. W czasie ćwiczenia klatka piersiowa po-
winna przylegać do kocyka.
Oddziaływanie:
-
wzmocnienie mięśni ściągających łopatki,
-
wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego i mięśni karku.
Zabawa „Szczur w siadzie”
Pomoce: „szczur” - lina lub skakanka.
Dzieci siedzą na obwodzie koła i wykonują siad prosty z rękoma opartymi za sobą o podłogę.
W środku stoi prowadzący lub wyznaczone przez niego dziecko i kręci „szczurem” tak, aby
wirował on na podłodze, pod nogami siedzących zawodników. Dzieci bronią się przed trafie-
niem szczura unosząc do góry wyprostowane nogi i przechodząc do siadu równoważnego.
Wygrywają te dzieci, które nie dadzą się trafić szczurowi, unoszą wyprostowane nogi i trzy-
mają prosto plecy.
Oddziaływanie:
-
wzmocnienie mięśni brzucha.
Zabawa „Piłka w kole”
Pomoce: piłka.
14
Leżenie przodem na obwodzie koła, twarzą do środka. Nogi wyprostowane i złączone, głowa
uniesiona nad podłogą, ręce w pozycji „skrzydełek”. Podawanie do siebie piłki tak, aby łokcie
rąk nie dotykały podłogi.
Oddziaływanie:
-
odciążenie kręgosłupa od ucisku osiowego,
-
wzmocnienie mięśni karku,
-
wzmocnienie mięśni prostownika grzbietu odcinka piersiowego,
-
wzmocnienie mięśni ściągających łopatki.
Izabela Jagodzińska
nauczyciel
Szkoły Podstawowej nr 202 w Łodzi
15