Holešovice

(pol. Holeszowice), dzielnica Pragi położona w centrum miasta, po lewej

stronie Wełtawy, niegdyś przemysłowa, dziś rezydencyjna, bardzo atrakcyjna ze względu na
centralne położenie. Słynie z wielu tradycyjnych czeskich knajp.
Pierwsza wzmianka pochodzi z 1228.
Znajduje się tu międzynarodowy dworzec kolejowy Nádraží Holešovice oraz oddział czeskiej
Galerii Narodowej, w której zgromadzone są zbiory sztuki współczesnej. W dzielnicy znajduje się
także neogotycki kościół pod wezwaniem świętego antoniego padewskiego, wybudowany w latach
1901-11, w stylu neogotyckim, zaprojektowany przez Franciszka Mikse

Hradczany

są od wieków centrum czeskiego dowodzenia. Siedziba czeskich królów, a od upadku

komunizmu – prezydenta. Zamek i katedra górują nad miastem. W ciągu dnia zatłoczone przez
turystów, w nocy – wymarzone miejsce na romantyczny spacer. powstała w XIV w. "królewska"
dzielnica na zachodnim, wysokim brzegu Wełtawy w Pradze. W jej skład wchodzi kompleks zamku
królewskiego (założonego w IX wieku), bazylika św. Jerzego, słynna Złota Uliczka, ogrody
królewskie z Belwederem oraz, budowana przez 6 stuleci, katedra św. Wita. Jej elementami są
także: całe b. miasto Hradczany włącznie z obszarem zajmowanym przez Loretę oraz dzielnicę
Nowy Świat (Nový Svět).
Do 1784 stanowiła odrębną jednostkę administracyjną. Zamek jest od 1918 roku siedzibą
prezydenta republiki.
Na Pierwszym Dziedzińcu (czes. První Nádvoří) oraz w kilku innych miejscach wartę trzymają
gwardziści ubrani w mundury zaprojektowane przez Teodora Pištka (zdobywcy Oscara za kostiumy
do filmu Amadeusz).
KATEDRA ŚW. WITA:
Katedrála sv. Víta, Václava a Vojtěcha to gotycka katedra, której budowę rozpoczęto w 1344 roku w
miejscu datowanej na rok 929 romańskiej rotundy świętego Wita. Wykonanie kościoła zlecił Jan
Luksemburski wraz ze swoimi synami – Karolem oraz Janem Henrykiem. Katedrę wznoszono
prawie sześćset lat.
Jej głównymi projektantami byli Francuz Mateusz z Arras oraz Petr Parléř. Ukończona została
dopiero w 1929 roku.
Przy wejściu dostrzeżemy 16-metrowy pomnik ofiar I wojny światowej oraz figurę świętego
Jerzego.
Wewnątrz zgromadzono cenne czeskie klejnoty koronacyjne. Jeden z witraży zaprojektował Alfons
Mucha. Wspaniała kaplica świętego Wacława, wykonana przez Petra Parléřa, zdobiona jest
cennymi kamieniami oraz scenami z życia świętego Wacława.
ZAMEK:
Kompleks pałaców, kościołów, obwarowań, średniowiecznych wieżyczek, uliczek i katedry
rozciąga się na powierzchni 45 hektarów wokół trzech dziedzińców. Do praskiego hradu należą
również oszałamiające rozmachem ogrody, takie jak: Ogrody Królewskie, Ogrody Zamku
Praskiego oraz Ogrody południowe – Rajski (Rajská), Hartigovski (Harigovská) i Na wałach (Na
Valech). Na zamek wchodzimy od strony Hradčanskiego námiesti przez strzeżoną rokokową bramę.
Tuż za nią znajduje się dziedziniec, zwany honorowym. Przy nim swoją rezydencję ma czeska
głowa państwa. Zwiedzanie kontynuujemy przechodząc przez zdobioną cesarskimi herbami Bramę
Mateusza z 1618 roku. Przechodząc przez nią, docieramy do drugiego z dziedzińców, w którym
wydrążono trzy studnie. Przy placu stoi Kaplica Krzyża Świętego z osiemnastego wieku, w której
przechowywane są eksponaty ze skarbca katedralnego.
Stąd wejdziemy do Galerii Malarstwa, Galerii Rudolfa oraz Lustrzanej Sali Hiszpańskiej.
Przechodząc przez kolejną bramę, naszym oczom ukaże się dziedziniec z Katedrą świętego Wita. Z
ulokowanej tu poczty można wysłać kartki pocztowe (je też tu można kupić). Dziedziniec zamkowy

kończy się tuż za katedrą, gdzie wzniesiono Pałac Zamkowy.
Bazylika i Klasztor świętego Jerzego:
bazylikę świętego Jerzego wybudowano w 1142 roku w miejscu stojącego tu wcześniej od 920 roku
kościółka. Wnętrze wykonano w stylu romańskim, natomiast główną fasadę w 1670 roku
przerobiono na styl barokowy.
W kościele bardzo często odbywają się koncerty muzyki organowej.
Klasztor istniał już od 937 roku i jest najstarszym klasztorem założonym na ziemiach czeskich.
Fundatorem był prawdopodobnie Wratysław I, który ściągnął tu zgromadzenie naśladujące reguły
świętego Benedykta. W 1782 roku w ramach reform cesarza Józefa II klasztor został zlikwidowany.
Obecnie mieści się w nim jedna z ekspozycji Galerii Narodowej.
BELWEDER:
Letohrádek královny Anny, czyli Letni Pałacyk Królowej Anny, zwany Belwederem, mieści się w
Královskiej Zahradzie (Ogrodzie Królewskim).
Renesansowy budynek, ozdobiony arkadową loggią, powstał w 1535 roku na życzenie Ferdynanda
I dla jego żony, Anny Jagiellonki. Projektantem Belwederu był Paolo del Stall. Nie ukończył on
jednak swego dzieła. Kontynuacji podjął się inny architekt – Wohlmut.
Dziś w pałacu organizowane są wystawy.
W ogrodzie przed Belwederem znajduje się śpiewająca fontanna, która gra pod wpływem
spadających kropli wody.

Zlatá ulička

jest najpopularniejszym miejscem na zamku. Stoją tu maleńkie kolorowe domki

wpasowane w gotyckie mury obronne. Od XVI wieku domki zamieszkiwali rzemieślnicy i straż
zamkowa. Według legendy mieli tu jednak mieszkać przeróżni magowie i alchemicy.
By wykreować atrakcję turystyczną, w jednym z maleńkich domków odtworzono pracownię
alchemiczną.
Cała Zlatá ulička jest przeznaczona na muzeum. Można ją zwiedzać i podziwiać te urocze maleńkie
domki z tyciusimi okienkami i z maluczkimi drzwiczkami. W niektórych chatkach znajdują się
sklepy z pamiątkami i punkty gastronomiczne.
Józefów jest dzielnicą Pragi, która stanowiła dzielnicę żydowską (jak krakowski Kazimierz). Swą
nazwę zawdzięcza Józefowi II, który przekazał Żydom prawa obywatelskie. Wchodzi w skład
obwodu Praga I. Ze wszystkich stron otoczone jest przez Stare Miasto.Jej obecny wygląd to w
dużej części zasługa wyburzeń oraz wielkiej przebudowy dzielnicy na przełomie XIX i XX wieku.
Na terenie Josefova znajduje się szereg synagog:

•

Synagoga Hiszpańska (Španělská Synagoga) z XIX wieku w stylu hiszpańsko-

mauretańskim,
•

Synagoga Maisela (Maiselova Synagoga) z XVI wieku, obecnie znajduje się tutaj Muzeum

Żydowskie,
•

Synagoga Klausa (Klauzová Synagoga) z XVII wieku,

•

Synagoga Staronowa (Staronová Synagoga) z XIII wieku, gotycka.

Znajdują się tutaj również:
Ratusz Żydowski (Židovská radnice) - rokokowy ratusz z XVIII wieku z zegarem odmierzającym
czas w przeciwną stronę;
Sala Obrzędowa (Obřadní síň) - neoromański budynek powstały w latach 1911-12, niegdyś sala
obrzędowa Żydowskiego Stowarzyszenia Pogrzebowego. Stary Cmentarz Żydowski (Starý
židovský hřbitov) czynny od XV do XVIII wieku, najstarszy ocalały cmentarz żydowski w Europie;