Badania magnetyczno –proszkowe

.

W jednorodnym materiale linie pola magnetycznego przebiegają równolegle w całym

przekroju.
W materiale z nieciągłością (szczeliną) z powodu dużej oporności magnetycznej szczeliny
(/^/=1) tylko niewielka część pola magnetycznego przejdzie przez szczelinę. Część pola
odchyli się w kierunku do wnętrza materiału, inna względnie mała część oderwie się od po-
wierzchni elementu i łukiem w powietrzu ominie szczelinę. Ta ostatnia część pola nazywana
jest strumieniem rozproszonym. Wartość strumienia pola rozproszonego zależy od indukcji B
pola magnetycznego przed szczeliną (nieciągłością) oraz od geometrii szczeliny (szerokości
b, wysokości h). Jeżeli nieciągłość będzie położona w głębi materiału elementu, to indukcja B
strumienia pola rozproszonego maleje bardzo mocno wraz ze wzrostem odległości / niecią-
głości od powierzchni elementu.

Wykrywanie rozproszonego pola magnetycznego.

Wykrywanie pola rozproszonego może następować za pomocą:
- proszku magnetycznego rozsypanego na badaną powierzchnię (metoda magnetyczno-

proszkowa),

- zapisu pola rozproszonego na taśmie magnetycznej (metoda stosowana w zastosowaniach

specjalnych),

- poruszającej się cewki indukcyjnej,
- sondy Forstera,
- generatora Halla (hallotronu).

Wytwarzanie pola magnetycznego.

Celem wykrycia wszystkich możliwych nieciągłości konieczne jest wytwarzanie w bada-

nym elemencie kolejno pola magnetycznego o wybranym kierunku linii i następnie pola o
liniach prostopadłych do linii pola poprzedniego. Często mówi się o magnesowaniu
wzdłużnym (wzdłuż osi elementu) i magnesowaniu poprzecznym (prostopadle do osi).

Możliwe są następujące sposoby wytwarzania pola magnetycznego w badanym elemen-

cie:
- za pomocą stałego magnesu (defektoskopu stałomagnetycznego),
- za pomocą elektromagnesu zasilanego prądem stałym lub zmiennym,
- za pomocą cewki (zwojnicy),
- przez przepuszczanie prądu bezpośrednio przez badany element,



Szkice badanych próbek.

Wnioski.
Tylko na niektórych spośród badanych próbek udało nam się wykryć zakłócenia pola
magnetycznego prawdopodobnie próbki były źle przygotowane lub źle namagnesowywane.
Wynikało to z braku doświadczenia w wykonywaniu tego typu badań.