monter kadlubow okretowych 721[02] o1 02 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Bożena Kuligowska

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia
721[02].O1.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr inż. Jerzy Giemza
mgr inż. Jan Sarniak

Opracowanie redakcyjne:
mgr inż. Bożena Kuligowska

Konsultacja:
mgr inż. Andrzej Zych

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 721[02].O1.02
„Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia”, zawartego w modułowym programie
nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Statek i jego parametry

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Podział i charakterystyka jednostek pływających

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Towarzystwa klasyfikacyjne

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Elementy teorii okrętu

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Konstrukcja kadłuba statku

5.5.1. Ćwiczenia

5.6. Wyposażenie statku

5.6.1. Ćwiczenia

6. Ewaluacja osiągnięć ucznia

7. Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie monter kadłubów okrętowych.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne,

−

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

propozycje ćwiczeń, które mają na celu wykształcenie u uczniów umiejętności
praktycznych,

−

ewaluację osiągnięć ucznia w postaci 2 testów wielokrotnego wyboru.

−

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki.
Poradnik zawiera materiał nauczania składający się z 6 tematów, są to: Statek i jego

parametry, Podział jednostek pływających, Towarzystwa klasyfikacyjne, Elementy teorii
okrętu, Konstrukcja kadłuba statku i Wyposażenie statku.

Treści zawarte w temacie „Statek i jego parametry” pomogą uczniowi zapoznać się

z podstawowymi określeniami stosowanymi w budownictwie okrętowym. Uczniowie poznają
nazwy rejonów kadłuba, elementów statku oraz określenia podstawowych wielkości którymi
charakteryzuje się statki.

Treści zawarte w temacie „Podział jednostek pływających” pomogą uczniowi zapoznać się

z różnymi typami jednostek pływających oraz z kryteriami ich podziału.

Treści zawarte w temacie „Towarzystwa klasyfikacyjne” pomogą uczniowi zrozumieć,

jakim wymaganiom podlega proces budowy statku.

Treści zawarte w temacie „Elementy teorii okrętu” pomogą zrozumieć dlaczego statek

utrzymuje się na wodzie.

Treści zawarte w temacie „Konstrukcja kadłuba statku” pomogą uczniowi poznać budowę

statku.

Treści zawarte w temacie „Wyposażenie statku” pomogą uczniowi poznać główne

urządzenia i systemy wyposażenia statku.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami ze

szczególnym uwzględnieniem:

−

dyskusji dydaktycznych,

−

pokazu z objaśnieniem,

−

pogadanki,

−

ćwiczeń.
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może

posłużyć się zamieszczonymi w rozdziale 6 testami.

W testach wielokrotnego wyboru zamieszczono:

−

plany testu w formie tabelarycznej,

−

punktację zadań,

−

propozycję norm wymagań,

−

instrukcję dla nauczyciela,

−

instrukcję dla ucznia,

−

karty odpowiedzi,

−

zestawy zadań testowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Poniżej przedstawiono miejsce tej jednostki modułowej w strukturze całego modułu:

Techniczne podstawy zawodu.

Schemat układu jednostek modułowych

721[02].O1

Techniczne podstawy zawodu

721[02].O1.01

Stosowanie przepisów

bezpieczeństwa i higieny pracy,

ochrony przeciwpożarowej i ochrony

środowiska

721[02].O1.04

Dobieranie materiałów

konstrukcyjnych

721[02].O1.06

Wykonywanie prac z zakresu

obróbki ręcznej i mechanicznej

skrawaniem

721[02].O1.03

Posługiwanie się

dokumentacją techniczną

721[02].O1.05

Wykonywanie pomiarów

warsztatowych

721[02].O1.02

Charakteryzowanie statku i jego

wyposażenia

721[02].O1.07

Wykonywanie połączeń

spawanych

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

posługiwać się podstawowymi pojęciami z fizyki takimi jak masa, siła, prędkość,
przyspieszenie,

−

wykonywać działania na jednostkach układu SI,

−

wykreślać różne figury geometryczne, proste prostopadłe, równoległe,

−

korzystać z różnych źródeł informacji,

−

przestrzegać regulaminy obowiązujące w pracowniach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć:

−

wyjaśnić zadania towarzystw klasyfikacyjnych,

−

rozróżnić typy statków,

−

określić wielkości charakteryzujące statek,

−

wyjaśnić podstawowe prawa pływalności, stateczności i niezatapialności statku,

−

rozróżnić główne elementy konstrukcyjne statku,

−

scharakteryzować, w różnych układach wiązań, konstrukcję kadłuba statku,

−

scharakteryzować wyposażenie kotwiczne,

−

scharakteryzować wyposażenie cumownicze,

−

scharakteryzować wyposażenie przeładunkowe,

−

scharakteryzować wyposażenie ratunkowe,

−

scharakteryzować urządzenia sterowe,

−

scharakteryzować pędniki,

−

scharakteryzować systemy wentylacji i klimatyzacji.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania: Monter kadłubów okrętowych.
Moduł:

Techniczne podstawy zawodu 721[02].O1

Jednostka modułowa:

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia

Temat: Podział i rozróżnianie jednostek pływających.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności analizowania cech charakteryzujących jednostki

pływające.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

klasyfikować jednostki pływające,

−

identyfikować jednostki pływające na podstawie rysunku lub zdjęcia,

−

charakteryzować różne typy jednostek pływających.

Metody nauczania–uczenia się:
– ćwiczenie praktyczne,
– pogadanka,
– dyskusja.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca w zespołach 3-osobowych.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

rysunki, schematy, zdjęcia jednostek pływających,

−

literatura podana w poradniku.

Przebieg zajęć:
1. Instruktaż wstępny:

−

sprawdzenie obecności,

−

sprawdzenie samopoczucia uczniów,

−

przedstawienie przebiegu zajęć,

−

podanie kryteriów ocen.

2. Instruktaż bieżący:

Praca z poradnikiem:

−

nadzorowanie pracy uczniów z poradnikiem (temat: Podział jednostek pływających),

−

sprawdzenie odpowiedzi na pytania sprawdzające.
Wykonanie ćwiczenia 1 z części 4.2.3 poradnika dla ucznia:

−

podział na 3-osobowe zespoły,

−

rozdanie rysunków statków poszczególnym zespołom,

−

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie określili typ jednostki pływającej,

−

udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

sprawdzenie, czy uczniowie wypisali w tabelę przeznaczenie i charakterystykę jednostek
pływających,

−

dyskusja na temat przedstawionych na rysunkach jednostek pływających,

−

omówienie ćwiczenia, wskazanie błędów i ich omówienie.

3. Instruktaż końcowy:

−

podsumowanie zajęć,

−

wskazanie na najlepiej wykonane ćwiczenia,

−

omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów,

−

zwrócenie uwagi na błędy,

−

przeprowadzenie pogadanki na temat możliwych klasyfikacji jednostek pływających,

−

ocena pracy uczniów.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

poprzez przeprowadzenie pogadanki.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania: Monter kadłubów okrętowych.
Moduł:

Techniczne podstawy zawodu 721[02].O1

Jednostka modułowa:

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia

Temat: Układy wiązań kadłuba, poprzeczny układ wiązań.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności rozmieszczania usztywnień kadłuba w zależności od

układu wiązań.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

identyfikować usztywnienia kadłuba budowanego w poprzecznym układzie wiązań,

−

rozmieszczać

usztywnienia

poprzeczne

wzdłużne

kadłubie

budowanym

w poprzecznym układzie wiązań.

Metody nauczania–uczenia się:
– ćwiczenie praktyczne,
– pogadanka.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

praca indywidualna.

Czas: 4 godziny dydaktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

modele fragmentów kadłuba z usztywnieniami,

−

foliogramy przedstawiające konstrukcję statku w poprzecznym układzie wiązań,

−

literatura podana w poradniku.

Przebieg zajęć:
1. Instruktaż wstępny:

−

sprawdzenie obecności,

−

sprawdzenie samopoczucia uczniów,

−

przedstawienie przebiegu zajęć,

−

podanie kryteriów ocen.

2. Instruktaż bieżący:

Praca z poradnikiem:

−

nadzorowanie pracy uczniów z poradnikiem (temat: Konstrukcja kadłuba statku,
poprzeczny układ wiązań),

−

pogadanka na temat poprzecznego układu wiązań,

−

dyskusja,

−

sprawdzenie odpowiedzi na pytania sprawdzające.
Wykonanie ćwiczenia 1 z części 4.5.3 poradnika dla ucznia:

−

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie dobrali podziałkę rysunku,

−

udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń,

−

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie rozmieścili i nazwali usztywnienia dna, pokładu
i burt,

−

omówienie ćwiczenia, wskazanie na błędy.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. Instruktaż końcowy:

−

podsumowanie zajęć,

−

omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów,

−

zwrócenie uwagi na błędy,

−

przeprowadzenie pogadanki na temat zalet i wad poprzecznego układu wiązań,

−

ocena pracy uczniów.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach:

−

poprzez ocenę efektów ćwiczenia,

−

poprzez przeprowadzenie pogadanki,

−

poprzez dyskusję.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Statek i jego parametry

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na rysunku statku nanieś jak najwięcej poznanych nazw dotyczących budowy jednostki

pływającej. Wyjaśnij wszystkie określenia, których użyłeś.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przygotować schematy

statków i rozdać je uczniom. Może też zaproponować uczniom samodzielne narysowanie
statku. Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane było samodzielnie. Szczególną uwagę należy
zwrócić na umiejętność stosowania poprawnej nomenklatury okrętowej. Podczas
wykonywania ćwiczenia nauczyciel powinien udzielać dodatkowych informacji dotyczących
budowy statku.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) poprosić nauczyciela o rysunek statku (lub narysować samodzielnie),
2) narysować linie odnośnikowe, podpisać elementy statku, które już poznałeś,
3) podać definicję dla każdego określenia, którego użyłeś do opisania rysunku,
4) porównać wyniki swojej pracy z wynikami kolegów.

Nazwa

Wyjaśnienie nazwy

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenie przedmiotowe,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

rysunki jednostek pływających,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

Ćwiczenie 2

Wykonaj zestawienie parametrów charakteryzujących statki.

Wskazówki do realizacji
Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane było samodzielnie. Szczególną uwagę należy

zwrócić na umiejętność korzystania z informacji zawartych w Poradniku dla ucznia. Podczas
wykonywania ćwiczenia nauczyciel powinien udzielać dodatkowych informacji dotyczących
parametrów charakteryzujących statki.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wypisać z poradnika dla ucznia nazwy parametrów,
2) scharakteryzować krótko każdy parametr,
3) podać jednostkę w której parametr jest wyrażany (np. tona, węzeł itd.).

Nazwa parametru

Charakterystyka parametru

Jednostka

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

Ćwiczenie 3

Korzystając z czasopism lub Internetu odszukaj różne typy statków i wypisz wartości

parametrów, które je charakteryzują.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie uczniów z pojęciami parametrów charakteryzujących

statki oraz odniesieniem tych pojęć do konkretnych jednostek pływających. Ćwiczenie
powinno być wykonane samodzielnie przez każdego ucznia. Na zakończenie zaleca się
przeprowadzenie pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia. W przypadku niezrozumienia
poszczególnych zapisów parametrów należy udzielić uczniom dodatkowych wyjaśnień.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wyszukać w Internecie lub czasopismach przykłady statków,
2) wpisać do tabeli ich nazwy,
3) odczytać i wpisać do tabeli wartości parametrów, które je charakteryzują,
4) porównać swoje opracowanie z wynikami kolegów.

Typ statku

Nazwa statku

Parametry charakteryzujące statek

Pasażerski

Kontenerowiec

Statek rybacki

RO-RO

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Produktowiec

Masowiec

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne

−

dyskusja.

Środki dydaktyczne:

−

komputer z dostępem do Internetu,

−

czasopisma okrętowe (np. Budownictwo Okrętowe i Gospodarka Morska).

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Podział i charakterystyka jednostek pływających

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Zidentyfikuj i scharakteryzuj przedstawione na rysunkach i schematach jednostki

pływające.

Wskazówki do realizacji
Zaleca się aby ćwiczenie było wykonywane samodzielnie. Ma na celu utrwalenie

wiadomości zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących podziału jednostek pływających.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) poprosić nauczyciela o rysunki statków,
2) wpisać w tabelę nazwy jednostek pływających,
3) wpisać w tabelę przeznaczenie i cechy charakterystyczne dla tej jednostki,
4) porównać wypełnioną tabelę z tabelami kolegów.

Typ jednostki

pływającej

Przeznaczenie

Cechy charakterystyczne jednostki

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

rysunki, schematy, zdjęcia jednostek pływających,

−

literatura zgodna z punktem 7.

Ćwiczenie 2

Wykonaj zestawienie podziału jednostek pływających według różnych kryteriów.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przygotować schematy,

zdjęcia różnych jednostek pływających i rozdać je uczniom.

Szczególną uwagę należy zwrócić na umiejętność wyszukiwania na schematach cech

charakterystycznych dla typu jednostki pływającej. W pierwszej części uczniowie powinni
zidentyfikować jednostki przedstawione na zdjęciach, rysunkach, schematach. W drugiej części
wpisują w tabelę przeznaczenie i cechy charakterystyczne zidentyfikowanych jednostek. Przy
podsumowaniu zajęć można wykorzystać dyskusje oraz pogadankę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wypisać w tabeli rodzaje jednostek pływających zależnie od przyjętego kryterium

podziału.

Kryterium

podziału

Rodzaje jednostek pływających

Podział ze
względu na
przeznaczenie

Podział ze
względu na liczbę
kadłubów

Podział ze
względu na
zanurzenie

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Podział ze
względu na rodzaj
napędu

Podział ze
względu na
materiał

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Towarzystwa klasyfikacyjne

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj zestawienie zagadnień, których dotyczą wymagania PRS.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu zapoznanie uczniów z zagadnieniami, którymi zajmują się

Towarzystwa klasyfikacyjne oraz wdrożenie do korzystania z Przepisów PRS. Ćwiczenie
powinno być wykonane samodzielnie przez każdego ucznia. Na zakończenie zaleca się
przeprowadzenie pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) zapoznać się ze stroną internetową www.prs.pl.,
2) wypisać w pierwszej kolumnie numery i tytuły poszczególnych części przepisów PRS,
3) wypisać zagadnienia, które podlegają wymaganiom PRS,
4) porównać tabele z tabelami kolegów.

Część Przepisów PRS

(nr i tytuł)

Zagadnienia objęte wymaganiami PRS

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

komputer z dostępem do Internetu.

Ćwiczenie 2

Zapisz symbole klasy statków otrzymujących klasę PRS:

a) statek pasażerski o nieograniczonym rejonie pływania, budowany pod nadzorem PRS,

posiadający niezatapialność jednoprzedziałową, napęd mechaniczny i klasę wzmocnień
lodowych L3,

b) prom pasażersko samochodowy, III rejon pływania, niezatapialność jednoprzedziałowa,

budowany pod nadzorem GL, posiada napęd mechaniczny i klasę wzmocnień lodowych
L2.

Wskazówki do realizacji
Celem ćwiczenia jest wdrożenie uczniów do posługiwania się Przepisami Budowy

i Klasyfikacji Statków Morskich. Ćwiczenie powinno być wykonywane w zespołach
2-osobowych. Na zakończenie należy przeprowadzić pogadankę.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w Przepisach PRS, część I Zasady klasyfikacji, 2006, poszczególne symbole

dotyczące statku a),

2) zapisać symbol klasy statku, wpisując odszukane wcześniej oznaczenia w odpowiedniej

kolejności,

3) powtórzyć działania dla statku b),
4) porównać swój zapis klasy statków z zapisami kolegów.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

Przepisy PRS, część I Zasady klasyfikacji 2006,

−

poradnik dla ucznia,

−

komputer z dostępem do Internetu, www.prs.pl.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Elementy teorii okrętu

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Na rysunku statku nanieś płaszczyzny bazowe i określ ich położenie w tabeli.

Wskazówki do realizacji
Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane indywidualnie. Statek powinien być narysowany w

perspektywie, żeby wszystkie płaszczyzny bazowe można było nanieść w jednoznaczny
i czytelny sposób.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) poprosić nauczyciela o rysunek statku (lub narysować samodzielnie),
2) narysować i podpisać płaszczyzny bazowe,
3) określić ich położenie i zapisać w tabeli,
4) porównać wyniki swojej pracy z wynikami kolegów.

Płaszczyzna

bazowa

Położenie płaszczyzny bazowej

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

rysunki jednostek pływających.

Ćwiczenie 2

Wykonaj zestawienie znaczeń podstawowych pojęć teorii okrętu.

Wskazówki do realizacji
Zaleca się aby ćwiczenie było wykonywane samodzielnie. Ma na celu utrwalenie

wiadomości zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących podstawowych pojęć z teorii
okrętu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) scharakteryzować krótko każdą wielkość charakteryzującą okręt,
2) porównać swoją tabelkę z tabelkami kolegów.

Nazwa

Charakterystyka

Pływalność

Stateczność

Niezatapialność

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pogadanka.

Środki dydaktyczne:

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Konstrukcja kadłuba statku

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Narysuj rozmieszczenie usztywnień w dnie, na burtach i pokładzie dla statku, który jest

zbudowany w poprzecznym układzie wiązań. Rysunki wykonaj dla fragmentów dna, burty,
pokładu o wymiarach 10 m x10 m.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu ugruntowanie znajomości zasad rozmieszczania usztywnień

w poprzecznym układzie wiązań. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia niezbędna jest
pogadanka na temat rangi znajomości problemu układów wiązań. Niezbędne jest również
przedstawienie układu wiązań na modelach i foliogramach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) ustalić podziałkę rysunku,
2) narysować poszycie denne o podanych wymiarach,
3) na poszyciu, zachowując zasady rozmieszczenia usztywnień dla poprzecznego układu

wiązań narysować i nazwać usztywnienia poprzeczne i wzdłużne, które występują w dnie
w poprzecznym układzie wiązań,

4) powtórzyć dla burty czynności 2) i 3),
5) powtórzyć dla pokładu czynności 2) i 3),
6) porównać swoje rysunki z rysunkami kolegów,
7) przedstawić rysunki nauczycielowi do sprawdzenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pokaz.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

Ćwiczenie 2

Narysuj rozmieszczenie usztywnień w dnie, na burtach i pokładzie dla statku, który jest

zbudowany we wzdłużnym układzie wiązań. Rysunki wykonaj dla fragmentów dna, burty,
pokładu o wymiarach 10 m x10 m.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu ugruntowanie znajomości zasad rozmieszczania usztywnień we

wzdłużnym układzie wiązań. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia niezbędna jest
pogadanka na temat rangi znajomości problemu układów wiązań. Niezbędne jest również
przedstawienie układu wiązań na modelach i foliogramach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) ustalić podziałkę rysunku,
2) narysować poszycie denne o podanych wymiarach,
3) narysować na poszyciu, zachowując zasady rozmieszczenia usztywnień dla wzdłużnego

układu wiązań usztywnienia poprzeczne i wzdłużne, nazwać je,

4) powtórzyć dla burty czynności 2) i 3),
5) powtórzyć dla pokładu czynności 2) i 3),
6) porównać swoje rysunki z rysunkami kolegów,
7) przedstawić rysunki nauczycielowi do sprawdzenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pokaz.

Środki dydaktyczne:

−

przybory rysunkowe,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

Ćwiczenie 3

Narysuj rozmieszczenie usztywnień w dnie, na burtach i pokładzie dla statku, który jest

zbudowany w mieszanym układzie wiązań. Rysunki wykonaj dla fragmentów dna, burty,
pokładu o wymiarach 10 m x10 m.

Wskazówki do realizacji
Ćwiczenie ma na celu ugruntowanie znajomości zasad rozmieszczania usztywnień

w mieszanym układzie wiązań. Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia niezbędna jest
pogadanka na temat rangi znajomości problemu układów wiązań. Niezbędne jest również
przedstawienie układu wiązań na modelach i foliogramach.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) ustalić podziałkę rysunku,
2) narysować poszycie denne o podanych wymiarach,
3) narysować na poszyciu, zachowując zasady rozmieszczenia usztywnień dla mieszanego

układu wiązań usztywnienia poprzeczne i wzdłużne, nazwać je,

4) powtórzyć dla burty czynności 2) i 3),
5) powtórzyć dla pokładu czynności 2) i 3),
6) porównać swoje rysunki z rysunkami kolegów,
7) przedstawić rysunki nauczycielowi do sprawdzenia.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pokaz.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

przybory rysunkowe,

−

poradnik dla ucznia,

−

literatura zgodna z punktem 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.6. Wyposażenie statku

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Wykonaj zestawienie wyposażenia siłowni statku.

Wskazówki do realizacji

Ćwiczenie ma na celu uporządkowanie i utrwalenie ogólnych wiadomości o wyposażeniu

siłowni na statku. Uczniowie powinni przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia
i uporządkować je w sposób tabelaryczny. Może być wykonywane indywidualnie lub
w zespołach dwuosobowych.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wpisać do tabeli nazwy systemów maszyn i urządzeń w które wyposażona jest siłownia

statku,

2) określić zadania wpisanego systemu,
3) wymienić elementy które wchodzą w skład systemu,
4) wpisać cechy charakterystyczne dla systemu,
5) porównać swoje tabele z tabelami kolegów,
6) przedstawić nauczycielowi do sprawdzenia wypełnione tabele.

Nazwa systemu

urządzeń

Zadania systemu

urządzeń

Elementy wchodzące

w skład systemu urządzeń

Cechy

charakterystyczne

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pokaz.

Środki dydaktyczne:

−

schematy wyposażenia siłowni,

−

literatura zgodna z punktem 7.

Ćwiczenie 2

Na podstawie schematów rozróżnij i scharakteryzuj wyposażenie pokładowe statku.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do ćwiczenia nauczyciel powinien przygotować schematy

wyposażenia pokładowego i rozdać je uczniom. Ćwiczenie ma na celu uporządkowanie
i utrwalenie ogólnych wiadomości o wyposażeniu pokładowym statku. Uczniowie powinni
przeczytać informacje zawarte w poradniku dla ucznia i uporządkować je w sposób
tabelaryczny.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) poprosić nauczyciela o schematy wyposażenia pokładowego,
2) wpisać do tabeli nazwy systemów maszyn i urządzeń w które wyposażony jest statek (bez

wyposażenia siłowni),

3) określić zadania wpisanego systemu,
4) wymienić elementy które wchodzą w skład systemu,
5) korzystając z informacji zawartych w literaturze wpisać cechy charakterystyczne dla

systemu,

6) porównać swoją tabelę z tabelami kolegów,
7) przedstawić nauczycielowi do sprawdzenia wypełnioną tabelę.

Nazwa systemu

(układu)

urządzeń

Zadania układu

urządzeń

Elementy wchodzące

w skład układu urządzeń

Cechy

charakterystyczne

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

pokaz.

Środki dydaktyczne:

−

schematy wyposażenia pokładowego,

−

literatura zgodna z punktem 7.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Charakteryzowanie statku

i jego wyposażenia”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru i na dobieranie, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9, 12, 13, 14, 17, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 5, 10, 11, 15, 16, są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań.

Klucz odpowiedzi: 1. a, 2. d, 3. d, 4. d, 5. b, 6. b, 7. c, 8. d, 9. a, 10. a, 11. a,
12. d, 13. b, 14, b, 15. c, 16. d, 17. d, 18. b, 19. a, 20. c.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Rozróżnić elementy konstrukcyjne
statku

Sklasyfikować statki do odpowiedniej
grupy

Przeliczyć jednostki prędkości

Zidentyfikować systemy wyposażenia
statku

Rozróżnić rodzaje ładunków

Określić jednostki, w których
podawane są parametry statku

Określić jednostki, w których
podawane są parametry
charakteryzujące statek

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Rozróżnić parametry charakteryzujące
statek

10 Rozróżnić towarzystwa klasyfikacyjne

Rozróżnić układ wiązań w zależności
od rozmieszczenia usztywnień

Określić zadania systemu wyposażenia
statku

13 Określić elementy układu napędowego

Określić zasadniczy symbol klasy statku

15 Określić pomocniczy symbol klasy

16 Rozróżnić rodzaje napędu

17 Dobrać wyposażenie do typu statku

Dobrać parametr charakteryzujący
statek do podanej jednostki

Określić skrót wielkości
charakteryzującej statek

20 Rozróżnić pojęcia teorii okrętu

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi).
5. Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy.
6. Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na

udzielanie odpowiedzi.

7. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

8. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
9. Sprawdź wyniki.
10. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu.
11. Opracuj wnioski do dalszego postępowania.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

5. W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza.
6. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
7. Kiedy udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż rozwiązanie na

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

–

instrukcja,

–

zestaw zadań testowych,

–

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Pokładem wytrzymałościowym jest

a) pokład górny.
b) międzypokład.
c) pokład dolny.
d) pokład główny.

2. Pionowa, niewodoszczelna ściana w kadłubie to

a) gródź.
b) lewa burta.
c) prawa burta.
d) przegroda.

3. Do statków towarowych należą

a) masowce kombinowane, zbiornikowce, doki pływające.
b) statki pasażersko-towarowe, ro-ro, kontenerowce.
c) statki pasażerskie i pasażersko-towarowe.
d) produktowce, chemikaliowce, drobnicowce.

4. Jednostka pływająca może płynąć z prędkością 10 w. W przeliczeniu na jednostki układu

SI jest to prędkość
a) 1832 m/h.
b) 1852 m/h.
c) 18320 m/h.
d) 18520 m/h.

5. Instalacja usuwająca nieczystości z umywalek, WC, zlewozmywaków to

a) instalacja ściekowa.
b) instalacja sanitarna.
c) instalacja zaopatrzenia wodnego.
d) instalacja zęzowa.

6. Do ładunków drobnicowych należą

a) ziarno, rudy metali, siarka.
b) samochody, sprzęt AGD, owoce.
c) chemikalia, ropa naftowa.
d) odzież, zboże, meble.

7. Nośność statku określa się

a) w kiloniutonach
b) w metrach sześciennych.
c) w tonach.
d) jako liczbę niemianowaną.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Pojemność brutto i netto statku określa się

a) w kiloniutonach.
b) w metrach sześciennych.
c) w tonach.
d) jako liczbę niemianowaną.

9. Wyporność statku jest to

a) masa wody wypartej przez statek.
b) ciężar statku.
c) ciężar wody wypartej przez statek.
d) masa ładunku.

10. Skrót NKK pochodzi od nazwy

a) japońskiego towarzystwa klasyfikacyjnego.
b) niemieckiego towarzystwa klasyfikacyjnego.
c) Konwencji o pomierzaniu statków.
d) Konwencji o liniach ładunkowych.

11. Denny wzdłużnik boczny występuje

a) w każdym układzie wiązań.
b) tylko w układzie wzdłużnym.
c) tylko w układzie poprzecznym.
d) w układzie wzdłużnym i mieszanym.

12. System instalacji zęzowej służy do

a) napełniania i usuwania wody ze zbiorników.
b) usuwania wody ze zbiorników.
c) zaopatrzenia statku w wodę.
d) usuwania wody z kadłuba statku.

13. Układ napędu głównego na statku składa się z

a) silnika głównego statku, zespołów prądotwórczych.
b) silnika głównego, linii wału napędowego, przekładni, pędnika.
c) silnika głównego statku, turbiny parowej, pompy.
d) silnika głównego, linii wału napędowego, wirówki.

14. Statek bez napędu mechanicznego, budowany bez nadzoru towarzystwa klasyfikacyjnego

otrzymujący klasę PRS posiada zasadnicze oznaczenie klasy
a) *K.
b) K
c) (KM).
d) (K).

15. Masowiec ze wzmocnieniami lodowymi klasy L3 posiada znaki dodatkowe w symbolu

klasy
a) GENERAL CARGO SHIP L3.
b) GENERAL CARGO SHIP III.
c) BULK CARRIER L3.
d) BULK CARRIER III.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16. Wodoloty posiadają napęd

a) spalinowy.
b) parowy.
c) jądrowy.
d) wodnoodrzutowy.

17. Do przeładunku drobnicy służą

a) taśmociągi.
b) układ rurociągów z pompami.
c) wyłącznie urządzenia portowe.
d) żurawie pokładowe.

18. W milach morskich określa się

a) rejon żeglugi.
b) zasięg pływania.
c) prędkość statku.
d) wyporność statku.

19. Do oznaczania pojemności brutto i netto statku używa się skrótów

a) GT, NT.
b) BT, NT.
c) BRT, NRT.
d) GRT, NRT.

20. Stateczność statku jest to

a) zdolność do utrzymania się statku na powierzchni wody.
b) zdolność do utrzymania kursu prostoliniowego.
c) zdolność powrotu do stanu równowagi po ustąpieniu siły, która wywołała przechył

lub przegłębienie statku.

d) zdolność do dokonania zwrotu o kąt 360 stopni na jak najmniejszej powierzchni.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko..........................................................................................

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia

Zakreśl poprawną odpowiedź

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2

Test dwustopniowy do jednostki modułowej

„Charakteryzowanie statku

i jego wyposażenia”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 10, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 20 są z poziomu podstawowego,

−

zadania 8, 9, 13, 17, 19 są z poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzyma następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań.

Klucz odpowiedzi: 1. c, 2. b, 3. d, 4. c, 5. d, 6. a, 7. c, 8. b, 9. b, 10. a, 11. c,
12. c, 13. b, 14. d, 15. b, 16. a, 17. a, 18. c, 19. b, 20. b.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić przeznaczenie jednostki pływającej

Sklasyfikować jednostkę pływającą

Określić ładunek

Określić zadanie elementu konstrukcyjnego
statku

Dobrać sposób przeładunku do rodzaju statku

Podać jednostkę parametru charakteryzującego
statek

Rozróżnić element konstrukcyjny statku

Przeliczyć prędkość statku na układ jednostek SI

Powiązać pojemność netto statku z pojemnością
odpowiednich pomieszczeń

10 Określić technologiczność układu wiązań

11 Dobrać rodzaj instalacji do zadania

12 Określić pojęcie nośności statku

13 Identyfikować towarzystwo klasyfikacyjne na

podstawie skrótu nazwy

14 Określić parametr charakteryzujący statek na

podstawie jego jednostki

15 Rozróżnić usztywnienia konstrukcji kadłuba

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

16 Określić zasadniczy symbol klasy statku

17 Określić dodatkowy symbol klasy statku

18 Dobrać system wyposażenia do określonego

zadania

19 Dobrać prędkości do przeznaczenia statku

20 Określić czas, na jaki zwykle statek otrzymuje

klasę

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z co najmniej jednotygodniowym

wyprzedzeniem.

udzielanie odpowiedzi.

7. Kilka minut przed zakończeniem sprawdzianu przypomnij uczniom o zbliżającym się

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi.

8. Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych.
9. Sprawdź wyniki.
10. Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu.
11. Opracuj wnioski do dalszego postępowania.

Instrukcja dla ucznia

znak X. W przypadku pomyłki należy błędną odpowiedź zaznaczyć kółkiem, a następnie
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny.

8. Na rozwiązanie testu masz 30 minut.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

– instrukcja,
– zestaw zadań testowych,
– karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Drobnicowiec może służyć do przewozu

a) ziarna.
b) rudy żelaza.
c) lodówek.
d) chemikaliów.

2. Statki do przewozu skroplonych gazów zaliczysz do

a) masowców.
b) zbiornikowców.
c) jednostek specjalnych.
d) jednostek technicznych.

3. Rudy metali są ładunkiem

a) specjalnym.
b) drobnicowym.
c) ciekłym.
d) masowym.

4. Zadaniem przegrody jest

a) zapobiegać przelewaniu się wody do innych przedziałów w przypadku przecieku

kadłuba.

b) dzielić kadłub na przedziały wodoszczelne.
c) wzmacniać wytrzymałość kadłuba.
d) chronić statek przed przedostaniem się do wnętrza kadłuba wody z pokładu.

5. Statki typu ro-ro załadowywane i rozładowywane są przez

a) żurawie pokładowe i bomowe.
b) taśmociągi.
c) rurociągi.
d) wjazd i wyjazd samochodów, wagonów itp.

6. Wyporność statku jest określana

a) w tonach.
b) w węzłach.
c) w kiloniutonach.
d) jako liczba niemianowana.

7. Pokładem głównym na statku jest

a) górny ciągły pokład w kadłubie.
b) pokład wytrzymałościowy.
c) pokład do którego doprowadzone są grodzie.
d) pokład dolny.

8. 20 węzłów w przeliczeniu na jednostki układu SI to

a) 3704 m/h.
b) 37040 m/h.
c) 3606 m/h.
d) 36060 m/h.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Wartość pojemności netto zależy głównie od

a) pojemności wszystkich pomieszczeń zamkniętych statku.
b) pojemności pomieszczeń zarobkowych statku.
c) pojemności pomieszczeń zamkniętych z wyjątkiem zbiorników balastowych.
d) pojemności wszystkich pomieszczeń na statku.

10. Najkorzystniejszy technologicznie jest układ wiązań

a) poprzeczny.
b) wzdłużny.
c) mieszany.
d) żaden z nich.

11. Instalacja usuwająca za burtę wodę z mycia pokładów to

a) instalacja sanitarna.
b) instalacja balastowa.
c) instalacja ściekowa.
d) instalacja zaopatrzenia wodnego.

12. Nośność statku jest to

a) ciężar ładunku i zapasów.
b) ciężar statku z wyposażeniem.
c) masa ładunku i zapasów.
d) masa statku z wyposażeniem.

13. Skrót GL pochodzi od nazwy

b) japońskiego towarzystwa klasyfikacyjnego.
c) niemieckiego towarzystwa klasyfikacyjnego.
d) Konwencji morskiej.
e) płaszczyzny bazowej statku.

14. Parametrem charakteryzującym statek, podawanym jako liczba niemianowana jest

a) wyporność.
b) nośność.
c) DWT.
d) pojemność GT.

15. Wzdłużne wodoszczelne wiązanie dna podwójnego to

a) dennik wzdłużny.
b) wzdłużnik środkowy.
c) wzdłużnik boczny.
d) wzdłużnik otwarty.

16. Statek z napędem mechanicznym, budowany bez nadzoru towarzystwa klasyfikacyjnego

otrzymujący klasę PRS posiada zasadnicze oznaczenie klasy
a) (KM).
b) KM.
c) *KM.
d) *K.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

17. Drobnicowiec ze wzmocnieniami lodowymi klasy L2 posiada znaki dodatkowe

w symbolu klasy
a) GENERAL CARGO SHIP L2.
b) GENERAL CARGO SHIP II.
c) BULK CARRIER L2.
d) BULK CARRIER II.

18. Do zamocowania statku do nabrzeża służy

a) wyposażenie kotwiczne.
b) wyposażenie w taśmociągi.
c) wyposażenie cumownicze.
d) wyposażenie holownicze.

19. Pływalność statku jest to

lub przegłębienie statku.

d) zdolność do dokonania zwrotu o kąt 360 stopni na jak najmniejszej powierzchni.

20. Towarzystwa klasyfikacyjne nadają statkom klasę zwykle na okres

a) 4 lata.
b) 5 lat.
c) 3 lata.
d) 2 lata.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Przepisy klasyfikacji i budowy statków morskich – PRS (aktualne)
2. Szarejko J.: Poradnik ślusarza okrętowego. WM, Gdańsk 1977
3. Szarejko J. Roguski R.: Zarys budowy okrętu. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973
4. Wakuła W.: Konstrukcja kadłuba okrętu. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1975
5. Wiewiórski S., Orszulok W.: Wyposażenie pokładowe statku handlowego. WM,

Gdańsk 1982

6. www.Wikipedia.pl