…........................

Sąd Okręgowy
Wydział Karny – Odwoławczy
w …........

Dotyczy sprawy
II K …...........

za pośrednictwem

Sądu Rejonowego
Wydział Karny
w …...........

skazany: ….............................

APELACJA

od wyroku łącznego Sądu Rejonowego w …............... z dnia …................ 

w sprawie II K ….............

Na mocy art. 444 kpk i art. 425 § 1-3 kpk zaskarżam powyższy wyrok  w części 

orzeczenia o karze, zarzucając:

- błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych  za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na 

treść orzeczenia – polegający na pominięciu okoliczności przemawiających za zastosowaniem 

pełnej zasady absorpcji. 

Na podstawie przepisu art. 437 §2 kpk, wnoszę:

- o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie skazanemu kary w wymiarze najwyższej kary 

jednostkowej.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy w …......... połączył skazanemu …......... kary 

orzeczone wyrokami opisanymi w pkt od 2 do 9 i w ich miejsce orzekł karę łączną 7 lat

 pozbawienia wolności.

W uzasadnieniu Sąd meriti wskazał, że kara łączna w rozmiarze 7 lat pozbawienia 

wolności  (przy sumie  kar łączonych  wynoszących  8 lat  i 6 miesięcy)  powinna zapewnić 

niezbędną resocjalizację skazanego. 

Z orzeczoną karą łączną nie zgodził się skazany, wskazując, że wszystkie popełnione 

przez niego przestępstwa były podobne i zachodzą przesłanki do orzeczenia kary łącznej z 

zastosowaniem pełnej absorpcji. 

Zgodnie   z   prezentowanym   w   orzecznictwie   poglądem   wydając   wyrok   łączny,   sąd 

orzekający nie jest uprawniony do ponownego rozważenia tych samych okoliczności, które 

legły u podstaw wymiaru kar w poprzednio osądzonych sprawach, lecz powinien rozważyć 

przede wszystkim, czy pomiędzy poszczególnymi  czynami,  za które wymierzono te kary, 

istnieje ścisły związek podmiotowy lub przedmiotowy, czy też związek ten jest dość odległy 

lub w ogóle go brak, a ponadto powinien rozważyć, czy okoliczności, które zaistniały już po 

wydaniu   poprzednich   wyroków,   przemawiają   za   korzystnym   lub   niekorzystnym 

ukształtowaniem kary łącznej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 października 1983r. w 

sprawie IV KR 213/83, OSNKW 1984/5-6 poz. 65). 

Jak   słusznie   zauważa   Sąd   meriti   przypisane   skazanemu   czyny   są   przestępstwami 

podobnymi, popełnionymi  przeciwko tym samym  dobrom chronionym prawem, pomiędzy 

którymi zachodzi bliski związek przedmiotowy. 

Ponadto zdaniem skarżącego  Sąd dokonał błędnej analizy postępu resocjalizacyjnego 

skazanego.   7-krotne   nagradzanie   skazanego   oraz   brak   przynależności   do   podkultury 

więziennej wskazuje, że proces resocjalizacyjny skazanego przebiega prawidłowo. 

W tej sytuacji zachodzą wszelkie podstawy do zastosowania zasady pełnej absorpcji i 

wymierzenie skazanemu kary łącznej w wymiarze najwyższej kary jednostkowej.

         

….......................

Załącznik

- odpis apelacji