Analiza fundamentalna

producenta elektrycznego sprzętu gospodarstwa

domowego

firmy „Amica” z Wronek

1.

Pozycja AMIKI na rynku, perspektywy rozwoju.

AMICA jest wiodącym krajowym producentem dużego sprzętu AGD. Spółka ma w

asortymencie podstawowe produkty z tego segmentu, tj: kuchenki /średni i wysoki segment
rynku/, lodówki oraz pralki /tzw. front loader/. Według badań rynkowych w 2001 roku, Spółce

udało się wyprzedzić Polar i tym samym zająć pozycję lidera tego rynku. Spółka zdecydowanie
umacnia swoją pozycję w najbardziej rentownych segmentach rynku AGD. Amica ma około

48–50% udziału w rynku kuchni. Jeżeli popatrzymy na rynek z perspektywy ostatniego roku, to
pozycja Spółki w tym segmencie w sposób widoczny uległa umocnieniu. Jeszcze na przełomie

2000/2001 roku była ona o 1–2 punkty procentowo słabsza w porównaniu do roku bieżącego.

W związku z pogarszającą się sytuacją materialną społeczeństwa Amica zmuszona była

skupić się na średnim i wyższym segmencie rynku, czyli na produkcji o wyższej rentowności.
Mimo rezygnacji z najtańszego segmenty rynku Amica była w stanie utrzymać swój wysoki

udział w rynku nawet przy ogólnym spadku popytu na kuchnie. W bieżącym roku Amica
postawiła na poprawę wizerunku, jako producenta nowoczesnego sprzętu.

Po spekularnym zdobyciu w ciągu 2 lat /i utrzymaniu przez kolejny rok/ ponad 20% rynku

sprzętu chłodniczego udział Amiki w tym segmencie spadł. W tej chwili szacowany jest on na

około 14-16%. Mimo to Spółce z powodzeniem udaje się lokować na rynku pralki. Według
analityków w tym roku Amica może osiągnąć 20% udział w tym segmencie, co jest bardzo

dużym sukcesem biorąc pod uwagę w segmencie tym jest ostrzejsza rywalizacja.

Strategia rozwoju Amiki od lat jest jasno określona. Podstawowym celem jest stworzenie

tzw. Centrum Białej Techniki, miejsca produkcji wszystkich podstawowych asortymentów
dużego sprzętu AGD. Spółka konsekwentnie realizuje plan, zakładając pełną realizację dopiero

około 2007-2008 roku. W ciągu najbliższych kilku lat Amica będzie inwestować dwutorowo: w
swoje marki i w efektywną sieć dystrybucji, szczególnie poza Polską. Rząd wielkości tych

inwestycji to 5 mln EUR rocznie, czyli niespełna 1,5-2% sprzedaży. Spółka Amica posiada kilka
marek produkowanych: przede wszystkim, marka Amica na rynku krajowym i na nowych

rynkach zagranicznych, marka Hansa na rynku niemieckim i na rynkach przybałtyckich oraz
marka Gram w całej Skandynawii. Jeżeli na rynkach zagranicznych uda się Spółce osiągnąć

lepsze od zakładanych wyników, wówczas jej inwestycje w dalszy rozwój dystrybucji
zagranicznej mogą wzrosnąć powyżej poziomu 5 mln EUR rocznie.

Oprócz coraz wyraźniejszego nastawienia Amiki na eksport, którego wzrost w 1Q2002

szacuje się na 20-25%, Spółka stara się odebrać konkurentom jak najwięcej rynku krajowego.

Sukces Amiki. polegający na zajęciu pierwszej pozycji na rynku, można przypisać w pewnym
stopniu kłopotom Polaru, jednak nie wydaje się, iż jest to główny czynnik. Jednym z nich było

wejście na rynek z nowym produktem-pralkami. AMICA odebrała konkurencji nowym
produktem dużą część rynku. Należy przypuszczać, że podstawą sukcesu Amiki jest

umiejętność szybkiego dostosowania się do potrzeb rynku i reagowanie na sygnały wysyłane
przez ten rynek. Jest to wielki plus Amiki i podstawowa przewaga nad wielkimi koncernami i

firmami. Przykładem błyskawicznej reakcji na sygnały rynkowe jest zmniejszenie o 50-60 mln
PLN wcześniej zakładanych wydatków na końcowym etapie wyposażenia fabryki pralek we

Wrocławiu. Odpowiednio zinterpretowane sygnały pozwoliły na optymalizację wydatków i
uchroniły Amikę przed większymi kłopotami na bardzo złym rynku w początku 2001 roku.

Ogólnie rzecz biorąc działalność operacyjna Amiki ocenić należy pozytywnie, lecz

mankamentem jest duże dyskonto nakładane przez rynek na akcje Spółki.

Równe traktowanie akcjonariuszy czy bardzo zagmatwane struktury właścicielskie Spółki i

wymagające „wyprostowania” układy handlowe przyczyniają się na tę sytuację.

2.

Struktury właścicielskie Spółki i układy handlowe.

Główny właściciel Amiki /Jacek Rutkowski/ wraz z zarządem zadeklarowali większe otwarcie

się Spółki dla pozostałych akcjonariuszy oraz zmianę statutu /rozszerzenie pięcioosobowej rady
nadzorczej o dwóch nowych członków/ w celu polepszenia przejrzystości działania Amiki.

Zmiany te ma przeprowadzić WZA Spółki. Wszystko wskazuje, iż takie działania mogą
zaowocować ocieplenie stosunków między Amicą a inwestorami finansowymi doprowadzając w

późniejszym czasie do wzrostu zaufania między inwestorami instytucjonalnymi a Amicą, co
powinno pozytywnie wpłynąć na proces zmniejszania się dyskonta nakładanego przez rynek

przy wycenie akcji Amiki.

Podstawowym „kamieniem milowym” w Amice są powiązania handlowe między Amicą a

Magotrą, która w 100% należy do Jacka Rutkowskiego. Do Magotry należy 38% duńskiego
Grama /62% należy do Amiki/, a 5% rynku niemieckiego i francuskiego. Na rozwój całego

eksportu Amiki pracuje 20 osób w Amice i 40 osób w Magotrze. Całość „nowego” eksportu

Spółki obsługiwana jest już przez samą Amikę, lecz sprawa Magotry zdecydowanie wymaga
uproszczeni. Z deklaracji Amiki wynika, że sprawa ta powinna być rozwiązana definitywnie do

połowy przyszłego roku /prawdopodobnie Amica poprodtu kupi Magotrę/.

Uproszczenia struktury właścicielskiej wymaga również sprawa blisko 3 mln akcji przejętych

w 1999 roku od Banku Handlowego. Obecnie są one w posiadaniu Amiki, ale poprzez cypryjską
spółkę Sidegrove. W Sidegrove akcje Amiki są zaksięgowane po 32 PLN, jednak biorąc pod

uwagę, że Amika finansuje cały czas jej kredyt, do ceny akcji powinien być doliczony koszt
finansowania. Prawdopodobnie 1 mln tych akcji zostanie sprzedana w grudniu jeszcze tego

roku na rynku kapitałowym, natomiast reszta pomóc ma sfinansować nabycie Magotry oraz ma
posłużyć w celu powiązania kapitałowego Amiki z inwestorem branżowym zainteresowanym

współpracą handlową.

3.

Finanse Amiki.

Ubiegły rok był chyba najcięższym w historii Spółki. Spowolnienie gospodarcze wydobyło

siłę Amiki i jej zdolność do szybkiego reagowania na sygnały płynące z rynku. Pierwsze półrocze
2001 roku nie było korzystne dla Spółki. Sprzedaż była niższa niż w analogicznym okresie roku

ubiegłego, pojawiła się strata netto sięgająca 9,7 mln PLN. Ta zła sytuacja zmusiła Spółkę w I
połowie roku do szukania nowych rynków poza granicami Polski. Niższa sprzedaż, przy tak

nasilonej konkurencji okupiona została wyższymi kosztami sprzedaży, co pociągnęło za sobą
niższą rentowność. Spadek rentowności wymusił również niższe ceny wyrobów gotowych. Ceny

sprzętu AGD spadły w ciągi 2001 roku o około 3-8%, a koszty produkcji wzrosły w niektórych
przypadkach o 2-4%. Pociągnęło to za sobą wzrost kosztów związanych ze sprzedażą. Jednak

już druga połowa 2001 roku pokazała, że Amica potrafi sobie radzić nawet na trudnym rynku.

Amica zakończyła ubiegły rok z dodatnią dynamiką sprzedaży oraz odrobiła półroczną stratę

osiągając 5,3 mln PLN zysku netto. Stało się tak mimo bardzo dużego obciążenia wyników
Amiki kosztami finansowymi. Pod koniec 2002 roku można się spodziewać znacznej poprawy

wyników Spółki. Amica w swoich prognozach zakłada, że będzie konsekwentnie umacniać
pozycje rynkową, przede wszystkim w segmencie lodówek i pralek co pozwoli zwiększyć łączny

przychód ze sprzedaży.

Kryzys pokazał siłę Amici. Dalsza działalność i rozwój Spółki, a przede wszystkim nakłady na

ekspansję rynkową oraz ewentualnie przyszła inwestycja w linie do produkcji zmywarek, będą
finansowane z własnych środków i kredytów bankowych. Sądzę, że najtrudniejszy rok, pod

względem obsługi zaciągniętych kredytów Spółka ma już za sobą.

Amica jest w stanie nadal utrzymywać potrzebny do sfinansowania działalności i inwestycji

poziom zadłużenia, tak więc nie zakładana jest nowa emisja akcji w najbliższym czasie.

http://notatek.pl/analiza-fundamentalna-firmy-amica?notatka