background image

-1- 

 

LABORATORIUM KONWERSJI ENERGII 

 

1. Opracowanie teorii 

Silnik cieplny Stirlinga został opatentowany w 1816 roku przez szkockiego 

duchownego Roberta Stirlinga. 

Zasada działania tego silnika polega dostarczaniu energii 

cieplnej z zewnątrz do ogrzania naszego czynnika roboczego (jest nim dowolny sprężony 
gaz, najczęściej wodór, hel lub powietrze) i przetwarzaniu tej energii na energię 
mechaniczną lub elektryczną. 

Podstawowa konfiguracja silnika to 

układ dwóch połączonych ze sobą cylindrów 

(ciepłego i zimnego), tak aby tłok w cylindrze ciepłym wyprzedzał tłok w cylindrze zimnym o 
¼ cyklu ruchu. 

Zasada działania silnika jest stosunkowo prosta. Gaz zostaje ogrzewany w cylindrze 

ciepłym i powiększą swoją objętość, następnie zostaje przepompowany do cylindra zimnego, 
gdzie zmniejszą swoją objętość i przy minimalnej objętości 
jest przepompowany do cylindra ciepłego. Dzięki różnicy 
temperatur obu cylindrów mamy ruch. 

Silnik Stirlinga może również składać się z jednego 

cylindra, który zbudowany jest tak, że jeden z końców 
cyl

indra jest ciepły a drugi zimny-jedna z powierzchni jest 

dostawcą ciepła, a druga odbiornikiem (chłodnicą) Podczas 
pracy takiego modelu silnika 

czynnik roboczy jest sprężany i 

oziębiany w zimnej komorze. Później gaz jest przenoszony 
do komory gorącej, gdzie ulega rozprężeniu, a powstająca w 
ten sposób energia napędza tłok. 

Silnik Stirlinga miał być alternatywą dla często 

zawodnych i niebezpiecznych silników parowych. W XIX 
wieku i XX siln

ik ten używano do napędu niewielkich 

maszyn. Emituje on bardzo mało spalin, jest cichy a także 
bardzo wydajny dlatego w dzisiejszych czasach znów 
powraca zainteresowanie tym urządzeniem. 

 
Zalety silnika Stirlinga: 

-

niezawodność uruchamiania 

-niska emisja s

palin dzięki pełnemu spalaniu paliwa 

-

minimalny hałas 

-

brak osprzętu elektrycznego 

-

luźne pasowanie gorącego tłoka 

-

brak wrażliwości na warunki pracy(zapylenie powietrza, zmienność temperatur otoczenia, 

zwilgocenie itp.) 
-

relatywnie długie cykle eksploatacyjne między remontami 

-niskie koszty eksploatacji 
 

 

 

Wady silnika Stirlinga: 

Ćwiczenie nr 14 

Temat ćwiczenia: 

Silnik Stirlinga 

Data wykonania 
ćwiczenia: 
10.10.2011 

Nr zespołu: V 

Imię i nazwisko 

Wydział Energetyki i Paliw, kierunek Energetyka, III rok, grupa 2 

Teoria 

Wykonanie 
ćwiczenia 

Końcowa ocena z 
ćwiczenia 

1. Marek Biduś 

 

 

 

2. Mateusz Gajewski 

 

 

 

3. Paweł Miszczyk 

 

 

 

background image

-2- 

 

-

konieczność instalacji dużej chłodnicy 

-

relatywnie duży ciężar własny silnika 

-

wysokie koszty materiałowe 

-

najwyższa efektywność silnika przy ciśnieniu 200 atmosfer i temperaturze do 800°C 

-

wysokie koszty całkowite dla silnika 

-

duże rozmiary elementów silnika 

 

  

 

Badania rozwojowe silników Stirlinga podjęły w 1937 roku zakłady Philips, prace 

jednak przerwano na skutek wybuchu wojny. Pierwsze współczesne silniki zastosowane w 
zespołach wyprodukowano w 1948 roku. Obecnie silnik Stirlinga jest wykorzystywany do 
napędzania szwedzkich okrętów podwodnych typu Gottland jako ciche źródło napędu do 
pełzania przy zanurzeniu.  

W latach 2001-

2002 firma SOLO Sindelfingen rozpoczęła sprzedaż silników Stirlinga 

o macach 2-9 kWel oraz 8-

24 kWec. Silniki te mogą być zasilane gazem ziemnym, biogazem 

lub brykietami z drewna. Sprzęga się je w elektrociepłowniach przeznaczonych do zasilania 
obiektów komunalnych. 

Holenderska firma ENATEC CHP p

rodukuje domowe urządzenia do ogrzewania o 

mocy 26 kW oraz generator napędzany silnikiem Stirlinga o mocy 1kW. Wykorzystywanym w 
tym urządzeniu paliwem jest biomasa. 

Problem zastosowania tego silnika w pojazdach mechanicznych, wiąże się z 

kłopotami dotyczącymi płynnej regulacji mocy silników Stirlinga. 

 

2. Opis eksperymentu 

i zdjęcie stanowiska pomiarowego 

Dokonujemy pomiaru prędkości obrotowej śmigła silnika w funkcji malejącej 

temperatury. Nasz układ pomiarowy składa się z: komputera połączonego z modułem  
pomiarowym, 

kubeczka z gorącą wodą(którą przed rozpoczęciem ćwiczenia gotujemy w 

czajniku elektrycznym)

, podkładki izolacyjnej, na której kładziemy nasz kubek, przewodów 

łączących ze sobą dane elementy(czujnik temp. z gniazdem „Temp.” oraz czujnik obrotów z 
gniazdem „czujnik Obr.”) oraz silnika Stirlinga. Poniższe zdjęcia przedstawiają: 
to po lewej stronie 

nasz układ pomiarowy, a to po prawej silnik Stirlinga. 

 

 

 

background image

-3- 

 

Kiedy już wszytko zostanie poprawnie podłączone należy uruchomić komputer, 

załączyć zasilanie modułu pomiarowego i uruchomić aplikacje strling.exe znajdującą się na 
pulpicie. 

Teraz już właściwie można zacząć nasz eksperyment. 

G

orącą wodę z czajnika wlewamy do kubeczka i umieszczamy w nim czujnik pomiaru 

temperatury tak, aby znajdował się tuż pod silnikiem oraz równolegle do lustra wody. 
Następnie uruchamiamy program wciskając ikonkę RUN i lekko popychamy śmigło silnika 
zgodnie ze strzałką „Engine on steam (HOT)”. Śmigło zaczyna się kręcić. Ćwiczenie polega 
na obserwacji zmian obrotów śmigła silnika w funkcji malejącej temperatury n=f(t) oraz na 
narysowaniu wy

kresu obrazującego tą zależność. Gdy śmigło przestanie się kręcić wciskamy 

ikonkę STOP w programie w celu zatrzymania zapisu danych. 
 
3. Opracowanie 

wyników pomiaru 

Na podstawie wyników pomiaru zapisanych przez program zostały opracowane odpowiednie 
wykresy(wykresy 

zostały umieszczone na osobnych kartkach): 

 

 

Pierwszy wykres przedstawia charakterystyki obrotów n=f(t) i temperatury T=f(t) w 
funkcji czasu. 

Obie wielkości (obroty, temperatura) są liniowymi funkcjami czasu. 

Momentowi ruszenia towarzyszą najwyższe obroty: 287 [obr/min] i najwyższa 
temperatura wody: 78,7 [

°C]  

Silnik uległ zatrzymaniu zaraz po spadku obrotów poniżej 70 [obr/min] i temperaturze 
wody: 53,5 [

°C] 

 

 

Drugi wykres przedstawia zależność obrotów w funkcji malejącej temperatury n=f(T). 
Po obejrzeniu tego wykresu nasuw

ają się dwa podstawowe wnioski: 

-obroty silnika 

są liniową funkcją temperatury  

-

im wyższa jest temperatura tym wyższe są obroty silnika 

 
Do obliczenia sprawności konwersji energii cieplnej na energię mechaniczną wykorzystujemy 
wzór Carnota: 
 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

     

 

 

 

 

 

 

gdzie T

1

 

– temperatura źródła ciepła [K], T

2

 

– temperatura chłodnicy [K] 

Ponieważ temperatury się zmieniają dlatego też ta sprawność również maleje w czasie 
trwania eksperymentu od 0,16 do 0,08 
 
Zmianę sprawności w czasie przedstawia poniższy wykres: 
 

sprawność silnika Stirlinga w czasie η=f(t)

0,00

0,02

0,04

0,06

0,08

0,10

0,12

0,14

0,16

0,18

0,20

0

500

1000

1500

2000

2500

3000

3500

czas t [s]

s

p

ra

w

n

o

ś

ć

 η

czas t 

sprawność η 

105 

0,16 

878 

0,12 

1300 

0,11 

1780 

0,10 

2567 

0,09 

3038 

0,08 

background image

-4- 

 

Najwyższa sprawność towarzyszy momentowi startu, po którym sprawność konwersji 
systematycznie spada. 
Otrzymana sprawność procesu konwersji na pewno nie zachwyca, ale jest związana ze 
stosunkową małą różnicą temperatur (40-50K)  pomiędzy źródłem ciepła, a chłodnicą. Gdyby 
ta różnica temperatur była większa sprawność naszego procesu również byłaby większa.