MIEJSCOWY PLAN
ZAGOSPODAROWANIA
PRZESTRZENNEGO
zagadnienia podstawowe
Znaczenie planu miejscowego w
systemie planowania
przestrzennego
Najważniejszym aktem planistycznym jest plan miejscowy.
Jest on - w przeciwieństwie do studium - aktem prawa
miejscowego. To w nim następuje ustalenie przeznaczenia
terenu, oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków
zabudowy terenu a ponadto rozmieszczenie inwestycji celu
publicznego. Wskazać należy, że m. in. ustalenia miejscowego
planu kształtują wykonywania prawa własności nieruchomości. W
granicach
ustalonych
przez
ustawę
o
planowaniu
i
zagospodarowaniu
przestrzennym
każdy
ma
prawo zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny,
zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie (albo
decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w
przypadku braku planu miejscowego), jeżeli nie narusza to
chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich.
Organy biorące udział w
tworzeniu planu miejscowego
W pierwszej kolejności wójt, burmistrz albo prezydent
miasta wykonuje analizy dotyczące zasadności przystąpienia
do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych
rozwiązań z ustaleniami studium, przygotowuje materiały
geodezyjne do opracowania planu oraz ustala niezbędny
zakres prac planistycznych. Następnie rada gminy podejmuje
uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia planu miejscowego.
Uchwała ta może być podejmowana z własnej inicjatywy lub
na wniosek wójta, burmistrza albo prezydenta miasta.
Następnie wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza
projekt planu miejscowego, zawierający część tekstową i
graficzną, występuje do innych organów o opinie i
uzgodnienia, wprowadza zmiany do projektu, w końcowym
etapie przedstawia radzie gminy do uchwalenia projekt planu
miejscowego.
Rada gminy, po stwierdzeniu, że plan miejscowy
nie
narusza
ustaleń
studium,
uchwala
go,
rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia
uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji,
zapisanych
w
planie,
inwestycji
z
zakresu
infrastruktury technicznej. Następnie uchwała w
sprawie planu miejscowego wraz z załącznikami oraz
dokumentacją prac planistycznych przedstawiana
jest – przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta
- wojewodzie, w celu oceny ich zgodności z
przepisami prawnymi.
Treść planu miejscowego
Obowiązkowe elementy w treści planu miejscowego
stanowią:
przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające
tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych
zasadach zagospodarowania;
zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego;
zasady ochrony środowiska, przyrody i krajobrazu
kulturowego;
zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytków
oraz dóbr kultury współczesnej;
wymagania wynikające z potrzeb kształtowania
przestrzeni publicznych;
zasady
kształtowania
zabudowy
oraz
wskaźniki
zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną
intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni
całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki
budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni
biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki
budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną
liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie
zabudowy i gabaryty obiektów;
granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów
podlegających
ochronie,
ustalonych
na
podstawie
odrębnych przepisów, w tym terenów górniczych, a także
obszarów szczególnego zagrożenia powodzią oraz
obszarów osuwania się mas ziemnych;
szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału
nieruchomości objętych planem miejscowym;
szczególne warunki zagospodarowania terenów oraz
ograniczenia w ich użytkowaniu, w tym zakaz zabudowy;
zasady modernizacji, rozbudowy i budowy systemów
komunikacji i infrastruktury technicznej;
sposób i termin tymczasowego zagospodarowania,
urządzania i użytkowania terenów;
stawki procentowe, na podstawie których ustala się opłatę
z tytułu wzrostu wartości nieruchomości.
W zależności od potrzeb, w planie miejscowym mogą
znaleźć się inne elementy.
Przyczyny nieważności planu
miejscowego, zgodnie z art. 28
u.p.z.p.
Naruszenie zasad sporządzania planu
miejscowego
Istotne naruszenie trybu sporządzania planu
miejscowego
Naruszenie właściwości organów
Przykłady błędów w procedurze
sporządzania i uchwalania planów
miejscowych:
dopuszczenie do sprzeczności pomiędzy ustaleniami
wynikającymi z tekstu planu a jego rysunkiem;
brak publikacji uchwalonego planu w dzienniku urzędowym
województwa;
opracowanie prognozy skutków uchwalenia planu
miejscowego (analizy ekonomicznej) przez osoby nie
będące rzeczoznawcami majątkowymi;
brak określenia obligatoryjnego elementu w postaci
ustalenia wskaźnika intensywności zabudowy
brak wskaźnika ilości miejsc parkingowych w stosunku do
ilości mieszkań,
objęcie liniami rozgraniczającymi terenów o różnym
przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania
bez rozgraniczenia tych terenów od siebie,
Zadania
1)
Znajdź uchwałę rady gminy miejscowości,
którą zamieszkujesz i wskaż miejsce jej
publikacji.
2)
Wymień jednostki planistyczne znajdujące
się w m.p.z.p.