www.SuperKid.pl

1

Dawno, dawno temu, kiedy Paostwo Iraoskie zwane było jeszcze Persją, a jego

mieszkaocy nie znali goryczy wojny, która nęka ten kraj, żył tam pewien niezwykły
żółw, imieniem Baltazar. Był bardzo mądry. Niektóre żółwie uważały go nawet za
dziwaka. Podczas gdy one całymi dniami szukały najsmaczniejszych traw, listków,

kwiatów i opadłych jagód, Baltazar wylegiwał
się na nasłonecznionych skałach i rozmyślał.
Myślał o tych wszystkich miejscach, w których
był i o tych, w których jeszcze nie był, a także o
tym, jacy ludzie mieszkający tu są szczęśliwi.
Żyją skromnie i spokojnie, zajmując się uprawą
przepysznych orzeszków pistacjowych i daktyli
i… tak… z pewnością są wolni.
– Nie potrzebują nic poza dachem nad głową,
miską strawy i wzajemną życzliwością. Ze mną
jest podobnie – wyszeptał zadowolony – mam

swój pancerz, który jest moim domem, mnóstwo pożywienia i kilku prawdziwych
przyjaciół, na których zawsze mogę polegad. Ja też jestem wolny.

Pewnego ranka, kiedy jak co dzieo wygrzewał się na ulubionym kamieniu,

spostrzegł drapieżne ptaki, których bardzo się bał. Wiedział, że potrafią porwad
w szpony każdego żółwia, którego tylko zdołają unieśd i zrzucid go na ostre skały,
rozbijając pancerz, a potem pożred. Tym razem jednak obserwował je bez lęku.
Zachwycił się, z jaką łatwością pokonują przestrzeo – mogą w ciągu godziny przelecied
taką odległośd, jaką on musiałby iśd kilka tygodni. Tak… – pomyślał – one mogą bez
trudu podróżowad. Baltazar także pragnął podróżowad i odkrywad świat. Ale co z
tego? Gdy dźwiga się na plecach ciężki pancerz, jest to bardzo trudne.
– Nie jestem wolny, ponieważ jestem bardzo powolny – powiedział żółw i postanowił
porzucid swój pancerz. – Teraz, bez tego ciężaru, będę mógł dużo szybciej się
poruszad i podróżowad po świecie.

Następnego dnia wybrał się do sąsiedniego miasteczka. Wyprawa okazała się

jednak bardzo wyczerpująca. Mimo wielkich nadziei okazało się, że bez pancerza
wcale nie potrafi dużo szybciej biegad. W dzieo jego nieosłonięte ciało parzyło słooce.

Tekst: Iwona Bojarczuk
Ilustracje: Adam Święcki

Najwolniejszy żółw świata

Bajki edukacyjne dla dzieci

SuperKid.pl

www.SuperKid.pl

2

W nocy było mu zimno. Mimo to dzielny żółw nie zniechęcał się i kontynuował swoją
wyprawę. Jednak ku swojemu wielkiemu zdziwieniu spostrzegł, że życie w okolicznych
wioskach wygląda bardzo podobnie do tego, jakie prowadzą mieszkaocy jego
rodzinnych stron. Żółw był coraz bardziej zmęczony, ale najbardziej doskwierała mu
samotnośd. Postanowił więc wrócid.

W drodze powrotnej, gdy właśnie

rozmyślał o tym, czy jest wolny od swojej
skorupy,

czy

też

ma

wolnośd

do

podróżowania, nagle zaatakował go jeden
z tych drapieżnych ptaków, którym kilka
tygodni temu przyglądał się, marząc o
podróżach. Żarłoczny ptak rzucił się na
żółwia i zaczął ranid jego miękkie i delikatne
ciało. Przerażony Baltazar zaczął uciekad
najszybciej, jak potrafił. Pobiegł w kierunku
pobliskiego stoku i skrył się w jednej ze skalnych szpar.
– Czasami ceną jaką trzeba zapłacid za wolnośd jest utrata bezpieczeostwa – pomyślał
i zasnął wycieoczony.

Następnego dnia, gdy nabrał sił, wyruszył dalej w powrotną drogę. W koocu

dotarł do rodzinnej wioski. Gdy odnalazł porzucony pancerz, poczuł, że dopiero teraz
jest naprawdę wolny i szczęśliwy.
– W koocu mam wszystko, czego mi potrzeba: pancerz, który jest moim domem,
mnóstwo pożywienia i kilku prawdziwych przyjaciół – powiedział żółw.

Rzeczywiście przyjaciele byli przy nim i z przerażeniem patrzyli na jego chude

i poranione ciało.

– Przepraszam, że was zostawiłem bez pożegnania. Chciałem szukad szczęścia

w dalekim świecie, a przecież tu mam wszystko, czego mi potrzeba. Chciałem szukad
wolności w podróżach, a przecież prawdziwa wolnośd jest wewnątrz mnie, niezależnie
od tego, gdzie jestem i co robię. Przecież pierwszym krokiem do tej wolności jest
umiejętnośd pokochania siebie i zaakceptowania tego, co konieczne... - powiedział
żółw i powoli podreptał w stronę swojego ulubionego kamienia, na którym zawsze
wygrzewał się w słoocu.

- N

ajwolniejszy żółw świata -

***