CASUS GENETIVUS 

–

 

¹

 

genik¾ ptîsij

  

genetivus adverbialis 

 

G

ENETIVUS CHARACTERISTICUS

 

1.  Iudicis est semper in causis verum sequi. (C

IC

. Off. 2.51) 

2.  Cuiusvis hominis est errare; nullius nisi insipientis perseverare in errore. (C

IC

. Phil. 12.5) 

3.  Temeritas est videlicet florentis aetatis, prudentia senescentis. (C

IC

. Sen. 20) 

4.  Non est mentiri meum (T

ER

. Heaut. 549) 

 

G

ENETIVUS MEMORIAE

 

5.  Cum ipse te veteris amicitiae commonefaceret, commotus es? (Rhet. ad Herenn. 4.33) 

6.  Animus meminit praeteritorum, praesentia cernit, futura providet (C

IC

. Div. 1.63). 

7.  Est proprium stultitiae aliorum vitia cernere, oblivisci suorum. (C

IC

. Tusc. 3.74) 

8.  Habetis  ducem  memorem  vestri,  oblitum  sui,  quae  non  semper  facultas  datur.  (C

IC

. 

Cat.4.19) 

 
Ć

WICZENIA

 

 

1.  Adest vir summa auctoritate et religione et fide, M. Lucullus, qui se non opinari, sed scire, 

non audisse, sed vidisse, non interfuisse, sed egisse dicit. (C

IC

.) 

2.  [Themistocles]  maritimos  praedones  consectando  mare  tutum  reddidit,  in  quo  cum 

diuitiis ornauit, tum etiam peritissimos belli navalis fecit Athenienses. (N

EP

. Them. 2.4) 

3.  Ut  petulantia,  ut  libido  magis  est  adulescentium  quam  senum,  nec  tamen  omnium 

adulescentium,  sed  non  proborum,  sic  ista  senilis  stultitia,  quae  deliratio  appellari  solet, 
senum levium est, non omnium. (C

IC

. Sen. 36) 

4.  Epaminondas  erat  enim  modestus,  prudens,  gravis,  temporibus  sapienter  utens,  peritus 

belli, fortis manu, animo maximo, adeo  veritatis diligens, ut ne ioco quidem mentiretur. 

(N

EP

. Ep. 3.2) 

5.  Aduenit  deinde  maximi  discriminis  dies,  quo  Caesar  Antoniusque,  productis  classibus, 

pro salute alter, in ruinam alter terrarum orbis dimicauere. (V

ELL

.) 

6.  Omnes autem et dicuntur et habentur tyranni, qui potestate sunt perpetua in ea ciuitate, 

quae libertate usa est. (N

EP

.) 

7.  Infirmi animi est pati non posse divitias. (S

EN

. Ep. 5.6) 

8.  Iphicrates fuit autem et animo magno et corpore imperatoriaque forma, ut ipso aspectu 

cuivis iniceret admirationem sui (...) (N

EP

. Iph. 3.2) 

9.  Catilina  admonebat  alium  egestatis,  alium  cupiditatis  suae,  compluris  periculi  aut 

ignominiae, multos victoriae Sullanae (...) (S

ALL

. Catil. 21.4) 

10. Conscia mens recti famae mendacia risit,  

sed nos in vitium credula turba sumus. (O

V

. Fast. 4.311-2) 

11. Necessitatis inventa sunt antiquiora quam voluptatis. (C

IC

. Or. 185) 

12. Vellem  equidem  idem  posse  gloriari,  quod  Cyrus,  sed  tamen  hoc  queo  dicere,  non  me 

quidem iis esse viribus, quibus aut miles bello Punico aut questor eodem bello aut consul 
in Hispania fuerim. (C

IC

.) 

13. Quem  ad  modum  sapientis  est  fortuitos  casus  magno  animo  sustinere,  ita  dementis  est 

ipsum sibi malam facere fortunam (C

OL

.

 

1.3.5) 

14. Est adulescentis maiores natu vereri exque iis deligere optimos et probatissimos, quorum 

consilio atque auctoritate nitatur. (Cic. Off. 1.122) 

15. Omnino  qui  rei  publicae  praefuturi  sunt  duo  Platonis  praecepta  teneant:  unum,  ut 

utilitatem civium sic tueantur, ut quaecumque agunt, ad eam referant obliti commodorum 

suorum, alterum, ut totum corpus rei publicae curent, ne, dum partem aliquam tuentur, 
reliquas deserant. (C

IC

. Off. 1.85)