Wzrost gospodarczy
Wykład 11
dr Katarzyna Szarzec
1
Wykład 11
LITERATURA zalecana, w szczególności:
-
D. Begg, S. Fischer, R. Dornbusch, Makroekonomia, rozdział 30 „Wzrost
gospodarczy” (w tym: model Solowa)
-
A. Baszyński, D. Piątek, K. Szarzec, Makroekonomia. Rynek w gospodarce
(ćwiczenia i przykłady), rozdział 6.
-
Podstawy makroekonomii / red. nauk. W. Jarmołowicz, Wydawnictwo AE w
Poznaniu, Poznań 2008, Rozdział 10.
Determinanty dochodu narodowego
• w krótkim okresie gospodarka uwarunkowana jest
popytowo:
– konsumpcja,
– inwestycje,
– zakupy rządowe,
– eksport.
2
• w długim okresie uwarunkowania mają charakter
podażowy, tzn. poziom produkcji zależy od:
– dostępności czynników wytwórczych,
– efektywności ich wykorzystania.
Wzrost gospodarczy – pojęcie, stopa
• Wzrost gospodarczy - proces zwiększania w czasie (z
okresu na okres) rezultatów działalności gospodarczej
wyrażającej się w ilości i wartości wytwarzanych dóbr i
usług.
• Stopa wzrostu gospodarczego
%
100
%
100
)
(
1
1
×
∆
=
×
−
=
+
+
t
t
t
Y
Y
Y
r
•
Y
t
- realna wartość PKB w okresie początkowym
•
Y
t+1
- realna wartość PKB w okresie następnym
•
- przyrost PKB
W sytuacji gdy:
•
r < 0, - recesja;
•
r = 0, - stagnacja;
•
r, > 0, - wzrost gospodarczy.
3
%
100
%
100
)
(
1
1
×
∆
=
×
−
=
+
+
t
t
t
t
t
Y
Y
Y
Y
Y
r
1
+
∆
t
Y
4
World Economic Perspectives, World Bank 2008.
5
PKB w mln USD z 2000r.
8000000
10000000
12000000
USA
W.Brytania
Japonia
Niemcy (od
6
0
2000000
4000000
6000000
19
60
19
64
19
68
19
72
19
76
19
80
19
84
19
88
19
92
19
96
20
00
Niemcy (od
1971)
Chiny
Francja
Brazylia
Indie
Rosja (od
1989)
Fundamenty wzrostu gospodarczego
CZYNNIKI WZROSTU GOSPODARCZEGO
PRODUKCJA
WZROST GOSPODARCZY
KULTURA
INSTYTUCJE
PAŃSTWA
GEOGRAFIA,
NATURA
CZYNNIKI WZROSTU GOSPODARCZEGO
Y=f (L, K, TFP)
L – praca
K – kapitał
TFP – Total Factor Productivity
[całkowita produktywność czynników wytwórczych]
Czynniki wzrostu gospodarczego
• Praca - (zasób siły roboczej) liczba ludności aktywnej
zawodowo,
• Kapitał rzeczowy - środki będące produktem pracy
ludzkiej, służące do wytwarzania dóbr i usług (budynki,
maszyny, urządzenia),
• Zasoby naturalne - zasoby będące tworem przyrody
wykorzystywane
do
produkcji,
odnawialne
lub
wykorzystywane
do
produkcji,
odnawialne
lub
nieodnawialne,
• Postęp techniczny i organizacyjny determinujący
efektywność wykorzystania poprzednich.
• Wzrost gospodarczy następuje zarówno w wyniku
zwiększania nakładów czynników (wzrost ekstensywny)
jak i wzrostu ich produktywności (wzrost intensywny).
8
Praca
• Wzrost nakładów:
– wzrost liczby ludności kraju - przyrost naturalny,
migracje;
– zwiększenie stopnia aktywności zawodowej ludności
:
ustawowe granice wieku produkcyjnego; aktywizacja zawodowa
kobiet; stan zdrowia społeczeństwa; udział i czas kształcenia
młodzieży w szkolnictwie średnim i wyższym;
– czas pracy zatrudnionych.
– czas pracy zatrudnionych.
• Wzrost
wydajności
pracy
(wartość
produkcji
przypadająca na jednego zatrudnionego w jednostce
czasu):
– techniczne uzbrojenie pracy,
– wykształcenie, kwalifikacje pracowników,
– doświadczenie, motywacja pracowników,
– technologia.
9
Kapitał rzeczowy
• Wzrost nakładów:
– inwestycje przedsiębiorstw - nakłady na odtworzenie i
powiększenie zasobów kapitału,
– amortyzacja - zmniejszenie się wartości kapitału
rzeczowego wskutek jego fizycznego i ekonomicznego
zużycia
• Wzrost produktywności kapitału (wartość produkcji
przypadająca na jednostkę kapitału):
– technologia,
– nakłady pracy.
10
Zasoby naturalne
• Wzrost nakładów:
– odkrycia nowych złóż surowców,
– melioracja terenów (nawodnienie, osuszanie),
– budowa polderów (np. w Holandii),
• Wzrost produktywności zasobów (wartość produkcji
• Wzrost produktywności zasobów (wartość produkcji
przypadająca na jednostkę danego zasobu):
– technologia,
– klimat.
11
Postęp techniczny i organizacyjny
• postęp
techniczny
dokonuje
się
poprzez
odkrycia,
wynalazki, innowacje i zmiany sposobów zorganizowania
produkcji,
• Innowacje to nowe produkty, procesy produkcyjne,
sposoby zorganizowania pracy, które powodują wzrost
efektywności
gospodarowania,
są
one
efektem
prowadzonych
i
finansowanych
przez
państwo
i
przedsiębiorstwa prac badawczo-rozwojowych (B+R).
przedsiębiorstwa prac badawczo-rozwojowych (B+R).
• Determinanty postępu:
– efekt twórczego niepokoju, ciekawości, frustracji
– ilość środków finansowych przeznaczonych na działalność badawczo-
rozwojową (B+R)
– rachunek opłacalności, działalność długookresowa, wysokie ryzyko
– korzyści indywidualne a korzyści społeczne (efekty zewnętrzne)
– rola państwa (patenty i licencje, polityka B+R)
– Zagraniczne inwestycje bezpośrednie
12
Lata
Dochód
per capita
(w cenach 1990)
Wynalazki
1000
1100
1200
1300
1400
1500
400
430
480
510
600
660
Młyn wodny
Chomąto
Wiatrak
Kompas
Piec hutniczy
Prasa drukarska Gutenberga
Osiągnięcia techniczne w rozwoju Europy Zachodniej
1500
1600
1700
1800
1900
2000
660
780
880
1280
3400
17400
Prasa drukarska Gutenberga
Teleskop
Zegar wahadłowy, kanał
Maszyna parowa, maszyna przędzalnicze i tkackie, żelazko,
akumulator
Telegraf, telefon, światło elektryczne, radio
Stal, samochody, samoloty, komputery, energia jądrowa
Ź
ródło: „The Economist”, 13 December 1999 za: D.Begg, S.Fischer, R.Dornbusch, Makroekonomia, PWE, Warszawa 2007,
s. 339.
Udział wydatków na badania i rozwój w PKB w
latach 1990-2007 (w %)
14
Uwaga: dane dla UE-15 i średnie OECD do 2006 r.
Ź
ródło: OECD Database.
Profile innowacyjne gospodarek
Udział B+R w PKB %
Udział B+R przedsiębiorstw w PKB %
Patenty zarejestrowane w Triadzie na
mln mieszkańców
% firm z nowymi innowacjami
Udział B+R finansowanych przez
Badacze na 1000 zatrudnionych
Stopnie inżynieryjne jako % wszystkich
nowo otrzymanych
15
% firm z nowymi innowacjami
produktowymi (jako % wszystkich firm)
Artykuły naukowe na mln
mieszkańców
% firm wdrażajacych nietechnologiczne
innowacje (jako % wszystkich firm)
% firm współpracujących (jako %
wszystkich firm)
Patenty z zagranicznymi partnerami
Udział B+R finansowanych przez
zagranicę %
Słowacja
Czechy
Węgry
Polska
Średnia OECD
Średnia UE-15
Ź
ródło: obliczenia własne na podstawie: OECD Database; OECD Science, Technology and Industry Outlook, OECD 2008.
16
„Productivity isn't everything, but in the long-run it is
almost everything”
Paul Krugman
Modele wzrostu gospodarczego
• modele klasyczne - determinanty produkcji znajdują się po
stronie podaży;
• modele keynesowskie – osiąganie równowagi dokonuje się
przede wszystkim poprzez dostosowania ilościowe, gdyż płace i
ceny nie są elastyczne; siłą napędową produkcji jest popyt
-> modele jednoczynnikowe – badaniom poddawany jest tylko
jeden czynnik, przy założeniu, że pozostałe czynniki nie mają
znaczenia i są stałe
-> modele wieloczynnikowe – uwzględniają większą liczbę
czynników wpływających na produkcję
17
Modele wzrostu gospodarczego
-> modele wzrostu endogenicznego – postęp techniczny jest
wynikiem celowych decyzji inwestycyjnych
-> modele egzogeniczne – czynniki wzrostu pochodzą z
zewnątrz, nie są wynikiem świadomych decyzji
uczestników rynku
Makroekonomiczna funkcja produkcji obrazuje maksymalne
wielkości produkcji, jakie można osiągnąć przy
wykorzystaniu danych nakładów czynników produkcji
Y = f (K, L, A)
K - kapitał
L - zasób pracy
A - technologia
18
Funkcja produkcji Cobb-Douglas
Y
t
= A K
t
ε
L
t
1-ε
Y
t
- dochód narodowy w czasie t
K
t
- wartość kapitału w okresie t
L
t
- liczba zatrudnionych w czasie t
A - technologia
A - technologia
ε
- stały parametr funkcji
Tempo wzrostu PKB
∆
Y/Y = ∆A/A + ε ∆K/K +
(1-ε) ∆L/L
12 maja 2009
19
Model wzrostu Solowa
•
Model neoklasyczny, wyjaśniający przyczyny
wzrostu gospodarczego w długim okresie.
•
Założenia modelu:
– ceny i płace doskonale elastyczne;
– analiza długookresowa;
– równowaga makroekonomiczna przy pełnym zatrudnieniu, czyli
produkcja faktyczna zawsze równa się potencjalnej;
– produkowany jest tylko jeden rodzaj dóbr, które mogą być albo
konsumowane albo przeznaczone na inwestycje;
– oszczędności są równe inwestycjom;
– stałe przychody względem skali – brak efektów skali;
– występuje dodatnia elastyczność substytucji miedzy kapitałem a pracą;
– gospodarka zamknięta;
– bez ingerencji państwa (brak wydatków rządowych i podatków).
20
Model wzrostu Solowa_1
Model Solowa wyjaśnia znaczenie oszczędności, przyrostu
demograficznego i postępu technicznego dla procesów
długookresowego wzrostu gospodarczego.
1. K (kapitał) nie jest stały: inwestycje powodują jego wzrost,
amortyzacja spadek.
2. L (liczba ludności) nie jest stała: populacja rośnie w tempie n.
2. L (liczba ludności) nie jest stała: populacja rośnie w tempie n.
•
Y = F (A, K, L )
•
Y = A K
ε
L
1-ε
•
y = Y/L - p
rodukt na pracownika (wydajność pracy)
•
k = K/L -
kapitał na pracownika
(
techniczne uzbrojenie pracy)
21
Model wzrostu Solowa_2
• Oszczędności (S) są definiowane jako stała część (s)
bieżącego dochodu (Y), który składa się z konsumpcji (C)
i inwestycji (I).
• Y = C + I
• S=I
• S=s*Y=s* F (A, K, L )
• S=s*Y=s* F (A, K, L )
• Funkcję produkcji (1) można zapisać też jako:
• y=f(k)
• y – wydajność pracy ( y=Y/L)
• k – techniczne uzbrojenie pracy (k=K/L)
22
sy
[oszcz
ę
dno
ś
ci na
zatrudnionego
(faktyczne
inwestycje)]
E
nk
[Inwestycje „progowe”
niezb
ę
dne do utrzymania k
na stałym poziomie]
y=f(k)
y
k (Kapitał na zatrudnionego)
Stan równowagi długookresowej
[inwestycje wystarczaj
ą
na
utrzymanie rozmiaru kapitału
przypadaj
ą
cego na 1 zatrudnionego
na stałym poziomie]
k*
k*
y
Oszcz
ę
dno
ś
ci i inwestycje
przypadaj
ą
ce na zatrudnionego
przewy
ż
szaj
ą
wielko
ść
inwestycji
zapewniaj
ą
c
ą
wzrost kapitału w tym
sy
y=f(k)
k*
k*
k
1
zapewniaj
ą
c
ą
wzrost kapitału w tym
samym tempie co wzrost zasobów pracy.
Wielko
ść
kapitału na osob
ę
wzrasta;
gospodarka d
ąż
y do stanu
równowagi długookresowej.
WZROST STOPY OSZCZ
Ę
DNO
Ś
CI
E
F
sy
s’y
W pkt. F kapitał przypadaj
ą
cy
na zatrudnionego jest
wi
ę
kszy ni
ż
w pkt. E, ale
y
k*
k*
k
2
wi
ę
kszy ni
ż
w pkt. E, ale
stopa wzrostu produkcji
pozostaje bez zmian.
• Proces wzrostu jest stabilny; niezale
ż
nie od punktu startu
z biegiem czasu stopa wzrostu b
ę
dzie zbli
ż
a
ć
si
ę
do tego
samego punktu = stanu równowagi dynamicznej, w którym
zasób kapitały ro
ś
nie w tym samym tempie co siła
robocza.
• W długim okresie tempo wzrostu nie zale
ż
y od stopy
oszcz
ę
dno
ś
ci.
oszcz
ę
dno
ś
ci.
Hipoteza konwergencji gospodarczej
• hipoteza konwergencji - kraje biedne rozwijają
się szybciej, a kraje bogate wolniej niż przeciętnie
poziom PKB per capita w USD
27
Argumenty „na rzecz konwergencji”
28
Dlaczego niektóre kraje rozwijające się nie „konwergują”?
AFRYKA: PKB per capita
29
Dlaczego niektóre kraje rozwijające się nie
„konwergują”?
Warunki, które powinien spełniać kraj chcący wyjść z
„zaklętego kręgu ubóstwa”:
• występowanie stabilności politycznej i brak konfliktów
zbrojnych;
• minimalny poziom oszczędności przeznaczanych na
inwestycje;
inwestycje;
• posiadanie pewnego „progowego” poziomu zasobów
ludzkich i infrastruktury technicznej;
• posiadanie sprzyjających rozwojowi gospodarczemu
instytucji państwowych i przestrzeganie praw własności;
• prowadzenie wymiany zagranicznej i otwarcie na
inwestycje zagraniczne;
• występowanie wolności gospodarczej.
30
Ź
ródło: Reshaping Economic Geography,
World Development Report 2009, World
Bank.
http://econ.worldbank.org/WBSITE/EXTERNAL/
EXTDEC/EXTRESEARCH/EXTWDRS/EXTW
DR2009/0,,menuPK:4231145~pagePK:64167702
~piPK:64167676~theSitePK:4231059,00.html
31
Podsumowanie
• Determinanty wzrostu gospodarczego - zasoby
gospodarcze i efektywność ich wykorzystania, ale
też działania państwa (regulacje, brak konfliktów),
infrastruktura techniczna, warunki przyrodnicze,
otoczenie międzynarodowe,
• Model Solowa – podstawowy model wzrostu
gospodarczego
gospodarczego
• Nie wszystkie kraje konwergują…
• Koszty wzrostu gospodarczego
32
Pytania…?
dr Katarzyna Szarzec
33