Anna Skowron FiU 2015
1
Finanse Zakładów Ubezpieczeń
Dr Kamila Bielawska
Wykład o 9.30 + 15 minutowa przerwa przed ćwiczeniami
Literatura
Hadyniuk B., Ubezpieczenia prywatne. Kompedium, Wydawnictwo Poltext, Warszawa 2014
Gąsiorkiewicz L., Finanse zakładów ubezpieczeń majątkowych, C.H. Beck, Warszawa 2009
Zaliczenie
Egzamin pisemny z pytaniami otwartymi; terminy indywidualne i poprawkowy – egzamin ustny;
Praca pisemna – analiza i ocena kondycji finansowej określonego zakładu ubezpieczeń majątkowych działającego na
polskim rynku (praca grupowa)
Ubezpieczenie
Ubezpieczenie jako metoda zarządzania ryzykiem charakteryzuje się: zatrzymaniem ryzyka, jego transferem,
dyspersją, kontrolą i prewencją.
Rynek ubezpieczeniowy
Rynek
Ogół transakcji kupna-sprzedaży danego dobra lub czynnika produkcji, zawieranych na pewnym terytorium w
określonym czasie.
Rynek ubezpieczeniowy
Segment rynku ogólnego, który obejmuje całokształt usług ubezpieczeniowych, zaliczany do tzw. Rynku usług
finansowych.
Rynek ubezpieczeniowy w ujęciu podmiotowym
Obejmuje wszystkie osoby i podmioty uczestniczące w dystrybucji usług ubezpieczeniowych oraz podmioty, organy i instytucje
zrzeszające uczestników rynku, kontrolujące i nadzorujące jego działalność i funkcjonowanie.
Rynek ubezpieczeniowy w ujęciu segmentowym
Grupy podmiotów uczestniczące w całym procesie dystrybucji usług ubezpieczeniowych (od ubezpieczających do
zakładów ubezpieczeń i reasekuracji – np. PTR).
Zakłady Ubezpieczeń
Podstawowe akty prawne
Ustawa z dnia 22 maja 2003 roku o działalności ubezpieczeniowej – od 1 stycznia 2016 roku zostanie
zastąpiona ustawą z dnia 11 września 2015 roku o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej
(przekazana 5.10.2015 do podpisu Prezydenta).
Anna Skowron FiU 2015
2
Ustawa z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu
Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych.
Ustawa z dnia 22 maja 2003 roku o pośrednictwie ubezpieczeniowym.
Ustawa z dnia 5 sierpnia 2015 roku o rozpatrywaniu reklamacji przez podmioty rynku finansowego i
Rzeczniku Finansowym.
Kodeks Cywilny.
Dla zakładów ubezpieczeń działających jako spółki akcyjne: Kodeks Handlowy
Podstawowe zasady funkcjonowania rynku ubezpieczeń w Polsce
Ograniczenie prowadzenia działalności gospodarczej przez zakłady ubezpieczeń wyłącznie do działalności
ubezpieczeniowej ( ustawowe zdefiniowanie działalności ubezpieczeniowej jako: wykonywanie czynności
ubezpieczeniowych związanych z oferowaniem i udzielaniem ochrony na wypadek ryzyka wystąpienia
skutków zdarzeń losowych).
Zasada koncesjonowania działalności ubezpieczeniowej.
Zasada branżowości w działalności ubezpieczeniowej (life i non-life).
Zasada ograniczenia dopuszczalnych form organizacyjnych zakładów ubezpieczeń.
Ubezpieczeniowa spółka akcyjna a spółka akcyjna prowadząca inną działalność
Wyższe wymagania dotyczące minimalnej wysokości kapitału gwarancyjnego.
W podziale zysku uczestniczą nie tylko akcjonariusze lecz również klienci (ubezpieczeni).
Spółka ubezpieczeniowa może emitować wyłącznie akcje imienne (z wyjątkiem wprowadzonych do
publicznego obrotu za zgodą Komisji Nadzoru Finansowego).
Nadzór nad działalnością ubezpieczeniową sprawuje KNF i Minister Finansów.
Różnice pomiędzy TUW a ubezpieczeniową Spółką Akcyjną
Celem TUW nie jest osiąganie zysku (działalność musi być rentowna) ale wzajemne zapewnianie członkom
(lub osobom trzecim) odszkodowań lub świadczeń; Kapitał zakładowy stanowi tylko rodzaj funduszu
gwarancyjnego.
Minimalna wysokość kapitału gwarancyjnego jest niższa niż w ubezpieczeniowej SA.
Ubezpieczony jest jednocześnie członkiem towarzystwa, a każdy członek towarzystwa jest równocześnie
ubezpieczonym (ubezpieczeniowe SA jest związkiem kapitałów, TUW jest związkiem osób i innych
podmiotów).
Członkowie są ze sobą powiązani przynależnością do TUW oraz zobowiązaniem do przyczyniania się do
tworzenia funduszu potrzebnego towarzystwu na pokrycie wydatków z tytułu odszkodowań, świadczeń oraz
kosztów własnych).
Nadwyżki powstające w działalności ubezpieczeniowej, z reguły wracają do ubezpieczonych bądź w postaci
zwrotów lub obniżenia składek, bądź w postaci przyrostu świadczeń.
Anna Skowron FiU 2015
3
29.10.2015
Przychody zakładów ubezpieczeń
Przychody techniczne:
o Składki
o Pozostałe przychody techniczne
Przychody z działalności lokacyjnej:
o Z lokat w nieruchomości
o Lokat w jednostkach powiązanych
o Z innych lokat
o Wynik dodatni z rewaloryzacji lokat – przychody z lokat niezrealizowanych na dzień bilansowy.
o Wynik dodatni z realizacji lokat
Pozostałe przychody:
o Z innych operacji finansowych
o Likwidacja środków trwałych
o Rozwiązanie rezerw innych niż techniczno-ubezpieczeniowe
o Dodatnie różnice kursowe
o Darowizny
o Inne
Składka ubezpieczeniowa
Składka brutto (cena usługi ubezpieczeniowej)
o Składka netto (czysta):
Środki na wypłatę odszkodowań i świadczeń.
Dodatek bezpieczeństwa.
o Narzuty na składkę netto:
Koszty akwizycji, administracji, dodatek na prewencję, dodatek na zysk.
Kalkulacja składki powinna uwzględnić złote reguły ubezpieczeniowe
Równowaga składki i świadczenia – suma składek równa jest sumie zobowiązań.
Proporcjonalność składki i świadczenia – wysokość składki jest proporcjonalna do sumy ubezpieczenia.
Równowartość składki i świadczenia – wartość składki jest proporcjonalna do wielkości ryzyka.
Składka
sprawiedliwa
– uwzględnia wszystkie istotne czynniki ryzyka, które ktoś wnosi do wspólnoty
ubezpieczeniowej.
Metody kalkulacji składek ubezpieczeniowych w zależności od ryzyka
Metoda składki zróżnicowanej – w pełni jest odzwierciedleniem zasady równowagi składek i świadczeń.
Metoda składki przeciętnej – jednakowa składka dla każdego rodzaju ryzyka. Część ciężaru składki z gorszych
rodzajów ryzyka jest przeniesiona na część lepszych ryzyk.
Metoda składki mieszanej – polega na łagodzeniu mechanizmu składki przeciętnej poprzez oferowanie
różnych rabatów i upustów.
Anna Skowron FiU 2015
4
Metody kalkulacji składek ubezpieczeniowych
Metoda repartycji
Metoda składki stałej
Metoda składki mieszanej
Składka – stawka – taryfa
Stopa składki (stawka) – liczba jednostek pieniężnych przypadających na każde 1000 lub 100 jednostek pieniężnych
sumy ubezpieczeń (w ujęciu rocznym).
Taryfa składek – uporządkowany zbiór stóp składek odpowiadający wszystkim typowym rodzajom ryzyka,
występującym w danym rodzaju ubezpieczenia wraz z rabatów (bonusami) i dodatkami (malusami).
Rozporządzenie min fin. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji.
Składki
Brutto/netto
Przypisane/zarobione/zapłacone
Brutto/na udziale własnym
Składki ubezpieczeniowe
Przypisana – należna w okresie sprawozdawczym.
Zarobiona – przypisana, skorygowana o zmianę stanu rezerw składek – składka należna za okres
sprawozdawczy.
Zapłacona (zainkasowana) – faktyczny wpływ środków.
Brutto
Na udziale własnym – jaką część ryzyka i składki pozostawił sobie zakład ubezpieczeń. Obejmuje udział
reasekuratora w składce ubezpieczeniowej.
12.11.2015
Koszty działalności zakładów ubezpieczeń
Klasyfikacja kosztów ubezpieczeń
Według typów działalności:
Koszty działalności operacyjnej, inwestycyjnej i finansowej
W układzie rodzajowym:
Amortyzacja, zużycie materiałów i energii, usługi obce, podatki i opłaty, wynagrodzenia, ubezpieczenia
społeczne, pozostałe koszty rodzajowe
W układzie kalkulacyjnym:
Bezpośrednie i pośrednie
Anna Skowron FiU 2015
5
(do przekształcenia na tabelkę później)
Koszty techniczne
Odszkodowania i świadczenia
Zmiana stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych
Premie i rabaty (ze zmianą stanu rezerw)
Koszty działalności ubezpieczeniowej
Pozostałe koszty techniczne
Koszt działalności lokacyjnej
Utrzymania nieruchomości
Pozostałe koszty działalności lokacyjnej
Wynik ujemny z rewaloryzacji lokat
Wynik ujemny z realizacji lokat
Pozostałe koszty operacyjne
Z innych operacji finansowych
Likwidacja środków trwałych
Utworzenie rezerw innych niż techniczno-ubezpieczeniowych
Ujemne różnice kursowe
Darowizny
Inne
Szkody ubezpieczeniowe
Zaistniałe:
Zgłoszone wypłacone,
Zgłoszone, można ocenić kwotę,
Zgłoszone, nie można ocenić kwoty,
Niezgłoszone
Niezaistniałe (nie zakończył się okres ochrony)
Koszty działalności ubezpieczeniowej
Koszty akwizycji
to koszty związane z zawieraniem i odnawianiem umów ubezpieczenia:
Koszty bezpośrednie, w tym: prowizje pośredników ubezpieczeniowych, wynagrodzenia wraz z narzutami
pracowników zajmujących się z akwizycją, koszty badań lekarskich, koszty atestów i ekspertyz przy ocenie
ryzyka ubezpieczeniowego, koszty wystawienia polis.
Koszty pośrednie, w tym: koszty reklamy i promocji produktów ubezpieczeniowych, koszty ogólne związane z
badaniem wniosków i wystawianiem polis.
Koszty administracji
– związane z inkasem składek, zarządzaniem portfelem umów ubezpieczenia i reasekuracji oraz
zarządzaniem zakładem ubezpieczeń.
Anna Skowron FiU 2015
6
Pozostałe koszty techniczne
Wpłaty na Ubezpieczeniowy Fundusz Gwarancyjny
Koszty nadzoru nad działalnością ubezpieczeniową
Wpłaty na działalność Rzecznika Finansowego (dawniej Rzecznika Ubezpieczonych)
Wpłaty członkowskie na PIU (Polska Izba Ubezpieczeń)
Wpłaty na rzecz KG PSP (Komenda główna państwowej straży pożarnej)
Inne
Przychody i koszty, wynik finansowy
Wynik techniczny
+/-
Wynik z działalności lokacyjnej
+/-
Wynik na pozostałej działalności operacyjnej
+/-
Wynik na zdarzeniach nadzwyczajnych
=
Wynik brutto
-
Podatek dochodowy i inne obowiązkowe obciążenia zysku
=
Wynik netto
Techniczny wynik ubezpieczeń
POZOSTAŁE PRZYCHODY TECHNICZNE
(składki zarobione na udziale własnym)
= składka przypisana brutto
- udział reasekuratorów w składce przypisanej
+/- zmiana stanu rezerw składki
+/- udział reasekuratorów w zmianie stanu rezerwy składki
POZOSTAŁE PRZYCHODY TECHNICZNE W DZIALE I I PRZYCHODY Z LOKAT
-
KOSZTY TECHNICZNE
Odszkodowania i świadczenia
Koszty działalności ubezpieczeniowej
(koszty akwizycji i administracji)
Pozostałe koszty techniczne
(wpłaty na ufg, nadzór, rzecznika itp.)
=
TECHNICZNY WYNIK UBEZPIECZEŃ
Anna Skowron FiU 2015
7
Przychody i koszty z działalności lokacyjnej
Przychody z lokat:
Zrealizowane: odsetki, dywidendy, różnice kursowe, czynsze
Niezrealizowane: wzrost działalności bilansowej
Koszty działalności lokacyjnej:
Koszty zarządzania lokatami: utrzymanie komórek zajmujących się zarządzaniem lokatami, informatyczne,
telekomunikacyjne i honoraria
Koszty związane z nabywaniem instrumentów finansowych: prowizje bankowe i maklerskie
Amortyzacji i koszt utrzymania nieruchomości (z wyjątkiem nieruchomości na potrzeby własne)
Koszty rewaloryzacji lokat
Wartość sprzedanych lokat po cenie nabycia
Nie zrealizowane zyski z lokat powstają gdy:
Wartość bieżąca (WB) lokat > Wartość nabycia (WN) lokat
Gdy lokaty były już przeszacowane miejsce WN zajmuje wartość przeszacowana (WP)
Nie zrealizowane straty na lokatach:
WB lokat < WN lokat
WB lokat < WP lokat
Zagospodarowanie wyniku finansowego zakładu ubezpieczeń
Podwyższenie kapitałów własnych
Podwyższenie rezerw (zysk „ukryty” w rezerwach)
Dywidenda
Udział w zysku ubezpieczonych
Rozwój sieci sprzedaży, nowe produkty, inwestycje infrastrukturalne, rozwój kadry
Kapitały własne i obce w zakładach ubezpieczeń
Kapitał zapasowy
Źródło finansowania aktywów zakładów ubezpieczeń w trakcie jego działalności, tworzony:
Obligatoryjnie
Dobrowolnie
Pełni funkcję gwarancyjna – pokrycie strat bilansowych wg decyzji władz zakładu ubezpieczeń. Przekazywane jest
minimalnie 8% , dopóki kapitał ten nie osiągnie 1/3 kapitału zakładowego.
Rezerwy techniczno – ubezpieczeniowe (Kapitał Obcy)
Stanowią część kapitałów zakładu ubezpieczeń wyodrębnianą w celu zagwarantowania środków na wypłaty
odszkodowań i świadczeń w z tytułu zawartych umów ubezpieczeń w danym okresie sprawozdawczym. Konieczność
ich tworzenia wynika z podstawowej zasady gospodarki finansowej zakładu ubezpieczeń – współmierności
przychodów i kosztów z danego okresu ubezpieczenia do okresu sprawozdawczego.
Cele tworzenia rezerw:
Wymóg ustawy o działalności ubezpieczeniowej
Są niezbędne zakładowi ubezpieczeń dla zapewnienia ciągłości i płynności prowadzonych przez niego
operacji finansowych
Anna Skowron FiU 2015
8
Są gwarantem długookresowej wypłacalności ubezpieczyciela z uwzględnieniem wszystkich elementów, jakie
występuję w działalności ubezpieczeniowej i sferze poza ubezpieczeniowej
Tworzenie rezerw przyczynia się do zapewnienia realności ochrony ubezpieczeniowej
Decydują o wyniku z działalności ubezpieczeniowej (technicznym) towarzystwa ubezpieczeniowego oraz
mają wpływ na wysokość obciążeń podatkowych w skali całego towarzystwa ubezpieczeniowego
Umożliwiają prawidłową kalkulację składki ubezpieczeniowej
10.12.2015
Ocena adekwatności rezerw techniczno-ubezpieczeniowych
Główne przyczyny niedoszacowania rezerw:
Wewnętrzne:
o Zbyt niskie taryfy
o Nieodpowiednie metody kalkulacji rezerw
o Brak odpowiednich danych do kalkulacji rezerw
o Niewłaściwe działania zarządu w celu podwyższenia rentowności (rezerwy techniczno-
ubezpieczeniowe są kosztem uzyskania przychodu)
Zewnętrzne:
o Nieprzewidziana zmienność przebiegu szkodowości
o Zmiany regulacji prawnej
o Wzrost konkurencji
o Postęp techniczny wpływający na ryzyka stare i stwarzający nowe
o Inne ryzyka wpływające na działalność zakładu ubezpieczeń
Aktywa zakładów ubezpieczeń
(zarządzanie działalnością lokacyjną zakładów ubezpieczeń)
Działalność lokacyjna zakładów ubezpieczeń
Lokaty stanowią najistotniejszą pozycję aktywów zakładu ubezpieczeń
Lokaty stanowią istotne źródło przychodów zakładu ubezpieczeń
Przedmiotem działalności lokacyjnej są:
o Środki własne zakładu
o Środki stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych
Czynniki determinujące politykę inwestycyjną zakładów ubezpieczeń
Wewnętrzne
Zewnętrzne
Zakres działalności ubezpieczeniowej
Długofalowe cele towarzystwa
Wielkość i forma prawna zakładu ubezpieczeń
Kwalifikacje i doświadczenie kadry menadżerskiej
Zasoby finansowe zakładu
Strategia finansowa
Koniunktura rynkowa: krajowy i międzynarodowy
rynek finansowy, stopy procentowe, rynek
nieruchomości
Stan i tendencje rynku ubezpieczeń
Polityka państwa w zakresie zadłużania
Sytuacja polityczna kraju
Regulacje prawne (ewentualne wskazywanie lokat
dopuszczalnych i nakładanie limitów)
Anna Skowron FiU 2015
9
Zakład ubezpieczeń jest zobowiązany do lokowania środków finansowych w taki sposób, aby uwzględniając rodzaj i
strukturę prowadzonych ubezpieczeń osiągnąć jak największy stopień bezpieczeństwa i rentowności przy
jednoczesnym zachowaniu płynności środków.
Ograniczenia dotyczące lokowania rezerw techniczno-ubezpieczeniowych
Zakład ubezpieczeń powinien posiadać określone w ustawie aktywa w wysokości nie niższej niż wartość rezerw
techniczno-ubezpieczeniowych brutto.
Aktywa na pokrycie rezerw powinny spełniać zasady:
Waluty
Dywersyfikacji
Dopasowania
Ustawowego określenia aktywów dopuszczalnych
Limitowania (np. papiery wartościowe i jednostki uczestnictwa 40%)
Terytorialności
Zasada płynności lokat finansowych
Środki finansowe na:
Lokaty:
Bieżące koszty i przewidywane w najbliższym czasie
odszkodowania i świadczenia
Najwyższy stopień płynności
Świadczenia i odszkodowania o niskim stopniu
przewidywalności
Wysoki stopień płynności
Kapitały gwarancyjne
Dość niski stopień płynności
Świadczenia i odszkodowania o wysokim stopniu
przewidywalności
Niski stopień płynności
Rentowność
Płynność
Bezpiecze
ństwo
Anna Skowron FiU 2015
10
Wypłacalność zakładu ubezpieczeń
Ustawowe wymogi finansowe
Środki własne
Minimalny kapitał gwarancyjny
Margines wypłacalności
Pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych odpowiednimi aktywami
Maksymalna wartość pojedynczego ryzyka na udziale własnym
Środki własne
Aktywa zakładów ubezpieczeń z wyłączeniem aktywów przeznaczonych na pokrycie wszelkich przewidywalnych
zobowiązań i wartości niematerialnych i prawnych
. Z aktywów stanowiących środki własne zakładu powiązanego
wyłącza się posiadane przez ten zakład akcje i inne aktywa finansujące kapitały własne zakładów należących do tej
samej grupy kapitałowej.
Funkcja gwarancyjna
– w przypadku niewypłacalności zakładu ubezpieczeń
Funkcja absorbowania strat
– powinny wystarczyć na zaspokojenie strat z bieżącej działalności i umożliwić
kontynuację działalności
Środki własne niższe niż margines wypłacalności
Nadzór może zobowiązać zakład ubezpieczeń do przedłożenia planu przywrócenia prawidłowych stosunków
finansowych, który zostanie zatwierdzony przez nadzór.
Środki własne są niższe niż kapitał gwarancyjny
Zakład niezwłocznie zawiadamia nadzór.
Przedkłada nadzorowi krótkoterminowy plan wypłacalności.
Sankcje
Zakaz swobodnego rozporządzania aktywami lub ograniczenie zakresu działalności.
Wyznaczenie terminu przedłożenia w/w planów lub przywrócenia wypłacalności.
Zakaz dokonywania wypłat z zysku.
Minimalny kapitał gwarancyjny
Wielkość środków finansowych, których posiadaniem musi wykazać się zakład ubezpieczeń aby uzyskać pozwolenie
na prowadzenie działalności ubezpieczeniowej. Wielkość ta musi być również utrzymywana przez cały czas
prowadzenia działalności.
Anna Skowron FiU 2015
11
Margines wypłacalności
Jest to
najniższa, obliczona rachunkowo
wartość środków własnych jaką powinien posiadać zakład ubezpieczeń na
danym etapie działalności. Ma zastosowanie wyłącznie wówczas gdy jego wysokość jest wyższa niż minimalny kapitał
gwarancyjny.
W dziale II zależy on od:
Kwoty zebranych składek, lub wysokości wypłaconych odszkodowań i świadczeń
Współczynnika reasekuracji
Współczynnik reasekuracyjny (H)
𝐻 =
łą𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑠𝑢𝑚𝑎 𝑜𝑑𝑠𝑧𝑘𝑜𝑑𝑜𝑤𝑎ń 𝑛𝑎 𝑢𝑑𝑧𝑖𝑒𝑙𝑒 𝑤ł𝑎𝑠𝑛𝑦𝑚
𝑠𝑢𝑚𝑎 𝑜𝑑𝑠𝑧𝑘𝑜𝑑𝑜𝑤𝑎ń 𝑏𝑟𝑢𝑡𝑡𝑜
Jeżeli powyższy stosunek jest
mniejszy niż 50%
, jako wielkość współczynnika reasekuracyjnego przyjmuje się 50%
07.01.2016
Egzamin 3 luty egzamin godz. 11.00
Praca 18 stycznia
Ocena działalności zakładu ubezpieczeń
Cele oceny działalności zakładu ubezpieczeń
Pozwala na określenie ekonomicznych gwarancji realności ochrony ubezpieczeniowej.
Kierunków podejmowanych przez zarząd zakładu decyzji.
Interesariusze analizy i ich cele
Właściciele (atrakcyjność inwestycji).
Rada nadzorcza (przetrwanie i rozwój).
Kadra kierownicza/pracownicy (ocena osobistych dokonań zawodowych).
Klienci (bezpieczeństwo i jakość produktu).
Konkurenci (konkurencyjność, bezpieczeństwo i etyka zawodowa)
Nadzór ubezpieczeniowy (bezpieczeństwo).
System solvency II wprowadza zindywidualizowany mechanizm kształtowania i oceny wypłacalności zakładu
ubezpieczeń poprzez indywidualną ocenę ryzyka działalność ubezpieczyciela. Poziom wymaganego kapitału będzie
uzależniony od modeli wewnętrznych zaczerpniętych z bankowości.
Anna Skowron FiU 2015
12
Analiza działalności zakładu ubezpieczeń
Analiza otoczenia zakładu
Analiza Makrootoczenia
Analiza Mikrootoczenia
Sytuacja gospodarcza
Ocena cyklu koniunkturalnego
Polityka gospodarcza
Polityka pieniężne
Polityka fiskalna
System finansowy
System prawny
Analiza rynku
Koniunktura w branży
Popyt i podaż i ich trendy
Segmenty klientów i ich wymagania
Dystrybucja i promocja
Analiza konkurencji
Cele i kondycja konkurencji
Ryzyko wejścia
Ryzyko substytutów
Analiza ekonomiczna zakładu
Analiza finansowa
Analiza techniczno-ekonomiczna
Rodzaje, struktura i wartość aktywów
Rodzaje, wartość, struktura i koszt kapitału
Rodzaje, wartość i struktura przychodów i kosztów
Rentowność
Dynamika przychodów i ich zyskowność
Płynność i wypłacalność
Asortyment produktów
Metody i organizacja świadczenia usług
Jakość
Organizacja procesów wewnętrznych
Wyposażenie techniczne
Innowacyjność
Sprzedaż i dystrybucja