Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

1

Przekrycia konoidalne

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

2

Powierzchnie konoidalne

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

3

Powierzchnie konoidalne

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

4

Geometria przekrycia

7

Zastosowanie:

obiekty halowe

X

Łuk

Prosta translacyjna

Równanie konoidy –
powierzchni środkowej powłoki

Prosta

(

)

2

2

2

b

y

x

b

L

f

z

−

⋅

⋅

⋅

=

Y

Z

2b

f

L

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

5

Elementy konstrukcyjne

przekrycia

5

powłoka

wezgłowie

ściąg

przepona

podpora

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

6

Przekrycie konoidalne czeskie

Przekrycie konoidalne francuskie

świetlik

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

7

Przekrycie konoidalne ścięte

płyta

powłoka

wieszak

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

8

Zalety konoidy:

- konstrukcja lekka,
- trwała i tania w eksploatacji,
- ekonomiczna,
- o dużej sztywności,
- umożliwia bardzo dobre doświetlenie wnętrza.

Zasady kształtowania przekrycia konoidalnego

Konoida czeska i francuska na ogół:

-l

1

≤8m, l

2

≤26m,

- f

1

≥l

2

/6,

- δ=6cm.

Konoida ścięta na ogół:

- l

1

≤12m, l

2

≤26m,

- f

1

≥l

2

/6, f

2

≥l

2

/12

−δ=6cm dla powłoki i δ≥8cm dla płyty,

- kąt odchylenia płyty od poziomu: 40 stopni.

l

1

l

2

f

2

f

1

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

9

Praca konoidy:

- zbliżona do pracy łuku,
- elementy podporowe: belki wezgłowiowe,
- przepona stanowi usztywnienie poprzeczne,
- ekstrema sił ściskających występują u podstawy łuków,

największe u podstawy dolnego.

ściskanie

rozciąganie

Konstruowanie konoidy w części powłokowej:

- powłoki czeskie i francuskie pogrubia się do 15 cm w pasie o wys. 1,5m

na długości wezgłowi,

- powłoki konoidalne ścięte: pogrubia się płytę do 15 cm w pasie o wysokości

0,7m mierząc od łuku dolnego/ściągu,

- strefy pogrubione zbroi się dwukierunkowo, podwójnie,
- poza strefami pogrubienia zbrojenie dwukierunkowe dołem, φ6,
- stopień zbrojenia od 0,3 do 0,4%.

co 10 do 15cm ekstrema sił ściskających występują u podstawy łuków,
największe u podstawy dolnego.

Wyznaczanie sił w powłoce:

- w badaniach modelowych,
- w modelach numerycznych.

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

10

6

Belki wezgłowiowe

śc

isk

an

ie

Pracują na:
- zginanie,
- ścinanie.

Siła rozciągająca w belce skrajnej:

h

u

– ramię sił wewnętrznych (wyznaczane w pionie),

u – max. Szerokość strefy rozciąganej powłoki

(mierzona poziomo),

Q - ciężar połowy przekrycia (fali) pomniejszony o ciężar pasa powłoki

o szerokości 0,5u,

u

1

h

8

l

Q

N

⋅

⋅

=

Graniczna linia działania
sił rozciągających

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

11

8

l

Q

e

N

M

1

⋅

+

⋅

−

=

e

N

M

⋅

−

=

e

Momenty zginające:

- podporowy

- przęsłowy

Siła rozciągająca w belce pośredniej:

h

u

– ramię sił wewnętrznych (wyznaczane w pionie),

u – max. Szerokość strefy rozciąganej powłoki

(mierzona poziomo),

Q - ciężar połowy przekrycia (fali) pomniejszony o ciężar pasa powłoki

o szerokości 0,5u,

Momenty zginające wyznacza się jak dla belki skrajnej.

(

)

w

u

1

h

h

55

,

0

z

,

z

8

l

Q

N

+

⋅

=

⋅

⋅

=

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

12

Zbrojenie belki na ścinanie konstruuje się przez odgięcie zbrojenia na zginanie

blacha kotwiąca ściąg

Przepona:

łuk czołowy, wieszaki, świetlik, łuk podświetlikowy, ściąg

Przenosi:

- ciężar własny,
- obciążenie z połowy płyty w powłoce ściętej,
- parcie wiatru (ściąg),
- siły sklepieniowe (ściąg) rozpierające belki wezgłowiowe.

Zbrojenie łuków:

- górne na momenty zamocowania w słupach,
- dolne w połowie długości,

Wieszaki:

rozciągane od ciężaru własnego świetlika i obciążenia z płyty

pochyłej

Częstochowa, 2010

Opracowała: dr inż. Beata Ordon-

Beska

13