METODYKA NAUCZANIA
1.
Instruktor omawiający na planszy znaczenie znaków drogowych opiera
się na myśleniu :
A
– obrazowo – ruchowym ,
B
– abstrakcyjnym ,
C
– hipotetyczno – dedukcyjnym.
2.
Istotą nauczania wielostronnego jest :
A
– nauczanie tokiem problemowym,
B
– nauczanie tokiem podającym,
C
– nauczanie tokiem poprzez działanie i przeżywanie
3.
Właściwa realizacja zasady wiązania teorii z praktyką w nauczaniu ma
na celu :
A
– dostarczenie słuchaczowi jak najwięcej ilości wiedzy,
B
– poznanie rzeczywistości i możliwości jej przekształcenia,
C
– weryfikowanie teorii w praktycznym działaniu.
4.
Dobór metod nauczania zależy od :
A
– wieku słuchaczy,
B
– celów nauczania,
C
– zadań dydaktycznych.
5.
Do grupy metod słownych nauczania należą:
A
– dyskusja,
B
– praca z książką,
C
– wykład.
6.
Środki nauczania są to:
A
– normy postępowania nauczyciela - instruktora,
B
– przedmioty które dostarczają słuchaczowi bodźców sensorycznych,
C
– pomoce naukowe.
7.
Metoda uczenia się to:
A -
forma badań naukowych,
B - wynik dochodzenia do prawdy,
C -
sposób dochodzenia do prawdy.
8.
D
o podstawowych metod słownych zaliczamy:
A -
wykład,
B - opis,
C -
dyskusję.
9.
Czas trwania instruktażu wstępnego w trakcie zajęć praktycznych
utrwalających nie powinien przekraczać:
A - 35 min,
B - 15 min,
C - 25 min.
10.
W trakcie prowadzenia zajęć teoretycznych metodą oglądową
stosujemy między innymi pokaz:
A -
modeli zespołów i podzespołów,
B -
projekcję filmu,
C -
ćwiczenie.
11.
Rozkład materiału nauczania (program uczenia) nauczyciel
przygotowuje w układzie:
A -
liniowym: nie powtarza się żaden temat, każdy następny temat
opiera się na poprzedzającym,
B -
piętrowym: tematy realizowane wybiórczo,
C -
cyklicznym: niektóre tematy powracają w nauczaniu w układach
odmiennych i odmiennych powiązaniach.
12.
Systematyczność w nauczaniu to stosowanie pewnych reguł między
innymi:
A -
ujmowanie materiału nauczania we właściwej i określonej kolejności,
B -
stałe nawiązywanie do materiału opanowanego,
C -
właściwy podział materiału nauczania na odpowiednie „porcje”.
13.
Programy nauczania poszczególnych przedmiotów określają:
A -
treści programowe, które instruktor zobowiązany jest realizować,
B -
dobór form i metod pracy dydaktycznej,
C -
niezbędne wiadomości i umiejętności jakie powinien osiągnąć
absolwent kursu.
14. Konspekt do zaj
ęć dydaktycznych to inaczej:
A -
ogólny plan lekcji,
B -
tylko rejestr metod i środków dydaktycznych,
C -
szczegółowe rozwinięcie planu lekcji, stosowanych metod i pomocy
dydaktycznych.
15. Metoda nauczania to:
A -
stosowany sposób postępowania prowadzący do osiągnięcia
założonego wyniku,
B -
czynności myślowe i praktyczne mające na celu osiągnięcie
założonego wyniku,
C -
uczenie zgodnie z możliwościami ucznia.
16.
W nauczaniu teoretycznym stosuje się aktywizujące metody do których
należą:
A -
wykład, praca z podręcznikiem,
B - pogadanka, dyskusja problemowa,
C -
tylko wykład.
17.
Istotą dyskusji jako metody nauczania jest :
A -
wymiana informacji na określony temat i konfrontacja opinii,
B -
niekontrolowana wymiana poglądów,
C -
ustalenie odpowiedzi lub rozwiązanie jakiegoś problemu
wynikającego z programu kursu.
18.
W instruktażu wstępnym najczęściej stosuje się metody:
A - pokazu,
B -
pogadanki, objaśnienia,
C -
ćwiczenia.
PSYCHOLOGIA
1.
Psychologia ogólna jako nauka zajmuje się:
A
– rozwojem fizycznym człowieka,
B
– zjawiskami psychicznymi,
C
– zaburzeniami w zachowaniu.
2.
Które z wymienionych składników mają Pana zdaniem wpływ na rozwój
psychofizyczny człowieka :
A
– środowisko,
B
– wychowanie,
C --
kształcenie
.
3.
Które z określeń typu temperamentu jest właściwe?
A -
sangwinik: typ silny, zrównoważony, ruchliwy,
B -
flegmatyk: typ słaby, zrównoważony, powolny,
C -
choleryk: typ silny, niezrównoważony.
4.
Zespół cech psychicznych zwanych nastawieniami czynnościowymi, w
których wyraża się stosunek jednostki do rzeczywistości to:
A - emocje,
B - charakter,
C - instynkt.
5.
Instruktor w czasie prowadzenia nauki jazdy powinien :
A -
ciągle zwracać uwagę kursantowi,
B -
zachować spokój i opanowanie oraz pozostawić całkowitą swobodę
kursantowi,
C -
udzielać krótkich, korygujących uwag i omówić je szczegółowo po
zatrzymaniu pojazdu.