WILGOTNOŚĆ OPTYMALNA (W
OPT
)
Wilgotnością optymalną nazywamy taką wilgotność, przy której w danych
warunkach ubijania moŜna osiągnąć największe zagęszczenie gruntu, a więc
uzyskuje on maksymalną gęstość objętościową szkieletu gruntowego.
Parametr ten wykorzystywany jest w głównej mierze przy zagęszczaniu
nasypów. Pozwala określić, jaką ilość wody naleŜy dodać do gruntu aby
maksymalnie ułatwić (skrócić) proces jego zagęszczania.
Wartość wilgotności optymalnej zaleŜy od rodzaju gruntu, kształtu cząstek
mineralnych oraz szorstkości ich powierzchni. Wilgotność optymalna to taka
zawartość wody, która pozwala na wytworzenie otoczek wody higroskopijnej i wody
osmotycznej wokół poszczególnych cząstek.
Badanie wykonywane jest w aparacie Proctora – ręcznym lub mechanicznym.
Przebieg oznaczenia
I ubijanie gruntu
1 – naleŜy określić wymiary wewnętrzne cylindra (wysokość h [mm] i średnicę d [mm]) oraz masę
pustego cylindra bez kołnierza m
t
[g].
3 – po przesianiu wysuszonego i przeznaczonego do badania piasku dodać do niego pierwszą porcję
wody destylowanej i dokładnie rozmieszać,
6 - do cylindra nałoŜyć pierwszą warstwę gruntu o grubości około 7 cm i ubijać ubijakiem, 25 razy
opuszczając cięŜarek ubijaka,
7 - nałoŜyć na cylinder kołnierz, a do cylindra nałoŜyć drugą warstwę gruntu (do wysokości połączenia
cylindra z kołnierzem). Powtórzyć ubijanie identycznie jak dla pierwszej warstwy,
8 - nałoŜyć do cylindra trzecią warstwę gruntu (około 5 cm poniŜej górnego brzegu kołnierza) i ubijać
identycznie jak poprzednie,
9 - delikatnie zdjąć kołnierz i ściąć noŜem nadmiar piasku nad krawędzią cylindra, tak, aby piasek
dokładnie wypełniał wnętrze cylindra,
10 - starannie oczyścić cylinder z zewnątrz z piasku i zwaŜyć m
wt1
[g],
11 - do wytarowanego naczyńka wagowego pobrać próbkę gruntu do określenia wilgotności W
1
[%],
zwaŜyć i wstawić do suszarki,
12 - wysypać piasek z cylindra do pojemnika,
II ubijanie gruntu
do uŜywanego w poprzednim ubijaniu piasku dodać następną porcję wody destylowanej i dokładnie
rozmieszać, powtórzyć cykl ubijania jak poprzednio określając m
wt2
i W
2
,
III,IV i ewentualnie V ubijanie gruntu
tak jak w poprzednich ubijaniach, dodając kolejne porcje wody destylowanej naleŜy określić m
wt3
,
W
3
, m
wt4
, W
4,
m
wt5
, W
5
Obliczenia wyników:
- objętość wewnętrzna cylindra V
d
h
V
2
4
⋅ ⋅ =
π
[cm
3
]
dla kaŜdego ubijania określić:
- masę gruntu m
i
[g]
- gęstość objętościową gruntu
ρρρρ
i
[g/cm
3
]
dla podanych wilgotności Wi obliczyć takŜe:
- gęstość objętościową szkieletu gruntowego
ρρρρ
di
[g/cm
3
]
Obliczenia naleŜy prowadzić z dokładnością do 2 miejsc po przecinku, a tylko
ρρρρ
d
naleŜy określić z dokładnością do 3 miejsc po przecinku.
m
wti
- m
t
= m
i
Wyniki naleŜy zestawić w tabeli oraz na wykresie wg poniŜszego rysunku, a
następnie odczytać ze sporządzonego wykresu wartość W
opt
[%] odpowiadającą
maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego.
Sprawozdanie.
W sprawozdaniu, naleŜy zamieścić dane, tabelę obliczeń, sporządzony wykres i
wartość wilgotności optymalnej.
Kolejne
ubijanie
m
wti
[g]
m
i
[g]
W
i
[%]
ρρρρ
i
[g/cm
3
]
ρρρρ
di
[g/cm
3
]
1
2
3
4
5
6
1
2
3
4
Definicje i wzory:
ρρρρ
- gęstością objętościową nazywa się stosunek masy próbki gruntu (w stanie
naturalnym) do jej objętości.
Wyznacza się ją ze wzoru:
[g/cm
3
]
ρρρρ
d
- gęstością objętościową szkieletu gruntowego (gruntu suchego) nazywa się masę
jednostki objętości gruntu wysuszonego w temperaturze 105 - 110
°
C.
Do obliczenia naleŜy wykorzystać poniŜszy wzór, gdzie W to wilgotność w %:
[g/cm
3
]
V
m
m
t
wti
i
−
=
ρ
i
i
di
W
+
⋅
=
100
100
ρ
ρ