Wojskowy Klub Sportowy Polonia Jelenia Góra 

sekcja piłki siatkowej 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jelenia Góra 

2010 

 

Wraz  z  powstaniem  Wojskowego  Klubu  Sportowego 

„Polonia”  w  roku  1957  została  zorganizowana  sekcja  piłki 

siatkowej  mężczyzn.  W  odróżnieniu  od  pozostałych  gier 

zespołowych  siatkówka  nie  bardzo  pociągała  żołnierzy  do  jej 

uprawiania.  Dzięki  ówczesnym  przepisom  była  grą  zbyt 

statyczną, a z drugiej strony brakowało kilku pasjonatów, którzy 

mogliby nadać impuls i zmobilizować innych. 

Pionierem  sekcji 

oraz  grającym  zawodnikiem  został 

absolwent  poznańskiego  WSWF  –  u  Maciej  Kozak.  Z  innych 

zawodników  ówczesnej  drużyny  zapamiętano  Zdzisława  Patka 

i 

Mikołaja 

Sawczuka. 

Swój 

pierwszy 

start 

drużyna 

reprezentująca 

Oficerską 

Szkołę 

Radiotechniczną 

na 

Mistrzostwa

ch  Szkół  Lotniczych  nie  mogła  uważać  za  udany, 

gdyż trzecie miejsce mogła zawdzięczać małej ilości startujących 

drużyn.  Została  zgłoszona  do  rozgrywek  A  klasy  dolnośląskiej, 

w 

których  to  plasowała  się  jako  pewny  „średniak”.  Ale  praca 

szkoleniowa trenera M. 

Kozaka powoli zaczęła dawać rezultaty. 

Skład  drużyny  stabilizował  się,  dochodzili  nowi  zawodnicy. 

W 

1960  sekcję  zasilili  nowi  zawodnicy:  Leszek  Bach,  Andrzej 

Siennicki,  potem  Sławomir  Budźko  i  Henryk  Mroczkowski. 

Ta 

drużyna  po  zgraniu  się  reprezentowała  przyzwoity  poziom 

i 

awansowała do grona zespołów okręgowych. 

Kiedy  otworzono  granicę  państwową  w  ramach  umowy 

turystycznej  między  Polską,  a  Czechosłowacją  WKS  Polonia 

nawiązała  kontakty  sportowe  z  sąsiadami  i  często  wyjeżdżała 

oraz  przyjmowała  u  siebie  drużyny  czechosłowackie,  które 

prezentowały  wysoki  poziom.  Sekcja  siatkówki  utrzymywała 

również kontakty sportowe z sąsiadami zza Odry – z drużynami 

cywilnymi i wojskowymi z b. NRD. W latach 1963 

– 67 siatkarze 

występowali  w  lidze  okręgowej  będąc  przyzwoitym  zespołem, 

który ze zrozumiałych względów nie mógł myśleć o awansie do 

wyższej klasy (tylko kluby działające przy okręgach wojskowych 

i 

rodzajach sił zbrojnych mogły budować drużyny ekstraklasy). 

Po fuzji klubów WKS Polonia i Karkonosze nowo powstały 

MZKS  Do

lnoślązak  przez  jeden  sezon  zgłaszał  drużynę  do 

rozgrywek ligi okręgowej. W dalszym ciągu drużynę tą trenował 

M.  Kozak. 

Na  miejsce  zlikwidowanych  klubów  wojskowych 

władze  wojskowe  wprowadziły  tzw  Ligę  Uczelni  Wojskowych, 

w 

której  mogli  uczestniczyć  studenci  (słuchacze)  danej  uczelni, 

bez 

żołnierzy 

zawodowych 

i 

służby 

zasadniczej. 

Liga 

obejmowała:  piłkę  siatkową,  koszykową  i  ręczną  dla  14 

uczelni 

wojskowych. 

Później 

eksperymentowano 

dalej 

organizując  rozgrywki,  w  których  uczelnie  reprezentował 

wylosowany  plu

ton,  który  wystawiał  reprezentację  uczelni  do 

danej  gry  zespołowej.  Drużyny  wojskowe  zniknęły  z  cywilnych 

rozgrywek  ligowych,  ale  za  to 

zwiększyło  się  zainteresowanie 

dowódców, aby masowość gier zespołowych pozwalała wyłaniać 

jednostki  uzdolnione  ruchowo, 

które  pokierują  grą  na 

najwyższym poziomie tj. w plutonach. 

W  cyklu  rozgrywkowym  1971/72  siatkarzy  do  rozgrywek 

Ligi  Uczelni  Wojskowych  przygotował  Michał  Kozak  – 

uczestniczyli w niej: Leszek Sitarek, Jan Walkowiak, Józef Leja, 

Stanisław  Pabin,  Tomasz  Jasiulewicz,  Marek  Koschany,  ale  do 

strefy  medalowej  drużyna  się  nie  załapała.  Podobna  sytuacja 

była  podczas  Spartakiady  Uczelni  Wojskowych  w  1973  r.  Tym 

razem  trener  Leszek  Bach  uzyskał  VII  miejsce,  najdalsze  ze 

wszystkich  drużyn  zespołowych.  W  drużynie  występowali:  Jan 

Walkowiak,  Stanisław  Pabin,  Tadeusz  Jasiulewicz,  Andrzej 

Laudy,  Włodzimierz  Sekuła,  Andrzej  Niedziela,  Andrzej  Budz, 

Paweł Kralik.  

 

Rok  1973 

–  reprezentacja  WOSR  wraz  z  trenerem 

Leszkiem Bachem 

 

W  rozgrywkach  Wojskowego  Szkolnictwa  zwanego  w 

skrócie  Ligą  Uczelni  w  cyklu  1973/74  siatkarze  Szkoły 

Radiotechnicznej  trenowani  przez  Henryka  Mroczkowskiego 

wywalczyli  V  miejsce.  Do  składu  drużyny  dołączyli  nowi 

zawodnicy: 

Jerzy  Wikiel,  Janusz  Balukiewicz,  Jerzy  Kużdżał, 

Andrzej 

Jerzak, 

Janusz 

Rostowski, 

Witold 

Bębenek. 

Ale 

siatkarze  nie  załamywali  rąk,  startowali  w  każdej  możliwej 

imprezie:  w  roku  1975  pokonali  startujące  drużyny  w  Pucharze 

Komendanta  Powiatowego  MO  Jelenia  Góra,  startowali 

w rozgrywkach  TKKF.  Do  kolejnej  konfrontacji  sportowej  nasi 

siatkarze  stanęli  w  roku  1975.  Tym  razem  również  w  Dęblinie: 

nowy  szkoleniowiec,  siatkarz,  reprezentant  uczelni  i  klubu 

Polonia 

Stanisław  Pabin  nie  przełamał  passy  –  zdobyliśmy 

znowu 

V miejsce. W drużynie pokazali się nowi: Adam Kot, Jan 

Bury, 

Jan 

Ka

miński. 

Następuje 

eksperyment: 

Zarząd 

Wychowania  Fizycznego 

i  Sportu  MON  z  każdej  uczelni 

wojskowej  losuje  jeden  pluton  ze 

składu  III  rocznika 

podchorążych  i  z  niego  (15  –  22  słuchaczy)  wybiera  się 

najlep

szych aby w ciągu dwóch tygodni rozegrali turniej o miano 

najlepszej  drużyny  siatkarskiej  wyższych  szkół  wojskowych. 

Dla 

„radiotechnicznej”  to  udany  start:  trzeci  rocznik  szkolenia 

opanował  piłkę  siatkową  bardzo  dobrze.  Nasza  drużyna  po 

wyrównanych  pojedynkach  zajęła  pierwsze  miejsce  przed 

drużynami z Warszawy i Poznania. Oczywiście dowódcą plutonu 

był były reprezentant uczelni w piłce siatkowej Jan Walkowiak. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Rok  1976 

–  mecz    siatkarzy  z  WOSR  podczas  eliminacji 

Mistrzostw Uczelni Wojskowych 

 

Rok  1978  Szprotawa 

–  Turniej  Piłki  Siatkowej  z  okazji 

Święta Pracy – I miejsce. Najlepszym rozgrywającym Stanisław 

Pabin 

– WOSR. Pod koniec lat 70 – tych jeleniogórska siatkówka 

odbiła się od dna. Wojskowe Koło „Polonia” zgłasza drużynę do 

rozgrywek dolnośląskiej ligi  okręgowej i  w niej w  sezonie  1978-

79  zdobywa  II  miejsce,  w  1979 

–  80  –  II  miejsce,  a  na 

Mistrzostwach  Uczelni  Wojskowych  w  Poznaniu 

–  IV  miejsce. 

Zespół  Polonii  do  rozgrywek  przygotowują  trenerzy:  Jan 

Kazimierz  Kowalski  i  Andrzej  Wróbel.  Zawodnicy:  Marek 

Grzybowski, Andrzej Chmielarski, 

Sylwester Kaczyński, Ireneusz 

Budek, Mirosław Bejma, Janusz Staszałek, Andrzej Wróbel. Lata 

80 

–  82  –  drużyna  Polonii  już  jako  Uczelniany  Wojskowy  Klub 

Sportowy  (posiada  osobo

wość  prawną  od  1981  r)  trenowana 

przez Stanisława Pabina i Andrzeja Wróbla uczestniczy  w lidze 

okręgowej.  Do  drużyny  dołączają  nowi  zawodnicy:  Dariusz 

Iwanek,  Robert  Stanowski,  Krzysztof  Smółka,  Jacek  Kowal, 

Jerz

y Sztokmański, Paweł Majchrzak. 

W  następnym  sezonie  1982  –  83  do  duetu  trenerskiego 

dołącza  jeszcze  Andrzej  Siennicki,  a  do  składu  zawodniczego 

wchodzą nowi zawodnicy: Piotr Siennicki, Mirosław Żywiołowski 

i 

drużyna  awansuje  do  ligi  międzywojewódzkiej.  Kolejny  cykl 

rozgrywek  (1983-

84)  drużyna  UWKS  Polonia  awansuje  do  ligi 

makroregionalnej  (odpowiednik  obecnej  II  ligi),  zarówno 

szkoleniowcy  jak  i  zawodnicy  pozostają  bez  zmian,  jak 

w 

poprzednim sezonie. Liga makroregionalna okazała się bardzo 

wymagająca  dla  naszych  siatkarzy,  którzy  tylko  jeden  sezon 

zabawili  w  tak  doborowym  gronie.  Następuje  powrót  w  szeregi 

ligi  międzywojewódzkiej.  Beniaminek  ligi  makroregionalnej 

startując  na  Spartakiadzie  Uczelni  Wojskowych  we  Wrocławiu 

zdobył  tytuł  wicemistrza  Spartakiady  co  świadczy  o  wysokim 

poziomie drużyn rekrutujących się ze szkół oficerskich. 

W latach 1986 

– 90 – sekcją kieruje Maciej Kaźmierczak, 

trenerem  jest 

Andrzej  Wróbel,  zespół  występuje  początkowo 

w 

lidze  międzywojewódzkiej,  a  reprezentując  jeleniogórską 

WOSR  na  Spartakiadzie  (1988)  zdobywa  IV  miejsce. 

Spartakiada odbyła się w Jeleniej Górze.  

Rok 1986 

– reprezentacja WOSR 

 

Kolejne cztery lata to ograniczanie działalności sportowej 

w  związku  z  likwidowaniem  Wyższej  Szkoły  i  obniżeniem  jej 

statusu  do  Centrum  Radioelektronicznego.  W  roku  1992 

zatrudniony  jest  jako  szkoleniowiec  (6  miesięcy)  trener  Andrzej 

Kołaczyk.  Zespół kończy swą działalność w lidze  wojewódzkiej. 

Na ostatniej Spartakiadzie Uczelni Wojskowych 

mogą startować 

żołnierze  zawodowi  (podchorążych  już  brak)  i  tutaj  kadra 

oficerska jeleniogórskiej, byłej wojskowej Alma Mater zdobywa II 

miejsce  dobrze  kończąc  historię  wojskowej  siatkówki  naszego 

miasta.  A 

oto  ich  nazwiska:  Jan  Rokosz,  Maciej  Kaźmierczak, 

Wojciech  Lara,  Edward  Bartkowiak,  Lech  Lichtarski,  Andrzej 

Wróbel,  Stanisław  Sułkowski,  Mikołaj  Nikołajuk,  Jerzy 

Balcerkowski, Zbigniew Łukaszuk. 

 

 

Piłka siatkowa WKS Polonia Jelenia Góra 

Napisano w oparciu: 

Rok 1957 

– 1971 – własne informacje Henryk Stępień 

Rok 1972 

– 1996 – danych dostarczyli: Stanisław Pabin, Andrzej 

Wróbel