background image

 

6 -  1 

6. BADANIE PRZEKAZYWANIA CIEPŁA PRZEZ PRZEGRODĘ PŁASKĄ  

 

6.1 Wprowadzenie  

Wymiana ciepła w zależności od właściwości ośrodka, przebiega przez przewodzenie, 

konwekcję lub promieniowanie. W wielu przypadkach te trzy sposoby występują 
jednocześnie, często jednak jeden z nich dominuje nad pozostałymi. Ze względów 
praktycznych strumień ciepła wyraża się jednym, zastępczym współczynnikiem 
proporcjonalności, uwzględniającym złożony mechanizm wymiany ciepła. Przekazywanie 
(przenikanie) ciepła wyraża ilość energii przekazanej od czynnika „w” (wewnątrz) przez 
przegrodę do czynnika „z” (zewnątrz) (rys. 1).  

 

 

 

 

 

 

 

Rys. 1 Schemat przenikania ciepła  

 

W przypadku pojedynczej przegrody (rys. 1) na mechanizm przenikania ciepła składa się 
przejmowania ciepła przez przegrodę od czynnika „w”, proces przewodzenia ciepła oraz 
przejmowanie ciepła przez czynnik „z” po stronie zewnętrznej przegrody.  
Przenikanie ciepła jest charakteryzowane współczynnikiem przenikania „k”, zwanym rónież 
współczynnikiem Pecleta:  

z

w

k

1

1

1

 

gdzie:  k , W/m

2

 K - współczynnik przenikania ciepła,  

 

z

 i 

 

w

W/m

2

 K 

współczynnik przejmowania 

ciepła oraz  

, W/m K -

 współczynnik

 

przewodzenia ciepła.   

 

6.2 Cel ćwiczenia.  

1.1. 

Celem ćwiczenia jest 

wyznaczenie współczynników k,

 

 

z

 i 

 

w

 oraz 

 

dla przegrody płaskiej.  

1.2.Oszacowanie jaki 

wpływ na wartość współczynnika 

 

z

 ma przekazywanie ciepła 

drogą promieniowania.  

 

6.3 Opis doświadczenia.  

Gorące powietrze o temperaturze t

g

 przepływa przez pionowy nie izolowany kanał 

o przekroju prostokątnym przekazując ciepło do otoczenia o temperaturze t

0  

(rys.1). 

W

Z

Q

Q

α

w

α

z

Q

δ

t

w

t

z

t

g

t

0

W

W

Z

Z

Q

Q

Q

Q

α

w

α

w

α

z

α

z

Q

Q

δ

t

w

t

z

t

g

t

0

background image

 

6 -  2 

Wewnątrz  kanału  strumień  ciepła  od  podgrzanego  powietrza wnika do płaskiej ściany 

w warunkach  konwekcji  wymuszonej.  Na  zewnątrz  kanału  oddawanie  ciepła  do  otoczenia 
odbywa się na drodze konwekcji naturalnej i promieniowania.  

W  ściance  kanału  wbudowany  jest  czujnik  gęstości  strumienia  ciepła  q  (handlowa 

nazwa  —  ciepłomierz)  oraz  termopary  mierzące  temperaturę  powierzchni  ścianki 
wewnętrznej t

w

, zewnętrznej t

z

 i gorącego powietrza t

g

.  

Pomiary  przeprowadza  się  dla  dwóch  nastaw  grzejnika  (termowentylatora).  Odczyty 

wskazań  przyrządu  pomiarowego  (multimetru)  dla  wskazanych  w  arkuszu  pomiarowym 
położeń  przełącznika  obrotowego  (tabela  1)  dokonuje  się  w  drugiej  minucie  badań  oraz  po 
ustaleniu  się  równowagi  cieplnej  układu  (po  upływie  ok.  20  min  od  chwili  zadania  każdej 
mocy termowentylatora).  

 

Rys. 1. Schemat ideowy stanowiska 

 
Odczytane wartości należy wpisać do arkusza pomiarowego (tabela 1).  

 
6.4 Opracowanie wyników  
 

6.4.1. Wyznaczenie współczynników  

k, 

w

z

,

Do obliczenia 

współczynników k, 

,

,

w

z

wykorzystuje się wzory:  

0

.

t

t

k

q

g

                                                               

(1) 

0

.

t

t

q

z

z

                                                    

 

(2) 

w

g

w

t

t

q

.

                                                           

(3) 

z

w

k

1

1

1

                                                  

(4) 

6.4.2. Wyznaczenie współczynnika przewodzenia ciepła 

Znając 

gęstość  strumienia  ciepła  q  oraz  temperatury  t

g

,  t

z

,  t

w

  i  t

o

  należy  wyznaczyć 

współczynnik λ wykonując odpowiednie przekształcenia wzorów (1), (2), (3) i (4). 

background image

 

6 -  3 

6.4.3.  Wyznaczyć  błędy  maksymalne  współczynników  k, 

,

,

w

z

,  jeśli  gęstość  strumienia 

ciepła  q  zmierzono  z  błędem  maksymalnym  5%,    błąd  maksymalny  pomiaru  temperatury 
wynosi 0,2°C, a błąd pomiaru grubości ścianki kanału jest równy 0,5 mm. 
 
 

Tabela 1  

6. BADANIE PRZEKAZYWANIA CIEPŁA PRZEZ PRZEGRODĘ PŁASKĄ 

 

data ............................... grupa ................................ p

ot

 = .................................. t

ot

 = ................................... 

 

 

nr 

po-

mia- 

ru  

położenie  

przełącz-

nika 

10 

11 

12 

13 

14 

15 

16 

 

obliczyć  

nastawa 

wenty-

latora 

q,  

mV 

t

mV 

t

w1 

mV 

t

w2 

mV 

t

z1 

mV 

t

z2 

mV 

t

mV 

W/m

2

 

z

  

W/m

2

 

 

w

,  

W/m

2



W/mK 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Uwaga:  

Ponieważ 

zimne końce termopar mają temperaturę otoczenia t

0

, faktycznie mierzone są  

różnice temperatur  (t

z

-t

0

), (t

w

-t

0

), (t

g

-t

0

).  

Stała ciepłomierza: 

c

.

q

= 1000 W/m

2

 dla siły elektromotorycznej 

U = 50 mV.  

Charakterystyka termopar: t = 23,5*A + 25,8 + a ,  
gdzie: A, mV - wskazania multimetru,  
a – korekta temperatury zimnych końców termopary: a = (t

ot

 – 20), °C; t

ot

, °C.