background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

 

 

 

 

MINISTERSTWO EDUKACJI 

NARODOWEJ 

 

 

 

 

Bożena Kuligowska   

 

 

 
Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia 
721[02].O1.02 
 
 

 

 

 

 

 

Poradnik dla nauczyciela  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wydawca 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Instytut Technologii Eksploatacji  Państwowy Instytut Badawczy 
Radom 2007   

 

 

 

 

  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Recenzenci: 
mgr inż. Jerzy Giemza 
mgr inż. Jan Sarniak 
 
 
Opracowanie redakcyjne: 
mgr inż. Bożena Kuligowska 
 
 
Konsultacja: 
mgr inż. Andrzej Zych 
 
 
 

 
 
 
Poradnik  stanowi  obudowę  dydaktyczną  programu  jednostki  modułowej  721[02].O1.02 
„Charakteryzowanie  statku  i  jego  wyposażenia”,  zawartego  w  modułowym  programie 
nauczania dla zawodu monter kadłubów okrętowych. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 
 
Wydawca 

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom  2007 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

SPIS TREŚCI

        

 

1.  Wprowadzenie 

2.  Wymagania wstępne 

3.  Cele kształcenia 

4.  Przykładowe scenariusze zajęć 

5.  Ćwiczenia 

11 

5.1. Statek i jego parametry  

11 

5.1.1. Ćwiczenia 

11 

5.2. Podział i charakterystyka jednostek pływających  

15 

5.2.1. Ćwiczenia 

15 

5.3. Towarzystwa klasyfikacyjne  

18 

5.3.1. Ćwiczenia 

18 

5.4. Elementy teorii okrętu  

20 

5.4.1. Ćwiczenia 

20 

5.5. Konstrukcja kadłuba statku  

22 

5.5.1. Ćwiczenia 

22 

5.6. Wyposażenie statku 

25 

5.6.1. Ćwiczenia 

25 

6.  Ewaluacja osiągnięć ucznia 

28 

7.  Literatura 

40 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

1. WPROWADZENIE

       

 

 

Przekazujemy  Państwu  Poradnik  dla  nauczyciela,  który  będzie  pomocny  w prowadzeniu 

zajęć dydaktycznych w szkole kształcącej w zawodzie monter kadłubów okrętowych. 

W poradniku zamieszczono: 

 

wymagania wstępne, 

 

wykaz umiejętności, jakie uczeń opanuje podczas zajęć, 

 

przykładowe scenariusze zajęć, 

 

propozycje  ćwiczeń,  które  mają  na  celu  wykształcenie  u  uczniów  umiejętności 
praktycznych, 

 

ewaluację osiągnięć ucznia w postaci 2 testów wielokrotnego wyboru. 

 

wykaz literatury, z jakiej uczniowie mogą korzystać podczas nauki. 
Poradnik  zawiera  materiał  nauczania  składający  się  z  6  tematów,  są  to:  Statek  i  jego 

parametry,  Podział  jednostek  pływających,  Towarzystwa  klasyfikacyjne,  Elementy  teorii 
okrętu, Konstrukcja kadłuba statku i Wyposażenie statku 

Treści  zawarte  w  temacie  „Statek  i  jego  parametry”  pomogą  uczniowi  zapoznać  się 

z podstawowymi  określeniami  stosowanymi  w  budownictwie  okrętowym.  Uczniowie  poznają 
nazwy  rejonów  kadłuba,  elementów  statku  oraz  określenia  podstawowych  wielkości  którymi 
charakteryzuje się statki. 

Treści zawarte w temacie „Podział jednostek pływających” pomogą uczniowi zapoznać się 

z różnymi typami jednostek pływających oraz z kryteriami ich podziału. 

Treści  zawarte  w  temacie  „Towarzystwa  klasyfikacyjne”  pomogą  uczniowi  zrozumieć, 

jakim wymaganiom podlega proces budowy statku.  

Treści  zawarte  w  temacie  „Elementy  teorii  okrętu”  pomogą  zrozumieć  dlaczego  statek 

utrzymuje się na wodzie. 

Treści zawarte w temacie „Konstrukcja kadłuba statku” pomogą uczniowi poznać budowę 

statku. 

Treści  zawarte  w  temacie  „Wyposażenie  statku”  pomogą  uczniowi  poznać  główne 

urządzenia i systemy wyposażenia statku. 

Wskazane  jest,  aby  zajęcia  dydaktyczne  były  prowadzone  różnymi  metodami  ze 

szczególnym uwzględnieniem: 

 

dyskusji dydaktycznych, 

 

pokazu z objaśnieniem, 

 

pogadanki, 

 

ćwiczeń. 
Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej 

pracy uczniów do pracy zespołowej. 

W celu przeprowadzenia sprawdzianu wiadomości i umiejętności ucznia, nauczyciel może 

posłużyć się zamieszczonymi w rozdziale 6 testami. 

W testach wielokrotnego wyboru zamieszczono: 

 

plany testu w formie tabelarycznej, 

 

punktację zadań, 

 

propozycję norm wymagań, 

 

instrukcję dla nauczyciela, 

 

instrukcję dla ucznia, 

 

karty odpowiedzi, 

 

zestawy zadań testowych. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Poniżej  przedstawiono  miejsce  tej  jednostki  modułowej  w  strukturze  całego  modułu: 

Techniczne podstawy zawodu. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 

Schemat układu jednostek modułowych 

721[02].O1 

Techniczne podstawy zawodu 

721[02].O1.01 

Stosowanie przepisów 

bezpieczeństwa i higieny pracy, 

ochrony przeciwpożarowej i ochrony 

środowiska 

721[02].O1.04 

Dobieranie materiałów 

konstrukcyjnych 

721[02].O1.06 

Wykonywanie prac z zakresu 

obróbki ręcznej i mechanicznej 

skrawaniem 

721[02].O1.03 

Posługiwanie się 

dokumentacją techniczną 

721[02].O1.05 

Wykonywanie pomiarów 

warsztatowych 

 

721[02].O1.02 

Charakteryzowanie statku i jego 

wyposażenia 

721[02].O1.07 

Wykonywanie połączeń 

spawanych 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

    

 

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

− 

posługiwać  się  podstawowymi  pojęciami  z  fizyki  takimi  jak  masa,  siła,  prędkość, 
przyspieszenie, 

− 

wykonywać działania na jednostkach układu SI, 

− 

wykreślać różne figury geometryczne, proste prostopadłe, równoległe, 

− 

korzystać z różnych źródeł informacji, 

− 

przestrzegać regulaminy obowiązujące w pracowniach. 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

3. CELE KSZTAŁCENIA

      

 

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej uczeń powinien umieć: 

 

wyjaśnić zadania towarzystw klasyfikacyjnych, 

 

rozróżnić typy statków, 

 

określić wielkości charakteryzujące statek, 

 

wyjaśnić podstawowe prawa pływalności, stateczności i niezatapialności statku, 

 

rozróżnić główne elementy konstrukcyjne statku, 

 

scharakteryzować, w różnych układach wiązań, konstrukcję kadłuba statku, 

 

scharakteryzować wyposażenie kotwiczne, 

 

scharakteryzować wyposażenie cumownicze, 

 

scharakteryzować wyposażenie przeładunkowe, 

 

scharakteryzować wyposażenie ratunkowe, 

 

scharakteryzować urządzenia sterowe, 

 

scharakteryzować pędniki, 

 

scharakteryzować systemy wentylacji i klimatyzacji. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

 

 
Scenariusz zajęć 1              

 
Osoba prowadząca    

 

 

…………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:   Monter kadłubów okrętowych. 
Moduł:  

 

 

 

 

 

 

Techniczne podstawy zawodu 721[02].O1 

Jednostka modułowa: 

 

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia  

Temat:   Podział i rozróżnianie jednostek pływających. 

Cel ogólny:   Kształtowanie  umiejętności  analizowania  cech  charakteryzujących  jednostki 

pływające. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

klasyfikować jednostki pływające, 

 

identyfikować jednostki pływające na podstawie rysunku lub zdjęcia, 

 

charakteryzować różne typy jednostek pływających. 

 
Metody nauczania–uczenia się:  
–  ćwiczenie praktyczne, 
–  pogadanka, 
–  dyskusja. 
 
Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca w zespołach 3-osobowych. 

 
Czas:  4 godziny dydaktyczne. 
 
Środki dydaktyczne: 

  rysunki, schematy, zdjęcia jednostek pływających, 

  literatura podana w poradniku.  

 
Przebieg zajęć: 
1.  Instruktaż wstępny: 

 

sprawdzenie obecności, 

 

sprawdzenie samopoczucia uczniów, 

 

przedstawienie przebiegu zajęć, 

 

podanie kryteriów ocen. 

2.  Instruktaż bieżący: 

Praca z poradnikiem: 

 

nadzorowanie pracy uczniów z poradnikiem (temat: Podział jednostek pływających), 

 

sprawdzenie odpowiedzi na pytania sprawdzające. 
Wykonanie ćwiczenia 1 z części 4.2.3 poradnika dla ucznia: 

 

podział na 3-osobowe zespoły, 

 

rozdanie rysunków statków poszczególnym zespołom, 

 

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie określili typ jednostki pływającej, 

 

udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń, 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

 

sprawdzenie,  czy  uczniowie  wypisali  w  tabelę  przeznaczenie  i  charakterystykę  jednostek 
pływających, 

 

dyskusja na temat przedstawionych na rysunkach jednostek pływających, 

 

omówienie ćwiczenia, wskazanie błędów i ich omówienie. 

3.  Instruktaż końcowy: 

 

podsumowanie zajęć, 

 

wskazanie na najlepiej wykonane ćwiczenia, 

 

omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów, 

 

zwrócenie uwagi na błędy, 

 

przeprowadzenie pogadanki na temat możliwych klasyfikacji jednostek pływających, 

 

ocena pracy uczniów. 

 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

poprzez przeprowadzenie pogadanki. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

Scenariusz zajęć 2        

 
Osoba prowadząca    

 

 

…………………………………….…………. 

Modułowy program nauczania:   Monter kadłubów okrętowych. 
Moduł:  

 

 

 

 

 

 

Techniczne podstawy zawodu 721[02].O1 

Jednostka modułowa: 

 

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia  

Temat:   Układy wiązań kadłuba, poprzeczny układ wiązań.  

Cel ogólny:   Kształtowanie umiejętności rozmieszczania usztywnień kadłuba w zależności od 

układu wiązań. 

 

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć: 

 

identyfikować usztywnienia kadłuba budowanego w poprzecznym układzie wiązań, 

 

rozmieszczać 

usztywnienia 

poprzeczne 

wzdłużne 

kadłubie 

budowanym 

w poprzecznym układzie wiązań. 

 

Metody nauczania–uczenia się:  
–  ćwiczenie praktyczne, 
–  pogadanka. 

 

Formy organizacyjne pracy uczniów: 

 

praca indywidualna. 

 

Czas:  4 godziny dydaktyczne. 

 

Środki dydaktyczne:  

  modele fragmentów kadłuba z usztywnieniami, 

  foliogramy przedstawiające konstrukcję statku w poprzecznym układzie wiązań, 

  literatura podana w poradniku. 

 

Przebieg zajęć: 
1.  Instruktaż wstępny: 

 

sprawdzenie obecności, 

 

sprawdzenie samopoczucia uczniów, 

 

przedstawienie przebiegu zajęć, 

 

podanie kryteriów ocen. 

2.  Instruktaż bieżący: 

Praca z poradnikiem: 

 

nadzorowanie  pracy  uczniów  z  poradnikiem  (temat:  Konstrukcja  kadłuba  statku, 
poprzeczny układ wiązań), 

 

pogadanka na temat poprzecznego układu wiązań, 

 

dyskusja, 

 

sprawdzenie odpowiedzi na pytania sprawdzające. 
Wykonanie ćwiczenia 1 z części 4.5.3 poradnika dla ucznia: 

 

sprawdzenie, czy uczniowie poprawnie dobrali podziałkę rysunku, 

 

udzielanie dodatkowych wyjaśnień i wydawanie dodatkowych poleceń, 

 

sprawdzenie,  czy  uczniowie  poprawnie  rozmieścili  i  nazwali  usztywnienia  dna,  pokładu 
i burt, 

 

omówienie ćwiczenia, wskazanie na błędy. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

10 

3.  Instruktaż końcowy: 

 

podsumowanie zajęć, 

 

omówienie ćwiczeń wykonanych przez wszystkich uczniów, 

 

zwrócenie uwagi na błędy, 

 

przeprowadzenie pogadanki na temat zalet i wad poprzecznego układu wiązań, 

 

ocena pracy uczniów. 

 
Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach: 

 

poprzez ocenę efektów ćwiczenia, 

 

poprzez przeprowadzenie pogadanki, 

 

poprzez dyskusję. 

 
 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

11 

5. ĆWICZENIA

          

 

 

5.1.  Statek i jego parametry 

 

 
5.1.1. Ćwiczenia    

 

 

 

Ćwiczenie 1   

 

 

 

 

Na  rysunku  statku  nanieś  jak  najwięcej  poznanych  nazw  dotyczących  budowy  jednostki 

pływającej. Wyjaśnij wszystkie określenia, których użyłeś. 

 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia nauczyciel  powinien  przygotować  schematy 

statków  i  rozdać  je  uczniom.  Może  też  zaproponować  uczniom  samodzielne  narysowanie 
statku.  Zaleca  się,  aby  ćwiczenie  wykonywane  było  samodzielnie.  Szczególną  uwagę  należy 
zwrócić  na  umiejętność  stosowania  poprawnej  nomenklatury  okrętowej.  Podczas 
wykonywania  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  udzielać  dodatkowych  informacji  dotyczących 
budowy statku. 

 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poprosić nauczyciela o rysunek statku (lub narysować samodzielnie), 
2)  narysować linie odnośnikowe, podpisać elementy statku, które już poznałeś, 
3)  podać definicję dla każdego określenia, którego użyłeś do opisania rysunku, 
4)  porównać wyniki swojej pracy z wynikami kolegów. 

 

Nazwa 

Wyjaśnienie nazwy 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

12 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenie przedmiotowe, 

 

dyskusja dydaktyczna,  

 

pogadanka. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

rysunki jednostek pływających, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj zestawienie parametrów charakteryzujących statki.  

 

Wskazówki do realizacji 
Zaleca  się,  aby  ćwiczenie  wykonywane  było  samodzielnie.  Szczególną  uwagę  należy 

zwrócić  na  umiejętność  korzystania  z  informacji  zawartych  w  Poradniku  dla  ucznia. Podczas 
wykonywania  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  udzielać  dodatkowych  informacji  dotyczących 
parametrów charakteryzujących statki. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wypisać z poradnika dla ucznia nazwy parametrów, 
2)  scharakteryzować krótko każdy parametr, 
3)  podać jednostkę w której parametr jest wyrażany (np. tona, węzeł itd.). 
 

Nazwa parametru 

Charakterystyka parametru 

Jednostka 

 
 
 
 
 

 

 

 
 
 
 
 

 
 
 
 

 

 
 
 
 
 

 

 
 
 

 
 
 
 
 

 
 
 
 

 

 
 
 

 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

13 

 
 
 
 
 
 
 

 

 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 
Ćwiczenie 3   

 

Korzystając  z  czasopism  lub  Internetu  odszukaj  różne  typy  statków  i  wypisz  wartości 

parametrów, które je charakteryzują.  
 

Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  zapoznanie  uczniów  z  pojęciami  parametrów  charakteryzujących 

statki  oraz  odniesieniem  tych  pojęć  do  konkretnych  jednostek  pływających.  Ćwiczenie 
powinno  być  wykonane  samodzielnie  przez  każdego  ucznia.  Na  zakończenie  zaleca  się 
przeprowadzenie  pogadanki,  aby  ocenić  efekty  ćwiczenia.  W przypadku  niezrozumienia 
poszczególnych zapisów parametrów należy udzielić uczniom dodatkowych wyjaśnień. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wyszukać w Internecie lub czasopismach przykłady statków, 
2)  wpisać do tabeli ich nazwy, 
3)  odczytać i wpisać do tabeli  wartości parametrów, które je charakteryzują, 
4)  porównać swoje opracowanie z wynikami kolegów. 
 
 

Typ statku 

Nazwa statku 

Parametry charakteryzujące statek 

 
Pasażerski 
 

 

 

 
Kontenerowiec 
 

 
 
 

 

 
Statek rybacki 

 

 
 
 

 
RO-RO 

 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

14 

 
Produktowiec 
 

 
 
 

 

 
Masowiec 
 

 
 
 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne 

 

dyskusja. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

komputer z dostępem do Internetu, 

 

czasopisma okrętowe (np. Budownictwo Okrętowe i Gospodarka Morska). 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

15 

5.2.   Podział i charakterystyka jednostek pływających  

 

5.2.1. Ćwiczenia

     

 
Ćwiczenie 1 

Zidentyfikuj  i  scharakteryzuj  przedstawione  na  rysunkach  i  schematach  jednostki 

pływające. 

 
Wskazówki do realizacji 
Zaleca  się  aby  ćwiczenie  było  wykonywane  samodzielnie.  Ma  na  celu  utrwalenie 

wiadomości zawartych w Poradniku dla ucznia dotyczących podziału jednostek pływających.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poprosić nauczyciela o rysunki statków, 
2)  wpisać w tabelę nazwy jednostek pływających, 
3)  wpisać w tabelę przeznaczenie i cechy charakterystyczne dla tej jednostki, 
4)  porównać wypełnioną tabelę z tabelami kolegów. 
 

Typ jednostki 

pływającej 

Przeznaczenie 

Cechy charakterystyczne jednostki 

 
 
 
 
 

 

 

 
 
 
 
 
 

 

 

 
 
 
 
 

 

 

 
 
 
 
 

 

 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

dyskusja dydaktyczna. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

16 

Środki dydaktyczne: 

 

rysunki, schematy, zdjęcia jednostek pływających, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj zestawienie podziału jednostek pływających według różnych kryteriów. 
 
Wskazówki do realizacji 
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien przygotować schematy, 

zdjęcia różnych jednostek pływających i rozdać je uczniom. 

Szczególną  uwagę  należy  zwrócić  na  umiejętność  wyszukiwania  na  schematach  cech 

charakterystycznych  dla  typu  jednostki  pływającej.  W pierwszej  części  uczniowie  powinni 
zidentyfikować jednostki przedstawione na zdjęciach, rysunkach, schematach. W drugiej części 
wpisują  w  tabelę  przeznaczenie  i  cechy  charakterystyczne  zidentyfikowanych  jednostek.  Przy 
podsumowaniu zajęć można wykorzystać dyskusje oraz pogadankę.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wypisać  w  tabeli  rodzaje  jednostek  pływających  zależnie  od  przyjętego  kryterium 

podziału. 
 

Kryterium 

podziału 

Rodzaje jednostek pływających 

 
 
 
 
Podział ze 
względu na 
przeznaczenie 
 
 
 
 
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 
Podział ze 
względu na liczbę 
kadłubów 
 

 
 

 
Podział ze 
względu na 
zanurzenie 
 

 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

17 

 
Podział ze 
względu na rodzaj 
napędu 
 

 
 

 
 
Podział ze 
względu na 
materiał 
 
 

 
 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

18 

5.3.   Towarzystwa klasyfikacyjne  

 

5.3.1. Ćwiczenia

     

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj zestawienie zagadnień, których dotyczą wymagania PRS. 

 

Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  zapoznanie  uczniów  z  zagadnieniami,  którymi  zajmują  się 

Towarzystwa  klasyfikacyjne  oraz  wdrożenie  do  korzystania  z  Przepisów  PRS.  Ćwiczenie 
powinno  być  wykonane  samodzielnie  przez  każdego  ucznia.  Na  zakończenie  zaleca  się 
przeprowadzenie pogadanki, aby ocenić efekty ćwiczenia. 
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  zapoznać się ze stroną internetową www.prs.pl., 
2)  wypisać w pierwszej kolumnie numery i tytuły poszczególnych części przepisów PRS, 
3)  wypisać zagadnienia, które podlegają wymaganiom PRS, 
4)  porównać tabele z tabelami kolegów. 
 

Część Przepisów PRS  

(nr i tytuł) 

Zagadnienia objęte wymaganiami PRS 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 

 
 
 

 
 
 

 
 
 

 

 
 
 

 

 
 
 

 

 
 
 

 

 
 
 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

19 

 
 
 

 
 
 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

komputer z dostępem do Internetu. 

 
Ćwiczenie 2 

Zapisz symbole klasy statków otrzymujących klasę PRS:  

a)  statek  pasażerski  o  nieograniczonym  rejonie  pływania,  budowany  pod  nadzorem  PRS, 

posiadający  niezatapialność  jednoprzedziałową,  napęd  mechaniczny  i  klasę  wzmocnień 
lodowych L3, 

b)  prom  pasażersko  samochodowy,  III  rejon  pływania,  niezatapialność  jednoprzedziałowa, 

budowany  pod  nadzorem  GL,  posiada  napęd  mechaniczny  i klasę  wzmocnień  lodowych 
L2. 
 
Wskazówki do realizacji 
Celem  ćwiczenia  jest  wdrożenie  uczniów  do  posługiwania  się  Przepisami  Budowy 

i Klasyfikacji  Statków  Morskich.  Ćwiczenie  powinno  być  wykonywane  w  zespołach  
2-osobowych. Na zakończenie należy przeprowadzić pogadankę.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  odszukać  w    Przepisach  PRS,  część  I  Zasady  klasyfikacji,  2006,  poszczególne  symbole 

dotyczące statku a), 

2)  zapisać  symbol  klasy  statku,  wpisując  odszukane  wcześniej  oznaczenia  w  odpowiedniej 

kolejności, 

3)  powtórzyć działania dla statku b), 
4)  porównać swój zapis klasy statków z zapisami kolegów. 
 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

Przepisy PRS, część I Zasady klasyfikacji 2006, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

komputer z dostępem do Internetu, www.prs.pl

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

20 

5.4.  Elementy teorii okrętu  

 

5.4.1. Ćwiczenia

     

 
Ćwiczenie 1 

Na rysunku statku nanieś płaszczyzny bazowe i określ ich położenie w tabeli. 
 
Wskazówki do realizacji 
Zaleca się, aby ćwiczenie wykonywane indywidualnie. Statek powinien być narysowany w 

perspektywie,  żeby  wszystkie  płaszczyzny  bazowe  można  było  nanieść  w  jednoznaczny 
i czytelny sposób.  
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poprosić nauczyciela o rysunek statku (lub narysować samodzielnie), 
2)  narysować i podpisać płaszczyzny bazowe, 
3)  określić ich położenie i zapisać w tabeli, 
4)  porównać wyniki swojej pracy z wynikami kolegów. 

 

Płaszczyzna 

bazowa 

Położenie płaszczyzny bazowej 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 

 
 
 

 
 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

rysunki jednostek pływających. 

 
Ćwiczenie 2 

Wykonaj zestawienie znaczeń podstawowych pojęć teorii okrętu.  

 

Wskazówki do realizacji 
Zaleca  się  aby  ćwiczenie  było  wykonywane  samodzielnie.  Ma  na  celu  utrwalenie 

wiadomości  zawartych  w  Poradniku  dla  ucznia  dotyczących  podstawowych  pojęć  z  teorii 
okrętu.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

21 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  scharakteryzować krótko każdą wielkość charakteryzującą okręt, 
2)  porównać swoją tabelkę z tabelkami kolegów. 
 

Nazwa 

Charakterystyka 

 
Pływalność 
 
 
 

 

 
 
Stateczność 
 
 

 
 
 
 

 
Niezatapialność 
 
 
 

 

 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pogadanka. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

22 

5.5.  Konstrukcja kadłuba statku  

 

5.5.1. Ćwiczenia

     

 
Ćwiczenie 1 

Narysuj  rozmieszczenie  usztywnień  w  dnie,  na  burtach  i  pokładzie  dla  statku,  który  jest 

zbudowany  w  poprzecznym  układzie  wiązań.  Rysunki  wykonaj  dla  fragmentów  dna,  burty, 
pokładu o wymiarach 10 m x10 m. 

 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  ugruntowanie  znajomości  zasad  rozmieszczania  usztywnień 

w poprzecznym  układzie  wiązań.  Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  niezbędna  jest 
pogadanka  na  temat  rangi  znajomości  problemu  układów  wiązań.  Niezbędne  jest  również 
przedstawienie układu wiązań na modelach i foliogramach.  

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  ustalić podziałkę rysunku, 
2)  narysować poszycie denne o podanych wymiarach, 
3)  na  poszyciu,  zachowując  zasady  rozmieszczenia  usztywnień  dla  poprzecznego  układu 

wiązań narysować i nazwać usztywnienia poprzeczne i wzdłużne, które występują w dnie 
w poprzecznym układzie wiązań, 

4)  powtórzyć dla burty czynności 2) i 3), 
5)  powtórzyć dla pokładu czynności 2) i 3), 
6)  porównać swoje rysunki z rysunkami kolegów, 
7)  przedstawić rysunki nauczycielowi do sprawdzenia. 

 
 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pokaz. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

przybory kreślarskie, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 
Ćwiczenie 2 

Narysuj  rozmieszczenie  usztywnień  w  dnie,  na  burtach  i  pokładzie  dla  statku,  który  jest 

zbudowany  we  wzdłużnym  układzie  wiązań.  Rysunki  wykonaj  dla  fragmentów  dna,  burty, 
pokładu o wymiarach 10 m x10 m. 

 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  ugruntowanie  znajomości  zasad  rozmieszczania  usztywnień  we 

wzdłużnym  układzie  wiązań.  Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  niezbędna  jest 
pogadanka  na  temat  rangi  znajomości  problemu  układów  wiązań.  Niezbędne  jest  również 
przedstawienie układu wiązań na modelach i foliogramach.  

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

23 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  ustalić podziałkę rysunku, 
2)  narysować poszycie denne o podanych wymiarach, 
3)  narysować  na  poszyciu,  zachowując  zasady  rozmieszczenia  usztywnień  dla  wzdłużnego 

układu wiązań usztywnienia poprzeczne i wzdłużne, nazwać je, 

4)  powtórzyć dla burty czynności 2) i 3),  
5)  powtórzyć dla pokładu czynności 2) i 3), 
6)  porównać swoje rysunki z rysunkami kolegów, 
7)  przedstawić rysunki nauczycielowi do sprawdzenia. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pokaz. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

przybory rysunkowe, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 
Ćwiczenie 3 

Narysuj  rozmieszczenie  usztywnień  w  dnie,  na  burtach  i  pokładzie  dla  statku,  który  jest 

zbudowany  w  mieszanym  układzie  wiązań.  Rysunki  wykonaj  dla  fragmentów  dna,  burty, 
pokładu o wymiarach 10 m x10 m. 

 
Wskazówki do realizacji 
Ćwiczenie  ma  na  celu  ugruntowanie  znajomości  zasad  rozmieszczania  usztywnień 

w mieszanym  układzie  wiązań.  Przed  przystąpieniem  do  realizacji  ćwiczenia  niezbędna  jest 
pogadanka  na  temat  rangi  znajomości  problemu  układów  wiązań.  Niezbędne  jest  również 
przedstawienie układu wiązań na modelach i foliogramach.  
 

Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  ustalić podziałkę rysunku, 
2)  narysować poszycie denne o podanych wymiarach, 
3)  narysować  na  poszyciu,  zachowując  zasady  rozmieszczenia  usztywnień  dla  mieszanego 

układu wiązań usztywnienia poprzeczne i wzdłużne, nazwać je, 

4)  powtórzyć dla burty czynności 2) i 3), 
5)  powtórzyć dla pokładu czynności 2) i 3), 
6)  porównać swoje rysunki z rysunkami kolegów, 
7)  przedstawić rysunki nauczycielowi do sprawdzenia. 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pokaz. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

24 

Środki dydaktyczne: 

 

przybory rysunkowe, 

 

poradnik dla ucznia, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

25 

5.6.  Wyposażenie statku  

 

5.6.1. Ćwiczenia

     

 
Ćwiczenie 1 

Wykonaj zestawienie wyposażenia siłowni statku.  
 
Wskazówki do realizacji 

Ćwiczenie ma na celu uporządkowanie i utrwalenie ogólnych wiadomości o wyposażeniu 

siłowni  na  statku.  Uczniowie  powinni  przeczytać  informacje  zawarte  w  poradniku  dla  ucznia 
i uporządkować  je  w  sposób  tabelaryczny.  Może  być  wykonywane  indywidualnie  lub 
w zespołach dwuosobowych. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  wpisać  do  tabeli  nazwy  systemów  maszyn  i  urządzeń  w  które  wyposażona  jest  siłownia 

statku, 

2)  określić zadania wpisanego systemu, 
3)  wymienić elementy które wchodzą w skład systemu, 
4)  wpisać cechy charakterystyczne dla systemu, 
5)  porównać swoje tabele z tabelami kolegów, 
6)  przedstawić nauczycielowi do sprawdzenia wypełnione tabele. 
 

Nazwa systemu 

urządzeń 

Zadania systemu 

urządzeń 

Elementy wchodzące 

w  skład systemu urządzeń 

Cechy 

charakterystyczne 

 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

26 

Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pokaz. 
 
Środki dydaktyczne: 

 

schematy wyposażenia siłowni, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 
 

Ćwiczenie 2 

Na podstawie schematów rozróżnij i scharakteryzuj wyposażenie pokładowe statku.  
 
Wskazówki do realizacji 
Przed  przystąpieniem  do  ćwiczenia  nauczyciel  powinien  przygotować  schematy 

wyposażenia  pokładowego  i  rozdać  je  uczniom.  Ćwiczenie  ma  na  celu  uporządkowanie 
i utrwalenie  ogólnych  wiadomości  o  wyposażeniu  pokładowym  statku.  Uczniowie  powinni 
przeczytać  informacje  zawarte  w  poradniku  dla  ucznia  i uporządkować  je  w  sposób 
tabelaryczny. 

 
Sposób wykonania ćwiczenia 
 
Uczeń powinien: 

1)  poprosić nauczyciela o schematy wyposażenia pokładowego, 
2)  wpisać do tabeli nazwy systemów maszyn i urządzeń w które wyposażony jest statek (bez 

wyposażenia siłowni), 

3)  określić zadania wpisanego systemu, 
4)  wymienić elementy które wchodzą w skład systemu, 
5)  korzystając  z  informacji  zawartych  w  literaturze  wpisać  cechy  charakterystyczne  dla 

systemu, 

6)  porównać swoją tabelę z tabelami kolegów, 
7)  przedstawić nauczycielowi do sprawdzenia wypełnioną tabelę. 

 

Nazwa systemu 

(układu) 

urządzeń 

Zadania układu 

urządzeń 

Elementy wchodzące 

w  skład układu urządzeń 

Cechy 

charakterystyczne 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

27 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
 
 
 

 

 

 

 
Zalecane metody nauczania–uczenia się: 

 

ćwiczenia praktyczne, 

 

pokaz. 

 

Środki dydaktyczne: 

 

schematy wyposażenia pokładowego, 

 

literatura zgodna z punktem 7. 

 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

28 

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

  

 

 
Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego    

 
Test  dwustopniowy    do  jednostki  modułowej

 

„Charakteryzowanie  statku 

i jego wyposażenia” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru i na dobieranie, z których: 

 

zadania 1, 2, 3, 4, 6, 7, 8, 9,  12, 13, 14, 17, 18, 19, 20 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 5, 10, 11, 15, 16, są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt    

 

 

 

 

 
Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów. 

 
Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:   

 

 

 

 

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań. 

 

Klucz  odpowiedzi:  1.  a,  2.  d,  3. d, 4. d, 5. b, 6. b, 7. c, 8. d, 9. a, 10. a, 11. a, 
12. 
d, 13. b, 14, b, 15. c, 16. d, 17. d, 18. b, 19. a, 20. c. 

 

Plan testu    

 

 

 

 

 

 

 

 

Nr 

zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Rozróżnić elementy konstrukcyjne 
statku 

Rozróżnić elementy konstrukcyjne 
statku 

Sklasyfikować statki do odpowiedniej 
grupy  

Przeliczyć jednostki prędkości 

Zidentyfikować systemy wyposażenia 
statku 

PP 

Rozróżnić rodzaje ładunków 

Określić jednostki, w których 
podawane są parametry statku 

Określić jednostki, w których 
podawane są parametry 
charakteryzujące statek 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

29 

Rozróżnić parametry charakteryzujące 
statek 

10  Rozróżnić towarzystwa klasyfikacyjne 

PP 

11 

Rozróżnić układ wiązań w zależności 
od rozmieszczenia usztywnień 

PP 

12 

Określić zadania systemu wyposażenia 
statku 

13  Określić elementy układu napędowego 

14 

Określić zasadniczy symbol klasy statku 

15  Określić pomocniczy symbol klasy 

PP 

16  Rozróżnić rodzaje napędu 

PP 

17  Dobrać wyposażenie do typu statku 

18 

Dobrać parametr charakteryzujący 
statek do podanej jednostki 

19 

Określić skrót wielkości 
charakteryzującej statek 

20  Rozróżnić pojęcia teorii okrętu 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

30 

Przebieg testowania           

 
Instrukcja dla nauczyciela   

 

  

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  co  najmniej  jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
5.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
6.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na 

udzielanie odpowiedzi. 

7.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

8.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
9.  Sprawdź wyniki. 
10.  Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu. 
11.  Opracuj wnioski do dalszego postępowania. 

 
Instrukcja dla ucznia    

 

 

 

 

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Udzielaj  odpowiedzi  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając w odpowiedniej  rubryce 

znak  X.  W  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową.  

5.  W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza. 
6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  rozwiązanie  na 

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 
 

Powodzenia! 

 
Materiały dla ucznia:  

 

 

 

 

  

– 

instrukcja, 

– 

zestaw zadań testowych, 

– 

karta odpowiedzi. 

 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

31 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

  

     

 

1.  Pokładem wytrzymałościowym jest 

a)  pokład górny. 
b)  międzypokład. 
c)  pokład dolny. 
d)  pokład główny. 
 

2.  Pionowa, niewodoszczelna ściana w kadłubie to 

a)  gródź. 
b)  lewa burta. 
c)  prawa burta. 
d)  przegroda. 
 

3.  Do statków towarowych należą 

a)  masowce kombinowane, zbiornikowce, doki pływające. 
b)  statki pasażersko-towarowe, ro-ro, kontenerowce. 
c)  statki pasażerskie i pasażersko-towarowe. 
d)  produktowce, chemikaliowce, drobnicowce. 

 
4.  Jednostka  pływająca  może płynąć z prędkością 10 w. W przeliczeniu na jednostki układu 

SI jest to prędkość 
a)  1832 m/h. 
b)  1852 m/h. 
c)  18320 m/h. 
d)  18520 m/h. 
 

5.  Instalacja usuwająca nieczystości z umywalek, WC, zlewozmywaków to 

a)  instalacja ściekowa. 
b)  instalacja sanitarna. 
c)  instalacja zaopatrzenia wodnego. 
d)  instalacja zęzowa. 

 
6.  Do ładunków drobnicowych należą 

a)  ziarno, rudy metali, siarka. 
b)  samochody, sprzęt AGD, owoce. 
c)  chemikalia, ropa naftowa. 
d)  odzież, zboże, meble. 

 
7.  Nośność statku określa się 

a)  w kiloniutonach 
b)  w metrach sześciennych. 
c)  w tonach. 
d)  jako liczbę niemianowaną. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

32 

8.  Pojemność brutto i netto statku określa się 

a)  w kiloniutonach. 
b)  w metrach sześciennych. 
c)  w tonach. 
d)  jako liczbę niemianowaną. 

 
9.  Wyporność statku jest to 

a)  masa wody wypartej przez statek. 
b)  ciężar statku. 
c)  ciężar wody wypartej przez statek. 
d)  masa ładunku. 

 
10.  Skrót NKK pochodzi od nazwy 

a)  japońskiego towarzystwa klasyfikacyjnego. 
b)  niemieckiego towarzystwa klasyfikacyjnego. 
c)  Konwencji o pomierzaniu statków. 
d)  Konwencji o liniach ładunkowych. 

 
11.  Denny wzdłużnik boczny występuje 

a)   w każdym układzie wiązań. 
b)  tylko w układzie wzdłużnym. 
c)   tylko w układzie poprzecznym. 
d)  w układzie wzdłużnym i mieszanym. 

 
12.  System instalacji zęzowej służy do 

a)  napełniania i usuwania wody ze zbiorników. 
b)  usuwania wody ze zbiorników. 
c)  zaopatrzenia statku w wodę. 
d)  usuwania wody z kadłuba statku. 

 
13.  Układ napędu głównego na statku składa się z 

a)   silnika głównego statku, zespołów prądotwórczych. 
b)  silnika głównego, linii wału napędowego, przekładni, pędnika. 
c)   silnika głównego statku, turbiny parowej, pompy. 
d)  silnika głównego, linii wału napędowego, wirówki. 
 

14.  Statek bez  napędu mechanicznego, budowany bez nadzoru towarzystwa klasyfikacyjnego 

otrzymujący klasę PRS posiada zasadnicze oznaczenie klasy 
a)  *K. 
b)  K 
c)  (KM). 
d)  (K). 

 
15.  Masowiec  ze  wzmocnieniami  lodowymi  klasy  L3    posiada  znaki  dodatkowe  w  symbolu 

klasy 
a)  GENERAL CARGO SHIP L3. 
b)  GENERAL CARGO SHIP III. 
c)  BULK CARRIER L3. 
d)  BULK CARRIER III. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

33 

16.  Wodoloty posiadają napęd 

a)  spalinowy. 
b)  parowy. 
c)  jądrowy. 
d)  wodnoodrzutowy. 
 

17.  Do przeładunku drobnicy służą 

a)  taśmociągi. 
b)  układ rurociągów z pompami. 
c)  wyłącznie urządzenia portowe. 
d)  żurawie pokładowe. 

 
18.  W milach morskich określa się 

a)  rejon żeglugi. 
b)  zasięg pływania. 
c)  prędkość statku. 
d)  wyporność statku. 

 
19.  Do oznaczania pojemności brutto i netto statku używa się skrótów 

a)  GT, NT. 
b)  BT, NT. 
c)  BRT, NRT. 
d)  GRT, NRT. 

 
20.  Stateczność statku jest to 

a)   zdolność do utrzymania się statku na powierzchni wody. 
b)   zdolność do utrzymania kursu prostoliniowego. 
c)  zdolność powrotu do stanu równowagi po ustąpieniu siły, która wywołała przechył 

lub przegłębienie statku. 

d)  zdolność do dokonania zwrotu o kąt 360 stopni na jak najmniejszej powierzchni. 

 

 
 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

34 

KARTA ODPOWIEDZI 

 
 

Imię i nazwisko.......................................................................................... 
 

Charakteryzowanie statku i jego wyposażenia 

 

Zakreśl poprawną odpowiedź

.   

  

 

Nr 

zadania 

Odpowiedź 

Punkty 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

9   

 

10   

 

11   

 

12   

 

13   

 

14   

 

15   

 

16   

 

17   

 

18   

 

19   

 

20   

 

Razem:   

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

35 

Test 2 
 
Test  dwustopniowy  do  jednostki  modułowej

 

„Charakteryzowanie  statku 

i jego wyposażenia” 

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których: 

 

zadania, 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7,  10, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 20 są z poziomu podstawowego, 

 

zadania 8, 9, 13, 17, 19 są z poziomu ponadpodstawowego. 

 

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt 

 

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak 

uczeń otrzymuje 0 punktów.  
 

Proponuje  się  następujące  normy  wymagań  –  uczeń  otrzyma  następujące 
oceny szkolne:  

 

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 10 zadań z poziomu podstawowego, 

 

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 13 zadań z poziomu podstawowego,  

 

dobry – za rozwiązanie 16 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,  

 

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań. 

 

Klucz  odpowiedzi:  1.  c,  2.  b,  3.  d,  4.  c, 5. d, 6. a, 7. c, 8. b, 9. b, 10. a, 11. c, 
12. 
c, 13. b, 14. d, 15. b, 16. a, 17. a, 18. c, 19. b, 20. b.  

 

Plan testu  

Nr 

zad. 

Cel operacyjny  
(mierzone osiągnięcia ucznia) 

Kategoria 

celu 

Poziom 

wymagań 

Poprawna 

odpowiedź 

Określić przeznaczenie jednostki pływającej 

Sklasyfikować jednostkę pływającą  

Określić ładunek  

Określić zadanie elementu konstrukcyjnego 
statku 

Dobrać sposób przeładunku do rodzaju statku 

Podać jednostkę parametru charakteryzującego 
statek 

Rozróżnić element konstrukcyjny statku 

Przeliczyć prędkość statku na układ jednostek SI 

PP 

Powiązać pojemność netto statku z pojemnością 
odpowiednich pomieszczeń 

PP 

10  Określić technologiczność układu wiązań 

11  Dobrać rodzaj instalacji do zadania 

12  Określić pojęcie nośności statku 

13  Identyfikować towarzystwo klasyfikacyjne na 

podstawie skrótu nazwy 

PP 

14  Określić parametr charakteryzujący statek na 

podstawie jego jednostki 

15  Rozróżnić usztywnienia konstrukcji kadłuba 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

36 

16  Określić zasadniczy symbol klasy statku  

17  Określić dodatkowy symbol klasy statku 

PP 

18  Dobrać system wyposażenia do określonego 

zadania 

19  Dobrać prędkości do przeznaczenia statku  

PP 

20  Określić czas, na jaki zwykle statek otrzymuje 

klasę 

 

Przebieg testowania

 

 

Instrukcja dla nauczyciela   

 

  

1.  Ustal  z  uczniami  termin  przeprowadzenia  sprawdzianu  z  co  najmniej  jednotygodniowym 

wyprzedzeniem. 

2.  Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego. 
3.  Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań podanych w zestawie oraz z zasadami punktowania. 
4.  Omów z uczniami sposób udzielania odpowiedzi (karta odpowiedzi). 
5.  Zapewnij uczniom możliwość samodzielnej pracy. 
6.  Rozdaj uczniom zestawy zadań testowych i karty odpowiedzi, podaj czas przeznaczony na 

udzielanie odpowiedzi. 

7.  Kilka  minut  przed  zakończeniem  sprawdzianu  przypomnij  uczniom  o  zbliżającym  się 

czasie zakończenia udzielania odpowiedzi. 

8.  Zbierz karty odpowiedzi oraz zestawy zadań testowych. 
9.  Sprawdź wyniki. 
10.  Przeprowadź analizę uzyskanych wyników sprawdzianu. 
11.  Opracuj wnioski do dalszego postępowania. 
 

Instrukcja dla ucznia

 

1.  Przeczytaj uważnie instrukcję. 
2.  Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi. 
3.  Zapoznaj się z zestawem zadań testowych. 
4.  Udzielaj  odpowiedzi  na  załączonej  karcie  odpowiedzi,  stawiając  w  odpowiedniej  rubryce 

znak  X.  W  przypadku  pomyłki  należy  błędną  odpowiedź  zaznaczyć  kółkiem,  a następnie 
ponownie zakreślić odpowiedź prawidłową. 

5.  W przypadku odpowiedzi zbliżonych wybierz tę, która wydaje ci się najlepsza. 
6.  Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania. 
7.  Kiedy  udzielenie  odpowiedzi  będzie  Ci  sprawiało  trudność,  wtedy  odłóż  rozwiązanie  na 

później i wróć do niego, gdy zostanie Ci czas wolny. 

8.  Na rozwiązanie testu masz 30 minut. 
 

Powodzenia! 

 

Materiały dla ucznia: 

  

–  instrukcja, 
–  zestaw zadań testowych, 
–  karta odpowiedzi. 
 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

37 

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

     

 

 

1.  Drobnicowiec może służyć do przewozu 

a)  ziarna. 
b)  rudy żelaza. 
c)  lodówek. 
d)  chemikaliów. 

 

2.  Statki do przewozu skroplonych gazów zaliczysz do 

a)  masowców. 
b)  zbiornikowców. 
c)  jednostek specjalnych. 
d)  jednostek technicznych. 

 

3.  Rudy metali są ładunkiem 

a)  specjalnym. 
b)  drobnicowym. 
c)  ciekłym. 
d)  masowym. 

 

4.  Zadaniem przegrody jest 

a)  zapobiegać  przelewaniu  się  wody  do  innych  przedziałów  w  przypadku  przecieku 

kadłuba. 

b)  dzielić kadłub na przedziały wodoszczelne. 
c)  wzmacniać wytrzymałość kadłuba. 
d)  chronić statek przed przedostaniem się do wnętrza kadłuba wody z pokładu. 

 

5.  Statki typu ro-ro załadowywane i rozładowywane są przez 

a)  żurawie pokładowe i bomowe. 
b)  taśmociągi. 
c)  rurociągi. 
d)  wjazd i wyjazd samochodów, wagonów itp. 

 

6.  Wyporność statku jest określana 

a)  w tonach. 
b)  w węzłach. 
c)  w kiloniutonach. 
d)  jako liczba niemianowana. 

 

7.  Pokładem głównym na statku jest 

a)  górny ciągły pokład w kadłubie. 
b)  pokład wytrzymałościowy. 
c)  pokład do którego doprowadzone są grodzie. 
d)  pokład dolny. 

 

8.  20 węzłów w przeliczeniu na jednostki układu SI to 

a)  3704 m/h. 
b)  37040 m/h. 
c)  3606 m/h. 
d)  36060 m/h. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

38 

9.  Wartość pojemności netto zależy głównie od 

a)  pojemności wszystkich pomieszczeń zamkniętych statku. 
b)  pojemności pomieszczeń zarobkowych statku. 
c)  pojemności pomieszczeń zamkniętych z wyjątkiem zbiorników balastowych. 
d)  pojemności wszystkich pomieszczeń na statku. 

 
10.  Najkorzystniejszy technologicznie jest układ wiązań 

a)   poprzeczny. 
b)  wzdłużny. 
c)   mieszany. 
d)  żaden z nich. 

 
11.  Instalacja usuwająca za burtę wodę z mycia pokładów to 

a)  instalacja sanitarna. 
b)  instalacja balastowa. 
c)  instalacja ściekowa. 
d)  instalacja zaopatrzenia wodnego. 
 

12.  Nośność statku jest to 

a)  ciężar ładunku i zapasów. 
b)  ciężar statku z wyposażeniem. 
c)  masa ładunku i zapasów. 
d)  masa statku z wyposażeniem. 

 
13.  Skrót GL pochodzi od nazwy 

b)  japońskiego towarzystwa klasyfikacyjnego. 
c)   niemieckiego towarzystwa klasyfikacyjnego. 
d)  Konwencji morskiej. 
e)   płaszczyzny bazowej statku. 

 
14.  Parametrem charakteryzującym statek, podawanym jako liczba niemianowana jest 

a)  wyporność. 
b)  nośność. 
c)  DWT. 
d)  pojemność GT. 

 
15.  Wzdłużne wodoszczelne wiązanie dna podwójnego to 

a)  dennik wzdłużny. 
b)  wzdłużnik środkowy. 
c)  wzdłużnik boczny. 
d)   wzdłużnik otwarty. 

 
16.  Statek  z  napędem  mechanicznym,  budowany  bez  nadzoru  towarzystwa  klasyfikacyjnego 

otrzymujący klasę PRS posiada zasadnicze oznaczenie klasy 
a)  (KM). 
b)  KM. 
c)  *KM. 
d)  *K. 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

39 

17.  Drobnicowiec  ze  wzmocnieniami  lodowymi  klasy  L2    posiada  znaki  dodatkowe 

w symbolu klasy 
a)   GENERAL CARGO SHIP L2. 
b)   GENERAL CARGO SHIP II. 
c)   BULK CARRIER L2. 
d)   BULK CARRIER II. 

 
18.  Do zamocowania statku do nabrzeża służy 

a)  wyposażenie kotwiczne. 
b)  wyposażenie w taśmociągi. 
c)  wyposażenie cumownicze. 
d)  wyposażenie holownicze. 

 
19.  Pływalność statku jest to 

a)    zdolność do utrzymania się statku na powierzchni wody. 
b)   zdolność do utrzymania kursu prostoliniowego. 
c)    zdolność powrotu do stanu równowagi po ustąpieniu siły, która wywołała przechył 

lub przegłębienie statku. 

d)   zdolność do dokonania zwrotu o kąt 360 stopni na jak najmniejszej powierzchni. 

20.  Towarzystwa klasyfikacyjne nadają statkom klasę zwykle na okres 

a)  4 lata. 
b)  5 lat. 
c)  3 lata. 
d)  2 lata. 

 

background image

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego” 

40 

7.  LITERATURA  

 

 

 

  

 
1.  Przepisy klasyfikacji i budowy statków morskich – PRS (aktualne) 
2.  Szarejko J.: Poradnik ślusarza okrętowego. WM, Gdańsk 1977 
3.  Szarejko J. Roguski R.: Zarys budowy okrętu. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1973 
4.  Wakuła W.: Konstrukcja kadłuba okrętu. Wydawnictwo Morskie, Gdańsk 1975 
5.  Wiewiórski  S.,  Orszulok  W.:  Wyposażenie  pokładowe  statku  handlowego.  WM, 

Gdańsk 1982 

6.  www.Wikipedia.pl