-1-
LABORATORIUM KONWERSJI ENERGII
1. Opracowanie teorii
Silnik cieplny Stirlinga został opatentowany w 1816 roku przez szkockiego
duchownego Roberta Stirlinga.
Zasada działania tego silnika polega dostarczaniu energii
cieplnej z zewnątrz do ogrzania naszego czynnika roboczego (jest nim dowolny sprężony
gaz, najczęściej wodór, hel lub powietrze) i przetwarzaniu tej energii na energię
mechaniczną lub elektryczną.
Podstawowa konfiguracja silnika to
układ dwóch połączonych ze sobą cylindrów
(ciepłego i zimnego), tak aby tłok w cylindrze ciepłym wyprzedzał tłok w cylindrze zimnym o
¼ cyklu ruchu.
Zasada działania silnika jest stosunkowo prosta. Gaz zostaje ogrzewany w cylindrze
ciepłym i powiększą swoją objętość, następnie zostaje przepompowany do cylindra zimnego,
gdzie zmniejszą swoją objętość i przy minimalnej objętości
jest przepompowany do cylindra ciepłego. Dzięki różnicy
temperatur obu cylindrów mamy ruch.
Silnik Stirlinga może również składać się z jednego
cylindra, który zbudowany jest tak, że jeden z końców
cyl
indra jest ciepły a drugi zimny-jedna z powierzchni jest
dostawcą ciepła, a druga odbiornikiem (chłodnicą) Podczas
pracy takiego modelu silnika
czynnik roboczy jest sprężany i
oziębiany w zimnej komorze. Później gaz jest przenoszony
do komory gorącej, gdzie ulega rozprężeniu, a powstająca w
ten sposób energia napędza tłok.
Silnik Stirlinga miał być alternatywą dla często
zawodnych i niebezpiecznych silników parowych. W XIX
wieku i XX siln
ik ten używano do napędu niewielkich
maszyn. Emituje on bardzo mało spalin, jest cichy a także
bardzo wydajny dlatego w dzisiejszych czasach znów
powraca zainteresowanie tym urządzeniem.
Zalety silnika Stirlinga:
-
niezawodność uruchamiania
-niska emisja s
palin dzięki pełnemu spalaniu paliwa
-
minimalny hałas
-
brak osprzętu elektrycznego
-
luźne pasowanie gorącego tłoka
-
brak wrażliwości na warunki pracy(zapylenie powietrza, zmienność temperatur otoczenia,
zwilgocenie itp.)
-
relatywnie długie cykle eksploatacyjne między remontami
-niskie koszty eksploatacji
Wady silnika Stirlinga:
Ćwiczenie nr 14
Temat ćwiczenia:
Silnik Stirlinga
Data wykonania
ćwiczenia:
10.10.2011
Nr zespołu: V
Imię i nazwisko
Wydział Energetyki i Paliw, kierunek Energetyka, III rok, grupa 2
Teoria
Wykonanie
ćwiczenia
Końcowa ocena z
ćwiczenia
1. Marek Biduś
2. Mateusz Gajewski
3. Paweł Miszczyk
-2-
-
konieczność instalacji dużej chłodnicy
-
relatywnie duży ciężar własny silnika
-
wysokie koszty materiałowe
-
najwyższa efektywność silnika przy ciśnieniu 200 atmosfer i temperaturze do 800°C
-
wysokie koszty całkowite dla silnika
-
duże rozmiary elementów silnika
Badania rozwojowe silników Stirlinga podjęły w 1937 roku zakłady Philips, prace
jednak przerwano na skutek wybuchu wojny. Pierwsze współczesne silniki zastosowane w
zespołach wyprodukowano w 1948 roku. Obecnie silnik Stirlinga jest wykorzystywany do
napędzania szwedzkich okrętów podwodnych typu Gottland jako ciche źródło napędu do
pełzania przy zanurzeniu.
W latach 2001-
2002 firma SOLO Sindelfingen rozpoczęła sprzedaż silników Stirlinga
o macach 2-9 kWel oraz 8-
24 kWec. Silniki te mogą być zasilane gazem ziemnym, biogazem
lub brykietami z drewna. Sprzęga się je w elektrociepłowniach przeznaczonych do zasilania
obiektów komunalnych.
Holenderska firma ENATEC CHP p
rodukuje domowe urządzenia do ogrzewania o
mocy 26 kW oraz generator napędzany silnikiem Stirlinga o mocy 1kW. Wykorzystywanym w
tym urządzeniu paliwem jest biomasa.
Problem zastosowania tego silnika w pojazdach mechanicznych, wiąże się z
kłopotami dotyczącymi płynnej regulacji mocy silników Stirlinga.
2. Opis eksperymentu
i zdjęcie stanowiska pomiarowego
Dokonujemy pomiaru prędkości obrotowej śmigła silnika w funkcji malejącej
temperatury. Nasz układ pomiarowy składa się z: komputera połączonego z modułem
pomiarowym,
kubeczka z gorącą wodą(którą przed rozpoczęciem ćwiczenia gotujemy w
czajniku elektrycznym)
, podkładki izolacyjnej, na której kładziemy nasz kubek, przewodów
łączących ze sobą dane elementy(czujnik temp. z gniazdem „Temp.” oraz czujnik obrotów z
gniazdem „czujnik Obr.”) oraz silnika Stirlinga. Poniższe zdjęcia przedstawiają:
to po lewej stronie
nasz układ pomiarowy, a to po prawej silnik Stirlinga.
-3-
Kiedy już wszytko zostanie poprawnie podłączone należy uruchomić komputer,
załączyć zasilanie modułu pomiarowego i uruchomić aplikacje strling.exe znajdującą się na
pulpicie.
Teraz już właściwie można zacząć nasz eksperyment.
G
orącą wodę z czajnika wlewamy do kubeczka i umieszczamy w nim czujnik pomiaru
temperatury tak, aby znajdował się tuż pod silnikiem oraz równolegle do lustra wody.
Następnie uruchamiamy program wciskając ikonkę RUN i lekko popychamy śmigło silnika
zgodnie ze strzałką „Engine on steam (HOT)”. Śmigło zaczyna się kręcić. Ćwiczenie polega
na obserwacji zmian obrotów śmigła silnika w funkcji malejącej temperatury n=f(t) oraz na
narysowaniu wy
kresu obrazującego tą zależność. Gdy śmigło przestanie się kręcić wciskamy
ikonkę STOP w programie w celu zatrzymania zapisu danych.
3. Opracowanie
wyników pomiaru
Na podstawie wyników pomiaru zapisanych przez program zostały opracowane odpowiednie
wykresy(wykresy
zostały umieszczone na osobnych kartkach):
Pierwszy wykres przedstawia charakterystyki obrotów n=f(t) i temperatury T=f(t) w
funkcji czasu.
Obie wielkości (obroty, temperatura) są liniowymi funkcjami czasu.
Momentowi ruszenia towarzyszą najwyższe obroty: 287 [obr/min] i najwyższa
temperatura wody: 78,7 [
°C]
Silnik uległ zatrzymaniu zaraz po spadku obrotów poniżej 70 [obr/min] i temperaturze
wody: 53,5 [
°C]
Drugi wykres przedstawia zależność obrotów w funkcji malejącej temperatury n=f(T).
Po obejrzeniu tego wykresu nasuw
ają się dwa podstawowe wnioski:
-obroty silnika
są liniową funkcją temperatury
-
im wyższa jest temperatura tym wyższe są obroty silnika
Do obliczenia sprawności konwersji energii cieplnej na energię mechaniczną wykorzystujemy
wzór Carnota:
gdzie T
1
– temperatura źródła ciepła [K], T
2
– temperatura chłodnicy [K]
Ponieważ temperatury się zmieniają dlatego też ta sprawność również maleje w czasie
trwania eksperymentu od 0,16 do 0,08
Zmianę sprawności w czasie przedstawia poniższy wykres:
sprawność silnika Stirlinga w czasie η=f(t)
0,00
0,02
0,04
0,06
0,08
0,10
0,12
0,14
0,16
0,18
0,20
0
500
1000
1500
2000
2500
3000
3500
czas t [s]
s
p
ra
w
n
o
ś
ć
η
czas t
sprawność η
105
0,16
878
0,12
1300
0,11
1780
0,10
2567
0,09
3038
0,08
-4-
Najwyższa sprawność towarzyszy momentowi startu, po którym sprawność konwersji
systematycznie spada.
Otrzymana sprawność procesu konwersji na pewno nie zachwyca, ale jest związana ze
stosunkową małą różnicą temperatur (40-50K) pomiędzy źródłem ciepła, a chłodnicą. Gdyby
ta różnica temperatur była większa sprawność naszego procesu również byłaby większa.