Cele dydaktyczne mgr 07

CELEM NAUCZANIA JEST POMÓC

UCZ

CYM SI

• nabyciu, utrzymaniu i wykorzystaniu wiedzy
• zrozumieniu, przeanalizowaniu,

systematycznym uj

ciu i ewaluacji

• osi

gni

ciu umiej

tno

ci praktycznych

• wyrobieniu nawyków
• ukształtowaniu postaw

Przy

podej

ciu gł

bokim

student:

• wykazuje zainteresowanie

• stara si

zrozumie

• wi

ąŜ

e nowe informacje z wiedz

poprzedni

• porównuje koncepcje z do

wiadczeniem

• zwraca uwag

na logik

argumentów

• odnosi si

krytycznie do dowodów

Przy

podej

ciu powierzchownym

student

• stara si

zaliczy

zadanie / kurs

• opanowuje informacje pami

ciowo

• skupia si

na elementach nie dostrzegaj

cało

• nie zastanawia si

nad procesem, ani celem

uczenia si

• ogranicza si

do notatek

• boi si

„oblania” i ma słab

motywacj

Przy

podej

ciu strategicznym

student

• organizuje sobie prac

• dobrze rozporz

dza czasem

• skupia si

na uzyskaniu pozytywnej oceny

DZIEDZINA POZNAWCZA:

1. Umiejętność zapamiętywania i odtwarzania

informacji

2. Zdolność rozróŜniania, interpretowania

faktów i zjawisk

3. Umiejętność zastosowania wiedzy w

praktyce

4. Umiejętność rozwiązywania problemów

nowych i złoŜonych

5. Zdolność wydawania sądów, opinii,

tworzenia

DZIEDZINA AFEKTYWNA

Klasyfikuje uczucia w działaniu człowieka, jego

postawy i zachowanie w róŜnych sytuacjach

1. Postawa bierna (słuchanie)

2. Reagowanie konstruktywne (gestem, słowem lub

czynem)

3. Umiejętność osądzenia postawy, akceptacji, lub

odrzucenia

4. Umiejętność wdraŜania pewnych zasad

5. Właściwy”styl Ŝycia”

Cel kształcenia (okre

lony na podstawie

zada

zawodowych)

To co na zako

czenie okresu pobierania nauki

ucz

cy si

powinni umie

wykonywa

, a czego

nie umieli przed rozpocz

ciem nauki.

Cele kształcenia okre

la si

równie

jako „cele

uczenia si

” w przeciwie

stwie do „celów nauczania”.

Okre

laj

one, co ucz

cy si

, a nie nauczaj

cy,

powinien umie

wykonywa

Definicj

celu kształcenia jest jego oczekiwany rezultat

cowy, a nie opis lub streszczenie programu.

KSZTAŁCENIE W OPARCIU O WYNIKI

(EFEKTY KSZTAŁCENIA)

CHARAKTERYZUJ

CE SI

Opracowaniem jasno okre

lonych i opublikowanych

wyników nauczania, które maj

osi

gni

te przed

cem kursu

Opracowaniem programu, strategii i warunków
nauczania zapewniaj

cych osi

gni

cie zało

onych

wyników

Opracowaniem systemu oceniania adekwatnego dla
zało

onych wyników pozwalaj

cego na ocen

dego studenta

Opracowanie systemu remediacji i pomocy dla
studentów

SPOSÓB PLANOWANIA EFEKTÓW

STKOWYCH W PROCESIE

KSZTAŁCENIA

Efekt ko

cowy

Efekt danej fazy szkolenia

(semestru/roku studiów)

Efekt kursu (zaj

ęć

przedmiotu)

Efekt poszczególnych zaj

ęć

Efekty kształcenia:

To co nauczyciel zakłada i

student ma

wiedzie

, umie

wykona

i wykazywa

jako

postaw

po zako

czeniu studiów (kursu)

To co student rzeczywi

cie wie, umie wykona

wykazuje jako postaw

po zako

czeniu studiów

(kursu)

Kompetencje

Efekty kształcenia dla kursu:

Farmakognozja

Po sko

czeniu kursu student winien umie

identyfikowa

wtórne metabolity ro

linne

- wyja

ich znaczenie w ró

nych ro

linach i

regionach
- przedyskutowa

zagadnienia etyczne zwi

zane z

produkcj

leków z gatunków zagro

onych

- zaprojektowa

zwi

kszenie ilo

ci metabolitów

przy u

yciu biotechnologii

- napisa

artykuł przegl

dowy (3000 słów) w

oparciu o pi

miennictwo

INSTYTUCJE/JEDNOSTKI

UCZESTNICZ

CE W USTALANIU CELÓW

KSZTAŁCENIA

- Rada Główna Szkolnictwa Wy

szego

- Ministerstwo Edukacji i Ministerstwo Zdrowia

- Konferencja Rektorów/Prorektorów i

Dziekanów

- Rada Wydziału

- Towarzystwa naukowe

- nauczyciele akademiccy

- studenci

INSTYTUCJE/JEDNOSTKI

UCZESTNICZ

CE W USTALANIU

CELÓW KSZTAŁCENIA cd.

- absolwenci?

- przedstawiciele zawodu?

- przedstawiciele zawodów pokrewnych?

- przedstawiciele pracodawców?

- przedstawiciele władz społecznych?

- przedstawiciele pacjentów?

CELEM DEKLARACJI BOLO

SKIEJ

JEST

Utworzenie

wspólnej przestrzeni

edukacyjnej

w Europie jako sposobu na

zwi

kszenie:

mobilno

ci i łatwo

ci zatrudnienia

konkurencyjno

ci i atrakcyjno

ci kształcenia w

Europie wobec

wiata

Cel ten winien by

osi

gni

ty do ko

ca bie

Ŝą

cej dekady

CELE SZCZEGÓŁOWE:

1. System czytelnych i porównywalnych stopni

2. System ksztalcenia

w zasadzie

oparty o dwa cykle

3. Cykl pierwszy istotny dla rynku pracy

4. Cykl drugi wymaga ukończenia cyklu pierwszego

5. System akumulacji i transferu kredytów

6. Mobilność studentów i kadry

7. Współpraca przy zapewnieniu jakości

8. Europejski wymiar edukacji wyŜszej

STRATEGIA TWORZENIAM PROGRAMU:

• Okre

lenie misji (zada

) i uzyskanie zgody

• Wsparcie dla nauczycieli
• Wybór zainteresowanych nauczycieli
•Podjecie decyzji co zrobi z dotychczasowym
programem:
(zrezygnowa

, przebudowa

, stworzy

hybryd

)

Ewentualnie
• Zaprosi

eksperta z zewn

trz

• Wysła

kogo

na nauk

STRUKTURY KWALIFIKACJI

• Ramowa struktura kwalifikacji Europejskiego
Obszaru Szkolnictwa Wy

szego:

• Krajowa Struktura Kwalifikacji (KaSK)

•To opis kwalifikacji po ka

dym stopniu

ksztalcenia w j

zyku Deskryptorów Dubli

skich)

Dubli

skie deskryptory efektów

kształcenia

(

wiedza i rozumienie

• wykorzystanie w praktyce wiedzy i zdolno

rozumienia

• ocena i formułowanie s

dów

• umiej

tno

ci komunikacji

• umiej

tno

ci uczenia si

Projekt Komisji Europejskiej TUNING

Lista kluczowych kompetencji ogólnych

i kierunkowo specyficznych absolwentów
okre

lonych studiów

Ustalona w oparciu o opinie:nauczycieli

akademickich,absolwentów, pracodawców
i studentów z ró

nych krajów

http://tuning.unideusto.org

STRATEGIE EDUKACYJNE

1. Uczenie si

przez przyswajanie (wiedza

papka)

2. Uczenie si

przez odkrywanie

3. Uczenie si

przez prze

ywanie

4. Uczenie si

przez wykonywanie

JAK ZDEFINIUJESZ PROGRAM

KSZTAŁCENIA?

Program kształcenia jest planem działania dotycz

cym

• ucz

cych si

• i nauczycieli

i obejmuj

cym

• cele kształcenia

• metody i

rodki dydaktyczne

• miejsce i czas na nauk

• metody kontroli i oceny wyników

PROGRAM KSZTAŁCENIA

Ukierunkowany na

NAUCZANY PRZEDMIOT

(trzeba nauczyć się „wszystkiego” z danej dziedziny )

Ukierunkowany na

WYMAGANE KOMPETENCJE

(

trzeba nauczyć się dobrze wykonywać czynności na

przewidywanym stanowisku)

ZASADY PROGRAMOWANEGO

UCZENIA SI

• Posuwanie si

do przodu małymi krokami, według

własnego tempa

• Osi

ganie celów cz

stkowych przez powtarzanie zada

dydaktycznych „a

do skutku”

• Uczenie si

małych porcji wiedzy podstawowej i

nast

powe uzupełnianie jej informacjami dodatkowymi

(tzn. bloki rozszerzaj

ce)

• Niezwłoczna kontrola post

pów i ocena osi

gni

ęć

i bł

dów

(bloki kontrolne)

• Wzbudzanie i rozwijanie zainteresowa

przez atrakcyjn

aran

acj

tre

ci i odwołanie si

do materiałów

ródłowych

TRZY GŁÓWNE SPOSOBY UCZENIA

PROGRAMOWEGO

I. PROGRAM LINIOWY

W kolejnych „ramkach” programu liniowego

znajduj

małe porcje informacji (coraz trudniejszych).

Z nast

ramk

zapoznajesz si

dopiero wtedy, gdy

nauczyłe

poprzedniej.

TRZY GŁÓWNE SPOSOBY UCZENIA

PROGRAMOWEGO cd.

II. PROGRAM ROZGAŁ

ZIONY

R1 ramka
informacyjna

K Ramka

kontrolna

01
02
03

R2 Ramka
informacyjna

W ramkach programu rozgał

zionego znajduj

ksze porcje informacji, po których nast

puje ramka

kontrolna, zawieraj

ca pytania sprawdzaj

ce. Udzielenie

prawidłowej odpowiedzi uprawnia do przej

cia do nast

pnej

ramki informacyjnej; w przeciwnym wypadku musisz cofn

ąć

do odpowiedniej ramki uzupełniaj

cej.

TRZY GŁÓWNE SPOSOBY UCZENIA

PROGRAMOWEGO cd.

III. PROGRAM BLOKOWY

Program blokowy składa si

z „bloków” informacyjnych,

problemowych i sprawdzaj

cych oraz bloków

uzupełniaj

cych. Ucz

cy si

zapoznaje si

najpierw z

podanym zbiorem informacji, które nast

pnie ma

wykorzysta

do rozwi

zania okre

lonego problemu.

li nie odpowie na pytania kontrolne lub nie potrafi

rozwi

problemu – musi zapozna

z dodatkowymi

wyja

nieniami, zawartymi w blokach uzupełniaj

cych.

Blok informacyjny

Blok sprawdzaj

Blok informacyjny

uzupełniaj

Blok problemowy

Blok sprawdzaj

Blok problemowy

uzupełniaj

Blok informacyjny

I tak dalej ...

MODELE PROGRAMÓW NA STUDIACH

LEKARSKICH

- oparty o przedmioty

- oparty o przedmioty zintegrowany

poziomo

pionowo

- oparty o systemy (układy)

- oparty o rozwi

zywanie problemu

- „wszechogarniaj

cy”

- wyró

niaj

cy „rdze

” programu i opcje

PROBLEM INTEGRACJI NAUCZANIA

(I)

W studiach przed dyplomowych bardzo wa

ne jest

wbudowanie nauk podstawowych w program nauczania
klinicznego

Najlepsz

okazj

do zintegrowanego uczenia si

jest

stwarzanie problemowych sytuacji dydaktycznych
(zamiast wykładów podaj

cych, zawieraj

cych

sprecyzowan

wiedz

monotematyczn

A. UJ

CIE TRADYCYJNE

B. PRÓBA INTEGRACJI

Podział na lata
przedkliniczne i
kliniczne

Wbudowanie nauk
podstawowych w
studia kliniczne

Nauki podstawowe

Przedmioty kliniczne

Ale ... Wa

ne jest nie tyle zintegrowane nauczanie,

ile zintegrowane uczenie si

III

II
I

ió

ECTS

(

to system zawodowy a nie prawny)

• Na poziomie wy

szym

• Specjalistycznym (jeszcze nie - Rzym

2003)

• Ustawicznym

• W ramach studiów doktoranckich

e by

stosowany w kształceniu

ułatwia odczytanie i porównanie programów

studentom przemieszczaj

cym si

z uczelni do

uczelni

System ECTS

•Punkty ECTS

stanowi

miar

osi

gni

cia celu

uczenia si

w formie zestawu :

- wiedzy
- umiej

tno

- kompetencji

•mog

przyznane

wył

cznie po

potwierdzeniu zrealizowania celu

kursu przez

studenta

•Punkty kredytowe

stanowi

miar

pracy

(obci

ąŜ

enia) studenta zwiazana z realizacj

celu

(programu):

• studiów

300

pkt studia magisterskie 5-letnie

•

360

pkt.studia magisterskie 6 -letnie

• roku –

pkt

• semestru –

pkt.

• przedmiotu

-........ Pkt.

ECTS

Punkty kredytowe

obejmuj

czas:

wykładów

seminariów

zaj

ęć

fakultatywnych

nauki własnej

przygotowania do egzaminów

zbierania materiałów i pisania

dysertacji

przygotowania projektu

praktyk zawodowych

ECTS

Nie nale

y wi

pkt kredytowych z:

- liczb

godzin wykładowych

- rang

i jako

kursu

- zaj

ciami, z których nie ma

sprawdzianu

- zaj

ciami z WF

ECTS

– skala ocen*

(dst)

10% najsłabszych studentów

stopie

(ddb)

25% dalszych studentów

stopie

(db)

30% dalszych studentów

stopie

(pdb)

25% nast

pnych studentów

stopie

(bdb)

10% najlepszych studentów

stopie

*w odniesieniu do studentów, którzy zdali egzamin

stopie

FX – (-dst)

stopie

F – niedostateczny – (ndst)

0 pkt ECTS

ECTS

– skala ocen cd.

*w odniesieniu do studentów, którzy nie zdali egzaminu

ECTS:

stworzony celem ułatwienia uznawania

studiów odbytych za granic

przenoszenia

osi

gni

ęć

z uczelni do uczelni

(Punkt stanowi miar

wzgl

)

obecnie:

dodano system

akumulacji

pkt kredytowych

jako wyraz pracy wykonanej na pewnym

poziomie na drodze do uznanych kwalifikacji
(nie przenoszone automatycznie z jednego
kontekstu do drugiego)

(

Punkt stanowi miar

bezwzgl

)

System akumulacji punktów

ECTS

zmienia:

•

Sposób widzenia procesy dydaktycznego

(zwrócenie uwagi na obci

ąŜ

enie studenta)

• Organizacj

procesy dydaktycznego (wi

ksza

elastyczno

ść

w zakresie programu, tempa i

systemu studiów)

• Sposób przygotowania programu studiów

ECTS

• Obci

ąŜ

enie roczne 1500-1800 godzin (36-40

tyg.)

60 pkt

• Obci

ąŜ

enie tygodniowe 40-45 godzin

1 pkt – 25-30 godz.

pracy studenta (Zaj

cia

zorganizowane + praca własna)

1 tydzie

- 1,5 punktu

Przedmiot 3-punktowy – 10% semestralnegp

obci

ąŜ

enia