background image

2009-11-14

1

CHOROBY ŁOJOTOKOWE

Do chorób łojotokowych naleŜą:

Łojotok

Łojotokowe zapalenie skóry

Trądzik pospolity

Trądzik róŜowaty

ŁupieŜ łojotokowy

ŁOJOTOK

Przyczyna:

zaburzona

praca

gruczołów

łojowych(zaburzenia

hormonalne)

Czynniki predyspozycyjne:

cechy dziedziczne,

Stres,

Dieta zawierająca duŜą ilość tłuszczów i węglowodanów,

Przewlekłe zaparcia.

Objawy:

wydzielanie łoju przez gruczoły łojowe w skórze i łodygach
włosów

Wystąpienie łupieŜu suchego

Nieleczony w pierwszej fazie przechodzi w łojotok tłusty:
objawem jest łupieŜ tłusty

Na

powierzchni

głowy

tworzy

się

Ŝ

ółta

warstwa

przypominająca skorupę

MoŜe

pojawić

się

rumień

a

nawet

objawy

wysiękowe(łojotokowe zapalenie skóry, włosy stają się
przerzedzone)

Przerzedzone włosy, swędzenie prowokujące do drapania

Często wtórna infekcja bakteryjna

Przy zaostrzeniu choroby przenosi się w okolice czoła, za
uszami, na karku oraz w inne miejsca na ciele człowieka

Łojotok róŜni się od łupieŜu tłustego stanem zapalnym

ŁOJOTOKOWE ZAPALENIE SKÓRY

Przyczyny powstawania choroby:

 WzmoŜone wydzielanie łoju;
 Przewlekły stan zapalny;
 Infekcja.

Objawy:

Rumieniowe ogniska z drobnopłatowym złuszczaniem, widoczne;

Czasem nawarstwianie wypełnionych łojem Ŝółto-szarych łusek.

Lokalizacja:

Owłosiona skóra głowy;

Fałdy nosowo-wargowe;

Okolica przedmostkowa;

Między łopatkami.

Leczenie:

Preparaty kortykosteroidowe;

PrzeciwdroŜdŜakowe w postaci maści, kremów, szamponów.

background image

2009-11-14

2

TRĄDZIK POSPOLITY

Przyczyny:

Nadmierna

aktywność

gruczołów

łojowych(regulowana hormonalnie i uwarunkowana
genetycznie)

Nadmierne

rogowacenie

przewodów

wyprowadzających gruczołów łojowych

Rozkład łoju przez enzymy wytwarzane przez bakterie
beztlenowe – reakcja zapalna

ZakaŜenia wtórne(gronkowiec, paciorkowiec)

Objawy:

Wykwit pierwotny, zaskórnik

Typy zaskórników:

1. Otwarty

ujście

mieszka

włosowego

jest

widoczne,

wypełnione utlenioną na powierzchni keratyną nadającą mu
czarny kolor

2. Zamknięty – ujście mieszka włosowego jest niewidoczne,

wokół mieszka jest stan zapalny

Lokalizacja:

Na twarzy tzw. strefa „T” – czoło, nos, broda

Okolica nadmostkowa

Między łopatkami – rynna łojotokowa

Odmiany trądziku:

Zaskórnikowy – więcej zaskórników otwartych, stan zapalny
mało wyraŜony, pojawia się w okresie dojrzewania, samoistnie
znika;

Grudkowo-krostkowy – obok zaskórników występują grudki
i krosty;

Guzkowo-cystowy – zaskórniki, zapalne guzy i guzki
tworzące kanały oraz podskórne, ropne przetoki; ta postać
trądzika pozostawia po sobie głębokie, zanikowe blizny;

Bliznowcowy – wykwity jw., po ustąpieniu zmian powstałe
blizny przerastają i tworzą się bliznowce;

Piorunujący –

ostry

przebieg

z

objawami

ogólnymi,

występuje wyłącznie u młodych męŜczyzn; ogólne objawy
grypopodobne

Wywołany czynnikami zewnątrzpochodnymi:

-

Trądzik zawodowy – kontakt z chlorem, olejami

-

Trądzik polekowy – po stosowaniu leków, przede wszystkim
kortykosteroidów

-

Preparaty litu, bromu, hormonów androgenowych

Trądzik kosmetyczny – pudry, podkłady kryjące czopują ujścia
mieszków włosowych

Trądzik niemowlęcy – wywołany działaniem hormonów
przekazywanych przez matkę lub na podłoŜu złej pielęgnacji

Trądzik samouszkodzenia – występujący u osób młodych,
związany z uporczywym drapaniem zmian skóry

Leczenie:

Zewnętrzne(stosowanie preparatów w postaci kremów i maści)

Ogólne(antybiotyki tetracyklinowe)

Wspomagające(witaminy z grupy B, naświetlanie UVA)

Pielęgnacja

PIELĘGNACJA

W pielęgnacji wykorzystujemy substancje chemiczne działające 

wspomagająco w procesie leczenia:

Witamina A, B i siarka – działanie sebostatyczne(hamuje 
wydzielanie łoju)

Kwas salicylowy, mocznik, witamina A – działanie 
keratolityczne(złuszczające naskórek)

Wielonienasycone kwasy tłuszczowe – działanie 
keratolityczne

Witamina C, flawonoidy, garbniki – działanie 
bakteriostatyczne

Cynk, alantoina, D-pantenol – działanie przeciwzapalne

OSOBY CIERPIĄCE NA TRĄDZKI ZWYKŁY NIE 

POWINNY:

Stosować preparatów zawierających mydła o 

zasadowym pH oraz alkoholu;

Usuwać samodzielnie zmian;
Stosować peelingów ziarnistych;
Nadmiernie korzystać ze słońca i solarium.

background image

2009-11-14

3

TRĄDZIK RÓśOWATY

W obrazie choroby decydujące znaczenie mają:

Anomalie ścian naczyń

Degeneracja substancji międzykomórkowej

Zaburzenia termoregulacji

Stan zapalny

Czynniki etiologiczne:

Ś

rodowiskowe

Predyspozycyjne

Dystrofia skórna

Przebieg choroby:

Cztery stadia:

Nie muszą występować kolejno po sobie;

Wykwity chorobowe umieszczone są symetrycznie, rzadziej 
jednostronnie.

Stadium wstępne:

Widoczne, dyskretne zmiany rumieniowe; często błędnie utoŜsamiane 
ze zmianami charakteryzującymi młode osoby zdrowe

Zmiany na twarzy, szyi i dekolcie

Intensywne zaczerwienienie twarzy – pod wpływem bodźców 
fizycznych i emocjonalnych; rozszerzenie naczyń krwionośnych i 
uczucie pieczenia, świąd i nadmierne ocieplenie skóry, czas trwania 
10 min.

Stadium drugie:

Zmiany naczyniowe ulegają utrwaleniu;

Przybierają postać zlewnych rumieni;

Widoczne są róŜne teleangiektazje;

Naczynia krwionośne pozostają trwale rozszerzone.

Stadium trzecie:

na podłoŜu rumieniowym rozwijają się zmiany o charakterze grudek i 
krostek;

Obrzęk przewlekły;

Zmiany zapalne w obrębie narządu wzroku.

Stadium czwarte(tylko u męŜczyzn):

Przerost tkanki łącznej miękkich części twarzy, najczęściej nosa.

POSTACIE TRĄDZIKU RÓśOWATEGO

Rumieniowa(z teleangiektazjami)

Grudkowo-krostkowa

Przerostowo-naciekowa

Oczna

Piorunująca

Istnieje moŜliwość nakładania się objawów kilku
postaci trądzików, a takŜe przejście jednej
postaci w drugą

background image

2009-11-14

4

Leczenie:

UzaleŜnione jest przede wszystkim od stadium klinicznego 

choroby

W stadium wstępnym odpowiednia pielęgnacja, unikać 
czynników pojawienia się rumienia;

W stadium pierwszym stosować leki uszczelniające ściany 
naczyń krwionośnych(wit. C, flawonoidy), zabiegi 
wzmacniające ściany, polegające na stosowaniu 
naprzemiennego działania ciepła i zimna;

W stadium drugim rozpatrzyć moŜliwość zabiegowego 
zamknięcia naczyń – laser, koagulacja;

Trzecie i czwarte stadium – pomoc dermatologiczna;

Zalecenia:

Ochrona skóry przed UV(stosowanie filtrów):
Dieta(wyłączenie alkoholu, ostrych przypraw, 

mocnej herbaty, kawy, gorących płynów, soli:

Opanowanie emocji;
Wyłączenie hormonoterapii;
Kuracja farmakologiczna.

ZASADY CODZIENNEJ PIELĘGNACJI

Mycie twarzy letnią woda, bez mydeł 

alkalicznych;

Indywidualny dobór preparatów 

pielęgnacyjnych;

Dermatokosmetyki poprawiające kondycję 

naczyń włosowatych;

Unikanie silnego masażu wzmagającego grę 

naczyniową;

Makijaż kamuflujący