Regulatory analogowe
Regulatory bezpo
średniego działania
Regulatorami bezpo
średniego działania są urządzenia zawierające
uk
ład pomiarowy, właściwy regulator i organ wykonawczy, które do
dzia
łania nie potrzebują energii zasilającej, lecz pobierają ją z procesu
regulowanego za po
średnictwem układu pomiarowego. Regulatory te
wykonuje si
ę zarówno jako regulatory dwustawne (sygnał wyjściowy
regulatora przyjmuje tylko dwie warto
ści), jak i o działaniu ciągłym.
Dwustawnym regulatorem bezpo
średniego działania jest np. regulator
temperatury
żelazka; jego sygnałem wyjściowym jest zwarcie bądź
rozwarcie zestyków w obwodzie zasilania grza
łki.
Regulatorami o dzia
łaniu ciągłym są np. regulator odśrodkowy
pr
ędkości obrotowej maszyny parowej, termostat układu chłodzenia
silnika samochodu (rys. 15a) i reduktor ci
śnienia gazu (rys. 15b).
Rys. 15. Regulatory bezpo
średniego działania:
a
) termostat
samochodowy;
b
) reduktor ci
śnienia gazu
Termostat w miar
ę wzrostu temperatury cieczy chłodzącej silnik
rozszerza si
ę, otwierając stopniowo zawór dławiący dopływ cieczy do
ch
łodnicy, a tym samym zwiększając intensywność chłodzenia.
Reduktor utrzymuje na wyj
ściu ciśnienie gazu , które równoważy
nacisk spr
ężyny; przy zbyt małym ciśnieniu wyjściowym zawór otwiera
si
ę bardziej, umożliwiając dopływ większej ilości gazu o ciśnieniu
zasilania ; przy zbyt du
żym ciśnieniu zawór się zamyka.
Zasadniczymi cechami regulatorów bezpo
średniego działania (oprócz
braku
źródła oddzielnego zasilania) są: zwartość budowy i prostota
konstrukcji. Wi
ążą się z nimi z kolei takie cechy, jak: z jednej strony
du
ża niezawodność i dość mały koszt produkcji, z drugiej zaś mała
dok
ładność.
wy
p
wy
zas
p
p
ñ
Uniwersalne regulatory P, Pl, PD, PID
Na podstawie do
świadczeń zebranych podczas wprowadzania
automatyzacji do rozmaitych dziedzin techniki opracowano niewielk
ą
liczb
ę odmian regulatorów, przystosowanych do rozległego zakresu
zastosowa
ń.
Wyró
żnia się trzy rodzaje członów formujących sygnał sterujący:
• cz
łon proporcjonalny,
• cz
łon całkujący,
• cz
łon różniczkujący.
Rys. 16. Struktury cz
łonów formujących podstawowych typów
uniwersalnych regulatorów analogowych: P, PD, PI, PID
Regulatory
s
ą
przystosowane
do
przyjmowania
sygna
łów
wej
ściowych o określonym standardzie. Niekiedy wyposaża się je w
uk
łady
wej
ściowe
umo
żliwiające
przyjmowanie
sygna
łów
pomiarowych
o
ró
żnych
standardach,
a
tak
że
sygna
łów
niestandardowych
pochodz
ących
bezpo
średnio
z
czujników
okre
ślonego rodzaju, np. z termoelementów. W tym ostatnim
przypadku regulatory zawieraj
ą przetworniki sygnału przekazywanego
przez czujnik, uk
łady kalibrujące, wzmacniacze itp. Sygnały wyjściowe
regulatorów s
ą z reguły standardowe. W regulatorach typu
P
oraz
PD
u
żytkownik może do sygnału wyjściowego dodać składową stałą,
wyznaczaj
ącą punkt pracy układu przy zerowej wartości odchyłki
regulacji.
Sterowanie r
ęczne procesu
Regulatory stosuje si
ę do automatycznego sterowania procesów.
Regulator wytwarza sygna
ł sterujący (wyjściowy) przetwarzając sygnał
odchy
łki regulacji zgodnie ze swoim algorytmem działania, np.
proporcjonalno –
ca
łkowym (PI). Przy odpowiednio dobranym
algorytmie dzia
łania i nastawach regulator może sterować procesem o
wiele lepiej ni
ż człowiek.
Nie jest on jednak tak uniwersalny jak cz
łowiek. Zazwyczaj
zapewnia dobre sterowanie w punkcie pracy, ale w okresie rozruchu i
odstawiania lub po wyst
ąpieniu dużych zakłóceń działanie regulacji
automatycznej ulega zachwianiu. Sterowanie procesu w okresie
rozruchu za pomoc
ą regulatora może być nawet szkodliwe lub
niebezpieczne.
W
sytuacjach
takich
nale
ży zrezygnować
z
automatycznego sterowania i przej
ść na sterowanie ręczne przez
operatora. Z wymienionych wzgl
ędów regulatory wyposaża się w
uk
łady i elementy manipulacyjne.
Po zmianie trybu sterowania sygna
ł wyjściowy regulatora
oddzia
łuje nadal na te same elementy i regulator otrzymuje sygnały
pomiarowe tych samych wielko
ści. Jednakże sygnał wyjściowy
regulatora przy sterowaniu r
ęcznym nie zależy już od jego sygnałów
wej
ściowych (odchyłki regulacji). Wartość sygnału wyjściowego jest
zadawana przez operatora i zale
ży wyłącznie od niego. Sprzężenie
zwrotne od wyj
ścia procesu do wejścia poprzez regulator przy
sterowaniu r
ęcznym jest przerwane i pozostaje jedynie możliwość
sterowania procesu w uk
ładzie otwartym.
Prze
łączenie regulatora ze sterowania ręcznego na automatyczne
b
ądź odwrotnie może spowodować skokową zmianę sygnału
wyj
ściowego, szkodliwą dla elementów wykonawczych i nastawczych,
niepo
żądaną ze względu na zakłócenia przebiegu procesu. W tym celu
stosuje
si
ę
specjalne
uk
łady
do
prze
łączania
bezzak
łóceniowego
(bezuderzeniowego).
Sygnalizacja i zabezpieczenia
Nowoczesne regulatory zawieraj
ą rozmaite układy sygnalizacji i
zabezpiecze
ń, które informują operatora o przekroczeniu zadanego
przedzia
łu przez wielkość regulowaną lub odchyłkę regulacji, oraz
wykrywaj
ą niektóre awarie, (np. uszkodzenie czujnika pomiarowego).
Do zapewnienia bezpiecznej pracy w przypadku stwierdzenia awarii
s
łużą
uk
łady rezerwy
, b
ędące odmianą układów sterowania
r
ęcznego. Układy te nadają
sygna
łowi wyjściowemu wartość
niezale
żną od przebiegu odchyłki regulacji.
Uk
łady sterowania ręcznego nadają sygnałowi wyjściowemu taką
warto
ść, jaką miał on przed przełączeniem, a więc w pewnym sensie
przypadkow
ą,
natomiast
uk
łady
rezerwy
nadaj
ą
sygna
łowi
wyj
ściowemu określoną nastawioną wcześniej wartość. Dochodzenie
do tej warto
ści trwa pewien czas (w celu uniknięcia skokowych zmian
sygna
łu wyjściowego).
Tryb pracy regulatora, w którym warto
ść sygnału wyjściowego jest
okre
ślana przez układy rezerwy, nazywa się
trybem pracy
awaryjnej.
Wska
źniki i elementy manipulacyjne
Regulatory buduje si
ę w wersji aparatowej i modułowej. Regulator
w wersji
aparatowej
stanowi samodzielne urz
ądzenie, zawierające
oprócz uk
ładu elektronicznego elementy manipulacyjne i wskaźniki
przystosowane do zamocowania na tablicy przyrz
ądowej.
W wersji
modu
łowej
u
żytkownik ma do dyspozycji moduły
zawieraj
ące poszczególne układy elektroniczne (np. moduł sumatora,
regulatora
PI
i modu
ł różniczkowania) oraz wskaźniki i elementy
manipulacyjne (np. nastawnik warto
ści zadanej). Z modułów tych
mo
żna złożyć
rozmaite regulatory.
Wska
źniki i elementy manipulacyjne regulatorów analogowych
omówimy na przyk
ładzie regulatora Eftronik w wersji aparatowej
produkowanego w Polsce na licencji firmy Honeywell. Regulator taki
ma kszta
łt wydłużonego prostopadłościanu. Płyta czołowa ma
niewielkie wymiary (5 x 15 cm), natomiast d
ługość (głębokość)
regulatora wynosi kilkadziesi
ąt centymetrów. Wskaźniki i podstawowe
elementy do nastawiania warto
ści zadanej, przełączania trybu pracy i
sterowania r
ęcznego są umieszczone na płycie czołowej (rys. 17), a
potencjometry i prze
łączniki służące do nastawiania parametrów
regulatorów (
) — zazwyczaj na
ścianie bocznej regulatora.
d
i
p
T
,
T
,
K
Rys. 17.
P
łyta czołowa regulatora
analogowego Eftronik
Niekiedy wska
źniki regulatora, układy do nastawiania trybu pracy,
nastawiania warto
ści bezpiecznych i zadanych oraz przyciski do
sterowania r
ęcznego umieszcza się w oddzielnej obudowie. Tworzą
one ca
łość razem z "właściwym" regulatorem, ale w trybie awaryjnym
mog
ą pracować samodzielnie, służąc do sterowania elementów
wykonawczych.
Regulatory analogowe mog
ą być przystosowane do otrzymywania z
zewn
ątrz sygnału o wartości zadanej (np. z innego regulatora).
Wówczas maj
ą one dodatkowe tryby pracy. Produkuje się też
przyrz
ądy o wyglądzie podobnym do regulatorów. Zawierają one
wska
źniki i elementy manipulacyjne, nie zawierają jednak właściwego
uk
ładu realizującego algorytm działania. Przyrządy takie, zwane
stacyjkam
i, stosuje si
ę przede wszystkim do sterowania ręcznego.
Zarówno regulatory, jak i stacyjki mog
ą być przystosowane do
wspó
łpracy z komputerem
, który przekazuje sygna
ł wartości
zadanej (do regulatora) lub bezpo
średnio sygnał sterujący (do
regulatora lub stacyjki).