background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII 

 

 

Strona

 

2 - 1

 

 

Badanie  
technologicznych  
parametrów gięcia 

 

Adam Leśniewicz

 

 

Cel ćwiczenia: 

 

o

 

zapoznanie z przebiegiem procesu gięcia blach,  

o

 

wyznaczenie siły, minimalnego promienia gięcia, ką-
ta odkształcenia sprężystego (kąta sprężynowania) 
dla gięcia swobodnego i gięcia z dotłaczaniem, 

o

 

nabycie umiejętności obliczania wartości parame-
trów, niezbędnych do: 

 

projektowania procesu technologicznego gięcia 

(dobór pras), 

 

konstruowania tłoczników do gięcia. 

 

background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII          

Ć

WICZENIE  

Strona

 

2 - 2

 

Wykaz oznaczeń: 

mm  szerokość giętego przedmiotu 

mm

2

  powierzchnia  rzutu  dotłaczanego  półwyrobu  (pod  stem-

plem) 

mm  grubość giętego przedmiotu 

MPa  nacisk jednostkowy dotłaczania 

P

d

 

siła gięcia z dotłaczaniem 

P

s

 

siłę gięcia (wyginania) swobodnego 

R

0,2

  MPa  umowna granica plastyczności 

R

m

 

MPa  wytrzymałość na rozciąganie 

r

m

 

mm  promień zaokrąglenia powierzchni roboczej matrycy 

r

s

 

mm  promień stempla 

mm  rozstawienie krawędzi gnących matrycy 

(odległość między środkami promieni matrycy r

m

 

 

współczynnik określający położenie warstwy neutralnej w 
zależności od r

s

/g 

α

 

°

 

kąt gięcia  

β

 

°

 

kąta powrotnego odkształcenia sprężystego przy gięciu  

2.1  Wiadomości podstawowe 

W zaleŜności od rodzaju ruchu narzędzia w stosunku do obra-
bianego materiału wyróŜnia się:  

a)

 

gięcie na prasach, 

b)

 

gięcie na walcach, 

c)

 

gięcie za pomocą przeciągania. 

Proces gięcia na prasach moŜna podzielić na następujące fazy: 

 

faza gięcia spręŜystego, 

 

faza gięcia plastycznego, 

 

faza  dotłaczania  (nie  występuje  podczas  gięcia  swobodne-
go). 

W  początkowej  fazie  wyginania  kształtowany  np.  płaskownik 

background image

B

ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA

 

Strona

 

2 - 3

 

moŜna  rozpatrywać  jako  belkę  spoczywającą  na  dwóch  podpo-
rach o rozstawieniu 

w

, obciąŜoną w środku siłę skupioną 

P

 (ry-

sunek 2.1). 

r

m

w

A’

A

P

A’

A

B

I

J

Moment M

M

p

Krzywizna  1/

ρ

p’

p”

Nacisk

Droga stempla

1 - gi

ę

cie spr

ęż

yste

2 - gi

ę

cie plastyczne

3 - dotłaczanie

1

2

3

B

P

r

s

α

g

 

Rysunek 2.1 Fazy procesu gi

ę

cia 

Pod  działaniem  siły  belka  ugina  się  spręŜyście.  Faza  gięcia 
spręŜystego  kończy  się  z  chwilą  pojawienia  się  pierwszych  od-
kształceń plastycznych w skrajnych włóknach materiału. 

a)

b)

r

s

+0,5g

r

s

+0,5g

α

α

c

A

A’

B

B’

B

B’

 

Rysunek 2.2 Kształt linii ugi

ę

cia w procesie gi

ę

cia: 

                 a) rzeczywisty, b) idealny

Dalszy wzrost nacisku stempla powoduje rozszerzanie się upla-
stycznionego odcinka płaskownika. Na odcinku IJ (rysunek 2.1) 
nastąpi  trwałe  zakrzywienie,  natomiast  ramiona  A'I  oraz  JA 
wyginają  się  najpierw  tylko  spręŜyście,  a  potem  równieŜ  pla-
stycznie. Po fazie gięcia plastycznego linia ugięcia płaskownika 
składa się (rysunek 2.2a) z odcinka B'B, który jest w przybliŜe-
niu łukiem koła o promieniu równym sumie promienia stempla 

background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII          

Ć

WICZENIE  

Strona

 

2 - 4

 

r

s

 i połowie grubości płaskownika 

g

, oraz odcinków A'B' i AB o 

krzywiźnie zmniejszającej się stopniowo do zera. Części ramion 
leŜące  poza  punktami  A  lub  A'  są  proste,  poniewaŜ  nie  działa 
na  nie  Ŝadne  obciąŜenie  zewnętrzne.  Zarys  rzeczywisty  wygi-
nanego przedmiotu róŜni się więc od zarysu idealnego (rysunek 
2.2b) występowaniem, w tym pierwszym, odcinków o przejścio-
wej krzywiźnie. 

JeŜeli chcemy otrzymać przedmiot o zarysie bardziej zbliŜonym 
do zarysu idealnego, musimy zastosować dotłaczanie. W tej fa-
zie gięcia powierzchnie stempla i matrycy zbliŜają się do siebie, 
dzięki  czemu  wyginany  przedmiot  przyjmuje  kształt  narzędzi. 
Nacisk  stempla  podczas  dotłaczania  moŜe  wielokrotnie  prze-
kroczyć wartość siły 

P

 występujące przy końcu fazy gięcie pla-

stycznego (rysunek 2.1). 

Przebieg procesu gięcia, kształt otrzymanego zarysu przedmio-
tu  oraz  wielkość  nacisku  stempla  zaleŜą  od  wymiarów  robo-
czych  części  tłocznika,  a  przede  wszystkim  od  rozstawienia 
krawędzi  gnących  matrycy 

w

  i  promienia  ich  zaokrąglenia 

r

m

Przy  zbyt  duŜym  rozstawianiu  krawędzi  gnących  (rysunek 
2.3a)  otrzymamy  początkowo  zbyt  duŜy  promień  krzywizny  w 
punkcie B, a ponadto wstępnemu trwałemu zakrzywieniu ule-
ga  odcinek  AB  o  długości  znacznie  większej  niŜ  długość  łuku 
gotowego przedmiotu.  

a)

B

A

P

 

b)

r

m

B

A

P

C

T

 

c)

r

m

P’

w

 

Rysunek 2.3 Wpływ wymiarów matrycy na przebieg gi

ę

cia

 

W następnej fazie procesu część tego odcinka musi więc ulec 
rozgięciu i wyprostowaniu (rysunek 2.3b), co jednak nieko-
rzystnie wpływa na dokładność wyginania. Zbyt małe rozsta-
wienie krawędzi gnących (rysunek 2.3c) i zbyt mały promień 
ich zaokrąglenia powoduje znaczny wzrost nacisku stempla i 
często uniemoŜliwienie zagięcia na Ŝądany kąt  oraz zmniej-
szenie grubości przedmiotu i jego wgniecenia. Zalecane wymia-
ry matrycy (rozstawianie krawędzi gnących 

w

, promień za-

background image

B

ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA

 

Strona

 

2 - 5

 

okrąglenia krawędzi gnących 

r

m

) w zaleŜności od stosunku 

promienia stempla 

r

s

 

do grubości zginanej blachy 

g

 przy gięciu 

pod kątem 90° podaje tabela 2.1. Ta sama tabela podaje rów-
nieŜ wartości współczynnika 

k

, który potrzebny jest przy obli-

czaniu nacisku stempla dla wyrobów wyginanych bez dotłacza-
nia. 

Tabela 2.1 Parametry 

wyginania

 pod katem 90° [1] 

Rodzaj materiału

Rodzaj materiału

Rodzaj materiału

Rodzaj materiału    

rrrr

/g

/g

/g

/g    

w /g

w /g

w /g

w /g    

rrrr

/g

/g

/g

/g    

Stal 0.18÷0.26 %C  

R

0,2

 =240 MPa

 

1.6 
2.5 

6,8 
7,9 
9,6 

12,5 

3,7 
3,3 

2,4 

Stal 0,42 %C  

R

0,2

 =350MPa

 

1,6 
2,5 

7,1 
8,3 
9,9 

12,8 

2,1 
1,9 

1,75 

1,5 

Miedź  
Mosiądz (wyŜarzony) 

R

0,2

 =150 MPa

 

1,6 
2,5 

6,2 
7,4 
9,2 

12,2 

5,8 
4,8 
3,7 
2,6 

Siłę gięcia (wyginania) swobodnego 

P

s

, moŜna obliczyć z nastę-

pującego wzoru [3]: 

w

R

g

b

P

m

s

=

2

1

,

1

   [N] 

Obliczanie siły gięcia z dotłaczaniem umoŜliwia zaleŜność: 

                                          P

= p — 

— 

— 

— F        

[N]                              

Tabela 2.2 Przybli

ż

one warto

ś

ci nacisku jednostkowego p [MPa]

  

podczas 

gi

ę

cia z dotłaczaniem [2] 

Materiał

Materiał

Materiał

Materiał    

Grubości materiału 

Grubości materiału 

Grubości materiału 

Grubości materiału 

g

gg

g

  

  

  

  [mm]

[mm]

[mm]

[mm]    

        

<1

<1

<1

<1    

1

1

1

1

÷÷÷÷

3

3

3

3    

3

3

3

3

÷÷÷÷

6

6

6

6    

6

6

6

6

÷÷÷÷

10

10

10

10    

Aluminium 
Mosiądz 
Stal 0,08÷0,2%C 
Stal 0,25÷0,35%C  

15

÷

20 

20

÷

30 

30

÷

40 

40

÷

50 

20÷30 
30÷40 
40÷60 
50÷70 

30÷40 
40÷60 
60÷80 
70÷100 

40÷50 
60÷80 
80÷100 

100÷120 

    

background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII          

Ć

WICZENIE  

Strona

 

2 - 6

 

Najmniejsze dopuszczalne promienie gięcia. 

Najmniejsze  dopuszczalne  promienie  gięcia  powinny  odpowia-
dać podatności materiału do odkształceń plastycznych i nie po-
wodować  pęknięć  w  skrajnych  (rozciąganych)  włóknach  mate-
riału. Minimalne promienie gięcia zaleŜę od: 

a)

 

rodzaju  i  stanu  materiału  (dla  materiałów  bardziej  umac-
niających się naleŜy stosować większe promienie gięcia),  

b)

 

połoŜenia  linii  gięcia  w  stosunku  do  kierunku  walcowania 
materiału (najmniejszy promień moŜna zastosować, gdy li-
nia gięcia jest prostopadła do kierunku włókien),  

c)

 

stanu  powierzchni  (nierówności,  naderwania  lub  rysy  wy-
stępujące po stronie rozciąganej przyspieszają pękanie).  

Wartości najmniejszych dopuszczalnych promieni gięcia podaje 
tabela 2.3. 

Tabela 2.3 Najmniejsze dopuszczalne promienie gi

ę

cia r

s

 

    

Kierunek gięcia do kierunku walcowania

Kierunek gięcia do kierunku walcowania

Kierunek gięcia do kierunku walcowania

Kierunek gięcia do kierunku walcowania    

Materiał:

Materiał:

Materiał:

Materiał:    stal

stal

stal

stal    

prostopadły

prostopadły

prostopadły

prostopadły    

równoległy

równoległy

równoległy

równoległy    

        

Gięcie p

Gięcie p

Gięcie p

Gięcie pod kątem 

od kątem 

od kątem 

od kątem 

α

αα

α

    

        

45°

45°

45°

45°    

90°

90°

90°

90°    

180°

180°

180°

180°    

45°

45°

45°

45°    

90°

90°

90°

90°    

180°

180°

180°

180°    

0,08÷0,10%C,  

0,3g 

0,5g 

0.8g 

0,8g 

1g 

1,5g 

0,15÷0,20%C,  

0,5g 

0,8g 

1,3g 

1,3g 

1,6g 

2.5g 

0,25÷0,30%C  

0,8g 

1,2g 

2g 

2g 

2,5g 

4g 

0,40÷0,50%C  

l,2g 

1,8g 

3g 

3g 

3,6g 

6g 

Odkształcenie sprężyste przy gięciu. 

 

 

Rysunek 2.4 Zmiana k

ą

ta wygi

ę

tego przedmiotu wskutek spr

ęż

ynowa-

nia: 

β

 -k

ą

t spr

ęż

ynowania 

W procesie gięcia występuję zarówno odkształcenia plastyczne 

background image

B

ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA

 

Strona

 

2 - 7

 

jak i odkształcenia spręŜyste, które ustępuję po zakończeniu 
gięcia. Wskutek tego następuje zmiana wymiarów przedmiotu 
w porównaniu z wymiarami nadawanymi narzędziami tłoczni-
ka. Wspomnianą zmianę wymiarów nazywa się spręŜynowa-
niem lub odkształceniem spręŜystym powrotnym (rysunek 2.4) 
a wyraŜa zwykle zmianą kąta. 

Wielkość spręŜynowania  zaleŜy  od:  rodzaju  materiału,  obróbki 
cieplnej, grubości, kształtu przedmiotu, kąta gięcia, a dla gięcia 
z  dotłaczaniem  dodatkowo  od  nastawienia  prasy  i  stopnia 
zgniotu.  Wartość  spręŜynowania  określa  się  zwykle  na  drodze 
doświadczalnej.  Do  przybliŜonego  określania  kąta  odkształce-
nia spręŜystego 

β

 (jednostronnego) moŜna posłuŜyć się następu-

jącymi wzorami [2]: 

 

dla wygin

dla wygin

dla wygin

dla wyginania swobodnego

ania swobodnego

ania swobodnego

ania swobodnego: 

tg 

β

 = 0,375 ———— w/(1–x )    —————g ————R

/E 

 

dla wyginania z dotłacz

dla wyginania z dotłacz

dla wyginania z dotłacz

dla wyginania z dotłacza

a

a

aniem

niem

niem

niem ( 

α

 = 90°):  

β

°= 0,43 r/g - 0,61

    dla stali: C10, S185 (St1)         

β

°= 0,434 r/g

 - 0,36  dla stali: C15, C20, E295 (St5), 

Tabela 2.4 Warto

ś

ci współczynnika x w funkcji r

s

/g przy gi

ę

ciu pod k

ą

tem 

90° (stal mi

ę

kkiej o zawarto

ś

ci 0,10-0,20%C [2] 

r

s

/g 

0,25 

0,5 

0,8 

1,0 

1,5 

2,0 

2,5 

3,0 

5,0 

0,35 

0,25 

0,40 

0,42 

0,44 

0,45 

0,46 

0,47 

0,48 

 

Tabela 2.5 Warto

ś

ci katów spr

ęż

ynowania 

β

 [°] przy gi

ę

ciu swobodnym 

pod k

ą

tem 90

°

[3] 

Materiał  R

m

 [Mpa] 

r

s

/g 

Grubość materiału g [mm] 

 

 

do 0,8 

0,8

÷

powyŜej 2 

Stal miękka  R

m

 ≈350  

< 1 

Mosiądz  R

m

<350  

1

÷

2,5 

1,5 

0,5 

Aluminium 

> 5 

Stal R

m

 =400

÷

500  

< 1 

2,5 

Mosiądz  R

m

>350 

1

÷

1,5 

0,5 

 

> 5 

2,5 

1,5 

Stal twarda  R

m

 > 550  

< 1 

3,5 

 

1

÷

4,5 

2,5 

1,5 

 

> 5 

3,5 

2,5 

background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII          

Ć

WICZENIE  

Strona

 

2 - 8

 

W celu skompensowania kąta spręŜynowania przy gięciu nale-
Ŝy zmniejszyć kąt stempla o podwójną wartość kąta spręŜyno-
wania. Sposoby zapobiegania zjawisku powrotnego spręŜyno-
wania materiału w procesie gięcia przedstawia rysunek 2.7. 

a)                        b)                        c)                       d) 

 

 

 

 

 

Rysunek 2.7 Sposoby kompensowania k

ą

ta spr

ęż

ynowania przez:  

a) odkształcenie spr

ęż

yste ramion po operacji gi

ę

cia;  

b)  spr

ęż

yste  zakrzywienie  dna;  c)  dotłaczanie  bocznymi 

szcz

ę

kami;  d)  wywołanie  dodatkowego  odkształcenia  pla-

stycznego w miejscu gi

ę

cia. 

Wady wytłoczek giętych 

Na rysunkach rysunkach 2.6a–f przedstawiono często spotyka-
ne wady wytłoczek, wykonane metodą  gięcia na prasach: 

 

a) 

a) 

a) 

a) W

W

W

Wgłębie

głębie

głębie

głębienie w postaci bruzdy, na zewnętrznej p

nie w postaci bruzdy, na zewnętrznej p

nie w postaci bruzdy, na zewnętrznej p

nie w postaci bruzdy, na zewnętrznej po-

o-

o-

o-

wierzchni blachy i biegnącej wzdłuŜ krawędzi gi

wierzchni blachy i biegnącej wzdłuŜ krawędzi gi

wierzchni blachy i biegnącej wzdłuŜ krawędzi gi

wierzchni blachy i biegnącej wzdłuŜ krawędzi gię

ęę

ęcia

cia

cia

cia    

WydłuŜenie poprzeczne powoduje lokalny ubytek 
grubości tego obszaru i prowadzi do powstania 
bruzdy, widocznej na powierzchni blachy. 
 

 

b) Esowaty kształt zagiętego

b) Esowaty kształt zagiętego

b) Esowaty kształt zagiętego

b) Esowaty kształt zagiętego    ramienia, będący śl

ramienia, będący śl

ramienia, będący śl

ramienia, będący śla-

a-

a-

a-

dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego o

dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego o

dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego o

dem rozginania niepotrzebnie zakrzywionego od-

d-

d-

d-

cinka

cinka

cinka

cinka    
Przyczyną tej wady jest nadmierna długość pla-
stycznie zakrzywionego odcinka giętego ramienia.  

background image

B

ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA

 

Strona

 

2 - 9

 

 

 

cccc) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w w

) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w w

) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w w

) Wgniecenie krawędzi gnącej stemplem w we-

e-

e-

e-

wnętrzną powierzchnię blachy

wnętrzną powierzchnię blachy

wnętrzną powierzchnię blachy

wnętrzną powierzchnię blachy    
Wadę te moŜemy zaobserwować przy zbyt małym 
promieniu zaokrąglenia krawędzi stempla 

r

S

 

w sto-

sunku do grubości blachy 

g

. Aby tego uniknąć nale-

Ŝy przestrzegać zaleŜności  

r

/g

 > 1,5. 

 

d

d

d

d)  Pęknięcie blachy biegnące wzdłuŜ zagiętej kr

)  Pęknięcie blachy biegnące wzdłuŜ zagiętej kr

)  Pęknięcie blachy biegnące wzdłuŜ zagiętej kr

)  Pęknięcie blachy biegnące wzdłuŜ zagiętej kra-

a-

a-

a-

wędzi

wędzi

wędzi

wędzi    
Aby uniknąć pękaniu zewnętrznej, rozciąganej war-
stwy materiału stosunek promienia r

w

 do grubości 

blachy g nie  moŜe być mniejszy od wartości gra-
nicznej, która jest zaleŜna od rodzaju materiału 
oraz od kierunku zginanej krawędzi względem kie-
runku walcowania. JeŜeli te dwa kierunki będą 
zgodne wtedy będzie to oznaczać przyspieszenie pę-
kania materiału.  

 

 

e

ee

e) Uszkodzenie powierzchni w

) Uszkodzenie powierzchni w

) Uszkodzenie powierzchni w

) Uszkodzenie powierzchni wy

yy

ytłoczki od ślizgającej 

tłoczki od ślizgającej 

tłoczki od ślizgającej 

tłoczki od ślizgającej 

się po powierzchni blachy kr

się po powierzchni blachy kr

się po powierzchni blachy kr

się po powierzchni blachy kra

a

a

awędzi matrycy

wędzi matrycy

wędzi matrycy

wędzi matrycy 

Wada ta jest wywołana nadmiernym naciskiem 
jednostkowym, wywieranym przez krawędzi gnącą 
matrycy, która ślizgała się po powierzchni blachy.  
Przeciwdziałać moŜna temu przez odpowiedni dobór 
środków smarujących, stosowanie narzędzi z mate-
riału wykazującego mniejsze powinowactwo che-
miczne lub azotowanie powierzchni narzędzi. 

 

ffff) Deformacja prze

) Deformacja prze

) Deformacja prze

) Deformacja przekroju poprzecznego

kroju poprzecznego

kroju poprzecznego

kroju poprzecznego    

Podczas gięcia plastycznego następują najczęściej 
zmiany kształtu przekroju poprzecznego elementu 
giętego spowodowane zwiększeniem się wymiarów 
warstw poprzecznych ściskanych oraz zmniejszenie 
się analogicznych wymiarów warstw rozciąganych. 
Aby zapobiec zniekształceniu, gięcie prowadzi się z 
udziałem dodatkowo wywołanych duŜych napręŜeń 
rozciągających, które zmniejszają wartość napręŜeń 
w strefie ściskanej 

Rys. 9.6 Wady wytłoczek, wykonane metod

ą

  gi

ę

cia na prasach 

background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII          

Ć

WICZENIE  

Strona

 

2 - 10

 

2.2  Wykonanie ćwiczenia 

Gięcie próbek przeprowadza się na prasie. 

1.

 

Określić wymiary próbek – pomiar długości 

L

, szerokość 

b

grubość 

g

 kaŜdej próbki 

2.

 

Określić minimalne promienie gięcia dla próbek stalowych 
giętych pod kątem 90º (tabela 2.3) 

3.

 

Z  kompletu  stempli  dobrać  stemple  o  odpowiednich  pro-
mieniach gięcia (zaleŜnie od grubości próbki g)  

4.

 

Dobrać parametry konstrukcyjne matryc: 

a)

 

określić stosunek 

r

/g,

 

b)

 

w  tabeli  2.1  znaleźć  liczbę  najbliŜszą  obliczonej  war-
tości 

r

/g

c)

 

w tym samym rzędzie tabeli znaleźć liczbę określają-
cą stosunek 

w

/

g

  

d)

 

dla  danej  wartości 

g

  obliczyć  wymiar  matrycy 

w

  i 

promień matrycy 

r

m

e)

 

z    kompletu  matryc  dobrać  matryce  wymienne  odpo-
wiadającą obliczonym parametrom. 

Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):

Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):

Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):

Przykład doboru matrycy (pkt 3 i 4):    
Ad 3. Dla stali niskowęglowej o grubości 

g

=1mm, zadzio-

rów skierowanych do środka i kierunku linii gięcia w sto-
sunku  do  kierunku  włókien  pod  kątem  90º  najmniejszy 
dopuszczalny promień gięcia 

r

s

=0,8 mm (tabela 2.3). 

Z  kompletu  stempli  naleŜy  wybrać  najbliŜszy  o  promie-
niu większym, czyli 

r

s

=1 mm. 

Ad  4.  Dla

 r

/g

  =  1mm, 

w/g

=6,8, r

m

/g  =3,7  oraz 

k

=  52,97 

MPa (tabela 2.1). 
Teoretyczne wymiary matrycy: 

w

=6,8 mm, 

r

m

=3,7 mm.  

5.

 

Obliczyć siłę gięcia swobodnego. 

6.

 

Obliczyć  powierzchnię  dotłaczanego  półwyrobu  pod  stem-
plem (

F

=

b—w

). 

7.

 

Obliczyć z pomocą oprogramowania siłę gięcia swobodnego, 
siłę gięcia z dotłaczaniem oraz kąt spręŜynowania 

β

.

 

background image

B

ADANIE TECHNOLOGICZNYCH PARAMETRÓW GIĘCIA

 

Strona

 

2 - 11

 

 

 

8.

 

Przeprowadzić  próby  wyginania  swobodnego,  zanotować 
rzeczywistą siłę gięcia. 

9.

 

Przeprowadzić próby gięcia z dotłaczaniem, zanotować rze-
czywistą siłę gięcia. 

 

 
 
Rysunek  2.6. Szkic tłocznika: 
1 – płyta dolna,  
2 – płyta górna, 
3 – kolumna prowadz

ą

ca,  

4 – gniazdo matrycy wymiennej 
5 – stempel wymienny,  
6 – prowadnica stempla,  
7 – matryca wymienna

 

10.

 

Zmierzyć  kąty  wygiętych  próbek.  Określić  rzeczywisty  kąt 
spręŜynowania 

β

rz

.  Porównać  kąty  spręŜynowania  próbek 

wyginanych  swobodnie  i  z  dotłaczaniem  (obliczonych  na 
podstawie podanych wyŜej wzorów i tabela 2.5). 

11.

 

Porównać zaobserwowane siły gięcia z obliczonymi i wycią-
gnąć wnioski odnośnie doboru matryc. 

background image

L

ABORATORIUM 

T

ECHNOLOGII          

Ć

WICZENIE  

Strona

 

2 - 12

 

13.

 

Dokonać oględzin wygiętych próbek, sprawdzić czy pojawiły 
się  pęknięcia  w  warstwach  rozciąganych,  wyciągnąć  wnio-
ski z zastosowanych promieni gięcia. 

 

Literatura 

1.

 

Erbel  S.,  Kuczyński  K.,  Marciniak  Z., 

Techniki  wytwarza-

nia. Obróbka plastyczna,

 PWN Warszawa 1986 

2.

 

Romanowski  W.P., 

Tłoczenie  na  zimno.  Poradnik

,  WNT 

Warszawa 1964 

3.

 

Praca  zbiorowa  pod  redakcją  J.  Sobolewskiego: 

Projekto-

wanie  technologii  maszyn

,  Oficyna  Wydawnicza  Politech-

niki Warszawskiej 2007.