Halince Bonieckiej

str.ł-83

Patrzcie, patrzcie, idzie wiosna.

Niesie młodość drzew.

Idzie wiosna i radosna.

Jakby ptaków śpiew.

Na ławeczce siądźcie chwilę.

Chwyć cie lasu woń.

Przeżyć czas ten słodko mile.

Spojrzeć w nieba toń.

A w koszyczku, na kolanach.

Pisanek jest stos.

Oj – kochany, oj – kochana.

Przez las biegnie głos.

Lecz trzymajcie mocno jajka.

By nie potłuc je.

To nie sen jest, to nie bajka.

O – nie, nie, nie, nie.

Idzie wiosna, zieleń, kwiaty.

W sercu miłość drga.

Tak jest słodko – jak przed laty.

Niech tak wiecznie trwa.

1973r.

Ten wiersz poświęcony jest mojej mamie.

Chomik iw. iwanska