Akademia Górniczo- Hutnicza
im. Stanisława Staszica w Krakowie
PROJEKT INSTALACJE BUDOWLANE I
ELEKTRYCZNE
Bernatek Karol
Budownictwo III
RA 2012/2013
Grupa I
Akademia Górniczo- Hutnicza
im. Stanisława Staszica w Krakowie
PROJEKT INSTALACJE BUDOWLANE I
ELEKTRYCZNE
Bernatek Karol
Budownictwo III
RA 2012/2013
Grupa I
Część I
Instalacja Wodociągowa
OPIS TECHNICZNY
Projekt instalacji wodociągowej wody zimnej i ciepłej został opracowany dla budynku
jednorodzinnego z częściowym podpiwniczeniem oraz poddaszem użytkowym usytuowanego w
Krakowie (strefa klimatyczna III).
Dane ogólne budynku
Dany obiekt został wykonany w technologii murowanej z betonu komórkowego.
Stropy zostały wykonane z płyty żelbetowej. Ściany zewnętrzne zostały wykonane z
bloczków YTONG (gr. 36,5 cm) i ocieplone styropianem (gr. 10cm) a ściany wewnętrzne
konstrukcyjne z bloczków silikatowych SILKA (gr. 24 cm). Ściany wewnętrzne działowe
wykonano z bloczków silikatowych SILKA (gr. 12 oraz 8 cm). Podłoga na gruncie – beton
ocieplony wełną mineralną.
Budynek posiada dwie kondygnacje o wysokości 3,06 m, natomiast wysokość
kondygnacji piwnicy wynosi 2,55 m (w świetle 2,30 m). Fundamenty budynku usytuowane są
powyżej poziomu wody gruntowej. W budynku znajdują się pomieszczenia z
zapotrzebowaniem na wodę, którymi są: kuchnia i łazienka na parterze, łazienka na
poddaszu oraz kotłownia i pralnia w piwnicy.
Dla potrzeb projektowania przyjęto również:
- rzędna terenu wokół budynku
+ 230,00 [m]
- rzędna posadzki parteru
+ 230,33 [m]
- rzędna podłogi
poddasza
+
233,39
[m]
- rzędna posadowienia ławy fundamentowej
+ 227,03 [m]
- głębokość przemarzania gruntu
h
z
=1,00 [m]
- rzędna poziomu rur instalacyjnych
+ 228,40 [m]
Źródło zaopatrzenia budynku w wodę
Budynek posiada centralne zaopatrzenie w wodę pochodzące z przewodu miejskiej
sieci wodociągowej o średnicy Ø150 mm, ułożonego w odległości 10 m od ściany budynku na
głębokości 1,60 m pod powierzchnią terenu (poniżej głębokości przemarzania gruntu).
Przyjęto dyspozycyjną wysokość ciśnienia wody - H = 30 m (0,3 MPa).
Instalacja wodociągowa
Instalację wodociągową stanowi sieć przewodów z dolnym rozdziałem wody,
zasilanych bezpośrednio z przewodu wodociągowego za pomocą przyłącza wodociągowego o
długości 10 m i średnicy Ø32 mm.
W piwnicy instalacja wyposażona będzie w zawory odcinające dopływ wody,
wodomierz skrzydełkowy DN25, filtr z osadnikiem i izolator przepływów zwrotnych.
Woda ciepła będzie przygotowywana centralnie w węźle cieplnym (kocioł
dwufunkcyjny wolnostojący: JUNKERS Ceraclass Excellence ZWC 28-3 MFA) znajdującym się
w kotłowni w piwnicy (pomieszczenie 0.3).
Rys.1. Kocioł JUNKERS Ceraclass Excellence ZWC 28-3 MFA
Przewody instalacje wykonane będą z polipropylenu klasy PN 20 (ciepłe) i klasy PN
10 (zimne) o średnicach Ø16, Ø20, Ø25 i Ø32. Układ pomieszczeń pozwala na zasilenie
całego budynku za pomocą jednego wody ciepłej i jednego pionu wody zimnej.
Wyposażenie poszczególnych pomieszczeń obejmuje następujące przybory sanitarne i
urządzenia:
Tabela 1. Urządzenia i przybory sanitarne
Urządzenie Ilość [szt.]
Umywalka 2
Wanna 1
Natrysk 1
Pralka automatyczna
1
Zmywarka do naczyń
1
Zlewozmywak
2
Miska ustępowa 2
Wyposażenie poszczególnych pomieszczeń i rozmieszczenie pionów wodociągowych
zostało pokazane na rysunkach dołączonych do projektu (rys.: 1.1, 1.2, 1.3)
Przewody podłączeń instalacji wodociągowej prowadzone będą z odpowiednim
spadkiem od zaworów czerpalnych w kierunku pionu wodociągowego, natomiast w piwnicy z
takim samym spadkiem w kierunku przewodu sieci wodociągowej w celu umożliwienia
odpowietrzenia instalacji.
Obliczenie instalacji wodociągowej
Do wykonania obliczeń instalacji sporządzono rysunki aksonometryczne (rys.: 1.4, 1.5
i 1.6) oraz schematy obliczeniowe (rys.: 1.7, 1.8).
1.
Przepływ obliczeniowy wody ustalono ze wzoru:
s
dm
q
q
n
3
45
,
0
14
,
0
682
,
0
gdzie:
q – przepływ obliczeniowy, [dm
3
/s];
Σq
n
– suma normatywnych wpływów.
2.
Wysokość strat ciśnienia w sieci wewnętrznej ustalono z tablic dla rur z PP.
3.
Wysokość strat ciśnienia w obrębie wodomierza skrzydełkowego obliczono ze
wzoru:
m
q
q
h
h
2
max
max
gdzie:
q – przepływ obliczeniowy wody, [m³/h];
q
max
- maksymalny strumień objętości, [m³/h];
h
max
- wysokość straty ciśnienia przy przepływie q
max
W wyniku szczegółowych obliczeń zestawionych w tabelach (tabela 2 i tabela 3)
przedstawionych poniżej, ustalono, że wymagana wysokość ciśnienia wody wynosi 26,31 m
i jest ona mniejsza od wysokości ciśnienia dyspozycyjnego sieci wodociągowej, która to
wynosi 30 m. Zatem ciśnienie dyspozycyjne jest wystarczające do tego, aby budynek był
zasilany bezpośrednio z sieci wodociągowej bez użycia pomp.
Tabela 2. Zestawienie danych hydraulicznego obliczania przewodów wody zimnej
Odcinek
[-]
Długość
odcinka
L
[m]
Suma q
n
na
odcinku
Σ q
n
(odc.)
[-]
Suma q
n
od
początku
przewodu
Σ q
n
[dm
3
/s]
Przepływ
obliczeniowy
q
[dm
3
/s]
Średnica
przewodu
Dz x s
[mm]
Obliczeniowa
prędkość
przepływu
V
[m/s]
Jednostkowa
strata
ciśnienia
R
[daP/m]
Wysokość
straty
ciśnienia
h
t
L x R
[m]
Suma
współczynników
oporów miejscowych
Σζ
[-]
Wysokość
miejscowych
strat ciśnienia
Z
[m]
Razem
wysokość
strat
ciśnienia
(L x R) + Z
[m]
1-2 3,68
0,15 0,15
0,15
16x2,7
1,73
342,63 1,261
2,7
0,4040415
1,665
2-3 1,03
0,13 0,28 0,24
20x1,9
1,78
276,04 0,284
1,2
0,190104
0,474
3-5 0,15
0,07 0,35
0,29
20x1,9
1,46
181,23 0,027
3
0,31974
0,347
4-5 0,64
0,07 0,07
0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,055
2,7
0,0885735
0,144
5-6 3,09
-
0,42 0,32
25x2,3
1,50
151,62 0,469
2,1
0,23625
0,705
9-10 0,46
0,07 0,07
0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,039
0,9
0,0295245
0,069
8-9 1,05
0,07 0,14
0,14
16x2,7
1,61
301,79 0,317
1,2
0,155526
0,473
7-8 2,61
0,15 0,29 0,25
20x1,9
1,86
297,35 0,776
2,1
0,363258
1,139
11-12 1,21
0,07 0,07
0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,104
0,9
0,0295245
0,134
7-11 0,08
0,15 0,22
0,21
20x1,9
1,56
215,85 0,017
2,4
0,292032
0,309
6-7 0,30
-
0,51 0,36
25x2,3
1,69
188,35 0,057
2,1
0,2998905
0,357
6-13 0,88
0,13 0,13
0,13
16x2,7
1,50
263,42 0,232
1,4
0,1575
0,390
6-14 2,63
-
1,06 0,56
32x3,0
1,61
127,56 0,335
2,1
0,2721705
0,607
17-18 0,42
0,07 0,07
0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,036
0,9
0,0295245
0,066
15-17 0,36
0,07 0,14
0,14
16x2,7
1,61
301,79 0,109
2,7
0,3499335
0,459
15-16 0,43
0,25 0,25
0,23
20x1,9
1,71
255,20 0,110
2,7
0,3947535
0,505
14-15 2,91
-
0,39 0,31
25x2,3
1,22
99,61 0,290
1,8
0,133956
0,424
19-20 1,65
-
0,79 0,47
32x3,0
0,94
46,13 0,076
2,1
0,092778
0,169
14-19 0,59
-
1,45 0,67
32x3,0
1,32
84,00 0,050
1,8
0,156816
0,207
19-21 1,72
-
2,24 0,84
32x3,0
1,70
131,86 0,227
0,9
0,13005
0,357
Σ L 25,89
Σ h
t
4,871
Σ h
m
4,1259465
-
Σ h
t
+ Σ h
m
8,977
Wysokość strat ciśnienia dla wodomierza h
w
1,95
Wysokość ciśnienia przed baterią czerpalną h
z
10,00
Wysokość geometryczna h
g
5,36
Σ
26,31
Wymagana wysokość ciśnienia wody
27
Tabela 3. Zestawienie danych hydraulicznego obliczania przewodów wody ciepłej
Odcinek
[-]
Długość
odcinka
L
[m]
Suma q
n
na
odcinku
Σ q
n
(odc.)
[-]
Suma q
n
od
początku
przewodu
Σ q
n
[dm
3
/s]
Przepływ
obliczeniowy
q
[dm
3
/s]
Średnica
przewodu
Dz x s
[mm]
Obliczeniowa
prędkość
przepływu
V
[m/s]
Jednostkowa
strata
ciśnienia
R
[daP/m]
Wysokość
straty ciśnienia
h
t
L x R
[m]
Suma współczynników
oporów miejscowych
Σζ
[-]
Wysokość
miejscowych
strat
ciśnienia
Z
[m]
Razem
wysokość
strat
ciśnienia
(L x R) + Z
[m]
1-2 4,75
0,15 0,15 0,15
20x3,4
1,11
116,69 0,554
2,7
0,1663335
0,720
2-4 0,20
0,07 0,22 0,21
20x3,4
1,56
215,85 0,043
2,7
0,328536
0,372
3-4 0,60
0,07 0,07 0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,051
2,7
0,0885735
0,140
4-5 3,09
- 0,29 0,25
25x4,2
1,17
96,47 0,298
2,1
0,1437345
0,442
7-8 0,46
0,07 0,07 0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,039
0,9
0,0295245
0,069
6-7 3,35
0,07 0,14 0,14
20x3,4
1,04
102,94 0,345
2,1
0,113568
0,459
9-10 1,21
0,07 0,07 0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,104
0,9
0,0295245
0,134
6-9 0,26
0,15 0,22 0,21
20x3,4
1,56
215,85 0,056
2,1
0,255528
0,312
5-6 0,21
- 0,36 0,29
25x4,2
1,36
126,55 0,027
0,9
0,083232
0,110
5-11 2,56
- 0,65 0,42
25x4,2
1,97
250,49 0,641
2,1
0,4074945
1,048
12-13 0,42
0,07 0,07 0,07
16x2,7
0,81
85,68 0,036
0,9
0,0295245
0,066
11-12 3,62
0,07 0,14 0,14
20x3,4
1,04
102,94 0,373
1,8
0,097344
0,470
11-14 1,89
- 0,79 0,47
32x5,4
1,38
98,05 0,185
1,8
0,171396
0,356
Σ L 22,62
Σ h
t
2,752
Σ h
m
1,9443135
-
Σ h
t
+ Σ h
m
4,696
Wysokość strat ciśnienia dla wodomierza h
w
0,61
Wysokość ciśnienia przed baterią czerpalną h
z
10,00
Wysokość geometryczna h
g
5,36
Σ
20,67
Wymagana wysokość ciśnienia wody
21
Część II
Instalacja Kanalizacyjna
OPIS TECHNICZNY
Projekt instalacji kanalizacyjnej został opracowany dla budynku mieszkalnego,
jednorodzinnego z częściowym podpiwniczeniem oraz poddaszem użytkowym usytuowanego w
Krakowie.
Dane ogólne budynku
Wysokość kondygnacji przyjęto tak samo jak dla instalacji wodociągowej (część I
projektu).
Ponadto dla potrzeb projektowych przyjęto również:
- rzędna terenu wokół budynku
+ 230,00 [m]
- rzędna posadzki parteru
+ 230,33 [m]
- rzędna podłogi I kondygnacji
+ 233,39 [m]
- rzędna posadowienia ławy fundamentowej
+ 227,03 [m]
- głębokość przemarzania gruntu
h
z
=1,00 [m]
Instalacja kanalizacyjna
Instalacja kanalizacyjna obejmująca jeden pion będzie odprowadzać ścieki bytowo –
gospodarcze z budynku poprzez przykanalik do kanału sieci kanalizacyjnej ogólnospławnej.
Średnica kanału jest równa Ø0,5 m, a rzędna dna kanału w miejscu połączenia przykanalika
wynosi + 226,26 m
Przykanalik wykonany będzie z rur PVC o średnicy Ø0,15 m ze spadkiem 7 %. Na
przykanaliku zaprojektowano studzienkę rewizyjną z kręgów betonowych o średnicy
Ø1 m. Instalacja wykonana będzie z przewodów PCV o średnicach Ø0,05 m, Ø,1 m
i Ø0,125 m, łączonych kielichowo z uszczelnieniem w postaci uszczelki gumowej. Piony
kanalizacyjne o średnicy Ø0,1 m wychodzić będą ponad dach z zakończeniem w postaci rury
wywiewnej o średnicy Ø0,15 m.
Wyposażenie poszczególnych pomieszczeń obejmuje następujące przybory:
Tabela 4. Urządzenia i przybory sanitarne
Urządzenie Ilość [szt.]
Umywalka 2
Wanna 1
Natrysk 1
Pralka automatyczna
1
Zmywarka do naczyń
1
Zlewozmywak
2
Miska ustępowa 2
Rozmieszczenie poszczególnych przyborów sanitarnych i pionu kanalizacyjnego
w pomieszczeniach zostało pokazane na rysunkach dołączonych do projektu (rys.: 2.1, 2.2, 2.3)
Poziome przewody kanalizacyjne prowadzone będą z odpowiednim spadkiem w
podłogach budynku oraz poniżej podłogi w piwnicy. Instalację kanalizacyjną zaprojektowano
zgodnie z obowiązującymi normami i wiedzą techniczną dotyczącą projektowania instalacji
budowlanych.
Obliczenia instalacji kanalizacyjnej
Tabela 5. Zestawienie spadków głównego przewodu odpływowego i przykanalika
Punkt odcinka
Długość
odcinka
L [m]
Spadek
i [%]
Różnica
wysokości
[m]
Rzędna punktu
Średnica
D [m]
początkowy końcowy początkowego końcowego
1 2
2,99
2
0,0598
227,03
226,9702 0,100
2 3
2,12
2
0,0424
226,9702
226,9278 0,100
3 4
4,39
2
0,0878
226,9278
226,84 0,125
4 5
8,31
7
0,5817
226,84
226,2583 0,150
W celu wyznaczenia średnic przewodów odpływowych pod budyniem oraz średnicy
przykanalika wyznaczono przepływ obliczeniowy ścieków:
s
dm
AW
K
q
s
s
3
*
gdzie:
K – odpływ charakterystyczny, zależny od przeznaczenia; dla budynków
mieszkalnych K=0,5 [dm
3
/s];
AW
s
– równoważnik odpływu, zależny od rodzaju podłączonego
przyboru.
Do obliczeń wykorzystano następujące wartości równoważników:
Tabela 6. Wartości równoważników odpływu dla urządzeń
Urządzenie Wartość AW
s
Zlewozmywak 1
Zmywarka 1
Miska ustępowa 2,5
Wanna 1
Natrysk 1
Pralka automatyczna
1
Umywalka 0,5
Wyniki Hydraulicznego obliczenia przewodu odpływowego i przykanalika zestawiono w tabeli 7.
Tabela 7. Wyniki hydraulicznych obliczeń przewodu odpływowego i przykanalika
Odcinek
Suma AW
s
na odcinku
Σ AW
s
Suma AW
s
od początku
przewodu
Σ AW
s
Przepływ
obliczeniowy
q
[dm
3
/s]
Średnica
przewodu
D
[m]
Spadek
przewodu
i
[%]
przewodu
odpływowego
przykanalika
1-2
10 10 1,58
0,100 2
2-3
2 12 1,73
0,100 2
3-4
- 12 8,084
0,125 2
4-5
-
12
8,084
0,150 7
Przepływ obliczeniowy dla odcinka ścieków bytowo-gospodarczych q = 1,72 [dm
3
/s] nie
przekracza dopuszczalnej wartości q
dop
= 4 [dm
3
/s]. W związku z tym zaprojektowano średnicę
pionów oraz kanału odpływowego D = 0,1 [m]. Odcinek ten przechodzi następnie w kanalizację
ogólnospławną, dla której przepływ obliczeniowy q = 8,084 [dm
3
/s] powoduje iż średnica
kanału odpływowego musi zostać zwiększona do D = 0,125 [m] a średnica przykanalika
zgodnie z normą wynosić będzie D = 0,15 [m].
Odprowadzenie ścieków opadowych
W projekcie wykorzystano rynny oraz rury spustowe systemu odwodnieniowego
RHEINZINK wykonane z tworzywa sztucznego. Rynny zamocowane będą pod okapem połaci
dachowej, ze spadkiem ok. 0,5 % w kierunku rur spustowych mocowanych przy ścianie
budynku.
Ścieki opadowe spływają za pośrednictwem rur spustowych wyposażonych w rewizję
przesuwną do kanalizacji ogólnospławnej. W projekcie przyjęto rynny o średnicy Ø0,125 m
oraz piony o średnicy Ø0,07 m rozstawione na rogach ścian budynku.
Przepływ obliczeniowy ścieków deszczowych ustalono ze wzoru:
s
dm
I
A
q
d
3
10000
*
*
gdzie:
Ψ – współczynnik spływu; dla dachu o nachyleni powyżej 15
0
Ψ = 1,0;
A – powierzchnia odwadniania, [m
2
]; A = 211,8 [m
2
];
I – miarodajne natężenie deszczu, [dm
3
/(s*ha)]; I = 300 [dm
3
/(s*ha)];.
s
dm
q
d
3
354
,
6
10000
300
*
8
,
211
*
0
,
1
Przepływ obliczeniowy w przewodach odpływowych i podłączeniach kanalizacji ogólnospławnej:
s
dm
q
q
q
d
s
og
3
s
dm
q
og
3
084
,
8
354
,
6
73
,
1
Część III
Instalacja Gazowa
OPIS TECHNICZNY
Instalacja gazowa została zaprojektowana dla domu jednorodzinnego z częściowym
podpiwniczeniem zlokalizowanego w Krakowie. Instalacja gazu ma być zasilana przez przyłącze
o średnicy Ø32 mm z gazociągu ulicznego niskoprężnego o średnicy Ø150 mm, ułożonego na
głębokości 1,50 m znajdującego się w odległości 10 m od budynku.
Główny kurek gazowy oraz gazomierz znajdują się w szafce gazowej o wymiarach
50×55×25 cm na zewnętrznej ścianie budynku. Szafka usytuowana jest na wysokości 1,0 m nad
poziomem terenu oraz w odległości 0,86 m i 1,38 m od najbliższych okien. Schemat
doprowadzenia przewodów gazu oraz jego rozprowadzenie po poszczególnych pomieszczeniach
budynku pokazano na rysunkach załączonych do projektu (rys nr: 3.1, 3.2)
Prowadzenie przewodów
Przewody zaprojektowano w postaci rur stalowych bez szwu o średnicach: 15 mm
i 20 mm. Przewody należy prowadzić po wierzchu ściany w odległości 2 cm od ściany ze
spadkiem 4
0
/
00
w kierunku dopływu gazu. Umocowane są na uchwytach rozmieszczonych w
odległości 2,0 m. Poszczególne odcinki należy łączyć przez spawanie acetylenowo-tlenowe i
zabezpieczyć przed korozją malowaniem farbami antykorozyjnymi nawierzchniowymi
dopuszczonymi do malowania stali. Przewody gazowe należy układać nad przewodami wody
oraz prądu przy zachowaniu odległości:
1)
10 cm od pionowych przewodów wodno - kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania;
2)
15 cm od poziomych przewodów wodno-kanalizacyjnych i centralnego ogrzewania (
nad tymi przewodami);
3)
10 cm od nie uszczelnionych puszek instalacji elektrycznej;
4)
20 cm od równoległych przewodów telekomunikacyjnych;
5)
60 cm od urządzeń iskrzących się.
Przy przejściach przez przegrody konstrukcyjne (ściany, stropy) przewody należy
prowadzić w rurkach ochronnych, które powinny wystawać po 10 mm z każdej strony
przegrody. Przewodów nie wolno prowadzić pod podłogami.
Odbiorniki gazowe
Projekt przewiduje montaż następujących odbiorników gazu:
Tabela 8. Urządzenia podłączone do instalacji gazowej
Rodzaj aparatu gazowego
Ilość sztuk
Kuchenka gazowa czteropalnikowa
z gazowym piekarnikiem
1
Kocioł dwufunkcyjny gazowy
1
Warunki wentylacji pomieszczeń i odprowadzenia spalin
Pomieszczenie kotłowni, w której montowany będzie kocioł gazowy posiada dwa
przewody kominowe: spalinowy oraz kanał wentylacji grawitacyjnej 14 x 14 cm wyprowadzane
bezpośrednio na zewnątrz budynku (wlot zakończony kratką wentylacyjną zewnętrzną, a
wylot doprowadzony w okolice kotła z zakończeniem kratką wentylacyjną wewnętrzną).
Część IV
Instalacja Centralnego
Ogrzewania
OPIS TECHNICZNY
Projekt instalacji centralnego ogrzewania został opracowany dla budynku mieszkalnego
jednorodzinnego z podpiwniczeniem usytuowanego w Krakowie. W piwnicy budynku jedno z
pomieszczeń (pomieszczenie nr 0.3) zostało przeznaczone na kotłownię. W
pomieszczeniu tym znajduje się kocioł grzewczy, dwufunkcyjny, stojący, firmy JUNKERS o
mocy cieplnej równej 28 kW do instalacji centralnego ogrzewania. Paliwem zasilającym dany
kocioł jest gaz ziemny z miejskiej instalacji gazowej. Na wyposażenie kotła składa się
pompa obiegowa c.o. i c.w.u. oraz zbiorcze naczynie przeponowe.
Instalacja c.o wykonana zostanie z rur i łączników z PP-3 Hydro-Plast oraz wodnych
grzejników konwekcyjnych firmy CONVECTOR z zasilaniem dolnym.
Parametry obliczeniowe środowiska
Budynek jest zlokalizowany w III strefie klimatycznej (Kraków), co odpowiada w/g
normy PN-82/B-02403 zewnętrznej temperaturze obliczeniowej –20
o
C.
Parametry obliczeniowe powietrza wewnętrznego
Obliczeniowe wartości temperatury powietrza wewnętrznego przyjmowane do obliczeń
zapotrzebowania na moc cieplną zostały przyjęte w/g PN-82/B-02402 i zaznaczone są na
poszczególnych rysunkach załączonych do projektu, na których przedstawione jest również
rozmieszczenie grzejników w pomieszczeniach budynku (rys nr: 4.1, 4.2, 4.3). Rozwinięcie
instalacji całego budynku pokazane zostało na rysunku nr 4.4.
Dobór obudowy budynku i jej obliczenia ciepłotechniczne
Dla projektowanego budynku wybrano następujące materiały budowlane:
1)
Ściany zewnętrzne dwuwarstwowe z bloczków betonu komórkowego YTONG
PP2/0,4 S+GT gr. 36,5 cm ocieplone styropianem EPS 70;
2)
Ściany wewnętrzne konstrukcyjne bloczków silikatowych SILKA E24 gr. 24cm;
3)
Ściany wewnętrzne konstrukcyjne bloczków silikatowych SILKA E24 gr. 24cm;
4)
Ściany wewnętrzne działowe z bloczków silikatowych SILKA E12 i E8 gr. 12
i 8 cm;
5)
Podłoga na gruncie z betonu gr. 15cm ocieplona wełną mineralną STROPROCK;
6)
Strop wykonany z płyty żelbetowej o gr. 15 cm ocieplony polistyrenem
ekstrudowanym ROOFMATE SL-A;
7)
Dach dwuspadowy konstrukcji drewnianej jętkowej pokryty dachówką cementową
Braas.
Obliczanie strat ciepła budynku
Zapotrzebowanie na moc cieplną dla ogrzewanych pomieszczeń oblicza się zgodnie z
normą PN-EN ISO 6946:2008 „Komponenty budowlane i elementy budynku - Opór cieplny i
współczynnik przenikania ciepła – Metoda obliczania” oraz PN-B-03406:1994 „Ogrzewnictwo –
Obliczanie zapotrzebowania na ciepło pomieszczeń o kubaturze do 600 m
3
”. Obliczenie
zapotrzebowania na ciepło składa się z obliczenia strat ciepła przez przenikanie, obliczenia
strat ciepła na wentylację oraz z obliczenia ciepła na ogrzewanie powietrza zewnętrznego
dopływającego do pomieszczeń.
Zapotrzebowanie na moc cieplną dla ogrzewania pomieszczenia:
Zapotrzebowanie na moc cieplną dla pomieszczenia określa się zależnością:
w
p
Q
d
d
Q
Q
)
1
(
2
1
[W]
gdzie:
Q
p
– straty ciepła przez przenikanie, [W];
Q
w
– zapotrzebowanie na ciepło do wentylacji, [W];
d
1
– dodatek do strat ciepła przez przenikanie dla wyrównania wpływu
niskich temperatur powierzchni przegród chłodzących pomieszczenia;
d
2
– dodatek do strat ciepła przez przenikanie uwzględniający skutki
nasłonecznienia przegród i pomieszczeń.
1.
Straty ciepła przez przenikanie przez przegrodę budowlaną wyznacza się ze wzoru:
n
i
pi
p
Q
Q
1
[W]
Q
p
- straty ciepła poszczególnych przegród lub ich części, dla
których obliczeniowy współczynnik przenikania ciepła ma jednakową
wartość, [W].
i
i
pi
A
t
t
U
Q
*
)
(
*
0
[W]
gdzie:
U - współczynnik przenikania ciepła przez i-tą przegrodę, [W/(m
2
*K)];
t
i
- obliczeniowa temperatura powietrza w pomieszczeniu, [ºC];
t
o
-obliczeniowa temperatura w przestrzeni przyległej do danej
przegrody, [ºC];
A
i
- pole powierzchni przegrody lub jej części, [m
2
].
2.
Zapotrzebowanie na ciepło do wentylacji wyznacza się ze wzoru:
V
t
t
Q
e
i
w
*
9
)
(
*
34
,
0
gdzie:
V – kubatura pomieszczenia, [m
3
];
t
i
– obliczeniowa temperatura w pomieszczeniu, [
0
C];
t
e
– obliczeniowa temperatura powietrza zewnętrznego, [
0
C].
Obliczanie współczynnika przewodzenia ciepła przegrody
1.
Opór cieplny przegrody:
d
R
[m²*K/W]
gdzie:
d – grubość warstwy, [m];
λ – obliczeniowa wartość współczynnika przewodzenia ciepła materiału
przegrody, [W/(m*K)].
2.
Współczynnik przenikania ciepła bez uwzględnienia mostków cieplnych:
e
i
R
R
R
U
1
[W/(m²*K)]
gdzie:
R
i
, R
e
- jednostkowe opory przejmowania ciepła zależne od kierunku
strumienia cieplnego (odczytane z PN-EN ISO 6946:2008), [m²*K/W];
R – jednostkowy opór przewodzenia ciepła przez przegrodę.
3.
Współczynnik przenikania ciepła z uwzględnieniem mostków cieplnych:
U
U
U
calkowite
[W/(m²*K)]
U = 0,05 – ściany zewnętrzne z otworami okiennymi i drzwiowymi.
Współczynnik przewodzenia ciepła dla przegród w projekcie:
I.
Ściana zewnętrzna
R = 5,358 [m²K/W]
R
i
= 0,12 [m²K/W]
R
e
= 0,04 [m²K/W]
U = 0,181 [W/m²K]
Tabela 9. Ściana zewnętrzna
L.p. Materiał przegrody
λ
[W/mK]
Grubość
warstwy
d [m]
Opór
przewodzenia
ciepła
R [m²K/W]
Współczynnik
przenikania
ciepła
U [W/m
2
K]
1
Tynk wapienny wewnętrzny
0,700 0,015
0,021
0,181
2
Bloczek YTONG
PP2/0.4S+GT
0,110 0,365
3,318
3
Styropian EPS 70
0,040
0,080
2,000
5 Tynk
cementowo-wapienny 0,820 0,015
0,018
Całkowita gr. ściany 0,475
Σ = 5,358
II.
Ściana wewnętrzna konstrukcyjna
R = 0,360 [m²K/W]
R
i
= 0,12 [m²K/W]
R
e
= 0,04 [m²K/W]
U = 1,924 [W/m²K]
Tabela 10. Ściana wewnętrzna konstrukcyjna
L.p. Materiał przegrody
λ
[W/mK]
Grubość
warstwy
d [m]
Opór
przewodzenia
ciepła
R [m²K/W]
Współczynnik
przenikania
ciepła
U [W/m
2
K]
1
Tynk wapienny wewnętrzny 0,70 0,015
0,021
1,924
2
Bloczek SILKA E24
0,75
0,240
0,320
3 Tynk
cementowo-wapienny 0,82 0,015
0,018
Całkowita gr. Ściany 0,270
Σ = 0,360
III.
Ściana wewnętrzna działowa
R = 0,200 [m²K/W]
R
i
= 0,12 [m²K/W]
R
e
= 0,04 [m²K/W]
U = 2,780 [W/m²K]
Tabela 11. Ściana wewnętrzna działowa
L.p. Materiał przegrody
λ
[W/mK]
Grubość
warstwy
d [m]
Opór
przewodzenia
ciepła
R [m²K/W]
Współczynnik
przenikania
ciepła
U [W/m
2
K]
1
Tynk wapienny wewnętrzny 0,70 0,015
0,021
2,780
2
Bloczek SILKA E12
0,75
0,120
0,160
3 Tynk
cementowo-wapienny 0,82 0,015
0,018
Całkowita gr. ściany 0,15
Σ = 0,200
IV.
Strop
R = 0,987 [m²K/W]
R
i
= 0,17 [m²K/W]
R
e
= 0,04 [m²K/W]
U = 0,835 [W/m²K]
Tabela 12. Strop międzypiętrowy
L.p. Materiał przegrody
λ
[W/mK]
Grubość
warstwy
d [m]
Opór
przewodzeni
a ciepła
R [m²K/W]
Współczynnik
przenikania
ciepła
U [W/m
2
K]
1 Parkiet
mozaikowy 0,220
0,020
0,091
0,835
2 Płyta żelbetowa + wyrównanie
1,700
0,170
0,100
4 Polistyren
ekstrudowany 0,045
0,035 0,778
5 Tynk
cementowo-wapienny 0,820 0,015 0,018
Całkowita gr. stropu
0,24
Σ = 0,987
V.
Posadzka na gruncie
R = 0,869 [m²K/W]
R
i
= 0,17 [m²K/W]
R
e
= 0,04 [m²K/W]
U = 0,927 [W/m²K]
Tabela 13. Posadzka na gruncie
L.p. Materiał przegrody
λ
[W/mK]
Grubość
warstwy
d [m]
Opór
przewodzeni
a ciepła
R [m²K/W]
Współczynnik
przenikania
ciepła
U [W/m
2
K]
1 Gładź cementowa
0,820
0,030
0,037
0,927
2 Wełna Mineralna Stroprock
0,041
0,030
0,732
3
Izolacja przeciwwodna i
przeciwwilgociowa
0,400 0,005
0,013
4 Płyta żelbetowa
1,70
0,150
0,088
Całkowita gr. posadzki
0,215
Σ = 0,869
VI.
Dach
R = 4,360 [m²K/W]
R
i
= 0,17 [m²K/W]
R
e
= 0,04 [m²K/W]
U = 0,219 [W/m²K]
Tabela 14. Dach
L.p.
Materiał przegrody
λ
[W/mK]
Grubość
warstwy
d [m]
Opór
przewodzeni
a ciepła
R [m²K/W]
Współczynnik
przenikania
ciepła
U [W/m
2
K]
1 Dachówka
cementowa 0,750
0,020
0,027
0,219
2 Folia
dachowa 0,180
0,005
0,028
3 Wełna Mineralna Granrock
0,0430
0,180
4,186
4 Paroizolacja 0,180
0,002
0,011
5 Płyta gipsowo kartonowa 0,230 0,025 0,109
Całkowita gr. dachu
0,24
Σ = 4,360
VII.
Stolarka
Tabela 15. Stolarka
Lp. Nazwa
Współczynnik
przenikania ciepła
U [W/m
2
K]
1 Drzwi
wewnętrzne
2,5
2 Drzwi
zewnętrzne
2
3 Okno
2
Straty przez przenikanie dla wybranego pomieszczenia
Straty przenikania ciepła obliczono w pomieszczeniu nr 1.4 - pokój znajdujący się na
parterze budynku.
Tabela 16. Dane pomieszczenia
Położenie budynku
Kraków – III strefa klimatyczna
0
t = -20˚C
Przeznaczenie pomieszczenia
Pokój
i
t = 20˚C
Wysokość pomieszczenia
2,81 m
Powierzchnia pomieszczenia
12,3 m²
Kubatura pomieszczenia
V = 34,563 m
3
Działanie instalacji grzewczej
bez przerwy
Okno 1,5×1
m
Drzwi
0,9×2,0 m
Straty ciepła pomiędzy pokojem, holem i pokojem dziennym wynoszą 0 gdyż są to
pomieszczenia o tej samej temperaturze obliczeniowej.
Na poddaszu znajduje się sypialnia, której temperatura obliczeniowa równa jest 20
0
C
dlatego różnica temperatur równa jest 0 a w związku z tym nie występuje przepływ ciepła
przez strop nad pokojem.
Strata ciepła występuje natomiast przez podłogę na gruncie w związku z tym
pomieszczenie należy podzielić na dwie strefy i straty obliczyć oddzielnie dla każdej strefy.
Strefę pierwszą stanowi pas gruntu o szerokości 1 m przyległy do ścian
zewnętrznych (przy czym obszary nakładania się pasów, w narożach, należy liczyć podwójnie).
Strefę drugą stanowi pozostała powierzchnia podłogi.
Straty ciepła strefy pierwszej oblicza się wg wzoru:
A
t
t
U
Q
i
*
)
(
*
0
0
[W]
gdzie:
U - współczynnik przenikania ciepła przez przegrodę, [W/(m
2
*K)];
t
i
- obliczeniowa temperatura powietrza w pomieszczeniu, [ºC];
t
o
-obliczeniowa temperatura w przestrzeni przyległej do danej
przegrody, [ºC];
A
- pole powierzchni pierwszej strefy, [m
2
].
Straty ciepła strefy drugiej oblicza się ze wzoru:
i
g
i
A
t
t
U
Q
*
)
(
*
0
[W]
gdzie:
U - współczynnik przenikania ciepła przez i-tą przegrodę, [W/(m
2
*K)];
t
i
- obliczeniowa temperatura powietrza w pomieszczeniu, [ºC];
t
g
– obliczeniowa, dla drugiej strefy podłogi, temperatura gruntu równa
8°C dla wszystkich stref klimatycznych Polski, [ºC];
A
- pole powierzchni drugiej strefy, [m
2
].
1.
Straty ciepła przez przenikanie:
Tabela 17. Zestawienie strat ciepła przez przenikanie dla pokoju.
L.p. Rodzaj
przegrody
U
[W/(m
2
K)]
A
[m
2
]
t
i
[
0
C]
t
e
[
0
C]
Q
0
[W]
1
Ściana zewnętrzna północna
0,181
7,96
20
-20
57,5989
2
Ściana zewnętrzna zachodnia
0,181
3,92
20
-20
28,3804
3
Ściana wewnętrzna zachodnia
1,924
8,70
20
16
66,9317
4 Okno
2
1,5
20
-20
120
5 Podłoga na gruncie strefa I
0,927
3,83
20
-20
141,972
6 Podłoga na gruncie strefa II
0,927
8,47
20
8
94,2336
Q
p
=
Q
0
509,117
2.
Dodatki do strat ciepła przez przegrodę:
d
1
= 0,15
d
2
= 0
3.
Zapotrzebowanie na ciepło wentylacji:
W
Q
w
99
,
158
563
,
34
*
9
20
20
*
34
,
0
4.
Obliczeniowe zapotrzebowanie pomieszczenia na ciepło:
W
Q
257
,
669
99
,
158
)
15
,
0
1
(
117
,
509
W tabeli poniżej zestawiono obliczeniowe zapotrzebowanie pomieszczenia na ciepło dla
wszystkich pomieszczeń w budynku:
Tabela 18
Lp. Rodzaj
pomieszczenia T
[°C]
Q[W]
0.1 Klatka
schodowa
16
346,61
0.2 Komunikacja
16
141,33
0.3 Kotłownia
16
428,68
0.4 Pralnia
16
273,58
0.5 Sala
sportowa
20
2456,21
1.1 Wiatrołap 12
-14,11
1.2 Klatka
schodowa
16
151,19
1.3 Garaż 16
1371,09
1.4 Pokój
20
669,26
1.5 Pokój
dzienny
20
1805,68
1.6 Hol
20
167,70
1.7 Kuchnia
20
568,01
1.8 Spiżarka 16
-28,99
1.9
Łazienka 25
359,20
2.1 Klatka
schodowa
16
151,19
2.2 Pokój
I
20
1242,33
2.3 Pokój
II
20
858,04
2.4 Pokój
III
20
1253,73
2.5 Pokój
IV
20
819,22
2.6
Łazienka 25
1120,80
2.7 Przedpokój
20
210,58
Dobór grzejnika
1.
Powierzchnia ogrzewalna grzejnika konwekcyjnego obliczana jest ze wzoru:
2
*
*
m
t
U
Q
A
g
g
gdzie:
Q
g
– obliczeniowa wydajność cieplna, [W];
U – współczynnik przenikania ciepła przez ściankę grzejnika,
[W/(m
2
*K)];
∆t
g
– średnia arytmetyczna różnica temperatur, [K];
ε – współczynnik korygujący.
W
Q
Q
s
o
p
u
t
g
*
*
*
*
*
gdzie:
Q – obliczeniowe zapotrzebowanie na moc cieplną pomieszczenia
β
t
– współczynnik uwzględniający zastosowanie zaworu
termostatycznego;
β
u
– współczynnik uwzględniający wpływ usytuowania grzejnika;
β
p
– współczynnik uwzględniający sposób włączenia grzejnika;
β
o
– współczynnik uwzględniający wpływ obudowy.
2.
Współczynnik przenikania ciepła dla grzejnika wyznacza się ze wzoru:
a
g
m
t
c
U
*
*
gdzie:
c, m, a – parametry stałe dla danego typu grzejnika;
∆t
g
– średnia arytmetyczna różnic temperatur, [
0
C];
m – strumień masy czynnika grzejnego, [kg/h].
i
p
z
g
t
t
t
t
2
gdzie:
t
z
– obliczeniowa temperatura wody zasilającej grzejnik, [
0
C];
t
p
– obliczeniowa temperatura wody powrotnej z grzejnika, [
0
C];
t
i
– obliczeniowa temperatura w pomieszczeniu, [
0
C].
3.
Współczynnik krygujący ε w funkcji ilorazu końcowej i początkowej różnicy temperatur
oraz wykładnika charakterystyki cieplnej grzejnika m wyznaczany jest na podstawie
i
z
i
p
t
t
t
t
t
t
X
1
2
m
m
x
x
x
m
1
2
1
*
1
1
1
*
Do doboru grzejników dla pomieszczeń w projekcje wykorzystano program dostępny na
stronie producenta zastosowanych grzejników CONVECTOR.
W danym pomieszczeniu nr 1.4 należy zainstalować grzejnik CONVECTOR GC 4/7 o
łącznej mocy cieplnej równej 834 W i wymiarach 700 x 400 x 110 mm.
Łączne zapotrzebowanie na ciepło dla wszystkich pomieszczeń w budynku wyniosło
12128,4906 W. Należy jednak wziąć pod uwagę również potrzebę podgrzania wody użytkowej.
Dlatego biorąc pod uwagę te czynniki w budynku zastosowano kocioł o mocy cieplnej 28 kW.
Kocioł c.o. (opalany paliwem gazowym) należy wyposażyć w pełnoskokowy zawór
bezpieczeństwa bezpośredniego działania. Dobrano przedstawiony poniżej kocioł grzewczy
dwufunkcyjny, stojący, firmy JUNKERS model: Ceraclass Excellence ZWC 28-3 MFA o mocy
cieplnej równej 28 kW z wbudowanym zasobnikiem ze stali nierdzewnej.
Tabela 19. Dane techniczne kotła
Moc grzewcza [kW]
28
Wymiary (wys. x szer. x głęb.) [mm]
850 x 440 x 370
Maksymalna moc dla c.w.u. [kW]
28,1
Zakres regulacji temperatury c.w.u. [C]
40-60
Maksymalne ciśnienie c.o. [bar]
3,0
Maksymalne ciśnienie c.w.u. [bar]
10,0
Minimalne ciśnienie przepływu [bar]
0,2
Zapłon elektroniczny
tak
Część V
Instalacja Wentylacyjna
OPIS TECHNICZNY
Projekt instalacji wentylacyjnej został opracowany dla domku jednorodzinnego z
częściowym podpiwniczeniem znajdującego się w Krakowie (III strefa klimatyczna). W domu
zastosowano wentylację grawitacyjną regulowaną.
System wentylacji
Układ funkcjonalny pomieszczeń w budynku wymaga zastosowania trzech kominów, do
których podłączone zostanie siedem przewodów wentylacyjnych, dwa kanały spalinowy oraz
jeden kanał dymowy. Rozmieszczenie pionów wentylacyjnych, przekroje i rzuty bloków
kanałów: wentylacyjnych, spalinowego i dymowego przedstawione zostały na rysunkach
załączonych do projektu (rys. nr: 5.1, 5.2, 5.3, 5.4).
Układ wentylacji mieszkania powinien zapewniać co najmniej:
1)
doprowadzanie powietrza zewnętrznego do pokojów mieszkalnych oraz kuchni z oknem
zewnętrznym;
2)
usuwanie powietrza zużytego z kuchni, łazienki oraz ewentualnego pomocniczego
pomieszczenia bezokiennego (składzik, garderoba).
Natomiast pomieszczenia, w których przewiduje się zainstalowanie aparatów gazowych
musza spełniać następujące warunki:
1)
ciągła wymiana powietrza przez zainstalowanie kratek wentylacyjnych na czynnym
kanale;
2)
wysokość pomieszczenia nie powinna być mniejsza niż 2,2 m;
Pomieszczenie z zainstalowanym kotłem gazowym powinno:
1)
posiadać wentylację zapewniająca przynajmniej trzykrotną wymianę powietrza w ciągu
godziny;
2)
posiadać czynną powierzchnię otworów nawiewnych 4,3 cm
2
/kW zainstalowanej mocy
lecz nie mniej niż 150 cm
2
dla kotłów o mocy do 15 kW;
3)
otwór wentylacji nawiewnej powinien być umieszczony nie wyżej niż 0,5 m nad
posadzką;
4)
czynna powierzchnia otworów wywiewnych powinna odpowiadać połowie powierzchni
otworów nawiewnych;
5)
przewody wentylacyjne nie mogą mieć poza kotłownią żadnych otworów oprócz
właściwego wylotu.
Ponadto w/g PN-89/B-10425:
1)
Przewody dymowe należy prowadzić od otworów wycierowych do wylotów komina lub
nasady kominowej. Dolna krawędź otworu wycierowego przewodów z palenisk
usytuowanych w pomieszczeniach, w których znajduje się wlot, powinna znajdować się
na wysokości 0,3 m od podłogi. Otwory wycierowe powinny być łatwo dostępne, mieć
osadnik na sadze i być zamknięte szczelnymi drzwiczkami;
2)
Przewody spalinowe należy prowadzić od otworów rewizyjnych do wylotu komina lub
nasady kominowej. Otwory rewizyjne powinny znajdować się na poziomie 0,4 m poniżej
wlotu do przewodu;
3)
Przewody wentylacyjne należy prowadzić od wlotu do wylotu komina. W kominach
powinny być wykonane boczne otwory wylotowe. Dopuszcza się wykonywanie górnych
otworów wylotowych, pod warunkiem stosowania nasad blaszanych nad wylotem.
Obliczenie systemu wentylacji dla wybranego pomieszczenia
Obliczenia wentylacyjne łazienki (pomieszczenie nr 1.9) znajdującej się na parterze.
Dopływ powietrza wewnętrznego do łazienki jest zapewniony przez otwory w dolnych
częściach drzwi oraz szczeliny pomiędzy dolną krawędzią drzwi a podłogą lub progiem,
których sumaryczny przekrój netto wynosić 200 cm
2
.
Odpływ powietrza z łazienki został zapewniony przez otwory wywiewne, usytuowane
w górnej części ściany i przyłączone do pionowych przewodów wentylacji grawitacyjnej.
1.
Strumień powietrza dla łazienki przyjęto zgodnie z normą PN-83/B-03430
„Wentylacja w budynkach mieszkalnych zamieszkania zbiorowego i użyteczności
publicznej – Wymagania”:
h
m
L
3
50
2.
Wysokość kanału jest równa :
m
h
2
,
4
3.
Kubatura pomieszczenia (powierzchnia – 2,2 m
2
, wysokość w świetle – 2,81 m)
3
522
,
5
2
,
2
*
81
,
2
m
V
4.
Gęstość powietrza wyliczono ze wzoru:
3
273
353
m
kg
t
dla:
t
z
– -20, [
0
C ] (III strefa klimatyczna);
t
w
– +25, [
0
C] (PN-82/B-02402 – łazienka).
Ostatecznie:
3
3953
,
1
20
273
353
273
353
m
kg
t
z
z
3
1846
,
1
25
273
353
273
353
m
kg
t
w
w
5.
Nadciśnienie wyliczono ze wzoru:
Pa
g
h
p
w
z
zp
*
*
Pa
p
zp
68
,
8
81
,
9
*
1846
,
1
3953
,
1
*
2
,
4
Przyjęto przekrój przewodu 14 x 14 cm
Pole powierzchni:
2
2
0196
,
0
196
14
*
14
m
cm
A
6.
Prędkość powietrza w przewodzie:
s
m
f
L
V
k
k
*
3600
gdzie:
L – strumień powietrza, [m
3
/s];
f
k
– przekrój poprzeczny przewodu, A=0,0196 m
2
.
s
m
V
k
71
,
0
0196
,
0
*
3600
50
Otrzymana wartość prędkości mieści się w dopuszczalnym przedziale (0,3÷0,8) [m/s].
Obliczenie strumienia powietrza wentylacyjnego
1.
Strumień powietrza wentylacyjnego w celu usunięcia zanieczyszczeń gazowych może
zostać obliczony z zależności:
s
g
s
s
V
G
e
max
*
gdzie:
G – ilość substancji obciążającej, [g/s];
V – przepływ objętości powietrza, [m
3
/s];
s
e
– stężenie substancji w powietrzu doprowadzanym do pomieszczenia,
[g/m
3
];
s
max
– stężenie zanieczyszczeń w powietrzu wywiewanym, [g/m
3
].
2.
Strumień powietrza wentylacyjnego w celu ograniczenia zawartości wilgoci może zostać
obliczony z zależności:
h
kg
x
x
w
M
w
3600
*
1
2
gdzie:
w – masa wytworzonej pary wodnej, [kg/s];
x
2
– graniczna zawartość wilgoci, [kg
H2O
/kg];
x
1
– zawartość wilgoci w powietrzu doprowadzonym do pomieszczenia,
[kg
H2O
/kg].
3.
Strumień powietrza wentylacyjnego w celu usunięcia nadmiaru ciepła może zostać
obliczony z zależności:
h
kg
t
t
C
Q
M
p
sj
p
1
2
*
3600
gdzie:
Q
sj
– sumaryczna moc ciepła do usunięcia, [kW];
c
p
– ciepło właściwe powietrza wilgotnego, [1,0 kJ/(kgK)];
t
2
– maksymalna, dopuszczalna temperatura w pomieszczeniu, [K];
t
1
– temperatura powietrza doprowadzanego, [K].
Dopływ powietrza do pomieszczeń z oknami zewnętrznymi zapewniony zostanie przez
nawiewniki ciśnieniowe samosterujące, w których ilość dostarczanego powietrza zależy od
różnicy ciśnienia na zewnątrz i wewnątrz pomieszczenia. Dzieje się tak do poziomu różnicy
ciśnień, przy którym wydajność nawiewnika osiąga wartość maksymalną. Przy dalszym
wzroście skrzydełka odchylają się ograniczając ilość doprowadzanego powietrza. Taka sytuacja
może być spowodowana, np. podmuchem wiatru. Użytkownik ma możliwość zamknięcia przysłony
ograniczając przepływ powietrza do minimum.
W projekcie zastosowano nawiewniki AMO 100 w ilości 8 szt.
Część VI
Instalacja Klimatyzacyjna
Dobór klimatyzator dla wybranego pomieszczenia
Projekt zakłada, że klimatyzowanym pomieszczeniem w budynku będzie pokój dzienny,
znajdujący się na parterze (pomieszczenie nr 1.5)
Tabela 20. Parametry pomieszczenia
Powierzchnia pokoju
26,3 [m
2
]
Wysokość w świetle
2,81 [m]
Powierzchnia ścian zewnętrznych
25,56 [m
2
]
Powierzchnia stropu
26,3 [m
2
]
Powierzchnia okien
8,50 [m
2
]
Powierzchnia ścian wewnętrznych:
17,12 [m
2
]
Przewidziana liczba osób
4
Obliczenia:
1.
Zewnętrzne obciążenie chłodnicze:
Przenikanie ciepła przez strop:
W
Q
s
263
10
*
3
,
26
Przenikanie ciepła przez podłogę:
W
Q
p
263
10
*
3
,
26
Przenikanie ciepła przez ścianę zewnętrzną:
W
Q
z
2
,
511
20
*
56
,
25
Przenikanie ciepła przez ścianę wewnętrzną :
W
Q
w
2
,
171
10
*
12
,
17
Przenikanie ciepła przez okna:
W
Q
o
85
10
*
5
,
8
2.
C
3.
Z
chłodnic
W pomie
Charakt
Wewnętrzne
Ciepł
Ciepł
Całkowite o
Określenie c
Wsp
Całk
Z obliczeń w
czej równej
eszczeniu za
erystyka:
Tryb pracy:
Wysokowyda
System filtr
Neutralizacj
Prosta rege
Wysokie ws
e obciążenie
ło od osób:
Q
p
*
4
ło od oświe
Q
p
*
3
bciążenie ch
Q
s
19
całkowitej w
ółczynnik s
7
,
0
s
f
kowita wydaj
f
Q
Q
G
wynika, iż n
3000 W.
ainstalowany
auto, chłod
ajny wentyl
ra PLASMOW
a nieprzyjem
eneracja filt
półczynniki
chłodnicze
400
100
*
etlenia:
300
100
*
hłodnicze w
W
4
,
93
wydajności c
prawności u
7
jność chłod
f
Q
s
s
7
,
0
4
,
1993
ależy zains
y zostanie k
dzenie, grza
ator napędz
WEGO– wyso
mnych zapac
tra
EER/COP
:
W
W
ynosi:
chłodniczej u
urządzenia k
nicza urząd
W
71
,
2847
talować klim
klimatyzato
anie, osusza
zany silnikie
oka skutecz
chów przez
urządzenia
klimatyzacyj
zenia:
W
matyzator o
r ścienny F
anie, wentyl
em DC
zność oczys
jony ujemne
klimatyzacyj
nego:
minimalnej
UJITSU ASY
acja
zczania pow
e
jnego:
wydajności
YB12LD
wietrza
Proste sterowanie kierunkiem wypływu powietrza z pilota
Regulacja siły nawiewu z pilota
Programator czasowy: włącz i wyłącz
Dane techniczne: Tabela 21
Model Jednostka
wewnętrzna
ASYB12LD
Jednostka zewnętrzna
ASYB12LD
Napięcie/Liczba faz/Częstotliwość V/Ø/Hz
230/1/50
Moc cieplna
Chłodzenie
kW
3,50(0,9-4,3)
Grzanie
4,80(0,9-6,7)
Moc elektryczna
Chłodzenie
kW
0,91
Grzanie
1,22
EER – Wskaźnik energetyczny
Chłodzenie
kW
3,85-A
COP – Wskaźnik energetyczny
Grzanie
3,93-A
Pobór prądu Chłodzenie/Grzanie
A
4,3/5,5
Osuszanie l/h
1,8
Poziom głośności j. wewnętrznej Chłodzenie
dB/(A) 41
Poziom głośności j. zewnętrznej Chłodzenie
dB(A) 47
Przepływ powietrza
Wewnętrzna/Zewnętrzna
m
3
/h 595/1830
Wymiary:
Wysokość x Szerokość x Długość
Masa netto
Jednostka wewnętrzna
mm
283 x 790 x 230
kg
9,5
Jednostka zewnętrzna
mm
540 x 790 x 290
kg 36
Instalacja chłodnicza (śr. przyłączy) Gaz/Ciecz
mm
6,35/9,52
Instalacja skroplin (śr. rury)
Wewnętrzna/Zewnętrzna
mm
16/29
Max długość instalacji chłodniczej
m
20
Max różnica poziomów
m
15
Dopuszczalny zakres temperatur
zewnętrznych
Chłodzenie
0
C
-10 – 43
Grzanie
-15 – 24
Czynnik chłodniczy
R410A
Część VII
Instalacja Centralnego
Odkurzania
OPIS INSTALACJI
Instalacja wykonana jest z rur PVC o średnicy 50 mm zakończonych gniazdami ssącymi,
rozprowadzona w podłogach i ścianach, centralnej jednostki ssącej oraz elastycznego węża
ssącego. Z jednego gniazda można za pomocą elastycznego węża o długości od 7,5m
zakończonego rurą teleskopową sprzątać powierzchnię 50m
2
. Maksymalna długość rurociągu
wynosi 25 m. Gniazda ssące przypominają budową gniazda elektryczne i są zamykane klapkami,
zamykającymi je automatycznie gdy się z nich nie korzysta.
W projekcie instalacja składa się z pięciu sztuk gniazd ssawnych odkurzacza i jednego
gniazda „okruchowego”. Szufelkę automatyczną umieszczoną w podstawie szafki kuchennej z
wylotem powietrza znajdującym się na wysokości 10 cm nad powierzchnią terenu.
Odkurzacz centralny umieszczony został w piwnicy w kotłowni ( pomieszczenie 0.3).
Projektowany system zakłada wykorzystanie systemu Push/pull, który nie wymaga
doprowadzenia instalacji elektrycznej do gniazd, gdyż jest to mechaniczno-ciśnieniowy system
włączania odkurzacza centralnego wykorzystujący wydłużenie i skracanie teleskopowej rączki.
Powietrze, po przepuszczeniu przez system filtrujący jest wyrzucane na zewnątrz budynku.
Dobór odkurzacza
Do projektowanego domu jednorodzinnego wybrano odkurzacz centralny BEAM SC 325 z
zestawem ASPIRA o mocy silnika 1550 W.
Dane techniczne:
Tabela 22. Odkurzacz centralny
Podciśnienie 27,7
kPa
Wydajność 57,6
litrów/sekundę
Moc 1550
W
Siła ssąca 530
AirWat
Poziom hałasu 62
dBa
Zbiornik na śmieci 15
l
Wysokość 89
cm
Średnica 28
cm
Silnik Domel
Turbina 2
stopniowa
W zestawie znajdują się również:
1)
wąż ssący o długości 9 m;
2)
wieszak na wąż i akcesoria;
3)
rurka teleskopowa metalowo – plastikowa;
4)
szczotka do wykładzin i podłóg twardych;
5)
szczotka mała do tapicerki;
6)
szczotka mała do mebli z podświetleniem diodami LED;
7)
szczotka mała do powierzchni delikatnych z podświetleniem diodami LED;
8)
ssawka mała;
9)
uchwyt na ssawki mocowany do rurki.
Część VIII
Instalacja Elektryczna
OPIS TECHNICZNY
Projekt instalacji elektrycznej został opracowany dla budynku jednorodzinnego z
częściowym podpiwniczeniem zlokalizowanego w Krakowie. Zawiera on opis wykonania instalacji
elektrycznej (instalacji oświetlenia podstawowego, gniazd wtyczkowych, sygnalizacji wejściowej
dzwonkowej oraz ochrony od porażeń prądem elektrycznym).
Zasilanie i pomiar energii elektrycznej
Zasilanie budynku w energię elektryczną będzie się odbywać przyłączem kablowym o
napięciu 380/220 V.
Skrzynka licznikowa umieszczona zostanie przy budynku na wysokości 1,5 m.
Rozdzielnica mieszkaniowa
Zaprojektowano rozdzielnicę mieszkaniową typu RBP 2-12 dwurzędową produkcji „FAEL”
z miejscami na 12 zabezpieczeń. W obwodzie zasilającym zainstalowano wyłącznik
przeciwporażeniowy różnicowo-prądowy, bezpośredni, 4-biegunowy, o prądzie znamionowym
40 A i prądzie różnicowym wyłączalnym 30 mA. W rozdzielnicy zainstalowano szynę zerowaną
N i szynę ochronną PE. Obwody odbiorcze zabezpieczono wyłącznikami instalacyjnymi typu S.
Do tablicy rozdzielczej podpięte jest 6 obwodów obejmujących:
1.
Gniazda w piwnicy
2.
Oświetlenie piwnicy
3.
Gniazda na parterze
4.
Oświetlenie parteru
5.
Oświetlenie piętra
6.
Gniazda na piętrze
Osprzęt instalacyjny
Rozkład przewodów instalacyjnych w poszczególnych pomieszczeniach pokazano na
rzutach kondygnacji (rysunki nr: 8.1, 8.2, 8.3).
Instalacje oświetleniowe i gniazd wtyczkowych wykonano przewodami kabelkowymi z
żyłami miedzianymi, układanymi pod tynkiem.
1)
Wszystkie gniazda wtyczkowe z wykonane bolcem ochronnym;
2)
Gniazda wtyczkowe, podwójne, zainstalowano w pokojach nad listwami przypodłogowy;
3)
Gniazda w kuchni, łazienkach, WC, kotłowni zainstalowano na wysokości 1,2 m od
podłogi (w pomieszczeniach wilgotnych zastosowano oprawy szczelne IP-44.);
4)
Dzwonek na napięcie 230 V zasilany jest z obwodu oświetleniowego. Dzwonek
zainstalowano w korytarzu przy wejściu głównym, natomiast przycisk na zewnątrz
budynku przy drzwiach wejściowych;
Ochrona przed porażeniem prądem elektrycznym
W obwodzie głównym za licznikiem, zainstalowano wyłącznik przeciwporażeniowy
różnicowo-prądowy, 4-biegunowy, bezpośredni
]
[
40 A
I
zn
]
[
30 mA
I
różóżnico
Styki ochronne gniazd wtyczkowych połączono z przewodem ochronnym PE.
Wyznaczenie mocy obliczeniowej odbiorników prądu
Tabela 23. Zestawienie mocy odbiorników pradu
Moc jednostkowa
[W]
liczba
sztuk
Moc całkowita
[W]
Żarówki
75
18
1350
100
9
900
Gniazdka 220
34
7480
Pralka 1500
1
1500
Lodówka 1500
1
1500
Odkurzacz centralny
1550
1
1550
Komputer 300
2
600
TV 400
2
800
Klimatyzator
1220
1
1220
Suma
16900
Stosując współczynnik jednoczesności 0,6 moc obliczeniowa wyniesie:
]
[
10140
16900
*
6
,
0
W
P
obl
Zakładając średni dzienny czas użytkowania odbiorników prądu na 3 godziny:
dni
h
P
P
obl
roczne
365
*
3
*
]
[
300
,
11103
365
*
3
*
10140
kWh
P
roczne
Roczne zużycie prądu wynosi 11103,3 kilowatogodzin.
Piorunochron
Obliczenie zagrożenia piorunowego wg PN-86/E-05003/01, wykonuje się poprzez
ustalenie wskaźnika zagrożenia piorunowego wg wzoru
p
A
N
m
n
W
*
*
*
*
gdzie:
n – współczynnik zależny od liczby osób w budynku na 10m
2
powierzchni;
m – współczynnik zależny od położenia budynku;
N – roczna gęstość powierzchniowa wyładowań piorunowych, [m
2
];
A – powierzchnia równoważna zbierania wyładowań przez obiekt, [m
2
];
p – prawdopodobieństwo wywołania szkody przez piorun.
Wskaźnik zagrożenia piorunowego obiektu budowlanego W ujmuje prawdopodobieństwo
trafienia pioruna w obiekt i wywołania w nim szkody.
Powierzchnię równoważną zbierania wyładowań przez obiekt wyznacza się z
zależności:
2
50
8
*
4
h
l
h
S
A
gdzie:
S – powierzchnia zajmowana przez obiekt, [m
2
];
l –długość poziomego obrysu obiektu, [m];
h – wysokość obiektu, [m].
Dla obiektów o wysokości h mniejszej niż 10 m należy przyjmować h = 10 m.
Prawdopodobieństwo wywołania szkody przez piorun wyznacza się ze wzoru:
)
(
*
K
Z
R
p
gdzie:
R, Z, K - współczynniki uwzględniające rodzaj, zawartość i konstrukcję obiektu
(wartości według normy).
Zestawienie obliczeń zagrożenia piorunowego
Tabela 24. Prawdopodobieństwo wywołania szkody
R Z
K
p
0,10 0,010
0,005
0,0015
Tabela 25. Powierzchnia równoważna
S l
h
A
109,9
56,96 10,0
7388,3
Tabela 26. Wskaźnik zagrożenia piorunowego
n m
N
W
1 1
0,0000018
1,99 * 10
5
Ponieważ otrzymana w wyniku obliczeń wartość wskaźnika zagrożenia piorunowego dla
budynku zlokalizowanego w Krakowie (1,99*10
5
) jest mniejsza od 5*10
-5
, zatem zagrożenie
piorunowe jest małe i instalacja odgromowa jest zbędna.