…........................

Sąd Okręgowy
Wydział Karny – Odwoławczy
w …........

Dotyczy sprawy
II K …...........

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego
Wydział Karny
w …...........

skazany: ….............................

APELACJA

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w …............... z dnia …................

w sprawie II K ….............

Na mocy art. 444 kpk i art. 425 § 1-3 kpk zaskarżam powyższy wyrok w części

orzeczenia o karze, zarzucając:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na

treść orzeczenia – polegający na pominięciu okoliczności przemawiających za zastosowaniem

pełnej zasady absorpcji.

Na podstawie przepisu art. 437 §2 kpk, wnoszę:

- o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie skazanemu kary w wymiarze najwyższej kary

jednostkowej.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w …......... połączył skazanemu …......... kary

orzeczone wyrokami opisanymi w pkt od 2 do 9 i w ich miejsce orzekł karę łączną 7 lat

pozbawienia wolności.

W uzasadnieniu Sąd meriti wskazał, że kara łączna w rozmiarze 7 lat pozbawienia

wolności (przy sumie kar łączonych wynoszących 8 lat i 6 miesięcy) powinna zapewnić

niezbędną resocjalizację skazanego.

Z orzeczoną karą łączną nie zgodził się skazany, wskazując, że wszystkie popełnione

przez niego przestępstwa były podobne i zachodzą przesłanki do orzeczenia kary łącznej z

zastosowaniem pełnej absorpcji.

Zgodnie z prezentowanym w orzecznictwie poglądem wydając wyrok łączny, sąd

orzekający nie jest uprawniony do ponownego rozważenia tych samych okoliczności, które

legły u podstaw wymiaru kar w poprzednio osądzonych sprawach, lecz powinien rozważyć

przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi czynami, za które wymierzono te kary,

istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy

lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć, czy okoliczności, które zaistniały już po

wydaniu poprzednich wyroków, przemawiają za korzystnym lub niekorzystnym

ukształtowaniem kary łącznej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983r. w

sprawie IV KR 213/83, OSNKW 1984/5-6 poz. 65).

Jak słusznie zauważa Sąd meriti przypisane skazanemu czyny są przestępstwami

podobnymi, popełnionymi przeciwko tym samym dobrom chronionym prawem, pomiędzy

którymi zachodzi bliski związek przedmiotowy.

Ponadto zdaniem skarżącego Sąd dokonał błędnej analizy postępu resocjalizacyjnego

skazanego. 7-krotne nagradzanie skazanego oraz brak przynależności do podkultury

więziennej wskazuje, że proces resocjalizacyjny skazanego przebiega prawidłowo.

W tej sytuacji zachodzą wszelkie podstawy do zastosowania zasady pełnej absorpcji i

wymierzenie skazanemu kary łącznej w wymiarze najwyższej kary jednostkowej.

….......................

Załącznik

- odpis apelacji