background image

DZIEJE  śYDÓW  W  POLSCE  -  DZIEJE  NAJNOWSZE  ( PO  1945 )

 

 

 

 
 

  

 
 
 

  -  śydzi w Polsce

      

  -  Średniowiecze (do 1500 r.)

      

  -  NowoŜytność 

                             (do rozbiorów 1795 r.)

      

  -  zabór pruski (do 1918 r.)

      

  -  zabór rosyjski (do 1918 r.)

      

  -  zabór austriacki (do 1918 r.)

      

  -  II Rzeczpospolita 

                                       (1918-1939)

      

  -  Holokaust (1939-1945)

 - Dzieje najnowsze (po 1945)

   

  

Informacje  na  temat  liczby  ocalonych  po  wojnie  śydów  są  bardzo  niedokładne  i 

wahają się od 30 - 150 tys. osób, zaś najnowsze badania wykazują liczbę 300 tysięcy i 
więcej (Marszałek 1994). 

Po  wojnie  największe  skupisko  śydów  powstało  na  Dolnym  Śląsku  (86  563  osoby), 

w Łodzi (30 000 osób), w Szczecinie (28 324 osoby), na Górnym Śląsku (20 000 osób) 
i  w  Krakowie  (13  000  osób),  (śebrowski  1993b).  Równocześnie  władze  polskie 
umoŜliwiły  ocalałym  emigrację  do  Palestyny.  Dla  wielu  śydów  ziemie  polskie  były 
zmienione  eksterminacyjną  polityką  okupanta,  bolącym  wspomnieniem  tragicznych 
doświadczeń.  Odradzający  się  antysemityzm  równieŜ  nie  rokował  nadziei  na  spokojne 
osiedlenie się w naszym kraju. Te oraz inne czynniki zadecydowały o tym, iŜ do końca 
stycznia 1946 roku wyemigrowało (przewaŜnie do USA) 25 000 śydów . Pomimo tego 
masowego exodusu Polska bezpośrednio po wojnie nadal była największym skupiskiem 
Ŝydowskim w Europie, które w latach 1947-1949 ustabilizowało się  na poziomie około 
100  000  osób.  Byli  to  przewaŜnie  repatrianci  z  ZSSR,  inteligencja,  która  tam 
przetrwała czas Zagłady. 

Najtrudniejszym problemem powojennego skupiska śydów w Polsce była odbudowa 

Ŝycia religijnego. W tradycyjnym kształcie było to praktycznie niemoŜliwe. Mimo to juŜ 
w  1945  roku  istniało  39  gmin  religijnych,  w  1946  roku  45,  zaś  w  1947  juŜ  80 
(śebrowski  1993b).  Do  najwaŜniejszych  osiągnięć  tych  gmin  naleŜała  rozbudowa 
szkolnictwa.  W  1945  roku  istniało  wiele  szkół  Ŝydowskich  w  Lublinie,  Krakowie, 
Białymstoku, Łodzi, Bytomiu, Wałbrzychu, zaś jesziwy działały w Krakowie, Szczecinie, 
Wrocławiu i Łodzi. Nad Ŝyciem edukacyjnym i społeczno-kulturalnym opiekę sprawował 
powołany w 1944 roku Centralny Komitet śydów w Polsce (CKśP). 

W  1955  roku  rozpoczęła  się  kolejna  fala  exodusu.  Do  1960  roku  Polskę  opuściło  w 

sumie 51 000 śydów; zostało ich 45 000. Wojna sześciodniowa i sukces Izraela w 1967 
roku  nasiliły  w  Polsce  tendencje  nacjonalistyczne  i  antysemickie,  powodując  kolejną 
falę  emigracji,  która  objęła  w  latach  1968-1972  ponad  30  000  osób  (śebrowski 
1993b).Ostatecznie  połoŜyło  to  kres  skupisku  Ŝydowskiemu  w  Polsce,  a  przykładem 
jego  zamierania  moŜe  być  synagoga  we  Wrocławiu,  funkcjonująca  do  1968  roku, 
potem opuszczona i niszczejąca. 

Odrodzenie  się  Ŝydowskiego  środowiska  kulturalnego  nie  jest  w  Polsce  obecnie 

moŜliwe  ze  względu  na  nikłe  jego  rozmiary  i  strukturę  wiekową,  choć  w  ostatnich 
latach  nastąpiło  ciekawe  zjawisko  powrotów  do  Ŝydostwa  ludzi  młodych  ze  środowisk 
niemal zupełnie zasymilowanych. 

Polska  na  zawsze  zostanie  miejscem,  w  którym  w  ciągu  stuleci  powstawała  i 

rozwijała  się  oryginalna  kultura  Ŝydowska,  jak  i  centrum  myśli  religijnej  o  znaczeniu 
światowym.  Szczególnie  dynamizm  tej  kultury  widoczny  był  przed  wojną,  aczkolwiek 
jeszcze  do  1950  roku  skupisko  Ŝydowskie  było  znaczącym  fenomenem  kulturowo-
organizacyjnym w skali międzynarodowej. 

Obecnie  niezmiernie  trudno  określić,  ile  śydów  mieszka  w  Polsce.  Problem  dotyczy 

tu  bowiem  toŜsamości  grup  i  jednostek,  a  szczególnie  ich  kwestii  autodefinicji,  czyli 
samookreślenia  się  w  sensie  odrębności  etnicznej  i  kulturowej.  Zagadnienie  to  jest 
dość  złoŜone  ze  względu  na  historyczną  zmienność  samego  pojęcia  "śyd",  oraz  róŜne 
kryteria  identyfikujące  jednostki  określane  tym  desygnatem.  Jest  to  problem 
interesujący  i  owocuje  w  ostatnich  latach  duŜą  liczbą  publikacji  poświęconych  tej 
tematyce. 

Wynikająca  trudność  wskazania  liczby  ludności  Ŝydowskiej  w  Polsce  jest  tym 

większa, Ŝe Główny Urząd Statystyczny nie dysponuje danymi dotyczącymi liczby osób 
przynaleŜących  do  mniejszości  narodowych,  podając  jedynie  liczbę  członków 
stowarzyszeń  narodowych  i  etnicznych  w  Polsce.  Na  podstawie  tych  danych  zostaną 
więc przeprowadzone szacunkowe obliczenia ludności Ŝydowskiej w Polsce. 

OtóŜ w 1994 r. Związek Gmin Wyznaniowych śydowskich w RP liczył 1220 wiernych, 

Karaimski  Związek  Religijny  -  190,  zaś  wszystkich  członków  świeckich  stowarzyszeń 
Ŝydowskich  (dokładnie  opisanych  w  następnym  rozdziale)  jest  około  5400.  MoŜna 
równieŜ  przyjąć,  iŜ  osoby  wyznania  MojŜeszowego  mają  członków  swoich  rodzin  nie 
zrzeszonych  w  gminach.  Stąd  liczbę  1220  moŜna  przypuszczalnie  pomnoŜyć  przez  3, 
uzyskując  3660.  Dochodzi  tu  jeszcze  190  wiernych  Karaimskiego  Związku  Religijnego 
oraz 5400 członków świeckich stowarzyszeń. Sumując te dane otrzymujemy 9250 osób 
pochodzenia Ŝydowskiego. 

Page 1 of 5

Zydzi w Polsce/Dzieje najnowsze (po 1945)

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/zydzi_w_polsce/dzieje_najnowsze.html

background image

Zdaję  sobie  sprawę,  iŜ  jest  to  tylko  szacunkowa  liczba,  chociaŜby  dlatego  Ŝe,  wiele 

osób moŜe przynaleŜeć do kilku organizacji. Poza tym ogromna ilość osób narodowości 
polskiej  mogłaby  skorzystać  z  tzw.  "prawa  powrotu",  czynią  to  jednak  tylko  nieliczne 
jednostki. PowyŜsze  obliczenia po  części  mogą  być  prawdziwe, gdyŜ wiele dostępnych 
publikacji  równieŜ  wskazuje  liczbę  od  8  000  -  10  000  śydów  mieszkających  w  Polsce 
(Brzewska,  1991,  Gruber,  1992).  Skupieni  są  oni  głównie  w  kongregacjach 
wyznaniowych Warszawy, Krakowa, Łodzi, Wrocławia, Bielsko-Białej, Bytomia, Legnicy, 
Wałbrzycha, DzierŜoniowa. 

Ludność Ŝydowska na ziemiach polskich od XV wieku do 1939 roku: 

Ź r ó d ł o: Opracowanie własne na podstawie materiałów historycznych. 

 
 
 
 
 
 

Udział procentowy ludności Ŝydowskiej w Polsce w 1931 roku w układzie wojewódzkim 

Ź r ó d ł o: Mały Rocznik Statystyczny 1938, GUS Warszawa 1938 

 
 
 
 

Współczesne organizacje i działalność mniejszości Ŝydowskiej 

Wewnętrzna  polityka  Polski  wobec  mniejszości  narodowych  w  zasadzie  istnieje 

dopiero  od  1989  roku,  kiedy  utworzono  w  Sejmie  specjalną  Komisję  Mniejszości 
Narodowych  i  Etnicznych.  Przygotowywała  ona  w  ramach  prac  nad  nową  konstytucją 
projekt  zapisu  dotyczącego  praw  mniejszości  narodowych.  Wraz  z  demokratyzacją 
Ŝycia  w  państwie  mniejszości  zyskały  nowe  moŜliwości  działania.  Najistotniejszą  jest 
Ustawa z 7 kwietnia 1989 r. - Prawo o stowarzyszeniach, która opiera się na zasadzie 
wolności  tworzenia  stowarzyszeń.  Od  momentu  wejścia  w  Ŝycie  tej  ustawy 
zarejestrowało się około 120 stowarzyszeń narodowych (wcześniej było ich tylko 7). 

Okres

Liczba ludności

Udział procentowy ogółu ludności 

XV wiek 

24 000 

0,6 

XVI wiek

100 000

2

XVII wiek

500 000

5

1765 rok

587 658

6

1885 rok

1 087 204

14,1

1921 rok

2 831 168

10,5

1931 rok

3 191 580

9,8

1939 rok

3 500 000

11

Województwa

Udział procentowy ludności Ŝydowskieji

warszawskie 

8,7

łódzkie

14,4

kieleckie

10,8

lubelskie

12,8

białostockie

12,0

wileńskie

8,7

nowogródzkie

7,8

poleskie

10,1

wołyńskie

10,0

poznańskie

0,3

pomorskie

0,3

śląskie

1,5

krakowskie

7,6

lwowskie

11,0

stanisławowskie

9,5

tarnopolskie

8,4

Page 2 of 5

Zydzi w Polsce/Dzieje najnowsze (po 1945)

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/zydzi_w_polsce/dzieje_najnowsze.html

background image

Od  1992  r.  funkcjonuje  przy  Ministerstwie  Kultury  i  Sztuki  Biuro  do  Spraw 

Mniejszości  Narodowych.  W  tym  teŜ  roku  wyszło  waŜne  rozporządzenie  Ministra 
Edukacji  Narodowej  w  sprawie  organizacji  kształcenia  umoŜliwiającego  podtrzymanie 
poczucia  toŜsamości  narodowej,  etnicznej,  językowej  uczniów  naleŜących  do 
mniejszości  narodowych.  Ponadto  zagwarantowano  mniejszościom  ułatwienia  w 
Ordynacji Wyborczej do Sejmu RP. 

Innym 

istotnym 

elementem 

polityki 

państwa 

było 

rozszerzenie 

dostępu 

mniejszościom  do  radia  i  telewizji  publicznej.  Przyjęto  teŜ  zasadę,  Ŝe  naleŜy 
zagwarantować kaŜdej mniejszości finansowanie jednego pisma. Ogólne załoŜenie Rady 
Ministrów wyraŜone było w zapisie, iŜ "kultura mniejszości narodowych jest elementem 
wzbogacającym  kulturę  ogólnopolską  -  nie  powinno  się  jej  wyrywać  z  kontekstu 
lokalnego". 

Niestety  ten  krótki  okres  rozwinięcia  praw  mniejszościom  uległ  zahamowaniu  po 

wyborach  parlamentarnych  w  listopadzie  1993  r.  Obecna  koalicja  nie  zajmuje  się 
powaŜnie problemami mniejszościowymi. Brak zainteresowania pracą nad odpowiednim 
projektem  ustawy  oraz  brak  realnego  nacisku  mniejszości  na  Komisję  sejmową 
spowodował,  iŜ  przez  ostatnie  2  lata  nie  wypracowano  jakiejkolwiek  koncepcji  polityki 
wobec mniejszości narodowych w Polsce. 

Dwukrotnej  nowelizacji  podległa  ustawa  z  7  kwietnia  1989  r.  -  Prawo  o 

stowarzyszeniach.  Najnowsze  zmiany  weszły  w  Ŝycie  9  kwietnia  b.r.  i  dokładnie 
precyzują wszystkie prawa, przywileje i obowiązki stowarzyszeń (Dz.U. 1996 r., nr 27, 
poz.118). 

  

Działalność  Ŝydowskiej  mniejszości  narodowej  jest  obecnie  dwutorowa,  tzn.  istnieją 

świeckie  stowarzyszenia  i  organizacje,  a  oprócz  tego  swoją  działalność  prowadzą 
Ŝydowskie gminy wyznaniowe. 

NajwaŜniejszą  organizacją  świecką  śydów  jest  Towarzystwo  Społeczno-Kulturalne 

śydów w Polsce (dalej TSKś), które w 1994 r. liczyło 3,5 tysiąca członków zrzeszonych 
w licznych oddziałach na terenie całej Polski. Towarzystwo posiada osobowość prawną, 
moŜe  naleŜeć  do  innych  stowarzyszeń  i  organizacji  zarówno  krajowych  jak  i 
zagranicznych  związanych  z  działalnością  na  rzecz  ludności  Ŝydowskiej.  Swoją 
działalność  opiera  na  pracy  społecznej,  ale  moŜe  teŜ  prowadzić  działalność 
gospodarczą.  Celem  TSKś  jest  zaspokojenie  potrzeb  ludności  Ŝydowskiej  poprzez 
pielęgnowanie  tradycji,  propagowanie  współczesnych  osiągnięć  kultury  i  sztuki 
Ŝydowskiej  oraz polskiej.  Cele  swoje realizuje poprzez odczyty,  dyskusje,  konferencje, 
występy  zespołów  artystycznych,  organizowanie  kursów  języka  jidisz  i  hebrajskiego, 
wydawanie  i  rozpowszechnianie  ksiąŜek  i  czasopism.  Wydaje  dwutygodnik  społeczno-
kulturalny  "Słowo  śydowskie"  (Dos  Jidisze  Wort).  Pismo  sponsorowane  jest  przez 
Ministerstwo Kultury i Sztuki i wychodzi w języku polskim i jidisz. 

Inną 

organizacją 

Ŝydowską 

jest 

Stowarzyszenie 

śydów 

Kombatantów 

Poszkodowanych  w  II  Wojnie  Światowej  RP.  W  1994  r.  liczyło  ono  1050  członków. 
Jednym  z  podstawowych  celów  stowarzyszenia  jest  działanie  zmierzające  do 
zachowania  pamięci  zbrojnego  czynu  narodu  Ŝydowskiego,  jego  walki  o  wolność  i 
godność ludzką podczas II wojny światowej. 

Kolejnymi 

zalegalizowanymi 

stowarzyszeniami 

są: 

Stowarzyszenie 

"Dzieci 

Holokaustu"  w  Polsce,  liczące  500  członków  oraz  Polska  Unia  Studentów  śydowskich 
(PUSZ).  Liczy  ona  150  członków  i  jest  zrzeszeniem  o  charakterze  edukacyjnym, 
religijnym, kulturalnym. 

Inną formą Ŝycia kulturalnego śydów jest działający w Warszawie jedyny w Europie 

profesjonalny  Państwowy Teatr  śydowski im. Estery Racheli  Kamińskiej. Pod tą  nazwą 
istnieje  od  1950  r.,  a  obecnie  naleŜy  do  najwybitniejszych  teatrów  Ŝydowskich  na 
świecie  grających  w  jidisz.  Przedstawienia  klasyków  dramaturgii  Ŝydowskiej  oraz  inne 
wybitne  inscenizacje  tłumaczone  są  w  słuchawkach  dla  widzów  nie  znających  języka 
Ŝydowskiego. 

Znaczącą  placówką  naukową  działającą  pod  egidą  Ministerstwa  Kultury  i  Sztuki  jest 

śydowski  Instytut  Historyczny  (śIH),  który  od  1994  r.  posiada  status  instytutu 
naukowo-badawczego.  Wcześniej  był  prywatnym  instytutem  naukowym,  własnością 
Stowarzyszenia śydowskiego Instytutu Historycznego liczącego 214 członków. Budynek 
śIH-u  mieści  się  w  Warszawie  przy  ulicy  Tłomackie,  gdzie  przed  wojną  znajdował  się 
Instytut  Nauk  Judaistycznych  z  Biblioteką  Judaistyczną.  Obecnie  w  gmachu  znajdują 
się:  biblioteka,  czytelnia,  archiwum,  muzeum  i  centrum  dokumentacji.  W  archiwum 
przechowywane  są  bezcenne  materiały:  relacje,  wspomnienia,  notatki  odnalezione  na 
terenach  byłych  gett.  Dokumentowanie  instytutu  nie  dotyczy  tylko  Holocaustu,  ale  i 
historii  śydów  polskich,  ich  kultury,  tradycji,  sztuki.  Muzeum  posiada  najwięcej  dzieł 
sztuki  -  kilka  tysięcy  obrazów,  grafik,  rzeźb,  z  których  tylko  niewielka  część  jest 

Page 3 of 5

Zydzi w Polsce/Dzieje najnowsze (po 1945)

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/zydzi_w_polsce/dzieje_najnowsze.html

background image

eksponowana.  Ponadto  znajduje  się  w  nim  największa  w  Polsce  kolekcja  tkanin 

Ŝydowskich oraz kilkaset przedmiotów słuŜących w kulcie synagogalnym i domowym, w 
tym  unikatowa  kolekcja  iluminowanych  zwojów  Księgi  Estery.  Instytut  od  1992  r. 
prowadzi na duŜą skalę  programy edukacyjne w postaci kursów dla nauczycieli historii 
w  szkołach  średnich  i  wyŜszych  poświęconych  prezentacji  dziejów  i  kultury  śydów 
polskich.  Organizowane  są  co  2  lata  konkursy  dla  uczniów  szkół  średnich,  zaś  dla 
studentów  -  konkursy  na  najlepszą  pracę  magisterską  o  tematyce  Ŝydowskiej.  W 
ostatnich  latach  wydano  Serię  Edukacyjną  śIH  (na  którą  składa  się  5  pozycji  z 
wyborem tekstów źródłowych z zakresu dziejów śydów w Polsce), oraz 2 tomy Studiów 
z  dziejów  śydów  w  Polsce,  będących  materiałami  edukacyjnymi  dla  szkół  średnich  i 
wyŜszych.  Ponadto  wydawany  jest  nieprzerwanie  od  1951  r.  kwartalnik  "Biuletyn 
śydowskiego Instytutu Historycznego". 

Działalność  naukową,  a  przede  wszystkim  badania  nad  historią  śydów  w  Polsce, 

prowadzą  równieŜ  liczne  ośrodki  akademickie.  Przy  Uniwersytecie  Jagiellońskim  działa 
Międzywydziałowy  Zakład  Historii  śydów  w  Polsce,  który  prowadzi  m.in.  pracownie 
magisterskie, lektoraty języka hebrajskiego i jidisz oraz cykl wykładów Dzieje śydów na 
ziemiach  polskich.  Ponadto  na  Uniwersytecie  Warszawskim  i  Wrocławskim  przy 
Wydziałach  Polonistyki  funkcjonują  Zakłady  Historii  śydów,  prowadzące  wykłady  z 
zakresu judaizmu, biblistyki, historii kultury i literatury Ŝydowskiej. 

Obok  tych  jednostek,  na  terenie  naszego  kraju  istnieje  kilka  innych  znaczących 

organizacji  głównie  o  charakterze  kulturalnym.  Jedną  z  nich  jest  Fundacja  Judaica 
Centrum Kultury śydowskiej na Kazimierzu w Krakowie, otworzona pod koniec 1993 r. 
w  nowo  wybudowanym  budynku  przy  ulicy  Meiselsa  17.  Centrum  prowadzi  szeroko 
zakrojoną  działalność  w  zakresie  organizowania  odczytów,  wykładów,  występów  i 
spektakli  teatralnych,  koncertów  muzycznych,  spotkań  ze  znanymi  osobistościami, 
pokazów  filmowych  o  tematyce  Ŝydowskiej.  W  Centrum  mieści  się  galeria  "Labirynt" 
oraz  działa  antykwariat  "Rara  Avis".  Od  kilku  lat  jest  organizatorem  największej  w 
Polsce Ŝydowskiej imprezy kulturalnej - Festiwalu Kultury śydowskiej, który odbywa się 
w czerwcu na Kazimierzu. 

Podobna  instytucja  powstała  w  Warszawie  w  1992  r.  z  inicjatywy  Jointu  i  Agencji 

Sochnut  pod  nazwą  "Centrum  Informacyjno-Edukacyjne  Kultury  śydowskiej". 
Działalność  Centrum  ma  dwa  podstawowe  cele:  gromadzenie,  produkowanie  i 
dystrybuowanie  wszelkiego  rodzaju  materiałów  dotyczących  kultury  Ŝydowskiej  oraz 
organizowanie  seminariów,  szkoleń  poświęconych  rozmaitym  problemom  związanym  z 
nauczaniem w szkołach tejŜe kultury. 

ZbliŜoną działalność przejawia Amerykańsko-Polsko-Izraelska Fundacja "Shalom" d.s. 

Promocji  Kultury  Polsko-śydowskiej.  Prowadzi  ona  galerię  judaistyczną,  promującą 
sztukę i artystów Ŝydowskich, organizuje konkursy fotograficzne o tematyce Ŝydowskiej 
i  wydaje  albumy  z  tychŜe  konkursów,  prowadzi  klub  dziecięcy,  w  którym  uczy  tańca 
Ŝydowskiego,  historii i tradycji  Ŝydowskiej.  Ponadto  organizuje  kolonie i zimowiska  dla 
dzieci  polskich  śydów,  święta  Ŝydowskie  oraz  prelekcje  związane  z  historią  i  Ŝyciem 
śydów. 

Działalność  kulturalną  i  społeczną  prowadzi  równieŜ  Fundacja  Ronalda  S.Laudera, 

która organizuje m.in. liczne kursy języka hebrajskiego w Krakowie, Łodzi i Warszawie. 
Tworzenie  nowych  więzów  łączących  społeczność  polską  i  Ŝydowską  ma  za  zadanie 
Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Izraelskiej. 

Zorganizowaną  działalność  prowadzi  teŜ  młodzieŜ  Ŝydowska.  W  Krakowie  przy 

synagodze  Izaaka  działa  Centrum  Edukacji  śydowskiej  -  Klub  MłodzieŜowy,  który 
prowadzi  m.in.  kursy  języka  hebrajskiego,  zaś  w  Łodzi  Klub  MłodzieŜowy  prowadzi 
równieŜ wykłady z podstaw judaizmu. Od dwóch lat wydawany jest kwartalnik "Jidełe" - 
Społeczno-Kulturalne Pismo Młodych śydów i ich Przyjaciół. 

Oprócz  tego  funkcjonują  liczne  komitety  i  fundacje  opieki  nad  zabytkami  sztuki 

Ŝydowskiej w Polsce, które będą wspominane w dalszej części pracy. 

Omawiając organizacje i działalność mniejszości Ŝydowskiej nie sposób wspomnieć o 

jednym  miejscu  w  Krakowie,  w  którym  prawie  kaŜdy  śyd  przebywający  w  Polsce  na 
pewno  zagości.  OtóŜ  jest  to  mały  kompleks  kawiarenki  z  restauracją  i  hotelem  pod 
nazwą ARIEL, mieszczący się na Kazimierzu przy ul. Szerokiej. Miejsce to jest centrum 
Ŝycia Ŝydowskiego, przyciągającym rzesze turystów z całej Polski, a nawet świata. 

Natomiast  jeśli  chodzi  o  religijną  formę  organizowania  się  śydów,  skupia  się  ona  w 

kongregacjach  Związku  Religijnego  Wyznania  MojŜeszowego  w  RP.  Obecnie  działa  ok. 
20 kongregacji, z których siedem posiada synagogi, a reszta  - domy modlitwy. Tabela 
pokazuje liczbę  wiernych, gmin, synagog i domów  modlitwy na przestrzeni trzydziestu 
lat.  Związek  wydaje  rocznik  "Kalendarz  śydowski  -  Almanach"  i  prowadzi  działalność 
społeczno-kulturalną.  Najwięcej  śydów  skupionych  jest  wokół  gmin  wyznaniowych 
Warszawy,  Łodzi,  Krakowa,  Wrocławia.  Tam  teŜ  działają  one  najpręŜniej  organizując 
m.in. kursy języka hebrajskiego i wykłady na temat judaizmu. 

Page 4 of 5

Zydzi w Polsce/Dzieje najnowsze (po 1945)

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/zydzi_w_polsce/dzieje_najnowsze.html

background image

W Polsce zrzesza się równieŜ nieliczny w świecie odłam judaizmu zwany karaizmem. 

Karaimski  Związek  Religijny  w  1994  r.  posiadał  trzy  gminy  wyznaniowe,  dwóch 
duchownych i 190 wiernych. 

  

Stan liczebny Związku Gmin Wyznaniowych śydów w Polsce od 1964 do 1994 r  

Ź r ó d ł o: Roczniki Statystyczne GUS 1965, 1967, 1971, 1983, 1986, 1989, 1991, 1993, 1995  

 

 

 

Lata

Liczba gmin

Synagogi i domy 

modlitwy

Liczba wiernych

1964 

20

27 

ok. 6000

1966

18

30

5500

1968

18

29

5000

1970

18

26

2000

1982

16

24

1892

1985

16

23

1805

1988

13

23

1560

1990

13

22

1560

1992

12

12

1153

1994

21

17

1220

 

Copyright ©2002-2007 by

 

Gedeon

 

 

Izrael

Kultura

Historia

Turystyka

Pomoc duchowa

śydzi w Polsce

Czasy i Fakty

Page 5 of 5

Zydzi w Polsce/Dzieje najnowsze (po 1945)

2008-04-19

http://www.izrael.badacz.org/zydzi_w_polsce/dzieje_najnowsze.html