Errata do I i II wydania skryptu
„Konstrukcje stalowe. Przykłady obliczeń według PN-EN 1993-1”
Rozdział 1.
W ostatnim akapicie pkt 1.3 dodano następującą informację:
„Uwzględniono zmiany wynikające z wprowadzenia przez PKN w czerwcu 2009 r. poprawek w opu-
blikowanych normach, w ślad za zmianami dokonanymi przez CEN. W odniesieniu do normy podstawowej
Eurokod 3 części 1-1 poprawki są oznaczone symbolem: PN-EN 1993-1-1: 2006/AC: 2009. Analogicznie
są oznaczone zmiany do pozostałych norm. MoŜna je uzyskać bezpłatnie na stronie internetowej PKN
(www.pkn.pl)”.
Rozdział 2.
Bez zmian
Rozdział 3.
Strona
Jest
Ma być
Str. 28., procedura 3.1,
prawa kolumna,
wiersze 10. i 11.
od dołu
∆
T
σ
– składnik uwzględniający wielkość
napręŜeń i granicę plastyczności elementu
∆
T
σ
– składnik uwzględniający wielkość napręŜeń
i granicę plastyczności materiału, imperfekcje
pęknięć oraz kształt i wymiary elementu
Str. 29., procedura 3.1,
prawa kolumna,
wiersze 11. i 12.
od góry
y,nom
f
– granica plastyczności stali stosow-
nie do grubości wyrobu
y,nom
f
– granica plastyczności stali (wartość no-
minalna)
Rozdział 4.
Strona
Jest
Ma być
Str. 37., wiersz 19.
od góry
(w stanie nadkrytycznym)
(w stanie spręŜystym)
Str. 55., procedura 4.3,
rys. 4.22
e
0,d
e
0
Rozdział 5.
Strona
Jest
Ma być
Str. 82.,
wiersz 3.
od dołu
1 ≥ ψ ≥ –3
–1 ≥ ψ ≥ –3
Str. 83.,
wers 1.
wzoru (5.11)
ρ
= 1,0 dla
p
0, 673
λ ≤
ρ
= 1,0 dla
p
0,5
0,085
0,055
λ ≤
+
−
ψ
Str. 83.,
wers 2.
wzoru (5.11)
... dla
p
0, 673,
λ >
gdzie
(
)
3
0
+ ψ ≥
... dla
p
0,5
0, 085
0, 055
λ >
+
−
ψ
Str. 93.,
przykład 5.4,
wiersz 4.
od góry
w
p
b / t
35,0
0,843 > 0,673
28, 4
k
28,4 0,731
4
σ
λ =
=
=
→
ε
⋅
⋅
w
p
b / t
35,0
0,843 0,5
28,4
k
28, 4 0,731
4
σ
λ =
=
=
>
+
ε
⋅
⋅
0, 085 0, 055
0,5
0, 085 0, 055 1
0, 673
+
−
ψ =
+
−
⋅ =
Str. 95.,
procedura 5.4,
lewa kolumna,
wiersze 6-8
od góry
Teowniki walcowane, ściskane prostopadle do
osi y-y
A
v
= 0,9(A – bt
f
)
Teowniki ścinane prostopadle do osi y-y
– teowniki walcowane
f
v
f
w
t
A
A
bt
(t
2r)
2
= −
+
+
–
teowniki spawane
f
v
w
t
A
t
h
2
=
−
2
Strona
Jest
Ma być
Str. 98.,
wiersz 9.
od góry
w
w
h
1, 0
35
72
72
72
t
1, 0
ε
=
<
=
⋅
=
η
w
w
h
300 2 10, 7
1, 0
39, 3
72
72
72
t
7,1
1, 0
− ⋅
ε
=
=
<
=
⋅
=
η
Str. 103.,
rys. 5.16
832
200
y
y
6
16
z
z
16
800
407
393
137,1
57,2
205,7
605,7
z
t
z
c
816
Rys. 5.16. Przekrój efektywny blachownicy
a)
b)
200
y
1
y
1
6
z
z
16
16
8
8
800
137,1
57,2
205,7
400
408
408
832
200
y
y
6
16
z
z
16
16
800
407
393
137,1
57,2
605,7
z
t
z
c
816
Rys. 5.16. Przekrój blachownicy: a) do
określenia środka cięŜkości, b) efektywny
Str. 109.,
procedura 5.7,
lewa kolumna,
objaśnienia do
wzoru (5.50)
– zamknięte kształtowniki okrągłe
*
α
= 2,
β
= 2
– zamknięte kształtowniki okrągłe
*
α
= 2,
β
= 2
1,7
N,y,Rd
N,z,Rd
pl,Rd
M
M
M
(1 n
)
=
=
−
Rozdział 6.
Strona
Jest
Ma być
Str. 120.,
rys. 6.2
8000
8000
Str. 120
rys. 6.3
wiersz 11.
od dołu
t
f
= 3 mm
t
f
= 30 mm
Str. 128
rys. 6.8
15
e
t
A
st
15
e
t
t
w
b
s
t
s
15
e
t
A
st
15
e
t
b
s
t
s
e
15 t
e
A
st
15 t
e
t
w
b
s
t
s
15 t
e
A
st
15 t
e
b
s
t
s
e
Str. 128.,
wiersz 3.
od dołu
Sztywne Ŝebro skrajne (rys. 6.1b) ...
Sztywne Ŝebro skrajne (rys. 6.1c) ...
Str. 129.,
rys. 6.9
h
w
e
A
A - A
t
w
A
e
h
w
e
A
A - A
t
w
A
e
1
q=240 kN/m
3
Strona
Jest
Ma być
Str. 148.,
rys. 6.20
z
t
z
c
h
2
t
=2
0
f
b =250
f
y
1
y
2
z
2
z
z
t =8
w
t
=20
f
h
=1000
w
y
1
y
2
_
+
s
2
s
1
h
3
h
1
z
t
z
c
h
1
b
e2
h
3
h
2
b
e1
t
=
2
0
f
b =250
f
y
1
y
2
z
2
z
z
t =8
w
t
=
2
0
f
a
a
h
=
1
0
0
0
w
y
1
y
2
+
σ
1
σ
2
Str. 151.,
wiersz 2.
od dołu
2
w
,sl
2
h
k
5,34
4,00
k
a
1000
5,34
4,00
0
5,50
2500
τ
τ
=
+
+
=
=
+
⋅
+ =
2
w
,sl
2
h
k
5,34
4,00
k
a
1000
5,34
4,00
0
5,98
2500
τ
τ
=
+
+
=
=
+
⋅
+ =
Str. 151.,
wiersz 1.
od dołu
759
,
1
50
,
5
81
,
0
8
4
,
37
1000
w
=
⋅
⋅
⋅
=
λ
687
,
1
98
,
5
81
,
0
8
4
,
37
1000
w
=
⋅
⋅
⋅
=
λ
Str. 152.,
wiersz 4.
od góry
472
,
0
759
,
1
83
,
0
83
,
0
w
w
=
=
λ
=
χ
492
,
0
687
,
1
83
,
0
83
,
0
w
w
=
=
λ
=
χ
Str. 152.,
wiersz 6.
od góry
w yw
w w
bw,Rd
M1
3
f h t
0,472 355 1000 8
V
3
3 1,00
774 10 N
774 kN
χ
⋅
⋅
⋅
=
=
=
γ
⋅
=
⋅
=
w yw
w w
bw,Rd
M1
3
f h t
0,492 355 1000 8
V
3
3 1,00
807 10 N
807 kN
χ
⋅
⋅
⋅
=
=
=
γ
⋅
=
⋅
=
Str. 152.,
wiersz 8.
od góry
N
10
774
V
V
3
Rd
,
bw
Rd
,
b
⋅
=
=
N
10
807
V
V
3
Rd
,
bw
Rd
,
b
⋅
=
=
Str. 152.,
wiersz 12.
od góry
00
,
1
805
,
0
10
774
10
623
V
V
3
3
Rd
,
b
Ed
3
<
=
⋅
⋅
=
=
η
00
,
1
772
,
0
10
807
10
623
V
V
3
3
Rd
,
b
Ed
3
<
=
⋅
⋅
=
=
η
Str. 152.,
wiersz 6.
od dołu
5
,
0
805
,
0
3
3
≥
=
η
=
η
5
,
0
772
,
0
3
3
≥
=
η
=
η
Str. 153.,
wiersz 10.
od góry
(
)
6
2
6
1810 10
0, 718
1
2 0,805 1
2520 10
0,823 1,00
⋅
+ −
⋅ ⋅
−
=
⋅
=
<
(
)
6
2
6
1810 10
0, 718
1
2 0,772 1
2520 10
0,801 1,00
⋅
+ −
⋅ ⋅
−
=
⋅
=
<
Rozdział 7.
Strona
Jest
Ma być
Str. 162.,
wiersz 9.
od dołu
... przed zwichrzeniem.
... przed zwichrzeniem (patrz pkt 8.).
Str. 163.,
procedura 7.1,
lewa kolumna,
wiersz 7.
od góry
Zgodnie z tekstem podstawowym EN 1993-1-1:
c0
LT,0
0,1 0, 4 0,1 0,5
λ = λ
+
=
+
=
Zgodnie z punktem NA.18 załącznika krajowego
PN-EN 1993-1-1:
c0
LT,0
0, 4
λ = λ
=
4
Strona
Jest
Ma być
Str. 164.,
wiersz 8.
od dołu
Tylko wzór na obliczanie spręŜystego momentu
krytycznego belki przy obciąŜeniu momentami
skupionymi jej końców:
2
2
2
z
T
cr
1
2
2
w
z
z
EI
k
I
(kL) GI
M
C
k
I
(kL)
EI
ω
π
=
+
π
(7.3)
Dodano wzór na obliczanie spręŜystego momentu
krytycznego belki przy obciąŜeniach poprzecz-
nych (przykładanych na róŜnych wysokościach
przekroju belki):
(
)
2
2
2
2
z
z
z
T
cr
1
2 g
2 g
2
2
w
z
z
z
EI
k
I
(k L) GI
M
C
C z
C z
k
I
(k L)
EI
ω
π
=
+
+
−
π
(7.3b)
i rozbudowano tabl. 7.3 o kolumnę z wartościami
współczynnika C
2
Str. 167.,
procedura 7.2,
lewa kolumna,
wiersz 6.
od dołu
Obliczanie spręŜystego momentu krytycznego
belki przy obciąŜeniu momentami skupionymi
jej końców według wzoru:
2
2
2
z
T
cr
1
2
2
w
z
z
EI
k
I
(kL) GI
M
C
k
I
(kL)
EI
ω
π
=
+
π
Obliczanie spręŜystego momentu krytycznego
belki przy obciąŜeniu momentami skupionymi jej
końców albo przy obciąŜeniach poprzecznych
według wzoru:
( )
2
2
2
2
z
z
z
T
cr
1
2 g
2 g
2
2
w
z
z
z
I
EI
k
(k L) GI
M
C
C z
C z
k
I
(k L)
EI
ω
π
=
+
+
−
π
Str. 169.,
procedura 7.3,
lewa kolumna,
wiersz 3.
od góry
LT
LT,mod
LT,mod
, lecz
1,0
f
χ
χ
=
χ
≤
(7.11)
LT
LT,mod
,
f
χ
χ
=
LT
LT
2
LT
1
lecz
1, 0 i
χ ≤
χ ≤
λ
(7.11)
Str. 171.,
wiersz 2.
od dołu
w
w
h
270 2 (10, 2 15)
1, 00
33,3 72
72,0
t
6,6
1,0
− ⋅
+
=
=
< ⋅
=
w
w
h
270 2 10, 2
1, 00
37,8
72
72, 0
t
6, 6
1,0
− ⋅
=
=
<
⋅
=
Str. 173.,
rys. 7.6
c S
s
F
s
V
s
c S
s
F
s
V
s
Str. 177. i 178.,
przykład 7.2
Współczynnik zwichrzenia obliczono, przyjmu-
jąc wartość spręŜystego momentu krytycznego
belki przy obciąŜeniu stałym momentem według
wzoru:
2
2
z
T
cr
2
2
z
z
I
EI
L GI
M
.
I
L
EI
ϖ
π
=
+
π
Wpływ rzeczywistego rozkładu momentów zgi-
nających na długości belki uwzględniono, mo-
dyfikując współczynnik zwichrzenia:
LT
LT,mod
LT,mod
, lecz
1, 0
f
χ
χ
=
χ
≤
(
)
(
)
2
c
LT
f
1 0,5 1 k
1 2,0
0,8
, lecz f
1,0
= −
⋅ −
⋅ −
⋅ λ −
≤
Wpływ rozkładu momentów zginających na dłu-
gości belki i wpływ sposobu przyłoŜenia obcią-
Ŝ
enia uwzględniono, obliczając moment kryty-
czny przy zwichrzeniu spręŜystym według wzoru:
(
)
2
2
2
2
z
z
z
T
cr
1
2 g
2 g
2
2
w
z
z
z
I
EI
k
(k L) GI
M
C
C z
C z
k
I
(k L)
EI
ω
π
=
+
+
−
π
Str. 181.,
wiersz 3.
od dołu
w
w
h
400 2 (13,5 21)
0,814
38,5
72
58, 6
t
8, 6
1, 0
− ⋅
+
=
=
<
⋅
=
w
w
h
400
2 13, 5
0,814
43, 4
72
58, 6
t
8, 6
1, 0
− ⋅
=
=
<
⋅
=
Str. 189.,
wiersz 11.
od góry
w
f
c
(b
t
2r) / 2
(135 6, 6
2 15) / 2
4,82
t
t
10, 2
−
−
−
− ⋅
=
=
=
w
f
c
(b
t
2r) / 2
(150 7,1 2 15) / 2
5, 28
t
t
10, 7
−
−
−
− ⋅
=
=
=
Str. 189.,
wiersz 9.
od dołu
w
w
h
300 2 (10, 7 15)
0, 924
35, 0
72
66, 6
t
7,1
1, 0
− ⋅
+
=
=
<
⋅
=
w
w
h
300
2 10, 7
0, 924
39, 2
72
66,5
t
7,1
1, 0
− ⋅
=
=
<
⋅
=
s
s
5
Strona
Jest
Ma być
Str. 194.,
rys. 7.16
a
S
s
F
s
V
2,s
V
1,s
a
s
s
F
s
V
2,s
V
1,s
Str. 233.,
wiersz 8.
od góry
3
y,el y
LT
6
cr
W
f
1150 10
235
0,337
M
2375 10
⋅
⋅
λ =
=
=
⋅
3
y,pl y
LT
6
cr
W
f
1283 10 235
0,356
M
2375 10
⋅
⋅
λ =
=
=
⋅
Str. 233.,
wiersze 10.
i 11. od góry
(
)
(
)
2
LT
LT,0
LT
LT
LT
2
0,5 1
0,5 1 0,34 0, 337
0, 4
0, 75 0,337
0,532
Φ =
⋅ + α
λ − λ
+ βλ
=
=
⋅ +
⋅
−
+
⋅
=
(
)
(
)
2
LT
LT,0
LT
LT
LT
2
0,5 1
0,5 1 0,34 0,356 0, 4
0, 75 0,356
0,540
Φ =
⋅ + α
λ − λ
+ βλ
=
=
⋅ +
⋅
−
+
⋅
=
Str. 233.,
wiersze 9-11
od dołu
( )
LT
2
2
LT
LT
LT
2
2
1
1
1,02 1
0,532
0,532
0,75 0,337
χ =
=
Φ + Φ − β λ
=
=
> →
+
−
⋅
przyjęto
χ
LT
= 1,00
( )
LT
2
2
LT
LT
LT
2
2
1
1
1, 02 1
0,540
0,540
0, 75 0,356
χ =
=
Φ + Φ − β λ
=
=
> →
+
−
⋅
przyjęto
χ
LT
= 1,00
Str. 238.,
wiersz 8.
od dołu
3
y,el y
LT
6
cr
W
f
1150 10
235
0,198
M
6988 10
⋅
⋅
λ =
=
=
⋅
3
y,pl y
LT
6
cr
W
f
1283 10
235
0, 208
M
6988 10
⋅
⋅
λ =
=
=
⋅
Str. 238.,
wiersze 5. i 6.
od dołu
(
)
( )
(
)
2
LT
LT,0
LT
LT
LT
2
0,5 1
0,5 1 0,34
0,198 0, 4
0, 75 0,198
0, 480
−
Φ =
⋅ + α
λ − λ
+ β λ
=
=
⋅ +
⋅
−
+
⋅
=
(
)
( )
(
)
2
LT
LT,0
LT
LT
LT
2
0,5 1
0,5 1 0,34 0, 208 0, 4
0, 75 0, 208
0, 484
−
Φ =
⋅ + α
λ − λ
+ β λ
=
=
⋅ +
⋅
−
+
⋅
=
Str. 238.,
wiersze 1-3
od dołu
( )
LT
2
2
LT
LT
LT
2
2
1
1
1, 08 1
0, 480
0, 480
0, 75 0,198
χ =
=
Φ + Φ − β λ
=
=
> →
+
−
⋅
przyjęto
χ
LT
= 1,00
( )
LT
2
2
LT
LT
LT
2
2
1
1
1, 06 1
0, 484
0, 484
0, 75 0, 208
χ =
=
Φ + Φ − β λ
=
=
> →
+
−
⋅
przyjęto
χ
LT
= 1,00
Str. 246.,
wiersz 12.
od góry
– słup o wysokości L = 7840 mm
– słup o wysokości L = 7840 mm (dziesięć prze-
działów skratowania po 724 mm + dwie prze-
wiązki po 300 mm)
Str. 247.,
wiersz 16.
od góry
0
L
7240
e
16 mm
500
500
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
0
L
7840
e
16 mm
500
500
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
Str. 249.,
wiersz 4.
od góry
cr,y
y
L
L
0,70 7840
5488 mm
µ
=
=
⋅
=
=
=
⋅
=
=
=
⋅
=
=
=
⋅
=
cr,y
y
L
L
1, 00 7840
7840 mm
µ
=
=
⋅
=
=
=
⋅
=
=
=
⋅
=
=
=
⋅
=
Str. 249.,
wiersz 6.
od góry
y
cr,y
y
cr
y
1
A f
L
1
5488
1
0,500
N
i
117, 0 93, 9
λ
λ
=
=
⋅
=
⋅
=
=
=
⋅
=
⋅
=
=
=
⋅
=
⋅
=
=
=
⋅
=
⋅
=
y
cr,y
y
cr
y
1
A f
L
1
7840
1
0, 714
N
i
117, 0 93, 9
λ
λ
=
=
⋅
=
⋅
=
=
=
⋅
=
⋅
=
=
=
⋅
=
⋅
=
=
=
⋅
=
⋅
=
Str. 249.,
wiersz 7.
od dołu
((((
))))
2
0,5 1 0, 49
0,500
0, 2
0,500
0, 698
=
⋅ +
⋅
−
+
=
=
⋅ +
⋅
−
+
=
=
⋅ +
⋅
−
+
=
=
⋅ +
⋅
−
+
=
((((
))))
2
0,5 1 0, 49
0, 714
0, 2
0, 714
0,881
=
⋅ +
⋅
−
+
=
=
⋅ +
⋅
−
+
=
=
⋅ +
⋅
−
+
=
=
⋅ +
⋅
−
+
=
Str. 249.,
wiersz 5.
od dołu
y
2
2
2
2
y
y
y
1
1
0,844
0, 698
0, 698
0,500
χ
Φ
Φ
λ
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
y
2
2
2
2
y
y
y
1
1
0, 716
0,881
0,881
0,714
χ
Φ
Φ
λ
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
+
−
Str. 249.,
wiersz 2.
od dołu
3
ch,Ed
3
y
Rk
M1
N
924 10
0, 792
1
N
0,844 1382 10
1, 0
χ
γ
⋅⋅⋅⋅
=
=
≤
=
=
≤
=
=
≤
=
=
≤
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
3
ch,Ed
3
y
Rk
M1
N
924 10
0, 934
1
N
0, 716 1382 10
1, 0
χ
γ
⋅⋅⋅⋅
=
=
≤
=
=
≤
=
=
≤
=
=
≤
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
⋅
6
Rozdział 8.
Strona
Jest
Ma być
Str. 250.,
wiersz 6.
od góry
... czyli wyboczenie
... zwana wyboczeniem
Str. 250.,
wiersz 11.
od góry
Niestateczność ogólna elementów zginanych,
czyli zwichrzenie ...
Niestateczność ogólna elementu zginanego,
zwana zwichrzeniem ...
Str. 250.,
wiersz 6.
od dołu
... przy tym samym przekroju
... przy tej samej powierzchni przekroju
Str. 250.,
wiersze 1-3
od dołu
Str. 251.,
wiersz 1.
od góry
W takim przypadku moŜna zapobiegać niesta-
teczności na dwa sposoby. Jednym jest odpowied-
nie (często znaczne) zwiększenie powierzchni
przekroju pręta, połączone ewentualnie ze zmianą
kształtu przekroju poprzecznego w taki sposób,
aby nośność elementu była wystarczająca. Dru-
gim ...
Aby temu zapobiec, dobiera się znacznie więk-
szą, często ponad dwukrotnie, nośność przekro-
ju (porównaj przykłady: 7.2 z 7.4 oraz 7.7 z 7.8
i 7.10, pod względem nośności przekrojów
i stopnia ich wykorzystania). Innym sposobem ...
Str. 251.,
wiersze 1-3
od góry
... w wybranych punktach osi pręta podparć
(stęŜeń) przekrojów poprzecznych, które unie-
moŜliwią w płaszczyznach tych przekrojów prze-
mieszczenia wynikające z utraty stateczności.
... w wybranych punktach na długości pręta
podparć (stęŜeń) jego przekrojów poprzecznych,
które zapobiegną w płaszczyznach tych prze-
krojów przemieszczeniom wynikającym z utraty
stateczności.
Str. 251.,
wiersze 10-17
od góry
Poprzeczna stabilizacja punktowa przekrojów to:
•
podparcia boczne w przypadku
1) wyboczenia giętnego, stosowane do pod-
parcia pręta w płaszczyźnie mniejszej
sztywności,
2) zwichrzenia, stosowane do podparcia
pasa ściskanego w kierunku prosto-
padłym do płaszczyzny głównej prze-
kroju elementu,
•
podparcia przeciwskrętne przekroju po-
przecznego elementu stosowane w przy-
padkach wyboczenia skrętnego i giętno-
-skrętnego oraz zwichrzenia.
Poprzeczna stabilizacja punktowa przekrojów
jest realizowana w postaci:
•
podparcia bocznego, przy czym
1) w przypadku wyboczenia giętnego sto-
sowane jest podparcie pręta w płasz-
czyźnie mniejszej sztywności,
2) w przypadku zwichrzenia stosowane
jest podparcie pasa ściskanego w kie-
runku prostopadłym do płaszczyzny
zginania,
•
podparcia przeciwskrętnego przekroju po-
przecznego elementu stosowanego w przy-
padkach wyboczenia skrętnego i giętno-
-skrętnego oraz zwichrzenia.
Rozstaw podparć punktowych jest ograniczony
największą długością pręta, przy której jest
zachowana jego stateczność ogólna (patrz rozdz.
6. i 7. podręcznika oraz norma [51]).
Str. 251.,
wiersz 19.
od góry
Z tarczą moŜna powiązać równieŜ podparcia
przeciwskrętne.
Dodano zdanie: W tym przypadku nie jest ko-
nieczna zmiana wielkości lub kształtu przekroju
pręta.
Str. 261.,
procedura 8.1,
lewa kolumna,
rys. 8.13
N/2
N
N
N
N
N/2
N
N
N
N
3
0
0
0
8x3=24000
10x5000=50000
2400
N
N
N
N
N
N
N/2
N
N
N
N
N/2
N
N
N
N
3
0
0
0
8
x
3000
=
24000
10x5000=50000
2400
N
N
N
N
N
N
7
Strona
Jest
Ma być
Str. 261.,
procedura 8.1,
prawa
kolumna,
wiersze 11.
i 12. od góry
czy płatwi
usunięto „czy płatwi”
Str. 262.,
procedura 8.1,
lewa kolumna,
wiersz 14.
od góry
d
q
q L
1, 46 24000
V
2190 N
2 8
16
⋅⋅⋅⋅
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
⋅⋅⋅⋅
d
q
q L
1, 46 24000
V
17520 N
2
2
⋅⋅⋅⋅
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
=
Strona
Jest
Ma być
Str. 262.,
procedura 8.1,
lewa kolumna,
wiersz 14.
od dołu
V
max
= V
d
+ V
wp
= 2190 + 15273 = 17463 N
V
max
= V
d
+ V
wp
= 17520 + 15273 =
= 32793 N
Rozdział 9.
W związku ze zmianą do normy PN-EN-1993-1-1:2006/AC z czerwca 2009 r. (pkt 9.), dotyczącą zmiany
wytrzymałości na rozciąganie stali grupy S355 z wartości 510 MPa na 490 MPa, zmieniają się wartości
liczbowe obliczeń w przykładach 9.1; 9.2; 9.3; 9.10; 9.11; 9.14; 9.15; 9.20; 9.21; 9.22.
Procedury i sposób obliczania nie ulegają zmianie.
Rozdział 10.
Strona
Jest
Ma być
Str. 380.,
procedura 10.2,
prawa kolumna,
wiersz 8.
od góry
Mf
γ
Ff
γ
Str. 382.,
przykład 10.2,
wiersze 9. i 11.
od dołu
8
5000
10
307
,
0
3
3
⋅
⋅
8
5000
307
,
0
3
⋅
Str. 386.,
przykład 10.4,
wiersz 6.
od dołu
k
Q
160 kN
=
o zakresie zmienności
k
Q
160 kN
∆
=