L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Strona
2 - 1
2
Badanie
technologicznych
parametrów gięcia
Adam Leśniewicz
Cel ćwiczenia:
o
zapoznanie z przebiegiem procesu gięcia blach,
o
wyznaczenie siły, minimalnego promienia gięcia, ką-
ta odkształcenia sprężystego (kąta sprężynowania)
dla gięcia swobodnego i gięcia z dotłaczaniem,
o
nabycie umiejętności obliczania wartości parame-
trów, niezbędnych do:
−
projektowania procesu technologicznego gięcia
(dobór pras),
−
konstruowania tłoczników do gięcia.
L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Ć
WICZENIE
2
Strona
2 - 2
Wykaz oznaczeń:
b
mm szerokość giętego przedmiotu
F
mm
2
powierzchnia rzutu dotłaczanego półwyrobu (pod stem-
plem)
g
mm grubość giętego przedmiotu
p
MPa nacisk jednostkowy dotłaczania
P
d
N
siła gięcia z dotłaczaniem
P
s
N
siłę gięcia (wyginania) swobodnego
R
0,2
MPa umowna granica plastyczności
R
m
MPa wytrzymałość na rozciąganie
r
m
mm promień zaokrąglenia powierzchni roboczej matrycy
r
s
mm promień stempla
w
mm rozstawienie krawędzi gnących matrycy
(odległość między środkami promieni matrycy r
m
x
współczynnik określający położenie warstwy neutralnej w
zależności od r
s
/g
α
°
kąt gięcia
β
°
kąta powrotnego odkształcenia sprężystego przy gięciu
2.1 Wiadomości podstawowe
W zależności od rodzaju ruchu narzędzia w stosunku do obra-
bianego materiału wyróżnia się:
a)
gięcie na prasach,
b)
gięcie na walcach,
c)
gięcie za pomocą przeciągania.
Proces gięcia na prasach można podzielić na następujące fazy:
−
faza gięcia sprężystego,
−
faza gięcia plastycznego,
−
faza dotłaczania (nie występuje podczas gięcia swobodne-
go).
W początkowej fazie wyginania kształtowany np. płaskownik
B
ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA
Strona
2 - 3
można rozpatrywać jako belkę spoczywającą na dwóch podpo-
rach o rozstawieniu
w
, obciążoną w środku siłę skupioną
P
(ry-
sunek 2.1).
r
m
w
A’
A
P
A’
A
B
I
J
Moment M
M
p
Krzywizna 1/
ρ
p’
p”
Nacisk
Droga stempla
1 - gi
ę
cie spr
ęż
yste
2 - gi
ę
cie plastyczne
3 - dotłaczanie
1
2
3
B
P
r
s
α
g
Rysunek 2.1 Fazy procesu gi
ę
cia
Pod działaniem siły belka ugina się sprężyście. Faza gięcia
sprężystego kończy się z chwilą pojawienia się pierwszych od-
kształceń plastycznych w skrajnych włóknach materiału.
a)
b)
r
s
+0,5g
r
s
+0,5g
α
α
c
A
A’
B
B’
B
B’
Rysunek 2.2 Kształt linii ugi
ę
cia w procesie gi
ę
cia:
a) rzeczywisty, b) idealny
.
Dalszy wzrost nacisku stempla powoduje rozszerzanie się upla-
stycznionego odcinka płaskownika. Na odcinku IJ (rysunek 2.1)
nastąpi trwałe zakrzywienie, natomiast ramiona A'I oraz JA
wyginają się najpierw tylko sprężyście, a potem również pla-
stycznie. Po fazie gięcia plastycznego linia ugięcia płaskownika
składa się (rysunek 2.2a) z odcinka B'B, który jest w przybliże-
niu łukiem koła o promieniu równym sumie promienia stempla
L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Ć
WICZENIE
2
Strona
2 - 4
r
s
i połowie grubości płaskownika
g
, oraz odcinków A'B' i AB o
krzywiźnie zmniejszającej się stopniowo do zera. Części ramion
leżące poza punktami A lub A' są proste, ponieważ nie działa
na nie żadne obciążenie zewnętrzne. Zarys rzeczywisty wygi-
nanego przedmiotu różni się więc od zarysu idealnego (rysunek
2.2b) występowaniem, w tym pierwszym, odcinków o przejścio-
wej krzywiźnie.
Jeżeli chcemy otrzymać przedmiot o zarysie bardziej zbliżonym
do zarysu idealnego, musimy zastosować dotłaczanie. W tej fa-
zie gięcia powierzchnie stempla i matrycy zbliżają się do siebie,
dzięki czemu wyginany przedmiot przyjmuje kształt narzędzi.
Nacisk stempla podczas dotłaczania może wielokrotnie prze-
kroczyć wartość siły
P
występujące przy końcu fazy gięcie pla-
stycznego (rysunek 2.1).
Przebieg procesu gięcia, kształt otrzymanego zarysu przedmio-
tu oraz wielkość nacisku stempla zależą od wymiarów robo-
czych części tłocznika, a przede wszystkim od rozstawienia
krawędzi gnących matrycy
w
i promienia ich zaokrąglenia
r
m
.
Przy zbyt dużym rozstawianiu krawędzi gnących (rysunek
2.3a) otrzymamy początkowo zbyt duży promień krzywizny w
punkcie B, a ponadto wstępnemu trwałemu zakrzywieniu ule-
ga odcinek AB o długości znacznie większej niż długość łuku
gotowego przedmiotu.
a)
B
A
P
b)
r
m
B
A
P
C
T
c)
r
m
P’
w
Rysunek 2.3 Wpływ wymiarów matrycy na przebieg gi
ę
cia
W następnej fazie procesu część tego odcinka musi więc ulec
rozgięciu i wyprostowaniu (rysunek 2.3b), co jednak nieko-
rzystnie wpływa na dokładność wyginania. Zbyt małe rozsta-
wienie krawędzi gnących (rysunek 2.3c) i zbyt mały promień
ich zaokrąglenia powoduje znaczny wzrost nacisku stempla i
często uniemożliwienie zagięcia na żądany kąt oraz zmniej-
szenie grubości przedmiotu i jego wgniecenia. Zalecane wymia-
ry matrycy (rozstawianie krawędzi gnących
w
, promień za-
B
ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA
Strona
2 - 5
okrąglenia krawędzi gnących
r
m
) w zależności od stosunku
promienia stempla
r
s
do grubości zginanej blachy
g
przy gięciu
pod kątem 90° podaje tabela 2.1. Ta sama tabela podaje rów-
nież wartości współczynnika
k
, który potrzebny jest przy obli-
czaniu nacisku stempla dla wyrobów wyginanych bez dotłacza-
nia.
Tabela 2.1 Parametry
wyginania
pod katem 90° [1]
Rodzaj materiału
Rodzaj materiału
Rodzaj materiału
Rodzaj materiału
rrrr
s
s
s
s
/g
/g
/g
/g
w /g
w /g
w /g
w /g
rrrr
m
m
m
m
/g
/g
/g
/g
Stal 0.18÷0.26 %C
R
0,2
=240 MPa
1
1.6
2.5
4
6,8
7,9
9,6
12,5
3,7
3,3
3
2,4
Stal 0,42 %C
R
0,2
=350MPa
1
1,6
2,5
4
7,1
8,3
9,9
12,8
2,1
1,9
1,75
1,5
Miedź
Mosiądz (wyżarzony)
R
0,2
=150 MPa
1
1,6
2,5
4
6,2
7,4
9,2
12,2
5,8
4,8
3,7
2,6
Siłę gięcia (wyginania) swobodnego
P
s
, można obliczyć z nastę-
pującego wzoru [3]:
w
R
g
b
P
m
s
⋅
⋅
⋅
=
2
1
,
1
[N]
Obliczanie siły gięcia z dotłaczaniem umożliwia zależność:
P
d
= p
F
[N]
Tabela 2.2 Przybli
ż
one warto
ś
ci nacisku jednostkowego p [MPa]
podczas
gi
ę
cia z dotłaczaniem [2]
Materiał
Materiał
Materiał
Materiał
Grubości materiału
Grubości materiału
Grubości materiału
Grubości materiału
g
gg
g
[mm]
[mm]
[mm]
[mm]
<1
<1
<1
<1
1
1
1
1
÷÷÷÷
3
3
3
3
3
3
3
3
÷÷÷÷
6
6
6
6
6
6
6
6
÷÷÷÷
10
10
10
10
Aluminium
Mosiądz
Stal 0,08÷0,2%C
Stal 0,25÷0,35%C
15
÷
20
20
÷
30
30
÷
40
40
÷
50
20÷30
30÷40
40÷60
50÷70
30÷40
40÷60
60÷80
70÷100
40÷50
60÷80
80÷100
100÷120
L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Ć
WICZENIE
2
Strona
2 - 6
Najmniejsze dopuszczalne promienie gięcia.
Najmniejsze dopuszczalne promienie gięcia powinny odpowia-
dać podatności materiału do odkształceń plastycznych i nie po-
wodować pęknięć w skrajnych (rozciąganych) włóknach mate-
riału. Minimalne promienie gięcia zależę od:
a)
rodzaju i stanu materiału (dla materiałów bardziej umac-
niających się należy stosować większe promienie gięcia),
b)
położenia linii gięcia w stosunku do kierunku walcowania
materiału (najmniejszy promień można zastosować, gdy li-
nia gięcia jest prostopadła do kierunku włókien),
c)
stanu powierzchni (nierówności, naderwania lub rysy wy-
stępujące po stronie rozciąganej przyspieszają pękanie).
Wartości najmniejszych dopuszczalnych promieni gięcia podaje
tabela 2.3.
Tabela 2.3 Najmniejsze dopuszczalne promienie gi
ę
cia r
s
Kierunek gięcia do kierunku walcowania
Kierunek gięcia do kierunku walcowania
Kierunek gięcia do kierunku walcowania
Kierunek gięcia do kierunku walcowania
Materiał:
Materiał:
Materiał:
Materiał: stal
stal
stal
stal
prostopadły
prostopadły
prostopadły
prostopadły
równoległy
równoległy
równoległy
równoległy
Gięcie p
Gięcie p
Gięcie p
Gięcie pod kątem
od kątem
od kątem
od kątem
α
αα
α
45°
45°
45°
45°
90°
90°
90°
90°
180°
180°
180°
180°
45°
45°
45°
45°
90°
90°
90°
90°
180°
180°
180°
180°
0,08÷0,10%C,
0,3g
0,5g
0.8g
0,8g
1g
1,5g
0,15÷0,20%C,
0,5g
0,8g
1,3g
1,3g
1,6g
2.5g
0,25÷0,30%C
0,8g
1,2g
2g
2g
2,5g
4g
0,40÷0,50%C
l,2g
1,8g
3g
3g
3,6g
6g
Odkształcenie sprężyste przy gięciu.
Rysunek 2.4 Zmiana k
ą
ta wygi
ę
tego przedmiotu wskutek spr
ęż
ynowa-
nia:
β
-k
ą
t spr
ęż
ynowania
W procesie gięcia występuję zarówno odkształcenia plastyczne
B
ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA
Strona
2 - 7
jak i odkształcenia sprężyste, które ustępuję po zakończeniu
gięcia. Wskutek tego następuje zmiana wymiarów przedmiotu
w porównaniu z wymiarami nadawanymi narzędziami tłoczni-
ka. Wspomnianą zmianę wymiarów nazywa się sprężynowa-
niem lub odkształceniem sprężystym powrotnym (rysunek 2.4)
a wyraża zwykle zmianą kąta.
Wielkość sprężynowania zależy od: rodzaju materiału, obróbki
cieplnej, grubości, kształtu przedmiotu, kąta gięcia, a dla gięcia
z dotłaczaniem dodatkowo od nastawienia prasy i stopnia
zgniotu. Wartość sprężynowania określa się zwykle na drodze
doświadczalnej. Do przybliżonego określania kąta odkształce-
nia sprężystego
β
(jednostronnego) można posłużyć się następu-
jącymi wzorami [2]:
−
dla wygin
dla wygin
dla wygin
dla wyginania swobodnego
ania swobodnego
ania swobodnego
ania swobodnego:
tg
β
= 0,375 w/(1–x ) g R
e
/E
−
dla wyginania z dotłacz
dla wyginania z dotłacz
dla wyginania z dotłacz
dla wyginania z dotłacza
a
a
aniem
niem
niem
niem (
α
= 90°):
β
°= 0,43 r/g - 0,61
dla stali: C10, S185 (St1)
β
°= 0,434 r/g
- 0,36 dla stali: C15, C20, E295 (St5),
Tabela 2.4 Warto
ś
ci współczynnika x w funkcji r
s
/g przy gi
ę
ciu pod k
ą
tem
90° (stal mi
ę
kkiej o zawarto
ś
ci 0,10-0,20%C [2]
r
s
/g
0,25
0,5
0,8
1,0
1,5
2,0
2,5
3,0
5,0
x
0,35
0,25
0,40
0,42
0,44
0,45
0,46
0,47
0,48
Tabela 2.5 Warto
ś
ci katów spr
ęż
ynowania
β
[°] przy gi
ę
ciu swobodnym
pod k
ą
tem 90
°
[3]
Materiał R
m
[Mpa]
r
s
/g
Grubość materiału g [mm]
do 0,8
0,8
÷
2
powyżej 2
Stal miękka R
m
≈350
< 1
2
1
0
Mosiądz R
m
<350
1
÷
5
2,5
1,5
0,5
Aluminium
> 5
3
2
1
Stal R
m
=400
÷
500
< 1
2,5
1
0
Mosiądz R
m
>350
1
÷
5
3
1,5
0,5
> 5
4
2,5
1,5
Stal twarda R
m
> 550
< 1
3,5
2
1
1
÷
5
4,5
2,5
1,5
> 5
6
3,5
2,5
L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Ć
WICZENIE
2
Strona
2 - 8
W celu skompensowania kąta sprężynowania przy gięciu nale-
ży zmniejszyć kąt stempla o podwójną wartość kąta sprężyno-
wania. Sposoby zapobiegania zjawisku powrotnego sprężyno-
wania materiału w procesie gięcia przedstawia rysunek 2.7.
a) b) c) d)
Rysunek 2.7 Sposoby kompensowania k
ą
ta spr
ęż
ynowania przez:
a) odkształcenie spr
ęż
yste ramion po operacji gi
ę
cia;
b) spr
ęż
yste zakrzywienie dna; c) dotłaczanie bocznymi
szcz
ę
kami; d) wywołanie dodatkowego odkształcenia pla-
stycznego w miejscu gi
ę
cia.
Wady wytłoczek giętych
Na rysunkach rysunkach 2.6a–f przedstawiono często spotyka-
ne wady wytłoczek, wykonane metodą gięcia na prasach:
a)
a)
a)
a) W
W
W
Wgłębie
głębie
głębie
głębienie w postaci bruzdy, na zewnętrznej p
nie w postaci bruzdy, na zewnętrznej p
nie w postaci bruzdy, na zewnętrznej p
nie w postaci bruzdy, na zewnętrznej po-
o-
o-
o-
wierzchni blachy i biegnącej wzdłuż krawędzi gi
wierzchni blachy i biegnącej wzdłuż krawędzi gi
wierzchni blachy i biegnącej wzdłuż krawędzi gi
wierzchni blachy i biegnącej wzdłuż krawędzi gię
ęę
ęcia
cia
cia
cia
Wydłużenie poprzeczne powoduje lokalny ubytek
grubości tego obszaru i prowadzi do powstania
bruzdy, widocznej na powierzchni blachy.
b) Esowaty kształt zagiętego
b) Esowaty kształt zagiętego
b) Esowaty kształt zagiętego
b) Esowaty kształt zagiętego ramienia, będący śl
ramienia, będący śl
ramienia, będący śl
ramienia, będący śla-
a-
a-
a-
dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego o
dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego o
dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego o
dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego od-
d-
d-
d-
cinka
cinka
cinka
cinka
Przyczyną tej wady jest nadmierna długość pla-
stycznie zakrzywionego odcinka giętego ramienia.
B
ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA
Strona
2 - 9
cccc) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w w
) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w w
) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w w
) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w we-
e-
e-
e-
wnętrzną powierzchnię blachy
wnętrzną powierzchnię blachy
wnętrzną powierzchnię blachy
wnętrzną powierzchnię blachy
Wadę te możemy zaobserwować przy zbyt małym
promieniu zaokrąglenia krawędzi stempla
r
S
w sto-
sunku do grubości blachy
g
. Aby tego uniknąć nale-
ży przestrzegać zależności
r
S
/g
> 1,5.
d
d
d
d) Pęknięcie blachy biegnące wzdłuż zagiętej kr
) Pęknięcie blachy biegnące wzdłuż zagiętej kr
) Pęknięcie blachy biegnące wzdłuż zagiętej kr
) Pęknięcie blachy biegnące wzdłuż zagiętej kra-
a-
a-
a-
wędzi
wędzi
wędzi
wędzi
Aby uniknąć pękaniu zewnętrznej, rozciąganej war-
stwy materiału stosunek promienia r
w
do grubości
blachy g nie może być mniejszy od wartości gra-
nicznej, która jest zależna od rodzaju materiału
oraz od kierunku zginanej krawędzi względem kie-
runku walcowania. Jeżeli te dwa kierunki będą
zgodne wtedy będzie to oznaczać przyspieszenie pę-
kania materiału.
e
ee
e) Uszkodzenie powierzchni w
) Uszkodzenie powierzchni w
) Uszkodzenie powierzchni w
) Uszkodzenie powierzchni wy
yy
ytłoczki od ślizgającej
tłoczki od ślizgającej
tłoczki od ślizgającej
tłoczki od ślizgającej
się po powierzchni blachy kr
się po powierzchni blachy kr
się po powierzchni blachy kr
się po powierzchni blachy kra
a
a
awędzi matrycy
wędzi matrycy
wędzi matrycy
wędzi matrycy
Wada ta jest wywołana nadmiernym naciskiem
jednostkowym, wywieranym przez krawędzi gnącą
matrycy, która ślizgała się po powierzchni blachy.
Przeciwdziałać można temu przez odpowiedni dobór
środków smarujących, stosowanie narzędzi z mate-
riału wykazującego mniejsze powinowactwo che-
miczne lub azotowanie powierzchni narzędzi.
ffff) Deformacja prze
) Deformacja prze
) Deformacja prze
) Deformacja przekroju poprzecznego
kroju poprzecznego
kroju poprzecznego
kroju poprzecznego
Podczas gięcia plastycznego następują najczęściej
zmiany kształtu przekroju poprzecznego elementu
giętego spowodowane zwiększeniem się wymiarów
warstw poprzecznych ściskanych oraz zmniejszenie
się analogicznych wymiarów warstw rozciąganych.
Aby zapobiec zniekształceniu, gięcie prowadzi się z
udziałem dodatkowo wywołanych dużych naprężeń
rozciągających, które zmniejszają wartość naprężeń
w strefie ściskanej
Rys. 9.6 Wady wytłoczek, wykonane metod
ą
gi
ę
cia na prasach
L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Ć
WICZENIE
2
Strona
2 - 10
2.2 Wykonanie ćwiczenia
Gięcie próbek przeprowadza się na prasie.
1.
Określić wymiary próbek – pomiar długości
L
, szerokość
b
,
grubość
g
każdej próbki
2.
Określić minimalne promienie gięcia dla próbek stalowych
giętych pod kątem 90º (tabela 2.3)
3.
Z kompletu stempli dobrać stemple o odpowiednich pro-
mieniach gięcia (zależnie od grubości próbki g)
4.
Dobrać parametry konstrukcyjne matryc:
a)
określić stosunek
r
s
/g,
b)
w tabeli 2.1 znaleźć liczbę najbliższą obliczonej war-
tości
r
s
/g
,
c)
w tym samym rzędzie tabeli znaleźć liczbę określają-
cą stosunek
w
/
g
d)
dla danej wartości
g
obliczyć wymiar matrycy
w
i
promień matrycy
r
m
,
e)
z kompletu matryc dobrać matryce wymienne odpo-
wiadającą obliczonym parametrom.
Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):
Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):
Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):
Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):
Ad 3. Dla stali niskowęglowej o grubości
g
=1mm, zadzio-
rów skierowanych do środka i kierunku linii gięcia w sto-
sunku do kierunku włókien pod kątem 90º najmniejszy
dopuszczalny promień gięcia
r
s
=0,8 mm (tabela 2.3).
Z kompletu stempli należy wybrać najbliższy o promie-
niu większym, czyli
r
s
=1 mm.
Ad 4. Dla
r
s
/g
= 1mm,
w/g
=6,8, r
m
/g =3,7 oraz
k
= 52,97
MPa (tabela 2.1).
Teoretyczne wymiary matrycy:
w
=6,8 mm,
r
m
=3,7 mm.
5.
Obliczyć siłę gięcia swobodnego.
6.
Obliczyć powierzchnię dotłaczanego półwyrobu pod stem-
plem (
F
=
bw
).
7.
Obliczyć z pomocą oprogramowania siłę gięcia swobodnego,
siłę gięcia z dotłaczaniem oraz kąt sprężynowania
β
.
B
ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA
Strona
2 - 11
8.
Przeprowadzić próby wyginania swobodnego, zanotować
rzeczywistą siłę gięcia.
9.
Przeprowadzić próby gięcia z dotłaczaniem, zanotować rze-
czywistą siłę gięcia.
Rysunek 2.6. Szkic tłocznika:
1 – płyta dolna,
2 – płyta górna,
3 – kolumna prowadz
ą
ca,
4 – gniazdo matrycy wymiennej
5 – stempel wymienny,
6 – prowadnica stempla,
7 – matryca wymienna.
10.
Zmierzyć kąty wygiętych próbek. Określić rzeczywisty kąt
sprężynowania
β
rz
. Porównać kąty sprężynowania próbek
wyginanych swobodnie i z dotłaczaniem (obliczonych na
podstawie podanych wyżej wzorów i tabela 2.5).
11.
Porównać zaobserwowane siły gięcia z obliczonymi i wycią-
gnąć wnioski odnośnie doboru matryc.
L
ABORATORIUM
T
ECHNOLOGII
Ć
WICZENIE
2
Strona
2 - 12
13.
Dokonać oględzin wygiętych próbek, sprawdzić czy pojawiły
się pęknięcia w warstwach rozciąganych, wyciągnąć wnio-
ski z zastosowanych promieni gięcia.
Literatura
1.
Erbel S., Kuczyński K., Marciniak Z.,
Techniki wytwarza-
nia. Obróbka plastyczna,
PWN Warszawa 1986
2.
Romanowski W.P.,
Tłoczenie na zimno. Poradnik
, WNT
Warszawa 1964
3.
Praca zbiorowa pod redakcją J. Sobolewskiego:
Projekto-
wanie technologii maszyn
, Oficyna Wydawnicza Politech-
niki Warszawskiej 2007.