Techniki Lokalizacji Kabli i Rur
Do u¿ytku z lokalizatorami
3M™ Dynatel™
2
Spis treœci
CZÊŒÆ 1. PODSTAWY TECHNIKI LOKALIZACJI KABLI. .............................................................................4
1. W
PROWADZENIE
.......................................................................................................................................................4
2. D
OPROWADZANIE SYGNA£U
:
METODA POD£¥CZENIA BEZPOŒREDNIEGO
. ...........................................................5
3. D
OPROWADZENIE SYGNA£U
:
METODA INDUKCYJNA
. .............................................................................................6
4. D
OPROWADZENIE SYGNA£U
:
METODA Z ZASTOSOWANIEM OBEJMKI
D
YNA
-C
OUPLER
........................................7
5. I
NNE •RÓD£A SYGNA£ÓW LOKALIZUJ¥CYCH
..........................................................................................................7
A. Sygna³y pasywne..................................................................................................................................................7
B. Czêstotliwoœci przemys³owe................................................................................................................................8
6. W
YBÓR TRYBÓW LOKALIZACJI
................................................................................................................................8
7. T
ECHNIKI LOKALIZACYJNE
......................................................................................................................................9
A. Omiatanie. ............................................................................................................................................................9
B. Ustalanie po³o¿enia. .............................................................................................................................................9
C. Wyznacznie trasy kabla. .....................................................................................................................................9
D. Identyfikacja kabla przez pr¹dowy pomiar g³êbokoœci. ................................................................................10
CZÊŒÆ 2. TECHNIKI LOKALIZACYJNE KABLI TELEFONICZNYCH. ......................................................12
1. W
PROWADZENIE
.....................................................................................................................................................12
2. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLA TELEFONICZNEGO
:
METODA INDUKCYJNA
. ..........................................12
3. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI TELEFONICZNYCH
:
METODA POD£¥CZENIA BEZPOŒREDNIEGO
............13
4. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI TELEFONICZNYCH
:
METODA Z
ZASTOSOWANIEM OBEJMKI
D
YNA
-
C
OUPLER
.....................................................................................................................................................................14
5. L
OKALIZACJA ZAPASÓW I Z£¥CZ KABLI
................................................................................................................16
6. L
OKALIZACJA NIEZNANYCH ODGA£ÊZIEÑ KABLI
. ................................................................................................16
7. L
OKALIZACJA KABLI WYCHODZ¥CYCH Z SZAF
,
GARNKÓW I PUSZEK KABLOWYCH
. ..........................................17
8. L
OKALIZACJA PRZY£¥CZY
.....................................................................................................................................18
9. L
OKALIZACJA PRZERWY W KABLU
. .......................................................................................................................18
10. I
DENTYFIKACJA KABLI
. ........................................................................................................................................18
11. I
DENTYFIKACJA PAR
.............................................................................................................................................19
12. L
OKALIZACJA SKRZY¯OWAÑ PAR W Z£¥CZU
......................................................................................................20
13. L
OKALIZACJA ŒWIAT£OWODÓW
..........................................................................................................................21
A. Czy œwiat³owód mo¿e byæ zlokalizowany? ......................................................................................................21
B. Doprowadzanie sygna³u. ...................................................................................................................................22
Pod³¹czenie w SG lub SK.....................................................................................................................................................22
Pod³¹czenie do z³¹cza. ..........................................................................................................................................................22
C. Wyznaczanie przebiegu trasy kabla œwiat³owodowego..................................................................................23
CZÊŒÆ 3 TECHNIKI LOKALIZACJI KABLI ZASILAJ¥CYCH ....................................................................24
1. W
PROWADZENIE
.....................................................................................................................................................24
2. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI ZASILAJ¥CYCH
:
METODA POD£¥CZENIA BEZPOŒREDNIEGO
.................24
A. Doprowadzenie sygna³u do transformatora. ...................................................................................................24
B. Doprowadzanie sygna³u przy liczniku. ............................................................................................................25
C. Doprowadzenie sygna³u pr¹dowego do kabli wtórnych nie bêd¹cych pod napiêciem.................................25
3. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI ZASILAJ¥CYCH
:
METODA INDUKCYJNA
..................................................26
4. D
OPROWADZANIE SYGNA£U DO KABLI ZASILAJ¥CYCH
:
METODA Z ZASTOSOWANIEM OBEJMKI
D
YNA
-
C
OUPLER
.....................................................................................................................................................................27
A. Doprowadzanie sygna³u do kabli zasilaj¹cych pierwotnych..........................................................................27
B. Doprowadzenie sygna³u do kabli zasilaj¹cych wtórnych. ..............................................................................28
5. I
DENTYFIKACJA ZAPASÓW KABLI
..........................................................................................................................29
6. I
DENTYFIKACJA PRZERWY W KABLU
. ....................................................................................................................29
7. I
DENTYFIKACJA PIERWOTNYCH KABLI ZASILAJ¥CYCH
........................................................................................30
8. L
OKALIZACJA MIEJSCA PRZERWANIA KONCENTRYCZNYCH PRZEWODÓW NEUTRALNYCH
................................31
CZÊŒÆ 4. KABTV. TECHNIKI LOKALIZACJI KABLI. ...................................................................................32
1. W
PROWADZENIE
.....................................................................................................................................................32
2. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI
KABTV. M
ETODA INDUKCYJNA
. ...........................................................32
3. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI
KABTV. M
ETODA POD£¥CZENIA BEZPOŒREDNIEGO
. ..........................33
3
4. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO KABLI
KABTV. M
ETODA Z U¯YCIEM OBEJMKI
D
YNA
-C
OUPLER
................... 34
5. L
OKALIZACJA ZAPASÓW KABLA
............................................................................................................................ 35
6. L
OKALIZACJA KABLI WYCHODZ¥CYCH Z SZAF KABLOWYCH
.............................................................................. 35
CZÊŒÆ 5. TECHNIKI LOKALIZACJI RUR. ........................................................................................................ 36
1. W
PROWADZENIE
.................................................................................................................................................... 36
2. D
OPROWADZENIE SYGNA£U PR¥DOWEGO DO RURY
. M
ETODA INDUKCYJNA
. .................................................... 36
3. D
OPROWADZENIE SYGNA£U PR¥DOWEGO DO RURY
. M
ETODA POD£¥CZENIA BEZPOŒREDNIEGO
. ...................37
A. Metoda pod³¹czenia bezpoœredniego przy u¿yciu przewodu lokalizacyjnego.............................................. 38
4. D
OPROWADZENIE SYGNA£U DO RURY METOD¥ Z ZASTOSOWANIEM OBEJMKI
D
YNA
-C
OUPLER
. ...................... 38
5. L
OKALIZACJA RUR NIEMETALICZNYCH
............................................................................................................... 39
CZÊŒÆ 6. LOKALIZACJA USZKODZEÑ KABLI. ............................................................................................. 40
1. W
PROWADZENIE
. ................................................................................................................................................... 40
2. L
OKALIZACJA DOZIEMIEÑ KABLI
.......................................................................................................................... 41
A. Lokalizacja doziemieñ blisko rozszyæ kablowych. ......................................................................................... 43
B. Lokalizacja doziemieñ pod chodnikami.......................................................................................................... 44
Metoda prostopad³a. ............................................................................................................................................................44
Metoda trójk¹towania .........................................................................................................................................................44
Metoda ramki przed³u¿onej ................................................................................................................................................45
C. Znajdowanie uszkodzenia bez wyznaczania trasy kabla............................................................................... 46
D Wielokrotne uszkodzenia.................................................................................................................................. 47
3. L
OKALIZACJA USZKODZEÑ KABLI NAPOWIETRZNYCH
......................................................................................... 48
4. L
OKALIZACJA DOZIEMIEÑ W POBLI¯U SKRZYNEK ROZDZIELCZYCH
.................................................................. 49
5. L
OKALIZACJA DOZIEMIEÑ W KABLACH ZASILAJ¥CYCH WTÓRNYCH
.................................................................. 49
CZÊŒÆ 7. LOKALIZACJA AKTYWNYCH SOND KANALIZACYJNYCH.................................................... 50
1. W
PROWADZENIE
. .................................................................................................................................................. 50
2. L
OKALIZACJA AKTYWNEJ SONDY SYGNALIZACYJNEJ
.......................................................................................... 50
3. O
KREŒLANIE G£ÊBOKOŒCI
,
NA KTÓREJ ZNAJDUJE SIÊ
ASK................................................................................ 52
A. Okreœlanie g³êbokoœci ASK za pomoc¹ lokalizatorów 500A/573A. .............................................................. 53
4. L
OKALIZACJA ZATKAÑ LUB USZKODZEÑ
(
ZAPADNIÊÆ
)
KANALIZACJI
................................................................. 54
5. L
OKALIZACJA USZKODZEÑ RUR KANALIZACYJNYCH PRZY U¯YCIU KAMERY VIDEO
.......................................... 54
6. L
OKALIZACJA KOÑCÓWKI WYLOTOWEJ WʯA CIŒNIENIOWEGO
........................................................................ 54
3M Poland Sp. z o. o.
Kajetany k. Warszawy
Aleja Katowicka 117
05-830 Nadarzyn
tel. (0-22) 739 60 00, fax (0-22) 739 60 05
Innowacje
4
Czêœæ 1. Podstawy techniki lokalizacji kabli.
1. Wprowadzenie.
1.1 Lokalizacja u³o¿enia kabli wymaga nie tylko wiedzy teoretycznej. Aby dobrze wykonywaæ tê pracê,
trzeba ³¹czyæ znajomoœæ obs³ugiwanego przyrz¹du z intuicj¹ i umiejêtnoœci¹ prawid³owej oceny
otrzymywanych wskazañ. W³aœciwe zastosowanie technik lokalizacyjnych mo¿e ustrzec przed po
-
tencjalnymi b³êdami i pozwoli odró¿niæ dobr¹ lokalizacjê od z³ej. W instrukcji tej przedstawiamy
podstawowe techniki lokalizacji kabli ziemnych i rur metalowych, polegaj¹ce na doprowadzeniu do
nich sygna³u pr¹dowego z nadajnika i wyznaczaniu ich trasy za pomoc¹ odbiornika.
1.2 Nadajnik lokalizatora 3M Dynatel umo¿liwia doprowadzenie sygna³u do przewodnika trzema
sposobami:
•
pod³¹czenie bezpoœrednie (galwaniczne)
•
pod³¹czenie indukcyjne
•
pod³¹czenie za pomoc¹ obejmki Dyna-Coupler
1.3 W ka¿dym sposobie doprowadzenia sygna³u i wyborze czêstotliwoœci najwa¿niejsze jest otrzyma
-
nie jak najmocniejszego sygna³u w kablu. Sygna³ doprowadzony do izolowanych kabli ziemnych
lub rur przenika do ziemi i w miarê wzrostu odleg³oœci od nadajnika s³abnie i w koñcu zanika.
Szybkoœæ zanikania sygna³u zale¿y od:
•
œrednicy kabla
•
wilgotnoœci ziemi
•
czêstotliwoœci sygna³u
Poniewa¿ te warunki mog¹ siê zmieniaæ, nadajnik Dynatela umo¿liwia wybór wiêcej ni¿ jednej
czêstotliwoœci:
niskie (<10 kHz): te czêstotliwoœci zazwyczaj umo¿liwiaj¹ najdok³adniejsz¹ lokalizacjê w te
-
renie o du¿ym zagêszczeniu przewodników ( im ni¿sza czêstotliwoœæ, tym lepiej). S¹ one
najlepsze w wyznaczniu przebiegu kabli na du¿ych odleg³oœciach, ponadto nie przenosz¹ siê
³atwo na s¹siednie kable. Czêstotliwoœci te s¹ jednak za niskie, aby stosowaæ je przy korzy
-
staniu z obejmki Dyna - Coupler lub w trybie indukcyjnym. Dlatego powinny byæ stosowane w
metodzie ³¹czenia bezpoœredniego.
œrednie (30 kHz - 90 kHz): œrednie czêstotliwoœci pozwalaj¹ na stosowanie obejmki Dyna -
Coupler i pracê w trybie indukcyjnym. Chocia¿ przenosz¹ siê na s¹siednie kable, jednak nie
w takim stopniu jak wysokie czêstotliwoœci. Œrednie czêstotliwoœci maj¹ mniejszy zasiêg od
-
dzia³ywania w kablu ni¿ niskie, ale wiêkszy ni¿ wysokie. Najlepiej stosowaæ je przy korzysta
-
niu z obejmki Dyna - Coupler lub w trybie indukcyjnym (kiedy metoda ³¹czenia bezpoœrednie
-
go nie mo¿e byæ zastosowana) i przy d³ugoœci lokalizowanego kabla nie przekraczaj¹cej jednej
mili. (1 mila = 1609 m.)
wysokie (130kHz - 350 kHz): wysokie czêstotliwoœci charakteryzuje du¿a t³umiennoœæ,
dlatego zalecane s¹ do lokalizacji krótszych kabli. Jednoczeœnie przenosz¹ siê ³atwo na inne,
s¹siednie przewodniki. Najlepiej sprawdzaj¹ siê przy stosowaniu obejmki Dyna - Coupler i
w trybie indukcyjnym. Wysokie czêstotliwoœci s¹ najskuteczniejsze przy omiataniu du¿ego
terenu, w celu lokalizacji wszystkich zakopanych kabli. Jeœli na pocz¹tku wyznaczanej trasy
odbierany sygna³ emisyjny jest s³aby, nale¿y najpierw spróbowaæ podnieœæ poziom mocy
sygna³u pr¹dowego, a jeœli to nie pomo¿e, przejœæ na wy¿sz¹ czêstotliwoœæ.
5
2. Doprowadzanie sygna³u: metoda pod³¹czenia bezpoœredniego.
2.1 Pod³¹czenie bezpoœrednie do kabla lub rury, któr¹ chcemy zlokalizowaæ (kable zasilaj¹ce - tylko
wtedy, kiedy nie s¹ pod napiêciem) jest najdok³adniejsz¹ metod¹ lokalizacji. Ten sposób pod³¹cze
-
nia oddziela galwanicznie badany kabel od innych przewodników.
Uwaga! Napiêcie wy¿sze ni¿ 240 V mo¿e spowodowaæ uszkodzenie urz¹dzenia oraz jest niebezpieczne
dla zdrowia i ¿ycia ludzi. Przed w³¹czeniem nadajnika nale¿y sprawdziæ wszystkie po³¹cze
-
nia. Nastêpnie nale¿y w³¹czyæ nadajnik w trybie Ohm i sprawdziæ odczyt napiêcia. W razie
koniecznoœci wykonaæ standardowe czynnoœci w celu zmniejszenia napiêcia.
2.2 Lokalizacjê nale¿y rozpoczynaæ od ni¿szych czêstotliwoœci. Niskie czêstotliwoœci nie przenosz¹ siê
do innych uziemionych kabli tak ³atwo jak wysokie i maj¹ wiêkszy zasiêg dzia³ania.
2.3 Istnieje wiele metod bezpoœredniego pod³¹czenia nadajnika, w zale¿noœci od sposobu doprowa
-
dzenia sygna³u pr¹dowego.Mo¿e to byæ doprowadzenie do rozszyæ kablowych kabli telefonicznych
lub telewizji kablowej, transformatorów zasilaj¹cych, liczników energii elektrycznej, b¹dŸ bezpo
-
œrednio do kabla albo rury. Szczegó³owe sposoby pod³¹czeñ zostan¹ przedstawione w dalszych
czêœciach instrukcji.
Najistotniejsze informacje o uziemieniu.
2.4 W metodzie pod³¹czenia bezpoœredniego prawid³owe uziemienie warunkuje skutecznoœæ lokaliza
-
cji. Uziemiony nadajnik, po³¹czony z kablem uziemionym na dalszym koñcu stanowi¹ zamkniêty
obwód pr¹du z ziemi¹ jako przewodem powrotnym. Brak uziemienia nadajnika lub kabla albo s³abe
ich uziemienie powoduje zanik sygna³u pr¹dowego lub zani¿enie jego poziomu i w konsekwencji
uniemo¿liwia lub utrudnia odbiór sygna³u emisyjnego.
2.5 Prêt uziemiaj¹cy nadajnika nale¿y umieœciæ mo¿liwie jak najdalej zarówno od przewidywanej trasy
kabla, jak i jego dalszego koñca. W praktyce oznacza to umiejscowienie prêta pod k¹tem prostym
do przewidywanej trasy kabla (patrz rys.). Jeœli zachodzi koniecznoœæ, mo¿na przed³u¿yæ przewód
uziemiaj¹cy izolowanym drutem.
Uziemienie
dalekiego koñca
Przypuszczalna trasa
kabla lub ruroci¹gu
Zapamiêtaj: Nigdy nie nale¿y pod³¹czaæ uziemienia do rur
wodoci¹gowych lub innych instalacji znajduj¹cych siê
w pobli¿u. Sygna³ powrotny mo¿e zak³ócaæ lokalizacjê.
Czerwony przewód
do kabla lub rury
Czarny przewód
do uziemienia
Nadajnik
6
3. Doprowadzenie sygna³u: metoda indukcyjna.
Zawiasy pokrywy
nadajnika
3.1 Najproœciej jest doprowadziæ sygna³ pr¹dowy do kabla lub rury ziemnej wykorzystuj¹c zjawisko
indukcji.Po prostu ustawia siê nadajnik na ziemi dok³adnie nad kablem przebiegaj¹cym poni¿ej.
Nadajnik indukuje sygna³ pr¹dowy w ka¿dym równoleg³ym przewodniku wewn¹trz strefy jego
oddzia³ywania.
3.2 Bardzo wa¿n¹ spraw¹ jest umieszczenie przyrz¹du dok³adnie nad kablem z zawiasami ustawionymi
równolegle do kabla (zgodnie z rys.). Poziom sygna³u spada gwa³townie, jeœli przesuniemy
nadajnik nawet o 1,5 m czy 3 m. w bok od przebiegaj¹cego kabla.
Zapamiêtaj! W przypadku zagêszczenia przewodników w ziemi, takich jak rury gazowe lub wodne,
kable TV, obwody zasilaj¹ce deszczownie itp. nie powinno siê korzystaæ z metody
indukcyjnej, poniewa¿ sygna³ jest doprowadzany do wszystkich przewodników w bliskim
s¹siedztwie nadajnika i mo¿e spowodowaæ b³êdy w lokalizacji.
3.3 Moc indukowanego sygna³u pr¹dowego zale¿y od trzech czynników: czêstotliwoœci pracy nadaj
-
nika, jakoœci uziemienia przewodnika i g³êbokoœci, na jakiej siê znajduje.
3.4 Wy¿sza czêstotliwoœæ generowana w nadajniku rozprzestrzenia siê ³atwiej ni¿ ni¿sza i oddzia³ywuje
na s¹siednie przewodniki tak samo jak na kabel lub rurê, któr¹ staramy siê zlokalizowaæ. Przy
stosowaniu metody indukcyjnej w³¹czamy odbiornik na czêstotliwoœæ 33kHz lub wy¿sz¹. Trzeba
pamiêtaæ, ¿e wy¿sze czêstotliwoœci i wiêkszy sygna³ wyjœciowy spowoduje pojawienie siê sygna³u
pr¹dowego równie¿ w innych, przypadkowych przewodnikach oraz, ¿e odbiornik odbiera sygna³
emisyjny z nadajnika oddalonego od niego do 15 m., nawet gdy nie ma ¿adnego kabla miêdzy nimi.
W celu uzyskania poprawnego rezultatu nale¿y odsun¹æ siê z odbiornikiem od nadajnika co
najmniej na w/w odleg³oœæ.
3.5 Aby uzyskaæ prawid³ow¹ lokalizacjê, przewodnik musi byæ dobrze uziemiony na obu koñcach. Im
lepsze uziemienie przewodnika, tym mocniejszy sygna³ emisyjny - dotyczy to wszystkich metod
lokalizacji.
3.6 Dok³adna instrukcja zastosowania metody indukcyjnej znajduje siê w dalszej czêœci tego
opracowania.
Uziemienie
bliskiego koñca
Przypuszczalna trasa
kabla lub ruroci¹gu
Uziemienie
dalszego koñca
7
4. Doprowadzenie sygna³u: metoda z zastosowaniem obejmki Dyna-
Coupler.
Zapamiêtaj! Szczêki obejmki musz¹ byæ dok³adnie zamkniête w czasie transmisji sygna³u.
4.1 Naj³atwiej doprowadziæ sygna³ pr¹dowy do kabla za pomoc¹ obejmki Dyna-Coupler. Kiedy jej
szczêki zamkn¹ siê wokó³ kabla lub rury, obejmka indukuje w nich sygna³. Tak jak w przypadku
innych metod, kabel lub rura musz¹ byæ uziemione, aby zamkn¹æ obwód dla p³yn¹cego sygna³u.
4.2 Kiedy umieœcimy obejmkê pomiêdzy uziemionymi koñcami przewodnika, sygna³ pr¹dowy pojawi
siê w czêœci przewodnika miêdzy uziemieniami.
4.3 Dok³adn¹ instrukcjê stosowania obejmki mo¿na znaleŸæ w dalszej czêœci tego opracowania.
5. Inne Ÿród³a sygna³ów lokalizuj¹cych.
A. Sygna³y pasywne.
5.1 Sygna³y pasywne s¹ obecne w wielu przewodnikach i pozwalaj¹ lokalizowaæ kable bez u¿ycia
nadajnika. Np. kable zasilaj¹ce przewodz¹ pr¹d o czêstotliwoœci 50 Hz. Rzadziej wystêpuj¹ pr¹dy
niskiej czêstotliwoœci, wywo³ane emisj¹ fal radiowych lokalnych radiostacji. Fale radiowe
penetruj¹ce ziemiê powoduj¹ przep³yw pr¹du niskiej czêstotliwoœci we wszystkich metalicznych
przewodnikach.
5.2 Sygna³y pasywne pozwalaj¹ lokalizowaæ przewodniki, ale ich nie identyfikuj¹, poniewa¿ takie
same sygna³y mog¹ pojawiæ siê w ró¿nych przewodnikach. Sygna³y te umo¿liwiaj¹ wykrywanie i
omijanie przewodników przy u¿yciu jedynie samego odbiornika. Nale¿y zapamiêtaæ, ¿e sygna³y
pasywne mog¹ zmieniaæ siê lub zanikaæ niezale¿nie od woli obs³uguj¹cego lokalizator.
5.3 Kiedy zamierzamy odkryæ przewodnik zlokalizowany wczeœniej przy pomocy sygna³u aktywnego,
powinniœmy zbadaæ (omieœæ) teren odbiornikiem prze³¹czonym na czêstotliwoœæ pasywn¹, aby
ustrzec siê przed ryzykiem ewentualnego uszkodzenia s¹siednich kabli. Linie zlokalizowane w
czasie pasywnego omiatania mog¹ byæ potem wyznaczone i zidentyfikowane za pomoc¹ sygna³u
aktywnego.
Nadajnik
Przypuszczalna trasa kabla
8
B. Czêstotliwoœci przemys³owe.
5.4 Bêd¹cy pod napiêciem zmiennym kabel zasilaj¹cy wytwarza sygna³ o czêstotliwoœci 50 Hz.
Chocia¿ jest to czêstotliwoœæ stosunkowo niska, mo¿e ona oddzia³ywaæ na inne, znajduj¹ce siê obok
przewodniki. Potrafimy wykryæ przewodnik emituj¹cy sygna³, lecz jego identyfikacja jest wyklu
-
czona, poniewa¿ sygna³ mo¿e pochodziæ np. z kabla zasilaj¹cego, s¹siednich rur lub metalowych
zbrojeñ budowlanych. Jednak wiedza o istnieniu tych przewodników czêsto okazuje siê u¿yteczna.
5.5 W kablu zasilaj¹cym np. lampy uliczne, pr¹d nie p³ynie w porze dziennej, poniewa¿ œwiat³o jest
wy³¹czone. Taki kabel jest wtedy niewykrywalny, lecz mo¿e byæ niebezpieczny w razie uszkodze
-
nia go podczas prac ziemnych. Czasem kable zasilaj¹ce maj¹ skrêcone ¿y³y w celu zminimalizowa
-
nia wartoœci emitowanych sygna³ów (powoduje to wzajemne znoszenie siê pól magnetycznych
przemieszczaj¹cych siê od i do ¿ród³a). Te kable s¹ trudne do wykrycia. Odbiornik pracuj¹cy
w trybie POWER szczególnie dobrze sprawdza siê przy kablach trójfazowych, poniewa¿ wykorzy
-
stuje 9-t¹ harmoniczn¹ czêstotliwoœci 50 Hz. W obwodach trójfazowych sygna³ generowany przez
czêstotliwoœæ podstawow¹ przewa¿nie zanika, natomiast 9-ta harmoniczna 50 Hz wytwarza sygna³
emisyjny ³atwy do zarejestrowania.
6. Wybór trybów lokalizacji.
6.1 W wiêkszoœci przypadków wybieramy tryb PEAK, lecz jeœli zale¿y nam na szybkoœci operacji lub
napotykamy trudnoœci w lokalizacji, mo¿emy skorzystaæ równie¿ z innych trybów.
PEAK (tryb wartoœci szczytowych). W trybie tym moment przemieszczania siê anteny nad
kablem sygnalizowany jest najg³oœniejszym dŸwiêkiem z g³oœnika. W miarê oddalania siê
anteny od kabla dŸwiêk staje siê coraz cichszy. Przekraczanie strefy PEAK powoduje równo
-
czesne wype³nianie siê wykresu s³upkowego z obu stron w kierunku œrodka, natomiast
w dalszej odleg³oœci od kabla wykres zanika . Przekraczanie kabla jest tak¿e sygnalizowane
cyfrowym wskaŸnikiem, który ukazuje w tym momencie maksymaln¹ moc sygna³u. Tryb
PEAK jest szczególnie u¿yteczny, gdy przebieg trasy kabla nie jest prostoliniowy, poniewa¿
ka¿da zmiana kierunku przebiegu kabla jest natychmiast wykrywana przy pomocy w/w
wskaŸników.
NULL (tryb zerowy). W tym trybie sygna³y pochodz¹ce z uzwojeñ anteny zanikaj¹, gdy
znajdzie siê ona dok³adnie nad kablem. DŸwiêk z g³oœnika milknie i zaczyna narastaæ dopiero
wtedy, gdy antena odbiornika przestanie pokrywaæ siê z osi¹ kabla. Przebieg trasy kabla jest
sygnalizowany minimalnym poziomem dŸwiêku z g³oœnika i maksymalnym,obustronnym
wype³nieniem siê wykresu s³upkowego na wskaŸniku. Tryb NULL ró¿ni siê od trybu PEAK
odwrotnym sposobem dzia³ania sygnalizacji dŸwiêkowej.
DIFFERENTIAL (tryb ró¿nicowy). W tym trybie odbiornik wskazuje po³o¿enie kabla
wzglêdem operatora urz¹dzenia. Jest ono sygnalizowane przy pomocy wyœwietlanych strza³ek,
które pojawiaj¹ siê, gdy operator oddali siê na prawo lub lewo od trasy kabla. Strza³ki wska
-
zuj¹ zawsze w kierunku lokalizowanego przewodnika. Wykres s³upkowy na wyœwietlaczu
wype³nia siê do maximum, gdy antena odbiornika znajduje siê bezpoœrednio nad kablem.
Sygna³ dŸwiêkowy dzia³a nastêpuj¹co: przy zbaczaniu operatora na prawo od kabla g³oœnik
wydaje wysoki wibruj¹cy dŸwiêk, przy zbaczaniu na lewo dŸwiêk jest niski wibruj¹cy, zaœ
bezpoœrednio nad kablem - sta³y.
SPECIAL PEAK (specjalny tryb wartoœci szczytowej). W trybie tym odbiornik automatycznie
zwiêksza czu³oœæ odbioru, gdy sygna³ jest za s³aby dla normalnego trybu lokalizacji. Nale¿y
zwróciæ szczególn¹ uwagê na to, ¿e tryb SPECIAL PEAK jest bardziej selektywny (wra¿liwy)
w terenie o du¿ym zagêszczeniu kabli, ni¿ normalny tryb PEAK.
Zapamiêtaj! W trakcie lokalizacji kabla nale¿y trzymaæ uchwyt odbiornika w jednej linii z tras¹
przebiegu kabla.
9
7. Techniki lokalizacyjne.
7.1 Istniej¹ trzy techniki stosowania odbiornika podczas lokalizacji kabli:
•
omiatanie terenu w celu odnalezienia sygna³u
•
ustalanie po³o¿enia kabla
•
wyznaczanie dok³adnej trasy kabla
A. Omiatanie.
7.2 Omiatanie terenu pozwala zlokalizowaæ wszystkie
kable przebiegaj¹ce pod ziemi¹. Aby doprowadziæ sy
-
gna³ do odbiornika nale¿y zastosowaæ metodê indu
-
kcyjn¹, korzystaj¹c z najwy¿szej dostêpnej czêsto
-
tliwoœci. Omiataj¹c teren poruszamy siê ruchem siat
-
kowym, jak pokazano na rysunku i pokrywamy prze
-
szukiwany obszar z dwóch kierunków. Nastêpnie
powtarzamy omiatanie u¿ywaj¹c trybu POWER.
Omiatanie wstrzymujemy, gdy zlokalizujemy sygna³.
Wówczas nale¿y ustaliæ kierunek przebiegu kabla, a
potem wyznaczyæ jego trasê a¿ do granicy badanego
terenu. Potem ponownie podejmujemy omiatanie
terenu, by odnaleŸæ nastêpne kable.
B. Ustalanie po³o¿enia.
7.3 Ustalanie po³o¿enia s³u¿y szybkiemu odnajdywaniu trasy kabla w sytuacji, gdy zaniknie sygna³.
Stosuj¹c tê technikê oszczêdzamy czas, poniewa¿ nie musimy zaczynaæ pracy od pocz¹tku.
7.4 Aby ustaliæ po³o¿enie kabla, nale¿y prze³¹czyæ odbiornik na tryb ró¿nicowy (differential), dotkn¹æ
anten¹ ziemi i obracaæ siê wokó³ osi anteny, zwracaj¹æ uwagê na strza³ki lewa - prawa widoczne na
wskaŸniku odbiornika. Istnieje punkt, w którym niewielki obrót w kierunku przeciwnym do ruchu
wskazówek zegara spowoduje pojawienie siê prawej strza³ki, a niewielki obrót w kierunku zgod
-
nym z ruchem wskazówek zegara - lewej strza³ki. W tym punkcie nale¿y zapamiêtaæ kierunek linii
przechodz¹cej przez uchwyt odbiornika. Potem nale¿y obróciæ odbiornik o 90° od tej linii (w lewo
lub prawo - to bez znaczenia). Bêdzie wtedy widoczna jedna ze strza³ek kierunkowych. Nastêpnie
przesuwamy siê w bok w kierunku wskazanym przez strza³kê, a¿ odbiornik wska¿e, ¿e
przekroczyliœmy kabel.
C. Wyznacznie trasy kabla.
7.5 Aby w czasie lokalizacji kabla uzyskaæ dok³adne wyniki pomiarów, sygna³ powinien byæ odizo
-
lowany od s¹siednich przewodników. Wymaga to korzystania z metody pod³¹czenia bezpoœrednie
-
go lub u¿ycia obejmki Dyna-Coupler przy doprowadzaniu sygna³u. Kiedy dostêp do kabla nie jest
mo¿liwy, wtedy nale¿y zastosowaæ metodê indukcyjn¹. Podczas wyznaczania trasy kabla nale¿y iœæ
powoli, przesuwaj¹c odbiornik tam i z powrotem prostopadle do do osi kabla, oznaczaj¹c co jakiœ
czas zlokalizowan¹ trasê.
7.6 Podczas lokalizacji trasy nale¿y pamiêtaæ, ¿e najmocniejszy sygna³ emisyjny jest odbierany blisko
nadajnika. Kiedy odbiornik oddala siê od nadajnika, moc sygna³u spada, konieczne wiêc jest regulo
-
wanie co jakiœ czas wzmocnienia, by upewniæ siê,¿e odbieramy w³aœciwy sygna³. Wzmocnienie
regulujemy naciskaj¹c przycisk GAIN ADJUST (regulacja wzmocnienia), kiedy wykres s³upkowy
na wyœwietlaczu przestaje byæ widoczny (za s³aby sygna³) lub kiedy jest wype³niony do koñca (za
mocny sygna³).
10
D. Identyfikacja kabla przez pr¹dowy pomiar g³êbokoœci.
7.7 Kiedy doprowadzamy sygna³ pr¹dowy do kabla, stosuj¹c pod³¹czenie bezpoœrednie lub przez
obejmkê Dyna-Coupler, mo¿e on przedostaæ siê do wszystkich przewodników maj¹cych "wspóln¹
ziemiê" z lokalizowanym kablem. Czêsto powoduje to b³êdy w odczycie, poniewa¿ p³ytko zako
-
pany kabel ze s³abym sygna³em emisyjnym potrafi daæ wskazanie identyczne, jak "nasz" kabel
zakopany g³êboko z mocnym sygna³em emisyjnym.
7.8 Na rysunku poni¿ej mocny sygna³ pr¹dowy doprowadzony z nadajnika przep³ywa kablem B.
Kabel A, maj¹cy "tê sam¹ ziemiê" co kabel B, przewodzi w tej chwili ten sam sygna³, tylko o znacz
-
nie ni¿szej wartoœci. Kiedy jednak kabel A u³o¿ony jest p³ytko (ok. 30 cm), emituje mocny sygna³,
chocia¿ mocniejszy sygna³ pr¹dowy p³ynie kablem B. Aby rozpoznaæ, który sygna³ pochodzi z ka
-
bla B musimy znaleŸæ najmocniejsze wskazanie sygna³u emisyjnego z ka¿dego kabla i w tym mo
-
mencie nacisn¹æ przycisk g³êbokoœci. W czasie pr¹dowego pomiaru g³êbokoœci pomocniczy wska
-
Ÿnik cyfrowy wskazuje wartoœæ sygna³u pr¹dowego w kablu - sygna³ o najwy¿szej wartoœci pocho
-
dzi z kabla lokalizowanego. Nale¿y pamiêtaæ równie¿ o porównywaniu g³êbokoœci: jeœli zachowane
s¹ obowi¹zuj¹ce przepisy, pomiar g³êbokoœci kabla mo¿e pomóc nam w okreœleniu jego rodzaju.
Widok ekranu od-
biornika w trybie
PEAK nad ka¿dym
z kabli
Widok ekranu od-
biornika przy po-
miarze g³êbokoœci
nad ka¿dym z
kabli
Wskazanie wiêkszego pr¹du
Sygna³ z odbiornika jest
doprowadzony do tego kabla
Kabel A na 30cm
Kabel B na 120cm
11
7.9 WyobraŸmy sobie sytuacjê: s¹ dwa kable o tej samej wartoœci sygna³u emisyjnego i w³aœnie gdy
myœlimy, ¿e zlokalizowaliœmy poszukiwany kabel, okazuje siê, ¿e jest to skrzy¿owanie kabli, które
w tym miejscu przebiegaj¹ na ró¿nych g³êbokoœciach. Ten w³aœciwy mo¿emy zidentyfikowaæ wy
-
korzystuj¹c pr¹dowy pomiar g³êbokoœci. Poniewa¿ wartoœæ sygna³u emisyjnego odbieranego przez
odbiornik zmienia siê wraz z g³êbokoœci¹ kabla, trudno "namierzyæ" go, korzystaj¹c jedynie z war
-
toœci poziomu sygna³u emisyjnego. Skoro jednak wartoœæ sygna³u pr¹dowego p³yn¹cego w kablu
nie ulega zmianie, mo¿emy go zlokalizowaæ, wykorzystuj¹c tryb pomiaru g³êbokoœci i porównuj¹c
odczyt na wykresie s³upkowym lub pomocniczym wskaŸniku cyfrowym (w zale¿noœci od typu
lokalizatora).
Kabel A na 30cm
Kabel B na 30cm
Kabel B na 120cm
Kabel A na 120cm
12
Czêœæ 2. Techniki lokalizacyjne kabli telefonicznych.
1. Wprowadzenie
1.1 Aby uzyskaæ ogólne informacje o ka¿dej z przedstawionych ni¿ej metod doprowadzania sygna³u,
nale¿y zapoznaæ siê z pierwsz¹ czêœci¹ tego opracowania. Nastêpne paragrafy przedstawi¹ szcze
-
gó³owe instrukcje doprowadzania sygna³u przy lokalizacji kabli telefonicznych.
2. Doprowadzenie sygna³u do kabla telefonicznego: metoda
indukcyjna.
Zawiasy pokrywy
nadajnika
2.1 W metodzie indukcyjnej sygna³ jest wysy³any w otaczaj¹cy teren. ¯adne pod³¹czenia kablowe nie
s¹ konieczne. Nale¿y stosowaæ tê metodê, kiedy w pobli¿u nie ma ¿adnych innych kabli lub gdy
wczeœniej zidentyfikujemy wszystkie przewodz¹ce uzbrojenia terenu.
2.2 Stawiamy nadajnik na ziemi nad kablem, który lokalizujemy. Zawiasy nadajnika, jak pokazano
powy¿ej, powinny byæ w jednej linii z tras¹ poszukiwanego kabla. Nale¿y upewniæ siê, ¿e nadajnik
znajduje siê dok³adnie nad kablem.
2.3 W³¹czamy nadajnik i wybieramy sygna³ 33 kHz lub wy¿szy.
2.4 Sprawdzamy poziom sygna³u, umieszczaj¹c odbiornik w odleg³oœci 15 m od nadajnika na ziemi
blisko przewidywanego przebiegu kabla. Obracamy nadajnik po ziemi o 180° tam i z powrotem,
staraj¹c siê znaleŸæ po³o¿enie, w którym z odbiornika bêdzie dochodzi³ najg³oœniejszy dŸwiêk. Jeœli
odbiornik nie reaguje na zmiany po³o¿enia nadajnika, musimy wróciæ do nadajnika i nastawiæ go na
wy¿sz¹ czêstotliwoœæ. Jeœli i to nie przyniesie zadowalaj¹cego rezultatu, nale¿y zwiêkszyæ moc sy
-
gna³u wyjœciowego, u¿ywaj¹c przycisku wy¿szego poziomu mocy (patrz Instrukcja U¿ytkowa s.5.).
Mo¿emy równie¿ zwiêkszyæ wartoœæ odbieranego sygna³u, przestawiaj¹c nadajnik w inne miejsce
nad kablem (15 m od miejsca poprzedniego ustawienia).
Uziemienie
bliskiego koñca
Przypuszczalna trasa
kabla lub ruroci¹gu
Uziemienie
dalszego koñca
13
3. Doprowadzenie sygna³u do kabli telefonicznych: metoda
pod³¹czenia bezpoœredniego.
3.1 Metoda pod³¹czenia bezpoœredniego wymaga po³¹czenia nadajnika z os³on¹ ekranuj¹c¹. Bli¿szy
koniec ( miejsce pod³¹czenia nadajnika) musi byæ od³¹czony od reszty kabla, natomiast dalszy
koniec (miejsca zakoñczenia lokalizacji) musi byæ uziemiony.
3.2 Czerwony zacisk przewodu s³u¿¹cego do pod³¹czenia bezpoœredniego nadajnika mocujemy na
os³onie ekranuj¹cej, zaœ czarny pod³¹czamy do prêta uziemiaj¹cego.
Ostrze¿enie! W trakcie prac zwi¹zanych z ³¹czeniem kabli przy nadajniku pracuj¹cym w trybie
Uszkodzenie (Fault) lub DŸwiêkowym (Tone) istnieje niebezpieczeñstwo pora¿enia
elektrycznego. Przed ³¹czeniem kabli nale¿y nadajnik wy³¹czyæ.
3.3 Prêt uziemiaj¹cy wbijamy jak najdalej od przewidywanej trasy kabla, pod k¹tem 90°. Nigdy nie
nale¿y pod³¹czaæ uziemienia do rur wodnych lub innych uziemionych urz¹dzeñ na badanym terenie,
poniewa¿ sygna³ powrotny mo¿e spowodowaæ b³êdne wskazanie lokalizacji.
3.4 Uziemienie bli¿szego koñca od³¹czamy. Dalszy koniec powinien mieæ "dobr¹ ziemiê". W³¹czamy
nadajnik i wybieramy czêstotliwoœæ 577 Hz, aby osi¹gn¹æ wiêkszy zasiêg sygna³u w kablu.
prêt uziemiaj¹cy
Nadajnik
czarny
nie od³¹czaæ
uziemienia
czerwony
nale¿y
od³¹czyæ
uziemienie
Zapamiêtaj: prêt uziemiaj¹cy nale¿y umieœciæ tak daleko
od nadajnika jak to jest mo¿liwe prostopadle do przewi-
dywanej trasy kabla.
Uziemienie
dalekiego koñca
Przypuszczalna
trasa kabla
Czerwony przewód
do kabla
Czarny przewód
do uziemienia
Nadajnik
14
4. Doprowadzenie sygna³u do kabli telefonicznych: metoda
z zastosowaniem obejmki Dyna- Coupler.
Zapamiêtaj! Szczêki obejmki musz¹ byæ dok³adnie zamkniête w czasie transmisji sygna³u.
4.1 Obejmka Dyna-Coupler przekazuje sygna³ do kabla selektywnie, wiêc nie wymaga od³¹czenia
uziemienia na jego bli¿szym koñcu. Wrêcz przeciwnie - metody tej nie nale¿y stosowaæ w przypad
-
ku braku uziemieñ na obu koñcach.
4.2 Obejmkê Dyna-Coupler umieszczamy na kablu
pomiêdzy miejscem pod³¹czenia uziemienia do
os³ony ekranuj¹cej a wejœciem kabla do ziemi
(patrz A). Musimy pamiêtaæ, ¿e jeœli umieœcimy
obejmkê powy¿ej miejsca pod³¹czenia uziemie
-
nia, sygna³ pop³ynie do ziemi a nie kablem
(patrz B).
4.3 W przypadku krótkich kabli, takich jak przy³¹
-
cza, nie nale¿y zak³adaæ obejmki na nieuziemio
-
ny koniec (C). Pracuje ona lepiej na uziemio
-
nym koñcu (D). Jeœli to mo¿liwe, nale¿y
uziemiæ koniec (C), jeœli nie wybieramy najwy¿
-
szej z mo¿liwych czêstotliwoœci.
Pamiêtaj: przy stosowaniu obejmki Dyna-Coupler nale¿y zawsze stosowaæ wysoki poziom sygna³u
wyjœciowego
Nadajnik
Przypuszczalna trasa kabla
krótki kabel
15
4.4 Jeœli kable s¹ d³ugie, usuwamy oba uzie
-
mienia i sygna³ p³ynie w obu kierunkach,
jak pokazano na rysunku.
4.5 W przypadku przy³¹cza lub kabla z odga³ê
-
zieniami, sygna³ doprowadzony obejmk¹
Dyna-Coupler dojdzie w ca³oœci jedynie do
pierwszego wêz³a i tam rozp³ynie siê, jak
pokazano na rysunku. Jeœli w czasie
wyznaczania trasy takiego kabla dŸwiêk
dochodz¹cy z g³oœnika i poziom odbiera
-
nego sygna³u emisyjnego nagle spadn¹,
oznacza to, ¿e odbiornik przekroczy³ punkt
wêz³owy. Jest to prosty sposób odnajdy
-
wania rozga³êzieñ kabla.
4.6 Sytuacja, w której kilka kabli pod³¹czo
-
nych jest do wspólnego uziemienia, nie
przeszkadza w korzystaniu z obejmki
Dyna-Coupler. Chocia¿ sygna³ przenosi siê
do wszystkich kabli, kabel z obejmk¹ jest
³atwy do zidentyfikowania, poniewa¿ p³y
-
nie nim sygna³ najmocniejszy.
d³ugie kable
silny sygna³
s³aby sygna³
16
5. Lokalizacja zapasów i z³¹cz kabli.
5.1 Aby odnaleŸæ z³¹cze albo zapas kabla musimy
najpierw wyznaczyæ i oznakowaæ przebieg
trasy kabla.
5.2 Na oznaczonym kablu znajdujemy miejsce,
w którym odbieramy najmocniejszy sygna³
i resetujemy wzmocnienie (przycisk GAIN
ADJUST).
5.3 Nastêpnie ponownie przechodzimy wzd³u¿
wyznaczonej trasy kabla, z t¹ ró¿nic¹, ¿e
uchwyt odbiornika trzymamy prostopadle do
osi kabla (patrz rysunek obok). Kiedy odbior
-
nik przesuwa siê nad zapasem lub z³¹czem ka
-
bli, sygna³ emisyjny wzrasta i wykres s³upko
-
wy zamyka siê. W takim przypadku nale¿y
odkryæ kabel i sprawdziæ czy zlokalizowane
odga³êzienie faktycznie istnieje.
6. Lokalizacja nieznanych odga³êzieñ kabli.
6.1 Aby sprawdziæ czy nieznane odga³êzienia wy
-
chodz¹ ze z³¹cz kablowych, najpierw musimy
zlokalizowaæ przebieg trasy kabla i oznaczyæ
go. Potem, poruszaj¹c siê po oznaczonej trasie
kabla, lokalizujemy z³¹cza i znakujemy je
(patrz punkt 5.).
6.2 Jeœli w czasie standartowego wyznaczania
trasy kabla wzmocnienie odbiornika nie by³o
w³¹czone, nale¿y wróciæ na trasê i odnaleŸæ
punkt szczytowy sygna³u pochodz¹cego z
kabla, a nastêpnie zresetowaæ wzmocnienie
(przycisk GAIN ADJUST)
6.3 Oddalamy siê na odleg³oœæ 3 do 7,5 m od wy
-
znaczonej trasy kabla i oznakowanego z³¹cza.
Trzymaj¹c odbiornik w ten sposób, by koniec
wskaŸnika wbudowanego w uchwyt odbior
-
nika tworzy³ z oznakowanym z³¹czem liniê
prost¹, idziemy po okrêgu z uchwytem odbior
-
nika skierowanym przez ca³y czas w stronê
oznacznika z³¹cza.
6.4 Z chwil¹ przekraczania odga³êzienia lub trasy
kabla z g³oœnika odbiornika dobiega znacznie
silniejszy dŸwiêk. Poniewa¿ ze z³¹cza mo¿e
wychodziæ kilka kabli, trzeba oznakowaæ ka¿de
pojawienie siê sygna³u na okrêgu i po zloka
-
lizowaniu odga³êzienia wyznaczyæ i ozna
-
kowaæ przebieg jego trasy.
pêtla
z³¹cze
koñcowe
odbiornik
prostopadle
do osi kabla
Wyznaczona
trasa kabla
3 do 8 m
oznaczenie
z³¹cza
odbiornik ustawiony w
kierunku do punktu ‘X’
17
7. Lokalizacja kabli wychodz¹cych z szaf, garnków i puszek
kablowych.
7.1 Aby zlokalizowaæ trasê pojedynczego kabla, wychodz¹cego z szaf, garnków i puszek kablowych,
musimy zachowaæ nastêpuj¹c¹ kolejnoœæ dzia³añ:
7.2 Doprowadzamy sygna³ pr¹dowy do wybranego przez nas kabla, korzystaj¹c z obejmki Dyna-
Coupler. Jeœli g³owica kablowa w szafie nie jest uziemiona, nale¿y j¹ uziemiæ, wykorzystuj¹c prêt
uziemiaj¹cy i kabel przed³u¿aj¹cy.
7.3 Oddalamy siê od szafy kablowej na odleg³oœæ 3 do 7.5 m. Trzymaj¹c odbiornik tak, by koniec
wskaŸnika wbudowanego w uchwyt odbiornika tworzy³ z rogiem szafy liniê prost¹, idziemy po
okrêgu dooko³a szafy z uchwytem nadajnika skierowanym ca³y czas w jej stronê.
7.4 Z chwil¹ przekroczenia ukrytego kabla odbieramy sygna³ emisyjny, o czym informuje nas dŸwiêk
dobywaj¹cy siê z odbiornika. Zatrzymujemy siê i zlokalizowawszy punkt o najwiêkszym nasileniu
sygna³u, naciskamy przycisk wzmocnienia. (przycisk GAIN ADJUST). Sprawdziwszy cyfrowe
wskazanie wzglêdnej mocy sygna³u emisyjnego, zapamiêtujemy liczbê i idziemy dalej po okrê
-
gu..W miarê oddalania siê od kabla wartoœæ sygna³u emisyjnego maleje. Naciskamy ponownie
przycisk wzmocnienia i kiedy znowu odbierzemy sygna³ emisyjny, znajdujemy punkt o najwy¿
-
szym poziomie mocy tego sygna³u. Jeœli ten poziom jest wy¿szy o 25 punktów od innych (ju¿ zna
-
lezionych), to trafiliœmy na nasz poszukiwany kabel. Jeœli poziomy sygna³ów s¹ zbli¿one, wówczas
mierzymy g³êbokoœæ ka¿dego kabla i w zale¿noœci od modelu lokalizatora zapamiêtujemy wskaza
-
nie wykresu s³upkowego lub cyfrowego wskaŸnika w trybie pr¹dowego pomiaru g³êbokoœci (jest to
wzglêdny pomiar pr¹du przep³ywaj¹cego przez kabel). Kabel, dla którego wykres s³upkowy wype³
-
ni siê przynajmniej o dwa segmenty wiêcej lub wartoœæ cyfrowego wskaŸnika jest wiêksza ni¿ dla
pozosta³ych, jest naszym poszukiwanym kablem.
Sygna³ emisyjny podawany z
nadajnika przez Dyna-Coupler
szafa
3 do 8 m
odbiornik ustawiony w
kierunku do szafy
18
8. Lokalizacja przy³¹czy.
8.1 W przypadku wyznaczania przebiegu trasy przy³¹cza od domu mieszkalnego lub innego budynku
najbardziej wskazane jest pod³¹czenie nadajnika w³aœnie w tych obiektach. Korzystamy z trybu
pod³¹czenia bezpoœredniego i stosujemy standartowe techniki opisane wczeœniej.
9. Lokalizacja przerwy w kablu.
9.1 Aby zlokalizowaæ niepod³¹czony albo przerwany koniec kabla lub przy³¹cza stosujemy nastêpuj¹cy
tryb postêpowania:
9.2 Jeœli miejsce pod³¹czenia jest uziemione, pod³¹czamy nadajnik wykorzystuj¹c obejmkê Dyna-
Coupler. W przeciwnym razie stosujemy metodê pod³¹czenia bezpoœredniego. W obu metodach
wybieramy najwy¿sz¹ z dostêpnych czêstotliwoœci przy wysokim poziomie mocy sygna³u
wyjœciowego.
9.3 Wyznaczamy przebieg trasy kabla. Wartoœæ sygna³u emisyjnego odbieranego przez odbiornik
zmniejszy siê nagle po miniêciu przerwy lub koñca kabla.
10. Identyfikacja kabli.
10.1 Tê procedurê stosuje siê przy identyfikacji pojedynczego kabla w grupie podobnych kabli.
W dostêpnym miejscu, gdzie identyfikowany kabel jest nam znany, pod³¹czamy nadajnik za
pomoc¹ obejmki Dyna-Coupler. Wybieramy najwy¿sz¹ z dostêpnych czêstotliwoœci i ustawiamy
wysoki poziom sygna³u wyjœciowego. Usuniêcie uziemieñ kabla nie jest konieczne. Na dalszym
koñcu wi¹zki kabli w dostêpnym miejscu pod³¹czamy do odbiornika za pomoc¹ kabla przed³u
-
¿aj¹cego drug¹ obejmkê. Odbiornik ustawiamy w trybie PEAK i wybieramy tê sam¹ czêstotliwoœæ
jak w nadajniku. Sprawdzamy pierwszy kabel z wi¹zki, zaciskaj¹c na nim obejmkê. Naciskamy
przycisk GAIN ADJUST (regulacja wzmocnienia) i obserwujemy wskaŸnik cyfrowy, który poka
-
zuje wzglêdn¹ wartoœæ mocy sygna³u. Zapamiêtujemy liczbê i kontynuujemy sprawdzanie, pod³¹
-
czaj¹c siê do nastêpnych kabli. Jeœli wartoœæ mocy sygna³u jest wiêksza ni¿ poprzednia, naciskamy
przycisk GAIN ADJUST, jeœli jest mniejsza - ignorujemy j¹. W ten sposób sprawdzamy wszystkie
kable w wi¹zce - kabel z najwy¿sz¹ wartoœci¹ odczytu jest kablem przez nas poszukiwanym.
19
11. Identyfikacja par.
11.1 Ta procedura s³u¿y do identyfikacji pojedynczej ¿y³y wewn¹trz tego samego kabla. Jeœli u¿ywamy
obejmki Dyna-Coupler, ¿adnej z par nie musimy przecinaæ. Korzystanie z wysokich czêstotliwoœci
pozwala na identyfikacjê ¿y³ nawet w zamoczonej czêœci kabla papierowego.
11.2 Na z³¹czu lub w innym dostêpnym miejscu pod³¹czamy obejmkê nadajnika w ten sposób, aby obj¹æ
ni¹ identyfikowan¹ parê. W celu zminimalizowania zak³óceñ par czynnych, spowodowanych prac¹
nadajnika, zaciskamy obejmkê wokó³ pary ¿y³ A(T) i B(R) oraz upewniamy siê, ¿e jest zamkniêta
dok³adnie. Wybieramy tryb TONE oraz najwy¿sz¹ mo¿liw¹ czêstotliwoœæ. Jeœli nadajnik, który
obs³ugujemy nie ma wspomnianego trybu, mo¿na zast¹piæ go trybem TRACE.
11.3 W miejscu identyfikacji do odbiornika pod³¹czamy 1.8 m kablem sondê indukcyjn¹ (sonda i kabel
stanowi¹ wyposa¿enie dodatkowe) i wybieramy ten sam tryb pracy i tê sam¹ czêstotliwoœæ jak
wczeœniej w nadajniku.
11.4 Wprowadzamy sondê w wi¹zkê par (czwórek) i naciskamy przycisk GAIN ADJUST. Nastêpnie
rozdzielamy pary (czwórki) na dwie wi¹zki i wprowadzamy sondê w ka¿d¹ z nich, obserwuj¹c
wskaŸnik cyfrowy. Wi¹zka z wy¿sz¹ wartoœci¹ odczytu zawiera szukan¹ parê. Kontynuujemy
dalszy podzia³ wi¹zki, przeprowadzaj¹c analogiczne pomiary, a¿ szukana para zostanie
wyizolowana.
Zapamiêtaj! Na bocznej powierzchni sondy indukcyjnej znajduje siê rowek wskazuj¹cy miejsce zabu
-
dowy cewki odbiorczej. Cewka ta jest tak ustawiona, ¿e sygna³ przez ni¹ odbierany bêdzie
najsilniejszy, kiedy umiejscowimy sondê prostopadle do ¿y³ w kablu.
nadajnik
odbiornik
nale¿y obj¹æ oba prze-
wody pary czyli A i B
próbnik
indukcyjny
20
12. Lokalizacja skrzy¿owañ par w z³¹czu.
Pierwsze pod³¹czenie
12.1 Aby ustaliæ z³¹cze, w którym pojawi³o siê skrzy¿owanie par, pod³¹czamy nadajnik do jednej z tych
par np. A1 (T1), B1 (R1). Na dalszym koñcu poza z³¹czem obie pary A1( T1) B1 (R1), A2 (T2) B2
(R2) zwieramy.
12.2 W nadajniku wybieramy tryb TONE i nisk¹ czêstotliwoœæ.
12.3 Korzystaj¹c z odbiornika ze wzmacniaczem lub cewk¹ dŸwiêkow¹, odbieramy s³aby sygna³
dŸwiêkowy na odcinku od nadajnika do z³¹cza i mocny na odcinku od z³¹cza do zwarcia.
12.4 Aby zweryfikowaæ pomiary s³u¿¹ce ustaleniu z³¹cza, pod³¹czamy nadajnik do nieskrzy¿owanej
¿y³y z jednej pary i do skrzy¿owanej ¿y³y z drugiej pary. Odbieramy wtedy mocny sygna³
dŸwiêkowy na odcinku od nadajnika do z³¹cza, a s³aby na odcinku od z³¹cza do zwarcia.
nadajnik
sygna³
s³aby
sygna³
mocny
para 1
para 2
Drugie pod³¹czenie
zwarcie
zamiana
para 1
para 2
sygna³
s³aby
sygna³
mocny
nadajnik
zwarcie
R2 i T1 s¹
zamienione
zamiana
21
13. Lokalizacja œwiat³owodów.
A. Czy œwiat³owód mo¿e byæ zlokalizowany?
13.1 Kable œwiat³owodowe stanowi¹ zespó³ uformowanych w³ókien optycznych (œwiat³owodów)
wzmocniony elementem wytrzyma³oœciowym i zabezpieczony pow³ok¹ zewnêtrzn¹. Pow³oka ta
mo¿e, ale nie musi byæ metalowa. Jeœli jest niemetaliczna, producent mo¿e umieœciæ wewn¹trz
metaliczny element wzmacniaj¹cy (drut). Niektóre kable œwiat³owodowe nie maj¹ ¿adnych
zewnêtrznych metalowych struktur - w tym przypadku k³ad¹c kabel mo¿emy po³o¿yæ razem ze
œwiat³owodem w kanalizacji izolowany drut lub zastosowaæ taœmê z wewnêtrzn¹ wk³adk¹
metalow¹. Jeœli wewn¹trz lub w bezpoœrednim otoczeniu œwiat³owodu brak jest elementów
metalicznych, wyznaczenie trasy kabla bêdzie niemo¿liwe.
13.2 Zazwyczaj nie ma problemu ze znalezieniem kabli œwiat³owodowych w kanalizacjach kablowych
lub rurowych. Linie œwiat³owodowe ³¹cz¹ zwykle stacjê g³ówn¹ (SG) ze stacj¹ koñcow¹ (SK) lub
punktem rozdzielczym. Wiele z³¹czy jest umieszczonych w studniach kablowych lub w
zasobnikach z³¹czowych. W zasadzie przyjmuje siê, ¿e metaliczne pow³oki i elementy
wzmacniaj¹ce uziemia siê w punktach koñcowych, lecz nie jest to powszechne - uziemienie mo¿e,
ale nie musi wystêpowaæ. Zdarza siê równie¿, ¿e jest pod³¹czone przez zdalnie wzbudzany
przekaŸnik albo urz¹dzenie antyprzepiêciowe. Niektóre instalacje posiadaj¹ wbudowany na sta³e
nadajnik, który selektywnie doprowadza sygna³ pr¹dowy do jednego z kilku kabli
œwiat³owodowych. Jeœli taki nadajnik wytwarza sygna³ o czêstotliwoœci 577 Hz, to mo¿emy trasê
przebiegu œwiat³owodu zlokalizowaæ przy pomocy odbiornika Dynatela.
studnia kablowa
SG lub SK
metaliczny element
wytrzyma³oœciowy
metaliczny element
wytrzyma³oœciowy
Do SG
lub SK
22
B. Doprowadzanie sygna³u.
13.3 Jeœli w centrali znajduje siê stojak z zamontowanym na sta³e nadajnikiem, musi byæ on ustawiony
na czêstotliwoœæ 557 Hz i pod³¹czony do pow³oki lub elementu wzmacniaj¹cego kabla œwiat³owo
-
dowego, którego trasê chcemy wyznaczyæ. Przy braku takiego urz¹dzenia korzystamy z nadajnika
Dynatela, pod³¹czaj¹c go w stacji g³ównej lub stacji koñcowej albo do z³¹cza.
Pod³¹czenie w SG lub SK.
13.4 Aby pod³¹czyæ nadajnik, przenosimy go w
miejsce, gdzie elementy metalowe œwia
-
t³owodu s¹ uziemione. (Zazwyczaj jest to
w pobli¿u stojaka z cyfrowymi urz¹dzenia
-
mi przetwarzaj¹cymi.) Uziemienie kabla
œwiat³owodowego od³¹czamy.
13.5 Sprawdzamy opornoœæ u¿ywaj¹c trybu
OHMS. Wzglêdnie du¿a opornoœæ (wiêksza
ni¿ 2 k
Ω
) oznacza, ¿e na drugim koñcu
kabla w stacji koñcowej lub z³¹czach po
-
œrednich brak jest uziemieñ. Jeœli rezystan
-
cja jest bardzo niska (mniej ni¿ 250 ohm),
to znaczy, ¿e istnieje jeszcze jedno uzie
-
mienie kabla w obrêbie stacji. Obie okoli
-
cznoœci spowoduj¹, ¿e tylko niewielka
czêœæ sygna³u pr¹dowego dotrze do kabla
œwiat³owodowego na zewn¹trz. Warunki
akceptowalne rezystancji mieszcz¹ siê w
przedziale od 250 ohm do 2 kohm.
Pod³¹czenie do z³¹cza.
13.6 Aby pod³¹czyæ nadajnik do z³¹cza, musimy mieæ dostêp do zasobnika z³¹czowego. Jeœli zasobnik
posiada jedno lub dwa metalowe wyprowadzenia po³¹czone z ziemi¹, wówczas mo¿emy do³¹czyæ
do nich nadajnik.
13.7 Jeœli zasobnik z³¹czowy ma dwa wyprowa
-
dzenia, jedno z nich najprawdopodobniej
jest do³¹czone do metalowej pow³oki lub
metalicznego elementu wzmacniaj¹cego na
wejœciu do z³¹cza, a drugie na jego wyjœciu.
To umo¿liwia nam do³¹czenie nadajnika
zarówno od strony wejœcia jak i wyjœcia.
Zdarza siê, ¿e wyprowadzenia uziemieñ s¹
po³¹czone wewn¹trz zasobnika
œwiat³owodowego.
metaliczny
element
wzmacniaj¹cy
23
13.8 Maksymalny sygna³ pr¹dowy s³u¿¹cy do
wyznaczania trasy kabla otrzymamy
wtedy, gdy przed pod³¹czeniem nadajnika
od³¹czymy wszystkie uziemienia z³¹cza.
Niestety, w niektórych przypadkach jest
to niemo¿liwe i wtedy sygna³ pr¹dowy
wykorzystywany przy lokalizacji jest
s³abszy, poniewa¿ rozdziela siê na kabel
wejœciowy, kabel wyjœciowy i "ziemiê".
13.9 W przypadku wyznaczania trasy kabla
œwiat³owodowego d³u¿szego ni¿ 6,5 km
nale¿y u¿yæ sygna³u wyjœciowego o
wysokim poziomie.
C. Wyznaczanie przebiegu trasy kabla œwiat³owodowego.
13.10
Kiedy wyznaczamy przebieg trasy kabla z SG lub SK poza budynkiem, w³¹czamy odbiornik,
wybieraj¹c tê sam¹ czêstotliwoœæ co w nadajniku.
13.11
Przeszukujemy teren, a¿ natrafimy na sygna³ emisyjny pochodz¹cy z kabla œwiat³owodowego.
Przebieg trasy kabla przy studni kablowej lub zasobniku z³¹cza wyznaczamy id¹c po okrêgu wokó³
z³¹cza, odwróceni do niego przodem lub ty³em. Kabel lokalizujemy w chwili odebrania
wzmagaj¹cego siê sygna³u (w miarê potrzeby regulujemy wzmocnienie nadajnika przyciskiem
(GAIN ADJUST). Po zlokalizowaniu kabla wyznaczamy przebieg jego trasy.
13.12
W przypadku wyznaczania przebiegu trasy kabla na du¿ych odleg³oœciach moc sygna³u
zmniejsza siê zarówno na skutek up³ywnoœci kabla do ziemi, wynikaj¹cej z jego parametrów
pojemnoœciowych, jak i z powodu zastosowania dodatkowych uziemieñ z³¹czy na trasie.
Uziemienie z³¹cza œwiat³owodowego powoduje nag³y lub wyraŸny spadek sygna³u, poniewa¿
rozdziela siê on na p³yn¹cy do "ziemi" i œwiat³owodem. Uziemienie z³¹czy œwiat³owodowych mo¿e
drastycznie ograniczyæ zasiêg stosowania lokalizatora kabli, przynajmniej do czasu zastosowania
nadajnika du¿ej mocy. Nag³y spadek sygna³u mo¿e natomiast s³u¿yæ jako wskaŸnik obecnoœci
uziemienia na z³¹czu.
Kabel œwiat³owodowy
z metalicznym elementem
wzmacniaj¹cym
lokalne
uziemienie
Z³¹cze
24
Czêœæ 3
Techniki lokalizacji kabli zasilaj¹cych
1. Wprowadzenie
1.1 Aby uzyskaæ ogólne informacje o ka¿dej z przedstawionych ni¿ej metod doprowadzania sygna³u,
nale¿y zapoznaæ siê z pierwsz¹ czêœci¹ tego opracowania. Nastêpne paragrafy przedstawi¹
szczegó³owe instrukcje doprowadzania sygna³u przy lokalizacji kabli zasilaj¹cych.
Uwaga! niebezpieczeñstwo! Napiêcie wy¿sze ni¿ 240 V mo¿e spowodowaæ uszkodzenie urz¹dzenia
oraz jest niebezpieczne dla zdrowia i ¿ycia ludzi. Przed w³¹czeniem nadajnika nale¿y
sprawdziæ wszystkie po³¹czenia. Nastêpnie nale¿y w³¹czyæ nadajnik w trybie Ohm
i sprawdziæ odczyt napiêcia. W razie koniecznoœci nale¿y wykonaæ standardowe czynnoœci w
celu zmniejszenia napiêcia.
2. Doprowadzenie sygna³u do kabli zasilaj¹cych: metoda
pod³¹czenia bezpoœredniego.
2.1 Istnieje wiele mo¿liwoœci bezpoœredniego pod³¹czenia nadajnika w celu zlokalizowania kabla
zasilaj¹cego - sygna³ pr¹dowy mo¿emy doprowadziæ m.in. do transformatora, licznika lub do
samego kabla.
A. Doprowadzenie sygna³u do transformatora.
2.2 Sygna³ pr¹dowy mo¿e byæ doprowadzony do transformatora przez pod³¹czenie nadajnika do
wszystkich przewodów neutralnych (zarówno pierwotnych, jak i wtórnych), które s¹ uziemione
przy transformatorze. W tym celu wystarczy podpi¹æ nadajnik do szafy transformatorowej, bez
potrzeby otwierania transformatora lub od³¹czania napiêcia zasilaj¹cego któregokolwiek z kabli.
Sygna³ pr¹dowy bêd¹ jednak przewodziæ przewody neutralne wszystkich kabli i trudno bêdzie
zidentyfikowaæ pojedynczy kabel.
Uziemienie
dalekiego koñca
Przypuszczalna
trasa kabla
Zapamiêtaj: Nigdy nie nale¿y pod³¹czaæ uziemienia do rur
wodoci¹gowych lub innych instalacji znajduj¹cych siê
w pobli¿u. Sygna³ powrotny mo¿e zak³ócaæ lokalizacjê.
Czerwony przewód do
skrzynki licznikowej
Czarny przewód
do uziemienia
Nadajnik
25
B. Doprowadzanie sygna³u przy liczniku.
2.3 Poniewa¿ wtórne przewody neutralne s¹ dobrze uziemione zarówno przy liczniku, jak i w
transformatorze, mo¿emy kable wtórne pod napiêciem lokalizowaæ przez pod³¹czenie nadajnika
bezpoœrednio do tablicy (skrzynki) licznikowej. Poniewa¿ transformator ma zazwyczaj lepsze
uziemienie ni¿ licznik, korzystniej jest doprowadziæ sygna³ do tablicy (skrzynki) licznikowej.
Sygna³ pr¹dowy doprowadzony do transformatora jest s³abszy.
2.4 Prêt uziemiaj¹cy musimy umieœciæ jak najdalej od uziemienia licznika. W razie koniecznoœci
mo¿emy przewód uziemiaj¹cy przed³u¿yæ izolowanym drutem. Oszczêdzamy przy tym na czasie,
poniewa¿ nie musimy otwieraæ transformatora ani skrzynki licznikowej. Nale¿y wybraæ ni¿sz¹
czêstotliwoœæ, która trudniej przenosi siê na inne kable ni¿ wy¿sze czêstotliwoœci
C. Doprowadzenie sygna³u pr¹dowego do kabli wtórnych nie bêd¹cych pod
napiêciem.
2.5 Aby wydzieliæ sygna³ pr¹dowy dla jednego kabla, pod³¹czamy nadajnik do ¿y³y kabla nie bêd¹cego
pod napiêciem, z uziemionym dalszym koñcem. Korzystamy z metody pod³¹czenia bezpoœredniego
(patrz rysunek).
Prêt uziemiaj¹cy umie-
szczony prostopadle
do trasy kabla
czarny
czerwony
uziemienie
dalszego koñca
26
3. Doprowadzenie sygna³u do kabli zasilaj¹cych: metoda indukcyjna.
Zawiasy pokrywy
nadajnika
3.1 W metodzie indukcyjnej sygna³ jest wysy³any w otaczaj¹cy teren. ¯adne pod³¹czenia kablowe nie
s¹ konieczne. Nale¿y stosowaæ tê metodê, kiedy w pobli¿u nie ma ¿adnych innych kabli lub gdy
wczeœniej zidentyfikujemy wszystkie przewodz¹ce uzbrojenia terenu.
3.2 Stawiamy nadajnik na ziemi nad kablem, który lokalizujemy. Zawiasy nadajnika, jak pokazano
powy¿ej, powinny byæ w jednej linii z tras¹ poszukiwanego kabla. Nale¿y upewniæ siê, czy
nadajnik znajduje siê dok³adnie nad kablem.
3.3 W³¹czamy nadajnik i wybieramy sygna³ 33 kHz lub wy¿szy.
3.4 Sprawdzamy poziom sygna³u, umieszczaj¹c odbiornik w odleg³oœci 15 m od nadajnika na ziemi
blisko przewidywanego przebiegu kabla. Obracamy nadajnik po ziemi o 180° tam i z powrotem,
staraj¹c siê znaleŸæ po³o¿enie, w którym z odbiornika bêdzie dochodzi³ najg³oœniejszy dŸwiêk. Jeœli
odbiornik nie reaguje na zmiany po³o¿enia nadajnika, musimy wróciæ do nadajnika i nastawiæ go na
wy¿sz¹ czêstotliwoœæ. Jeœli i to nie przyniesie zadowalaj¹cego rezultatu, nale¿y zwiêkszyæ moc
sygna³u wyjœciowego, u¿ywaj¹c przycisku wy¿szego poziomu mocy (patrz Instrukcja U¿ytkowa
s.5.). Mo¿emy równie¿ zwiêkszyæ wartoœæ odbieranego sygna³u, przestawiaj¹c nadajnik w inne
miejsce nad kablem (15 m od miejsca poprzedniego ustawienia).
Uziemienie
bliskiego koñca
Przypuszczalna trasa
kabla lub ruroci¹gu
Uziemienie
dalszego koñca
27
4. Doprowadzanie sygna³u do kabli zasilaj¹cych: metoda z
zastosowaniem obejmki Dyna-Coupler.
Ostrze¿enie! Jeœli korzystamy z obejmki Dyna-Coupler przy kablach pod napiêciem, istnieje
zagro¿enie pora¿eniem elektrycznym. Nale¿y stosowaæ okreœlone przepisami œrodki
ostro¿noœci. NIE WOLNO KORZYSTAÆ Z TEJ METODY PRZY KABLACH
PRZEWODZ¥CYCH PR¥D O WARTOŒCI SKUTECZNEJ NAPIÊCIA POWY¯EJ
600 V!
A. Doprowadzanie sygna³u do kabli zasilaj¹cych pierwotnych.
4.1 Aby doprowadziæ sygna³ pr¹dowy do przewodu neutralnego w kablach pierwotnych, wtórnych
i kablach pod napiêciem, stosujemy metodê z wykorzystaniem obejmki Dyna-Coupler. Przewód
neutralny i jego uziemienia tworz¹ dla sygna³u pr¹dowego obwód zamkniêty. Kiedy doprowadzimy
sygna³ z obejmki do przewodu neutralnego gdziekolwiek miêdzy uziemieniami, bêdzie on p³yn¹³
w czêœci kabla miêdzy nimi.
4.2 Jest bardzo wa¿ne, gdzie umieœcimy obejmkê na
koncentrycznym przewodzie neutralnym. Na pierwot
-
nym kablu trójfazowym zaciskamy obejmkê wokó³
wszystkich koncentrycznych przewodów neutralnych
- tak blisko ziemi, jak to jest mo¿liwe. Sygna³ pr¹do
-
wy przenosi siê na ka¿dy z kabli w równym stopniu.
4.3 Wa¿ne jest, by nie umieszczaæ obejmki wokó³ tylko
jednego z kabli pierwotnych. Przy kablach zakopa
-
nych w jednym rowie kablowym wywo³a to efekt
wzajemnego znoszenia siê sygna³ów emisyjnych
(sygna³ pr¹dowy p³ynie tym kablem w jednym
kierunku, pozosta³ymi w przeciwnym).
4.4 W jednofazowym kablu pierwotnym w konfiguracji
pêtlowej znoszenie siê sygna³ów emisyjnych nie
stanowi problemu. Aby zlokalizowaæ kabel, mo¿emy
doprowadziæ sygna³ do jednego z neutralnych
przewodów koncentrycznych.
Zapamiêtaj!
Przy korzystaniu z obejmki Dyna-Coupler nale¿y zawsze stosowaæ wysoki poziom sygna³u
wyjœciowego.
przewody
neutralne
Potrójny koniec pierwotnego kabla
trójfazowego
Dyna-Coupler
uziemienie
Koñce pierwotnych kabli
jednofazowych
Dyna-Coupler
przewody
neutralne
uziemienie
28
B Doprowadzenie sygna³u do kabli zasilaj¹cych wtórnych.
4.5 Aby zlokalizowaæ kable wtórne, naj³atwiej jest
dostaæ siê do przewodu neutralnego przy skrzynce
licznikowej. Istnieje kilka sposobów doprowadzenia
sygna³u do przewodu neutralnego. Jeœli rura ochron
-
na jest niemetaliczna (zazwyczaj PCV), zak³adamy
wokó³ niej obejmkê Dyna-Coupler - jak pokazano na
rysunku. Aby sygna³ by³ transmitowany, szczêki
obejmki musz¹ byæ dok³adnie zaciœniête (jest to
niemo¿liwe, gdy rura ochronna przylega do elewacji
budynku).
4.6 Jeœli zaciœniêcie obejmki na rurze ochronnej jest
niemo¿liwe, musimy zerwaæ plombê ze skrzynki
licznikowej, otworzyæ j¹ i zacisn¹æ obejmkê bezpo
-
œrednio wokó³ przewodu neutralnego wewn¹trz
skrzynki (patrz rysunek).
4.7 Niektóre liczniki mog¹ mieæ zewnêtrzny przewód
uziemiaj¹cy biegn¹cy ze skrzynki licznikowej do
prêta uziemiaj¹cego. W tym przypadku obejmkê
nale¿y zacisn¹æ w³aœnie wokó³ tego przewodu (patrz
rysunek). Od przewodu uziemiaj¹cego sygna³ pr¹do
-
wy przep³ywa do przewodu neutralnego w skrzynce
licznikowej. Obejmka powinna byæ umieszczona
ponad innymi uziemieniami do³¹czonymi do prêta
uziemiaj¹cego - w przeciwnym razie sygna³ mo¿e
byæ przeniesiony tak¿e na inne uziemienia.
s³upek
niemetaliczna
skrzynka
licznikowa
przewód
neutralny
skrzynka
licznikowa
przewód
neutralny
skrzynka
licznikowa
przewód
uziemiaj¹cy
s³upek
niemetaliczny
prêt
uziemiaj¹cy
29
5. Identyfikacja zapasów kabli
5.1 Aby zidentyfikowaæ zapasy umieszczone na trasie kabla, musimy najpierw wyznaczyæ i oznakowaæ
tê trasê. Nastêpnie na oznaczonym kablu znajdujemy miejsce, w którym odbieramy najmocniejszy
sygna³ i naciskamy przycisk GAIN ADJUST.
5.2 Ponownie przemierzamy wyznaczon¹ trasê kabla, trzymaj¹c odbiornik prostopadle do osi kabla
(patrz rysunek). Kiedy odbiornik przesunie siê nad zapasem, odbierany sygna³ emisyjny wzroœnie
i wykres s³upkowy zamknie siê. Ka¿de odnalezione w ten sposób miejsce nale¿y oznaczyæ.
6. Identyfikacja przerwy w kablu.
6.1 Czasami jest konieczne zlokalizowanie nie pod³¹czonego lub przerwanego koñca kabla.. Kabel
móg³ zostaæ przeciêty albo zakopany planowo do póŸniejszego wykorzystania. Jeœli jest on
odizolowany od ziemi, stosujemy nastêpuj¹c¹ technikê:
6.2 Pod³¹czamy nadajnik wykorzystuj¹c metodê pod³¹czenia bezpoœredniego. Nastêpnie korzystaj¹c
z trybu Ohm, sprawdzamy, czy zakopany koniec ma kontakt z ziemi¹ (niska rezystancja). Jeœli
rezystancja jest wysoka, wybieramy najwy¿sz¹ z mo¿liwych czêstotliwoœci.
6.3 W³¹czamy odbiornik na czêstotliwoœæ odpowiadaj¹c¹ czêstotliwoœci nadajnika i rozpoczynamy
wyznaczanie trasy kabla. W miejscu, gdzie zakopany jest koniec kabla, odbierany sygna³ emisyjny
nagle siê zmniejszy.
zapas kabla
odbiornik nale¿y trzymaæ
prostopadle do osi kabla
30
7. Identyfikacja pierwotnych kabli zasilaj¹cych.
7.1 Poni¿ej przedstawiamy sposób szczegó³owej identyfikacji kabla pierwotnego w grupie podobnych
kabli, przy u¿yciu odbiornika i obejmki Dyna-Coupler. (Czynnoœæ ta jest czasem nazywana
fazowaniem.) Sygna³ pr¹dowy doprowadzamy do badanego kabla z nadajnika, stosuj¹c metodê
pod³¹czenia bezpoœredniego.
7.2 Zgodnie ze standartowymi procedurami od³¹czamy wszystkie kable zarówno od strony Ÿród³a, jak
i obci¹¿enia i uziemiamy je. Kiedy wszystkie fazy zostan¹ od³¹czone i roz³adowane, kabel, który
chcemy zlokalizowaæ od³¹czamy od ziemi od strony obci¹¿enia.
7.3 Korzystaj¹c z metody pod³¹czenia bezpoœredniego doprowadzamy sygna³ z nadajnika do centralnej
¿y³y kabla pierwotnego, przewodz¹cego pr¹d o identyfikowanej fazie. Korzystamy z najni¿szej z
mo¿liwych czêstotliwoœci.
7.4 W miejscu identyfikacji kabla pod³¹czamy do odbiornika obejmkê Dyna-Coupler za pomoc¹ kabla
przed³u¿aj¹cego. Wybieramy tryb PEAK i czêstotliwoœæ tê sam¹ co w nadajniku.
7.5 Sprawdzamy pierwszy kabel w grupie przez zaciœniêcie wokó³ niego obejmki. Naciskamy przycisk
GAIN ADJUST i obserwujemy wskaŸnik cyfrowy w celu ustalenia relatywnej mocy sygna³u.
Zapamiêtujemy jego wartoœæ i kontynuujemy sprawdzanie zaciskaj¹c obejmkê na nastêpnym kablu
z grupy. Jeœli moc sygna³u jest wiêksza ni¿ w poprzednim pomiarze, naciskamy przycisk GAIN
ADJUST, jeœli zaœ mniejsza - ignorujemy j¹. Po sprawdzeniu wszystkich kabli w grupie, kabel z
najwy¿szym odczytem identyfikujemy jako ten, którego szukamy. Pomiary weryfikujemy przez
ponowne zaciskanie obejmki wokó³ ka¿dego kabla - tym razem bez naciskania przycisku GAIN
ADJUST. Sygna³ dŸwiêkowy z odbiornika us³yszymy tylko przy szukanym kablu.
uziemione koñce kabla
trójfazowego po stronie Ÿród³a
odbiornik
uziemione koñce kabla trój-
fazowego po stronie obci¹¿enia nadajnik pod³¹czony
do centralnej ¿y³y
kabla pierwotnego
nadajnik
31
8. Lokalizacja miejsca przerwania koncentrycznych przewodów
neutralnych.
8.1 Przerwanie koncentrycznych przewodów neutralnych powoduje, ¿e pr¹d neutralny szuka przejœcia
wokó³ miejsca przerwy. Przejœcie to tworzy siê zazwyczaj przez przyleg³¹ ziemiê i skutkuje
gradientem (wielkoœæ spadku na jednostkê odleg³oœci) napiêcia wokó³ miejsca uszkodzenia.
Przep³yw pr¹du o czêstotliwoœci 50 Hz mo¿e byæ odebrany na powierzchni za pomoc¹ ramki
doziemiaj¹cej. Jeœli jesteœmy przekonani o istnieniu przerwy przewodu neutralnego, w celu
zlokalizowania jej postêpujemy zgodnie z procedur¹ opisan¹ poni¿ej.
WA¯NE!
Pr¹d neutralny wokó³ miejsca przerwy mo¿e znaleŸæ przejœcie tak¿e przez bêd¹ce w
pobli¿u nieizolowane KABTV, z³¹cza lub inne uzbrojenia terenu, powszechnie
uziemiane w tym samym miejscu co urz¹dzenia energetyczne. W takim przypadku
metoda ta nie zdaje egzaminu.
a.
W celu u³atwienia pracy wyznaczamy i znakujemu trasê przebiegu kabla.
b.
Po wyznaczeniu trasy kabla pod³¹czamy ramkê doziemiaj¹c¹ do odbiornika, który
w³¹czamy i wybieramy tryb TONE. Nastêpnie przy pomocy przycisku czêstotliwoœci
wybieramy czêstotliwoœæ przemys³ow¹ (50 Hz).
c.
Trzymamy odbiornik w jednej rêce a ramkê w drugiej. Wbijamy sondy ramki do koñca,
jak najbli¿ej oznaczonej trasy kabla i równolegle do niego, rozpoczynaj¹c w odleg³oœci
przynajmniej 6 m od transformatora, Nastêpnie naciskamy przycisk GAIN ADJUST.
d.
Kontynuujemy co kilka kroków wbijanie sond ramki wzd³u¿ trasy kabla, obserwuj¹c
wykres s³upkowy. Jednoczeœnie zwracamy uwagê na dŸwiêk dochodz¹cy z g³oœnika.
Nale¿y pamiêtaæ o równoleg³ym po³o¿eniu ramki w stosunku do trasy kabla.
e.
Kiedy wykres s³upkowy i dŸwiêk z g³oœnika wzrosn¹, poruszamy siê powoli, wbijaj¹c
sondy ramki co kilka centymetrów. Ustalamy punkt na trasie kabla, gdzie wykres
s³upkowy wype³ni siê maksymalnie z obu stron. Jeœli bêdzie to wype³nienie ca³kowite,
naciskamy przycisk GAIN ADJUST.( Maksymalne wskazanie powinno wyst¹piæ nagle -
przestawianie ramki o kolejne 5 czy 6 stóp (1stopa = 30 cm) powoduje maksymalne skoki
wykresu s³upkowego z jednej strony na drug¹.) Przerwa w kablu bêdzie zlokalizowana
poni¿ej œrodka ramki przy maksymalnym wype³nieniu wykresu s³upkowego z obu stron.
32
Czêœæ 4. KABTV. Techniki lokalizacji kabli.
1. Wprowadzenie.
1.1 Aby uzyskaæ ogólne informacje o ka¿dej z przedstawionych ni¿ej metod doprowadzania sygna³u,
nale¿y zapoznaæ siê z pierwsz¹ czêœci¹ tego opracowania. Nastêpne paragrafy przedstawi¹
szczegó³owe instrukcje doprowadzania sygna³u przy lokalizacji kabli TVKA.
2. Doprowadzenie sygna³u do kabli KABTV. Metoda indukcyjna.
Zawiasy pokrywy
nadajnika
2.1 W metodzie indukcyjnej sygna³ jest wysy³any w otaczaj¹cy teren. ¯adne pod³¹czenia kablowe nie
s¹ konieczne. Nale¿y stosowaæ tê metodê, kiedy w pobli¿u nie ma ¿adnych innych kabli i rur lub
gdy wczeœniej zidentyfikujemy wszystkie przewodz¹ce uzbrojenia terenu.
2.2 Stawiamy nadajnik na ziemi nad kablem, który lokalizujemy. Zawiasy nadajnika, jak pokazano
powy¿ej, powinny byæ w jednej linii z tras¹ poszukiwanego kabla. Nale¿y upewniæ siê, czy
nadajnik znajduje siê dok³adnie nad kablem.
2.3 W³¹czamy nadajnik i wybieramy sygna³ 33 kHz lub wy¿szy.
2.4 Sprawdzamy poziom sygna³u, umieszczaj¹c odbiornik w odleg³oœci 15 m od nadajnika na ziemi
blisko przewidywanego przebiegu kabla. Obracamy nadajnik po ziemi o 180° tam i z powrotem,
staraj¹c siê znaleŸæ po³o¿enie, w którym z odbiornika bêdzie dochodzi³ najg³oœniejszy dŸwiêk. Jeœli
odbiornik nie reaguje na zmiany po³o¿enia nadajnika, musimy wróciæ do nadajnika i nastawiæ go na
wy¿sz¹ czêstotliwoœæ. Jeœli i to nie przyniesie zadowalaj¹cego rezultatu, nale¿y zwiêkszyæ moc
sygna³u wyjœciowego, u¿ywaj¹c przycisku wy¿szego poziomu mocy (patrz Instrukcja U¿ytkowa
s.5.). Mo¿emy równie¿ zwiêkszyæ wartoœæ odbieranego sygna³u, przestawiaj¹c nadajnik w inne
miejsce nad kablem (15 m od miejsca poprzedniego ustawienia).
Uziemienie
bliskiego koñca
Przypuszczalna trasa
kabla lub ruroci¹gu
Uziemienie
dalszego koñca
33
3. Doprowadzenie sygna³u do kabli KABTV. Metoda pod³¹czenia
bezpoœredniego.
3.1 Metoda pod³¹czenia bezpoœredniego wymaga dostêpu do os³ony kabla. Od³¹czamy kabel na jego
bli¿szym koñcu i w miejscu tym pod³¹czamy nadajnik. Nie nale¿y roz³¹czaæ kabla na dalszym
koñcu (mieszkania abonentów), aby nie zlikwidowaæ jego uziemienia. Przy korzystaniu z metody
pod³¹czenia bezpoœredniego wykonujemy nastêpuj¹ce czynnoœci:
3.2 Pod³¹czamy czerwony zacisk nadajnika do os³ony kabla, a czarny do ziemi.
3.3 Wbijamy prêt uziemiaj¹cy mo¿liwie jak
najdalej od kabla (pod k¹tem 90 stopni od
przewidywanej jego trasy). Nigdy nie nale
-
¿y pod³¹czaæ uziemienia do rur wodoci¹go
-
wych lub innych sieci instalacyjnych na
danym terenie, poniewa¿ sygna³ powrotny
mo¿e zniekszta³ciæ odczyt lokalizacji kabla.
3.4 Usuwamy uziemienie na bli¿szym koñcu.
Dalszy koniec powinien mieæ "dobr¹
ziemiê". W³¹czamy nadajnik i wybieramy
nisk¹ czêstotliwoœæ, aby osi¹gn¹æ wiêkszy
zasiêg dzia³ania przyrz¹du.
prêt uziemiaj¹cy umieszczony
prostopadle do trasy kabla.
czarny
przewód
nie nale¿y usuwaæ
uziemienia
czarny przewód
do ekranu
miejsce
abonenta
podziemny kabel telewizji
kablowej
nadajnik
34
4. Doprowadzenie sygna³u do kabli KABTV. Metoda z u¿yciem
obejmki Dyna-Coupler.
4.1 Metoda z u¿yciem obejmki Dyna-Coupler jest najprostszym sposobem doprowadzenia sygna³u do
kabli telewizyjnych, poniewa¿ nie ma w tym przypadku koniecznoœci od³¹czania kabla. Otwieramy
szczêki obejmki i zaciskamy je wokó³ po¿¹danego kabla, zwracaj¹c uwagê, by by³y dok³adnie
zamkniête. Obejmka przenosi sygna³ pr¹dowy z nadajnika do kabla. Kabel i uziemienia jego os³ony
tworz¹ wraz z ziemi¹ zamkniêty obwód dla przep³ywu tego sygna³u. Kiedy obejmka jest pod³¹
-
czona do kabla w jakimkolwiek miejscu miêdzy uziemieniami, sygna³ pr¹dowy przep³ywa miêdzy
nimi. Nale¿y zwróciæ uwagê na to, ¿e os³ona mo¿e byæ uziemiona przy mieszkaniach abonentów,
a tak¿e przy wzmacniaczach poœrednich i zasilaczach lokalnych - wszystkie te uziemienia tworz¹
z os³on¹ kabla i ziemi¹ zamkniête obwody przep³ywu sygna³u pr¹dowego. Umieszczaj¹c dodatkowe
uziemienie (korzystamy z prêta uziemiaj¹cego i przewodu przed³u¿aj¹cego) w dostêpnym dla nas
punkcie, ograniczamy obecnoœæ sygna³u do czêœci kabla pomiêdzy uziemieniami tj. do czêœci, która
nas w danym momencie interesuje. Nale¿y pamiêtaæ o usuniêciu dodatkowego uziemienia po
zakoñczeniu pracy.
Uwaga: Przy stosowaniu obejmki nale¿y stosowaæ wysoki poziom sygna³u wyjœciowego.
4.2 Obejmka Dyna-Coupler daje mo¿liwoœæ zidentyfikowania
jednego z kilku kabli KABTV, wychodz¹cych ze wspól
-
nego punktu, np. z szafy kablowej. Nawet jeœli sygna³
przenosi siê na ka¿dy z kabli, kabel z obejmk¹ jest ³atwy
do zidentyfikowania, poniewa¿ ma najmocniejszy sygna³.
Jeœli g³owica kablowa nie jest uziemiona w szafie, robimy
to, stosuj¹c prêt uziemiaj¹cy i przewód przed³u¿aj¹cy - to
pomaga skróciæ powrotn¹ drogê sygna³u i wzmacnia go.
nie nale¿y roz³¹czaæ
uziemienia
nie nale¿y roz³¹czaæ
uziemienia
podziemny kabel telewizji kablowej
sygna³
podziemny
kabel g³ówny
Dyna-Coupler
kable
odejœciowe
sygna³ s³aby
sygna³ s³aby
sygna³ silny
35
5. Lokalizacja zapasów kabla.
5.1 Aby odnaleŸæ z³¹cze albo zapas kabla musimy najpierw wyznaczyæ i oznakowaæ przebieg trasy
kabla.
5.2 Na oznaczonym kablu znajdujemy miejsce, w którym odbieramy najmocniejszy sygna³ i resetujemy
wzmocnienie (przycisk GAIN ADJUST)
5.3 Ponownie przemierzamy wyznaczon¹ trasê kabla z t¹ ró¿nic¹, ¿e uchwyt odbiornika trzymamy
prostopadle do osi kabla (patrz rysunek obok). Kiedy odbiornik przesuwa siê nad zapasem lub
z³¹czem kabli, sygna³ emisyjny wzrasta i wykres s³upkowy zamyka siê. W takim przypadku nale¿y
odkryæ kabel i sprawdziæ czy zlokalizowane odga³êzienie lub zapas faktycznie istnieje.
6. Lokalizacja kabli wychodz¹cych z szaf kablowych.
6.1 Aby zlokalizowaæ pojedyncz¹ trasê kabla musimy zachowaæ nastêpuj¹c¹ kolejnoœæ dzia³añ:
6.2 Doprowadzamy sygna³ pr¹dowy do wybranego przez nas kabla korzystaj¹c z obejmki Dyna-
Coupler. Jeœli g³owica kablowa w szafie nie jest uziemiona, nale¿y j¹ uziemiæ, wykorzystuj¹c prêt
uziemiaj¹cy i kabel przed³u¿aj¹cy.
6.3 Oddalamy siê od szafy kablowej na odle
-
g³oœæ 3 do 7.5 m. Trzymaj¹c odbiornik tak,
by koniec wskaŸnika wbudowanego
w uchwyt odbiornika tworzy³ z rogiem szafy
liniê prost¹, idziemy po okrêgu dooko³a
szafy z uchwytem nadajnika skierowanym
ca³y czas w jej stronê.
6.4 Z chwil¹ przekroczenia ukrytego kabla
odbieramy sygna³ emisyjny, o czym infor
-
muje nas dŸwiêk dobywaj¹cy siê z odbior
-
nika. Zatrzymujemy siê i zlokalizowawszy
punkt o najwiêkszym nasileniu sygna³u, na
-
ciskamy przycisk wzmocnienia. (przycisk
GAIN ADJUST). Sprawdziwszy cyfrowe
wskazanie wzglêdnej mocy sygna³u emisyj
-
nego, zapamiêtujemy liczbê i idziemy dalej
po okrêgu..W miarê oddalania siê od kabla
wartoœæ sygna³u emisyjnego maleje. Naciska
-
my ponownie przycisk wzmocnienia i kiedy
znowu odbierzemy sygna³ emisyjny,
znajdujemy punkt o najwy¿szym poziomie
mocy tego sygna³u. Jeœli ten poziom jest wy¿szy o 25 punktów od innych (ju¿ znalezionych), to tra
-
filiœmy na nasz poszukiwany kabel. Jeœli poziomy sygna³ów s¹ zbli¿one, wówczas mierzymy g³êbo
-
koœæ ka¿dego kabla i w zale¿noœci od modelu lokalizatora zapamiêtujemy wskazanie wykresu s³up
-
kowego lub cyfrowego wskaŸnika w trybie pr¹dowego pomiaru g³êbokoœci (jest to wzglêdny
pomiar pr¹du przep³ywaj¹cego przez kabel). Kabel, dla którego wykres s³upkowy wype³ni siê
przynajmniej o dwa segmenty wiêcej lub wartoœæ cyfrowego wskaŸnika jest wiêksza ni¿ dla pozo
-
sta³ych, jest naszym poszukiwanym kablem.
zapas
szafka
3 do 8 m
odbiornik skierowany
uchwytem do szafki
36
Czêœæ 5. Techniki lokalizacji rur.
1. Wprowadzenie
1.1 Aby uzyskaæ ogólne informacje o ka¿dej z przedstawionych ni¿ej metod doprowadzania sygna³u,
nale¿y zapoznaæ siê z pierwsz¹ czêœci¹ tego opracowania. Nastêpne paragrafy przedstawi¹
szczegó³owe instrukcje doprowadzania sygna³u przy lokalizacji rur.
2. Doprowadzenie sygna³u pr¹dowego do rury. Metoda indukcyjna.
2.1 W metodzie indukcyjnej sygna³ jest wysy³any w otaczaj¹cy teren. ¯adne pod³¹czenia kablowe nie
s¹ konieczne. Nale¿y stosowaæ tê metodê, kiedy w pobli¿u nie ma ¿adnych innych kabli i rur lub
gdy wczeœniej zidentyfikujemy wszystkie przewodz¹ce uzbrojenia terenu.
2.2 Stawiamy nadajnik na ziemi nad rur¹, któr¹ lokalizujemy. Zawiasy nadajnika, jak pokazano
powy¿ej, powinny byæ w jednej linii z tras¹ poszukiwanej rury. Nale¿y upewniæ siê, ¿e nadajnik
znajduje siê dok³adnie nad rur¹.
2.3 W³¹czamy nadajnik i wybieramy sygna³ 33 kHz lub wy¿szy.
2.4 Sprawdzamy poziom sygna³u, umieszczaj¹c odbiornik w odleg³oœci 15 m od nadajnika na ziemi
blisko przewidywanego przebiegu rury. Obracamy nadajnik po ziemi o 180° tam i z powrotem,
staraj¹c siê znaleŸæ po³o¿enie, w którym z odbiornika bêdzie dochodzi³ najg³oœniejszy dŸwiêk. Jeœli
odbiornik nie reaguje na zmiany po³o¿enia nadajnika, musimy wróciæ do nadajnika i nastawiæ go na
wy¿sz¹ czêstotliwoœæ. Jeœli i to nie przyniesie zadowalaj¹cego rezultatu, nale¿y zwiêkszyæ moc
sygna³u wyjœciowego, u¿ywaj¹c przycisku wy¿szego poziomu mocy (patrz Instrukcja U¿ytkowa
s.5.). Mo¿emy równie¿ zwiêkszyæ wartoœæ odbieranego sygna³u, przestawiaj¹c nadajnik w inne
miejsce nad rur¹ ( 15 m od miejsca poprzedniego ustawienia).
Zawiasy pokrywy
nadajnika
przewidywana trasa ruroci¹gu
37
3. Doprowadzenie sygna³u pr¹dowego do rury. Metoda pod³¹czenia
bezpoœredniego.
3.1 Sygna³ pr¹dowy do rur w otulinie mo¿emy bezpoœrednio pod³¹czyæ do takich dostêpnych miejsc jak
zawór, licznik czy sama metalowa rura. Czerwony zacisk pod³¹czony do rury sprawia. ¿e p³ynie ni¹
sygna³ pr¹dowy. Droga powrotna sygna³u do nadajnika prowadzi przez uziemienie dalszego koñca,
uzyskane przez wbicie w ziemiê po³¹czonego z rur¹ œrubokrêta lub przez system uziemiaj¹cy
budynku. Obwód zostaje zamkniêty przez pod³¹czenie czarnego zacisku do prêta uziemiaj¹cego.
Po³¹czenie z prêtem uziemiaj¹cym powinno byæ umieszczone mo¿liwie najdalej od przewidywanej
trasy rury i tworzyæ z ni¹ k¹t prosty. Przy tym uk³adzie po³¹czeñ wybieramy nisk¹ czêstotliwoœæ
nadajnika. Czasami sieci rurowe s¹ podzielone na czêœci nieprzewodz¹cymi uszczelkami na wybra
-
nych ³¹czeniach. Takie ³¹czenia zatrzymuj¹ sygna³ pr¹dowy, dlatego po pod³¹czeniu dalszego koñca
wskazane jest skorzystanie z trybu OHMS w celu sprawdzenia czy obwód jest zamkniêty
3.2 Zdarza siê, ¿e uziemienie dalszego koñca rury jest niemo¿liwe, z powodu braku dostêpu do niego.
W takim przypadku równie¿ mo¿emy zastosowaæ metodê pod³¹czenia bezpoœredniego. Pod³¹czenie
czerwonego zacisku do rury powoduje rozp³yw pr¹du w dwóch kierunkach. Up³ywnoœæ rury spra
-
wia, ¿e sygna³ pr¹dowy przenika do ziemi i wraca do nadajnika przez prêt uziemiaj¹cy i pod³¹czon¹
doñ czarn¹ koñcówkê. Miara odleg³oœci, dla której sygna³ pr¹dowy przenika z rury do ziemi,
okreœla, jak daleko sygna³ emisyjny mo¿e byæ odbierany. Dwa czynniki determinuj¹ tê odleg³oœæ:
rozmiar rury (przekrój) i czêstotliwoœæ pracy nadajnika. Ogólna praktyczna zasada maksymalizacji
odbioru brzmi: "du¿a rura - niska czêstotliwoœæ, ma³a rura - wysoka czêstotliwoœæ." Wybieramy
najni¿sz¹ czêstotliwoœæ, która zapewni w³aœciwy sygna³ emisyjny dla odbiornika. W³¹czenie wyso
-
kiego poziomu sygna³u wyjœciowego nadajnika zwiêkszy zasiêg odbioru, lecz tylko wówczas, gdy
czêstotliwoœæ jest odpowiednia. Po³¹czenie z prêtem uziemiaj¹cym powinno byæ umieszczone jak
najdalej od przewidywanej trasy rury i pod k¹tem prostym do niej.
38
A. Metoda pod³¹czenia bezpoœredniego przy u¿yciu przewodu lokalizacyjnego.
3.3 W celu ustalenia trasy przebiegu niemetalicznych rur, wyposa¿onych w przewody lokalizacyjne,
pod³¹czamy czerwony zacisk nadajnika do dostêpnego punktu tego przewodu. Czarny zacisk
³¹czymy z prêtem uziemiaj¹cym. Aby uzyskaæ najlepsz¹ skutecznoœæ, nale¿y uziemiæ dalszy koniec
przewodu lokalizacyjnego i wybraæ nisk¹ czêstotliwoœæ nadajnika, Jeœli uziemienie dalszego koñca
nie jest mo¿liwe, stosujemy wysok¹ czêstotliwoœæ, lecz musimy sobie zdawaæ sprawê z faktu, ¿e
czasami przewód lokalizacyjny naszego przy³¹cza mo¿e nie byæ po³¹czony z przewodem
lokalizacyjnym sieci g³ównej. Wynika to z chêci unikniêcia zamieszania, które mo¿e powstaæ,
kiedy sygna³ pr¹dowy przeznaczony dla naszego przy³¹cza pojawi siê w sieci g³ównej. Nie
pod³¹czony koniec przewodu lokalizacyjnego naszego przy³¹cza mo¿e byæ umieszczony w rowie i
zakryty lub okrêcony wokó³ przewodu lokalizacyjnego sieci g³ównej. Jeœli czêstotliwoœæ nadajnika
jest wysoka, sygna³ emisyjny mo¿e pojawiæ siê w sieci g³ównej, poniewa¿ przenosi siê on z
jednego przewodu lokalizacyjnego na drugi przez skrêtkê, nawet jeœli miêdzy przewodami nie ma
¿adnego metalicznego po³¹czenia.
4. Doprowadzenie sygna³u do rury metod¹ z zastosowaniem obejmki
Dyna-Coupler.
4.1 Metoda z zastosowaniem obejmki Dyna-
Coupler sprawdza siê dobrze w przypadku
zakopanych rur metalicznych. Kiedy obejmka
jest zaciœniêta wokó³ rury, mo¿emy odebraæ
sygna³ emisyjny po obu stronach.
39
4.2 Kierunkiem przep³ywu sygna³u pr¹dowego
mo¿emy sterowaæ, stosuj¹c prêt
uziemiaj¹cy i kabel przed³u¿aj¹cy w celu
uziemienia tej czêœci rury, w której
obecnoœæ sygna³u nie jest konieczna.
Uziemienie s³u¿y do odprowadzenia
sygna³u pr¹dowego z tej czêœci, do której
jest pod³¹czone - sygna³ przekazywany do
pozosta³ej czêœci rury bêdzie
proporcjonalnie wiêkszy.
4.3 Jeœli przy pomocy obejmki Dyna-Coupler
doprowadzamy sygna³ pr¹dowy do
przy³¹cza gazowego przy liczniku, zawsze
uziemiamy zawór - to zapewnia sygna³owi
dobre po³¹czenia powrotne. Izolowane
po³¹czenie powy¿ej zaworu oddzieli³oby
sygna³ pr¹dowy od ziemi i mog³oby
utrudniæ lokalizacjê przy³¹cza.
5. Lokalizacja rur niemetalicznych.
5.1 Jeden koniec rury musi byæ dostêpny. Wprowadzamy do niej stalkê, ¿mijkê lub drut pomiarowy i
korzystaj¹c z metody po³¹czenia bezpoœredniego do³¹czamy do nich nadajnik. Do lokalizacji
wybieramy czêstotliwoœæ 33 kHz lub wy¿sz¹.
40
Czêœæ 6. Lokalizacja uszkodzeñ kabli.
1. Wprowadzenie.
1.1 W kablach igielitowych z metaliczn¹ os³on¹ (KABTV, niektóre kable telefoniczne i steruj¹ce) mo¿e
zostaæ uszkodzona zewnêtrzna pow³oka, co spowoduje, ¿e metaliczna os³ona zetknie siê z ziemi¹ i
nast¹pi tzw. doziemienie kabla. Uszkodzona pow³oka izolacyjna pozwala wodzie dostaæ siê do
wnêtrza kabla, powoduj¹c najczêœciej zak³ócenia w pracy okreœlonego systemu. Kable zasilaj¹ce
nie posiadaj¹ metalowej os³ony ochronnej, ale naruszenie izolacji mo¿e spowodowaæ, ¿e ods³oniêta
¿y³a zetknie siê z ziemi¹ i spowoduje uszkodzenie.
Pod³¹czenie nadajnika przy lokalizacji uszkodzeñ
nadajnik
prêt uziemiaj¹cy
usun¹æ
uziemienie
usun¹æ
uziemienie
czerwony
czarny
uszkodzenie
41
2. Lokalizacja doziemieñ kabli.
2.1 W celu zlokalizowania doziemienia nale¿y przes³aæ pr¹d z nadajnika do os³ony metalowej kabla.
Pr¹d ten p³ynie a¿ do miejsca uszkodzenia izolacji i przez ziemiê i prêt uziemiaj¹cy powraca do
nadajnika. Obs³uguj¹cy przyrz¹d, korzystaj¹c z ramki uziemiaj¹cej, znajduje punkt, w którym pr¹d
przestaje p³yn¹æ przez os³onê metalow¹, a zaczyna przez ziemiê. Jeœli w tym momencie nadajnik i
odbiornik zostan¹ prze³¹czone na tryb TRACE, sygna³ dŸwiêkowy z odbiornika pomo¿e znaleŸæ
miejsce po³o¿enia zakopanego kabla. Jest to szczególnie po¿yteczne, kiedy kabel u³o¿ony jest pod
betonem lub asfaltem. Aby zlokalizowaæ miejsce doziemienia kabla, nale¿y wykonaæ nastêpuj¹ce
czynnoœci:
Nale¿y upewniæ siê, ¿e oba koñce os³ony metalowej - bli¿szy i dalszy, nie s¹ uziemione w
obrêbie sprawdzanej czêœci.
Nadajnik trzeba pod³¹czyæ zgodnie z rysunkiem powy¿ej. Wybieramy tryb FAULT.
Opornoœæ mierzymy zawsze pomiêdzy os³on¹ a ziemi¹, aby sprawdziæ czy uszkodzenie
istnieje. Korzystamy przy tym z trybu OHMS. Aby okreœliæ doziemienie, stosujemy
nastêpuj¹ce kryteria:
-
Opornoœæ powy¿ej 1.0 Mohm: brak znacz¹cego doziemienia.
-
Opornoœæ pomiêdzy 1.0 Mohm a 50 000 ohm: doziemienie o du¿ej rezystancji, które
mo¿e, ale nie musi sprawiaæ obecnie problemu - z biegiem czasu sytuacja bêdzie siê
pogarszaæ.
-
Opornoœæ ni¿sza od 50 000 ohm: doziemienie o ma³ej rezystancji. Niew³aœciwie
od³¹czone uziemienia na koñcu bli¿szym i dalszym powoduj¹ b³¹d w odczycie miejsca
uszkodzenia.
Nale¿y pod³¹czyæ ramkê uziemiaj¹c¹ do odbiornika przy pomocy kabla pomiarowego.
W³¹czony nadajnik ustawiamy na tryb FAULT.
Trzymaj¹c nadajnik w jednej rêce, drug¹ ujmujemy ramkê w ten sposób, aby noga z zielon¹
opask¹ by³a skierowana w kierunku uszkodzenia. W pobli¿u wbitego prêta uziemiaj¹cego
wciskamy sondy ramki do ziemi, tak aby by³y w jednej linii z tras¹ kabla poddanego
sprawdzeniu. Wykres s³upkowy odbiornika jest widoczny po prawej stronie (kolor zielony).
Oznacza to, ¿e uszkodzenie znajduje siê przed nami w kierunku wskazanym przez nogê
oznaczon¹ na zielono.
Kontynuujemy pomiary przesuwaj¹c siê wzd³u¿ trasy przebiegu kabla i wbijaj¹c ramkê co
kilka kroków w ziemiê, obserwuj¹c przy tym wykres s³upkowy.
Zapamiêtaj:
Wysoka opornoœæ spowodowana odleg³oœci¹ od miejsca doziemienia powoduje, ¿e wykres
s³upkowy jest ma³y lub wrêcz niewidoczny. Zwiêksza siê dopiero przy zbli¿aniu siê do
miejsca doziemienia. Dzieje siê tak dlatego, poniewa¿ poziom sygna³u wzrasta przy
prêcie uziemiaj¹cym i przy miejscu doziemienia, natomiast spada, gdy odbiornik znajdzie
siê pomiêdzy tymi punktami. Jeœli wykres s³upkowy zmienia siê w sposób przypadkowy w
du¿ym i nierównym zakresie na ca³ej d³ugoœci badanego kabla, oznacza to, ¿e kabel na
tym odcinku nie jest doziemiony.
Kiedy wykres s³upkowy jest widoczny po lewej stronie (kolor czerwony), doziemienie zosta³o
przekroczone i znajduje siê poza nami.
W tym przypadku nale¿y cofaæ siê do ty³u wbijaj¹c ramkê w ziemiê co kilkanaœcie
centymetrów, a¿ wykres s³upkowy przejdzie ponownie na stronê zielon¹. Uszkodzenie
znajduje siê w punkcie poni¿ej ramki, w miejscu, w którym wykres s³upkowy zmienia swoje
po³o¿enie z jednej strony na drug¹.
42
Wykres s³upkowy odbiornika
Wskazania ekranu odbiornika wokó³ miejsca uszkodzenia
2.2 W celu potwierdzenia miejsca doziemienia nale¿y wbiæ czerwon¹ nogê ramki bezpoœrednio nad
miejscem opisanym powy¿ej. Obracamy ramkê po okrêgu dooko³a czerwonej nogi, wbijaj¹c zielon¹
nogê co kilka stopni. Wykres s³upkowy powinien zawsze znajdowaæ siê po lewej stronie (kolor
czerwony), co oznacza, ¿e doziemienie znajduje siê bezpoœrednio pod czerwon¹ nog¹.
Wskazanie miejsca uszkodzenia
trasa kabla
Czerwona noga
43
A. Lokalizacja doziemieñ blisko rozszyæ kablowych.
2.3 Umieszczenie prêta uziemiaj¹cego mo¿e spowodowaæ niezamierzony skutek w przypadku
doziemienia znajduj¹cego siê bardzo blisko rozszycia kablowego. Do rozszycia kablowego
pod³¹czamy nadajnik. Jeœli zarówno uszkodzenie, jak i prêt uziemiaj¹cy s¹ bardzo blisko (ok. 1 m),
miejsce doziemienia mo¿e siê okazaæ niemo¿liwe do zlokalizowania. Pr¹d powrotny p³yn¹cy od
miejsca doziemienia mo¿e byæ tak zniekszta³cony przez bliskie s¹siedztwo prêta uziemiaj¹cego, ¿e
ramka nie rozpozna uszkodzenia. Dobrym rozwi¹zaniem jest u¿ycie kabla przed³u¿aj¹cego i
umieszczenie prêta mo¿liwie jak najdalej od rozszycia kablowego w linii z przewidywan¹ tras¹
kabla.
Miejsce umieszczenia prêta uziemiaj¹cego
umieszczenie prêta
uziemiaj¹cego
nadajnik
kabel przed³u¿aj¹cy
uziemienie
szafka
uszkodzenie
trasa kabla
44
B. Lokalizacja doziemieñ pod chodnikami.
2.4 Kiedy kable s¹ u³o¿one pod wybrukowanymi powierzchniami lub w jednej z nimi linii, doziemienie
mo¿emy zlokalizowaæ stosuj¹c nastêpuj¹ce metody:
Metoda prostopad³a.
2.5 Trzymamy ramkê równolegle do trasy kabla, lecz z boku, w niewielkiej odleg³oœci od niej. Zmiana
ustawienia wykresu s³upkowego nast¹pi wtedy, gdy œrodek ramki bêdzie dok³adnie prostopad³y do
doziemienia.
Metoda prostopad³a.
Metoda trójk¹towania
2.6 Aby sprawdziæ dok³adnoœæ metody prostopad³ej, nale¿y cofn¹æ siê kilka metrów do ty³u od
wczeœniej wyznaczonego punktu zmiany ustawienia wykresu s³upkowego. Nastêpnie jedn¹ z sond
ramki wbijamy w ziemiê i poruszaj¹c siê wokó³ niej, wbijamy drug¹ co kilka stopni, a¿ wykres
s³upkowy zmieni swe po³o¿enie przy przestawieniu ramki o odleg³oœæ mniejsz¹ ni¿ 2,5 cm. Linia
prostopad³a do ramki przetnie wyznaczon¹ trasê przebiegu kabla w punkcie doziemienia. Teraz
przenosimy siê z ramk¹ do przodu - kilka metrów od punktu wyznaczonego metod¹ prostopad³ej
i ponownie wykonujemy czynnoœci opisane wy¿ej, w celu potwierdzenia lokalizacji miejsca
uszkodzenia.
Metoda trójk¹towania
45
Metoda ramki przed³u¿onej
2.7 Tam, gdzie kabel biegnie pod korytem drogi lub pod w¹skim odcinkiem bruku i pomiar wykonany
po obu stronach metod¹ prostopad³ej przekonuje nas, ¿e doziemienie znajduje siê pod drog¹,
trójk¹tujemy uszkodzenie z obu stron i wyznaczamy jego przybli¿on¹ lokalizacjê. Bardziej
dok³adna metoda polega na zwiêkszeniu odleg³oœci miêdzy sondami:
Wbijamy zielon¹ sondê w miejscu bardziej odleg³ym od doziemienia, a czerwon¹
pozostawiamy nie wbit¹. Nastêpnie odizolowujemy ok. 25 cm przewodnika (np. drutu
krosowego) i owijamy go wokó³ czerwonej sondy. D³ugoœæ ca³ej krosówki powinna byæ równa
podwójnej szerokoœci drogi. Drugi koniec przewodu równie¿ odizolowujemy i owijamy wokó³
œrubokrêta, który wbijamy do ziemi w punkcie le¿¹cym w linii z tras¹ kabla po drugiej stronie
drogi. Œrubokrêt z drutem spe³niaj¹ rolê przed³u¿acza czerwonej sondy ramki.
Powracamy do odbiornika, upewniaj¹c siê, ¿e czerwona sonda nie dotyka ziemi, a nastêpnie
sprawdzamy, jak zachowuje siê wykres s³upkowy. Jeœli znajduje siê on po stronie czerwonej,
znaczy to, ¿e doziemienie jest bli¿ej uziemionego œrubokrêta. Jeœli nadajnik obs³uguje tylko
jedna osoba, mo¿emy zamieniæ ramkê i œrubokrêt miejscami..
Jeœli wykres s³upkowy pojawi siê po stronie zielonej, przesuwamy ramkê do przodu wzd³u¿
wyznaczonej trasy, wbijaj¹c ca³y czas jedynie zielon¹ sondê, a¿ wykres s³upkowy zmieni
swoje po³o¿enie.
Po ustaleniu punktu zmiany po³o¿enia wykresu naci¹gamy mocno przewód na odcinku
pomiêdzy zielon¹ sond¹ ramki a wbitym œrubokrêtem. Doziemienie znajduje siê dok³adnie w
po³owie tak wyznaczonego odcinka, zaginamy wiêc przewód dok³adnie w po³owie nad tras¹
kabla, aby wyznaczyæ miejsce uszkodzenia miêdzy punktami pomiarowymi.
Metoda ramki przed³u¿onej
zielona
noga
czerwona noga
(luzem)
naci¹gany
przewód
œrubokrêt
nawierzchnia
46
C. Znajdowanie uszkodzenia bez wyznaczania trasy kabla.
2.8 Wczeœniejsze lub dokonywane w czasie pomiaru wyznaczanie trasy kabla, zanim zielona noga
ramki nie wska¿e doziemienia, nie jest konieczne. Opisana poni¿ej technika, pozwalaj¹ca na
zrezygnowanie z wyznaczania trasy kabla, polega na dokonywaniu zwrotów o 90° w kierunku
punktu doziemienia. Poniewa¿ stosuje siê zazwyczaj trzy takie zwroty, jest nazywana metod¹ 3 x
90.
Rozpoczynamy standartowo - trzymaj¹c odbiornik w jednej rêce i ramkê doziemiaj¹c¹ z oznaczon¹
na zielono sond¹ skierowan¹ w kierunku doziemienia w drugiej. Blisko prêta uziemiaj¹cego
wbijamy ramkê mocno w ziemiê.
Wykres s³upkowy odbiornika jest widoczny po prawej (zielonej) stronie. To informuje nas, ¿e
uszkodzenie znajduje siê przed nami w kierunku wskazywanym przez zielono oznaczon¹ sondê
ramki.
Przez ca³y czas, gdy zielona sonda ramki wskazuje nam kierunek doziemienia, kontynuujemy
poszukiwania w tym kierunku, wbijaj¹c ramkê co kilka kroków, obserwuj¹c jednoczeœnie
zachowanie siê wykresu s³upkowego.
Kiedy wykres s³upkowy zmieni swe po³o¿enie na stronê lew¹ (czerwon¹), nale¿y ramkê
doziemiaj¹c¹ obróciæ o k¹t 90° w prawo lub lewo, a¿ wykres s³upkowy pojawi siê po stronie prawej
(zielonej). Kontynuujemy wówczas poszukiwania uszkodzenia, id¹c w nowo wyznaczonym
kierunku, wbijaj¹c ramkê co kilka kroków, a¿ wykres s³upkowy zmieni swe po³o¿enie na stronê
lew¹ (czerwon¹).
Ca³y czas przy zmianie po³o¿enia wykresu s³upkowego wykonujemy zwrot o 90° i kontynuujemy
poszukiwania w nowym kierunku. Po trzeciej zmianie doziemienie jest bardzo blisko, dlatego
ramkê nale¿y wbijaæ co kilka centymetrów.
Przy czwartej zmianie po³o¿enia wykresu s³upkowego nale¿y cofaæ siê wolno, wbijaj¹c ramkê co
kilka centymetrów, a¿ wskaŸnik s³upkowy powróci na stronê zielon¹. Doziemienie znajduje siê
dok³adnie poni¿ej œrodka ramki, w punkcie zmiany stron wskaŸnika.
47
D Wielokrotne uszkodzenia.
2.9 W przypadku wielokrotnych uszkodzeñ kabla problemem staje siê znalezienie uszkodzenia
g³ównego. Kiedy po odkopaniu kabla i usuniêciu drobnych naciêæ pow³oki izolacyjnej okazuje siê,
¿e doziemienie zak³ócaj¹ce pracê systemu pozosta³o nadal nie wykryte, mo¿e to zniechêciæ do
u¿ywania przyrz¹du. Przedstawiony poni¿ej sposób postêpowania wyklucza tak¹ ewentualnoœæ.
Kiedy w³¹czamy nadajnik, aby znaleŸæ doziemienia, wa¿ne jest ustawienie wysokiego
poziomu sygna³u wyjœciowego. (Skutecznoœæ doziemienia bêdzie wtedy najwiêksza.)
Poniewa¿ chcemy znaleŸæ wszystkie doziemienia kabla, podczas lokalizacji nie nale¿y
zmieniaæ poziomu sygna³u.
Ramkê z zielono oznaczon¹ sond¹ skierowan¹ w kierunku doziemienia wbijamy mocno w
ziemiê w pobli¿u prêta uziemiaj¹cego (w odleg³oœci ok. jednej szerokoœci ramki). Przez
naciœniêcie przycisku GAIN/REF zapisujemy cyfrow¹ wartoœæ porównania poziomu
doziemienia. Ten odczyt jest miar¹ wartoœci sygna³u powracaj¹cego ziemi¹ do prêta
uziemiaj¹cego ze wszystkich doziemieñ kabla.
Kiedy znajdziemy i oznaczymy doziemienie, odsuwamy ramkê na odleg³oœæ jednej jej
szerokoœci i wbijamy w ziemiê oznaczon¹ na zielono sond¹ w kierunku uszkodzenia.
Porównujemy odczyt wskazania cyfrowego dla tego miejsca z liczb¹ porównania poziomu
doziemienia zapisan¹ w dolnym lewym rogu wskaŸnika. Jeœli ich wartoœci s¹ sobie bliskie,
znaleŸliœmy doziemienie g³ówne. Jeœli odczyt dla uszkodzenia jest o 20 lub wiêcej jednostek
wiêkszy od liczby porównania, prawie na pewno istniej¹ inne uszkodzenia i dalsze
poszukiwanie g³ównego doziemienia jest konieczne.
Wielokrotne uszkodzenia
poziom
odniesienia
zielona
noga
nadajnik
wskazania cyfrowe przy ka¿dym z uszkodzeñ
prêt
uziemiaj¹cy
uszkodzenie ma³e
uszkodzenie du¿e
48
3. Lokalizacja uszkodzeñ kabli napowietrznych.
3.1 Zwarcie ¿y³, skrzy¿owanie ¿y³ w parach i doziemienia kabli napowietrznych mog¹ byæ wyznaczane
sond¹ dŸwiêkow¹. Aby zlokalizowaæ uszkodzenie przy pomocy sondy dŸwiêkowej stosujemy
nastêpuj¹cy tryb postêpowania:
3.2 Ustalamy, czy mamy do czynienia ze zwarciem, skrzy¿owaniem, czy te¿ doziemieniem przez
os³onê metaliczn¹. Ustalenie to okreœli sposób pod³¹czenia nadajnika do ¿y³. Jeœli rezystancja
uszkodzenia mierzona pomiêdzy uszkodzonymi ¿y³ami lub miêdzy ¿y³¹ a ziemi¹ jest wiêksza ni¿
1800 ohm, metoda ta nie zdaje egzaminu.
Jeœli uszkodzeniem jest zwarcie miêdzy ¿y³ami, nale¿y czerwony zacisk kabla (do pod³¹czenia
bezpoœredniego) pod³¹czyæ do jednej uszkodzonej ¿y³y, a czarny do drugiej.
Jeœli uszkodzenie stanowi skrzy¿owanie (obejmuj¹ce dwie pary), pod³¹czamy czerwony zacisk
kabla do skrzy¿owanej ¿y³y z jednej pary, a czarny zacisk do skrzy¿owanej ¿y³y drugiej pary.
Jeœli uszkodzenie jest doziemieniem, pod³¹czamy czerwony zacisk kabla od uszkodzonej ¿y³y,
a czarny zacisk do ziemi.
3.3 W³¹czamy nadajnik i wybieramy tryb TONE z nastawieniem na wysoki poziom sygna³u
wyjœciowego.
Ostrze¿enie! Jeœli dotkniemy pod³¹czonych przewodów w czasie pracy nadajnika w trybach FAULT
lub TONE, grozi nam pora¿enie. Przed dotkniêciem pod³¹czonych przewodów nale¿y
wy³¹czyæ nadajnik.
3.4 Pod³aczamy sondê dŸwiêkow¹ do odbiornika. W³¹czamy odbiornik i wybieramy tryb TONE oraz
czêstotliwoœæ 577 Hz. Dotykamy sond¹ kabla i znajdujemy sygna³ peak (sygna³ wartoœci
szczytowej), po czym naciskamy przycisk GAIN. (Z powodu skrêcania ¿y³ w kablu wystêpuj¹
wzd³u¿ niego fluktuacje sygna³u, dlatego nale¿y znaleŸæ sygna³ peak przed naciœniêciem przycisku
GAIN.) Regulujemy g³oœnoœæ odbiornika i szukamy dŸwiêku podczas przesuwania sond¹ po kablu.
W przypadku pracy w terenie o du¿ym natê¿eniu ha³asu wskazane jest u¿ycie s³uchawek.
3.5 Idziemy wzd³u¿ kabla prowadzeni sond¹ dŸwiêkow¹. Uszkodzenie znajduje siê w punkcie, gdzie
sygna³ ca³kowicie zanika lub jego wartoœæ gwa³townie spada.
Szukanie uszkodzeñ w kablach napowietrznych
czerwony
czarny
sygna³
brak
sygna³u
49
4. Lokalizacja doziemieñ w pobli¿u skrzynek rozdzielczych
4.1 Jeœli doprowadzamy sygna³ pr¹dowy z nadajnika do punktu znajduj¹cego siê w skrzynce
rozdzielczej, musimy uwa¿aæ, gdzie wbity jest prêt uziemiaj¹cy. W przypadku, gdy zarówno
uszkodzenie, jak i prêt uziemiaj¹cy s¹ bardzo blisko (do 1 m), mo¿e okazaæ siê, ¿e znalezienie
doziemienia jest niemo¿liwe. Pr¹d powrotny p³yn¹cy z miejsca doziemienia bêdzie tak
zniekszta³cony przez blisko umieszczony prêt uziemiaj¹cy, ¿e ramka doziemiaj¹ca nie rozpozna
uszkodzenia. Dlatego powinniœmy prêt uziemiaj¹cy wbijaæ tak daleko od skrzynki rozdzielczej, jak
jest to mo¿liwe - w linii z przewidywan¹ tras¹ kabla. Czasem jest to niemo¿liwe, poniewa¿ w linii
kabla mo¿e znajdowaæ siê budynek.
5. Lokalizacja doziemieñ w kablach zasilaj¹cych wtórnych.
5.1 Lokalizacja doziemieñ w kablach zasilaj¹cych wtórnych wymaga, by pr¹d z nadajnika p³yn¹³ przez
¿y³ê kablow¹ do miejsca uszkodzenia izolacji (doziemienia), a nastêpnie z powrotem ziemi¹ do
prêta uziemiaj¹cego. Obs³uguj¹cy przyrz¹d u¿ywa ramki doziemiaj¹cej, aby znaleŸæ punkt, w
którym pr¹d przestaje p³yn¹æ przez ¿y³ê i zaczyna przez ziemiê. Jeœli w badanym kablu
zastosowano przewód neutralny, wskazane jest od³¹czenie uziemieñ na obu jego koñcach, poniewa¿
w razie uszkodzenia równie¿ i tego przewodu (zwarcia z ¿y³¹ doziemion¹) pr¹d z nadajnika mo¿e
nie pop³yn¹æ przez ziemiê i doziemienie mo¿e zostaæ nie odnalezione (patrz rys. B)
skrzynka
licznikowa
uszkodzenie
nadajnik
prêt uziemiaj¹cy
50
Czêœæ 7. Lokalizacja aktywnych sond
kanalizacyjnych.
1. Wprowadzenie.
1.1 3MTM Aktywna sonda kanalizacyjna (ASK) jest samodzielnym, wodoodpornym nadajnikiem.
Mo¿e byæ ona przymocowana do urz¹dzeñ penetruj¹cych, wprowadzanych do zakopanych
niemetalicznych kana³ów œciekowych, kanalizacji, drena¿y i rur. Odbiornik o tej samej
czêstotliwoœci okreœla na powierzchni jej dok³adn¹ lokalizacjê. Jest wiele typów ASK w zale¿noœci
od typu lokalizatora. Modele 3236, 3237 i 3238 ASK wysy³aj¹ sygna³y o czêstotliwoœci odbieranej
przez lokalizatory 500A/573A (3236 odbierane przez 500/573A, 3237 odbierane przez 500/573 AP
i 3238 odbierane przez 500/573 AC. Model 3229 pracuje na czêstotliwoœci 33 kH i jest odbierany
zarówno przez lokalizatory 2210, 2250/2273, jak i 500 DL, 573 DL, 2220 L i 4420 L.
2. Lokalizacja aktywnej sondy sygnalizacyjnej.
2.1 Odkrêcamy nasadkê ASK. Pod³¹czamy bateriê
w ten sposób, aby elektrody skierowane by³y
w stronê nasadki, nastêpnie zakrêcamy nasad
-
kê (tylko rêcznie). Rysunek obok przedstawia
sposób wymiany baterii.
Zapamiêtaj: W razie w¹tpliwoœci co do ¿ywotno
-
œci baterii, nale¿y dokonaæ jej wy
-
miany. Jeœli to mo¿liwe, zawsze
nale¿y rozpoczynaæ pracê z now¹
bateri¹.
2.2 Nasadka ASK ma gwint wewnêtrzny 1/4X20, obudowa gwint wewnêtrzny 3/8X16.
Wykorzystujemy je przy mocowaniu ASK do ¿mijek, stalek i innych urz¹dzeñ penetruj¹cych.
Zawsze nale¿y u¿ywaæ przeciwnakrêtek.
2.3 W³¹czamy odbiornik lokalizatora na tê sam¹ czêstotoliwoœæ co ASK. Korzystamy z trybu PEAK.
Upewniamy siê, czy ASK dzia³a, umieszczaj¹c odbiornik 2 metry od sondy, z uchwytem
skierowanym prostopadle do niej. Odbiornik powinien odbieraæ czysty sygna³ emisyjny.
Zapamiêtaj: Prostopad³a pozycja odbiornika do ASK jest jednoczeœnie przeciwna do pozycji
stosowanej przy tradycyjnej lokalizacji kabla.
2.4 Aby zlokalizowaæ przebieg trasy niemetalicznego kana³u lub rury, korzystamy z urz¹dzenia
penetruj¹cego, wprowadzaj¹c ASK do rury na d³ugoœæ 1 metra. Lokalizujemy ASK i oznaczamy j¹.
Nastêpnie przesuwamy ASK oko³o dwóch kroków dalej i ponownie oznaczamy jej lokalizacjê.
Powtarzamy tê czynnoœæ, a¿ trasa jest w pe³ni oznaczona. W celu dok³adnego zlokalizowania
sondy postêpujemy w nastêpuj¹cy sposób:
Wymiana baterii
51
2.5 Trzymaj¹c odbiornik prostopadle do trasy
odnajdujemy pozycjê ASK, id¹c wzd³u¿
przewidywanego przebiegu kana³u lub rury,
a¿ do momentu, gdy sygna³ osi¹gnie wartoœæ
szczytow¹ lub maksymaln¹. W razie
koniecznoœci wzmacniamy odbierany sygna³
przyciskiem GAIN ADJUST
2.6 Nastêpnie obracamy odbiornik w
p³aszczyŸnie poziomej, aby
zmaksymalizowaæ odbiór sygna³u
emisyjnego. Po³o¿enie, w którym to
osi¹gniemy, upewni nas, ¿e odbiornik
trzymamy prostopadle do trasy.
2.7 Teraz przesuwamy odbiornik w poprzek
trasy w poszukiwaniu wartoœci szczytowej.
Oznaczamy miejsce, w którym wartoœæ
szczytowa przy poruszaniu siê wzd³u¿ trasy
kanalizacji zbiegnie siê z wartoœci¹
szczytow¹ odczytan¹ podczas przekraczania
trasy.
52
3. Okreœlanie g³êbokoœci, na której znajduje siê ASK.
3.1 Trzymamy odbiornik pionowo przy ziemi nad zlokalizowan¹ ASK, utrzymuj¹c prostopad³e
po³o¿enie uchwytu do trasy. Naciskamy przycisk pomiaru g³êbokoœci. Lokalizatory 2250 i 2273
odczytuj¹ g³êbokoœæ bezpoœrednio.Wszystkie inne lokalizatory wymagaj¹, aby wynik by³
przeliczony przy zastosowaniu nastêpuj¹cej procedury.
3.2 Zgodnie z oddzia³ywaniem pola magnetycznego wytworzonego przez ASK, odczytana liczba jest
wartoœci¹ magnetycznego sygna³u g³êbokoœci, która musi byæ przeliczona na g³êbokoœæ kanalizacji
zawieraj¹cej ASK. Poni¿ej znajduj¹ siê dwa rodzaje tablic (cale i centymetry) dla okreœlonych
typów lokalizatorów. Pierwsza tablica s³u¿y do okreœlania g³êbokoœci ASK przy u¿yciu
lokalizatorów z serii 500DL/573DL, 2210, 2220L lub 4420L. Z drugiej tablicy korzystamy przy
lokalizatorach serii 500A/573A.
Tabela do okreœlania g³êbokoœci aktywnej sondy kanalizacyjnej dla lokalizatorów
Dynatel 500DLE/573DLE,
2210, 2220L, 4420L
g³êbokoœæ
zmierzona
g³êbokoœæ ASK
g³êbokoœæ
zmierzona
g³êbokoœæ ASK
3 cm
43 cm
51 cm
201 cm
5 cm
53 cm
56 cm
216 cm
8 cm
61 cm
61 cm
231 cm
10 cm
71 cm
69 cm
254 cm
13 cm
79 cm
76 cm
277 cm
15 cm
86 cm
84 cm
300 cm
18 cm
97 cm
91 cm
323 cm
20 cm
104 cm
99 cm
348 cm
23 cm
112 cm
107 cm
371 cm
25 cm
119 cm
114 cm
394 cm
28 cm
130 cm
122 cm
417 cm
30 cm
137 cm
132 cm
447 cm
36 cm
152 cm
142 cm
478 cm
41 cm
168 cm
152 cm
508 cm
46 cm
183 cm
163 cm
538 cm
53
A. Okreœlanie g³êbokoœci ASK za pomoc¹ lokalizatorów 500A/573A.
1.
Umieszczamy odbiornik nad zlokalizowan¹ ASK z uchwytem ustawionym prostopadle do
trasy.
2.
W³¹czamy tryb SET. Ustawiamy regulacjê wzmocnienia tak, by wskazówka pomiarowa
znalaz³a siê w œrodku ¿ó³tego pola oznaczonego SET.
3.
Powracamy do trybu PEAK.
4.
Unosimy odbiornik prosto do góry, a¿ wskazówka pomiarowa powróci na pole SET.
5.
Odmierzamy odleg³oœæ od dna odbiornika do ziemi. Odnajdujemy w tabeli odpowiadaj¹c¹ jej
liczbê w kolumnie "Mierzona g³êbokoœæ" i znajdujemy jej odpowiednik w kolumnie "ASK
g³êbokoœæ".
Tabela do okreœlania g³êbokoœci aktywnej sondy kanalizacyjnej dla lokalizatorów
Dynatel 500A/573A
g³êbokoœæ
zmierzona
g³êbokoœæ ASK
g³êbokoœæ
zmierzona
g³êbokoœæ ASK
3 cm
11 cm
55 cm
183 cm
5 cm
21 cm
60 cm
199 cm
8 cm
30 cm
65 cm
215 cm
10 cm
37 cm
70 cm
231 cm
13 cm
47 cm
75 cm
247 cm
15 cm
53 cm
80 cm
264 cm
18 cm
63 cm
85 cm
280 cm
20 cm
69 cm
90 cm
296 cm
23 cm
79 cm
100 cm
328 cm
25 cm
86 cm
110 cm
361 cm
30 cm
102 cm
120 cm
393 cm
35 cm
118 cm
130 cm
426 cm
40 cm
134 cm
140 cm
458 cm
45 cm
150 cm
150 cm
490 cm
50 cm
166 cm
160 cm
523 cm
54
4. Lokalizacja zatkañ lub uszkodzeñ (zapadniêæ) kanalizacji.
4.1 Mocujemy ASK do urz¹dzenia penetruj¹cego i wprowadzamy do kanalizacji. W kanalizacji o
przekroju 45 mm promieñ giêcia mniejszy ni¿ 92 cm mo¿e uniemo¿liwiæ przejœcie ASK. Gdy
wewnêtrzny przekrój kanalizacji wzrasta do 51 mm, minimalny promieñ giêcia wynosi 30.5 cm..
Nale¿y zwróciæ uwagê na to, ¿e giêcia w plastikowej kanalizacji mog¹ spowodowaæ zmniejszenie
wewnêtrznego przekroju (w miejscu giêcia przekrój robi siê owalny), nawet jeœli promieñ giêcia
jest du¿y. To równie¿ mo¿e uniemo¿liwiæ przejœcie ASK.
4.2 Nie nale¿y czekaæ, a¿ urz¹dzenie penetruj¹ce utknie w rurze. Po³o¿enie ASK najlepiej ustalaæ co
dwa kroki, w miarê wprowadzania urz¹dzenia do kanalizacji. Miejsce utkniêcia ASK bêdzie
poszukiwanym miejscem przytkania kanalizacji.
5. Lokalizacja uszkodzeñ rur kanalizacyjnych przy u¿yciu kamery
video.
5.1 W przypadku sprawdzania niemetalicznej rury przy pomocy kamery video, rodzaj koniecznej
naprawy jest widoczny na ekranie. Równie¿ kamera mo¿e utkn¹æ w rurze i okreœlenie miejsca
po³o¿enia drogiego urz¹dzenia mo¿e byæ niezbêdne, by je odzyskaæ. W tym celu mocujemy ASK
do tylnej obudowy kamery i lokalizujemy j¹ co kilka kroków. Wymaga to chwilowego zatrzymania
ruchu kamery w rurze. Kiedy anomalia w rurze jest rozpoznana, oznaczamy jej lokalizacjê,
namierzaj¹c ASK.
6. Lokalizacja koñcówki wylotowej wê¿a ciœnieniowego.
6.1 Mocujemy ASK do wê¿a blisko koñcówki wylotowej. Przystêpuj¹c do przep³ukiwania
niemetalicznej rury wprowadzamy doñ w¹¿ i rozpoczynamy pompowanie p³ynu. Kiedy w¹¿
przesuwa siê wewn¹trz rury, lokalizujemy ASK co kilka kroków. W ten sposób przeszkody, przez
które koñcówka nie mo¿e przejœæ s¹ ³atwo wyznaczane na powierzchni. Jeœli w¹¿ zahaczy siê w
rurze i nie bêdzie mo¿na go wyci¹gn¹æ, miejsce, w którym nale¿y rozkopaæ teren, mo¿e byæ ³atwo
zlokalizowane.
studnia
zablokowanie lub uskok