Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

Znaczenie planu miejscowego w
systemie planowania
przestrzennego

Najważniejszym aktem planistycznym jest plan miejscowy.

Jest on - w przeciwieństwie do studium - aktem prawa

miejscowego. To w nim następuje ustalenie przeznaczenia

terenu, oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków

zabudowy terenu a ponadto rozmieszczenie inwestycji celu

publicznego. Wskazać należy, że m. in. ustalenia miejscowego

planu kształtują wykonywania prawa własności nieruchomości. W

granicach

ustalonych

przez

ustawę

planowaniu

zagospodarowaniu

przestrzennym

każdy

prawo zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny,

zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie (albo

decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w

przypadku braku planu miejscowego), jeżeli nie narusza to

chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich.

Organy biorące udział w
tworzeniu planu miejscowego

W pierwszej kolejności wójt, burmistrz albo prezydent

miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia

do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych

rozwiązań z ustaleniami studium, przygotowuje materiały

geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny

zakres prac planistycznych. Następnie rada gminy podejmuje

uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego.

Uchwała ta może być podejmowana z własnej inicjatywy lub

na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta.

Następnie wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza

projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i

graficzną, występuje do innych organów o opinie i

uzgodnienia, wprowadza zmiany do projektu, w końcowym

etapie przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt planu

miejscowego.

Rada gminy, po stwierdzeniu, że plan miejscowy

nie

narusza

ustaleń

studium,

uchwala

go,

rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia
uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji,
zapisanych

planie,

inwestycji

zakresu

infrastruktury  technicznej.  Następnie  uchwała  w
sprawie planu miejscowego wraz z załącznikami oraz
dokumentacją  prac  planistycznych  przedstawiana
jest – przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta
-  wojewodzie,  w  celu  oceny  ich  zgodności  z
przepisami prawnymi.

Treść planu miejscowego

Obowiązkowe elementy w treści planu miejscowego

stanowią:



przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające

tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych

zasadach zagospodarowania;



zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;



zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu

kulturowego;



zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków

oraz dóbr kultury współczesnej;



wymagania wynikające z potrzeb kształtowania

przestrzeni publicznych;



zasady

kształtowania

zabudowy

oraz

wskaźniki

zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną

intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni

całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki

budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni

biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki

budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną

liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie

zabudowy i gabaryty obiektów;



granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów

podlegających

ochronie,

ustalonych

podstawie

odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także

obszarów szczególnego zagrożenia powodzią oraz

obszarów osuwania się mas ziemnych;



szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału

nieruchomości objętych planem miejscowym;



szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz

ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;



zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów

komunikacji i infrastruktury technicznej;



sposób i termin tymczasowego zagospodarowania,

urządzania i użytkowania terenów;



stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę

z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.



W zależności od potrzeb, w planie miejscowym mogą

znaleźć się inne elementy.

Przyczyny nieważności planu
miejscowego, zgodnie z art. 28
u.p.z.p.



Naruszenie zasad sporządzania planu
miejscowego



Istotne naruszenie trybu sporządzania planu
miejscowego



Naruszenie właściwości organów

Przykłady błędów w procedurze
sporządzania i uchwalania planów
miejscowych:



dopuszczenie do sprzeczności pomiędzy ustaleniami

wynikającymi z tekstu planu a jego rysunkiem;



brak publikacji uchwalonego planu w dzienniku urzędowym

województwa;



opracowanie prognozy skutków uchwalenia planu

miejscowego (analizy ekonomicznej) przez osoby nie

będące rzeczoznawcami majątkowymi;



brak określenia obligatoryjnego elementu w postaci

ustalenia wskaźnika intensywności zabudowy



brak wskaźnika ilości miejsc parkingowych w stosunku do

ilości mieszkań,



objęcie liniami rozgraniczającymi terenów o różnym

przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania

bez rozgraniczenia tych terenów od siebie,