krawiec 743[01] z2 02 n

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

MINISTERSTWO EDUKACJI

NARODOWEJ

Anna Matyga

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzieżowych 743[01].Z2.02

Poradnik dla nauczyciela

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy
Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Recenzenci:
mgr Wiesława Paciorek
mgr inż. Ewa Jachym

Opracowanie redakcyjne:
mgr Anna Matyga

Konsultacja:
mgr Ewa Figura

Poradnik stanowi obudowę dydaktyczną programu jednostki modułowej 743[01].Z2.02

„Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów odzieżowych”, zawartego
w modułowym programie nauczania dla zawodu krawiec.

Wydawca

Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, Radom 2007

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

SPIS TREŚCI

1. Wprowadzenie

2. Wymagania wstępne

3. Cele kształcenia

4. Przykładowe scenariusze zajęć

5. Ćwiczenia

5.1. Zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych i ustalania dodatku

konstrukcyjnego. Organizacja stanowiska pracy

5.1.1. Ćwiczenia

5.2. Konstrukcja i modelowanie form spódnicy podstawowej

5.2.1. Ćwiczenia

5.3. Konstrukcja i modelowanie form spodni damskich i męskich

5.3.1. Ćwiczenia

5.4. Konstrukcja odzieży damskiej przeznaczonej na górną część ciała

5.4.1. Ćwiczenia

5.5. Konstrukcja odzieży męskiej przeznaczonej na górną część ciała

5.5.1. Ćwiczenia

5.6. Zasady opracowywania szablonów podstawowych wyrobów odzieżowych.

Metody stopniowania szablonów odzieżowych

5.6.1. Ćwiczenia

Ewaluacja osiągnięć ucznia

Literatura

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

1. WPROWADZENIE

Przekazujemy Państwu Poradnik dla nauczyciela, który będzie pomocny w prowadzeniu

zajęć dydaktycznych z zakresu konstruowania i modelowania form podstawowych wyrobów
odzieżowych.

W poradniku zamieszczono:

−

wymagania wstępne, wykaz umiejętności, jakie uczeń powinien mieć już ukształtowane,
aby bez problemów mógł korzystać z poradnika,

−

cele kształcenia, wykaz umiejętności, jakie uczeń ukształtuje podczas pracy
z poradnikiem,

−

przykładowe scenariusze zajęć,

−

przykładowe ćwiczenia ze wskazówkami do realizacji, zalecanymi metodami
nauczania–uczenia oraz środkami dydaktycznymi,

−

ewaluację osiągnięć ucznia, przykładowe narzędzie pomiaru dydaktycznego,

−

literaturę uzupełniającą.

Wskazane jest, aby zajęcia dydaktyczne były prowadzone różnymi metodami

ze szczególnym uwzględnieniem aktywizujących metod nauczania.

Formy organizacyjne pracy uczniów mogą być zróżnicowane, począwszy od samodzielnej

pracy uczniów do pracy zespołowej.

Jako pomoc w realizacji jednostki modułowej dla uczniów przeznaczony jest Poradnik

dla ucznia. Nauczyciel powinien ukierunkować uczniów na właściwe korzystanie z poradnika
do nich adresowanego.

Materiał nauczania (w Poradniku dla ucznia) podzielony jest na rozdziały, które zawierają

podrozdziały. Podczas realizacji poszczególnych rozdziałów wskazanym jest zwrócenie
uwagi na następujące elementy:

−

materiał nauczania – w miarę możliwości uczniowie powinni przeanalizować
samodzielnie. Obserwuje się niedocenianie przez nauczycieli niezwykle ważnej
umiejętności, jaką uczniowie powinni bezwzględnie posiadać – czytanie tekstu
technicznego ze zrozumieniem,

−

pytania sprawdzające mają wykazać, na ile uczeń opanował materiał teoretyczny
i czy jest przygotowany do wykonania ćwiczeń. W zależności od tematu można zalecić
uczniom samodzielne odpowiedzenie na pytania lub wspólne z całą grupą uczniów,
w formie dyskusji opracowanie odpowiedzi na pytania. Druga forma jest korzystniejsza,
ponieważ nauczyciel sterując dyskusją może uaktywniać wszystkich uczniów
oraz w trakcie dyskusji usuwać wszelkie wątpliwości,

−

dominującą rolę w kształtowaniu umiejętności oraz opanowaniu materiału spełniają
ćwiczenia. W trakcie wykonywania ćwiczeń uczeń powinien zweryfikować wiedzę
teoretyczną oraz opanować nowe umiejętności. Przedstawiono dosyć obszerną
propozycję ćwiczeń wraz ze wskazówkami o sposobie ich przeprowadzenia,
uwzględniając różne możliwości ich realizacji w szkole. Nauczyciel decyduje,
które z zaproponowanych ćwiczeń jest w stanie zrealizować przy określonym zapleczu
technodydaktycznym szkoły. Prowadzący może również zrealizować ćwiczenia,
które sam opracował,

−

sprawdzian

postępów

stanowi

podsumowanie

rozdziału,

zadaniem

uczniów

jest udzielenie odpowiedzi na pytania w nim zawarte. Uczeń powinien samodzielnie
czytając zamieszczone w nim stwierdzenia potwierdzić lub zaprzeczyć opanowanie
określonego zakresu materiału. Jeżeli wystąpią zaprzeczenia, nauczyciel powinien
do tych zagadnień wrócić, sprawdzając czy braki w opanowaniu materiału są wynikiem

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

niezrozumienia przez ucznia tego zagadnienia, czy niewłaściwej postawy ucznia
w trakcie nauczania. W tym miejscu jest szczególnie ważna rola nauczyciela,
gdyż od postawy nauczyciela, sposobu prowadzenia zajęć zależy między innymi
zainteresowanie

ucznia.

Uczeń

nie

zainteresowany

materiałem

nauczania,

wykonywaniem ćwiczeń nie nabędzie w pełni umiejętności założonych w jednostce
modułowej. Należy rozbudzić wśród uczniów tak zwaną „ciekawość wiedzy”.
Potwierdzenie przez ucznia opanowania materiału nauczania rozdziału może stanowić
podstawę dla nauczyciela do sprawdzenia wiedzy i umiejętności ucznia z tego zakresu.
Nauczyciel realizując jednostkę modułową powinien zwracać uwagę na predyspozycje
ucznia, ocenić, czy uczeń ma większe uzdolnienia manualne, czy może lepiej radzi sobie
z rozwiązywaniem problemów teoretycznych,

−

testy zamieszczone w rozdziale Ewaluacja osiągnięć ucznia zawierają zadania z zakresu

całej jednostki modułowej i należy je wykorzystać do oceny uczniów, a wyniki osiągnięte
przez uczniów powinny stanowić podstawę do oceny pracy własnej nauczyciela
realizującego tę jednostkę modułową. Każdemu zadaniu testu przypisano określoną liczbę
możliwych do uzyskania punktów (0 lub 1 punkt). Ocena końcowa uzależniona
jest od ilości uzyskanych punktów. Nauczyciel może zastosować test według własnego
projektu oraz zaproponować własną skalę ocen. Należy pamiętać, żeby tak przeprowadzić
proces oceniania ucznia, aby umożliwić mu jak najpełniejsze wykazanie swoich
umiejętności.

Metody polecane do stosowania podczas kształcenia modułowego to:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne,

−

dyskusja dydaktyczna,

−

przewodniego tekstu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Schemat układu jednostek modułowych

743[01].Z2

Formy odzieży

743[01].Z2.04

Modelowanie form odzieży dla figur

nietypowych

743[01].Z2.03

Modelowanie form odzieży zgodnie

z projektem plastycznym

743[01].Z2.02

Konstruowanie i modelowanie form

podstawowych wyrobów odzieżowych

743[01].Z2.01

Wykonywanie pomiarów krawieckich

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

2. WYMAGANIA WSTĘPNE

Przystępując do realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

stosować terminologię z zakresu konstrukcji i modelowania form odzieży,

−

wykonywać pomiary krawieckie dla podstawowych wyrobów odzieżowych,

−

odczytywać wymiary z tabel pomiarów antropometrycznych,

−

ustalać wielkość wyrobów odzieżowych,

−

określać położenie podstawowych punktów figury człowieka, niezbędnych do
wykonywania pomiarów,

−

posługiwać się symboliką pomiarów figury człowieka,

−

rozróżniać rodzaje modelowania form odzieży,

−

stosować różne rodzaje linii w rysunku technicznym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3. CELE KSZTAŁCENIA

W wyniku realizacji programu jednostki modułowej, uczeń powinien umieć:

−

zorganizować stanowisko pracy do konstruowania i modelowania form odzieży,
zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,

−

odczytać z tabel antropometrycznych wymiary potrzebne do wykonania konstrukcji
i modelowania form podstawowych wyrobów odzieżowych,

−

wykonać pomiary do sporządzenia konstrukcji i modelowania form podstawowych
wyrobów odzieżowych,

−

zastosować zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych,

−

ustalić wielkość dodatku konstrukcyjnego w podstawowych asortymentach odzieży,

−

dobrać materiały, narzędzia i przybory do konstruowania i modelowania form odzieży,

−

sporządzić rysunki siatki konstrukcyjnej podstawowych elementów wyrobów
odzieżowych,

−

zastosować zasady prowadzenia linii modelowych,

−

narysować kształty elementów wyrobów odzieżowych,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej spódnicy damskiej,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowych spodni damskich i męskich,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej bluzki damskiej,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego rękawa i kołnierza do bluzki
damskiej,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowej kamizelki damskiej i męskiej,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego żakietu damskiego,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej standardowego rękawa dwuczęściowego
do żakietu damskiego,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej koszuli męskiej,

−

sporządzić rysunek siatki konstrukcyjnej rękawa do koszuli męskiej,

−

dobrać wielkość dodatku na szwy i podwinięcia w wykonanych formach wyrobów
odzieżowych,

−

określić różnicę między formą i szablonem,

−

wykonać szablony podstawowych elementów wyrobów odzieżowych,

−

zastosować zasady stopniowania szablonów.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

4. PRZYKŁADOWE SCENARIUSZE ZAJĘĆ

Scenariusz zajęć 1

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Krawiec 743[01]

Moduł:

Formy odzieży 743[01].Z2

Jednostka modułowa:

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzieżowych 743[01].Z2.02

Temat: Modelowanie konstrukcyjne form spódnicy podstawowej na własne wymiary.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności modelowania konstrukcyjnego spódnicy.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

posłużyć się przyrządami pomiarowymi,

−

wykonać pomiary krawieckie niezbędne do narysowania konstrukcji spódnicy,

−

zapisać pomiary krawieckie za pomocą symboli antropometrycznych,

−

zorganizować stanowisko pracy do konstrukcji i modelowania form,

−

wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych i szerokości zaszewek dopasowujących

spódnicę,

−

wykreślić siatkę konstrukcyjną spódnicy w skali 1:1

−

wykreślić linie konturowe spódnicy podstawowej.

Metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne,

−

metoda przewodniego tekstu.

Czas trwania: 90 min

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna.

Środki dydaktyczne:

−

plansze przedstawiające zasady wykonywania pomiarów krawieckich,

−

przyrządy pomiarowe,

−

przyrządy kreślarskie, papier formatu A0,

−

foliogramy podstawowej siatki konstrukcyjnej na dolną część figury,

−

film dydaktyczny z zakresu konstruowania form odzieży,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Przebieg zajęć
Zadanie dla ucznia:
Przedmiotem zadania jest wykonanie modelowanie konstrukcyjnego spódnicy damskiej
na własne wymiary.
Faza wstępna
Czynności organizacyjno-porządkowe, podanie tematu lekcji, zaznajomienie uczniów z pracą
metodą przewodniego tekstu.
Faza właściwa
Informacje:

−

Jakie pomiary należy zdjąć z sylwetki do sporządzenia konstrukcji spódnicy?

−

Jak wyliczyć odcinki konstrukcyjne?

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

Jak rozliczyć szerokości zaszewek dopasowujących spódnicę na linii talii?

−

Co to jest siatka konstrukcyjna wyrobu odzieżowego?

−

Jakie linie tworzą siatkę konstrukcyjną spódnicy?

−

Jak zorganizować stanowisko pracy do konstrukcji i modelowania form?

−

Jakich narzędzi używa się przy wykreślaniu konstrukcji form?

−

Jak wykreślić kontury spódnicy podstawowej?

Planowanie
1. Ustal rodzaj pomiarów potrzebnych do wykonania konstrukcji spódnicy podstawowej.
2. Ustal kolejność wykonania konstrukcji spódnicy.
3. Zaplanuj sposób realizacji ćwiczenia (sposób przedstawienia pracy).
Uzgodnienie
1. Omów wszystkie punkty fazy planowania z nauczycielem.
2. Odnieś się do uwag i propozycji nauczyciela.
Wykonanie
1. Zorganizuj stanowisko pracy do konstrukcji i modelowania form odzieży.
2. Wykonaj rysunek modelowy spódnicy podstawowej.
3. Sporządź opis modelu spódnicy.
4. Wykonaj pomiary krawieckie niezbędne do narysowania konstrukcji i zapisz

je za pomocą symboli antropometrycznych.

5. Wylicz długości odcinków konstrukcyjnych i szerokości zaszewek dopasowujących

na linii talii wg „Opisu wykonania konstrukcji spódnicy podstawowej”

6. Wykreśl siatkę konstrukcyjną spódnicy podstawowej na własne wymiary. Nazwij linie

tworzące siatkę.

7. Wykreśl linie konturowe spódnicy.
8. Przygotuj się do zaprezentowania swojej pracy.
Sprawdzenie
1. Czy prawidłowo zostało zorganizowane stanowisko pracy do konstrukcji i modelowania

form odzieży.

2. Czy wykonane pomiary krawieckie zostały przeprowadzone prawidłowo?
3. Czy

prawidłowo

wyliczono

odcinki

konstrukcyjne

szerokości

zaszewek

dopasowujących spódnicę na linii talii?

4. Czy starannie wykreślono siatkę konstrukcyjną i kontury spódnicy?
5. Czy uczeń dobrze zaprezentował efekty swojej pracy?
Analiza
Uczniowie wraz z nauczycielem wskazują, które etapy ćwiczenia sprawiły im najwięcej
trudności.
Faza końcowa
Zakończenie zajęć.
Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie, wskazuje jakie nowe umiejętności zostały
wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

Praca domowa
Wykorzystując otrzymaną formę spódnicy, określ wielkości dodatków na szwy i podwinięcia
i sporządź szablon spódnicy na własne wymiary.

Sposób uzyskania informacji zwrotnej od ucznia po zakończonych zajęciach
– anonimowe ankiety od uczniów dotyczące: sposobu prowadzenia zajęć, trudności podczas
realizacji ćwiczenia, zdobytych wiadomości.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Scenariusz zajęć 2

Osoba prowadząca

…………………………………….………….

Modułowy program nauczania:

Krawiec 743[01]

Moduł:

Formy odzieży 743[01].Z2

Jednostka modułowa:

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych
wyrobów odzieżowych 743[01].Z2.02

Temat: Stopniowanie szablonów spodni damskich według obwodów przy stałym

wzroście.

Cel ogólny: Kształtowanie umiejętności stopniowania szablonu wyrobu odzieżowego.

Po zakończeniu zajęć edukacyjnych uczeń powinien umieć:

−

określić różnicę między formą i szablonem,

−

posłużyć się tabelami wymiarów antropometrycznych,

−

dobrać wielkości dodatków konstrukcyjnych do sporządzenia szablonów spodni,

−

wykonać i opisać szablony spodni damskich,

−

ustalić kolejność czynności przy stopniowaniu spodni,

−

wykonać stopniowanie spodni damskich.

Metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Formy organizacyjne pracy uczniów:

−

indywidualna,

−

podział na grupy 2-osobowe.

Czas trwania: 90 min.

Środki dydaktyczne:

−

tabele antropometryczne,

−

foliogramy przedstawiające szablony elementów podstawowych wyrobów odzieżowych,

−

foliogramy przedstawiające stopniowanie szablonów odzieżowych.

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Tok zajęć:
1. Sprawy organizacyjne.
2. Nawiązanie do tematu, omówienie celów zajęć.
3. Nauczyciel określa hasło do dyskusji: Jak wykonuje się stopniowanie szablonu

odzieżowego?

4. Uczniowie udzielają swobodnych wypowiedzi i zapisują je na tablicy.
5. Nauczyciel dokonuje selekcji poprawnych odpowiedzi i podsumowuje dyskusję.
6. Wraz z uczniami prowadzący ustala kolejność czynności podczas wykonywania

ćwiczenia.

7. Nauczyciel dzieli uczniów na 2-osobowe grupy.
8. Każda grupa przystępuje do:

−

określenia wartości dodatków potrzebnych do sporządzenia szablonu,

−

wykonania szablonów z wcześniej przygotowanych form spodni damskich,

−

opisania szablonów spodni,

−

odrysowania konturów szablonu wyjściowego na formacie A0,

−

wyznaczenia węzłów konstrukcyjnych i wykreślenia osi współrzędnych,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

−

odłożenia stopni elementarnych na liniach x (dla dwóch rozmiarów mniejszych

od rozmiaru wyjściowego),

−

wykreślenia linii prostopadłych y ze wszystkich punktów na linii x, odłożenia stopni

elementarnych i zaznaczenia punktów,

−

łączenia punktów na węzłach konstrukcyjnych,

−

wykreślenia kształtów nowych szablonów.

9. Po zakończeniu ćwiczeń poszczególne pary prezentują efekty swojej pracy.
10. Nauczyciel ocenia poprawność zrozumienia zagadnienia tematycznego oraz kultury

interpersonalnej.

Zakończenie zajęć
Nauczyciel podsumowuje całe ćwiczenie, wskazuje jakie nowe umiejętności zostały
wykształcone, jakie wystąpiły nieprawidłowości i jak ich unikać w przyszłości.

Praca domowa:
Wykonaj stopniowanie spodni damskich według wzrostów przy stałym obwodzie.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5. ĆWICZENIA

5.1. Zasady obliczania odcinków konstrukcyjnych i ustalania

dodatku konstrukcyjnego. Organizacja stanowiska pracy

5.1.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Uszereguj w odpowiedniej kolejności czynności wykonywane podczas sporządzania

teoretycznej siatki konstrukcyjnej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w poradniku wiadomości dotyczące tworzenia siatki konstrukcyjnej,
2) uszeregować czynności w odpowiedniej kolejności i przykleić do kartki formatu A4,
3) dobrać do każdej czynności odpowiednie przyrządy i materiały,
4) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania - uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem

−

ćwiczenia praktyczne

Środki dydaktyczne:

−

samoprzylepne kartki z nazwami czynności występujących podczas sporządzania siatki
konstrukcyjnej,

−

samoprzylepne kartki z nazwami przyrządów i materiałów potrzebnych do konstrukcji
i modelowania,

−

papier formatu A4,

−

klej, linijka, flamastry,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

Ćwiczenie 2

Zorganizuj stanowisko pracy do konstruowania i modelowania form.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odszukać w poradniku wiadomości dotyczące organizowania stanowiska pracy do

konstruowania i modelowania form,

2) ustalić położenie stołu kreślarskiego w pracowni,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) wybrać spośród zgromadzonych przyborów i materiałów potrzebne do sporządzania

konstrukcji i modelowania,

4) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory i materiały do konstrukcji i modelowania form,

−

stół kreślarki,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.2. Konstrukcja i modelowanie form spódnicy podstawowej

5.2.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Nazwij linie na siatce konstrukcyjnej spódnicy damskiej.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Rysunek do ćwiczenia 1

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) skorzystać z rys.2 przedstawiającego teoretyczną siatkę konstrukcyjną,
2) wyjaśnić sposób wykonywania konstrukcji spódnicy,
3) rozróżnić linie na siatce konstrukcyjnej,
4) nazwać linie konstrukcyjne i wpisać je w miejsca na rysunku,
5) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

literatura zgodna z punktem 7,

−

rysunek siatki konstrukcyjnej spódnicy,

−

ołówek, długopis,

−

foliogramy przedstawiające siatki konstrukcyjne na dolną część figury.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Wykreśl siatkę konstrukcyjną i wykonaj modelowanie form spódnicy podstawowej

na wymiary przeciętne.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy spódnicy,
2) sporządzić opis modelu,
3) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentantki kobiet typu figury B o wymiarach

164/88/96,

4) wyliczyć odcinki konstrukcyjne i obliczyć szerokości zaszewek dopasowujących

spódnicę na podstawie „Opisu wykonania konstrukcji spódnicy podstawowej”,

5) wykreślić siatkę konstrukcyjną spódnicy,
6) wyznaczyć szerokości zaszewek na konstrukcji i wykreślić linie konturowe spódnicy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

opis wykonania konstrukcji spódnicy podstawowej,

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

ołówki różnej twardości,

−

gumka,

−

taśma centymetrowa,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

foliogramy przedstawiające siatki konstrukcyjne na dolną część figury.

Ćwiczenie 3

Wykonaj obliczenia do narysowania konstrukcji spódnicy podstawowej na własne

wymiary.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy spódnicy,
2) sporządzić opis modelu,
3) zdjąć wymiary do wykonania konstrukcji spódnicy,
4) wyliczyć szerokość zaszewek w talii,
5) dokonać kontroli obliczenia szerokości zaszewek,
6) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych na podstawie „Opisu wykonania

konstrukcji spódnicy podstawowej”.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z instruktażem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

opis wykonania konstrukcji spódnicy podstawowej,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

ołówki, gumka,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.3. Konstrukcja i modelowanie form spodni damskich i męskich

5.3.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Nazwij linie na siatce konstrukcyjnej przedniej nogawki spodni.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

a –
b –
c –
d –
e –
f –
g –
h –
i –
j –
k –

Rysunek do ćwiczenia 1

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) nazwać linie ciała ludzkiego,
2) wyjaśnić sposób wykonywania konstrukcji spodni,
3) rozróżnić linie na siatce konstrukcyjnej,
4) nazwać linie konstrukcyjne i wpisać je w miejsca obok rysunku,
5) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

literatura zgodna z punktem 7,

−

rysunek siatki konstrukcyjnej spodni,

−

ołówek, długopis,

−

foliogramy przedstawiające siatki konstrukcyjne na dolną część figury.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 2

Wykreśl konstrukcyjnie formy spodni damskich dla reprezentantki typu figury B

w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy spodni damskich,
2) sporządzić opis modelu,
3) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentantki kobiet typu figury B o wymiarach

164/88/96,

4) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji spodni

damskich,

5) wykreślić siatkę konstrukcyjną spodni,
6) wykonać modelowanie spodni damskich na siatce konstrukcyjnej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 3

Wykreśl konstrukcyjnie formy spodni damskich na własne wymiary w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy spodni damskich,
2) sporządzić opis modelu,
3) wykonać pomiary potrzebne do sporządzenia konstrukcji spodni damskich,
4) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji spodni

damskich,

5) wykreślić siatkę konstrukcyjną spodni,
6) wykonać modelowanie spodni damskich na siatce konstrukcyjnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 4

Oblicz wartości odcinków konstrukcyjnych do sporządzenia konstrukcji spodni męskich

dla reprezentanta grupy B.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy spodni męskich,
2) sporządzić opis modelu,
3) odczytać z tabel wymiary szczegółowe reprezentanta mężczyzn typu figury B

o wymiarach 170/100/90,

4) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji spodni

męskich na podstawie instrukcji zawartej w poradniku.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator.

Ćwiczenie 5

Wykreśl konstrukcyjnie formy spodni męskich dla reprezentanta grupy B o wymiarach

170/100/90 w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykorzystać wartości odcinków konstrukcyjnych wyliczonych w poprzednim ćwiczeniu,
2) wykreślić siatkę konstrukcyjną spodni w skali 1:4,
3) wykonać modelowanie spodni męskich na siatce konstrukcyjnej,
4) odbić na bibułce kontury przodu i tyłu spodni,
5) sprawdzić poprawność wykonanych form,
6) przykleić formy do arkusza tak, aby linie środka nogawek pokrywały się z linią pionową,

a linie krocza i kolana z linią poziomą,

7) nazwać linie konturowe spodni i oznaczyć je na przyklejonych formach.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

bibułka,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru,

−

literatura zgodna z punktem 7 poradnika,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.4. Konstrukcja odzieży damskiej przeznaczonej na górną część

ciała

5.4.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Nazwij linie na siatce konstrukcyjnej odzieży damskiej na górną część ciała.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

a –
b –
c –
d –
e –
f –
g –
h –
i –
j –
k –
l –
ł –
m –
n –
o –
p –
r –
s –

Rys. do ćwiczenia 1

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) nazwać linie ciała ludzkiego,
2) wymienić kolejność czynności przy sporządzaniu siatki odzieży damskiej na górną część

figury,

3) rozróżnić linie na siatce konstrukcyjnej,
4) nazwać linie konstrukcyjne i wpisać je w miejsca obok rysunku,
5) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

literatura zgodna z punktem 7,

−

rysunek siatki konstrukcyjnej odzieży damskiej na górną część figury,

−

ołówek, długopis,

−

foliogramy przedstawiające siatki konstrukcyjne na górną część figury.

Ćwiczenie 2

Wykreśl konstrukcyjnie formy bluzki damskiej w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy bluzki damskiej podstawowej,
2) sporządzić opis modelu,
3) pobrać z tabeli pomiary potrzebne do sporządzenia konstrukcji bluzki,
4) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji bluzki

damskiej,

5) wykreślić siatkę konstrukcyjną bluzki,
6) wykonać modelowanie bluzki damskiej na siatce konstrukcyjnej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 3

Wykreśl konstrukcyjnie formę rękawa do bluzki damskiej w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) pobrać z tabeli pomiary potrzebne do sporządzenia konstrukcji rękawa do bluzki

damskiej,

2) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji rękawa

do bluzki damskiej,

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

3) wykreślić siatkę konstrukcyjną rękawa,
4) wykonać modelowanie rękawa na siatce konstrukcyjnej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 4

Wykreśl konstrukcyjnie formę kołnierza do bluzki damskiej w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) pobrać z tabeli pomiary potrzebne do sporządzenia konstrukcji kołnierza do bluzki

damskiej,

2) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji kołnierza

do bluzki damskiej,

3) wykreślić siatkę konstrukcyjną kołnierza,
4) wykonać modelowanie kołnierza do bluzki damskiej na siatce konstrukcyjnej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 5

Wykonaj modelowanie form kamizelki damskiej w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy kamizelki damskiej,
2) sporządzić opis modelu,
3) ustalić kolejność czynności przy modelowaniu kamizelki damskiej na podstawie „opisu

modelowania kamizelki”,

4) wykonać modelowanie form kamizelki damskiej w oparciu o formy bluzki podstawowej

w skali 1:1

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

bibuła, nożyczki, klej,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 6

Wykreśl konstrukcyjnie formy żakietu damskiego dla reprezentantki typu figury

B w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy żakietu damskiego,
2) sporządzić opis modelu,
3) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentantki kobiet typu figury B o wymiarach

170/92/100

4) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji żakietu

damskiego,

5) wykreślić siatkę konstrukcyjną żakietu,
6) wykonać modelowanie żakietu na siatce konstrukcyjnej.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 7

Zmodeluj i nazwij linie konturowe form żakietu damskiego

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odbić na bibułce z konstrukcji żakietu formę przodu i tyłu, oddzielając formy

przez rozcięcie boku od punktu P

„w zęby” poniżej talii,

2) rozciąć cięcie pionowe przodu od punktu S

−

wyciąć zaszewkę dopasowującą w talii,

−

zamknąć zaszewkę konstrukcyjną na linii środka przodu,

3) rozciąć cięcie pionowe tyłu od podkroju pachy:

−

wyciąć zaszewkę dopasowująca w talii,

4) przykleić przekształcone formy przodu i tyłu do arkusza papieru,
5) uzupełnić linie konturowe boków żakietu poniżej talii,
6) nazwać linie konturowe form żakietu damskiego.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

arkusz papieru,

−

literatura zgodna z punktem 6 poradnika.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Ćwiczenie 8

Wykreśl konstrukcyjnie formy rękawa do żakietu damskiego dla reprezentantki typu

figury B w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentantki kobiet typu figury B o wymiarach

170/92/100,

2) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych do narysowania konstrukcji rękawa

do żakietu damskiego,

3) wykreślić siatkę konstrukcyjną rękawa,
4) wykonać modelowanie rękawa dwuczęściowego do żakietu na siatce konstrukcyjnej,
5) odbić na bibułce spodnią i wierzchnią część rękawa, przykleić formy do arkusza i nazwać

linie konturowe form rękawa.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.5. Konstrukcja odzieży męskiej przeznaczonej na górną część

ciała

5.5.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Nazwij linie na siatce konstrukcyjnej odzieży męskiej na górną część ciała.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

a –
b –
c –
d –
e –
f –
g –
h –
i –
j –
k –
l –
ł –
m –
n –
o –
p –
r –
s –

Rys. do ćwiczenia 1

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) nazwać linie ciała ludzkiego,
2) wymienić kolejność czynności przy sporządzaniu siatki konstrukcyjnej odzieży męskiej

na górną część figury,

3) rozróżnić linie na siatce konstrukcyjnej,
4) nazwać linie konstrukcyjne i wpisać je w miejsca obok rysunku,
5) zaprezentować efekty swojej pracy.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Środki dydaktyczne:

−

literatura zgodna z punktem 7,

−

rysunek siatki konstrukcyjnej odzieży męskiej na górną część figury,

−

ołówek, długopis,

−

foliogramy przedstawiające siatki konstrukcyjne na górną część figury.

Ćwiczenie 2

Wykreśl konstrukcyjnie formy koszuli męskiej o linii dopasowanej dla reprezentanta typu

figury B w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy koszuli męskiej dopasowanej,
2) sporządzić opis modelu,
3) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentanta mężczyzn typu figury B o wymiarach

176/96/86

4) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych, dodając odpowiednie dodatki

konstrukcyjne (dla koszuli o linii dopasowanej),

5) wykreślić siatkę konstrukcyjną koszuli męskiej,
6) nazwać linie tworzące siatkę konstrukcyjną koszuli,
7) wykonać modelowanie koszuli na siatce konstrukcyjnej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

arkusz papieru,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 3

Wykreśl konstrukcyjnie formę rękawa do koszuli męskiej o linii dopasowanej

dla reprezentanta typu figury B w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentanta mężczyzn typu figury B o wymiarach

176/96/86,

2) wyliczyć długości odcinków konstrukcyjnych koniecznych do narysowania konstrukcji

rękawa,

3) wykreślić siatkę konstrukcyjną rękawa do koszuli męskiej,
4) wykonać modelowanie rękawa na siatce konstrukcyjnej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

arkusz papieru,

−

taśma centymetrowa,

−

kalkulator,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

Ćwiczenie 4

Wykreśl konstrukcyjnie formy kamizelki męskiej dla reprezentanta typu figury B

w skali 1:1.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) wykonać rysunek modelowy kamizelki męskiej,
2) sporządzić opis modelu,
3) pobrać z tabel wymiary szczegółowe reprezentanta mężczyzn typu figury B o wymiarach

176/92/82,

4) wyliczyć długości odcinków do wykonania konstrukcji kamizelki męskiej,
5) wykonać konstrukcję i modelowanie kamizelki męskiej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

zeszyt przedmiotowy,

−

arkusz papieru,

−

taśma centymetrowa, kalkulator,

−

foliogramy obrazujące zasady konstrukcji i modelowania odzieży.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

5.6. Zasady opracowywania szablonów podstawowych wyrobów

odzieżowych. Metody stopniowania szablonów odzieżowych

5.6.1. Ćwiczenia

Ćwiczenie 1

Sporządź szablon spódnicy podstawowej w oparciu o opracowane formy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odrysować kontury form spódnicy podstawowej na arkuszu papieru,
2) dodać odpowiednie dodatki na szwy i podwinięcia,
3) wykreślić kontury szablonów spódnicy,
4) opisać gotowe szablony,
5) wskazać różnice w wyglądzie formy i szablonu odzieżowego spódnicy podstawowej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

formy przodu i tyłu spódnicy damskiej w naturalnej wielkości,

−

przybory kreślarskie,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

ołówki różnej twardości,

−

kalkulator,

−

foliogramy przedstawiające szablony elementów podstawowych wyrobów odzieżowych.

Ćwiczenie 2

Sporządź szablon spodni damskich w oparciu o opracowane formy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odrysować kontury form spodni damskich na arkuszu papieru,
2) dodać odpowiednie dodatki na szwy i podwinięcia,
3) wykreślić kontury szablonów spodni,
4) opisać gotowe szablony,
5) wskazać różnice w wyglądzie formy i szablonu odzieżowego spodni podstawowych.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

formy przodu i tyłu spodni w naturalnej wielkości,

−

przybory kreślarskie,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

ołówki różnej twardości,

−

kalkulator,

−

foliogramy przedstawiające szablony elementów podstawowych wyrobów odzieżowych.

Ćwiczenie 3

Sporządź szablon bluzki podstawowej w oparciu o opracowane formy.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) odrysować kontury form bluzki podstawowej na arkuszu papieru,
2) dodać odpowiednie dodatki na szwy i podwinięcia,
3) wykreślić kontury szablonów bluzki,
4) opisać gotowe szablony,
5) wskazać różnice w wyglądzie formy i szablonu odzieżowego bluzki podstawowej.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

formy przodu i tyłu bluzki damskiej w naturalnej wielkości,

−

przybory kreślarskie,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

ołówki różnej twardości,

−

kalkulator,

−

foliogramy przedstawiające szablony elementów podstawowych wyrobów odzieżowych.

Ćwiczenie 4

Wykonaj

stopniowanie

szablonu spódnicy damskiej

metodą proporcjonalno-

obliczeniową.

Wskazówki do realizacji
Przed przystąpieniem do realizacji ćwiczenia nauczyciel powinien omówić jego zakres

i sposób wykonania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Sposób wykonania ćwiczenia

Uczeń powinien:

1) przygotować szablon spódnicy damskiej,
2) odszukać w materiałach dydaktycznych treści dotyczące stopniowania szablonów metodą

proporcjonalno-obliczeniową,

3) ustalić kolejność czynności przy stopniowaniu szablonów,
4) wykonać stopniowanie spódnicy według obwodów przy stałym wzroście dla dwóch

rozmiarów większych od rozmiaru wyjściowego.

Zalecane metody nauczania–uczenia się:

−

pokaz z objaśnieniem,

−

ćwiczenia praktyczne.

Środki dydaktyczne:

−

przybory kreślarskie,

−

arkusz papieru formatu A0,

−

ołówki różnej twardości,

−

kalkulator,

−

foliogramy przedstawiające stopniowanie szablonów odzieży.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

6. EWALUACJA OSIĄGNIĘĆ UCZNIA

Przykłady narzędzi pomiaru dydaktycznego

Test

dwustopniowy

jednostki

modułowej

„Konstruowanie

i modelowanie form podstawowych wyrobów odzieżowych”

Test składa się z 20 zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1, 2, 3, 4, 5, 6, 8, 10, 11,12, 14, 15, 16, 17, 19, 20 są poziomu podstawowego,

−

zadania 7, 9, 13, 18 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 4 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. d, 2. a, 3. a, 4. b, 5. c, 6. c, 7. b, 8. d, 9. b, 10. c, 11. a,
12. c, 13. c, 14. b, 15. c, 16. b, 17. a, 18. b, 19. d, 20. d.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Zdefiniować węzeł konstrukcyjny

Rozróżnić, co zawierają tabele wymiarów

Wybrać wymiary niezbędne do wykonania
konstrukcji spódnicy

Rozróżnić wzór na wyliczenie odcinka głębokości
bioder w bluzce damskiej

Wyjaśnić skrót dk

Rozróżnić wymiary potrzebne do wykonania
konstrukcji spodni

Określić czynności niezbędne do wykonania formy
wyrobu odzieżowego

Wybrać wymiary niezbędne do rozliczenia siatki
konstrukcyjnej odzieży na górną część ciała

Zastosować wzór na wyliczenie szerokości przodu
w konstrukcji bluzki damskiej

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

10 Rozróżnić nazwy linii na siatce konstrukcyjnej

odzieży na górną część ciała

11 Wyliczyć wartość odcinka głębokości pachy na

konstrukcji bluzki damskiej

12 Wybrać wielkość dodatku na szwy

na boku i krawędziach barkowych

13 Zastosować wzór na wyliczenie szerokości przodu

i tyłu koszuli męskiej

14 Określić pojęcie: szablon pomocniczy

15 Rozpoznać metodę stopniowania szablonów

16 Rozpoznać rodzaj szablonu

17 Rozróżnić wymiary potrzebne do wykonania

konstrukcji rękawa

18 Zastosować wzór na wyliczenie długości rękawa

w żakiecie damskim

19 Rozróżnić przeznaczenie asortymentu odzieży

20 Ustalić wielkość dodatku konstrukcyjnego

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

2. Omów z uczniami cel stosowania pomiaru dydaktycznego.
3. Zapoznaj uczniów z rodzajem zadań zawartych w zestawie oraz z zasadami punktowania.
4. Przygotuj odpowiednią liczbę testów.
5. Zapewnij samodzielność podczas rozwiązywania zadań.
6. Przed rozpoczęciem testu przeczytaj uczniom instrukcję dla ucznia.
7. Zapytaj, czy uczniowie wszystko zrozumieli. Wszelkie wątpliwości wyjaśnij.
8. Nie przekraczaj czasu przeznaczonego na test.
9. Kilka minut przed zakończeniem testu przypomnij uczniom o zbliżającym się czasie

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

1. Przeczytaj uważnie instrukcję.
2. Podpisz imieniem i nazwiskiem kartę odpowiedzi.
3. Zapoznaj się z zestawem zadań testowych.
4. Test zawiera 20 zadań. Do każdego zadania dołączone są 4 możliwości odpowiedzi.

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki błędną odpowiedź zaznacz kółkiem, a następnie ponownie
zakreśl odpowiedź prawidłową.

6. Zadania wymagają prostych obliczeń, które powinieneś wykonać przed wskazaniem

poprawnego wyniku.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

8. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

9. Na rozwiązanie testu masz 30 min.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Węzeł konstrukcyjny to

a) odcinek między dwoma punktami konstrukcyjnymi.
b) część składowa odcinka konstrukcyjnego.
c) dodatek na wielowarstwowość odzieży.
d) miejsce połączenia kilku linii konstrukcyjnych.

2. Tabele wymiarów kobiet, mężczyzn, dziewcząt i chłopców zawierają

a) nazwę wymiaru, symbol, wymiary, stopnie.
b) nazwę wyrobu, symbol, wymiary, stopnie.
c) nazwę wymiaru, symbol, wzór, stopnie.
d) nazwę wyrobu, symbol, wzór, wymiary.

3. Do wykonania konstrukcji spódnicy niezbędne są wymiary

a) ZWo, ot, obt, TD.
b) ZWo, opx, obt, TD.
c) ZWo, obt, ZUo, TD.
d) ZWo, ot, ZTv, TD.

4. Aby obliczyć odcinek konstrukcyjny głębokości bioder w bluzce damskiej należy

zastosować wzór
a) SC=1/2 SP.
b) TB=1/10 ZWo+3,0.
c) ST=SyTy.
d) SP=1/15 ZWo+1/10 opx+0,5.

5. Skrót dk oznacza

a) dodatek konfekcyjny.
b) dodatkowe krojenie.
c) dodatek konstrukcyjny.
d) dokładną kalkulację.

6. Wymiar ZUo jest potrzebny do wykonania konstrukcji

a) bluzki.
b) spódnicy.
c) spodni.
d) żakietu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. Ustalenie fasonu, zdjęcie miar, określenie dk, obliczenie długości odcinków i wykreślenie

konstrukcji, to czynności jakie należy wykonać, by otrzymać
a) szablon wyrobu odzieżowego.
b) formę wyrobu odzieżowego.
c) stopniowanie szablonu wyrobu odzieżowego.
d) siatkę konstrukcyjną wyrobu odzieżowego.

8. Przy rozliczaniu siatki konstrukcyjnej odzieży męskiej na górną część ciała zastosujemy

zestaw wzorów
a) ZWo, obt, os, SyTy, ZTv, RvNv.
b) ZWo, opx, ZKo, SyTy, SySvXpTp, RvNv.
c) ZWo, opx, ou, SyTy, SySvXp, RvNv.
d) ZWo, opx, os, SyTy, SySvXpTp, RvNv.

9. Korzystając z tabeli, oblicz ile wynosi połowa szerokości przodu, z uwzględnieniem

dodatku konstrukcyjnego, do konstrukcji bluzki damskiej dla sylwetki typu B
o wymiarach164/96/104

a) 54,0 cm.
b) 52,5 cm.
c) 55,5 cm.
d) 53,0 cm.

Dodatki konstrukcyjne

Symbol

Wzór

Bluzka

Żakiet

Płaszcz

½ opx + dk

4,5

6,0

7,5

10. Linie: szyi, łopatki, pachy, talii, bioder, dołu oraz linie podkroju szyi, środka przodu

i środka tyłu i linia boczna to linie główne tworzące siatkę odzieży na
a) dolną część ciała.
b) tylną część ciała.
c) górną część ciała.
d) boczną część ciała.

11. Głębokość

pachy

konstrukcji

bluzki

damskiej

obliczana

wzoru

SP=1/15ZWo+1/10opx+0,5 dla sylwetki typu B o wymiarach 164/96/104 wynosi
a) 21,03 cm.
b) 22,0 cm.
c) 19,7 cm.
d) 20,0 cm.

12. Aby otrzymać z formy szablon odzieżowy dodaje się dodatek na szew o wielkości 2÷3 cm

na linii
a) podkroju szyi.
b) założenia dołu.
c) boku i krawędzi barkowych.
d) podkroju pach.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13. Korzystając z tabeli, oblicz ile wynosi połowa szerokości przodu i tyłu koszuli męskiej

o linii lekko dopasowanej dla sylwetki typu B o wymiarach 176/96/86

a) 50,0 cm.
b) 49,0 cm.
c) 54,0 cm.
d) 53,0 cm.

Dodatki konstrukcyjne

Koszula

Symbol

Wzór

dopasowana

lekko

dopasowana

prosta

(½ opx +0)+ dk

4,5

6,0

7,5

14. Wycinek szablonu służący do nanoszenia pomocniczych linii i oznaczeń na szablonach

przemysłowych i na elementach odzieży to

a) szablon podstawowy.
b) szablon pomocniczy.
c) szablon przemysłowy.
d) szablon odzieżowy.

15. Metoda stopniowania szablonów, w której na pomocniczych układach współrzędnych osi

x i y, odmierza się elementarne stopnie poszerzenia i wydłużenia szablonu to

a) metoda promieniowa.
b) metoda grupowa.
c) metoda proporcjonalno-obliczeniowa.
d) metoda przemysłowa.

16. Na rysunku przedstawiono

a) formę odzieżową.
b) szablon podstawowy.
c) siatkę konstrukcyjną.
d) szablon przemysłowy.

17. Wymiar RvNv jest potrzebny do wykonania konstrukcji

a) rękawa.
b) kamizelki.
c) spódnicy.
d) spodni.

18. Długość rękawa do żakietu damskiego dla sylwetki typu B o długości kończyny górnej

równej 56,0 cm wynosi

a) 57,0 cm.
b) 57,5 cm.
c) 58,0 cm.
d) 60,0 cm.

Dodatki konstrukcyjne

Symbol

Wzór

Bluzka

Żakiet

Płaszcz

+ dk

1,0

1,5

2,0

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

19. Odzież przeznaczona na dolną część ciała to

a) bluzka.
b) żakiet.
c) kamizelka.
d) spodnie.

20. Wielkość dodatku konstrukcyjnego w połowie obwodu klatki piersiowej w bluzce

damskiej wynosi

a) 1,5 cm.
b) 3,0 cm.
c) 2,0 cm
d) 6,0 cm.

Dodatki konstrukcyjne

Symbol

Wzór

Bluzka

Żakiet

Płaszcz

1/8 opx

+5,0+dk

1,5

2,0

2,5

1/8 opx

-1,0 +dk

3,0

3,5

4,0

¼ opx

-4,0+dk

1,5

2,0

2,5

½ opx

+0 +dk

6,0

7,5

9,0

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...............................................................................

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów
odzieżowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

Test 2

Test

dwustopniowy

jednostki

modułowej

„Konstruowanie

i modelowanie form podstawowych wyrobów odzieżowych”

Test składa się z zadań wielokrotnego wyboru, z których:

−

zadania 1-9, 11-14, 16, 17, 18 są poziomu podstawowego,

−

zadania 10, 15, 19, 20 są poziomu ponadpodstawowego.

Punktacja zadań: 0 lub 1 punkt

Za każdą prawidłową odpowiedź uczeń otrzymuje 1 punkt. Za złą odpowiedź lub jej brak

uczeń otrzymuje 0 punktów.

Proponuje się następujące normy wymagań – uczeń otrzymuje następujące
oceny szkolne:

−

dopuszczający – za rozwiązanie co najmniej 9 zadań z poziomu podstawowego,

−

dostateczny – za rozwiązanie co najmniej 12 zadań z poziomu podstawowego,

−

dobry – za rozwiązanie 15 zadań, w tym co najmniej 2 z poziomu ponadpodstawowego,

−

bardzo dobry – za rozwiązanie 19 zadań, w tym 4 z poziomu ponadpodstawowego.

Klucz odpowiedzi: 1. b, 2. c, 3. a, 4. b, 5. d, 6. b, 7. c, 8. a, 9. b, 10. a, 11. c,
12. d, 13. d, 14. c, 15. c, 16. a, 17. b, 18. b, 19. c, 20. b.

Plan testu

zad.

Cel operacyjny
(mierzone osiągnięcia ucznia)

Kategoria

celu

Poziom

wymagań

Poprawna

odpowiedź

Określić pojęcie: stopień elementarny

Zastosować zasady stopniowania szablonów

Wybrać wymiary potrzebne do wykonania
konstrukcji spodni

Rozróżnić wzór na wyliczenie odcinka wysokości
łopatek żakiecie damskim

Rozróżnić wymiary potrzebne do wykreślenia siatki
konstrukcyjnej spódnicy damskiej

Rozróżnić zastosowanie asortymentu odzieży

Wybrać pomiary niezbędne do rozliczenia siatki
konstrukcyjnej bluzki damskiej

Rozróżnić nazwy linii tworzących siatkę
konstrukcyjną spódnicy

Rozpoznać metodę stopniowania szablonów

10 Zastosować wzór na wyliczenie połowy szerokości

przodu żakietu

11 Określić pojęcie: stopień zasadniczy

12 Wymienić elementy szablonu podstawowego

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13 Rozróżnić nazwy linii na siatce konstrukcyjnej

spodni

14 Rozpoznać rodzaj szablonu

15 Zastosować wzór na wyliczenie szerokości nogawki

spodni męskich

16 Rozpoznać metodę stopniowania szablonów

17 Wybrać wielkość dodatku na szew na linii dołu

18 Rozpoznać siatkę konstrukcyjną rękawa

19 Określić wartość szerokości zaszewki tyłu

w spódnicy podstawowej

20 Zastosować wzór na wyliczenie długości odcinka

głębokości pach w koszuli męskiej

Przebieg testowania

Instrukcja dla nauczyciela

1. Ustal z uczniami termin przeprowadzenia sprawdzianu z wyprzedzeniem co najmniej

jednotygodniowym.

zakończenia udzielania odpowiedzi.

Instrukcja dla ucznia

Tylko jedna jest prawidłowa.

5. Udzielaj odpowiedzi na załączonej karcie odpowiedzi, stawiając w odpowiedniej rubryce

znak X. W przypadku pomyłki błędną odpowiedź zaznacz kółkiem, a następnie ponownie
zakreśl odpowiedź prawidłową.

6. Zadania wymagają prostych obliczeń, które powinieneś wykonać przed wskazaniem

poprawnego wyniku.

7. Pracuj samodzielnie, bo tylko wtedy będziesz miał satysfakcję z wykonanego zadania.
8. Jeśli udzielenie odpowiedzi będzie Ci sprawiało trudność, wtedy odłóż jego rozwiązanie

na później i wróć do niego, gdy zostanie Ci wolny czas.

9. Na rozwiązanie testu masz 30 min.

Powodzenia!

Materiały dla ucznia:

−

instrukcja,

−

zestaw zadań testowych,

−

karta odpowiedzi.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

ZESTAW ZADAŃ TESTOWYCH

1. Część stopnia zasadniczego, obliczana dla danego odcinka konstrukcyjnego, będącego

częścią tego wymiaru to
a) stopień konstrukcyjny.
b) stopień elementarny.
c) stopień zasadniczy.
d) stopień odzieżowy.

2. Stopniowe zwiększanie lub zmniejszanie szablonu podstawowego dla przedstawiciela

określonej grupy typologicznej to
a) konstrukcja odzieży.
b) wykreślanie siatki konstrukcyjnej.
c) stopniowanie szablonów.
d) wykreślanie krawędzi form.

3. Do wykonania konstrukcji spodni niezbędne są wymiary

a) ZWo, ot, obt, ZTv, ZUo, Zko.
b) ZWo, obt, ZTv, Zuo, Zko, ou.
c) ZWo, ot, opx, Zuo, Zko, or.
d) ZWo, os, opx, obt, Zko, on.

4. Aby obliczyć odcinek wysokości łopatek w żakiecie damskim należy zastosować wzór

a) SP= 1/15 ZWo+1/10 opx +0,5.
b) SC= ½ SP.
c) ST =SyTy.
d) TB = 1/10 ZWo +3,0.

5. Do narysowania siatki konstrukcyjnej spódnicy podstawowej nie jest potrzebny wymiar

a) ZWo.
b) ot.
c) obt.
d) ZUo.

6. Rękaw to część ubioru okrywająca

a) kończynę dolną.
b) kończynę górną.
c) górną część ciała.
d) dolną część ciała.

7. Przy rozliczaniu siatki konstrukcyjnej bluzki damskiej zastosujemy zestaw pomiarów

a) ZWo, Zko, obt, ot.
b) ZWo, ZTv, Zuo, obt.
c) ZWo, SyTy, opx, obt.
d) ZWo, RvNv, ou, on.

8. Siatkę konstrukcyjną spódnicy tworzą linie:

a) talii, bioder, dołu, środka przodu, środka tyłu, boku, zaszewek.
b) talii, uda, dołu, środka przodu, boku.
c) talii, kolana, dołu, środka tyłu, zaszewek.
d) talii, bioder, dołu, pachy przodu, zaszewek.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

9. Poniższy rysunek przedstawia stopniowanie spódnicy

a) według wzrostów.
b) według obwodów przy stałym wzroście.
c) według wzrostów przy stałym obwodzie.
d) według obwodów.

10. Połowa

szerokości

przodu

żakietu damskiego, z uwzględnieniem dodatku

konstrukcyjnego, dla sylwetki typu B o łuku szerokości przodu przez piersi równym 40,0
cm wynosi
a) 21,5 cm
b) 23,0 cm
c) 26,0 cm
d) 27,5 cm

Dodatki konstrukcyjne

Symbol

Wzór

Bluzka

Żakiet

Płaszcz

½ XlXl+dk

1,0

1,5

2,0

11. Wartość według której maleje lub wzrasta wielkość danego wymiaru ciała względem

wzrostu lub/i obwodu klatki piersiowej, zawarta w tabelach wymiarów ciała to
a) dodatek na szwy i podwinięcia.
b) stopień elementarny.
c) stopień zasadniczy.
d) dodatek konstrukcyjny.

12. Nazwa wyrobu i elementu, wielkość odzieży, linie konstrukcyjne, szerokości szwów

i podwinięć, punkty montażowe, ostemplowane krawędzie i naroża to elementy
znajdujące się na
a) formie odzieżowej.
b) szablonie przemysłowym.
c) szablonie pomocniczym.
d) szablonie podstawowym.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

13. Linie: talii, bioder, krocza, kolana i dołu to linie występujące na siatce konstrukcyjnej

a) spódnicy podstawowej.
b) bluzki.
c) żakietu.
d) spodni.

14. Rysunek przedstawia

a) formę odzieżową
b) siatkę konstrukcyjną
c) szablon przemysłowy
d) szablon podstawowy

15. Szerokość przedniej nogawki spodni męskich na linii bioder dla figury typu B

o wymiarze obt = 100 cm, przy zastosowaniu dodatku konstrukcyjnego dla spodni
z fałdką wynosi

a) 24,0 cm.
b) 21,0 cm.
c) 26,0 cm.
d) 25,0 cm.

Dodatki konstrukcyjne

Rodzaj spodni

Symbol

Wzór

Z fałdką

Bez fałdki

¼ obt +dk

1,0

16. Metoda stopniowania polegająca na ułożeniu skrajnych wielkości szablonów, względem

osi współrzędnych x i y oraz na połączeniu liniami prostymi węzłów i podzieleniu ich
przez liczbę wielkości pośrednich to stopniowanie metodą
a) grupową.
b) promieniową.
c) proporcjonalno-obliczeniową.
d) przemysłową.

17. Aby otrzymać z formy szablon odzieżowy dodaje się dodatek na szew o wielkości 4÷6

cm na linii
a) boku i krawędzi barkowych.
b) dołu.
c) podkroju szyi i pach.
d) środka tyłu.

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

18. Rysunek przedstawia

a) formę rękawa.
b) siatkę konstrukcyjną rękawa.
c) konstrukcję rękawa.
d) szablon rękawa.

19. Szerokość zaszewki tyłu w spódnicy podstawowej dla reprezentantki typu figury B

o wymiarach: ZWo = 164,0; ot = 72,0 i obt = 96, wynosi

a) 2,0 cm.
b) 3,0 cm.
c) 4,0 cm.
d) 1,0 cm.

20. Odcinek konstrukcyjny głębokości pach w koszuli męskiej o linii lekko dopasowanej

dla reprezentanta o wymiarach 176/96/86 wynosi

a) 24,6 cm.
b) 23,6 cm.
c) 22,0 cm.
d) 24,0 cm.

Dodatki konstrukcyjne

Koszula

Symbol

Wzór

dopasowana

lekko

dopasowana

prosta

(1/15 ZWo+1/10opx+0,8)+dk

1,0

1,5

2,0

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

KARTA ODPOWIEDZI

Imię i nazwisko ...............................................................................

Konstruowanie i modelowanie form podstawowych wyrobów
odzieżowych

Zakreśl poprawną odpowiedź.

zadania

Odpowiedź

Punkty

Razem:

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego”

7. LITERATURA

1. Bily – Czopowa M., Mierowska K.: Konstrukcja i modelowanie odzieży damskiej

lekkiej. WSiP, Warszawa 1990

2. Bily – Czopowa M., Mierowska K.: Krój i modelowanie odzieży lekkiej. Krawiectwo

miarowo-usługowe. WSiP, Warszawa 1995

3. Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzieży na dolną część ciała. Zeszyt

ćwiczeń. SOP, Toruń 1993

4. Lewandowska – Stark E.: Modelowanie form odzieży na górną część ciała. Zeszyt

ćwiczeń. SOP, Toruń 1994

5. Parafianowicz Z., Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie odzieży ciężkiej. WSiP,

Warszawa 1997

6. Parafianowicz Z.: Słownik odzieżowy. WSiP, Warszawa 1999
7. Piskorska M.: Konstrukcja i modelowanie form bielizny. WSiP, Warszawa 1995
8. Porycki M.: Konstrukcja i modelowanie odzieży męskiej. WSiP, Warszawa 1977
9. Samek P.: Krawiectwo – Technologia. WSiP, Warszawa 1999
10. Stark E., Tymolewska B.: Modelowanie form odzieży damskiej. SOP, Toruń 2007

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
krawiec 743[01] z2 02 u
krawiec 743[01] z2 02 n
krawiec 743[01] z5 02 n
krawiec 743[01] z4 02 n
krawiec 743[01] o1 02 n
krawiec 743[01] z2 04 n
krawiec 743[01] z2 01 n
krawiec 743[01] z3 02 u
krawiec 743[01] z1 02 n
krawiec 743[01] z1 02 u
krawiec 743[01] z5 02 u
krawiec 743[01] z4 02 u
krawiec 743[01] z2 03 u
krawiec 743[01] z2 01 u
krawiec 743[01] z2 03 n
krawiec 743[01] z5 02 n
krawiec 743[01] z4 02 n

więcej podobnych podstron