Międzynarodowy alfabet fonetyczny
1
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
Międzynarodowy alfabet fonetyczny, MAFWikipedia:Weryfikowalność (ang. International Phonetic Alphabet,
IPA, fr. Alphabet phonétique international, API) – alfabet fonetyczny, system transkrypcji fonetycznej przyjęty
przez Międzynarodowe Towarzystwo Fonetyczne jako ujednolicony sposób przedstawiania głosek wszystkich
języków. Składają się na niego zarówno symbole alfabetyczne jak i symbole niealfabetyczne oraz ok. 30 znaków
Tabela MAF (w wersji angielskiej)
Jest on szeroko stosowanym środkiem
standaryzacji zapisu fonetycznego dla
wszystkich języków świata. Większość znaków
IPA została zaczerpnięta wprost z alfabetu
łacińskiego lub stworzona na jego podstawie,
część pochodzi z alfabetu greckiego, a część
została stworzona specjalnie na jego potrzeby.
Międzynarodowy alfabet fonetyczny to wynik
wieloletniej pracy fonetyków zrzeszonych w
International Phonetic Association
(Międzynarodowym Towarzystwie
Fonetycznym), założonym w Paryżu w 1886
roku. Zarówno Towarzystwo, jak i stworzony
przez nie alfabet, znane są pod nazwą IPA. W
ciągu swego istnienia alfabet IPA był
kilkakrotnie zmieniany. Znaczne modyfikacje
wprowadzono w 1989 roku, po konferencji w
Kilonii. Następne zmiany przyniósł rok 1993.
Najnowsza wersja alfabetu została
opublikowana w roku 2005.
Międzynarodowe Towarzystwo Fonetyczne
zaleca, by transkrypcję fonetyczną umieszczać
w nawiasach kwadratowych: „[ ]”. Z kolei
transkrypcja fonemiczna powinna być
umieszczana między znakami ukośnika: „/ /”.
Samogłoski
Poniżej przedstawiono samogłoski kardynalne wpisane w tzw. czworokąt samogłosek. Pokazuje on względną
wysokość i przedniość samogłosek, nie jest jednak w stanie pokazać ich okrągłości. Dlatego na poniższym rysunku
przyjęto konwencję, że gdy symbole występują w parach, symbol z prawej strony oznacza samogłoskę zaokrągloną,
natomiast symbol z lewej strony, samogłoskę niezaokrągloną. Samogłoski występujące pojedynczo, z wyjątkiem
[ʊ], są niezaokrąglone.
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
2
• ʊ
Spółgłoski (płucne)
Pojedyncza artykulacja
Podział w kolumnach wg miejsca artykulacji; w rzędach wg sposobu artykulacji. Spółgłoski umieszczone po lewej
stronie komórek tabeli są bezdźwięczne, po prawej – dźwięczne.
β̞
я*
†
Uwagi:
• Gwiazdki (*) oznaczają dźwięki nieposiadające (jeszcze) swojego oficjalnego symbolu IPA.
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
3
• Znak sztyletu (†) oznacza znak IPA, który jeszcze nie został umieszczony w zestawie Unicode. Od maja 2005 r.
w sytuacji takiej znajduje się znak spółgłoski uderzeniowej wargowo-zębowej ( ). Została już zgłoszona
propozycja dodania tego symbolu do Unikodu
[1]
. Zastępczo używa się iżycy ѵ.
• Obszary zaznaczone kolorem szarym oznaczają dźwięki uważane za niemożliwe do wyartykułowania.
ʍ Półotwarta wargowo-miękkopodniebienna bezdźwięczna
w Półotwarta wargowo-miękkopodniebienna
ɥ Półotwarta wargowo-podniebienna
ɕ Szczelinowa dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna
ʑ Szczelinowa dziąsłowo-podniebienna dźwięczna
ɧ Szczelinowa zadziąsłowo-miękkopodniebienna bezdźwięczna
ɫ Półotwarta boczna zębowa welaryzowana
Spółgłoski (niepłucne)
ʘ Dwuwargowy
ɓ Dwuwargowa
ʼ
Na przykład:
Laminalny dziąsłowy („zębowy”)
ɗ Dziąsłowa
pʼ Dwuwargowa
ǃ Apikalny (za)dziąsłowy („retrofleksyjny”) ʄ Podniebienna
tʼ Dziąsłowa
ǂ Laminalny zadziąsłowy („podniebienny”) ɠ Miękkopodniebienna kʼ Miękkopodniebienna
ǁ Boczny dziąsłowy („lateralny”)
ʛ Języczkowa
sʼ Szczelinowa dziąsłowa
Afrykaty i podwójna artykulacja
Spółgłoski zwarto-szczelinowe (afrykaty) oraz spółgłoski z podwójną artykulacją są w IPA reprezentowane przez
dwa znaki połączone łuczkiem. Alternatywnie, dla niektórych afrykat można użyć jedego znaku – ligatury.
Łączenie Ligatura
Opis
t͡s
afrykata dziąsłowa bezdźwięczna
d͡z
afrykata dziąsłowa dźwięczna
t͡ʃ
afrykata zadziąsłowa bezdźwięczna
d͡ʒ
afrykata zadziąsłowa dźwięczna
t͡ɕ
afrykata dziąsłowo-podniebienna bezdźwięczna
d͡ʑ
afrykata dziąsłowo-podniebienna dźwięczna
–
afrykata boczna dziąsłowa bezdźwięczna
–
zwarta wargowo-miękkopodniebienna bezdźwięczna
–
zwarta wargowo-miękkopodniebienna dźwięczna
–
nosowa wargowo-miękkopodniebienna
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
4
Jednostki suprasegmentalne
ˈ Akcent główny
ˌ Akcent poboczny
ː Długość (samogłoska długa lub geminata)
. Podział sylabowy
|
Pauza krótsza
‖ Pauza dłuższa
↗ Intonacja wznosząca
↘ Intonacja opadająca
Do oznaczania tonów w IPA można używać znaków diakrytycznych albo specjalnych liter tonalnych.
e̋ albo ˥ Bardzo wysoki
é albo ˦ Wysoki
ē albo ˧ Średni
è albo ˨ Niski
ȅ albo ˩ Bardzo niski
ě
Wznoszący
ê
Opadający
↓
e
Przesunięcie zstępujące
↑
e
Przesunięcie wstępujące
Znaki diakrytyczne
Diakrytyki to małe znaczki umieszczone obok symboli IPA aby pokazać dokładną wymowę
[2]
"Pod-diakrytyki"
(znaczki normalnie umieszczane poniżej symbolu IPA) mogą być umieszczane nad znakiem mającym descender
(potocznie nazywany ogonem), e.g. ŋ̊
[2]
.
"Bezkropkowe" i, <ı>, jest używane, kiedy kropka interferowałaby z diakrytykami. Inne symbole IPA mogą
występować jako diakrytyki, aby przedstawić fonetyczne szczegóły: tˢ (fricative release), bʱ (dyszaco dźwięczny), ˀa
(preglottalizacja), ᵊ (epentetyczna szwa), o
ʊ
(dyftongizacja). Bardziej zaawansowane diaktrytki pojawiły się w
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
5
Diakrytyki sylabiczności
ɹ̩ n̩
e̯ ʊ̯
Consonant-release diacritics
tʰ dʰ
d̚
Bez plozji
dⁿ
dˡ
Diakrytyki dźwięczności
n̥ d̥
Bezdźwięczne
s̬ t̬
Dźwięczne
b̤ a̤
Dysząco dźwięczne
b
b̰ a̰
Skrzypiąco dźwięczne
Diakrytyki artykulacji
t̪ d̪
t̼ d̼
t̺ d̺
t̻ d̻
u̟ t̟
i̠ t̠
ë ä
e̽ ɯ̽
zbliżenie do szwy
e̝ ɹ̝ ˔ Podwyższenie (ɹ̝ = Spółgłoska szczelinowa dziąsłowa dźwięczna)
e̞ β̞ ˕ Obniżenie (β̞ = spółgłoska półotwarta dwuwargowa)
Diakrytyki koartykulacji
ɔ̹ x̹
Mniej zaokrąglone
ɔ̜ x̜ʷ
Bardziej zaokrąglone
tʷ dʷ Labializowane
tʲ dʲ
tˠ dˠ Welaryzowane
tˁ dˁ
ɫ z̴
Welaryzowane lub faryngalizowane
e̘ o̘
e̙ o̙
ẽ z̃
ɚ ɝ
Uwagi
a Aspiracja spółgłosek dźwięcznych również jest dźwięczna. Wielu lingwistów woli jeden z diakrytyków
przeznaczonych do dyszącej dźwięczności.
b Niektórzy lingwiści stosują ten symbol dyszącej dźwięcznosci tylko do sonorantów i transkrybują obstruenty
jako bʱ.
Międzynarodowy alfabet fonetyczny
6
[t]
bezdźwięczna
[d̤] dysząco dźwięczna
[d̥] luźno dźwięczna
[d] "zwykła" dźwięczna
[d̬] sztywno dźwięczna [d̰] skrzypiąco dźwięczna
[ʔt͡] glottalizacja
Przypisy
[1] http:/
pdf ISO/IEC JTC 1/SC 2/WG 2 Proposal summary form to accompany submissions for
additions to the repertoire of ISO/IEC 10646; JTC1/SC2/WG2 N2945
[2] International Phonetic Association, Handbook, p. 14-15.
Zobacz też
• Lista symboli IPA dialektów angielskich
• Lista znaków IPA w języku niemieckim
Linki zewnętrzne
• Oficjalna strona internetowa IPA (http:/
• Znaki diakrytyczne stosowane w IPA (http:/
• Przykłady (głównie) symboli niealfabetycznych stosowanych w IPA (http:/
• Darmowe czcionki Unicode ze znakami IPA:
Źródła i autorzy artykułu
7
Źródła i autorzy artykułu
Międzynarodowy alfabet fonetyczny Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=24369022 Autorzy: AdamR, Adziura, Aotearoa, Ausir, Bansp, BartekChom, Chrumps, Dagny, Dzidan,
Filemon, Fon, Gładka, Holek, J'88, M gol, Maire, Matma Rex, Micpol, Nolik, NoychoH, PC, Paelius, Paweł1995, PawełMM, PawełS, Qerez, Qurqa, Raz1el, Remigiu, Romuald Wróblewski,
Royas, Serdelll, Silmethule, TOR, Tomski, Trang Oul, Xpicto, 20 anonimowych edycji
Źródła, licencje i autorzy grafik
Plik:IPA chart 2005 png.svg Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:IPA_chart_2005_png.svg Licencja: Creative Commons Attribution-Sharealike 3.0 Autorzy:
User:Kwamikagami, User:Melroch
Plik:Blank vowel trapezoid.png Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Blank_vowel_trapezoid.png Licencja: GNU Free Documentation License Autorzy: Cassowary,
Denelson83, Lokal Profil, Moxfyre, Tryphon, WikipediaMaster
Plik:Labiodental flap (IPA).png Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Labiodental_flap_(IPA).png Licencja: Creative Commons Attribution 2.0 Autorzy: Ishwar, 2
anonimowych edycji
Licencja
Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Unported
http:/