DDT
• Ochrona roślin i plonów związana jest
nierozerwalnie z chemią i terminem pestycydy.
(Pestycydy to syntetyczne związki chemiczne,
których
działanie
sprowadza
się
do
ograniczenia populacji szkodników tych upraw.
Preparaty niszczące chwasty nazywa się
herbicydami,
zwalczające
owady
–
insektycydami, a grzyby – fungicydami).
DDT
• Za początek nowoczesnej ochrony roślin przyjmuje się
rok 1930. Pierwsze osiągnięcia związane są ze
stosowaniem herbicydu 2,4-D czyli kwasu 2,4-
dichlorofenylooctowego oraz insektycydu
DDT –
dichlorodifenylotrichloroetanu
, a więc dwóch
związków organicznych. Zastosowanie DDT (w Polsce
nazwa użytkowa – azotoks) było przełomowym
wydarzeniem w walce człowieka z owadami, gdyż
środek ten zwalczał je bardzo skutecznie, a
jednocześnie odznaczał się stosunkowo małą
toksycznością w stosunku do ludzi i innych kręgowców.
DDT
• Po raz pierwszy zastosowano go na wielką skalę
podczas II wojny światowej do zwalczania
owadów towarzyszących człowiekowi: wszom,
pchłom i pluskwom. Szczególnie przydatny
okazał się w walce z wszami, które przenoszą
zarazki groźnej choroby – tyfusu. Jak groźna to
choroba niech świadczy fakt, że podczas
działań wojennych podczas I wojny światowej
więcej ludzi zmarło na tyfus niż od działań
wojennych.
DDT
• Największym sukcesem DDT było całkowite
zlikwidowanie malarii poprzez wytępienie jej
roznosicieli – komarów. Sukces DDT był tak
wielki, że odkrycie jego zostało zaliczone do
największych osiągnięć światowej nauki, a
odkrywca – chemik szwajcarski Paul Müller –
został uhonorowany w 1948 roku nagrodą
Nobla.
DDT
• Niestety DDT, działając na peryferyjny
układ nerwowy, a więc neurotoksycznie,
nie wykazuje żadnej selektywności i
powoduje śmierć wszystkich owadów.
Negatywną jego cechą jest również to, że
bardzo trudno ulega biodegradacji i
kumuluje się w tkance tłuszczowej.
DDT
• Przełomowym dla DDT był rok 1962. W tym roku
ukazała się książka Rachel Carson „Milcząca wiosna”,
w której autorka przedstawia apokaliptyczną wizję
świata zatrutego przez chemię, świata w którym nie
słychać już śpiewu ptaków, wytrutych przez DDT,
który Pani Carson nazwała „eliksirem śmierci”.
Prawda była taka, że istotnie na terenach gdzie
intensywnie stosowano ten środek zaobserwowano, że
ptaki, szczególnie orzeł amerykański, nie wysiadują
piskląt, gdyż skorupki jaj są zbyt cienkie i jaja zbyt
łatwo ulegają zgnieceniu.
DDT
• Na podstawie obserwowanych faktów władze
USA wydały zakaz stosowania DDT, który
znalazł się na liście substancji zabronionych.
Taka decyzja została źle przyjęta w krajach
tropikalnych, szczególnie krajach trzeciego
świata.
DDT
• W Sri Lance w roku 1946 chorowało na
malarię prawie 3 mln ludzi, a po zastosowaniu
DDT liczba przypadków spadła do 17 osób. Po
wycofaniu DDT liczba przypadków wzrosła
znowu do ponad 2 mln. Dlatego też biedniejsze
kraje, wbrew zakazowi, stosują nadal DDT,
który jest bardzo skutecznym insektycydem,
jednocześnie znacznie tańszym od innych
preparatów.
DDT
• Jakkolwiek by nie wychwalać zasług DDT w
zwalczaniu owadów, szczególnie tych
roznoszących choroby, to nie można nie
zauważyć również niekorzystnego wpływu tego
insektycydu na środowisko naturalne.
DDT
• Nie odnotowano natomiast
ani jednego
przypadku śmiertelnego
na skutek
nagromadzenia DDT w organizmie
ludzkim.
DDT
• DDT kumuluje się w tłuszczu ludzi i
zwierząt, wykrywany jest ciągle w mleku
kobiet oraz samic ssaków (tłuszcz mleka)
DDT
Objawy ostrego zatrucia DDT u ludzi: wzmożona
pobudliwość, zaburzenia koordynacji ruchów, bóle
głowy, wymioty i drgawki, zgon na skutek porażenia
ośrodka oddechowego i obrzęku płuc. Szacuje się, że
dawka śmiertelna DDT dla człowieka wynosi około
kilkunastu gramów. Nagromadzenie takiej dawki w
organizmie na skutek stosowania DDT w celach
owadobójczych, a nie na skutek spożycia, do tej pory
nie zostało odnotowane.
DDT
• DDT ma związek z przedwczesnymi
porodami oraz niską wagą urodzeniową.
Na każdy 10-krotny wzrost stężenia DDT
we krwi matek przypadał 2-3-punktowy
spadek oceny rozwoju umysłowego
rocznych i dwuletnich dzieci.
DDT
• U dzieci urodzonych przez kobiety z
najwyższym poziomem pestycydu
odnotowano spadek oceny o 7-10
punktów, w porównaniu do dzieci
najmniej narażonych w łonie matki na
uszkadzające działanie DDT.
•